Κάποιοι ψάχνουν μία ζωή για θησαυρούς... - π. Τιμόθεος Παπασταύρου

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 20 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2019 (ΑΓΙΟΥ ΕΥΘΥΜΙΟΥ)

"Ἔχομεν δὲ τὸν θησαυρὸν τοῦτον ἐν ὀστρακίνοις σκεύεσιν" (Β΄ Κορινθ. Δ΄ 7).

Θησαυρός !!!

Δὲν εἶναι, φίλοι μου, ἀσύνηθες τὸ φαινόμενον, ἄνθρωποι νὰ ἀναζητοῦν θησαυρούς, νὰ σκάπτουν καὶ νὰ "ὀργώνουν" κυριολεκτικῶς, τεραστίας ἐκτάσεις, ἀκόμη καὶ νὰ κατακρημνίζουσι τὰς ἰδίας οἰκίας των, διὰ τὴν εὕρεσιν ἑνὸς ... ὑποτιθεμένου θησαυροῦ. Δὲν εἶναι, ἐπίσης, σπάνιον τὸ φαινόμενον,  νὰ ἀλληλο-επιτίθενται καὶ νὰ ἀλληλο-εξοντώνονται μέλη, ἀκόμη καὶ τῆς ἰδίας οἰκογενείας, εἰς τὴν διεκδίκησιν τοιούτων θησαυρῶν, διακινδυνεύοντες ἀκόμη καὶ τῆς ἰδίας ζωῆς των, ἢ καὶ ἰσοβίων δεσμῶν! Πρὸς χάριν, ἑνὸς μικροῦ ἢ μεγάλου χρηματικοῦ θησαυροῦ, ἢ κάποιων λιρῶν ποὺ εὑρέθησαν ἢ ποὺ ... ἐνδεχομένως θὰ εὑρεθοῦν, διακόπτονται φιλικαὶ καὶ ἀγαπητικαὶ σχέσεις, μίση χρόνια "βασιλεύουσι" μεταξὺ ἀκόμη καὶ συγγενικῶν προσώπων καὶ ἡ ἀγάπη καὶ ἡ φιλία, παραχωροῦσι τὰς θέσεις των εἰς πολυχρονίους κακίας καὶ ψυχρότητας.

Ἀλήθεια, ὅμως, φίλοι ἀναγνῶσται, εἶναι ὄντως "θησαυροὶ" αὐτοὶ ποὺ προαναφέραμε; Ἕνα σακκίδιο γεμᾶτο χρυσὲς λίρες, ἢ μερικαὶ χιλιάδες κάποιων νομισμάτων, ἢ ὅ,τιδήποτε ἄλλο τὸ ὁποῖον ἐκτιμᾶται ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους, ὡς ἔχον μικρὴν ἢ μεγίστην ἀξίαν, ἢ χαρακτηρίζεται ὡς "ἀμύθητος πλοῦτος", σημαίνει, ὅτι οὕτως ἔχουσι τὰ πράγματα; Ἀπάντησιν εἰς τοῦτο τὸ ἐρώτημα, θὰ μᾶς δώσῃ ἡ ἁπλῆ ἀνθρώπινος λογική, ἡ ὁποία εἰς μέγιστον ποσοστὸν δὲν λανθάνει. Ἀς ἐνθυμηθῶμεν, ἐπὶ παραδείγματι, ποῖα ἦσαν ἐκεῖνα (πρόσωπα, πράγματα, καταστάσεις), τὰ ὁποῖα ἐθεώρουν οἱ ἄνθρωποι ὡς πλοῦτον καὶ ὡς ἀνεκτίμητα καὶ θὰ καταλάβωμεν ... Τί ἦτο πρὶν ἀπὸ 80 περίπου ἔτη, ἕνα σακκίδιο πλῆρες χρυσῶν λιρῶν, ἐδῶ εἰς τὴν πατρίδα μας; Τί ἀξίαν εἶχεν; Εὑρίσκονται ἀκόμη ἐν τῇ ζωῇ, κάποιοι ποὺ ἐνθυμοῦνται τὰ χρόνια ἐκεῖνα τὰ δύσκολα καὶ ὀδυνηρά, ὅταν ... ἕνα σακκίδιο χρυσαὶ λίραι ἀντιστοιχοῦσαν εἰς ἑνα κιλὸν ἄρτου ἢ εἰς 4-5 ὠὰ ἢ εἰς ἓν κιλὸν κρέατος! Εἰς οὐδὲν ἐλογίζοντο, τὴν ἐποχὴν ἐκείνην τῆς ἀπολύτου πείνης, τὰ χρήματα καὶ τὰ κτήματα καὶ αἱ οἰκίαι καὶ τὰ χρυσᾶ κοσμήματα, πρὸ τῆς ἐλαχίστης τροφῆς, ἀφοῦ ἡ βιολογικὴ ζωή, ὑπερβαίνει εἰς ἀξίαν, οἵουδήποτε πράγματος, ὅσην ἀξίαν καὶ ἂν προσδίδουν οἱ ἄνθρωποι εἰς αὐτό.

