Που λέει η Αγία Γραφή ότι πρέπει να έχω Πνευματικό και να κάνω ΥΠΑΚΟΗ;

Είπε ο Αββάς Μωυσής:

Η περίπτωση του Αποστόλου Παύλου

Ο Ίδιος ο Χριστός κάλεσε απευθείας τον Απόστολο Παύλο. Δεν θα μπορούσε άραγε εκείνη την φοβερή στιγμή που του αποκαλύφθηκε ο Ίδιος να του δείξει και τον τρόπο πώς να τελειωθεί στην πίστη;

ΔΕΝ ΤΟ ΕΚΑΝΕ ΟΜΩΣ.

Τον έστειλε στον Ανανία, με την εντολή να ακολουθήσει τη διδαχή του και να τον έχει για οδηγό.

Δηλαδή τον έστειλε κι αυτόν ο Θεός σ’ ένα Γέροντα, για να τον καθοδηγεί.

Έκρινε ότι ήταν συμφέρον για τον Παύλο να μαθητεύσει σ’ αυτό το σχολείο της υπακοής, παρά να διδαχθεί από Αυτόν τον Ίδιο την πίστη.

ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ!

Αν δεν γινόταν αυτό, θα ήθελαν οι άνθρωποι των επόμενων γενεών να διδάσκονται και αυτοί διά αποκαλύψεως από τον ίδιο τον Θεό. Μια τέτοια όμως τακτική θα έκανε τον καθένα να νομίζει ότι θα έπρεπε, όπως ο Παύλος, να αναγνωρίσει σαν μοναδικό δάσκαλό του τον Θεό και δεν θα θεωρούσε υποχρέωσή του να υποταχθεί σε Γέροντα. Μια τέτοια προσδοκία δεν θα καλλιεργούσε την ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ, αλλά αντίθετα θα γέμιζε με έπαρση...

…στο παράδειγμα του αποστόλου Παύλου έχουμε μια ολοφάνερη απόδειξη, ότι ο Κύριος δεν δείχνει σε κανένα μας την οδό της τελειότητας, τη στιγμή που υπάρχουν πνευματικοί οδηγοί κι εμείς περιφρονούμε τη διδαχή και το παράδειγμά τους.

Να το αγιογραφικό παράγγελμα που θα έπρεπε με ζήλο να τηρούμε και το οποίο λέει: «Ρώτησε τον πατέρα σου και θα σου το διδάξει, τους πρεσβυτέρους σου και τα σου το πουν» (Δευτ. 32,7).

Απόσπασμα από το βιβλίο συνομιλίες με τους Πατέρες της Ερήμου