Η αγωνία του νεοσύλλεκτου

    Στο  Β΄  παγκόσμιο  πόλεμο  σε  μια  φονική  μάχη  που  είχαν  σκοτωθεί αρκετοί, φόρτωσαν  σε  ένα  αυτοκίνητο  πολλούς  τραυματίες  για  να  τους  πάνε  για  νοσηλεία. Βαριά  τραυματίας  ήταν  και  ένα  18χροπνο  παλληκάρι  που  καθώς  πήγαιναν  για  το  νοσοκομείο  άκουσε  να  χτυπά  η  καμπάνα  μιας   εκκλησίας.

    Σταματήστε  φώναξε  πρέπει  να  πάω  στην  εκκλησία  να  μεταλάβω  γιατί  δεν  θα  ζήσω  μέχρι  το  νοσοκομείο. Με  τα  πολλά τον πήγαν  στην  εκκλησία  και  αφού  κοινώνησε  είπε :  «νυν  απολύεις»  βέβαιος  ότι  σε  λίγο θα πέθαινε. Αλλά  ο  Θεός  θέλησε  να  ζήσει  και  να  γράψει  τα  απομνημονεύματά  του.

    Θαυμάζει  κανείς  τον    νεαρό  στρατιώτη  που  θυσίασε  την  φροντίδα  για  την υγεία  του  για  να  μην  χάσει  τον  Άρτο  της  ζωής. Είχε  καταλάβει  ότι  χωρίς  πνεύμα  θυσίας  δεν  μπορείς  να  καταλάβεις και  να  αγαπήσεις  Αυτόν  που  έγινε  θυσία    για  να  μας  χαρίσει  τον  Άρτο  της  ζωής.

Αυτή η αληθινή ιστορία στις ημέρες μας φαντάζει υπερβολική γιατί η εμπιστοσύνη στο ΠΡΟΣΩΠΟ του Χριστού μας έχει κλονισθεί από τα θεμέλια...