Τοιοῦτοι καὶ παρόμοιοι πρὸς τούτους, "θησαυροί", εἶναι ἐκεῖνοι, τοὺς ὁποίους ὁ Κύριος μας Ἰησοῦς Χριστός, ἐχαρακτήρισεν φθαρτοὺς καὶ παροδικοὺς - "Μὴ θησαυρίζετε ὑμῖν θησαυροὺς ἐπὶ τῆς γῆς, ὅπου σὴς καὶ βρῶσις ἀφανίζει, καὶ ὅπου κλέπται διορύσσουσι καὶ κλέπτουσι· θησαυρίζετε δὲ ὑμῖν θησαυροὺς ἐν οὐρανῷ, ὅπου οὔτε σὴς οὔτε βρῶσις ἀφανίζει, καὶ ὅπου κλέπται οὐ διορύσσουσιν οὐδὲ κλέπτουσιν" (Ματθ. ΣΤ΄ 19-20) - καὶ διὰ τοῦτο, ἐπέστησε τὴν προσοχήν μας, συνεχίζων εἰς τοὺς ὡς ἄνω λόγους: "ὅπου γάρ ἐστιν ὁ θησαυρὸς ὑμῶν, ἐκεῖ ἔσται καὶ ἡ καρδία ὑμῶν" (Ματθ. ΣΤ΄ 21).

Ὁ, ὄντως, ΘΗΣΑΥΡΟΣ!

Περὶ ποίου, ὅμως ἆραγε, θησαυροῦ, ὁμιλεῖ ἐν προκειμένῳ ὁ Θεῖος Ἀπόστολος Παῦλος; Μᾶς τὸν δείχνει, ἐν πρώτοις, μὲ ἰδιαιτέρως σαφῆ τρόπον, καὶ ἐν συνεχείᾳ, μᾶς ἀποκαλύπτει εἰς ποῖον μέρος Οὗτος ἀποθησαυρίζεται καὶ ὑπὸ ποίας συνθήκας δύναται νὰ ἀποθησαυρισθῇ. Ἂς ἴδωμεν ...

"Ὅτι ὁ Θεὸς ὁ εἰπὼν ἐκ σκότους φῶς λάμψαι, ὃς ἔλαμψεν ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν πρὸς φωτισμὸν τῆς γνώσεως τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ ἐν προσώπῳ Ἰησοῦ Χριστοῦ" (Β΄ Κορινθ. Δ΄ 6). Ἂς ἴδωμεν καὶ τὴν ἑρμηνείαν τοῦ συγκεκριμμένου χωρίου. "Διότι ὁ Θεὸς ποὺ εἶπε νὰ λάμψῃ φῶς ἀπὸ τὸ σκοτάδι, αὐτὸς ἔλαμψε μέσα μας, διὰ νὰ φέρῃ εἰς φῶς τὴν γνῶσιν τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ". Ἰδού, λοιπόν, καὶ ὁ Θησαυρός, ἀλλὰ καὶ τὸ θησαυροφυλάκιον. Ἂς ξεχάσωμεν, λοιπόν, τοὺς ἐπιγείους καὶ φθαρτοὺς καὶ ἀνουσίους θησαυροὺς καὶ ἂς προστρέξωμεν εἰς τὸν ἀθάνατον τοῦτον θησαυρόν, τῆς γνώσεως καὶ ἐπικοινωνίας τοῦ ἀνθρώπου μὲ τὸν Θεόν. Ἂς ὁμοιάσωμεν πρὸς τὰ βρέφη - πρὸς τὰ ὁποῖα, ἄλλωστε, ὁ ἴδιος ὁ Κύριος μᾶς συνέστησεν "ἵνα στραφῶμεν καὶ γενῶμεν ὡς αὐτά", - τὰ ὁποῖα παρακάμπτωσι τὸν οἷονδήποτε θησαυρόν, τὸν ὁποῖον δύνανται καὶ νὰ καταστρέψωσι καὶ νὰ ἀχρηστεύσωσι, πρὸ τῆς μητρικῆς ἀγκάλης καὶ ἀγάπης. "ὡς ἀρτιγέννητα βρέφη τὸ λογικὸν ἄδολον γάλα ἐπιποθήσατε, ἵνα ἐν αὐτῷ αὐξηθῆτε εἰς σωτηρίαν, εἴπερ ἐγεύσασθε ὅτι χρηστὸς ὁ Κύριος" (Α΄ Πέτρ. Β΄2-3).

Ἰδού, λοιπόν, ὁ Θησαυρός, ὁ ὄντως Μοναδικὸς καὶ ἀσύγκριτος, πρὸ τοῦ ὁποίου ὠχριοῦσι καὶ ἐκμηδενίζονται, ὅσοι ἄλλοι "θησαυροί", ἐπίγειοι καὶ οὐράνιοι καὶ καταχθόνιοι. Καὶ ἐὰν φαντασθῶμεν τοὺς Θείους Λόγους τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὁ ὁποῖος, ἀναφερόμενος εἰς τὴν ἁμαρτωλὸν ψυχὴν ἑκάστου ἐξ ἡμῶν, προσέδωσεν εἰς αὐτὴν ἀξίαν, ὑπερβαίνουσαν ὅλον τὸν παρόντα κόσμον καὶ τὰ φθαρτὰ ἀγαθὰ αὐτοῦ καὶ μᾶς συνέστησεν, "Τί γὰρ ὠφελεῖται ἄνθρωπος ἐὰν τὸν κόσμον ὅλον κερδήσῃ, τὴν δὲ ψυχὴν αὐτοῦ ζημιωθῇ; ἢ τί δώσει ἄνθρωπος ἀντάλλαγμα τῆς ψυχῆς αὐτοῦ;" (Ματθ. ΙΣΤ΄ 26), πόσον, ἆραγε, ἀνώτερος καὶ ἀσύγκριτος Θησαυρός, εἶναι Αὐτὸς ὁ ἴδιος, ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός, ὁ ὁποῖος ὑπερβαίνει, πάσης τῆς ὁρατῆς καὶ ἀοράτου κτίσεως˙ πάντων τῶν ἐπουρανίων καὶ ἐπιγείων καὶ καταχθονίων, μηδὲ ἐξαιρουμένης καὶ αὐτῆς τῆς "τιμιωτέρας τῶν χερουβείμ καὶ ἐνδοξωτέρας ἀσυγκρίτως τῶν σεραφείμ", τῆς κυρίας Θεοτόκου, περὶ τοῦ ὁποίου ὁμιλεῖ ὁ Ἀπόστολος Παῦλος;

Ἡ ἐκτίμησις τοῦ Θείου Θησαυροῦ.

Ὅλοι οἱ ἄνθρωποι, - μὲ ἐλαχίστας ἴσως ἐξαιρέσεις - ὅταν λαμβάνωσι ἢ ὅταν βλέπωσι ὅ,τιδήποτε, συνηθίζουσι νὰ προβαίνουσιν εἰς ἀξιολογικὰς ἐκτιμήσεις. Ἐκτιμήσεις, περὶ τοῦ πόσον πωλεῖται ἢ ἀγοράζεται, ἐκτιμήσεις περὶ τῆς συναισθηματικῆς ἀξίας, ἐκτιμήσεις περὶ τὴν οἵανδήποτε ἀξίαν κατὰ τὰ μέτρα τῆς ὁποίας, δύναται τοῦτο νὰ ἀξιολογηθῇ.

Δυστυχῶς, ὅμως, - καὶ πάλιν ἐξαιροῦντες τοὺς ἐλαχίστους - ἡμεῖς οἱ εὐτελεῖς καὶ ἀνάξιοι καὶ μικροί, δὲν ἐμάθομεν νὰ διακρίνωμεν τοὺς τοιούτους μεγίστους καὶ ἀνεκτιμήτους Θησαυρούς. Δὲν ἠδυνήθημεν νὰ ξεφύγωμεν ἐκ τῶν κοσμικῶν "μέτρων καὶ σταθμῶν" καὶ νὰ μετρῶμεν μὲ τὰ οὐράνια καὶ ἅγια "σταθμά", διὰ τῶν ὁποίων ἐξετίμων, πράγματα καὶ καταστάσεις, οἱ Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας μας. "οἳ διὰ πίστεως κατηγωνίσαντο βασιλείας, εἰργάσαντο δικαιοσύνην, ἐπέτυχον ἐπαγγελιῶν, ἔφραξαν στόματα λεόντων, ἔσβεσαν δύναμιν πυρός, ἔφυγον στόματα μαχαίρας, ἐνεδυναμώθησαν ἀπὸ ἀσθενείας, ἐγενήθησαν ἰσχυροὶ ἐν πολέμῳ, παρεμβολὰς ἔκλιναν ἀλλοτρίων· ... ἄλλοι δὲ ἐτυμπανίσθησαν, ... ἕτεροι δὲ ἐμπαιγμῶν καὶ μαστίγων πεῖραν ἔλαβον, ἔτι δὲ δεσμῶν καὶ φυλακῆς· ἐλιθάσθησαν, ἐπρίσθησαν, ἐπειράσθησαν, ἐν φόνῳ μαχαίρας ἀπέθανον, ... Καὶ οὗτοι πάντες μαρτυρηθέντες διὰ τῆς πίστεως οὐκ ἐκομίσαντο τὴν ἐπαγγελίαν"(Ἑβρ. ΙΑ΄ 33-39). Οὗτοι ἐξετίμησαν ὄντως τὸν Ἀνεκτίμητον τοῦτον Θησαυρόν καὶ διὰ τοῦτο ἀπολαμβάνουσι τῶν δωρεῶν τῆς ἀπολαύσεως.

Εἴθε, νὰ ἐκτιμήσωμεν Τοῦτον καὶ ἡμεῖς διὰ νὰ ἀπολαύσωμεν καὶ τῆς προσκαίρου ζωῆς, ἀλλὰ καὶ τῆς Αἰωνίου τοιαύτης. Ἀμήν.

                                                                                                Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου

                                                                                          Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν