Τρίτη 18 Αυγούστου 2020
Ο νεκρός... παντοδύναμος! - π. Τιμοθέου Παπασταύρου
ΚΥΡΙΑΚΗ ΔΕΚΑΤΗ ΜΑΤΘΑΙΟΥ (16 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2020)
«διατί ἡμεῖς οὐκ ἠδυνήθημεν ἐκβαλεῖν αὐτό;» (Ματθ. ΙΖ΄ 19)
Αἱ δυνάμεις καὶ ἀντοχαὶ τοῦ ἀνθρώπου.
Ὅταν ὁ Κύριος ἐδημιούργησε τὸν ἄνθρωπον «καὶ ἔθετο αὐτὸν ὡς βασιλέα τῆς κτίσεως» (εὐχὴ Μυστηρίου τοῦ Γάμου), ἔδωκεν εἰς αὐτὸν κρίσιν καὶ θέλησιν καὶ ἀποφασιστικότητα, προκειμένου νὰ ἀνταποκριθῇ εἰς τὴν ὑψίστην ταύτην ἀποστολήν του. Τοῦ ἔδωκε πλήρη ἐλευθερίαν καὶ τὸν κατέστησεν ὑπεύθυνον διὰ τὰς ἐπιλογὰς καὶ τὰς ἀποφάσεις του. Τοῦ ἔδειξε τὸ … τί πρέπει καὶ τί ἀπαγορεύεται, καὶ τὸ … τί θὰ ἐπακολουθοῦσε εἰς τὰς λανθασμένας ἐπιλογάς του! Συνεπῶς ὁ ἄνθρωπος ἔλαβεν ἀπὸ τὸν Δημιουργόν του, δυνάμεις σωματικὰς καὶ ψυχικὰς τοιαύτας, ὥστε νὰ δύναται νὰ πορεύεται ἐπιτυχῶς εἰς τὴν Παραδεισίαν ζωὴν τὴν ὁποίαν ὁ Κύριος τοῦ διέθεσεν. Ἦτο, ἐκεῖ εἰς τὴν προπτωτικὴν ἐκείνην κατάστασιν, ὡς … εἷς μικρὸς θεός, μὲ ἀπόλυτον ἐξουσίαν ἐπὶ τῶν δημιουργημάτων τοῦ Θεοῦ καὶ ἀπολύτως ἐλεύθερος ὥστε νὰ ἐπιλέξῃ ἀκόμη καὶ … τὸ ἀπηγορευμένον!
Ἑπομένως, ὁ ἄνθρωπος διαθέτει ψυχικὰς καὶ σωματικὰς δυνάμεις, διὰ τῶν ὁποίων δύναται νὰ ἀντιμετωπίζῃ ἕως ἑνὸς ὁρίου, τὰς διαφόρους περιστάσεις τῆς παρούσης ζωῆς. Μετὰ τὴν πτῶσιν τῶν πρωτοπλάστων, αἱ ἀντοχαί του καὶ αἱ δυνάμεις του, ἀσφαλῶς ἠμβλύνθησαν καὶ ἠλαττώθησαν, ὅμως ὁ Κύριος καὶ Δημιουργός του δὲν ἐπέτρεψεν νὰ ἀποδυναμωθῇ πλήρως … Μποροῦσε νὰ ἐπιβιώνῃ καὶ εἰς τὰς πλέον ἀντιξόους συνθήκας ἀλλὰ καὶ νὰ δημιουργῇ … οἰκογένειαν καὶ κοινωνίας, ἀνωτέρας καὶ ἰσχυροτέρας ἀπὸ ἐκείνας τῶν ἀγρίων θηρίων! Κατὰ τὸ ἱερὸν κείμενον τῆς Γενέσεως, ὁ ἄνθρωπος - ἔστω καὶ ἐκτὸς τοῦ Παραδείσου - ἐπιβιώνει καὶ ἀνταποκρίνεται εἰς τὰς ἀπαιτήσεις τῆς δυσκόλου ὄντως ζωῆς του.
Τὸ ἱστορικὸν …
Ὁ Κύριος κατέρχεται ἀπὸ τὸ ὄρος Θαβὼρ εὐθὺς μετὰ τὴν Ἁγίαν Αὐτοῦ Μεταμόρφωσιν καὶ ἐκεῖ ὅπου εἶχεν ἀφήσει τοὺς ἑννέα μαθητάς Του διὰ νὰ τὸν περιμένουν, βλέπει πλῆθος κόσμου νὰ Τὸν ἀναζητῇ! Ἕνας πατέρας ταλαίπωρος, ἔχει φέρει τὸν υἱόν του συρρόμενον διότι εἶναι δαιμονισμένος καὶ καθ’ ὅλην τὴν ἡμέραν παρακαλεῖ τοὺς μαθητάς, νὰ θεραπεύσουν τὸν δαιμονιῶντα. Οἱ μαθηταὶ ἀδυνατοῦν νὰ ἀπομακρύνουν τὸ δαιμόνιον ἀπὸ τὸν ταλαιπωρούμενον νεαρόν, καὶ … τελευταία ἐλπὶς διὰ τὸν πατέρα ἐκεῖνον, εἶναι ὁ Κύριος. Ὅταν Τὸν βλέπει νὰ πλησιάζῃ μετὰ τῶν λοιπῶν τριῶν μαθητῶν Του, σπεύδει σύρρων καὶ τὸν υἱόν του καὶ παρακαλεῖ … «Κύριε, ἐλέησόν μου τὸν υἱόν, ὅτι σεληνιάζεται καὶ κακῶς πάσχει· πολλάκις γὰρ πίπτει εἰς τὸ πῦρ καὶ πολλάκις εἰς τὸ ὕδωρ. Καὶ προσήνεγκα αὐτὸν τοῖς μαθηταῖς σου, καὶ οὐκ ἠδυνήθησαν αὐτὸν θεραπεῦσαι». (Ματθ. ΙΖ΄ 15-16). Ὁ Κύριος συμπονεῖ τὸν ἄνθρωπον καὶ ἀφοῦ ζητεῖ νὰ φέρουν τὸν ταλαιπωρούμενον νεαρὸν ἐνώπιόν Του, ἐπετίμησεν τὸν δαίμονα καὶ ἀμέσως … «ἐξῆλθεν ἀπ᾿ αὐτοῦ τὸ δαιμόνιον καὶ ἐθεραπεύθη ὁ παῖς ἀπὸ τῆς ὥρας ἐκείνης» (Ματθ. ΙΖ΄ 18).
Ὁ πατέρας, τρισευτυχισμένος εὐχαριστεῖ τὸν Χριστὸν καὶ ἀποχωρεῖ … Οἱ μαθηταί, ὅμως, ἀποροῦν καὶ ἐρωτοῦν τὸν Διδάσκαλον, διατί δὲν ἠδυνήθησαν νὰ ἐκβάλουν καὶ ἐκεῖνοι τὸ πονηρὸν πνεῦμα, κάτι ποὺ ὁ Κύριος τὸ ἔκανε μὲ τόσην εὐκολίαν! Ὁ Κύριος τοὺς καθησυχάζει, ἀλλὰ καὶ τοὺς δείχνει τὰ ὅρια τῶν ἀνθρωπίνων δυνάμεων καὶ ἀπὸ ποῖον σημεῖον, ἀρχίζει πλέον ἡ … ἀνθρωπίνη ἀδυναμία.
Πίστις, προσευχὴ καὶ νηστεία, εἶναι τὰ στοιχεῖα ἐκεῖνα διὰ τῶν ὁποίων ὁ ἀδύναμος ἄνθρωπος γίνεται δυνατὸς καὶ … πανίσχυρος καὶ ὑπερισχύει τῶν δυνάμεων τοῦ σκότους. Τὸ ἔχομεν εἴπει καὶ εἰς προηγουμένην ἀναφοράν μας, ὅτι μετὰ τὸν Παντοδύναμον Θεόν, δύναμιν τεραστίαν ἔχει καὶ ὁ διάβολος, τὴν ὁποίαν δύναται νὰ ἐνεργῇ ἐναντίον ἡμῶν, ὅταν ἡμεῖς τοῦ ἐπιτρέπομεν τὴν … τοιαύτην ἐξουσίαν! Τοῦτο ἐνόμισαν καὶ οἱ ἑννέα ἐκεῖνοι μαθηταὶ τοῦ Χριστοῦ! Ἐθεώρησαν, ὅτι ὅπως ἠδύνατο ὁ Κύριος, τοιουτοτρόπως θὰ ἠδύναντο καὶ ἐκεῖνοι! Διεψεύσθησαν ὅμως, καὶ ἔμαθον ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον εἶχον … πρότερον διαπιστώσει! «Κύριε, καὶ τὰ δαιμόνια ὑποτάσσεται ἡμῖν ἐν τῷ ὀνόματί σου» (Λουκ. Ι΄ 17). Μόνον ἐν τῷ ὀνόματι τοῦ Θεοῦ καὶ ἐν τῇ δυνάμει Αὐτοῦ θὰ ὑποτάξωμεν τὸ πειρασμόν!
«Ἄνθρωπε, δὲν μπορεῖς …»!
Ἔχει, ὄντως, δυνάμεις ὁ ἄνθρωπος, ἀλλὰ … χωρὶς τὴν συνέργειαν τῆς Θείας Δυνάμεως εἶναι … νεκρός! «Χωρὶς ἐμοῦ οὐ δύνασθε ποιεῖν οὐδέν» (Ἰωάν. ΙΕ΄ 5), διεβεβαίωσεν ὁ Κύριος καὶ τοῦτο εἶναι αὐτονόητον …! Ἐδῶ συμβαίνει, ὅ, τι καὶ μὲ τὸ ρεῦμα καὶ τὸ καλώδιο! Ὅταν τὸ καλώδιο εἶναι … μακριὰ ἀπὸ τὴν … τροφοδοσία τοῦ ρεύματος, εἶναι ἕνα ἀκίνδυνο ἐνδεχομένως παιγνιδάκι στὰ χέρια ἑνὸς μικροῦ παιδιοῦ καὶ ἕνα ἄχρηστο ἐργαλεῖο στὴ διάθεση ἔστω καὶ ἑνὸς πεπειραμένου ἡλεκτρολόγου! Ἐάν, ὅμως, τοῦτο τὸ καλώδιο συνδεθῇ μὲ τὴν ροὴ τοῦ ἡλεκτρικοῦ ρεύματος, τότε ἀποκτᾶ τεραστίαν δύναμιν καὶ ἀξίαν! Στὰ χέρια ἑνὸς εἰδήμονος καὶ πεπειραμένου ἡλεκτρολόγου, γίνεται ἀγωγὸς ρεύματος πολυτίμου εἰς τὴν ζωήν μας καὶ ρυθμιστοῦ, ἐν πολλοῖς, πολλῶν παραμέτρων τῆς καθημερινότητός μας. Eἰς τὰς χείρας δὲ παιδιῶν καὶ … ἀγνοούντων, γίνεται πηγὴ πολλῶν καὶ ἀπεριγράπτων κακῶν!
Ὁ θεῖος Ἀπόστολος Παῦλος, ἐνῶ διαπιστώνει μέσῳ τῶν πολλῶν ἀσθενειῶν του ἀλλὰ καὶ τῆς ἀνθρωπίνης … μικρότητός του, τὴν ἀπόλυτον ἀδυναμίαν του, δὲν παύει νὰ ἰσχυρίζεται ὅτι … «πάντα ἰσχύω ἐν τῷ ἐνδυναμοῦντί με Χριστῷ» (Φιλιπ. Δ΄ 13)! Τὸ ἴδιο συμβαίνει καὶ μὲ ὅλους τοὺς Ἁγίους, τῶν ὁποίων θαυμάζομεν ἐνίοτε τὰ πνευματικὰ κατορθώματα καὶ τὰ τεράστια θαύματά των! Τὸ εἶχεν εἴπει καὶ ὑποσχεθεῖ ὁ Κύριος εἰς τοὺς μαθητάς Του, ὀλίγον πρὸς τῆς εἰς Οὐρανοὺς Ἀναλήψεώς Του, καὶ ἐπραγματοποιήθη τοῦτο ἀλλὰ καὶ πραγματοποιεῖται διὰ τῶν πιστῶν καὶ Ἁγίων τοῦ Θεοῦ! «Ἐν τῷ ὀνόματί μου δαιμόνια ἐκβαλοῦσι· γλώσσαις λαλήσουσι καιναῖς· ὄφεις ἀροῦσι· κἂν θανάσιμόν τι πίωσιν, οὐ μὴ αὐτοὺς βλάψει· ἐπὶ ἀρρώστους χεῖρας ἐπιθήσουσι, καὶ καλῶς ἕξουσιν» (Μάρκ. ΙΣΤ΄ 17-18).
Ὁ νεκρὸς … παντοδύναμος!
Ναί, φίλοι μου ἀναγνῶσται! Δὲν εἶναι τοῦτο ὑπερβολὴ οὔτε σχῆμα λόγου! Πρὸ τῆς Θείας Δυνάμεως, ἀλλὰ καὶ πρὸ «τῶν ἀρχῶν καὶ ἐξουσιῶν καὶ κοσμοκρατόρων τοῦ σκότους τοῦ αἰῶνος τούτου» (Ἐφες. ΣΤ΄ 12), ὁ ἄνθρωπος εἶναι κάτι περισσότερον τοῦ … τίποτα! Ἐὰν ὅμως, παραμένει συνδεδεμένος μὲ τὴν παντοδύναμον … Δύναμιν τοῦ Θεοῦ, γίνεται καὶ αὐτὸς παντοδύναμος …! «Διὰ τὴν ἀπιστίαν ὑμῶν», ἀπήντησεν ὁ Κύριος εἰς τὴν ἐρώτησιν τῶν ἑννέα μαθητῶν του. «Ἡ ἀπιστία σας φταίει ποὺ δὲν μπορέσατε νὰ ἐκδιώξετε τὸν δαίμονα»! Ταύτην, λοιπὸν τὴν κατηραμένην ἀπιστίαν, ἂς ἐκδιώξωμεν ἀδελφοί μου, καὶ μὲ ὅπλον τὴν πίστιν καὶ ἀφοσίωσίν μας εἰς τὸν Παντοδύναμον Θεόν, νὰ εἴμεθα βέβαιοι ὅτι θὰ ἀνταπεξέλθωμεν ἐπιτυχῶς τὰ πνευματικὰ ἐμπόδια καὶ καταντήσωμεν εἰς τὴν Ζωὴν τὴν Αἰώνιον. Ἀμήν!
Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου
Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν
Κυριακή 16 Αυγούστου 2020
Εβδομαδιαίο Φυλλάδιο
«Για τους Γονείς της Ενορίας»
«Για τους Γονείς της Ενορίας»
Ιερός Ναός Γενέσιον Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών
Πατήστε πάνω στις φωτογραφίες για να διαβάσετε τα κείμενα.
Πατήστε πάνω στις φωτογραφίες για να διαβάσετε τα κείμενα.
Πέμπτη 13 Αυγούστου 2020
Ο φόβος του "φαντάσματος" - π. Τιμόθεος Παπασταύρου
ΚΥΡΙΑΚΗ ΕΝΑΤΗ ΜΑΤΘΑΙΟΥ (9 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2020)
"θαρσεῖτε, ἐγώ εἰμι· μὴ φοβεῖσθε"
Ὁ φόβος καὶ τὸ θάρρος.
Δύο χαρακτηριστικὰς ψυχικὰς καταστάσεις, βλέπομεν εἰς τὸν ὡς ἄνω λόγον τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ! Δύο καταστάσεις τὰς ὁποίας ἔχομεν "ζήσει" ὅλοι οἱ ἄνθρωποι, συνειδητῶς ἢ ἀσυνειδήτως, ἀνεξαρτήτως ἡλικίας, ἀλλὰ καὶ ἀνεξαρτήτως, κράσεως καὶ σωματικῶν ἀντοχῶν ἀλλὰ καὶ ψυχικῶν εὐαισθησιῶν! Δύο καταστάσεις αἱ ὁποῖαι βιοῦνται καθημερινῶς καὶ ἐναλλάσσονται μὲ ἐκπληκτικὴν ταχύτητα, ἀκόμη καὶ εἰς τὸν ἴδιον ἄνθρωπον. Φόβος καὶ θάρρος ...! Ποῖός ποτε δὲν ἐφοβήθῃ, ἀλλὰ καὶ ποῖος δὲν ἀνεθάρρησεν ...; Εἴτε ἀπὸ αἰτίας φυσικὰς καὶ ἐξωγενεῖς, εἴτε ἀπὸ τοιαύτας ψυχικὰς καὶ συνειδητὰς ἢ ἀσυνειδήτους, ζῶμεν καὶ "περνοῦμεν" καθημερινῶς, ἀπὸ τὰς δύο τοιαύτας καταστάσεις. Ἡ μικρότης καὶ ἡ ἀδυναμία τοῦ "μεγάλου" ἀνθρώπου εἰς ὅλον της τὸ ... μεγαλεῖον!
Ποῖος δὲν ἐφοβήθῃ πρὸ τῆς ἀσθενείας καὶ πρὸ τοῦ ἀδυσωπήτου ... θανάτου; Ποῖος δὲν ἐτρόμαξεν ἀπὸ ἐκτάκτους φυσικὰς καταστροφὰς (καταιγίδας, πλημμύρας, πυρκαϊάς, σεισμούς, θυέλλας κ. ἄ.); Ποῖος δὲν ἠσθάνθη τρόμον καὶ ἀγωνίαν εἰς κάποιας στιγμὰς ... θλίψεως καὶ "μοναξιᾶς"; Ἀλλὰ καί, ποῖος δὲν ἀνεθάρρησεν ὅταν τὸν ἐπαρρηγόρησαν καὶ τὸν ἐστήριξαν ψυχολογικῶς; Ποῖος δὲν "ἀνέλαβεν" ὅταν ἐσκέφθη τὴν ... κραταιὰν χεῖρα τοῦ Παντοδυνάμου Θεοῦ; Ποῖος δὲν "χαμογέλασε" μὲ αἰσιοδοξίαν, ὅταν εἶδε νὰ τὸν περιβάλλουν ἄνθρωποι μὲ θυσιαστικὴν ἀγάπην καὶ διάθεσιν προσφορᾶς, ἀκόμη καὶ εἰς τὰς πλέον ὀδυνηρὰς καταστάσεις τῆς παρούσης ζωῆς; Πολλάκις, προσπαθοῦμεν νὰ πείσωμεν τοὺς ἄλλους, ὅτι τοιαῦται καταστάσεις ... δὲν μᾶς ἐγγίζουν, ἀλλὰ δὲν θὰ θὰ δυνηθῶμεν νὰ πείσωμεν οὔτε κἂν τὸν ... ἑαυτόν μας!!!
Ὁ φόβος τοῦ "φαντάσματος".
Τοῦτον τὸν φόβον βιώνουσιν οἱ μαθηταὶ εἰς τὸ μέσον τῆς λίμνης τῆς Τιβεριάδος, ὅταν τὰ κύμματα ὑψοῦνται ἀπειλητικὰ ἐναντίον των, καὶ τὸ σκότος τῆς "τετάρτης φυλακῆς τῆς νυκτὸς" εἶναι ... "ψηλαφητόν"˙ καὶ ὁ Κύριος, δὲν εἶναι μαζί των ἐκεῖ εἰς τὸ πλοῖον! Μόνοι, παλαίουν μὲ τὴν ἀγριαίνουσαν λίμνην, καὶ σὰν νὰ μὴν ἦτο τοῦτο ἀρκετόν, αἰσθάνονται ὅτι κάποιο ... "ἀερικὸ" περιπατεῖ ἐπάνω εἰς τὰ ταραγμένα νερὰ τῆς λίμνης! «Ἀπὸ τοῦ φόβου ἔκραξαν», λέγει τὸ ἱερὸν κείμενον. Τοῦτο καὶ μόνον, μᾶς δίδει νὰ καταλάβωμεν τὴν ταραχὴν τῶν μαθητῶν, οἱ ὁποῖοι μάλιστα, εἶναι συνηθισμένοι εἰς τὸν … φόβον τῆς νυκτός, ἀφοῦ συχνάκις κατὰ τὴν νύκτα ἐξέρχονται διὰ τὴν ἁλιείαν! Ὁ Κύριος, ἀμέσως σπεύδει νὰ τοὺς καθησυχάσῃ καὶ νὰ τοὺς βεβαιώσῃ ὅτι, «ἐγώ εἰμί, μὴ φοβεῖσθε», ἀλλὰ ὁ Πέτρος ζητεῖ ἐπὶ πλέον ἀποδείξεις … διὰ νὰ ἡρεμήσῃ! Βεβαίως, δὲν θὰ συνεχίσωμεν … εἰς τὸ ἐπακολουθοῦν θαῦμα, ὅπου ὁ Κύριος περιπατεῖ ἐπὶ τῆς θαλάσσης καί, κατ’ ἐντολήν Του, περιπατεῖ καὶ ὁ Πέτρος, ἀλλὰ θὰ ἐμμείνωμεν εἰς τὸν φόβον …!
«Τίνα φοβηθήσομαι;»
Ὡς προείπωμεν, τὸ αἴσθημα τοῦ φόβου καὶ τῆς ἀδυναμίας, εἶναι γνωστὸν εἰς ὅλους τοὺς ἀνθρώπους. Ποικίλαι αἰτίαι, δημιουργοῦν τοῦτο τὸ αἴσθημα, - ὡς ἴδωμεν ἤδη – καὶ ὁ ἄνθρωπος, πολλάκις, ἀσθενεῖ καὶ νοσεῖ ψυχικῶς καὶ μονίμως, ὑπὸ τὴν ἀπειλὴν καὶ τὸ βάρος τοῦ φόβου. Ὅταν, ὅμως, αἰσθάνεται ὅτι δύναται νὰ ἐμπιστεύεται εἰς … ὅ,τιδήποτε ἰσχυρὸν καὶ ἀτρόμητον, τότε ὁ φόβος μετριάζεται καὶ ὑποχωρεῖ καὶ ὁ φοβισμένος ἄνθρωπος ἐπανέρχεται εἰς τὴν … κανονικότητά του!
Ὑπάρχει, ὅμως, ἀντίδοτον διὰ τὸν φόβον; Πολλοὶ θὰ σπεύσουν νὰ ἀπαντήσουν εἰς τὸ συγκεκριμμένον ἐρώτημα, καὶ ἴσως αἱ ἀπαντήσεις των ἀκουσθῶσι πολὺ … αἰσιόδοξοι! Δὲν θὰ διαφωνήσωμεν, ἀλλὰ θὰ τονίσωμεν ὅτι αἱ ἀπαντήσεις μας πρέπει νὰ ἐκφρασθῶσι κατόπιν πολλῆς περισκέψεως!
Εἰς τὴν Ἁγίαν Γραφήν, εὑρίσκομεν τὸ αἴσθημα τοῦ φόβου … πολλάκις, καὶ μάλιστα καὶ ὡς … συνιστώμενον, ἀλλὰ καὶ ὡς ἀπαγορευμένον καὶ … ἐφάμαρτον! Ἄλλοις λόγοις, … ἐπιτρέπει καὶ ἐπιβάλλει ὁ Θεῖος Λόγος τὸν φόβον εἰς τὴν καρδίαν τοῦ ἀνθρώπου, διὰ νὰ μὴν ὑπεραίρεται καὶ διὰ νὰ μὴν θαρρεύεται καὶ ἴσως ἀποθρασύνεται ἐνώπιον τοῦ Κυρίου. Ἐπὶ παραδείγματι, βλέπομεν καὶ εἰς τὴν Παλαιάν, ἀλλὰ καὶ εἰς τὴν Καινὴν Διαθήκην, ὁ Κύριος νὰ ἐπιβάλῃ τὸν φόβον Του εἰς τοὺς Ἰσραηλίτας. Ἡ ἀπειλὴ τοῦ θανάτου, ἀκούεται συχνότατα ἀπὸ τὸν Θεὸν καὶ ὄχι μόνον ἀκούεται, ἀλλὰ καὶ γίνεται πρᾶξις, ἡ θανάτωσις τῶν παρανομούντων! Πόσες φορὲς δὲν ἐτρόμαξαν καὶ δὲν ἐφοβήθησαν ἀλλὰ καὶ δὲν ἐβίωσαν οἱ Ἑβραῖοι τὴν ὀργὴν τοῦ Θεοῦ ἐπάνω των! Ἀρκεῖ καὶ μόνον ἵνα ἀνατρέξωμεν κυρίως εἰς τὰ πρῶτα βιβλία τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης (Πεντάτευχον), διὰ νὰ ἐννοήσωμεν καὶ … ἴσως φοβηθῶμεν καὶ ἡμεῖς! Ὁ χῶρος, δυστυχῶς, δὲν περισσεύει διὰ νὰ δείξωμεν διὰ περισσοτέρων στοιχείων, τοῦ … «λόγου τὸ ἀληθές»!
Ἀντιστοίχως, ὅμως, εἰς τὴν αὐτὴν Ἁγίαν Γραφήν, βλέπομεν καὶ εὑρίσκομεν καὶ … τὴν αἰσιοδοξίαν καὶ τὸ θάρρος, τὰ ὁποῖα καὶ πάλιν ὁ Κύριος συνιστᾷ εἰς τοὺς ἀφοσιωμένους εἰς Αὐτόν! Καὶ ὅταν ἐπρόκειτο, οἱ Ἑβραῖοι, νὰ ἀντιμετωπίσουν πανισχύρους λαοὺς καὶ στρατούς, ἀλλὰ καὶ πρὸ ἄλλων καθημερινῶν κινδύνων καὶ φοβιῶν, ὁ Θεὸς τοὺς καθησυχάζει καὶ τοὺς συνιστᾷ, «Κύριος πολεμήσει περὶ ὑμῶν, καὶ ὑμεῖς σιγήσετε» (Ἔξοδ. ΙΔ΄ 14), ἢ ἀλλαχοῦ, «Κύριος φωτισμός μου καὶ σωτήρ μου· τίνα φοβηθήσομαι; Κύριος ὑπερασπιστὴς τῆς ζωῆς μου· ἀπὸ τίνος δειλιάσω;» (Ψαλμ. ΚΣΤ΄ 1)! Καὶ εἰς τὴν Καινήν, ὅμως, κατ’ ἐπανάληψιν - ὡς ἐν προκειμένῳ, - ὑποδεικνύει καὶ συνιστᾷ εἰς τοὺς μαθητάς Του τὴν … τόλμην καὶ τὴν ἀφοβίαν. «Καὶ μὴ φοβηθῆτε ἀπὸ τῶν ἀποκτεννόντων τὸ σῶμα, τὴν δὲ ψυχὴν μὴ δυναμένων ἀποκτεῖναι» (Ματθ. Ι΄ 28). Ὁ Κύριος ἐνθαρρύνει τοὺς μαθητάς Του, ἐκεῖ μάλιστα, εἰς τὸν μαρτυρικὸν θάνατον, ὅπου ὁ φόβος θεωρεῖται … αὐτονόητος!
Μὴ φοβεῖσθε … ἀλλὰ καὶ … φοβήθητε!
Ἴσως εἴπουν κάποιοι ὅτι ὁ Θεῖος Λόγος … «φάσκει καὶ ἀντιφάσκει»! Ὄχι, ἀσφαλῶς! Ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ, εἶναι πάντοτε σταθερὸς καὶ σαφέστατος! «Μὴ φοβεῖσθε», … ὅταν ἐλπίζομεν εἰς τὸν πανίσχυρον καὶ Παντοδύναμον Θεόν! Ὅταν ἀπειλεῖ ὁ Διάβολος καὶ τὰ μυσαρὰ αὐτοῦ ὄργανα, … μὴν φοβούμεθα! Ἔχομεν τὸν Θεὸν Πατέρα καὶ ὑπερασπιστήν, πρὸ τοῦ ὁποίου ὁ δαίμων πάντα θὰ … φρίττῃ καὶ θὰ τρέμῃ! «Μὴ φοβεῖσθε», ὅταν περνῶμεν δυσκόλους βιοτικὰς καταστάσεις, διότι καὶ ἐδῶ ὁ Κύριος μᾶς ἔχει βεβαιώσει ὅτι θὰ προστρέχῃ εἰς τὴν βοήθειαν ἡμῶν ἐφ’ ὅσον Τὸν θέλομεν καὶ Τὸν ἐπικαλούμεθα!
Ὅμως, «φοβήθητε» … ὅταν ξεθαρρεύωμεν καὶ ἀπομακρυνώμεθα τοῦ Θεοῦ! «Φοβήθητε», … ὅταν ἁμαρτάνωμεν καὶ μάλιστα βαρυτάτως καὶ ἀσυστόλως …! «Φοβήθητε», ὅταν δίνωμεν ἐξουσίαν εἰς τὸν πειρασμὸν νὰ μᾶς ἐξουσιάζῃ! Φοβήθητε, … «δὲ μᾶλλον τὸν δυνάμενον καὶ ψυχὴν καὶ σῶμα ἀπολέσαι ἐν γεέννῃ» (Ματθ. Ι΄ 28).
Διὰ τοῦ τοιούτου φόβου, ἀλλὰ καὶ θάρρους, ἂς πορευώμεθα εἰς τὴν ζωὴν ταύτην διὰ νὰ εἴμεθα πάντοτε ὑπὸ τὴν κραταιὰν χεῖρα τοῦ Δεσπότου Χριστοῦ καὶ ἀσφαλεῖς, … «καταντήσωμεν εἰς τὴν Ζωὴν τὴν Αἰώνιον». Ἀμήν.
Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου
Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν
Τι εννοείς όταν λες "ευτυχία"
Ταξίδευαν τρεις γυναίκες και ξαφνικά είδαν στο δρόμο ένα μεγάλο λάκκο και ανακαλύπτουν πως μέσα βρισκόταν παγιδευμένη η Ευτυχία.
Και τότε η πρώτη γυναίκα λέει:
– Ευτυχία, θέλω να με κάνεις όμορφη.
Αμέσως μεταμορφώθηκε σε μια καλλονή και ευτυχισμένη έφυγε.
Η δεύτερη γυναίκα ζήτησε:
– Ευτυχία, θέλω να με κάνεις πλούσια.
Αμέσως εμφανίσθηκε μπροστά της ένα σακούλι γεμάτο χρυσαφικά και διαμάντια, η γυναίκα το αρπάζει και ευτυχισμένη έφυγε.
Μόνο η τρίτη γυναίκα δεν έλεγε τίποτα και τότε η Ευτυχία της είπε μες απ’ το λάκκο:
– Πες’ μου κι εσύ, τι θέλεις να σου δώσω;
Και τότε η γυναίκα έσκυψε, άπλωσε το χέρι της και είπε:
– Δώσε μου το χέρι σου, και έβγαλε την Ευτυχία από το λάκκο.
Μετά συνέχισε το δρόμο της.
Η Ευτυχία χαμογέλασε και την ακολούθησε.
Κυριακή 9 Αυγούστου 2020
Εβδομαδιαίο Φυλλάδιο
«Για τους Γονείς της Ενορίας»
«Για τους Γονείς της Ενορίας»
Ιερός Ναός Γενέσιον Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών
Πατήστε πάνω στις φωτογραφίες για να διαβάσετε τα κείμενα.
Πατήστε πάνω στις φωτογραφίες για να διαβάσετε τα κείμενα.
Τρίτη 11 Αυγούστου 2020
Επίσκοπος Αμβρόσιος: ''Δεν θα προσαρμοσθούμε στις αντιχριστιανικές κυβερνητικές ή και καθηγητικές υποδείξεις''
Του Σεβ. Μητροπολίτη πρ. Καλαρύτων κ. Αμβροσίου
Αδελφοί μου,
Παρακαλώ να προσέξετε το σημερινό σημείωμά μου. Να το αναγνώσετε στοχαστικά. Να προσευχηθήτε.
Και έπειτα να λάβετε τις προσωπικές σας αποφάσεις ως προς το ζήτημα της συμμετοχής σας στην απ΄εδώ και πέρα λατρευτική ζωή της Εκκλησίας μας και της προσεγγίσεως προς τον Ναόν, τον Οίκον του Θεού!
Ταπεινά Σας ικετεύω να το πράξετε, διότι από εδώ και εμπρός ΣΤΗΝ ΛΑΤΡΕΥΤΙΚΗ ΜΑΣ ΖΩΗ ΟΛΑ ΑΛΛΑΖΟΥΝ!
Καθίσταται υποχρεωτική η χρήση της μάσκας ακόμη και μέσα στον ιερό Ναό!
Αλλάζει ο τρόπος της επαφής μας με τις Εικόνες των Αγίων μας!
Αλλοιώνεται και συνεπώς μολύνεται η πίστις μας ως προς το Μυστήριο της Θείας Κοινωνίας!
Θεωρίες, όπως ότι με σάλιο μεταδίδεται ο Κορωνοϊός από την συμμετοχή μας στην Θεία Κοινωνία, όλο και περισσότερο ακούονται!
Η κατάργηση της χρήσεως της αγίας Λαβίδος κατά την μετάδοση της Θείας Κοινωνίας και η εισαγωγή της μόδας της μεταδόσεως με "πολλά κουταλάκια" επεκτείνεται!
Η εξαγγελία του Υπουργού κ. Χρυσοχοΐδη, ότι εφ' εξής θα διώκωνται δικαστικώς όσοι αντιτίθενται στην θεωρία της μάσκας ΚΑΤΑΛΥΕΙ ΤΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑ!
Μέχρι σήμερα ήταν Συνταγματικώς κατοχυρωμένη η ελευθέρα έκφρασις των ιδεών, άρα και της προσωπικής μας γνώμης!
Στο άρθρο 14 του Συντάγματος διαβάζουμε: «Έκαστος δύναται να εκφράζη και να διαδίδη προφορικώς, εγγράφως και δια του τύπου τους στοχασμούς του, τηρών τους Νόμους του Κράτους».
ΚΑΙ ΤΕΛΟΣ, η υποταγή και η τυφλή συμμόρφωσις της Εκκλησιαστικής Διοικήσεως σε όλα αυτά τα σατανικής εμπνεύσεως μέτρα ΣΥΝΘΕΤΟΥΝ ΤΟΥΣ ΚΡΙΣΙΜΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ, τούς οποίους διερχόμεθα σήμερα!
Ιδού ένα δείγμα: Ένας "μοντέρνος" Αρχιερεύς στις ΗΠΑ τελεί την χειροτονία ενός Διακόνου καθ' ον χρόνον ΟΛΟΙ τους φορούν την μάσκα! iereiss maska
ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΝΑ ΣΗΜΕΙΩΣΕΤΕ, ΟΤΙ ΣΗΜΕΡΑ ΠΛΕΟΝ ΒΙΩΝΟΥΜΕ ΕΝΑ ΝΕΟ ΔΙΩΓΜΟ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ! ΟΠΟΤΕ ΑΛΛΟΙ, ΔΥΣΤΥΧΩΣ, ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ ΘΑ ΑΝΑΔΕΙΧΘΟΥΝ ΜΑΡΤΥΡΕΣ και ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ, ΜΑΧΟΜΕΝΟΙ «ΓΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΤΗΝ ΠΊΣΤΗ ΤΗΝ ΑΓΙΑ»! Εμείς χαράξαμε την πορεία μας!
Βιώνουμε καθημερινώς το μαρτύριον του Χριστού, καθ' όσον «Ημίν εχαρίσθη, το υπέρ Χριστού: Ου μόνον το εις Αυτόν πιστεύειν, αλλά και το υπέρ Αυτού πασχειν" κατά την έκφρασιν του Αποστόλου Παύλου(Φιλιπ. 1, 29).
Σήμερα, λοιπόν, πατρικά σας ικετεύω να ξυπνήσετε από τον λήθαργο, στον οποίο σας έχουμε υποβάλει εμείς οι εκκλησιαστικοί σας Ταγοί!
Αναφερόμεθα στην πλειονότητα των προσκυνημένων Σεβασμιωτάτων Άδελφών μας Αρχιερέων, διότι οι ΕΞΑΙΡΕΣΕΙΣ πάντοτε υπάρχουν και θα υπάρχουν, πλήν όμως ΟΙ ΕΞΑΙΡΕΣΕΙΣ ΔΕΝ ΚΑΤΑΡΓΟΥΝ ΤΟΝ ΚΑΝΟΝΑ!
Ιδού μία πρόσφατος από τις αξιομνημόνευτες ελάχιστες εξαιρέσεις: «Η μάσκα δεν έχει θέση εντός του ιερού χώρου» έγραψε ο Σεβ. Μητροπολίτης Κυθήρων κ Σεραφείμ προς τον Πρωθυπουργό κ Μητσοτάκη!
Στην επιστολή του πολύ εύστοχα σημειώνει και τα εξής:
«Κύριε Πρωθυπουργέ,
Οι Ιεροί Ναοί της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας δεν είναι κοινοί τόποι, αλλά ιεροί, καθιερωμένοι και καθαγιασμένοι.... Κανείς φόβος μολύνσεως δεν υπάρχει ούτε από την Θεία Κοινωνία, ούτε από τις Ιερές Εικόνες και τα άγια Λείψανα, ούτε από τον εκκλησιασμό των πιστών....».
Είμαστε βέβαιοι, ότι ο Πρωθυπουργός δεν ακούει τίποτε από όλα αυτά τα πολύ σοβαρά επιχειρήματα, καθ' όσον Αυτός και το Επιτελείο Του ΥΠΗΡΕΤΟΎΝ ΤΎΦΛΑ της επιταγές των δαιμονικών Κέντρων της Παγκοσμιοποιήσεως, τα οποία και "ανακάλυψαν" τον Κορωνοϊό, για να προωθήσουν τα σχέδιά τους!
Έτσι, λοιπόν, τώρα τελευταία κάθε λίγο προβάλλουν ενώπιόν μας μερικοί αλειτούργητοι και αλιβάνιστοι πολιτικοί, δυστυχώς δε μεταξύ όλων αυτών εμφαίζονται και τινες Πανεπιστημιακοί Καθηγητές, οι οποίοι τολμούν και κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου και μας λέγουν, ότι κινδυνεύουμε να κολλήσουμε τον Κορωνοϊό ακόμη και μέσα στην Εκκλησία, δηλ. μέσα στο σπίτι του Θεού, διατυπώνουν δε την σατανική άποψη, ότι πρέπει να σταματήσει η τέλεσις της θείας λειτουργίας στους Ναούς των Ορθοδόξων όσο χρόνο διαρκεί η πανδημία!
Ιδού ένα δείγμα:
Ο κ. Ηλίας Μόσιαλος είναι Πρόεδρος του τμήματος πολιτικής υγείας του London School of Economics, συγχρόνως όμως αποδεικνύεται άσχετος με την Ορθόδοξο Λατρεία, αλειτούργητος και αλιβάνιστος άνθρωπος! Ιδού, λοιπόν, ένα απόσπασμα από τις πεπλανημμένες απόψεις του:
«Μόσιαλος: Η Θεία Κοινωνία πρέπει να σταματήσει κατά τη διάρκεια της επιδημίας.
Σε άρθρο του στην εφημερίδα «Τα Νέα», ο κ. Μόσιαλος αποκαλύπτει πως απευθύνθηκε ακόμα και στον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας για το ζήτημα της Θείας Κοινωνίας και επαναλαμβάνει πως «οι ευπαθείς ομάδες των πιστών, που είναι και η πλειοψηφία όσων πηγαίνουν στην εκκλησία, θα πρέπει να παρακολουθούν τη λειτουργία από την τηλεόραση, ότι η Θεία Κοινωνία θα πρέπει να σταματήσει κατά τη διάρκεια της επιδημίας και ότι στην ακραία περίπτωση .......η Εκκλησία θα πρέπει να σκεφτεί πιο ασφαλείς τρόπους τέλεσης της θείας λειτουργίας».
Έπειτα από τις παραπάνω απαράδεκτες θεωρίες του Καθηγητού κ. Μόσιαλου, δυστυχώς, ένας ακόμη αλειτούργητος και αλιβάνιστος Πανεπιστημιακός Καθηγητής της Γενετικής στο Πανεπιστήμιο της Γενεύης, ο κ. Μανώλης Δερμιτζάκης, μόλις προχθές από τον τηλεοπτικό Σταθμό του Σκάϊ προέβαλε την Θεολογικά ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ ΑΠΟΨΗ, ότι η Θεία Κοινωνία είναι σήμερα ένα πρόβλημα! Ακούστε τον:
«Την άποψη ότι θα πρέπει να αναβληθούν ορισμένες θρησκευτικές εκδηλώσεις όπως είναι οι λιτανείες, εν όψει 15αυγουστου λόγω της πανδημίας του κορωνοϊού, εξέφρασε ο Μανώλης Δερμιτζάκης καθηγητής Γενετικής Πανεπιστημίου Γενεύης, μιλώντας στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του ΣΚΑΪ ενώ χαρακτήρισε πρόβλημα τη Θεία Κοινωνία.
«Η Θεία Κοινωνία, που ξέρουμε ότι μεταδίδεται ο ιός με το σάλιο, είναι ένα πρόβλημα… Είναι κάτι το οποίο δεν το συζητάμε, διότι υπάρχει μια ένταση σε αυτό το θέμα, αλλά νομίζω ότι αυτό είναι ένα πρόβλημα το οποίο έπρεπε να λυθεί. Και ιδιαίτερα στην περίοδο αυτή που ξέρουμε ότι η θρησκευτική δραστηριότητα θα είναι πολύ πιο έντονη», τόνισε ο κ. Δερμιτζάκης.
Εμείς, λοιπόν, οι αγράμματοι και ταλαίπωροι Κληρικοί, ερωτάμε τους κ.κ. Καθηγητάς:
Ελλογιμώτατοι κ. κ. Μόσιαλε καί Δερμιτζάκη,
Παρακαλώ, γνωρίστε μας: Εκκλησιάζεσθε τακτικά, δηλ. ανελλειπώς κάθε Κυριακή;
Μεταλαμβάνετε συχνά των Αχράντων Μυστηρίων; Είσθε ζωντανά Μέλη της Ορθοδόξου Εκκλησίας;
Τηρείτε τις καθιερωμένες νηστείες της Ορθοδόξου Εκκλησίας;
Εξομολογείσθε τακτικά σε κάποιο Κληρικό; Δέχεσθε πνευματική καθοδήγηση από κάποιον αγιασμένο πνευματικό Πατέρα;
Ασφαλώς, ασφαλέστατα, ΟΧΙ! Επομένως είσθε αλειτούργητοι και αλιβάνιστοι!
ΔΕΝ ΕΧΕΤΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ! ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΕΙΤΕ ΖΩΝΤΑΝΑ ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ! ΔΗΛ. ΕΙΣΘΕ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΤΗΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΟΣ!;
Εν τοιαύτη περιπτώσει ΓΙΑΤΙ ΑΠΟΦΑΙΝΕΣΘΕ για θέματα, για τα οποία είσθε και άγευστοι και αναρμόδιοι;
Δεν έχετε ακούσει την παροιμία "έκαστος στο είδος του και ο Λουμίδης στούς καφέδες";
Αφήστε, λοιπόν, εμάς τους εκκλησιαστικούς να λύσουμε τα «του οίκου μας» δηλ. τα προβλήματα της Εκκλησίας!
Και να θέλαμε να σιωπήσουμε ΔΕΝ ΜΑΣ ΤΟ ΕΠΙΤΡΕΠΟΥΝ ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΜΑΣ!
«Έως θανάτου αγώνισαι υπέρ της Αληθείας και Κύριος ο Θεός πολεμήσει υπέρ σου!», είναι η εντολή του Θεού ήδη από την εποχή της Παλαιάς Διαθήκης (βλ.Σοφία Σειράχ 4, 28).
Αλλά και ο Μέγας Βασίλειος μας λέγει: «Το να εφησυχάζει κανείς, όταν το κινδυνευόμενον είναι η πίστις, τούτο είναι ίδιον της αρνήσεως, το δε να ελέγχει, είναι ομολογία ειλικρινής».
Άρα έχουμε ιερό χρέος να σας ανακαλέσουμε στην τάξη και να σας παρακαλέσουμε να μη ανακατεύεσθε σε θέματα, για τα οποία ΔΕΝ ΕΧΕΤΕ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΑ!
Κύριοι κ. Καθηγηταί, Μόσιαλε και Δερμιτζάκη,
στις απαράδεκτες δηλώσεις σας περί της Θείας Κοινωνίας σας απαντάμε με τα λόγια του Αγίου Παντελεήμονος προς τον άθεο Βασιλέα της εποχής Του: «Συ βασιλεύ είσαι ανόητος, που ισχυρίζεσαι ότι οι ψεύτικοι και αναίσθητοι θεοί σου μου έδωσαν το φως. Είσαι τόσον πολύ τυφλός, όπως και αυτοί εδώ, και δεν ημπορείς να διακρίνης την αλήθειαν, που λάμπει περισσότερον από τον ήλιον».
Εμείς, εκκλησιαζόμενοι τακτικά καί μεταλαμβάνοντες του Σώματος και του Αίματος του Χριστού βιώνουμε το Μυστήριο της Εκκλησίας!
Η συμμετοχή στην εκκλησιαστική ζωή μάς εισάγει σε αυτό, που ονομάζεται "πνευματική ζωή".
Πατάμε στη γη, αλλά επικοινωνούμε με τον Ουράνιο κόσμο, δηλ. με τον Χριστό μας, με την Παναγία μας, με τους Αγίους μας!
Ζώντας συνειδητά την ζωή της Εκκλησίας, υφιστάμεθα μια μεταμόρφωση!
Μεταλαμβάνοντες των Αχράντων Μυστηρίων καθιστάμεθα ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΙ, δηλ. σκήνωμα και κατοικητήριο του Σωτήρος Χριστού!
Μεταμορφούμεθα πνευματικώς και καθιστάμεθα "ΕΠΙΓΕΙΟΙ ΑΓΓΕΛΟΙ" ή "ΟΥΡΑΝΙΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ"!
Ανακαλύπτουμε την γλύκα του Ιησού! Και βιώνουμε αυτό, που μας λέγει η Εκκλησία μας: «Γεύσασθε και ίδετε ότι χρηστός ο Κύριος. Μακάριος ανήρ, ός ελπίζει επ΄ Αυτόν»! (Ψαλμ, 33ος).
Οδηγός μας είναι τα λόγια του Απ Παύλου: «εμοί το ζην Χριστός και το αποθανείν κέρδος» (Φιλιπ, 1, 21).
Όταν, λοιπόν, ο θείος έρως κυριαρχήση στην ψυχή μας, τότε αγκαλιάζουμε τον Σωτήρα Χριστό με πάθος, νοιώθουμε τον θείον έρωτα να μας συγκλονίζει, οπότε είμεθα έτοιμοι να θυσιάσουμε ακόμη και τη ζωή μας για την δόξα του Χριστού!
Επομένως ούτε οι μάσκες μας ενδιαφέρουν, ούτε οι Κυβερνητικές απαγορεύσεις μας επηρεάζουν, ούτε οι απειλές του κ. Χρυσοχοΐδη περί δικαστικών διώξεων μας φοβίζουν!
Είμαστε έτοιμοι να πεθάνουμε για τη δόξα του Χριστού! Ο Χριστός είναι ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΕΡΩΤΑΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΑΣ!
Ενώπιόν Του υποκλινόμεθα και Τον αγκαλιάζουμε με πάθος, όπως το νήπιο της παρακάτω φωτογραφίας καί ψελλίζουμε τά λόγια: «Έθελξας πόθω με, Χριστέ, καί ηλλοίωσας τω θείω Σου έρωτι»!
ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΑΣ ΟΜΙΛΗΣΟΥΜΕ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ
ΣΗΜΕΙΟΝ ΠΡΩΤΟΝ:
Κατά την διάρκεια της Θείας Λειτουργίας κάπου στην Ρουμανία το Άγιο Ποτήριο καλύφθηκε από το ανέσπερο Φως του Χριστού.
Είναι αυτό το άκτιστο φώς, στο οποίον αναφέρεται ο λειτουργός ιερεύς κατά την διάρκεια της Προηγιασμένη Θείας Λειτουργίας.
Τότε, προβάλλοντας από την Ωραία Πύλη και κρατώντας στο χέρι του μια αναμμένη λαμπάδα, λέγει προς τους πιστούς: «Φως Χριστού φαίνει πάσι"! Αυτό το Φως φωτίζει τις ψυχές των πιστών ανθρώπων!
ΣΗΜΕΙΟΝ ΔΕΥΤΕΡΟΝ:
Ο πολυγραφότατος και εκ των κορυφαίων Θεολόγων κ. Αριστείδης Πανώτης σημειώνει τα εξής σημαντικά λόγια: «ποτέ έως σήμερα δεν έχουν νοσήσει ιερείς σε νοσοκομεία, λεπροκομεία κ.ά.».
Και συμπληρώνει:
«...Ποτέ έως σήμερα δεν έχουν νοσήσει ιερείς, οι οποίοι για δεκαετίες προσέφεραν τις υπηρεσίες τους σε ασθενείς σε νοσοκομεία, λεπροκομεία κ.α.! Δεν υπάρχει κανένα παράδειγμα, που να συνηγορεί για μετάδοση ενός ιού μέσα από τα σκεύη της Θείας Κοινωνίας! Γνωρίζω προσωπικά ιερείς, οι οποίοι διακόνησαν στην Εκκλησία του Νοσοκομείου Ευαγγελισμός και κανείς τους δεν κόλλησε από κάποια από τις πολλές και σοβαρές αρρώστειες, οι οποίες υπήρχαν εντός του Νοσοκομείου». (βλ. την Μελέτη μας «Κορωνοϊός, Ένα δαιμονικό σχέδιο για την διάλυση της Κοινωνίας», σελ. 83)
Δύο χιλιάδες χρόνια, λοιπόν, το ιερό Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας τελείται ανελλειπώς σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του Πλανήτου μας!
Μέχρι σήμερα ουδέποτε ακούσθηκε, ότι κάποιος μολύνθηκε από το Άγιο Ποτήριο!
Οι άθεοι Πολιτικοί των ημερών μας, και μερικοί άσοφοι Πανεπιστημιακοί Καθηγητές, άνθρωποι δηλ. οι οποίοι ποτέ δεν προσήλθαν για να μεταλάβουν το Σώμα και το Αίμα του Χριστού, ξαφνικά... ανεκάλυψαν, ότι από το Άγιο Ποτήριο κινδυνεύουμε να κολλήσουμε τον Κορωνοϊό!
Ψεύδονται όμως! Ή μάλλον, ΔΕΝ ΨΕΥΔΟΝΤΑΙ, ΑΛΛ' ΕΝΣΥΝΕΙΔΗΤΩΣ ΥΠΗΡΕΤΟΥΝ ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΩΝ ΣΚΟΤΕΙΝΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΕΩΣ! ΕΙΝΑΙ ΤΥΦΛΑ ΟΡΓΑΝΑ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ! Ο Πανάγαθος Θεός ας τους ελεήση!
ΣΗΜΕΙΟΝ ΤΡΙΤΟΝ:
Η μεγαλύτερη και πιο αποστομωτική απάντηση και απόδειξη ως προς το θέμα της Θείας Κοινωνίας είναι η περίπτωση του αειμνήστου Ιερομονάχου π. Χρυσάνθου Κουτσουλογιαννάκη, ο οποίος επί πολλά χρόνια υπηρέτησε ως Εφημέριος τους λεπρούς στο νησί της Σπιναλόγκα και παρά ταύτα ουδέποτε μολύνθηκε από το μικρόβιο της λέπρας!
Κοινωνούσε όλους ανεξαιρέτως τους λεπρούς με το ίδιο Άγιο Ποτήριο και με την ίδια Αγία Λαβίδα, χωρίς καμμιά προφύλαξη!
Στο τέλος κατέλυε το Άγιο Ποτήριο, χωρίς ποτέ να μολυνθή!
Ελάτε, λοιπόν, να θαυμάσουμε τα μεγαλεία του Θεού! Σας μεταφέρω εδώ ένα κομμάτι από την δημοσιευθείσα ταπεινή Μελέτη μου για τον Κορωνοϊό, το οποίον αναφέρεται στον π. Χρύσανθο. Το κείμενο αυτό θα αποτελέση την «χαριστική βολή» για όσους ομιλούν περί μολύνσεως από την Θεία Κοινωνία!
«Για δέκα ολόκληρα χρόνια ο ιερομόναχος Χρύσανθος Κουτσουλογιαννάκης ήταν η παρηγοριά των λεπρών στη Σπιναλόγκα.
Ευλογούσε και κοινωνούσε τους αρρώστους, απλώνοντας το χέρι και λαμβάνοντας θεία κοινωνία από το ίδιο κουτάλι χωρίς να φοβηθεί την ασθένεια και τις συνέπειές της.
Όσοι τον γνώρισαν μιλούν για μια πληθωρική, καλωσυνάτη μορφή που είχε σκοπό να απαλύνει τα βάσανα των ανθρώπων, που νοσούσαν. Τον χαρακτηρίζουν «θεόσταλτο» και «άγιο».
Περισσότερες πληροφορίες για τον ιερομόναχο Χρύσανθο, έρχονται μέσα από την εφημερίδα «Ορθόδοξη Αλήθεια» και την μαρτυρία του κ. Δημήτρη Παπαδάκη, πρώην Λυκειάρχη και Πρόεδρο του Λογοτεχνικού Συνδέσμου Ηρακλείου Κρήτης, ο οποίος τον γνώρισε από κοντά.
«Πεταμένοι σαν κοπριά σ’ έναν κοπρόλακκο βρωμερό». «Το 1947 ο εφημέριος των λεπρών της Σπιναλόγκας π. Μελέτιος Βουργούρης έλαβε από τον Επίσκοπο Πέτρας Διονύσιο Μαραγκουδάκη διμηνιαία άδεια, από 20 Ιουλίου ως 20 Σεπτεμβρίου, για να μεταβεί στους Αγίους Τόπους.
Πλην όμως μετά τη λήξη της άδειάς του δεν επέστρεψε στη θέση του. Ο Επίσκοπος δεν μπορούσε να βρει ιερέα για την αντικατάστασή του», αναφέρει ο κ. Παπαδάκης...
Ο κ. Παπαδάκης δεν παρέλειψε να αναφερθεί και στη συγκινητική γνωριμία που είχε με τον παπα-Χρύσανθο, υπογραμμίζοντας: «Είχα την τύχη να γνωρίσω τον ιερομόναχο Χρύσανθο τον Δεκαπενταύγουστο του 1967 στη Μονή Τοπλού.
Ήταν βραχύσωμος, μορφή ασκητική, με λευκή γενειάδα. Τα χρόνια βάραιναν τους ώμους του. Το ράσο και ο καλογερικός σκούφος του ήταν ξεθωριασμένα. Βρισκόμουν ένα πρωί με τον πατέρα Χρύσανθο έξω από το Καθολικό.
Τότε εμφανίστηκε ένας άνθρωπος μεγάλης ηλικίας. Μόλις είδε τον πατέρα Χρύσανθο αναφώνησε γεμάτος έκπληξη και χαρά: “Πάτερ Χρύσανθε…”. Και την ίδια στιγμή δύο αγκαλιές ανοίχθηκαν.
Στο φτωχικό κελλί του π. Χρύσανθου μου δόθηκε η ευκαιρία να γνωρίσω τον ξένο αλλά και να τον προκαλέσω να μου μιλήσει για τις εμπειρίες του από την επαφή του με τον παπά στο νησί: “Ημουνα λεπρός”, είπε.
“Έζησα στη Σπιναλόγκα πολλά χρόνια. Η αρρώστια μάς είχε παραμορφώσει. Ο φόβος της μόλυνσης έκανε όλους τους υγιείς ανθρώπους να μην τολμούν να μας πλησιάσουν.
Ο γιατρός, οι νοσοκόμες, οι άλλοι δημόσιοι υπάλληλοι και οι γυναίκες, που έπλεναν τα ρούχα μας, άφηναν το νησί, λίγο πριν από τη δύση του ηλίου και πήγαιναν με βενζινάκατο στο χωριό Πλάκα, που ήταν δυτικά και απέναντι της Σπιναλόγκας.
Οι δημοσιογράφοι χαρακτήριζαν την Σπιναλόγκα το "νησί των ζωντανών νεκρών", και οι υπάλληλοι δεν ήθελαν να μένουν το βράδυ με τους λεπρούς. Νοιώθαμε όλοι την ανάγκη ενός ιερέα.
Εκείνος μόνο θα μπορούσε να μας παρηγορήσει με τον λόγο του Θεού, να μας συμπαρασταθεί πνευματικά. Όμως ιερέας ερχόταν στο νησί μας από την Ελούντα μόνο δύο φορές τον μήνα. Ερχόταν Σαββατόβραδο, έκανε τον εσπερινό και έφευγε.
Ερχόταν πάλι την επόμενη μέρα, τελούσε τη θεία λειτουργία και έφευγε. Ερχόταν και άλλες φορές από κάποια αναπότρεπτη ανάγκη, π.χ. για να κηδέψει τους νεκρούς μας! Κάποια μέρα καθόμαστε μερικοί άντρες στην αυλή του καφενείου μας, που ήταν κοντά στην πύλη.
Τότε πιο πέρα φάνηκε ένας ιερέας. Καταλάβαμε όλοι μας, ότι ήρθε στο νησί για να λειτουργήσει. Μόλις μας είδε, ήρθε κοντά μας. Μας καλημέρισε με εγκαρδιότητα. Όλοι μας όρθιοι και με ελαφρά υπόκλιση τον καλωσορίσαμε.
Κανένας μας όμως δεν έτεινε το χέρι του για να τον χαιρετήσει. Ο λεπρός δεν πρέπει να χαιρετά με χειραψία. Κι αυτό, για να μη μεταδώσει την καταραμένη του αρρώστια.
Τότε εκείνος μας χαιρέτησε όλους με χειραψία! Μας είπε απλά ότι θα μείνει κοντά μας, για να μας βοηθάει στην εκπλήρωση των χριστιανικών μας καθηκόντων. Η συγκίνησή μας ήταν μεγάλη».
Η διήγηση για τη δεύτερη ημέρα στο νησί του π. Χρύσανθου έχει ως εξής:
“Την άλλη μέρα πήγαμε στην Εκκλησία του Αγίου Παντελεήμονα. Παρακολουθήσαμε όλοι, άντρες, γυναίκες και παιδιά, με κατάνυξη τη θεία λειτουργία, που τελούσε με δωρική απλότητα και απροσμέτρητη ευσέβεια. Την Κυριακή αυτή δεν μεταλάβαμε.
Δεν είχαμε ενημερωθεί έγκαιρα για την τέλεση της Θείας Λειτουργίας και δεν είχαμε νηστέψει. Στο τέλος της λειτουργίας πήραμε από το χέρι του αντίδωρο. Και παίρνοντας το αντίδωρο, του φιλούσαμε όλοι το χέρι!
Ήταν κάτι που το επεδίωξε ο ίδιος. Καθώς έδινε το αντίδωρο, πλησίαζε το χέρι του στο στόμα μας. Όλων μας τα μάτια βούρκωσαν από συγκίνηση. Πριν έρθει εκείνος, το αντίδωρο το παίρναμε από ένα καλαμόπλεκτο πανέρι, που τοποθετούσε ο νεωκόρος στο παγκάρι.
Την επόμενη Κυριακή πήγαμε σχεδόν όλοι στην εκκλησία. Η εκκλησία ήταν κατάμεστη, το ίδιο και το προαύλιό της. Τη μέρα αυτή μεταλάβαμε όλοι.
Στο τέλος της θείας λειτουργίας είδαμε τον ιερέα μας να πίνει ό,τι είχε απομείνει στο Άγιο Ποτήριο από τη μετάληψή μας! Ανοίξαμε όλοι τα μάτια μας από έκπληξη. Νομίζαμε ότι ονειρευόμαστε... Ο ιερομόναχος Χρύσανθος έμενε κοντά μας νύκτα και μέρα.
Και έμεινε κοντά μας δέκα χρόνια! Τα χρόνια αυτά εκδήλωσε σε όλους μας την αγάπη. Μας επισκεπτόταν στα σπίτια μας. Μας καθοδηγούσε όλους. Ενίσχυε με τα λίγα χρήματα που είχε τους φτωχούς.
Και έκανε τούτο, τηρώντας το: μη γνώτω η αριστερά σου τι ποιεί η δεξιά σου. Ευγνωμονώ, όπως και όλοι οι άρρωστοι της Σπιναλόγκας, τον πατέρα Χρύσανθο για…”, δεν κατάφερε να ολοκληρώσει όμως τη φράση του. Ξέσπασε σ᾽ ένα βουβό κλάμα.
“Ο πατήρ Χρύσανθος”, συνεχίζει ο κ. Παπαδάκης, “έχοντας το βλέμμα του καρφωμένο στο δάπεδο, ακούγοντας τις περιγραφές του πρώην χανσενικού, είπε με ένα εσωτερικό μεγαλείο: "Πιστεύω ότι δεν είναι τόσο σπουδαίο αυτό που έκαμα. Αυτό θα έκανε κάθε λειτουργός του Υψίστου, κάθε χριστιανός. Βοήθησα, όσο μπορούσα, συνανθρώπους μας να σηκώσουν τον σταυρό στον Γολγοθά τους. Έπειτα, η αρρώστεια δεν μεταδίδεται με τη Θεία Κοινωνία, με το σώμα και το αίμα του Χριστού". Έμεινε για να προσέχει τους τάφους!
Με συγκίνηση ο π. Χρύσανθος μίλησε στον κ. Παπαδάκη για την απόφασή του να μείνει στο νησί, όταν πια όλοι είχαν φύγει από αυτό: “Το Λεπροκομείο της Σπιναλόγκας έκλεισε. Ήταν Ιούλιος του 1957. Έφυγαν όλοι από το νησί, έμεινα μόνο εγώ εκεί”. Τον ρώτησα γιατί; Και μου απάντησε: “ Έπρεπε να περιποιούμαι τους τάφους των χανσενικών. Έπρεπε ακόμα, βρισκόμενος μπροστά στους τάφους τους, να ψέλνω τρισάγιο για την ανάπαυση της ψυχής τους. Εγκατέλειψα το νησί το 1959...».
**********
Αδελφοί μου Έλληνες Ορθόδοξοι Χριστιανοί,
Όλα αυτά, που συνθέτουν την αλήθεια για τη Θεία Κοινωνία, τα ποδοπατούν οι σημερινοί Πολιτικοί Ταγοί της Ελλάδος!
Και, δυστυχώς, αντί να διδαχθούν για τη δύναμη του Θεού, αποδέχθηκαν την αρρωστημένη «Κορωνοϊο-νοοτροπία»! Ναι, την πεπλανημμένη κοσμοθεωρία του Κορωνοϊού την αποδέχθηκαν αδιαμαρτυρήτως οι εκπρόσωποι της Πολιτείας!
Δυστυχώς όμως την αποδέχθηκαν, την ενστερνήθησαν, θα έλεγα, και οι εκκλησιαστικοί μας Ταγοί, αφού υποτάσσονται δουλικώς και όλως αδιαμαρτυρήτως στις εχθρικές για την Ορθόδοξο Πίστη και άθλιες σχετικές αποφάσεις των Πολιτικών Παραγόντων των ημερών μας!
Σας ερωτώ: από τα μεγάφωνα μεταδίδεται ο Κορωνοϊός; Από τους ήχους της καμπάνας μεταδίδεται το μικρόβιο;
Γιατί, λοιπόν, οι Εκκλησιαστικοί Ταγοί αποδέχθησαν την Κυβερνητική Απόφαση να μη κτυπούν οι καμπάνες και να μη ακούγωνται τα μεγάφωνα κατά την εορτή του Πάσχα;
Συνεπώς όλοι μαζί και από κοινού, ήτοι αφ΄ενός μεν οι Συνοδικοί και οι μη Συνοδικοί Μητροπολίτες –με εξαίρεση κάποιους Ήρωες Μητροπολίτες, οι οποίοι όμως δεν υπερβαίνουν τον αριθμό των δακτύλων της μιάς χειρός– και αφ’ ετέρου ο Πρωθυπουργός και οι Πρωθυπουργικοί Σύμβουλοι πέταξαν στο καλάθι των αχρήστων την εμπειρία της Εκκλησίας, ότι δηλ. στο Ναό, όχι μόνον δεν μεταδίδονται μικρόβια, ασθένειες κ.λπ. αλλ’ αντιθέτως διά της θερμουργού πίστεως όλα τα νοσήματα θεραπεύονται! Ακόμη και μελλοθάνατοι, σχεδόν νεκροί, ανασταίνονται!
Η θεραπεία βέβαια εξαρτάται και από το βαθμό της πίστεως του πάσχοντος!
Ιδού η απόδειξη! Π.χ. στην περίπτωση των δύο τυφλών, των θεραπευθέντων υπό του Σωτήρος Χριστού, ο Κύριος τους ερωτά: «Πιστεύετε, ότι δύναμαι τούτο ποιήσαι; λέγουσιν Αυτώ∙ ναί, Κύριε. Τότε ήψατο των οφθαλμών αυτών, λέγων∙ κατά τήν πίστιν υμών γενηθήτω υμίν. Και ανεώχθησαν αυτών οι οφθαλμοί» (βλ Ματθ. Θ΄, 27-30).
Ιδιαιτέρως, λοιπόν, οι Εκκλησιαστικοί Ταγοί ώφειλον να έχουν εκτιμήσει αρκούντως την εμπειρίαν του π. Χρυσάνθου από την Σπιναλόγκα! Δυστυχώς όμως άνευ αντιρρήσεων όλοι Τους, ακόμη δε και αυτός ο Οικουμενικός μας Πατριάρχης, υπετάγησαν στην ύπουλη κοσμοθεωρία της αρρωστημένης, της όντως δαιμονικής «Κορωνοϊο-νοοτροπίας»!
Θα το επαναλάβω για μια ακόμη φορά! Το σύνθημα για να κλείσουν οι Ναοί το έδωσε, αν και εντελώς αναρμόδιος, ο Πρωθυπουργός κ. Κυριάκος Μητσοτάκης με την δαιμονική προτροπή: «Αποχή από τις εκκλησίες και προσευχή κατ’ οίκον»! Στη συνέχεια το σύνθημα αυτό το…έχαψαν, κυριολεκτικώς το καταχώνεψαν αυτομάτως, οι εκκλησιαστικοί μας Ταγοί!!!!! (Περισσότερα βλέπε στη Μελέτη μας "Κορωνοϊός" , σελ. 83-87)
**********
ΣΗΜΕΙΟΝ ΤΕΤΑΡΤΟΝ: ANTI ΕΠΙΛΟΓΟΥ
Ως ένα μήνυμα παρηγορίας θα σας παραθέσω στη συνέχεια ένα πολύ συγκινητικό γεγονός. Ένα γεγονός, που μας δίδει το μήνυμα, ότι ο Θεός δεν θα μας αφήσει αβοήθητους σ' αυτή την λαίλαπα της αθεϊστικής προπαγάνδας, την οποία υφιστάμεθα!
Σε ένα Δημοτικό Σχολείο των Αθηνών στις 30.04.2020 ο Δάσκαλος έδωσε στα παιδάκια νά γράψουν μια Έκθεση με θέμα: "Που θα θελες να ταξιδέψεις στο χρόνο;".
Ένα από αυτά τα παιδάκια του Δημοτικού, λοιπόν, ο μαθητής Θανάσης, έγραψε τα εξής σοφά:
«Τα ταξίδια στον χρόνο είναι αδύνατα. Άν όμως είχα την δυνατότητα να ταξιδέψω σε όποια εποχή θέλω, θα ταξίδευα σίγουρα στην εποχή που δίδασκε ο Χριστός. Θα ήθελα να πάω 2000 περίπου πίσω, διότι θα ήθελα να μάθω για την αγάπη, την συγχώρεση και για το τι έκανε ο Χριστός για εμάς τους ανθρώπους, καθώς αγαπά κάθε έναν από εμάς ξεχωριστά. Αν υπήρχε ένας τρόπος, σίγουρα εκεί θα πήγαινα».
ΤΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΠΟΥ ΤΑΞΙΔΕΨΕ ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ!
Σε ένα Σχολείο της περιοχής μας δόθηκε στα παιδιά να γράψουν μία μικρή έκθεση με θέμα: «Που θα θελες να ταξίδευες στο χρόνο;»
Μου λέει η φίλη μου: Τα άλλα παιδιά έγραφαν για ταξίδια στο μέλλον, με ρομπότ κλπ και ο Θανάσης έγραψε αυτό(!):
Θανάσης Ελληνικά 30-4-2020
Τα ταξίδια στον χρόνο είναι αδύνατα. Αν όμως είχα την δυνατότητα να ταξιδέψω σε όποια εποχή θέλω , θα ταξίδευα σίγουρα στην εποχή που δίδασκε ο Χριστός.
Θα ήθελα να πάω 2000 χρόνια περίπου πίσω, διότι θα ήθελα να μάθω για την αγάπη, την συγχώρεση και για το τι έκανε ο Χριστός για εμάς, τους ανθρώπους, καθώς αγαπά κάθε έναν από εμάς ξεχωριστά. Αν υπήρχε ένας τρόπος σίγουρα εκεί θα πήγαινα.
-Όλη μέρα με το play station, δεν φανταζόμουν τι σκέφτεται το μυαλουδάκι του!!
Της είπα να τον ρωτήσει αν θέλει να μου το στείλει να σας το κοινοποήσω και αν κρίνετε να δημοσιευθεί με το όνομά του , Θανάσης Πίσπας (μαθητής της Ε’ Δημοτικού)!
Τον ρώτησε, και μου είπε ότι χοροπήδαγε από την χαρά του!!
Μαρίνα Διαμαντή
(Από το φυλλάδιο ΕΝΟΡΙΑΚΗ ΕΥΛΟΓΙΑ Τεύχος 214-215)
***************
Αγαπητοί μου Ορθόδοξοι Έλληνες Χριστιανοί,
Οι καιροί, τους οποίους διερχόμαστε, είναι κρίσιμοι!
Οι πολλοί, όσοι δηλ. δεν έχουν αποκτήσει μια στενή σχέση με την Μητέρα Εκκλησία, όσοι δεν εκκλησιάζονται κάθε Κυριακή, όσοι δεν εξομολογούνται συχνά, όσοι δεν προσεύχονται πρωΐ καί βράδυ, όσοι δεν παρακολουθούν ομιλίες πνευματικού περιεχομένου, όσοι δηλ. δεν έχουν σύνδεσμο με έναν "πνευματικό πατέρα", όσοι είναι οι χριστιανοί για τα Χριστούγεννα μόνον καί για το Πάσχα, με άλλα λόγια οι χριστιανοί της ταυτότητος.
ΟΛΟΙ ΑΥΤΟΙ θα δοκιμασθούν! Θα συμμορφωθούν δηλ. με τα δαιμονικά Κυβερνητικά μέτρα, ήτοι θα φορούν την μάσκα μέσα στο Ναό, θα προσκυνούν τις άγιες Εικόνες φορώντας τη μάσκα, θα φοβούνται να κοινωνήσουν των Αχράντων Μυστηρίων, θα "εκκλησιάζωνται" βλέποντας τηλεόραση από το σπίτι τους κλπ. κλπ., και άρα θα παύσουν να είναι γνήσια και πιστά τέκνα του Θεού!
Θέλοντας να μη μολυνθούν από τον Κορωνοϊό, θα φύγουν από την πατρική αγκάλη του Θεού!
Θα μολυνθούν από τον ιό της θρησκευτικής αδιαφορίας! Και συγχρόνως θα αρχίσουν να μάχωνται όσους ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΙΘΑΡΧΟΥΝ ΣΤΑ ΣΑΤΑΝΙΚΗΣ ΕΜΠΝΕΥΣΕΩΣ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΑ ΑΠΑΓΟΡΕΥΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ!
Ένας εμφύλιος πόλεμος μεταξύ των Χριστιανών θα αρχίσει να αναπτύσσεται!
Οι μασκαρεμένοι μασκοφόροι θα αντιμάχωνται εκείνους, οι οποίοι θα εισέρχωνται στο Ναό χωρίς να φορούν την μάσκα!
Εμείς, λοιπόν, οι συνειδητοί χριστιανοί, όσο αμαρτωλοί και άν είμεθα, παραμένουμε και θα παραμένουμε στην αγκαλιά του Επουρανίου Πατρός!
Θα λέμε τα λόγια, που ακούγονται κατά την γονυκλισία της Κυριακής της Πεντηκοστής: «Κύριε, Σοί μόνω αμαρτάνομεν, αλλά και Σοί Μόνω λατρεύομεν. Ουκ οίδαμεν προσκυνείν Θεώ αλλοτρίω, ουδέ διαπετάζειν πρός έτερον Θεόν τας εαυτών, Δέσποτα, χείρας».
Δηλ. Κύριέ μας, είμαστε παιδιά Σου! Ναί παιδιά Σου, άτακτα και κακότροπα παιδιά Σου!
Αλλά Συ είσαι ο Πατέρας μας! Δεν Σε προδώσαμε! Ούτε και θα Σε προδώσουμε! Σε λατρεύουμε, Σε προσκυνούμε, Σε ικετεύουμε να μας σώσεις!
Εμείς, λοιπόν, τα πιστά τέκνα της Εκκλησίας ΔΕΝ ΘΑ ΠΡΟΣΑΡΜΟΣΘΟΥΜΕ ΣΤΙΣ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΕΣ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΕΣ ή ΚΑΙ ΚΑΘΗΓΗΤΙΚΕΣ ΥΠΟΔΕΙΞΕΙΣ!
Παραμένουμε σταθερά μέσα στην Εκκλησία και προσευχόμενοι λέγομεν προς τον Σωτήρα Χριστόν: «Συ, Κύριε, είσαι η βοήθεια των αβοηθήτων, η ελπίς των απηλπισμένων, ο των χειμαζομένων Σωτήρ, ο των πλεόντων λιμήν, ο των νοσούντων ιατρός».
Το Αίμα Σου το άγιον δεν μεταδίδει, αλλ΄αντιθέτως θεραπεύει νοσήματα!
Ο Οίκος Σου, δηλ. ο Ναός, είναι θεραπευτήριο τόσον των ψυχικών παθών, όσον και των σωματικών νοσημάτων!
«Σώσον, Κύριε, τον λαον Σου καί ευλόγησον την κληρονομίαν Σου». Αμήν.
+ Ο πρ. ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ και ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ
Σάββατο 8 Αυγούστου 2020
"Ἠνάγκασεν ὁ Ἰησοῦς" - π. Τιμόθεος Παπασταύρου
ΚΥΡΙΑΚΗ ΟΓΔΟΗ ΜΑΤΘΑΙΟΥ (2 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2020)
"ἠνάγκασεν ὁ Ἰησοῦς τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ ἐμβῆναι εἰς τὸ πλοῖον" (Ματθ. ΙΔ΄ 22)
"Ἠνάγκασεν ὁ Ἰησοῦς".
Μᾶς ἐκπλήσσει, σήμερον, φίλοι μου ἀναγνῶσται, ὁ Κύριος, ὁ ὁποῖος προβαίνει εἰς μίαν κίνησιν ... "ἐκβιαστικήν"! Καὶ λέγω, "μᾶς ἐκπλήσσει", διότι ὁ Θεῖος Λόγος Του ἦτο καὶ εἶναι πάντοτε προτρεπτικὸς καὶ παροτρυντικὸς καὶ ἐνθαρυντικός, ἀλλὰ οὐδέποτε ἐπιβλητικὸς καὶ καταναγκαστικὸς καὶ ὑποχρεωτικός. Ὁ Διδάσκαλος, πάντοτε συνεβούλευε καὶ ἐνεθάρρυνε καὶ καθωδηγοῦσε, ἢ καὶ "ἀπειλοῦσε" καὶ ἐγίνετο αὐστηρὸς καὶ "σκληρὸς" ἐνίοτε, ἀλλὰ ποτὲ δὲν ὑπεχρέωσε οὐδένα νὰ Τὸν ... ἀκολουθήσῃ, ἢ νὰ ἐφαρμώσῃ τὰς ἐντολάς Του! Καλοῦσε καὶ καλεῖ πάντοτε τὸν ἄνθρωπον νὰ τὸν ἀκολουθήσῃ, χωρὶς ἐκβιασμοὺς καὶ ἀπειλάς, ἀλλὰ πάντοτε μὲ τὴν Ἀλήθειαν ...! Χαρακτηριστικὴ εἶναι ἄλλωστε ἡ πρόσκλησις τὴν ὁποίαν ἀπευθύνει πρὸς ἅπαντας καὶ ἡ ὁποία ἀποτελεῖ τὸν "θεμέλιον λίθον" τῆς ὅλης διδασκαλίας Του˙ "ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἀκολουθεῖν, ... Ὅς γὰρ ἂν θέλῃ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ σῶσαι, ..." (Μάρκ. Η΄ 34-35). Αὗται αἱ δύο λέξεις, "ὅστις" καὶ "ὅς", τίποτε ἀλλο δὲν ὑπογραμμίζουν, παρὰ τὴν ἐλευθερίαν τὴν ὁποίαν μᾶς ἔχει δώσει καὶ βάσει τῆς ὁποίας, δύναται ὁ καθείς καὶ νὰ Τὸν ἀρνηθῇ καὶ νὰ Τὸν ἀποστραφῇ καὶ νὰ Τὸν ... ὑβρίσῃ καί, γενικῶς, νὰ Τὸν ... ἀντιμετωπίζῃ ὡς ... ἐχθρόν του! Χαρακτηριστικός, ἐδῶ, εἶναι καὶ ὁ λόγος τοῦ ἐχθροῦ τοῦ Θεοῦ τὸν ὁποῖον βλέπομεν εἰς τὸν Ἰώβ! "λέγει δὲ Κυρίῳ (ὁ ἀσεβής)· ἀπόστα ἀπ᾿ ἐμοῦ, ὁδούς σου εἰδέναι οὐ βούλομαι" (Ἰὼβ ΚΑ΄ 14).
Τὸ γεγονός.
Ἂς ἴδωμεν, ὅμως, τὶ ἀκριβῶς ἔχει συμβεῖ ... Ὁ Διδάσκαλος εὑρίσκεται ἀναμέσον ὄχλου πολλοῦ ὁ ὁποῖος ἀπολαμβάνει, ἀφ᾿ ἑνὸς τὰ θαύματά Του καὶ ἀφ᾿ ἑτέρου τὴν ἔξοχον διδασκαλίαν Του. Εἶναι κυριολεκτικῶς "καθηλωμένος" ὁ λαός, καὶ διὰ τοῦτο περνᾷ ἡ ὥρα χωρὶς νὰ τὸ καταλάβουν! Οἱ μαθηταὶ συνιστοῦν εἰς τὸν Κύριον νὰ σταματήσῃ τὴν δραστηριότητά Του καὶ νὰ "ἀπολύσῃ τοὺς ὄχλους", " ἵνα ἀπελθόντες εἰς τὰς κώμας ἀγοράσωσιν ἑαυτοῖς βρώματα", ὅμως ὁ Χριστός, δίδει ἐντολὴν εἰς τοὺς μαθητάς Του, οὗτοι νὰ τροφοτήσουν τὸν λαόν ... Ἐκεῖνοι δηλώνουν ἀδύναμοι διὰ ... κάτι τέτοιο, ἀφοῦ ἡ τροφὴ τὴν ὁποίαν διαθέτουν, εἶναι, μόλις, πέντε ἄρτοι καὶ δύο ἰχθύες! Ὁ Κύριος, ὅμως, δίδει ἐντολὴν εἰς τοὺς μαθητάς Του νὰ φέρουν ἐνώπιόν Του ταῦτα τὰ ὀλίγα τρόφιμα καὶ ἀφοῦ ἔδωσε ἐντολὴν εἰς τὸ πλῆθος νὰ καθίσουν εἰς τὸν χόρτον τοῦ ἐδάφους, ἐν συνεχείᾳ, "ἀναβλέψας εἰς τὸν οὐρανὸν εὐλόγησε" τὰ τρόφιμα καὶ ... ἔκοπτε μὲ τὰ πανάγια χέρια του καὶ ἔδιδεν εἰς τοὺς μαθητὰς καὶ ἐκεῖνοι εἰς τὸν λαόν!Ἔκοπτεν ὁ Κύριος καὶ διεμοίραζον οἱ μαθηταί, ἕως ὅτου ... "ἔφαγον πάντες καὶ ἐχορτάσθησαν, καὶ ἦραν τὸ περισσεῦον τῶν κλασμάτων δώδεκα κοφίνους πλήρεις. Οἱ δὲ ἐσθίοντες ἦσαν ἄνδρες ὡσεὶ πεντακισχίλιοι χωρὶς γυναικῶν καὶ παιδίων" (Ματθ. ΙΔ΄ 20-21). Θαῦμα ὑπερμέγιστον! ... καὶ συνεπῶς, ὁ θαυμασμὸς καὶ ἐνθουσιασμὸς τοῦ πλήθους, τεράστιος καὶ ἔκδηλος ...! Δυνάμεθα νὰ φαντασθοῦμε κάποιας σκηνὰς εἰς τὸν ὑπαίθριον ἐκεῖνον χῶρον, ὅταν ... ἄνθρωποι κατασυγκινημένοι καὶ κατενθουσιασμένοι, σπεύδουσι πρὸς τὸν Κύριον καὶ τοὺς μαθητάς, ὄχι μόνον διὰ νὰ τοὺς εὐχαριστήσουν διὰ τὴν τροφήν, ἀλλὰ καὶ διὰ νὰ τοὺς δοξάσουν, - καί, ὡς συνήθως ἔκαμαν - νὰ ὑψώσουν τὸν Χριστὸν εἰς τὸν Βασιλικὸν Θρόνον. Ὁ Κύριος, ὅμως, δὲν παρασύρρεται ἐκ τοιούτων ἐκδηλώσεων, ἀλλὰ - καὶ ὡς βλέπωμεν, - σπεύδει καὶ ... ὑποχρεώνει τοὺς μαθητάς Του, νὰ ἔμβουν εἰς τὸ πλοῖον καὶ νὰ φύγουν ἀπὸ τὸν χῶρον ἐκεῖνον ...!
Ὁ κίνδυνος ...
Διατί, ἆραγε; Εἶναι ἁπλοῦν καὶ εὔκολον νὰ τὸ καταλάβωμεν ... Ὑπάρχει κίνδυνος ...! Κίνδυνος τεράστιος τὸν ὁποῖον ὅμως οἱ ἄνθρωποι ... ἀδυνατοῦν νὰ καταλάβουν καὶ νὰ προλάβουν! Ὁ κόσμος, σπεύδει καὶ πρὸς τὸν Κύριον ἀλλὰ καὶ πρὸς τοὺς μαθητάς, διὰ νὰ τοὺς εὐχαριστήσῃ καὶ τοὺς δοξάσῃ ... Ποῖος εἶναι ὁ κίνδυνος;;; Ἀσφαλῶς, ὁ ἐγωϊσμὸς καὶ ἡ ὑπερηφάνεια ... ποὺ κρύπτονται συνήθως, πίσω ἀπὸ ἐπαίνους καὶ ἐπευφημίας καὶ λόγια εὐχαριστίας ...! Ὁ Κύριος, δὲν ἀπειλεῖται, οὔτε συγκινεῖται ἀπὸ τοιαύτας ἐκδηλώσεις! Οἱ μαθηταί, ὅμως ...; Οὗτοι εἶναι ἄνθρωποι ἁμαρτωλοὶ καὶ συνεπῶς, ἀρέσκονται εἰς κολακείας καὶ ἄλλας παρομοίας ἐκδηλώσεις! Καὶ ἐδῶ ἀκριβῶς ὑπάρχει ... ὁ κίνδυνος! Ὁ κίνδυνος τῆς πτώσεως καὶ τῆς ἁμαρτίας! Διὰ τοῦτο ὁ Κύριος, ἔσπευσε νὰ φυγαδεύσῃ τοὺς μαθητάς Του, ἀπὸ τὸν χῶρον ἐκεῖνον. Τοιουτοτρόπως δέ, μᾶς δίδει ἠχηρότατον μήνυμα, διὰ τὸ ... πῶς πρέπει νὰ ἀποφεύγωμεν, ἀλλὰ καὶ νὰ προφυλάσσωμεν καὶ τοὺς ἄλλους, ἀπὸ τοιαύτας πνευματικὰς παγίδας!
Οἱ ἄνθρωποι ἀρέσκονται εἰς ἐπαίνους καὶ λόγους κολακείας! Καὶ προσφέρομεν ... τοιαῦτα, ἀλλὰ καὶ τὰ περιμένομεν καὶ τὰ δεχόμεθα εὐχαρίστως ...! Τοῦτο, ὅμως, εἶναι καλὸν ἢ εἶναι ἁμάρτημα;;; Ἐν προκειμένῳ, ὁ Κύριός μας, μᾶς δίδει τὴν ἀπάντησιν! Ἂν ὅμως ἀνατρέξωμεν καὶ εἰς τὴν ζωὴν τῶν ἀγωνιστῶν, δηλαδὴ τῶν Ἁγίων μας, θὰ ἴδωμεν ὅτι ἀπέφευγον καὶ ἐμίσουν ἀπὸ καρδίας τὸν οἷονδήποτε ἔπαινον! Ἐλυποῦντο καὶ ἐθεώρουν ὅτι διὰ τοῦ στόματος τῶν "καλολογούντων" αὐτούς, ὡμίλει ὁ διάβολος καί, ἄλλοτε παρακαλοῦντες καὶ ἄλλοτε ἀπαιτοῦντες, διέκοπτον τὰς ἐπευφημίας! Ὄχι δὲ μόνον, δὲν ἐδέχοντο ..., ἀλλ᾿ οὔτε καὶ ἐπήνουν ... οὐδένα! Ἰδίως εἰς τοὺς μοναχοὺς καὶ τοὺς Ἀσκητάς, οἱ ὁποῖοι ἀπέφευγον "τὸν κόσμον καὶ τὰ τοῦ κόσμου τερπνά", διὰ νὰ ζήσουν "μόνοι, μόνῳ τῷ Θεῷ διαλεγόμενοι", ὁ συνήθης πόλεμος τοῦ πονηροῦ τὸν ὁποῖον ἀντιμετώπιζον, ἦτο ὁ, "ἐκ δεξιῶν", λεγόμενος! Δηλαδή, ὁ ἔπαινος καὶ ἡ κολακεία καὶ οἱ λόγοι ἐκεῖνοι οἱ γλυκεῖς, οἱ ὁποῖοι "ναρκώνουν" καὶ θανατώνουν τὴν ψυχήν! Ὁ Κύριος, συνεπῶς, ἐνῶ - ὡς προείπωμεν - οὐδέποτε ἐκβιάζει καὶ ὑποχρεώνει ... οὐδένα, ἐν προκειμένῳ καὶ πρὸ τοῦ κινδύνου τῆς πτώσεως τῶν μαθητῶν Του, "ἠνάγκασεν ... τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ ἐμβῆναι εἰς τὸ πλοῖον"!
Προσοχὴ εἰς τοιούτους κινδύνους.
Ὁ Κύριος γνωρίζει ὡς Θεός, ὅτι οἱ μαθηταὶ δὲν εἶναι εἰς θέσιν νὰ διακρίνουν ἀλλὰ καὶ νὰ ἀξιολογήσουν τὸν κίνδυνον! Διὰ τοῦτο παρενέβη διὰ τοιούτου ... δυναμικοῦ τρόπου! Εἰς ἡμᾶς, ὅμως, ἔδωκεν "μάθημα" τεράστιον, διὰ τὸ πῶς, ἀλλὰ καὶ πόσον θὰ πρέπῃ νὰ ἐκφεύγωμεν ἀπὸ τοιαύτας παγίδας ... Ὅταν, μάλιστα, ὁ "κακὸς διδάσκαλος", ὁ κόσμος δηλαδή, μᾶς πείθει ὅτι ... ἡ διάκρισις καὶ ὁ ἔπαινος εἶναι ... αὐτονόητα εἰς τὴν ζωήν μας, ἀλλὰ καὶ ὁ "κακὸς μαθητής", δηλαδὴ ὁ ἑαυτός μας, ἔχει δεχθεῖ καὶ ἀποδεχθεῖ τὴν τοιαύτην ἀπαράδεκτον θεωρίαν, ἂς ἔχωμεν πάντοτε τὸν Κύριον ἀλλὰ καὶ τοὺς Ἁγίους μας, ὡς διδασκάλους εἰς τὴν ταπείνωσιν καὶ τὴν σεμνότητα! Ἂς ἐνθυμούμεθα ὅτι ... καὶ ἂν κάτι καλὸν ἐπετύχαμε, ὁ Κύριος μᾶς ἐβοήθησε καὶ εἰς Ἐκεῖνον πρέπει "πᾶσα δόξα τιμὴ καὶ προσκύνησις ..."! Ἀμήν.
Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου
Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν
Κυριακή 2 Αυγούστου 2020
Εβδομαδιαίο Φυλλάδιο
«Για τους Γονείς της Ενορίας»
«Για τους Γονείς της Ενορίας»
Ιερός Ναός Γενέσιον Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών
Πατήστε πάνω στις φωτογραφίες για να διαβάσετε τα κείμενα.
Πατήστε πάνω στις φωτογραφίες για να διαβάσετε τα κείμενα.
Δευτέρα 3 Αυγούστου 2020
Γιατί δεν μπορούμε να ζητήσουμε "συγνώμη"; (Τα ταμπελάκια)
Ο καθένας ας βρει τον τρόπο. Τώρα! ΟΧΙ ΑΥΡΙΟ!
Περνούν τα χρόνια...
Βιβλία διαβάζουμε.
Ομιλίες ακούμε.
Ο Θεός παίρνει την χάρη του όταν κατακρίνουμε ΕΣΩτερικά τον ΣΥΝάνθρωπό μας.
Αποτέλεσμα; Σκληραίνουμε και δεν νιώθουμε την ανάγκη ούτε ΣΥΓΝΩΜΗ να ζητήσουμε, ούτε παρατήρηση να καταδεχθούμε να ακούσουμε. Τίποτα.
Κλαίμε μόνο από Εγωισμό.
Γιατί δεν μας καταλαβαίνουν.
Ενώ εμείς όλους τους καταλαβαίνουμε!!!
Τους ξέρουμε όλους. Έχουμε τα ταμπελάκια τους...
Είμαστε δίπλα από την πόρτα του Παραδείσου, αλλά δεν βλέπουμε την είσοδο.
Κυριακή 2 Αυγούστου 2020
Δύναται ὁ Θεός ... ἢ ὄχι; - π.Τιμόθεος Παπασταύρου
ΚΥΡΙΑΚΗ Ζ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ (26 ΙΟΥΛΙΟΥ 2020)
"πιστεύετε ὅτι δύναμαι τοῦτο ποιῆσαι;" (Ματθ. Θ΄ 28)
Δύναται ὁ Θεός ... ἢ ὄχι;
Ἐπιπόλαιον θὰ ἐθεώρῃ κάποιος τὸ ἐρώτημα τὸ ὁποῖον ἐθέσαμεν˙ καὶ τοῦτο διότι, θεωροῦμεν ἅπαντες, καὶ κυρίως οἱ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί, αὐτονόητον τὴν ἀπάντησιν ... Καὶ ἡ ἀπάντησις εἶναι, ὅτι ἀσφαλῶς ... ὁ Θεός, εἶναι Παντοδύναμος. Θεωροῦντες ... θεωρητικῶς τὸν Ὕψιστον, πιστεύομεν ὅτι Οὗτος, δύναται τὰ πάντα καὶ ἐκεῖνα τὰ ὁποῖα δυνάμεθα νὰ ἐννοήσωμεν, ἀλλὰ καὶ ἐκεῖνα τὰ ὁποῖα ἀδυνατεῖ νὰ συλλάβῃ ὁ ἀνθρώπινος νοῦς. Ὑπεγραμμίσαμεν, ὅμως, τὴν λέξιν "θεωρητικῶς", διότι εἰς τὴν πρᾶξιν ... πιστεύομεν, μᾶλλον, τὸ ... ἀντίθετον! Εἰς τὴν πρᾶξιν, βλέπομεν τὸν ἑαυτόν μας τόσον ἰσχυρόν, ὥστε, δὲν θέλομεν νὰ ἐμπιστευόμεθα τὸν Κύριον. Θεωροῦμεν ὅτι εἴμεθα ἀρκετὰ δυνατοί, καὶ τοιουτοτρόπως, ὑπεβιβάσαμεν τὸν Θεὸν καὶ θεωροῦμεν Τοῦτον, ἴσως μίαν ἰδέαν ἢ μίαν δύναμιν τὴν ὁποίαν καὶ ἐπιλέγομεν νὰ ἐκμεταλευώμεθα ... κατὰ βούλησιν!
Ὅμως, δὲν ἀρκεῖ νὰ ... βλέπωμεν τὸν Θεόν, Παντοδύναμον, ἀλλὰ καὶ νὰ ἐκζητοῦμε τὴν ... βοήθειάν Του! Τοῦτο ἐζήτησε κατ’ ἐπανάληψιν ὁ Κύριος ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους, καὶ τότε ποὺ εὑρίσκετο σωματικῶς εἰς τὴν γῆν, ἀλλὰ καὶ ... πάντοτε, ποὺ εὑρίσκεται ἀοράτως παρών, μεθ’ ἡμῶν. Εἰς τὸν ἄνθρωπον ἄφησε ... τὴν ἐπιθυμίαν, καὶ Αὐτὸς ἐκράτησε τὴν ... διεκπεραίωσιν τῆς ἐπιθυμίας! Ἄλλωστε, - καὶ τοῦτο εἶναι γνωστόν, - ὁ ἄνθρωπος, χωρὶς τὴν Θείαν βοήθειαν, δὲν δύναται νὰ κάνῃ τὸ ... παραμικρόν! Συνεπῶς, ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον δύναται ὁ ἄνθρωπος, εἶναι, νὰ ἐπικαλῇται τὴν βοήθειαν τοῦ Παντοδυνάμου Θεοῦ! "Αἰτεῖτε, καὶ δοθήσεται ὑμῖν, ζητεῖτε, καὶ εὑρήσετε, κρούετε, καὶ ἀνοιγήσεται ὑμῖν· πᾶς γὰρ ὁ αἰτῶν λαμβάνει καὶ ὁ ζητῶν εὑρίσκει καὶ τῷ κρούοντι ἀνοιγήσεται" (Ματθ. Ζ΄ 7-8). Καὶ ὅταν ζητοῦμε τὴν Θείαν βοήθειαν, τότε συνειδητοποιοῦμεν ἀκόμη περισσότερον τὴν ἰδικήν μας ἀδυναμίαν. Καὶ ὅταν καταλάβωμεν τὴν ἀδυναμίαν μας, τότε, δὲν διανοούμεθα νὰ ἀποστασιοποιηθῶμεν ἀπὸ τὸν Κύριον. Αὕτη ἡ ἀποστασιοποίησις εἶναι ... ἴδιον τῶν ἀπίστων, οἱ ὁποῖοι ἐπιχειροῦν νὰ ἐπιτύχουν τὰ πάντα ... μόνοι τους καὶ διὰ τοῦτο ἀποτυγχάνουν ... πάντοτε!
Οἱ Ἅγιοί μας.
Αὐτὴν τὴν ἐμπιστοσύνην τὴν ὁποίαν προεκθέσαμεν, εἶχον οἱ Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας μας. Αὐτή, ἀκριβῶς, ἡ Πίστις, ἦτο ἐκείνη ἡ ὁποία τοὺς ἀνέδειξεν ... Ἁγίους! Αὐτὴ ἡ Πίστις, τὴν ὁποίαν ζητεῖ, σήμερον, ὁ Κύριος, ἀπὸ τοὺς δύο τυφλοὺς οἱ ὁποῖοι ζητοῦν τὸ Θεῖον Του Ἔλεος! Μὲ αὐτὴν τὴν Πίστιν καὶ ἐμπιστοσύνην, ἔζησαν οἱ ἄνθρωποι τοῦ Θεοῦ. Εἶχον τὴν βεβαιότητα, ὅτι ὁ Κύριος εἶναι "πιστὸς ἐν πᾶσι τοῖς λόγοις αὐτοῦ καὶ ὅσιος ἐν πᾶσι τοῖς ἔργοις αὐτοῦ" (Ψαλμ. ΡΜΔ΄ 13α). Ὅσον δὲ ἐντονώτερον ἐπίστευον εἰς Αὐτόν, τόσον ἠσθάνοντο τὴν σκέπην καὶ βοήθειάν Του. Τὰ δὲ θαύματά των, δὲν ἦσαν τίποτε ἄλλο, παρὰ ἡ ἀνταπόκρισις τοῦ Κυρίου εἰς τὰς ἐπιθυμίας καὶ προσευχάς των.
Διότι, τί ἦσαν τὰ θαύματα τῶν Ἁγίων; Ἀκούομεν καὶ βλέπομεν ἐνίοτε, θαύματα ἀπὸ Ἁγίους ἀνθρώπους. Ὁμιλοῦσι πρὸς τὸν Θεόν, καὶ ὁ Κύριος ἐνεργεῖ κατὰ τὴν παράκλησίν των. Τινὲς ἐξ ἡμῶν, ἠξιώθημεν νὰ γνωρίσωμεν ἐκ τοῦ σύνεγγυς τὰς συγχρόνους Ἁγίας μορφὰς τῶν Ἁγίων, Πορφυρίου, Παϊσίου, Ἰακώβου, Ἐφραίμ τοῦ Κατουνακιώτου καὶ τοῦ ἀκόμη νεωτέρου Ἁγίου Καλλινίκου ἐπισκόπου Ἐδέσσης. Ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον διεπίστωνεν ὁ καθένας, ἦτο ἡ, κατὰ τὸ δυνατόν, ἀποστασιοποίησίς των ἀπὸ τὸ κακὸν καὶ τὴν ἁμαρτίαν καὶ ἡ ἐξάρτησίς των ἀπὸ τὴν ἀγάπην καὶ τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ. Ἅγιος - τὸ ἔχομεν εἴπῃ ἤδη πολλάκις καὶ τὸ ἐπαναλαμβάνομεν, - δὲν εἶναι ὁ ἀναμάρτητος καὶ τέλειος, διότι ... τοιοῦτοι δὲν ὑπάρχουν, ἀλλὰ οἱ ἐκ τῶν πραγμάτων, ἁμαρτωλοὶ ἄνθρωποι, ἀλλ᾿ ὅμως ἐξηρτημένοι ἀπὸ τὴν χάριν τοῦ Θεοῦ. Αὕτη, λοιπόν, εἶναι ἡ πίστις˙ ἡ, ἐξ ὁλοκλήρου, ἐξάρτησις ἀπὸ τὸν Θεόν. "Λάλει, Κύριε, ὅτι ἀκούει ὁ δοῦλός σου" (Α΄ Βασιλ. Γ΄ 9). Μὲ αὐτὴν τὴν φρᾶσιν "ἐκινοῦντο" οἱ ἄνθρωποι τοῦ Θεοῦ καὶ εἰς τὴν Παλαιάν, ἀλλὰ καὶ εἰς τὴν Καινὴν Διαθήκην. Καὶ αὕτη σημαίνει κατὰ παράφρασιν, "ἀκούω Κύριε, εἶμαι στὶς διαταγές Σου"!
Πιστεύομεν, ἆραγε;
Πολλάκις ἔχομεν εἴπει, ὅτι τὰ Ἱερὰ κείμενα τῆς Ἁγίας Γραφῆς, ἐγράφησαν, ὄχι διὰ νὰ μᾶς ... ἐντυπωσιάζουν, εἴτε μὲ τὰ ἀθάνατα λόγια τοῦ Κυρίου καὶ μοναδικοῦ Διδασκάλου, εἴτε μὲ τὰ τεράστια ... θαύματά Του, οὔτε διὰ νὰ μᾶς συγκλονίζουν καὶ μᾶς συγκινοῦν μὲ τὰ Ἅγια Πάθη Του! Ὁ σκοπὸς τῆς Ἁγίας Γραφῆς, εἶναι ... ἡ σωτηρία τῶν ψυχῶν ἡμῶν! Διὰ ταύτην τὴν σωτηρίαν, ἐνηνθρώπισεν ὁ Θεός, καὶ διὰ ταύτην ... ὡμίλησεν καὶ ἐθαυματούργησεν, καὶ διὰ ταύτην ... ἔπαθεν καὶ ἐτάφη καὶ ἀνέστη καὶ ἀνελήφθη! Συνεπῶς, καὶ τὸ σημερινὸν θαῦμα τὸ ὁποῖον μᾶς ἀφηγήθη τὸ ἱερὸν Εὐαγγέλιον, δὲν ἀνεγνώσθη διὰ νὰ ... ἐκπλαγῶμεν ἀπὸ τὴν Θείαν Δύναμιν τοῦ Κυρίου, ἀλλὰ διὰ νὰ ἀναρωτηθῶμεν ... "ἆραγε πίστεύομεν;"
Ὁ Κύριος, διδάσκων τοὺς μαθητάς Του, ὀλίγας ὧρας πρὸ τοῦ πάθους Του, ὑπόσχεται εἰς αὐτούς, "Ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ὁ πιστεύων εἰς ἐμέ, τὰ ἔργα ἃ ἐγὼ ποιῶ κἀκεῖνος ποιήσει, καὶ μείζονα τούτων ποιήσει" (Ἰωάν. ΙΔ΄ 12). Ὁ Θεῖος οὗτος Λόγος, θὰ ἐτόλμων νὰ εἴπω, ὅτι εἶναι ... μοναδικός, ἀφοῦ ὁ Κύριος βεβαιώνει ὅτι μὲ τὴν Πίστιν εἰς Αὐτόν, ὁ ἄνθρωπος θὰ κάμῃ ἔργα καὶ θαύματα, ἀνώτερα καὶ ἐκπληκτικότερα ἀπὸ ἐκεῖνα ποὺ ἔκαμεν ὁ Ἴδιος !!! Καὶ τοιαῦτα ... ὄντως ἐπέτυχον καὶ ἐθαυματούργησαν οἱ ἄνθρωποι τοῦ Θεοῦ! Ἂν μελετήσωμεν τὰ ἱερὰ Συναξάρια καὶ τὰς βιογραφίας τῶν Ἁγίων, παλαιοτέρων καὶ νεωτέρων, θὰ ἴδωμεν τὴν πραγμάτωσιν τῆς τοιαύτης ὑποσχέσεως! Ἡ πίστις των καὶ ἐξάρτησίς των ἀπὸ τὸ Θεόν, ἐπέτυχεν ὅλα τὰ πνευματικά των ... κατορθώματα!
"Πιστεύετε ὅτι δύναμαι τοῦτο ποιῆσαι;" (Ματθ. Θ΄ 28) Τοῦτο ἂς ἀναρωτώμεθα, ἀγαπητοί μου φίλοι καὶ τοῦτο νὰ εἶναι ἡ πυξὶς βάσει τῆς ὁποίας θὰ "ὁδοιποροῦμεν" πρὸς τὴν αἰωνίαν ζωήν καὶ εἴθε νὰ ἀπολαύσωμεν τὰς αἰωνίους ἀπολαύσεις. Ἀμήν.
Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου
Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)