Γιατί δεν μπορούμε να ζητήσουμε "συγνώμη"; (Τα ταμπελάκια)

Ας παρακαλέσουμε τον Θεό να μας δώσει το Α-κατάκριτο. Με άλλα λόγια να μας βοηθήσει να σταματήσουμε να "αποθηκεύουμε στον σκληρό" του μυαλού μας ταμπελίτσες για κάθε συνάνθρωπό μας!
Ο καθένας ας βρει τον τρόπο. Τώρα! ΟΧΙ ΑΥΡΙΟ!
Περνούν τα χρόνια...
Βιβλία διαβάζουμε.
Ομιλίες ακούμε.

Ο Θεός παίρνει την χάρη του όταν κατακρίνουμε ΕΣΩτερικά τον ΣΥΝάνθρωπό μας. 
Αποτέλεσμα; Σκληραίνουμε και δεν νιώθουμε την ανάγκη ούτε ΣΥΓΝΩΜΗ να ζητήσουμε, ούτε παρατήρηση να καταδεχθούμε να ακούσουμε. Τίποτα.
Κλαίμε μόνο από Εγωισμό.
Γιατί δεν μας καταλαβαίνουν.
Ενώ εμείς όλους τους καταλαβαίνουμε!!!
Τους ξέρουμε όλους. Έχουμε τα ταμπελάκια τους...
Είμαστε δίπλα από την πόρτα του Παραδείσου, αλλά δεν βλέπουμε την είσοδο.