"Από το 1974 έχω διωχθεί αδιάκοπα για τα Πιστεύω και το Έργο μου!!!" Σταμάτης Σπανουδάκης

Παρακολουθείστε το παρακάτω βίντεο. Ο μεγάλος συνθέτης Σπανουδάκης διώκεται. 

Όταν πηγαίνετε σε επίσκεψη (ανέκδοτο)

Γιορτή έναρξης κατηχητικών σχολείων ενορίας Αγίου Ιωάννη Παραλίας Πατρών (βίντεο Β΄ μέρος) 2017

Ανοιχτή επιστολή οδυρομένου κληρικού

Εἶμαι ἕνας ἁπλὸς παπᾶς καὶ θέλω δημόσια νὰ ἐκφράσω τὴ θλίψη μου γιὰ τὰ ὅσα γίνονται τὶς τελευταῖες ἡμέρες στὸ δύστυχο τόπο μας. Δὲν ἔχω τὴ διάθεση νὰ διαλεχθῶ μὲ κανέναν. Καταθέτω τὴν ἄποψή μου καὶ ἀδιαφορῶ ἂν ἀρέσῃ ἢ δὲν ἀρέσῃ. Ἔναντι τοῦ Νόμου τοῦ Θεοῦ, ξέρω ὅτι οἱ ἀπόψεις μου εἶναι σωστές. Ἔναντι τοῦ νόμου τῶν ἀνθρώπων ... ξέρω ὄτι εἶναι λανθασμένες. Δὲν μὲ νοιάζει ...
Λυποῦμαι γιὰ τοὺς Ἐκκλησιαστικοὺς ἡγέτες
ποὺ - πλὴν ἐλαχίστων - ὅτας τοὺς ρωτᾶς, δὲν ἀπαντοῦν. Τοὺς φαντάζομαι νὰ χαίρονται τὴν ἐξουσία τους καθισμένοι στοὺς ὑψηλοὺς θρόνους τους καὶ νὰ χαϊδεύουν αὐτάρεσκα τὸ ἐγκόλπιό τους. Πολλὰ θέλω νὰ τοὺς εἰπῶ ἀλλὰ δὲν ἔχουν ὄρεξη νὰ μ' ἀκούσουν. Τὰ ποίμνιά τους κατασπαράσσονται ἀπὸ ποικίλους "λύκους" καὶ ὅπως εἶπε ὁ Κύριος, "οὐ μέλει αὐτοῖς περὶ τῶν προβάτων". Ἀνησυχοῦν μόνον, ὅταν ἀμφισβητῇται τὸ "ἀλάθητό" τους καὶ ὅταν κάποιοι μικροὶ "παπᾶδες" κάνουν κάποιες μικρὲς καὶ ἀσήμαντες ἐκτροπές. Δηλαδὴ ἐξευτελισμὸς τοῦ ... κατώτερου. Ἐκεῖ, ποὺ - κατὰ τὴν ταπεινή μου γνώμη - θὰ ἔπρεπε νὰ "κραδαίνουν" τὶς πατερίτσες τους καὶ νὰ ἀφορίζουν καὶ νὰ καθαιροῦν σύμφωνα μὲ τοὺς αἰώνιους Ἱεροὺς Κανόνες τῆς Ἐκκλησίας μας, τοὺς βλέπω νὰ τηροῦν ἔνοχη σιωπή. Ὅταν οἱ Ἅγιοι πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας ὑπερασπίζονταν μὲ τὸ αἷμα τους καὶ θυσίαζαν τοὺς θρόνους τους, γιὰ τὶς αἰώνιες Ἀλήθειες τοῦ Ἱεροῦ Εὐαγγελίου, αὐτοί, μὴ διαθέτοντας τίποτε κοινὸ μὲ Ἐκείνους, χαίρονται παρέα μὲ τοὺς ὑβριστές καὶ δὲν ἔχουν διάθεση νὰ τοὺς ἐγκαλέσουν γιὰ τίποτε. Σκέπτομαι ὅτι μεθαύριο τὴ Μεγάλη Παρασκευὴ καὶ τὴν ἡμέρα τοῦ Πάσχα, ὅλοι αὐτοὶ οἱ προδότες καὶ ἀρνητὲς τῶν "ὁσίων καὶ τῶν ἱερῶν", θὰ γίνονται ὑποδεκτοὶ ἀπὸ τοὺς Ἐπισκόπους μας στὶς Ἐκκλησίες καὶ μάλιστα σὲ τιμητικὲς θέσεις, καὶ νιώθω ὅτι θὰ μᾶς δείχνουν μὲ τὸν ἀπαίσιο τρόπο τους, ὅτι ἄδικα τοὺς "θίξαμε" ἐμεῖς οἱ "ρομαντικοὶ καὶ ἀναχρονιστικοί", γιὰ τὴν ἀντίχριστη συμπεριφορά τους.
Λυποῦμαι γιὰ τοὺς πολιτικούς μας ἡγέτες.
Ἀπὸ τὸν "ὑψηλότατο" πρόεδρο τῆς δημοκρατίας ἕως καὶ τὸν τελευταῖο βουλευτάκο. Ναί,  καὶ τὸν πρόεδρο τῆς δημοκρατίας, ποὺ γιὰ ἄλλα μικρὰ καὶ ἀσήμαντα πράγματα, περισσεύουν τὰ λόγια στὸ στόμα του, ἐνῶ αὐτὲς τὶς ἡμέρες, χάθηκε ἀπὸ τὸ προσκήνιο. Ἐρωτῶ λοιπόν, ἂν ἀναλογίσθηκαν τὸ πολλαπλὸ ἔγκλημα ποὺ ἔκαναν πρὶν λίγες μέρες στὴ βουλή. Στὸ "ναὸ τῆς δημοκρατίας", ὅπως τοὺς ἀρέσει νὰ τὴν ἀποκαλοῦν. Ἀκούω ὅμως τὰ γέλια τους στοὺς διαδρόμους τῆς βουλῆς. Μοὺ θυμίζουν ἐκείνους τοὺς κακοποιούς, ποὺ ἀφοῦ διαπράξουν τὴν ὅποια ἀτιμία τους, χαίρονται καὶ ἀλληλοκολακεύονται γιὰ τὰ βρωμερά τους κατορθώματα. Σκέπτονται ὅτι ὁ παχυλός τους μισθὸς θὰ πάρῃ καὶ τὴν ἀνάλογη αὔξηση, ἀπὸ 'κείνους ποὺ θὰ τοὺς πριμοδοτήσουν μὲ 'κεῖνα ποὺ στέρησαν καὶ στεροῦν ἀπὸ τοὺς "περήφανους" συνταξιούχους καὶ τοὺς ἥρωες πολυτέκνους. Ὅλους τοὺς "πελᾶτες" τῆς βουλῆς, καὶ 'κείνους ποὺ ὑπερψήφισαν καὶ 'κείνους ποὺ "καταψήφισαν"... Ὁ κόσμος δὲν "τρώει κουτόχορτο"! Ξέρουμε γιατὶ καταψήφισαν. Ἐκλογὲς ἔρχονται, καὶ σύμφωνα μὲ τὰ γκάλοπς τὸ 77% τοῦ λαοῦ διαφωνεῖ μὲ τὰ ὑπερψηφισθέντα. Ἔχουν νὰ κερδίσουν μὲ τὶς δῆθεν διαφωνίες τους. Ἂν ὁ λαὸς θυμόταν, δὲν θὰ τολμοῦσαν νὰ κυκλοφοροῦν. Δυστυχῶς ὅμως ὁ λαὸς ξεχνάει. Σὰν τὸ σκύλο ... ποὺ ὅσο τοῦ ρίχνεις κόκκαλα, ξεχνάει τὸ ξύλο ποὺ τρώει ἀπὸ τὸ ἀφεντικό του καὶ τοῦ φιλάει τὰ χέρια. Ἂν εἶχαν λίγο ἔστω φιλότιμο καὶ λίγη αὐτο-ειλικρίνεια, θὰ ἔπρεπε, ἀφοῦ ἀναλογισθοῦν τὰ ἐγκλήματα τὰ ὁποῖα ἔχουν διαπράξει στὴν πίστη καὶ στὸν τόπο μας, νὰ φύγουν καὶ νὰ κρυφτοῦν. Κατηγοροῦν τὴν "χούντα" ποὺ κάποτε οἱ περισσότεροι ἀπὸ δαύτους τὴν προσκυνοῦσαν καὶ τὴν χιλιο-επαινοῦσαν! Τοὺς ἐρωτῶ ὅμως, τὰ ὅσα γίνονται σήμερα εἶναι μικρότερα καὶ λιγότερα ἀπὸ ὅσα ἔκανε τότε ἡ δικτατορία; Ξέρω, εἶναι ἐντολὴ δοσμένη ἀπ' ἔξω, νὰ προσπαθοῦν νὰ μᾶς πείθουν ὅτι ἔχουμε ... δημοκρατία (τρομάρα μας!!!), ὅμως τὸ ξέρουν καὶ αὐτοὶ ἀλλὰ τὸ βιώνουμε καὶ ἐμεῖς, ὅτι τὴν στυγνότερη δικτατορία, σήμερα τὴν περνοῦμε! Καὶ ὅταν κάποια μέρα, ποὺ ἴσως ὁ Κύριος ἀνατρέψει ὅλη αὐτὴ τὴν σάπια καὶ βρωμερὴ κατάσταση, ὅλοι αὐτοὶ οἱ δῆθεν ...., θὰ μᾶς παρουσιάζονται, ἀναθεματίζοντες ἐκεῖνα ποὺ ὑπηρέτησαν, καὶ ὑποσχόμενοι καινούργιες ἰδανικὲς μέρες. "Οὐαὶ ὑμῖν"!
Λυποῦμαι γιὰ τὴν δικαστικὴ ἐξουσία.
Ἀπὸ τοὺς Ἀρεοπαγεῖτες μέχρι καὶ τὸν τελευταῖο δικηγορᾶκο τῆς πιό ἀπόμακρης ... ἄκρης τῆς Πατρίδας μας. Ὑπηρετοῦν τὸ δίκαιο; Ποιὸ δίκαιο, τοῦ Θεοῦ ἢ τῶν ἀνθρώπων; Τὸ δίκαιο τῆς Ἁγίας Γραφῆς ἢ τὸ "δίκαιο" τῶν ἀδίκων ποὺ σήμερα ψηφίζουν νόμους καὶ αὔριο τοὺς καταργοῦν; Ἐρωτῶ τοὺς "ἐντίμους" δικαστὰς ποὺ ὀργίζονται καὶ ἀπειλοῦν, ὅταν κάποιος ἀμφισβητεῖ τὶς ἀποφάσεις τους, τὶ θὰ ἀποφασίσουν, ὅταν ἔλθῃ ἡ στιγμὴ νὰ δείξουν ποιὸ εἶναι τὸ ἠθικὸ καὶ ποιὸ τὸ ἀνήθικο! Ποιοῦ νόμου εἶναι ὑπηρέτες, τοῦ Θείου ἢ τοῦ ἀνθρώπινου; Μπορεῖ νὰ τοὺς ἐμπιστεύεται ὁ ἁπλὸςἝλληνας Ὀρθόδοξος Χριστιανὸς ἢ πρόκειται νὰ τοὺς δοῦμε νὰ καταφέρονται κατὰ τῶν Χριστιανῶν ἐπειδὴ "ρατσιστικῷ τῷ τρόπῳ" φέρουν ἐπάνω τους τὸν Τίμιον Σταυρόν; Ὥστε ἔτσι λοιπόν ... ρατσιστὲς ἐμεῖς ποὺ συμπεριφερόμεθα ὡς Ὀρθόδοξοι, καὶ δὲ εἶναι ρατσιστὲς ἐκεῖνοι ποὺ μιλοῦν καὶ ἐνεργοῦν μὲ γνώμονα τὸ Κοράνιο. Ρατσιστὲς ἐμεῖς οἱ κληρικοὶ πού, αἰῶνες τώρα, φέρουμε τὸ τίμιον ρᾶσον, πολλάκις μάλιστα ὀνειδιζόμενοι καὶ ὑβριζόμενοι, καὶ δὲ εἶναι ρατσιστὲς ἐκεῖνοι ποὺ φέρουν τὶς "μποῦργκες" καὶ τὶς μαντῆλες χωρὶς νὰ ἐπιτιμῶνται γι' αὐτὸ ἀπὸ τὸν νόμο. Τὶ τὴν θέλετε πάνω ἀπὸ τὰ κεφάλια σας τὴν εἰκόνα τοῦ γλυκυτάτου Νυμφίου τῆς Ἐκκλησίας μας; Γιὰ τὸ Εὐαγγέλιο, δὲν σᾶς ρωτῶ, διότι χρόνια τώρα ποὺ τὄχετε ἐκεῖ μπροστά, γιὰ νὰ ὑβρίζεται, ὑπάρχει γιὰ νὰ "παλαμίζεται" κυρίως ἀπὸ 'κείνους ποὺ στὴ συνέχεια θὰ 'ποῦν ... ψέμματα! Ὅποιος θέλει νὰ 'πῆ τὴν ἀλήθεια δὲν χρειάζεται ... Εὐαγγέλιο!
Εἰσαγγελεῖς ὑπάρχουν; Ποῦ εἶναι τώρα νὰ παρέμβουν, ποὺ ἄρχισε ἐπισήμως ἡ ἐκποίηση τῆς ... Θράκης; Ποῦ εἶναι ὁ Ἄρειος Πᾶγος, γιὰ νὰ βγάλῃ τοὺς περισσότερους νόμους ποὺ ἔχουν ψηφισθεῖ, κυρίως δὲ αὐτοὺς τῶν τελευταίων ἡμερῶν, ἀντισυνταγματικούς; Ἰσχύει ἢ δὲν ἰσχύει ἡ παράγραφος 4 τοῦ ἄρθρου 120 τοῦ ἰσχύοντος Συντάγματος; Ξέρω τὶ θὰ 'πεῖτε: "ποιὸς εἶναι αὐτὸς ποὺ παρεμβαίνει στὸ ἔργο μας;" Εἴπαμε, ἕνας παπᾶς εἶμαι, Ἕλληνας καὶ Ὀρθόδοξος, ποὺ πονάω γιὰ τὴν Πατρίδα μου. Δικᾶστε με ... Δὲν μὲ νοιάζει!
Λυποῦμαι γιὰ τοὺς γονεῖς.
Πότε περιμένετε νὰ ἀντιδράσετε; Τὶ χειρότερο ἀπὸ ὅσα βλέπουν τὰ μάτια μας τὶς τελευταῖες ἡμέρες, περιμένετε νὰ 'δεῖτε, γιὰ νὰ ξεσηκωθῇτε; Ἐγώ, ἕνας καλόγερος, ἀνησυχῶ καὶ δὲν μὲ ἀφήνει ἡ συνείδησή μου νὰ ἡσυχάσω καὶ ... ἐσεῖς;;;; Τὰ παιδιά σας δὲν καταστρέφονται τώρα μὲ τὸ ἐπαίσχυντο αὐτὸ νομοσχέδιο ποὺ τοὺς δίνει τὸ δικαίωμα "ἀλλαγῆς φύλου"! Ἡ καταστροφὴ τῶν παιδιῶν σας ἔχει ξεκινήσει πρίν ἀπὸ δεκαετίες. Σᾶς ἔπεισαν ὅμως ὅτι ἡ καταστροφή τους εἶναι γιὰ ... τὸ καλό τους! Κάποτε τὰ παιδιά μας ἤξεραν ὑποχρεωτικὰ τὸ "Πιστεύω" καὶ τὸ "Πᾶτερ ἡμῶν" καὶ τὸ "Ἀνάστασιν Χριστοῦ θεασάμενοι" καὶ τὸ "Σήμερον κρεμμᾶται ἐπὶ ξύλου", ποὺ τὰ μάθαιναν στὰ εὐλογημένα ἐκεῖνα σχολεῖα τῆς δεκαετίας τοῦ '50 καὶ τοῦ '60! Ὅταν ὅμως ἦλθαν οἱ σύγχρονοι "σπεκουλάτορες", κόβοντας καὶ ἀφαιρῶντας ὅ,τι καλὸ καὶ ἅγιο, ὑπακούοντας στὴν ἐντολὴ τοῦ σύγχρονου Μασώνου καὶ μισέλληνα, Κίσσινγκερ, σιωπήσατε καὶ σιωπᾶτε. Σὰν πνευματικὸς καὶ ἐξομολόγος ποὺ εἶμαι καὶ ποὺ πολλοὶ νέοι καὶ νέες ἔρχονται καὶ ἐξομολογοῦνται στὸ πετραχῆλι μου, μοῦ ἐκδηλώνουν (ὄχι ὅλοι φυσικά, ἀλλὰ ἀρκετοί), τὴν πλήρη ἀπογοήτευσή τους καὶ τὴν θλίψη τους ἀπὸ τὴν στάση τῶν γονέων τους. Ἀναζητοῦν τὰ παιδιά σας, πατέρα καὶ μάνα διότι ποτὲ δὲν τοὺς γνώρισαν καὶ δὲν τοὺς ἔνιωσαν! Ἐξοικειοθήκατε μὲ τὴν ἰδέα, ὅτι, τὸ νὰ ἀποφασίσῃ ὁ γιὸς ἢ ἡ κόρη σας τὸ φῦλο του εἶναι ... δικαίωμά του! Ἀναρωτηθήκατε ὅμως, μήπως εἶναι καὶ ἡ ... ἀντίδρασή του; Σᾶς ἐνοιαξε καθόλου, ὅταν ἀκούσατε ὅτι καταργοῦνται τὰ Θρησκευτικά, ὁ Ἐκκλησιασμὸς καὶ ἡ Προσευχή, ἢ τὸ μόνο ποὺ ἀναζητεῖτε εἶναι ἡ δουλειὰ ποὺ σᾶς κατάντησε δούλους καὶ ὑπήκοους στοὺς ἐργοδότες σας; Τὰ παιδιά σας σᾶς ψάχνουν καὶ ἀς μὴν σᾶς τὸ λένε ... Σᾶς παρακαλοῦν, ἀλλὰ ἡ τηλεόραση εἶναι στὴ διαπασῶν, καὶ δὲν τὰ ἀκοῦτε ... Τὰ ὑποχρεώσατε μὲ τὸν τρόπο σας νὰ σπαταλοῦν τὸ χρόνο τους στὸ internet καὶ σὲ ὅποιαδήποτε ἄλλη ἀνώφελη ἢ καὶ καταστροφικὴ ἀπασχόληση, ἀρκεῖ νὰ μὴν ἀσχολεῖσθε μαζί τους.
Λυποῦμαι γιὰ τὸν τῦπο καὶ γενικὰ τὰ μέσα μαζικῆς ἐνημέρωσης.
Ἐδῶ γνωρίζω ὅτι ἡ ἐπίθεση ποὺ θὰ δεχθῶ θὰ εἶναι τεράστια. Δὲν μὲ ἐνδιαφέρει ὅμως. Ξέρω πολὺ καλά, ὅτι καὶ οἱ ἴδιοι οἱ δημοσιογράφοι καὶ παρουσιαστὲς γνωρίζουν τὸ πόσο καθοριστικὰ παρενέβησαν καὶ παρεμβαίνουν στὴν "πλύση ἐγκεφάλου" ποὺ μᾶς γίνεται, χρόνια τώρα, ἀπὸ τοῦτα τὰ μέσα! Γνωρίζουν οἱ ρυθμιστὲς τῶν τηλεοπτικῶν καναλιῶν καὶ ἐκπομπῶν τὸ πόσο εὔκολο εἶναι γι' αὐτοὺς νὰ ... φτιάχνουν ἢ νὰ καταστρέφουν ...! Δυστυχῶς ὅμως, ἡ καταστροφὴ ἦταν ἡ πρώτη τους ἐπιλογή. Πάντοτε συνέπλεαν μὲ συγκεκριμμένες θέσεις συγκεκριμμένων κομμάτων γιὰ εὐνόητους λόγους καὶ ὅταν κάποια συγκλονιστικὰ γεγονότα ἔρχονταν νὰ ἐπιβεβαιώσουν τὴν ἐπιρροὴ ποὺ ἀσκοῦν τὰ Μ.Μ.Ε., παρίσταναν καὶ παριστάνουν τοὺς ἀθώους. Ποιὸς θὰ μποροῦσε νὰ φαντασθῇ τὴν ἐπιρροὴ ποὺ θὰ εἶχε αὐτὸ τὸ "κουτὶ" τῆς τηλεόρασης ποὺ κατὰ τὸν μεγάλο προφήτη τῆς ἐποχῆς μας, Ἅγιο Κοσμᾶ τὸν Αἰτωλό, ἔμελλε νὰ "τρελλάνῃ τὴν ἀνθρωπότητα". Διάβασα, κάποτε, σὲ κάποια Ἀθηναϊκὴ ἐφημερίδα, τὴν συνέντευξη ἑνὸς ἀπὸ 'σᾶς τοὺς παρουσιαστὲς τῆς τηλεόρασης. Εἶμαι βέβαιος ὅτι τὴν διαβάσατε καὶ 'σεῖς καὶ πιστεύω ὅτι μέσα σας υἱοθετεῖτε αὐτὸ ποὺ εἶπε. Ἀκοῦστε τὶ εἶπε: "Δὲν θέλω τὰ παιδιά μου νὰ βλέπουν τηλεόραση διότι ξέρω πολὺ καλά, ὅτι, μόνο τὴν καταστροφὴ καὶ τὸν ξεπεσμὸ θὰ συναντήσουν ἐκεῖ"! Σᾶς λέει τίποτα αὐτό; Θὰ μπορούσατε ὅμως, νὰ μὴν εἶσθε ἁπλῶς "φερέφωνα", ἀλλά τοὐλάχιστον νὰ σέβεσθε τοὺς τηλεθεατές. 
Λυποῦμαι τὰ παιδιά μας
καὶ ἀς μοῦ ἐπιτρέψουν νὰ τοὺς 'πῶ δυὸ λόγια ἀγάπης. Δυὸ λόγια, ἀπὸ ἕνα κληρικό, ἀρκετὰ μεγαλύτερό τους στὴν ἡλικία, καὶ ὁ ὁποῖος δὲν θέλει καὶ δὲν ζητάει τίποτα ἀπὸ αὐτά. Παιδιά μου εὐλογημένα, μπῆτε στὴν Ἐκκλησία καὶ μείνετε ἐκεῖ, διότι μόνο μέσα σ' αὐτὸν τὸν ἱερὸ χῶρο θὰ βρίσκετε ἐκεῖνο ποὺ πραγματικὰ ποθεῖ ἡ καρδιά σας. Ἐμεῖς οἱ μεγαλύτεροι, - ὄχι ὅλοι ἀλλὰ σίγουρα οἱ περισσότεροι - σᾶς γελάσαμε καὶ παίξαμε πίσω ἀπὸ τὴν πλάτη σας. Σᾶς εἴπαμε τὸ ἄσπρο, μαῦρο καὶ τὸ μαῦρο, ἄσπρο. Τὴν ἀλήθεια σᾶς τὴν κρύψαμε γιατὶ δὲν μᾶς συνέφερε, καὶ προσπαθήσαμε μὲ ψέμματα καὶ κολακεῖες νὰ ὀμορφύνουμε τὴ ζωή σας. Σᾶς δείξαμε καὶ σᾶς ὁδηγήσαμε στὸ δρόμο τῆς καταστροφῆς καὶ τώρα παριστάνουμε τοὺς ἀδιάφορους. Πολλὲς φορὲς δέ, ἀκόμα χειρότερα, σᾶς κατηγοροῦμε διότι ἀκολουθήσατε αὐτὰ ποὺ σᾶς ... μάθαμε! Λυπᾶμαι, καὶ παρ' ὅτι ἐγὼ δὲν ἔχω σαρκικὰ παιδιά, σᾶς ζητῶ ἕνα μεγάλο "ΣΥΓΝΩΜΗ". Ὅμως σᾶς παρακαλῶ ἀκοῦστε τὴν ταπεινή μου συμβουλὴ καὶ ἔλθετε στὴν Ἐκκλησία. Εἶναι ἡ μόνη ποὺ δὲν πρόκειται νὰ σᾶς ἀπογοητεύσῃ. Καὶ ἂν κατὰ καιροὺς συνέβησαν κάποια ἄτοπα ἀπὸ κάποιους λειτουργούς της, νὰ θυμᾶσθε ὅτι γι' αὐτὸ δὲν φταίει ἡ ΕΚΚΛΗΣΙΑ! Ζῆστε μὲ τὸν Χριστὸ καὶ μὴν ἐπιτρέπετε σὲ 'κείνους ποὺ μίσησαν καὶ μισοῦν τὴν ἀρετὴ καὶ τὸ καλό, νὰ παρεμβαίνουν στὴ ζωή σας. Γυρῖστε τὴν πλάτη σὲ ὅσους σᾶς εἶπαν ψέμματα καὶ νὰ θυμᾶσθε ὅτι ὅσοι βρίσκονται συνειδητὰ κοντὰ στὸν Κύριο, κανείς καὶ ποτέ, δὲν ἀπογοητεύτηκε! 
Ζητῶ συγνώμη ἀπὸ 'κείνους ποὺ ἴσως πειράχτηκαν ἀπὸ τὸ περιεχόμενο τῆς ἐπιστολῆς μου. Δὲν εἶχα κανένα τέτοιο σκοπό. 
Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΦΥΛΑΓΗ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΕΘΝΟΣ ΜΑΣ

ΑΡΧΙΜ. ΤΙΜΟΘΕΟΣ Γ. ΠΑΠΑΣΤΑΥΡΟΥ

Κωστής Παλαμάς (προφήτης!...)

Το 1908, που έγραψε ο Κωστής Παλαμάς το ποίημα αυτό, η πατρίδα είχε, ξανά, φορέσει ζυγούς στον τράχηλό της. Ενας ήταν η ατίμωση του χρέους και του διεθνούς ελέγχου (μια και ο Τρικούπης είχε κηρύξει την Ελλάδα σε πτώχευση το 1893). Ο άλλος -και πιο δυσβάστακτος-, η εσωτερική σήψη. Ο κόσμος, οι ποιότητές του και οι δομές που περιγράφει ο Παλαμάς στο «Γύριζε» ήταν σχεδόν ολόιδια με τα σημερινά. Το μόνο ευχάριστο είναι ότι, από το 1908 και την παρακμή η στρατιωτική ακμή και η εθνική έξαρση των Βαλκανικών Πολέμων απείχαν μόλις τέσσερα έτη. Δεν θέλει άλλους προλόγους. Διαβάστε Παλαμά και να τον σκεφτείτε στα σοβαρά.

Γύριζε

«Γύριζε, μη σταθής ποτέ, ρίξε μας πέτρα μαύρη,

ο ψεύτης είδωλο είν’ εδώ, το προσκυνά η πλεμπάγια,

η Αλήθεια τόπο να σταθή μια σπιθαμή δε θάβρη.

Αλάργα. Μόρα της ψυχής της χώρας τα μουράγια.

Από θαμπούς ντερβίσηδες και στέρφους μανταρίνους

κι από τους χαλκοπράσινους η Πολιτεία πατιέται.

Χαρά στους χασομέρηδες! Χαρά στους αρλεκίνους!

Σκλάβος ξανάσκυψε ο Ρωμιός και δασκαλοκρατιέται.

Δεν έχεις, Ολυμπε, θεούς, μηδέ λεβέντες η Οσσα,

ραγιάδες έχεις, μάννα γη, σκυφτούς για το χαράτσι,

κούφιοι και οκνοί καταφρονούν τη θεία τραχιά σου γλώσσα,

των Ευρωπαίων περίγελα και των αρχαίων παλιάτσοι.

Και δημοκόποι Κλέωνες και λογοκόποι Ζωίλοι,

και Μαμμωνάδες βάρβαροι, και χαύνοι λεβαντίνοι.

λύκοι, ω κοπάδια, οι πιστικοί και ψωριασμένοι οι σκύλοι

κι οι χαροκόποι αδιάντροποι και πόρνη η Ρωμιοσύνη!»

Κυριακή 15 Οκτωβρίου 2017

Εβδομαδιαίο  Φυλλάδιο 
«Για τους Γονείς της Ενορίας»

Ιερός Ναός Γενέσιον Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών

Πατήστε πάνω στις φωτογραφίες για να διαβάσετε τα κείμενα.

Κατηχητικό Προσχολικής ηλικίας - Ιερός Ναός Αγίου Ιωάννου Παραλίας (Βίντεο)

Μία αγαπημένη παροιμία... (ανέκδοτο)

Αχ, πότε θα μεγαλώσω κι εγώ σαν την μαμά, να μην πηγαίνω εκκλησία!!!

Ήταν ένα ζευγάρι και είχαν ένα κοριτσάκι, το οποίο υποχρέωναν κάθε Κυριακή να πηγαίνει με την γιαγιά του στην εκκλησία, ενώ εκείνοι κοιμόντουσαν. Ώσπου κάποια Κυριακή το κοριτσάκι που έκανε ως αγγαρεία τον εκκλησιασμό, λέει στην γιαγιά της: «Αχ, πότε θα μεγαλώσω κι εγώ σαν την μαμά, να μην πηγαίνω εκκλησία!!!».

Άλλα λέμε, άλλα κάνουμε και άλλα εννοούμε.

Οι σχέσεις φθείρονται, όμορφα μυαλά ταξιδεύουν μακριά στο κυνήγι μιας καλύτερης μοίρας, ο θυμός επικρατεί στους δρόμους, η απελπισία αποτυπώνεται με κάθε αυτοχειρία που ποτέ δε φτάνει στα αυτιά μας. Ζούμε στην εποχή που οι έφηβοι αυτοχαρακώνονται, άνθρωποι πεινάνε, τα όνειρα ανήκουν σε αιθεροβάτες και εμείς δεν έχουμε ιδέα τι να κάνουμε.

Νιώθουμε ευάλωτοι απέναντι σε όποια κατάσταση, εύθραυστοι μπροστά σε κάθε άσχημη είδηση, με συνέπεια να κρυβόμαστε πίσω από αυτοδημιούργητα προβλήματα. Έτσι αντιμετωπίζουμε τα βαθιά ριζωμένα θέματα. Δεν ξέρουμε ποιος μας φταίει ή μάλλον ξέρουμε. Οι γονείς μας. Η κοινωνία. Το σύμπαν. Δεν ξέρουμε τι να κάνουμε. Ή μάλλον ξέρουμε. Αδιαφορούμε. Κατηγορούμε. Σπρώχνουμε τον συνάνθρωπο στην προσωπική του κόλαση. Δεν έχουμε ιδέα που θέλουμε να φτάσουμε. Ή μάλλον ξέρουμε. Όλοι θέλουν να γίνουν ευτυχισμένοι.

Δεν έχω δει κάποιον να γίνεται βέβαια ευτυχισμένος ακολουθώντας δυστυχισμένο τρόπο σκέψης. Δεν έχω δει άνθρωπο να διαχειρίζεται πρόβλημα κατηγορώντας τους άλλους. Μπερδεμένοι, χαομένοι, μόνοι. Η κρίση ταυτότητας σκεπάζει τις πράξεις μας με ένα πέπλο γραφικότητας.

Άλλα λέμε, άλλα κάνουμε και άλλα εννοούμε. Άνθρωποι που φωνάζουν πως θέλουν σχέση και όμως είναι πιο μοναχικοί από τον καθένα. Γυναίκες που επιθυμούν τον πρίγκιπα αλλά σε κάθε ευκαιρία πυροβολούν τους «άντρες-γουρούνια». Άντρες αδύναμοι που κρύβονται πίσω από την συναισθηματική κακοποίηση γυναικών, μπας και πάρουν λίγη εξουσία, μπας και νιώσουν κάποιοι μέσα στην κενότητά τους. Άνθρωποι που στρέφονται εναντίον ανθρώπων λόγω της σεξουαλικής, θρησκευτικής, πολιτικής ταυτότητας.

Οδηγούμαστε στον ωμό, βίαιο κανιβαλισμό. Τρώμε ψυχές, μυαλά, καρδιές. Μπροστά στην αδυναμία μας, προσπαθούμε να κάνουμε τους άλλους σαν και εμάς. Αλλά, κατά βάθος, δε μας αρέσει ο εαυτός μας. Προσπαθούμε να τους κάνουμε κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν για να δημιουργήσουμε αντίγραφα και μετά να μπορούμε να τα απορρίψουμε. Να τους φέρουμε στα μέτρα μας για να είναι αντιμετωπίσιμοι.

Ελπίζουμε για ευτυχία, προσπαθούμε για ό,τι βρούμε μπροστά μας και στην τελική παίρνουμε ακριβώς αυτό που μας αξίζει να πάρουμε. Με κριτήριο την ισορροπία ανάμεσα σε όσα σκεφτόμαστε όσα νιώθουμε και όσα πράττουμε. Παίρνουμε αυτό που έχουμε πιστέψει ότι αξίζουμε. Και άσε τι λένε όσοι ζουν μέσα από τα λόγια τους.

Αυτός που θα παλέψει για την ευτυχία, θα γίνει ευτυχισμένος.

Αυτός που θα θέλει να μείνει δίπλα σου, θα μείνει δίπλα σου.

Αυτός που θα θέλει να αλλάξει τον κόσμο, θα είναι αυτός που θα αλλάξει τον δικό του κόσμο πρώτα.

Αυτόν που θα αντισταθεί στην βρωμιά και τη δυσωδία αυτού του κόσμου, θα τον ξεχωρίσεις από τις πράξεις του. Η ζωή του θα είναι το μήνυμα του. Ό,τι λέει θα το έχει πιστοποιήσει πριν με μία συμπεριφορά, με μία αντίδραση, με ένα έργο που θα μείνει αθάνατο μπροστά στον κανιβαλισμό όπου οδηγούμαστε.

Όλα τα άλλα είναι απλώς φασαρία. Και η φασαρία, αγαπητέ συνταξιδιώτη, ποτέ δε φανέρωνε δύναμη.

Εμμανουήλ Ρουμελιώτης

Κυριακή 8 Οκτωβρίου 2017

Εβδομαδιαίο  Φυλλάδιο 
«Για τους Γονείς της Ενορίας»

Ιερός Ναός Γενέσιον Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών

Πατήστε πάνω στις φωτογραφίες για να διαβάσετε τα κείμενα.

Τι είναι καλύτερο από το χειρότερό σας ελάττωμα;

Κάθε μέρα, το διαδίκτυο πλημμυρίζει από συμβουλές, εργαλεία παραγωγικότητας και συνήθειες επιτυχίας. Το μεγαλύτερο μέρος τους μπορεί να αποδειχθεί βοηθητικό. Κι όμως, όλοι φαίνεται ότι έχουμε ατέλειες που δε λένε να υποχωρήσουν.

Αν και οι επιτυχημένες συνήθειες είναι πολύ δημοφιλείς, οι λίστες με πράγματα που πρέπει να κάνουμε και που πρέπει να αποβάλλουμε μπορεί να μας κάνουν να νιώσουμε ότι μας πνίγουν. Ακόμα χειρότερα, όταν εστιάζουμε πολύ στο ποιες συμπεριφορές να χτίσουμε και ποιες να αλλάξουμε, μπορεί και να απομακρυνθούμε από την αποστολή μας, κάτι που θα δυσκολέψει τη μελλοντική μας επιτυχία. Ευτυχώς, υπάρχει ένα χαρακτηριστικό, ένα όπλο, που αποδεικνύεται πολύ πιο χρήσιμο από κάθε συμβουλή παραγωγικότητας. Ποιο είναι αυτό; Η επιμονή!

Και για ν’ αποδείξουμε ότι η επιμονή είναι πιο ισχυρή από την τελειότητα, παρακάτω σας παρουσιάζουμε 8 από τους σπουδαιότερους οραματιστές της ιστορίας και τα πιο εκκεντρικά, περίεργα, αντιφατικά και μερικές φορές παράνομα, ελαττώματά τους- για να σας δείξουμε ότι δεν είναι η τελειότητα αυτή που καθορίζει την επιτυχία, αλλά η επιμονή.

8 επιτυχημένες προσωπικότητες που απέδειξαν ότι η επιμονή είναι σημαντικότερη από την τελειότητα

1. Μπέντζαμιν Φράνκλιν (Benjamin Franklin)

Ένας από τους εθνοπατέρες των ΗΠΑ και σημαντικότατο πρόσωπο του Διαφωτισμού, πρόσωπο έμπνευσης και αυτοβελτίωσης. Αλλά ήταν «γυναικάς». Η Chicago Tribune αναφέρει τουλάχιστον 11 γυναίκες, με τις οποίες ο Φραγκλίνος είχε συνάψει σχέσεις, εκτός από τη σύζυγό του για 38 χρόνια, Deborah Read. Είχε πει μάλιστα μια αρκετά γνωστή φράση: «Μετά από 3 ημέρες, οι άντρες βαριούνται την ίδια γυναίκα».

Αλλά αυτό του το πάθος δεν κατέστρεψε την επίδραση που είχε το έργο του. Γιατί; Εν μέρει επειδή αναγνώριζε το πρόβλημά του, παραδεχόμενος ότι «το δύσκολα ελεγχόμενο πάθος των νιάτων μου με ωθούσε συχνά σε ίντριγκες… που βρίσκονταν στο δρόμο μου». Για τον Φραγκλίνο, η προσπάθεια για την επίτευξη της τελειότητας ήταν σημαντικότερη από την ίδια την τελειότητα.

2. Φλόρενς Νάιτινγκέιλ (Florence Nightingale)

Βρετανίδα πρωτοπόρος του τομέα της νοσηλευτικής και γνωστή για την αίσθηση συμπόνιας και ενδιαφέροντος προς τους συνανθρώπους της. Το 1854, της ζητήθηκε να ηγηθεί της διαχείρισης ενός νοσοκομείου στο Scutari- ένα χωριό της Ασίας. Δυστυχώς, η έλλειψη γνώσεών της σχετικά με τα ζητήματα υγιεινής είχε ως αποτέλεσμα την έξαρση τύφου, χολέρας και δυσεντερίας, ανεβάζοντας και το ποσοστό θνησιμότητας μέσα στο νοσοκομείο. 10 φορές περισσότεροι στρατιώτες πέθαιναν από ασθένειες, παρά από πραγματικούς τραυματισμούς πολέμου.

Στην αρχή, η Nightingale ήταν πεπεισμένη ότι το υψηλό ποσοστό οφειλόταν σε ελλιπείς προμήθειες και τρόφιμα. Χρόνια μετά, παραδέχτηκε την επώδυνη αλήθεια ότι η άγνοιά της προκάλεσε αυτή την καταστροφή. Όμως, η σκληρή αυτή αλήθεια δεν την σταμάτησε από το να συνεχίσει το πολύτιμο έργο της: να νοιάζεται για τους τραυματίες με πάθος και επιμονή. Σήμερα είναι γνωστή πια η συμβολή της.

3. Τόμας Έντισον (Thomas Edison)

Παρά την ευρηματικότητά του, ο Έντισον είχε υποπέσει σε ένα μεγάλο λάθος. Αφού έμαθε ότι οι έφηβοι επιτάχυναν τον κύλινδρο του φωνογράφου που είχε εκείνος δημιουργήσει, ο Έντισον απάντησε: «Αυτή η αλλαγή ταχύτητας είναι απείρως χειρότερη, από την οποιαδήποτε απώλεια εξαιτίας της επιβράδυνσης των μουσικών δίσκων… δεν την θέλω και δεν θα την δεχτώ». Ύστερα, διέταξε τους βοηθούς του να εξασφαλίσουν ότι οι εκκεντρικότητές του θα υπακούγονται.

Σήμερα, η μουσική βασίζεται σε αυτές τις προσαρμογές. Εμφανώς λοιπόν, ο Έντισον δεν ήταν ανοιχτός σε εκείνους τους πρωτοποριακούς πειραματισμούς. Παρά το λάθος του, μπορούμε σίγουρα να αναγνωρίσουμε ότι γνώριζε ακριβώς τι ήθελε και δεν απομακρυνόταν από το όραμά του, κάνοντας το όνομά του συνώνυμο της επιτυχίας.

4. Χένρι Φορντ (Henry Ford)

Ο Henry Ford ήταν ένας μικρός επιχειρηματίας. «Κανένας δεν του έλεγε ποτέ τι να κάνει», αναφέρει μια πηγή, «τουλάχιστον χωρίς να έχει προετοιμαστεί από πριν για καυγά». Ως αποτέλεσμα, οι εργάτες αντιπαθούσαν την μονότονη επανάληψη των δραστηριοτήτων του, η οποία χειροτέρευε από το γεγονός ότι ο Ford πίστευε πως η απόλυτη πειθαρχία ήταν απαραίτητη για την αποφυγή του χάους. Οι εργαζόμενοι έκαναν μόνο ένα 15λεπτο διάλειμμα για φαγητό και δεν τους επιτρεπόταν να μιλάνε, να τραγουδούν, να σφυρίζουν, να κάθονται ή να στηρίζονται στα μηχανήματα. Ακόμα και τα χαμόγελα δεν ήταν τα αγαπημένα του.

Φυσικά μια τέτοια τακτική αποτελεί την απόλυτη συνταγή αποτυχίας στον τομέα της ηγεσίας. Μάλιστα, αποτελεί πια κακοποίηση. Παραδόξως, οι κακές του αυτές συνήθειες δεν του στέρησαν την επιτυχία. Η αποφασιστικότητά τους και το πείσμα του ξεπερνούσε την άσχημη συναισθηματική ατμόσφαιρα που ο ίδιος δημιουργούσε.

5. Άλμπερτ Αϊνστάιν (Albert Einstein)

Ο Αϊνστάιν αντιμετώπιζε προβλήματα στις διαπροσωπικές του σχέσεις. Μέσα στα 10 χρόνια σχέσης με την Mileva Maric, είχε παράνομη σχέση με την ξαδέλφη του, Elsa. Στην αρχή, η Μιλέβα αρνιόταν το διαζύγιο και ο Αϊνστάιν αναγκάστηκε να δυσκολέψει τη ζωή της με λίστες υποχρεώσεων, ελπίζοντας ότι θα την οδηγούσε έμμεσα στην απόφαση του χωρισμού.

«Θα είσαι υπεύθυνη, ώστε τα ρούχα μου είναι σε τέλεια κατάσταση και σειρά· να λαμβάνω τα τρία γεύματά μου τακτικά στο δωμάτιό μου· το υπνοδωμάτιο και το γραφείο μου να είναι τακτοποιημένα και ειδικά το γραφείο να είναι αποκλειστικά για δική μου χρήση». Τελικά, το ζευγάρι χώρισε και εκείνος παντρεύτηκε την Elsa. Αλλά οι εξωσυζυγικές σχέσεις δεν σταμάτησαν. Κάποτε, έγραψε σε ένα γράμμα του προς έναν νεαρό άντρα: «Αυτό που θαυμάζω στον πατέρα σου είναι ότι σε όλη του τη ζωή έμεινε με μια και μόνο γυναίκα. Αυτό είναι κάτι στο οποίο εγώ απέτυχα, δύο φορές».

Η πειθαρχία του στη δουλειά και στο έργο του δεν επηρέασαν τις σχέσεις του. Η έλλειψη αυτοελέγχου στη συναισθηματική του ζωή δε μόλυνε την αγάπη του για τη θεωρία της σχετικότητας.

6. Έλεν Κέλερ (Helen Keller)

Η Helen Keller είχε μεγάλη δυσκολία προσαρμοστικότητας στα πρώτα χρόνια ζωής της. Όντας κωφή και τυφλή, δυσκολευόταν να επικοινωνήσει με τους γύρω της και αυτό προκαλούσε μεγάλη σύγχυση. Αναφέρεται μάλιστα ότι «έσπαγε πιάτα και λάμπες, έβαζε τα χέρια στα πιάτα των άλλων ανθρώπων». Η Κέλερ φαινόταν ότι είχε μια ανεξέλεγκτη συμπεριφορά, επιτιθέμενη στην οικογένειά της. Τα περισσότερα μέλη της οικογένειας πίστευαν ότι έπρεπε να μπει σε κάποιο ίδρυμα. Αλλά εκείνη η ίδια σύγχυση, μέχρι την ηλικία των 24, κατάφερε να δημιουργήσει μια κωφή και τυφλή γυναίκα, ικανή να διαβάζει τα χείλη, να γνωρίζει την γραφή Braille και την νοηματική, να δακτυλογραφεί και να μάθει τέσσερις γλώσσες.

Στο τέλος, η Κέλερ ήταν πιο αποφασιστική από ποτέ, η επιμονή της την έκανε, όπως γνωρίζουμε, μια από τις πιο γενναιόδωρες, ενσυναισθητικές και σημαντικές γυναίκες όλου του κόσμου.

7. Γουόλτ Ντίσνεϋ (Walt Disney)

Συνώνυμο με έναν ολόκληρο κόσμο ψυχαγωγίας, ο Ντίσνεϊ κάπνιζε υπερβολικά. Οι κόρες του, σε μια προσπάθεια να τον βοηθήσουν να κόψει τη συνήθεια αυτή, του έκαναν δώρο τσιγάρα με ειδικά φίλτρα. Ο Disney υποσχέθηκε να τα χρησιμοποιήσει και μετά έκοψε τα φίλτρα, όταν οι κόρες του δεν ήταν μπροστά. Η δικαιολογία του; Ότι ναι μεν τα δέχτηκε, αλλά δεν συγκεκριμενοποίησε το πώς θα τα χρησιμοποιούσε.

Δυστυχώς, πέθανε από καρκίνο του πνεύμονα στα 65 του. Αλλά το φιλόδοξο πνεύμα του επέτρεψε να καταφέρει μια σειρά επιτευγμάτων σε όλη την πορεία της ζωής του. Η αποφασιστικότητά του, βασικό ακόμα χαρακτηριστικό της ίδιας της βιομηχανίας του, ήταν αυτή που έμεινε στην ιστορία.

8. Έλον Μασκ (Elon Musk)

Γνωστός για την αισιόδοξη επιχειρηματική ματιά του, ο Elon Musk είναι τελικά λίγο απαισιόδοξος. Σε μια συνέντευξη το 2015, δήλωσε ότι όσον αφορά σε ένα προϊόν, βλέπει πάντα τι μπορεί να πάει λάθος και ποτέ ποια είναι τα θετικά. «Και αυτή δεν είναι η συνταγή της ευτυχίας», αναφέρει. Ευτυχώς για τον κόσμο, η αρνητική στάση του δεν υποβιβάζει την πρόοδό του. Φαίνεται ότι οι εμμονές του για τα τέλεια προϊόντα πυροδοτούν και δεν εμποδίζουν την αφοσίωσή του στο μέλλον.

Τι είναι καλύτερο από το χειρότερό σας ελάττωμα;

Εμμανουήλ Ρουμελιώτης