Τετάρτη 16 Αυγούστου 2023

Ἡ ὑπομονή! - π. Τιμόθεος Παπασταύρου


ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΕΒΔΟΜΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ (23 ΙΟΥΛΙΟΥ 2023) 

«ἵνα διὰ τῆς ὑπομονῆς καὶ τῆς παρακλήσεως τῶν γραφῶν

τὴν ἐλπίδα ἔχωμεν» (Ρωμ. ΙΕ΄ 4).

 

Ἡ ἐλπίς!

Ἡ ἐλπὶς εἶναι ἐκεῖνο τὸ ἀπαραίτητο «στοιχεῖον» τοῦ ψυχικοῦ ἀνθρώπου, διὰ τοῦ ὁποίου οὗτος, διέρχεται τὸ πέλαγος τῆς παρούσης ζωῆς καὶ πορεύεται πρὸς τὴν αἰωνιότητα! Εἶναι τὸ χαρακτηριστικὸν τοῦ χριστιανοῦ, ὅστις πιστεύει ἀκραδάντως εἰς τὰς Θείας ὑποσχέσεις, καὶ ἐργάζεται τὰ ἔργα τῆς ἀρετῆς, «ἀφορῶν(τες) εἰς τὸν τῆς πίστεως ἀρχηγὸν καὶ τελειωτὴν Ἰησοῦν» (Ἑβρ. ΙΒ΄ 2)! Εἶναι ἡ εὐλογημένη ἐκείνη … ἀναμονή, ἥτις ὑποχρεώνει τὸν ἀγωνιστὴ καὶ ἐλπίζοντα, ἵνα πιστεύῃ εἰς ἐκεῖνα τὰ ὁποῖα … ἐλπίζει, καὶ εἶναι βέβαιος διὰ τὰ … ἐπερχόμενα! Ἐὰν ἡ πίστις καὶ ἡ ἐλπὶς αὕτη, πολλάκις ἰσχύει καὶ κυριαρχεῖ μεταξὺ ἀνθρώπων συναλλασσομένων καὶ διαπραγματευομένων, πόσῳ μᾶλλον ἐνισχύεται αὕτη, ὅταν ὑποσχόμενος εἶναι ὁ ἴδιος ὁ Κύριος! Ὅταν ὑπόσχεται Ἐκεῖνος, ὅστις ὑπάρχει … «πιστὸς … ἐν πᾶσι τοῖς λόγοις αὐτοῦ καὶ ὅσιος ἐν πᾶσι τοῖς ἔργοις αὐτοῦ» (Ψαλμ. ΡΜΔ΄ 13α)!

Ἡ τοιαύτη δὲ ἐλπὶς καὶ ἀναμονή, δὲν … ἀναμένει μικρὰ καὶ ἀσήμαντα καὶ φθαρτὰ πράγματα! Ὁ ἀγωνιστὴς δὲν ἀγωνίζεται διὰ τὰ χρήματα καὶ τὸν πλοῦτον καὶ ἄλλας ὑλικὰς ἀπολαβὰς καὶ ἀπολαύσεις. Τοιαύτην ἀναμονὴν διὰ τὰ τοιαῦτα … , παρατηροῦμεν εἰς τοὺς ἔχοντας τὸν νοῦν καὶ τὴν καρδίαν εἰς αὐτά! Ἀγωνιοῦν διὰ τὴν σωματικήν των ὑγείαν, ἀνησυχοῦν διὰ τὰ κέρδη τῶν ἐργασιῶν καὶ ἐπιχειρήσεών των, ἀγρυπνοῦσι διὰ τὴν μακροημέρευσίν των καὶ τὴν σταδιοδρομίαν τῶν τέκνων των, ἀντιπαρατίθενται καὶ παλαίουν πολλάκις μετὰ τῶν συνανθρώπων των διὰ τὸν χοῦν τῆς γῆς καὶ δι’ ἐκεῖνα τὰ ὁποῖα, εἶναι βέβαιον, ὅτι θὰ τοὺς προδώσουν καὶ θὰ τοὺς διαψεύσουν! Οἱ ἀγωνισταί, ὅμως, τῶν πνευματικῶν ἀγωνισμάτων, ἐλπίζουσιν εἰς τὰ αἰώνια καὶ ἀτελεύτητα ἀγαθὰ τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ! Εἰς ἐκεῖνα … «ἃ ὀφθαλμὸς οὐκ εἶδε καὶ οὖς οὐκ ἤκουσε καὶ ἐπὶ καρδίαν ἀνθρώπου οὐκ ἀνέβη, ἃ ἡτοίμασεν ὁ Θεὸς τοῖς ἀγαπῶσιν αὐτόν» (Α΄ Κορ. Β΄ 9)!

 

Ἡ ὑπομονή!

Ἡ ἐλπίς, περὶ τῆς ὁποίας προείπομεν, καλλιεργεῖται καὶ αὐξάνεται διὰ τῆς ὑπομονῆς! Τοῦτο βεβαιοῖ ὁ θεῖος Ἀπόστολος Παῦλος εἰς τὸν στίχον τὸν ὁποῖον καὶ … ἐργαζόμεθα! Ἡ ὑπομονὴ εἶναι ἡ ἀρετὴ ἐκείνη, ἥτις ἀναφέρεται κατ’ ἐπανάληψιν εἰς τὰ ἱερὰ Ἁγιογραφικὰ κείμενα! Εἰδικῶς, ἐκεῖ εἰς τὴν παραβολὴν τοῦ «καλοῦ σπορέως» καὶ συγκεκριμμένως εἰς τήν, μετὰ σπουδῆς καὶ ἐπιμελείας, καλλιέργειαν τοῦ … σπόρου τοῦ Θείου Λόγου! Εἰς τὴν τετάρτην ἐκείνην καὶ εὐλογημένην περίπτωσιν, καθ’ ἣν ὁ σπόρος πίπτει εἰς τὰς καρδίας ἐκείνων, … «οἵτινες … ἐν καρδίᾳ καλῇ καὶ ἀγαθῇ ἀκούσαντες τὸν λόγον κατέχουσι καὶ καρποφοροῦσιν ἐν ὑπομονῇ» (Λουκ. Η΄ 15)! Εἰς τὴν τοιαύτην περίπτωσιν, ἡ συνιστωμένη … ὑπομονή, εἶναι ὁ ζητούμενος ἀγών, τοῦ καλλιεργοῦντος τὸν Θεῖον Λόγον!

Ὁ Χριστιανὸς καλλιεργεῖ τὴν ἐλπίδα τῆς ἀποδόσεως καὶ καρποφορίας τοῦ σπόρου, διὰ τῆς ὑπομονῆς του. Ὣς συμβαίνει εἰς τὴν καλλιέργειαν τοῦ σίτου, ἀλλὰ καὶ εἰς κάθε καλλιέργειαν οἵουδήποτε καρποῦ! Μετὰ τὴν σπορὰν καὶ τὴν φύτευσιν τῶν σπόρων, ἀκολουθεῖ ὁ καιρὸς τῆς ἀναμονῆς καὶ τῆς … ὑπομονῆς! Ἀναμένει ὁ σπορεὺς τὴν ἐπιβράβευσιν τοῦ κόπου του! Καὶ ἐὰν εἰς τὰς τοιαύτας περιπτώσεις, ὑπάρχουσι καί τινες πιθανότητες ἀρνητικῶν ἀποτελεσμάτων, εἰς τὴν καλλιέργειαν τοῦ Θείου Λόγου, τὸ ἀποτέλεσμα θὰ εἶναι πάντοτε … θετικόν! Ἡ ὑπομονὴ συνιστᾶται, διότι ὁ πειρασμὸς θὰ προσπαθήσῃ, ἵνα καταστρέψῃ καὶ φθείρῃ καὶ ἀπολέσῃ… Ὀλίγην, μόνον, ἀδράνειαν νὰ ἐπιδείξωμεν, ὁ ἐχθρὸς καιροφυλακτεῖ ἵνα προκαλέσῃ ὅσον περισσοτέραν ζημίαν! Τοῦτο τὸ ὁποῖον ἐδίδαξεν ὁ Ραββί εἰς τὴν ἑτέραν παραβολήν, ἐκείνην τὴν «τῶν ζιζανίων»! Καλὸν σπέρμα ἔσπειρεν, ἐν προκειμένῳ, ὁ γεωργός, κατὰ τήν, ἐν λόγῳ παραβολήν, πλὴν ὅμως, … «ἐν … τῷ καθεύδειν τοὺς ἀνθρώπους ἦλθεν αὐτοῦ ὁ ἐχθρὸς καὶ ἔσπειρε ζιζάνια ἀνὰ μέσον τοῦ σίτου καὶ ἀπῆλθεν» (Ματθ. ΙΓ΄ 25)!

Συνεπῶς, ἡ ὑπομονὴ ἀπαιτεῖ καὶ ἐγρήγορσιν, προκειμένου ἵνα ἐπιτύχωμεν ἐκεῖνα τὰ ὁποῖα καὶ προσδοκῶμεν!

 

Ἡ παράκλησις τῶν γραφῶν.

Παράκλησις, σημαίνει … παρρηγορία! Τὴν παρρηγορία δέ, τὴν ἐπιζητοῦμεν ὅταν θλιβώμεθα εἴς τινας περιστάσεις τοῦ βίου μας! Ἀνεφέραμεν ἤδη τὴν θλίψιν, ἥτις προξενεῖται εἰς τὴν ψυχὴν ἡμῶν κατὰ τὰς ἀνεπιθυμήτους ἐπισκέψεις τῶν πειρασμῶν! Ὄχι ὅμως, μόνον … ἐκ τῶν πειρασμῶν! Αἱ θλίψεις, δυστυχῶς ἢ καὶ … εὐτυχῶς, ἀποτελοῦσιν ἀναπόσπαστον στοιχεῖον τῆς καθημερινότητος! Οὐδεὶς δύναται ἵνα καυχηθῇ ὅτι διῆλθε τὴν παροῦσαν ζωήν, ἄνευ θλίψεων καὶ ἄνευ πειρασμῶν! Ἐκ τῶν πλέον πλουσίων καὶ βασιλέων καὶ δυναστῶν, ἕως καὶ τῶν εὐτελῶν καὶ πτωχῶν καὶ ἀδυνάτων, … αἱ θλίψεις εἶναι ὁ καθημερινὸς … ἐπισκέπτης των! Καὶ εἰς τοὺς Ἁγίους καὶ εἰς τοὺς ἐναρέτους, ἀλλὰ καὶ εἰς τοὺς ἁμαρτωλούς, …καθημερινόν των βίωμα, εἶναι αἱ πικρίαι καὶ αἱ θλίψεις! Εἴτε ἐκ τῶν πειρασμῶν, εἴτε ἐκ τῶν ἀνθρώπων, εἴτε ἐκ τῶν παθῶν καὶ τῶν ἀδυναμιῶν μας, εἴτε … εἴτε … «ἐν μέσῳ παγίδων καὶ θλίψεων διαβαίνομεν»! Ἂς σημειώσωμεν δὲ ἐπιπροσθέτως, ὅτι οἱ πειρασμοὶ καὶ αἱ θλίψεις, εἶναι θετικὰ στοιχεῖα διὰ τήν, κατὰ Θεόν, πρόοδόν μας!

Ἡ ψυχή, ὅμως, ἔχει ἀνάγκην ἀνακουφίσεως! Ἔχει ἀνάγκην παρακλήσεως καὶ παρρηγορίας! Τοῦτο δὲ ἐπιτυγχάνεται διὰ τῶν Γραφῶν! Μελετῶντες τὰ Θεῖα προστάγματα καὶ ἀνατρέχοντες εἰς τὰς Ἁγίας Μορφάς, τοῦ Κυρίου καὶ τῶν Ἀποστόλων καὶ τῶν Προφητῶν καὶ δικαίων τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, … φωτιζόμεθα, φυγαδεύονται οἱ πειρασμοὶ καὶ ὁ ἄνθρωπος ἁγιάζεται! Ἄλλωστε ἡ μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς, συνιστᾶται ἀπὸ τοὺς θείους Πατέρας ὡς … τεῖχος προστασίας εἰς τὸν πνευματικὸν ἀγῶνα μας!

 

«Ἡ … ἐλπὶς οὐ καταισχύνει» (Ρωμ. Ε΄ 5).

Πολλοὶ ἤλπισαν εἰς ἀνθρώπους, εἰς ἀξιώματα, εἰς θεωρίας, εἰς τὸν πλοῦτον, εἰς τὴν ὑγείαν, καὶ εἰς ἄλλα μάταια καὶ εὐτελῆ καὶ πρόσκαιρα, τὰ ὁποῖα, - ὡς ἤδη εἴπωμεν, - τοὺς διέψευσαν καὶ τοὺς ἀπεγοήτευσαν! Ἐκεῖνοι, ὅμως, οἵτινες ἤλπισαν εἰς τὴν δύναμιν καὶ τὴν χάριν, ἀλλὰ καὶ εἰς τὰς Θείας ὑποσχέσεις, οὐχὶ μόνον δὲν διεψεύσθησαν, ἀλλὰ τοὐναντίον, ἐπιβεβαιώθησαν καὶ ἔζησαν τὴν εὐλογίαν καὶ τὴν χάριν τοῦ Κυρίου, καὶ εἰς τὴν παροῦσαν ζωήν, ἀλλ’ ἔτι βιώνουσι τὰς Θείας ἀπολαύσεις καὶ εἰς τὴν αἰωνίαν τοιαύτην!

Ἤδη ἀνεφέρθημεν εἰς τὴν ἀρχὴν τοῦ παρόντος, εἰς ταύτην τὴν ἐλπίδα ἥτις ἀποτελεῖ … «τὴν ἀσφαλῆ καὶ βεβαίαν ἄγκυρα», ὡς λέγει πρὸς τοὺς Ἑβραίους, - (ΣΤ΄ 19) - ὁ Θεῖος Ἀπόστολος! Εἰς ταύτην ἂς στηριζώμεθα, καὶ νὰ εἴμεθα βέβαιοι ὅτι ὁ Κύριος δὲν πρόκειται νὰ φανῇ ἀναξιόπιστος πρὸς ἡμᾶς!

 

Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου

      Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν

 


Κυριακή 13 Αυγούστου 2023

Εβδομαδιαίο  Φυλλάδιο 
«Για τους Γονείς της Ενορίας»

Ιερός Ναός Γενέσιον Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών





Πατήστε πάνω στις φωτογραφίες για να διαβάσετε τα κείμενα

Παρασκευή 11 Αυγούστου 2023

Τὸ καλὸν καὶ τὸ κακόν! - π. Τιμόθεος Παπασταύρου


ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΕΚΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ (ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ) 16 ΙΟΥΛΙΟΥ 2023 

«καλῶν ἔργων προΐστασθαι» (Τίτ. Γ΄ 14).

 

Τὸ καλὸν καὶ τὸ κακόν!

Ἀφ’ ἧς στιγμῆς ποὺ ὁ Κύριος καὶ Θεός, ἐδημιούργησε τὸ κατ’ ἐξοχὴν κτῖσμά Του, τὸν ἄνθρωπον, … ἔδωκεν εἰς τοῦτον, τὴν τελείαν καὶ ἰδανικὴν κατάστασιν! Μίαν κατάστασιν, κατὰ τὴν ὁποίαν, θὰ ἠδύνατο οὗτος νὰ ζῇ πλησίον τοῦ Θεοῦ - Δημιουργοῦ του καὶ ὁ Κύριος νὰ ἔρχεται πρὸς τὸν ἄνθρωπον καὶ νὰ ἐπιβλέπῃ τοῦτον! Μίαν κατάστασιν ἀναμαρτησίας καὶ τελειότητος …! Μίαν κατάστασιν, «οἰκειότητος» καὶ «συνοικήσεως», Θεοῦ καὶ ἀνθρώπου! Τοῦτο βεβαίως, κατὰ κυριολεξίαν, εἶναι ἀσφαλῶς μία λεκτικὴ ὑπερβολή, - διὰ τοῦτο ἄλλωστε, καὶ ἐθέσαμεν τοὺς συγκεκριμμένους ὅρους, ἐντὸς εἰσαγωγικῶν, - ὅμως, προσπαθῶμεν ἵνα ἐκφράσωμεν τὴν τελείαν κατάστασιν τῶν πρώτων ἐκείνων ἀνθρώπων, πρὸ τῆς πτώσεώς των!

Ἀπ’ ἐκείνην τὴν πρώτην στιγμὴν τῆς δημιουργίας του, ὁ Πανάγαθος Θεός, δίδει εἰς τοῦτο τὸ ἔξοχον πλᾶσμα Του, τὴν γνῶσιν τοῦ … καλοῦ καὶ τοῦ κακοῦ, ὄχι βεβαίως … ἐμπειρικῶς, ἀλλὰ ἐνημερωτικῶς! «Καὶ ἐνετείλατο Κύριος ὁ Θεὸς τῷ ᾿Αδὰμ λέγων· ἀπὸ παντὸς ξύλου τοῦ ἐν τῷ παραδείσῳ βρώσει φαγῇ, ἀπὸ δὲ τοῦ ξύλου τοῦ γινώσκειν καλὸν καὶ πονηρόν, οὐ φάγεσθε ἀπ᾿ αὐτοῦ· ᾗ δ᾿ ἂν ἡμέρᾳ φάγητε ἀπ᾿ αὐτοῦ, θανάτῳ ἀποθανεῖσθε» (Γέν. Β΄ 16-17)! Διὰ ταύτης τῆς ἐντολῆς, ὁ ἄνθρωπος γνωρίζει ὅτι, πέραν τοῦ καλοῦ καὶ τοῦ ἁγίου, ὑπάρχει καὶ τὸ κακὸν καὶ τὸ ἔκνομον, - εἶναι δὲ τοῦτο προσιτὸν εἰς τοῦτον, καὶ δύναται, ἐὰν θέλῃ … ἵνα τὸ ἐπιλέξῃ καὶ τὸ πράξῃ, μὲ τὰς ἀναλόγους ἀσφαλῶς συνεπείας! – καὶ ὁ Δημιουργὸς καὶ Πατήρ του τὸν καθιστᾷ ἐνήμερον καὶ ἐπιφυλακτικόν!

Δυστυχῶς, ἡ ἐπιλογὴ τοῦ ἀνθρώπου ἵνα πράξῃ τὴν ἁμαρτίαν καὶ παραβῇ τὴν Θείαν ἐντολήν, εἶχε τὰς γνωστὰς θλιβερὰς συνεπείας, οὐχὶ μόνον διὰ τοὺς δύο ἐκείνους πρωτοπλάστους, ἀλλὰ καὶ δι’ ἅπαν τὸ ἀνθρώπινον γένος! Ἔκτοτε, τὸ κακὸν καὶ ἡ ἁμαρτία εἰσῆλθον εἰς τὸν ἄνθρωπον καὶ ἔγιναν … οἱ δύο «δυνᾶσται» αὐτοῦ! Ἀπεμάκρυναν ὁλοτελῶς τοῦτον (τὸν ἄνθρωπον) ἐκ τοῦ θελήματος τοῦ Θεοῦ καὶ ἔκαμαν τοῦτον … δοῦλον καὶ ἐργάτην τῆς ἀνομίας! Τὸ καλὸν καὶ ἡ ἀρετή, ὑπῆρχον εἰς τὴν ζωήν του ὡς … δυνατότητες, ἀλλ’ ἐκυριάρχει τὸ κακόν! Ἐνῶ, πρὸ τῆς πτώσεώς του, ἡ ἀρετὴ καὶ τὸ καλὸν ἐκυριάρχουν … «ἐν τοῖς μέλεσιν αὐτῶν», μετὰ τὴν ἁμαρτίαν, κυριαρχεῖ καὶ ἐπιβάλλεται τὸ κακόν!

 

Ὁ Κύριος, … ἀποκαθιστᾷ τὴν τάξιν, διὰ τῆς ἐνανθρωπήσεώς Του!

Διὰ τῆς ἐνανθρωπήσεως τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, τὸ κακὸν νικᾶται καὶ περιορίζεται, καὶ ὁ διάβολος ἀρχίζει νὰ … «χάνῃ ἔδαφος» καὶ νὰ αἰσθάνεται ὅτι … ἐπέρχεται ἡ συντριβή του! Τοῦτο τὸ ὁμολογεῖ κατ’ ἐπανάληψιν, ὅταν ἀναγκάζεται ὑπὸ τῆς Θείας δυνάμεως νὰ φυγαδεύεται καὶ νὰ ἐλευθερώνῃ τοὺς «ὑπὸ πνευμάτων ἀκαθάρτων ὀχλουμένους»! «Τί ἐμοὶ καὶ σοί, Ἰησοῦ, υἱὲ τοῦ Θεοῦ τοῦ ὑψίστου; δέομαί σου, μή με βασανίσῃς» (Λουκ. Η΄ 28), ἢ «τί ἡμῖν καὶ σοί, Ἰησοῦ υἱὲ τοῦ Θεοῦ; ἦλθες ὧδε πρὸ καιροῦ βασανίσαι ἡμᾶς;» (Ματθ. Η΄ 29)! Χαρακτηριστικὰ λόγια τὰ ὁποῖα καταδεικνύουσι τὴν καταρρέουσαν δαιμονικὴν δύναμιν καὶ ἐπήρρειαν!

Ὁ ἄνθρωπος, δύναται πλέον νὰ ἐλπίζῃ εἰς τὴν σωτηρίαν καὶ τὴν ἐπάνοδόν του εἰς τὸν Παράδεισον, ἀλλὰ … διὰ τῆς ἰδίας θελήσεως καὶ τῶν ἀγαθῶν ἔργων του! Βεβαίως, ὁ Κύριος καὶ Θεός, χαρίζει τὴν σωτηρίαν καὶ τὴν Οὐράνιον Βασιλείαν εἰς τὸν ἄνθρωπον, ἀλλὰ καὶ ὁ ἄνθρωπος … «προσθέτει» εἰς τοῦτο τὸ ἔργον τῆς σωτηρίας του, διὰ τῆς θελήσεώς του καὶ τοῦ ἀγῶνός του! Ὁ Παράδεισος, … δὲν εἶναι πλέον «κεκλεισμένος» καὶ ἀπρόσιτος, ἀλλ’ ὁ ἀγὼν καὶ ἡ ἀγωνία τοῦ ἀγωνιζομένου ἀνθρώπου, θὰ πρέπῃ νὰ εἶναι συνεχὴς καὶ ἀδιάλειπτος!

Ὅταν, κάποια στιγμή, ἠρώτησε κάποιος τὸν Διδάσκαλον, … «Κύριε, εἰ ὀλίγοι οἱ σῳζόμενοι;», Οὗτος ὁ Κύριος ἀπήντησε διὰ τοιούτου τρόπου, ὥστε νὰ καταδείξῃ ἀκριβῶς … τὴν πάλην τὴν ὁποίαν πρέπει νὰ παλαίῃ οὗτος ὁ ἀγωνιστής, διὰ νὰ ἐπιτύχῃ τὴν σωτηρίαν του! «Ἀγωνίζεσθε εἰσελθεῖν διὰ τῆς στενῆς πύλης· ὅτι πολλοί, λέγω ὑμῖν, ζητήσουσιν εἰσελθεῖν καὶ οὐκ ἰσχύσουσιν» (Λουκ. ΙΓ΄ 23-24)! Συνεπῶς, τὰ καλὰ ἔργα, εἶναι ἀπολύτως ἀπαραίτητα διὰ τὴν σωτηρίαν ἡμῶν, καὶ ἐφ’ ὅσον εἶναι … δεδομένη ἡ θέλησις τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν, – «ὃς πάντας ἀνθρώπους θέλει σωθῆναι καὶ εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν» (Α΄ Τιμ. Β΄ 4), - … θὰ ἔλεγον ὅτι ἡ σωτηρία μας εἶναι βεβαία!

 

Ποῖα εἶναι τὰ … καλὰ ἔργα;

Ἐὰν θὰ ἐπεδιώκαμεν ἵνα ἀπαριθμήσωμεν ταῦτα τὰ … καλὰ ἔργα, εἶναι βέβαιον ὅτι ἡ ἀπαρίθμησις αὕτη θὰ ἦτο … ἀδύνατος! Εἶναι ἀναρίθμητα, … ὡς ἐπίσης ἀναρίθμητα εἶναι καὶ τὰ κακά! Ἐὰν προσέξωμεν εἰς τὴν διδασκαλίαν τοῦ Κυρίου μας, καθὼς καὶ εἰς τὴν βιωματικὴν ἐμπειρίαν τῶν Ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας μας, θὰ διαπιστώσωμεν ὅτι … τὸ καλὸν ἀπορρέει ἐκ τοῦ Ἀπείρου Θεοῦ! Συνεπῶς εἶναι καὶ τοῦτο, ἄπειρον! Ἄπειρον καὶ εἰς τὸ … μέγεθος, ἀλλ’ ἄπειρον καὶ εἰς τὰς κινήσεις καὶ τὰς ἐκφάνσεις!

Ὅμως, ἅπαντα ταῦτα τὰ καλὰ ἔργα, θὰ ἠδυνάμεθα ἵνα τὰ συνοψίσωμεν εἰς ἓν ἢ δύο, τὰ ὁποῖα καὶ θὰ ἐχαρακτηρίζαμεν ὡς … θεμέλια ἁπάντων τούτων! Διὰ νὰ γίνωμεν δὲ σαφέστεροι, θὰ εἴπωμεν ὅτι … τὸ καλὸν δὲν εἶναι … πρᾶξις, ἀλλὰ κίνησις καρδίας! «Τὸ καλὸν πρέπει νὰ ἐνεργῇται καὶ καλῶς διὰ νὰ εἶναι καλόν»! Ὁ φαρισαῖος προσεύχεται, ἀλλὰ δὲν γίνεται δεκτὴ ἡ προσευχή του! «Νηστεύει, οὗτος, δὶς τοῦ σαββάτου καὶ ἀποδεκατεῖ πάντα ὅσα κτᾶται» (Λουκ. ΙΗ΄ 9-14), ἀλλὰ ἅπας ὁ κόπος αὐτοῦ, δὲν καταμετρᾶται ὑπὸ τοῦ Θεοῦ, διότι πάντα ταῦτα τὰ πράττει κατὰ λανθασμένο καὶ ἁμαρτωλὸ τρόπο! Ὁ ληστὴς ἐπὶ τοῦ Σταυροῦ, … οὐδὲν καλὸν ἐποίησεν˙ ὡμολόγησεν ὅμως, καὶ ἐπίστευσε καὶ ἐσώθῃ! Ταῦτα, ἀδελφοί μου ἀναγνῶσται, μᾶς διδάσκουν, ὅτι τὰ καλὰ ἔργα περὶ τῶν ὁποίων ὁμιλεῖ ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, εἶναι ἐκεῖνα τὰ ὁποῖα … συντίθενται ἐκ … «πίστεως καὶ ἔργων»!

«Πολλοὶ ἐροῦσί μοι ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ· Κύριε Κύριε, οὐ τῷ σῷ ὀνόματι προεφητεύσαμεν, καὶ τῷ σῷ ὀνόματι δαιμόνια ἐξεβάλομεν, καὶ τῷ σῷ ὀνόματι δυνάμεις πολλὰς ἐποιήσαμεν; Καὶ τότε ὁμολογήσω αὐτοῖς ὅτι οὐδέποτε ἔγνων ὑμᾶς· ἀποχωρεῖτε ἀπ᾿ ἐμοῦ οἱ ἐργαζόμενοι τὴν ἀνομίαν» (Ματθ. Ζ΄ 22-23)! Ὁ Θεῖος οὗτος Λόγος, καταδεικνύει σαφέστατα,  καὶ ἐπιβεβαιώνει τὰ ὅσα προανεφέραμεν! Ναί, νὰ ἐργαζώμεθα τὸ καλόν, ἀλλὰ καὶ νὰ ἐμπιστευώμεθα καὶ λατρεύωμεν τὸν Σωτῆρα καὶ Λυτρωτὴν ἡμῶν, διὰ νὰ τύχωμεν «τῶν ἐπηγγελμένων ἀγαθῶν τῆς ἀπολαύσεως»! Ἀμήν!

 

      Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου

Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν   

 

Κυριακή 6 Αυγούστου 2023

Εβδομαδιαίο  Φυλλάδιο 
«Για τους Γονείς της Ενορίας»

Ιερός Ναός Γενέσιον Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών





Πατήστε πάνω στις φωτογραφίες για να διαβάσετε τα κείμενα

Παρασκευή 28 Ιουλίου 2023

Ένα μελτέμι από την Παναγιά της Τήνου ζητά ο μεγάλος ποιητής Ελύτης. Γιατί;

 

Κυριακή 30 Ιουλίου 2023

Εβδομαδιαίο  Φυλλάδιο 
«Για τους Γονείς της Ενορίας»

Ιερός Ναός Γενέσιον Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών





Πατήστε πάνω στις φωτογραφίες για να διαβάσετε τα κείμενα

Ο ελαφρόμυαλος Νεωκόρος (του αγίου Παϊσίου)

 


Ποιους να μην ξεχνάς!!!

 


Εγκύκλιος Μητροπολίτου Πατρών κ. Χρυσοστόμου για την εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου





Κυριακή 23 Ιουλίου 2023

Εβδομαδιαίο  Φυλλάδιο 
«Για τους Γονείς της Ενορίας»

Ιερός Ναός Γενέσιον Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών





Πατήστε πάνω στις φωτογραφίες για να διαβάσετε τα κείμενα

Τετάρτη 19 Ιουλίου 2023

Εφημερίδα "ΔΙΨΩ" ΙΟΥΝΙΟΣ 2023

Δ Ι Ψ Ω

Από την Ελληνορθόδοξη Κοινωνία Προσώπων «ΔΙΨΩ»

Ιούνιος 2023


Διαβάστε ολόκληρη την Εφημερίδα του Ιουνίου. 
Θα την βρείτε ΕΔΩ σε μορφή ψηφιακού εντύπου.

Τρίτη 18 Ιουλίου 2023

Ὁ Ἐπίσκοπος κατά τόν Γέροντα π. Ἐπιφάνιον

 Ο Επίσκοπος κατά τον Γέροντα Επιφάνιο

Γράφει ὁ Ἀρχιμανδρίτης π. Ἱερόθεος Ἀργύρης

«Δεμένο μ’ ἔφεραν ἐνώπιόν σας, ἀγαπητοί μου χριστιανοί, ὅμως μὲ τὴ θέλησί μου. Μ’ ἔδεσαν τὰ γηρατειὰ τοῦ Σεβαστοῦ πατέρα καὶ ἡ φιλία τοῦ ἀγαπητοῦ Βασιλείου… Εἶναι τρομερὸ ποὺ τὸ σκέπτομαι… ὁ ἴδιος ἐγὼ βρίσκομαι στὸ θυσιαστήριο, ἕτοιμος νὰ μὲ θυσιάσουν πατέρας καὶ φίλος»1.

Ἄρνησις τοῦ π. Ἐπιφανίου νὰ δεχθῆ τὸ ἀξίωμα: Τὰ ἀνωτέρω συγκινητικὰ ρήματα ἐνέπνεαν ὅλους τοὺς Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας καὶ φυσικὰ καὶ τὸν π. Ἐπιφάνιο. Εἶναι γνωστὸν ὅτι αὐτὸς ἀρνήθηκε νὰ δεχθῆ τὸ ἀρχιερατικὸ ἀξίωμα, παρὰ τὶς πιέσεις καὶ τὰ ἐπιχειρήματα εὐλαβῶν Ἐπισκόπων. Καὶ παρέμεινε ἀμετάβλητος ἕως τέλους σ’ αὐτή του τὴν ἀπόφασι:


«Ἡ στάσις Σας μὲ συνθλίβει, σημειώνει μὲ ἔμφασι, ἀλλὰ δὲν δύναμαι νὰ εἰπῶ τὸ ναί. «Τί ποιεῖτε κλαίοντες καὶ συνθρύπτοντές μου τὴν καρδίαν;» ’Ἐὰν ὅπως λέγετε, εἶνε θέλημα Θεοῦ, διατὶ ὁ Θεὸς δὲν λαλεῖ καὶ εἰς τὴν καρδίαν μου, διατὶ δὲν μοῦ δίδει ἐσωτερικὴν πληροφορίαν, διατὶ δὲν ἀλλάσσει τὰ ἐντός μου;… Παρακαλέσατε τὸν Θεόν, ἀφοῦ πιστεύετε ὅτι τὸ νὰ γίνω Ἐπίσκοπος εἶνε θέλημά Του, νὰ μὲ ἀλλοιώση. «Ἀδυνατεῖ Αὐτῷ οὐδέν». Δὲν βλέπω ἄλλην διέξοδον…»2.

Πραγματικὰ αὐτὸς ὁ ἄνθρωπος δὲν ἦτο μόνον μπροστὰ ἀπὸ τὴν ἐποχή του, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τὸν ἴδιο τὸν ἑαυτό του!


Τὸ ὕψος τῆς Ἀρχιερωσύνης: Ὅλοι μέσα στὸν ἐκκλησιαστικὸ χῶρο γνωρίζουμε τὴν σημασία καὶ τὸ ὕψος τοῦ ἀρχιερατικοῦ ἀξιώματος. Τὸ νὰ εἶναι κανεὶς διάδοχος τῶν Ἀποστόλων καὶ εἰς τόπον καὶ τύπον Χριστοῦ ἀποτελεῖ τὸ ὕψιστο τῆς εὐθύνης ποὺ δύναται νὰ ἀναλάβη ὁ ἄνθρωπος.

Γι’ αὐτὸ τὸν λόγο, δὲν ἐπιτρέπεται ποτὲ κανεὶς νὰ ἀναζητῆ μόνος του τὴν ἀνάληψι αὐτοῦ τοῦ ἀξιώματος παρὰ μόνον ἐπιλεγόμενος καὶ ἐκλεγόμενος ἀπὸ τὸν Θεό, μέσα στὸν θεανθρώπινο ὀργανισμὸ τῆς Ἐκκλησίας. «Καὶ οὐχ ἑαυτῷ τις λαμβάνει τὴν τιμήν, ἀλλὰ ὁ καλούμενος ὑπὸ τοῦ Θεοῦ, καθάπερ καὶ ὁ Ἀαρών»3. Ἐννοεῖται, καὶ τότε μετὰ φόβου καὶ τρόμου καὶ ἐὰν ὑπάρχη ἐσωτερικὴ πληροφορία. Πολλοὶ Ἅγιοι (ἐκτὸς τοῦ π. Ἐπιφανίου) ἐκλήθησαν καὶ διὰ νὰ ἀποφύγουν, ἔφυγαν εἰς τὰς ἐρήμους!

Ὅποιος ἐπιδιώκει ἤ μεθοδεύει, χάνει τὴν Χάρι: Ὁ Γέρων Ἐπιφάνιος ἔλεγε πάντοτε ὅτι «ὅποιος ἐπιδιώκει ἤ μεθοδεύει νὰ καταστῆ Ἐπίσκοπος, αὐτὸς χάνει τὴν Θεία Χάρι».

Ἐπιδίωξις μὲ ἀνθρώπινα μέσα καὶ μεθόδους: Καὶ νὰ τί ἀναφέρει αὐστηρὰ ἡ πατερικὴ σοφία: «Χωρὶς νὰ κληθῆς ἀπὸ τὸν Θεό, μὴ ἐπιδιώκης ποτὲ νὰ καταλάβης ἐκκλησιαστικὸ ἀξίωμα μὲ χρήματα, ἢ μὲ βοήθεια ἀνθρώπων ἤ μὲ δική σου ἀπαίτησι, καὶ ἂν ἀκόμη βλέπης τὸν ἑαυτό σου ἱκανὸ νὰ ὠφελήση ψυχές. Γιατί ὑπάρχουν τρία ἐνδεχόμενα, καὶ θὰ συμβῆ ἕνα ἀπὸ αὐτά. Ἤ θὰ ἔλθη ἐπάνω σου ἡ ἀγανάκτηση καὶ ὀργὴ τοῦ Θεοῦ, μὲ ποικίλους πειρασμοὺς καὶ συμφορὲς καὶ θὰ σὲ πολεμήσουν ὄχι μόνον ὅλοι οἱ ἄνθρωποι, ἀλλὰ καὶ ὅλη ἡ κτίσις σχεδὸν καὶ θὰ γεμίση στεναγμοὺς ἡ ζωή σου. Ἤ θὰ ὑπερ­­ισχύσουν οἱ ἀντίπαλοί σου καὶ θὰ καθαιρεθῆς μὲ μεγάλη ντροπὴ ἀπὸ τὴ θέση σου. Ἤ θὰ πεθάνης πρόωρα καὶ θὰ χωρισθῆς ἀπὸ αὐτὴ τὴ ζωή»4.


Πολεμικὴ κατὰ τοῦ μεταθετοῦ: Ἡ ἐπιδίωξις τῆς ἀναλήψεως τοῦ ἀρχιερατικοῦ ἀξιώματος γίνεται, συνήθως, ἀπὸ ταπεινὰ καὶ ἁμαρτωλὰ ἐλατήρια. Ἔτσι πολλοὶ ἀναζητοῦν ὄχι τὴν διακονίαν, ἀλλὰ τὴν δόξα, τὶς τιμὲς καὶ τὸ χρῆμα. Γι’ αὐτὸ τὸ λόγο καὶ πολλοὶ Μητροπολίτες ἐπιδιώκουν νὰ πάρουν μετάθεσι σὲ μεγαλύτερες μητροπολιτικὲς περιφέρειες. Ὁ π. Ἐπιφάνιος ἐπολέμησε αὐτὴ τὴν ἀσθένεια μέσα στὴν Ἐκκλησία μὲ μεγάλο ζῆλο καὶ διεξάγοντας νικηφόρους πολέμους. Ἔγραψε πολλὰ κείμενα καὶ ἠγωνίσθη, ὥστε στὸν Καταστατικὸ Χάρτη τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος τοῦ 1977 νὰ μὴ περάση διάταξις ἐπιτρέπουσα τὸ μεταθετό. Δυστυχῶς, δὲν ἐπέτυχε τὸ ἀπόλυτο, ἀλλὰ νὰ γίνεται μεταθετὸ πολὺ δύσκολα καὶ μὲ αὐξημένη πλειοψηφία τῆς Ἱεραρχίας.

Τὸ κυνήγι κατὰ τῶν μοιχεπιβατῶν: Ἕτερο μεγάλο θέμα ποὺ ἐχαρακτήριζε τὴν στάσι τοῦ π. Ἐπιφανίου γιὰ τὸ ἐπισκοπικὸ ἀξίωμα, ὑπῆρξε ὁ πόλεμος κατὰ τῶν Ἀρχιερέων ποὺ κατέλαβον Μητροπόλεις ζώντων εὐλαβῶν Ἐπισκόπων ἐκδιωχθέντων βιαίως, ἀντικανονικῶς καὶ ἀδίκως, διὰ τῆς κρατικῆς ἐξουσίας. Διεξήγαγε ἀνένδοτο πόλεμο ἐναντίον τῶν μοιχεπιβατῶν. Μὲ αὐτοὺς διέκοψε κάθε ἐπικοινωνία, ἀκόμη καὶ ὅταν ἦσαν πρόσωπα προσφιλῆ εἰς αὐτόν.


– «Τὰ χέρια σου στάζουν αἷμα, τὸ αἷμα τῶν ἀδελφῶν σου», ἔλεγε πρὸς κάποιον ἔνοχο γι’ αὐτὸ τὸ ζήτημα.

Ἀπουσία συνοδικοῦ συστήματος: Ἕνα ἀπὸ τὰ οὐσιαστικὰ προβλήματα ποὺ στεναχωροῦσαν τὸν π. Ἐπιφάνιο ἦτο ἡ ἀπουσία  οὐσιαστικῆς  καὶ  πρα­γματικῆς λειτουργίας τοῦ συνοδικοῦ συστήματος. Καὶ τοῦτο διότι, πολλοὶ Ἐπίσκοποι καθίστανται ἄβουλοι στὰ χέρια τῶν Προκαθημένων τῶν Αὐτοκεφάλων Ἐκκλησιῶν τῆς Ὀρθοδοξίας. Καὶ δυστυχῶς, κάποιοι ἔχουν δώσει «ὅρκους ὑποταγῆς» πρὸς αὐτοὺς ποὺ τοὺς προώθησαν…!

Βαθὺς πόνος γιὰ τὴν κατάστασι τῆς Ἐκκλησίας μας: Πολλὲς φορὲς βλέπουμε τὰ βαθειὰ προβλήματα καὶ τὰ καρκινώματα ποὺ δημιουργοῦν μέσα στὸ σῶμα τῆς Ἐκκλησίας ἀνάξιοι καὶ ἐπίορκοι κληρικοί, κάθε βαθμοῦ καὶ τάξεως, καὶ κυρίως οἱ Ἐπίσκοποι. Αὐτὰ ἀποτελοῦσαν ὀδυνηρὸ βίωμα γιὰ τὸν π. Ἐπιφάνιο, καὶ γι’ αὐτὸ τὸ λόγο συχνὰ ἀπήγγειλε μὲ βαθὺ πόνο ψυχῆς, πάντοτε ἀπὸ στήθους, τὰ διαπιστωτικὰ λόγια τοῦ ἀετοῦ τῆς Ὀρθοδοξίας, Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου: «…τὰ τῶν φίλων ἄπιστα, τὰ τῆς Ἐκκλησίας ἀποίμαντα. Ἔρρει τὰ καλά, γυμνὰ τὰ κακά, ὁ πλοῦς ἐν νυκτί, πυρσὸς οὐδαμοῦ, Χριστὸς καθεύδει. Τί χρὴ παθεῖν; Μία μοι τῶν κακῶν λύσις, ὁ θάνατος»5.


Σκάνδαλα τῶν ἀναξίων καὶ ἐπιόρκων: Ἡ πορεία πολλῶν Ἀρχιερέων καὶ ἡ κατάπτωσις ὀφείλεται στὸ κακὸ ξεκίνημά τους, στὰ κωλύματά τους καὶ στὶς ἐσφαλμένες ἐπιλογές τους. Αὐτοὶ βασανίζουν τὴν Ἐκκλησία καὶ τραυματίζουν βαθύτατα τὴν Πατρίδα.

Εἶναι λίαν χαρακτηριστικὰ τὰ φοβερὰ λόγια τοῦ κοσμοκαλόγερου, τοῦ ἁγίου τῶν Ἑλληνικῶν γραμμάτων, Ἀλεξάνδρου Παπαδιαμάντη, ποὺ ἐντάσσει μὲ γλαφυρότητα μέσα στὶς πληγὲς τῆς πονεμένης Ἑλλάδος, μετὰ τὴν Ἐθνικὴ Παλιγγενεσία, τοὺς πολιτικοὺς καὶ τοὺς ἀναξίους Ἀρχιερεῖς (καὶ ὄχι μόνον τότε!): «Πολλοὶ πολιτικοὶ εἶναι γόνοι λῃστῶν». Καί, «Στὸ κλῖμα τῆς ἠθικῆς καταπτώσεως, μετὰ τὴν ἀπελευθέρωσι τοῦ 1821, προβάλλουν οἱ διεφθαρμένοι ὡς φαντάσματα!».

Ἡγέτες εἰς Ἐκκλησίαν αἰώνιον: Ὁ Γέρων Ἐπιφάνιος ἤθελε Ἀρχιερεῖς δυνατοὺς στὸ λόγο καὶ στὸ ἔργο. Μᾶς ἀνέφερε περιστατικὰ Ἐπισκόπων, ποὺ μὲ σθένος ἀντέδρασαν στὶς ἀπαιτήσεις πανισχύρων πολιτικῶν παραγόντων. Ἡ στάσις τους ὑπῆρξε ὄντως μεγαλειώδης καὶ ἀντάξια τῶν παλαιῶν ἀδούλωτων Πατέρων. Καὶ σήμερα ἀναζητοῦμε μορφές, ποὺ νὰ μὴ σκύβουν στῆς ἐξουσίας τὰ κελεύσματα, στὶς κολακεῖες τῶν ἰσχυρῶν καὶ στὰ δῶρα τῶν πλουσίων.


Σχέδιο ἀντιδράσεως: Ἡ Ἐκκλησία ἐν διωγμῷ: Ὅταν ἡ Ἐκκλησία εὑρέθη εἰς δύσκολη θέσι κατὰ τὸ 1987, ὁ π. Ἐπιφάνιος ἐβοήθησε τὴν ἡγετικὴ ὁμάδα τῆς Ἐκκλησίας, ὥστε νὰ διεξάγουν πόλεμο νικηφόρο. Τότε λοιπόν, ἐπρότεινε ἕνα ἔξυπνο σχέδιο νίκης: Νὰ κηρύξουν τὴν Ἐκκλησία εἰς κατάστασι διωγμοῦ, δηλ. νὰ κλείσουν τοὺς Ἱ. Ναούς, νὰ σταματήσουν κάθε τελετουργία, ἐκτὸς τῶν ἀναγκαίων (π.χ. κηδειῶν), νὰ ἀποσυρθῆ ὁ Ἀρχιεπίσκοπος καὶ νὰ ἀναλάβη ἐπιτροπὴ Ἀρχιερέων τὴν διοίκησι, ὥστε νὰ μὴ δύναται ἡ ἐξουσία νὰ πιέζη ἕνα πρόσωπο. Καὶ μόνον ἡ ἔξυπνη ἀπειλὴ ἐφαρμογῆς τοῦ σχεδίου ἐπέφερε τὸ νικητήριο ἀποτέλεσμά του. Παρὰ ταῦτα, ἐν συνεχείᾳ, ὁ «πρωτεργάτης» τοῦ δημιουργηθέντος ἐκκλησιαστικοῦ ζητήματος, μὲ τὶς ἐκθρονίσεις τῶν Ἀρχιερέων καὶ τὶς μοιχεπιβασίες, Ἀρχιεπίσκοπος Σεραφείμ, ὑπέστειλε τὴν σημαία καὶ ἐπρόδωσε τοὺς ἀγῶνες..!

Ἡ ἐξουσία μπορεῖ νὰ διαφθείρη καὶ ἡ ἀπόλυτος ἐξουσία διαφθείρει ἀπόλυτα: Ὁ κίνδυνος ἐκ τῆς δόξης τῆς ἀρχιερατικῆς ἐξουσίας εἶναι τεράστιος. Ὁ π. Ἐπιφάνιος μᾶς ἀνέφερε ἕνα λίαν χαρακτηριστικὸ περιστατικό: Ἕνας νεαρὸς χαρισματικὸς κληρικὸς μὲ ἀγγελόμορφο πρόσωπο ἐχειροτονήθη Ἐπίσκοπος εἰς νεαρὴ ἡλικία. Γρήγορα ἡ δόξα τοῦ πῆρε τὰ μυαλά. Ἐνεπλάκη μὲ τὰ πολιτικὰ καὶ ἐξετράπη στὰ ἠθικὰ ζητήματα. Τέλος κατέληξε, νὰ λάβη τὸν τίτλο «ματωμένος…» καὶ ἔφυγε ἀπὸ τὴν ζωὴ καθηρημένος καὶ περιφρονημένος.

Βασικὴ ἀρχή του ὅτι, οἱ Μητροπολίτες ἐκπροσωποῦν τὴν Ἐκκλησία: Τέλος νὰ σημειώσουμε ὅτι, ὅπως καὶ ὁ Βουλευτής, σύμφωνα μὲ τὸ Σύνταγμα, δὲν ἐκπροσωπεῖ οὔτε τοὺς ψηφοφόρους του, οὔτε τὴν περιοχή του, οὔτε τὸ κόμμα του, ἀλλὰ τὸ Ἔθνος, τὸ ἴδιο συμβαίνει, κατὰ τοὺς Ἱ. Κανόνες καὶ γιὰ τὸν Ἐπίσκοπο καὶ γενικῶς καὶ γιὰ τὸν κάθε κληρικό. Δὲν ἐκπροσωπεῖ καὶ δὲν πρέπει νὰ ἐργάζεται μόνον γιὰ τὴν ἐπαρχία του, ἀλλὰ κυρίως γιὰ ὁλόκληρο τὴν Ἐκκλησία.

Αὐτὸ ἀποτελοῦσε βασικὴ καὶ κυρίαρχο θέσι τοῦ π. Ἐπιφανίου γιὰ τὶς ἐκκλησιαστικὲς εὐθύνες τῶν Ἐπισκόπων. Αὐτοὶ ὀφείλουν νὰ ἐργάζωνται γιὰ τὴν καθόλου Ἐκκλησία καὶ νὰ πολεμοῦν τὴν «ἀντι-Ἐκκλησία», ποὺ σὲ ἐποχὲς καταπτώσεως ὑφέρπει διὰ τῶν ἀνηθίκων καὶ ἀναξίων ρασοφόρων ἐκ τοῦ ἀριθμοῦ τῶν Ἀρχιερέων. Νὰ πολεμοῦν ἐκείνους ποὺ μέσα στὴν Ὀρθοδοξία δημιουργοῦν ὑποδορίως τὴν «ἀντ-Ὀρθοδοξία»· ἐκείνους ποὺ εἶναι πραγματικὰ κλέπτες καὶ ληστές, κατὰ τὰ ἀδιάψευστα λόγια τοῦ Κυρίου μας:

«Ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ὁ μὴ εἰσερχόμενος διὰ τῆς θύρας εἰς τὴν αὐλὴν τῶν προβάτων, ἀλλὰ ἀναβαίνων ἀλλαχόθεν, ἐκεῖνος κλέπτης ἐστὶν καὶ λῃστής· ὁ δὲ εἰσερχόμενος διὰ τῆς θύρας ποιμήν ἐστιν τῶν προβάτων»6.


Σημειώσεις:

1. Λόγος Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου, κατὰ τὴν εἰς Ἐπίσκοπον χειροτονία του ἀπὸ τὸν Ἐπίσκοπο πατέρα του καὶ ἀπὸ τὸν Ἅγιο Βασίλειο. 2. Γέροντος Ἐπιφανίου Θεοδωροπούλου, «Ἐξομολόγησις καὶ ἀπολογία», περὶ ἀποφυγῆς τῆς Ἀρχιερωσύνης, Ἀρχιμ. Ἀθανασίου Παπασταύρου, ἐκδόσεις «Τροχαλία», πρώτη ἔκδοσις 1999, σελ. 42-43. 3. Ἑβρ. ε΄ 4. 4. Φιλοκαλία τῶν ἱερῶν Νηπτικῶν Πατέρων, Μετάφρασις Ἀντ. Γαλίτη, ἐκδόσεις «τὸ Περιβόλι τῆς Παναγίας», τόμος Δ’, Ὅσιος Νικήτας Στηθάτος, Β΄ Ἑκατοντάς, σελ. 95. 5. Tlg. Epistulae 80.2-3, Ἁγ. Γρηγορίου Θεολόγου. 6. Ἰωάν. ι΄ 1-2.


Πηγή: «Ὀρθόδοξη Μαρτυρία» ἀρ. 106 Ἄνοιξη – Καλοκαίρι 2015


Ορθόδοξος Τύπος