Τρίτη 29 Οκτωβρίου 2013

Που λέει η Αγία Γραφή ότι πρέπει να έχω Πνευματικό και να κάνω ΥΠΑΚΟΗ;


Είπε ο Αββάς Μωυσής:
Η περίπτωση του Αποστόλου Παύλου
Ο Ίδιος ο Χριστός κάλεσε απευθείας τον Απόστολο Παύλο. Δεν θα μπορούσε άραγε εκείνη την φοβερή στιγμή που του αποκαλύφθηκε ο Ίδιος να του δείξει και τον τρόπο πώς να τελειωθεί στην πίστη;
ΔΕΝ ΤΟ ΕΚΑΝΕ ΟΜΩΣ.
Τον έστειλε στον Ανανία, με την εντολή να ακολουθήσει τη διδαχή του και να τον έχει για οδηγό.
Δηλαδή τον έστειλε κι αυτόν ο Θεός σ’ ένα Γέροντα, για να τον καθοδηγεί.
Έκρινε ότι ήταν συμφέρον για τον Παύλο να μαθητεύσει σ’ αυτό το σχολείο της υπακοής, παρά να διδαχθεί από Αυτόν τον Ίδιο την πίστη.
ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ!
Αν δεν γινόταν αυτό, θα ήθελαν οι άνθρωποι των επόμενων γενεών να διδάσκονται και αυτοί διά αποκαλύψεως από τον ίδιο τον Θεό. Μια τέτοια όμως τακτική θα έκανε τον καθένα να νομίζει ότι θα έπρεπε, όπως ο Παύλος, να αναγνωρίσει σαν μοναδικό δάσκαλό του τον Θεό και δεν θα θεωρούσε υποχρέωσή του να υποταχθεί σε Γέροντα. Μια τέτοια προσδοκία δεν θα καλλιεργούσε την ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ, αλλά αντίθετα θα γέμιζε με έπαρση...
…στο παράδειγμα του αποστόλου Παύλου έχουμε μια ολοφάνερη απόδειξη, ότι ο Κύριος δεν δείχνει σε κανένα μας την οδό της τελειότητας, τη στιγμή που υπάρχουν πνευματικοί οδηγοί κι εμείς περιφρονούμε τη διδαχή και το παράδειγμά τους.
Να το αγιογραφικό παράγγελμα που θα έπρεπε με ζήλο να τηρούμε και το οποίο λέει: «Ρώτησε τον πατέρα σου και θα σου το διδάξει, τους πρεσβυτέρους σου και τα σου το πουν» (Δευτ. 32,7).

Απόσπασμα από το βιβλίο συνομιλίες με τους Πατέρες της Ερήμου

Δευτέρα 28 Οκτωβρίου 2013

Κυριακή 3 Νοεμβρίου 2013

Εβδομαδιαίο Φυλλάδιο "Για τους Γονείς της Ενορίας" 
Ιερός Ναός Γενέσιον Αγίου Ιωάννου Προδρόμου Παραλίας Πατρών




Σιωπή...





Αββάς Ποιμένας

«Είναι άνθρωπος οπού φαίνεται να σιωπά και όμως η καρδιά του κατακρίνει άλλους. Αυτός πάντα μιλά.


Και είναι άλλος όπου από το πρωί έως το βράδυ μιλά και όμως κρατά σιωπή. Δηλαδή, εκτός από ωφέλεια τίποτε δεν λέγει».

Παρασκευή 25 Οκτωβρίου 2013

Παρασκευή 18 Οκτωβρίου 2013

Πέμπτη 17 Οκτωβρίου 2013

-Το είδες με τα μάτια σου; - ΝΑΙ! σου λέω.





-Το είδες με τα μάτια σου; - ΝΑΙ! σου λέω.

«Μου φάνηκε ότι είδα κάποιον να βάζει κρυφά στον κόρφο του, κολοκύθα με κρασί!

Για να ντροπιάσω τους δαίμονες, βέβαιος ότι ήταν πλανερή εντύπωση, είπα στον αδελφό μοναχό: Σε παρακαλώ σήκωσέ το αυτό. Σηκώνει λοιπόν τον μανδύα του και αποδείχνεται ότι τίποτε δεν είχε κρυμμένο στον κόρφο του.

Αυτό το είπα ώστε, ακόμα κι αν δείτε με τα ΙΔΙΑ σας τα μάτια ή ακούσετε με τα ΙΔΙΑ σας τα αυτιά, να μην είστε βέβαιοι.

Το πονηρό πνεύμα μπορεί πανεύκολα να δημιουργήσει ΟΦΘΑΛΜΑΠΑΤΕΣ!!!»

(Τα παραπάνω τα είπε ο Αββάς Ηλίας ένας από τους πατέρες των πρώτων αιώνων μετά Χριστόν.)


Παρατήρηση: Η μυστική «τέχνη» των ταχυδακτυλουργών στηρίζεται στο μεγαλύτερο μέρος της στην οφθαλμαπάτη. Όχι πάντα αυτή που έχει σχέση με την ταχύτητα των δακτύλων αλλά αυτή που έχει συνεργάτη τον αντίδικο του ανθρώπου.

Τρίτη 8 Οκτωβρίου 2013

Τρίτη 1 Οκτωβρίου 2013

Μία ημέρα στην Κατασκήνωση για τους Γονείς!


Κυριακή 29 Σεπτεμβρίου 2013
Μία ημέρα στην Κατασκήνωση για τους γονείς!



Πρόγραμμα: 7.00 – 10.30 π.μ. Αρχιερατική Θεία Λειτουργία στην Ιερά Μονή Φανερωμένης Λευκάδος


































































10.45 Αναχώρηση για την Κατασκήνωση
11.00 – 11.30 π.μ. Πρωινό στην Τραπεζαρία






11.30 – 1.00 μ.μ. Εισήγηση             
π. Αντωνίου Ρουμελιώτη με θέμα
«Στην Αγωγή του παιδιού τι ρόλο έχουν τα πάθη, οι αρετές και η μετάνοια


1.00 – 2.00 μ.μ. Ελεύθερος χρόνος
2.00 – 3.30 μ.μ. ΓεύμαΨυχαγωγία
3.30 – 4.45 μ.μ. Ελεύθερος χρόνος
4.45 – 5.00 μ.μ. Απογευματινό





5.15 – 6.30 μ.μ. Συζήτηση σε ομάδες:
1) «Δεν είμαι τέλειος!
Αγωνίζομαι…» (κ. Μελπομένη Παπουτσή, φιλόλογος)
2) «Δε θέλω να γίνω Άγιος…» (κ. Κωνσταντίνος Τσιλιμπώκος, θεολόγος)
3) «Γονιός – «ζώσα παραίνεσις». Η ομόνοια και η αρετή των γονιών, πρότυπο για τα παιδιά»  (κ. Ελένη Κατηφόρη, θεολόγος)
6.30 – 7.00 μ.μ. Συμπεράσματα στην ολομέλεια. Τελευταίες σκέψεις.

ΑποχαιρετισμόςΔιανομή αναμνηστικών από τον Σεβασμιώτατο.




Συμπεράσματα από την Ομάδα 2: «Δε θέλω να γίνω Άγιος…»

 «Δε θέλω να γίνω Άγιος» σημαίνει: πρώτα να μάθω τι είναι άγιος και μετά να τοποθετηθούμε. Το άγνωστο δημιουργεί άρνηση.

Ο άγιος ξέρει ότι η αγάπη είναι η μόνη τροφή των ανθρώπων.

Ο Άγιος δεν είναι ΑΝΑΜΑΡΤΗΤΟΣ. Κάνει λάθη και αμαρτίες. Αγιότητα δεν είναι μία αμετάβλητη κατάσταση.



Άλλο αγιότητα, άλλο ευσέβεια, άλλο καλός άνθρωπος… Δεν υπάρχει αγιότητα στις άλλες θρησκείες. Υπάρχει μία ιστορία που ένας καλός μουσουλμάνος ρώτησε έναν χριστιανό αν θα πάει στον παράδεισο αφού τηρούσε ότι έλεγε ο χριστιανισμός. Όμως εκείνος του είπε ότι θα  έπρεπε να βαπτισθεί δεν αρκούσε μόνο η τήρηση των εντολών του Χριστού. Η αγιότητα βρίσκεται μόνο μέσα στην Ορθόδοξη πίστη. 

Λαϊκοί και ιερείς πρέπει να συνεργάζονται για να βιώσουν οι ίδιοι αλλά και να μεταγγίσουν την αγιότητα στις επόμενες γενιές.


Σήμερα ο γονιός παλεύει μόνος του. Η εκπαίδευση και η κοινωνία δείχνουν έναν εντελώς αντίθετο δρόμο προς την αγιότητα.

Ο Απόστολος Παύλος μας καλεί να γίνουμε άγιοι.



Η αγιότητα δεν συνδέεται απαραίτητα με τα υπερφυσικά χαρίσματα.

Οι μεγαλύτεροι από μας θυμούνται το παλιό Αναγνωστικό που είχε εικόνες από μία ιδανική καθημερινότητα και μας προέτρεπε εμμέσως σε αυτή. Τον ιερέα τον είχε πολύ κοντά στα παιδιά. Υπήρχαν ανάλογες ζωγραφιές που εξοικείωναν με το θέμα αυτό και όχι μόνο. Η οικογένεια, ο σεβασμός, η παράδοση ήταν τα πιο δυνατά σημεία του βιβλίου. Τώρα η εκπαίδευση προβάλει την μονογονεϊκή οικογένεια και πολλά άλλα χείριστα πρότυπα ως φυσιολογικά. Έτσι η αγιότητα μοιάζει με κάτι άπιαστο.

Με την συμμετοχή μας στην Θεία Ευχαριστία αγιαζόμεθα. Κοινωνούντες τον Έναν και μόνον ΑΓΙΟ τον ΧΡΙΣΤΟ.


Η αγιότητα είναι συνδεδεμένη με την ΜΕΤΑΝΟΙΑ. Υπάρχουν πολλά παραδείγματα αγίων που έκαναν μεγάλες αμαρτίες και αγίασαν.






Κυριακή 6 Οκτωβρίου 2013

Εβδομαδιαίο Φυλλάδιο "Για τους Γονείς της Ενορίας" 
Ιερός Ναός Γενέσιον Αγίου Ιωάννου Προδρόμου Παραλίας Πατρών













Πέμπτη 26 Σεπτεμβρίου 2013

Κι αν ο πνευματικός δεν έχει... πείρα;





Κι αν ο πνευματικός δεν έχει πείρα;

…Έχουν μεγάλη δύναμη οι προσευχές του πνευματικού…

Αν ο άνθρωπος δεν τα λέει όλα στον πνευματικό, τότε είναι ο δρόμος του στραβός και δεν οδηγεί στη σωτηρία.
…δεν μπόρεσε να νικήσει τη μικρή ντροπή της εξομολογήσεως των αδυναμιών του κι έμεινε αδιόρθωτος, και πέθανε από αποπληξία.

Κι αν ο πνευματικός δεν έχει ο ίδιος πείρα από την προσευχή, οπωσδήποτε ζήτησε τη συμβουλή και την ευχή του, και ο Κύριος θα σ’ ελεήσει και θα σε φυλάξει από την οδό της πλάνης για την ταπείνωσή σου. Αν πάλι σκεφτείς πως ο πνευματικός είναι άπειρος στη νοερή προσευχή, πως απασχολείται με μάταια πράγματα και πως πρέπει να βρω εγώ μόνος μου το δρόμο με τη μελέτη των βιβλίων, τότε βρίσκεσαι κιόλας σ’ επικίνδυνο δρόμο και κοντά στην πλάνη.

Λησμονούν οι άνθρωποι πως στο μυστήριο ενεργεί η χάρη του Αγίου Πνεύματος, η οποία  και μας σώζει.

Το Άγιο Πνεύμα δίνει σοφία στην ψυχή, όταν υπακούμε στις συμβουλές των ποιμένων μας.
Το Άγιο Πνεύμα επενεργεί στο μυστήριο δια του πνευματικού…


…Κι αν βγεις από τον πνευματικό συγχυσμένος, αυτό σημαίνει ότι δεν εξομολογήθηκες όπως έπρεπε…


(απόσπασμα από το κεφάλαιο "Για τους ποιμένες" 
από το βιβλίο "ο Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης")