ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΥΤΟΥ (23 ΜΑΪΟΥ 2021)
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ
«παρέστησαν αὐτῶ πᾶσαι αἱ χῆραι κλαίουσαι καὶ ἐπιδεικνύμεναι
χιτῶνας καὶ ἱμάτια ὅσα ἐποίει μετ᾿ αὐτῶν οὖσα ἡ Δορκάς» (Πράξ. Θ΄ 39).
Τὸ ἱστορικὸν τοῦ θαύματος.
Ἕνας θάνατος, φίλοι μου ἀναγνῶσται, ἑνὸς ἀσήμου, κατὰ κόσμον, ἀνθρώπου, εἶναι τὸ γεγονὸς τὸ ὁποῖον μᾶς περιγράφει τὸ σημερινὸν Ἀποστολικὸν ἀνάγνωσμα. Παρὰ τὴν «ἀσημότητα» τοῦ κεκοιμημένου, ἐν τούτοις ὁ θάνατος οὗτος, συγκλονίζει καὶ συνταράσσει τὴν πόλιν τῆς Ἰόππης. Κεκοιμημένος, … μία πτωχὴ χριστιανὴ γυναίκα, ἥτις δὲν ἔχει οἰκείους κατὰ σάρκα, διὰ νὰ τὴν πενθήσουν καὶ τὴν κλαύσουν. Ἕνας μοναχικὸς ἄνθρωπος, ποὺ ὅμως, πέριξ τοῦ φερέτρου αὐτῆς, συνωστίζεται κόσμος πολύς, ἄνδρες καὶ γυναῖκες καὶ νέοι, κλαίοντες καὶ θρηνοῦντες διὰ τὸν θάνατόν της! Εἶναι ἡ περιβόητος Δορκάς, τῆς ὁποίας ὁ αἰφνίδιος θάνατος συγκλονίζει τοὺς … πάντας, εἰς τοιοῦτον μάλιστα βαθμόν, ὥστε … συγκεντρωμένοι ὅλοι γύρω ἀπὸ τὸ φέρετρό της, νὰ προσπαθοῦν νὰ τὴν … ξαναφέρουν στὴ ζωή.
Πληροφοροῦνται, συμπτωματικῶς, ὅτι εἰς τὴν γειτονικὴν πόλιν Λύδδαν, εὑρίσκεται ὁ Ἀπόστολος Πέτρος διὰ τὸν ὁποῖον ἔχουν πληροφορηθῇ, ὅτι πολλὰ θαύματα ἐπιτελεῖ διὰ τῆς δυνάμεως τοῦ Κυρίου˙ καὶ … ἀποστέλλουν ἀνθρώπους νὰ τὸν παρακαλέσουν … «μὴ ὀκνῆσαι διελθεῖν ἕως αὐτῶν». Ὁ Θεῖος Ἀπόστολος, ἀνταποκρίνεται εἰς τὴν παράκλησίν των καὶ σπεύδει εἰς τὴν Ἰόππην, καὶ ἔρχεται εἰς τὸ ὑπερῶον ὅπου εὑρίσκεται τὸ σκήνωμα τῆς Δορκάδος, καὶ μένει ἔκπληκτος ἀλλὰ καὶ συγκλονίζεται ἀπὸ τὸ … θέαμα! … «Παρέστησαν αὐτῶ πᾶσαι αἱ χῆραι κλαίουσαι καὶ ἐπιδεικνύμεναι χιτῶνας καὶ ἱμάτια ὅσα ἐποίει μετ᾿ αὐτῶν οὖσα ἡ Δορκάς». Ἡ εἰκὼν αὕτη, εἶναι ἡ πλέον ἔντονος μαρτυρία … διατὶ ὅλος οὗτος ὁ συναγερμὸς τοῦ πλήθους καὶ ἡ συρροὴ πλησίον τοῦ σκήνους της. Ἦτο ὁ ἄνθρωπος τῆς ἀγάπης, καὶ παρὰ τὸ γεγονὸς ὅτι ἦτο πτωχὴ καὶ δὲν ἐπαρκοῦσεν … ἐν τούτοις, ὁ πόνος της διὰ τοὺς πτωχοὺς καὶ τὰς χήρας καὶ τοὺς ἐνδεεῖς, τὴν ὠθοῦσεν εἰς ἀγαθοεργίας καὶ ἐλεημοσύνας, ἀξιοποιοῦσα τὴν ἱκανότητά της νὰ … «ράβῃ καὶ νὰ κεντᾷ». «Αὕτη ἦν πλήρης ἀγαθῶν ἔργων καὶ ἐλεημοσυνῶν ὧν ἐποίει», μᾶς πληροφορεῖ τὸ ἱερὸν κείμενον.
«Ἐκβαλὼν δὲ ἔξω πάντας ὁ Πέτρος θεὶς τὰ γόνατα προσηύξατο, καὶ ἐπιστρέψας πρὸς τὸ σῶμα εἶπε· Ταβιθά, ἀνάστηθι». Ὁ Πέτρος, γονυπετής, ζητεῖ τὴν Παντοδύναμον χάριν τοῦ Θεοῦ, καὶ φέρει πάλιν εἰς τὴν ζωὴν τὴν Ταβιθά, δίδοντας ἀπερίγραπτον χαρὰν εἰς τοὺς παρισταμένους. Ἕνα θαῦμα ὁλοφάνερο καὶ μοναδικὸ τὸ ὁποῖον γίνεται ἀφορμή, νὰ πιστεύσουν πολλοὶ ἐκ τῶν ἀπίστων Ἑβραίων, εἰς τὸν Κύριον Ἰησοῦν.
Ἡ ἐλεημοσύνη.
Ἀναμφιβόλλως, τὸ κυρίαρχον δίδαγμα ἐκ τῆς σημερινῆς Ἀποστολικῆς περικοπῆς, εἶναι … αἱ ἐλεημοσύναι καὶ τὰ ἀγαθὰ ἔργα τῆς Ταβιθά, καὶ κατ’ ἐπέκτασιν … ἡ ἀγάπη αὐτῆς, πρὸς τὸν ἀδύναμον καὶ πτωχὸν συνάνθρωπον. Αἱ φιλάνθρωποι κινήσεις της δὲν εἶναι τυπικαὶ καὶ ἐπιδεικτικαί, ἀλλὰ προέρχονται καὶ πηγάζουσι ἀπὸ τὴν ἀγαπῶσαν καρδίαν της καὶ τοῦτο εἶναι ἀκριβῶς τὸ στοιχεῖον ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον θὰ πρέπῃ νὰ κρατήσωμεν ὡς τὸ κύριον δίδαγμα ἐκ τοῦ τοιούτου περιστατικοῦ.
Πολλὰ ἔχουσι γραφεῖ καὶ λεχθεῖ διὰ τὴν κορυφαίαν ταύτην ἀρετήν. Πρῶτος ὁ Κύριος Ἰησοῦς ὅστις ἀνήγαγε ταύτην εἰς περίοπτον θέσιν εἰπὼν ὅτι, «Προσέχετε τὴν ἐλεημοσύνην ὑμῶν μὴ ποιεῖν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων πρὸς τὸ θεαθῆναι αὐτοῖς» καὶ … «Ὅταν οὖν ποιῇς ἐλεημοσύνην, μὴ σαλπίσῃς ἔμπροσθέν σου». Ἀκόμη δὲ ἐντονώτερον, ὅταν καθωρίζει καὶ τὸν τρόπον ποὺ πρέπει νὰ τὴν ἐνεργοῦμεν. «Σοῦ δὲ ποιοῦντος ἐλεημοσύνην μὴ γνώτω ἡ ἀριστερά σου τί ποιεῖ ἡ δεξιά σου, ὅπως ᾖ σου ἡ ἐλεημοσύνη ἐν τῷ κρυπτῷ, καὶ ὁ πατήρ σου ὁ βλέπων ἐν τῷ κρυπτῷ ἀποδώσει σοι ἐν τῷ φανερῷ» (Ματθ. ΣΤ΄ 1-5). Τέλος δε, ὅταν καθιστᾷ ταύτην κριτήριον καὶ προϋπόθεσιν διὰ τὴν κληρονομίαν τῆς Οὐρανίου Βασιλείας. «Ἐφ᾿ ὅσον ἐποιήσατε ἑνὶ τούτων τῶν ἀδελφῶν μου τῶν ἐλαχίστων, ἐμοὶ ἐποιήσατε» (Ματθ. ΚΕ΄ 40).
Ἀκολούθως δε, ὅλοι οἱ Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας μας εἰς τοὺς ὁποίους, πρὶν τῆς ἐναρέτου ζωῆς των καὶ τοῦ κόπου των διὰ τὸν Χριστόν, προηγεῖτο ἡ ἀγάπη των πρὸς τὸν συνάνθρωπον. Ἡ ἀγάπη ἐκείνη ἥτις ζητεῖται ὡς ἀπαραίτητος προϋπόθεσις διὰ τὴν κληρονομίαν τῆς Οὐρανίου Βασιλείας. Ἅπαντες οὗτοι οἱ Ἅγιοι, «ἐκινοῦντο» ἀγόμενοι ὑπὸ τοῦ Θείου Λόγου, ὅτι ἡ ἀγάπη πρὸς τὸν πλησίον εἶναι «ὁμοία» (Ματθ. ΚΒ΄ 39) … πρὸς ἐκείνην τὴν πρὸς τὸν Κύριον!
Θὰ ἦτο δε, ἄδικον ἀλλὰ καὶ λανθασμένον, τὸ νὰ περιορίσωμεν τὴν ἐλεημοσύνην εἰς μίαν … τυπικὴν κίνησιν στοιχειώδους ὑλικῆς βοηθείας πρὸς τὸν πτωχὸν συνάνθρωπον. Τοιαύτας ἐλεημοσύνας ἔχουσι νὰ ἐπιδείξωσι οἱ, «κατὰ γράμμα», τηροῦντες τὸν νόμον … γραμματεῖς καὶ φαρισαῖοι καὶ μάλιστα πάρα πολλάς! Ὅμως αἱ τοιαῦται δὲν εἶναι … αἱ ζητούμεναι! Ἡ, παρὰ τοῦ Κυρίου, διδαχθεῖσα ἐλεημοσύνη, εἶναι ἐκείνη ἥτις «βλαστάνει» ἐκ τῆς πρὸς τὸν πλησίον ἀγάπης. Εἶναι ἐκείνη ἥτις δὲν μετρᾶται μὲ τὰ προσφερόμενα οἰκονομικὰ βοηθήματα, ἀλλά, ἀντιθέτως, δύναται νὰ περιορίζεται καὶ … εἰς τὸ «δίλεπτον τῆς χήρας» ἥτις, - κατὰ τὸν Λόγον τοῦ Σωτῆρος, - «πλεῖον πάντων ἔβαλεν» εἰς τὸ γαζοφυλάκιον!
Ἡ ἀξία τῆς, πρὸς τὸν πλησίον, ἀγάπης.
Ἐὰν ἀνατρέξωμεν εἰς τὰ προεκτεθέντα Ἁγιογραφικὰ χωρία, θὰ διαπιστώσωμεν ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς διεσάφησεν, ἀλλὰ καὶ ὁ Θεῖος Ἀπόστολος Παῦλος τονίζει εἰς τὸν περίφημον «ὕμνον τῆς ἀγάπης» (Α΄ Κορ. ΙΓ΄)˙ ὅτι, δηλαδή, ἡ ἀγάπη εἶναι ἡ κορυφαία τῶν ἀρετῶν. Βεβαίως, τὸ ἂν εἶναι πρώτη ἢ δευτέρα, εἶναι ἴσως ἀσήμαντον, διότι - ὡς εἴπωμεν - ἀρκεῖ τὸ γεγονὸς ὅτι εἶναι … ἡ «κλεῖδα» τῆς Οὐρανίου Βασιλείας. Ἂς ἐνθυμηθῶμεν ἐν προκειμένῳ, τὴν ἐξόχως διδακτικὴν παραβολὴν «τῶν μυρίων ταλάντων» καὶ θὰ ἐννοήσωμεν ἀσφαλῶς ὅτι … ἡ συγχώρησις καὶ τὸ ἔλεος τὰ ὁποῖα θὰ ἐκζητῶμεν ἀπὸ τὸν Κύριον κατ’ ἐκείνην … «τὴν ἡμέραν τῆς Κρίσεως», δὲν θὰ ἐξαρτᾶται ἐκ τῶν ὀλίγων ἢ πολλῶν ἁμαρτιῶν ἡμῶν, ἀλλὰ ἐκ τοῦ … ἂν ἠγαπήσαμε, καὶ ἐσυγχωρήσαμε, καὶ ἐβοηθήσαμε τὸν … ἀδυνατοῦντα πλησίον ἡμῶν.
Αἱ ἁμαρτίαι ἡμῶν, θὰ εἶναι πάντοτε … ἄπειροι καὶ ἀτελείωτοι! Ὅμως, πέραν τῆς Ἐξομολογήσεως καὶ Μετανοίας ἡμῶν, ἂς ἐνθυμούμεθα καὶ τὴν βαρυτάτην ὑπογράμμισιν τοῦ Ἁγίου Ἰακώβου τοῦ Ἀδελφοθέου, «ἡ γὰρ κρίσις ἀνέλεος τῷ μὴ ποιήσαντι ἔλεος» (Ἰακ. Β΄ 13).
ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ
Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου
Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου