Ἡ πίστις τοῦ ἑκατοντάρχου! - π. Τιμόθεος Παπασταύρου

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ΤΕΤΑΡΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΜΑΤΘΑΙΟΥ (21 ΙΟΥΛΙΟΥ 2024) 

«Ὕπαγε, καὶ ὡς ἐπίστευσας γενηθήτω σοι» (Ματθ. Η΄ 13).

 

Ἡ δύναμις τῆς Πίστεως!

Ἕνα θαῦμα, ἀποτέλεσμα τῆς Πίστεως, μᾶς περιγράφει σήμερον τὸ ἱερὸν Εὐαγγελικὸν ἀνάγνωσμα! Ἕνα θαῦμα τὸ ὁποῖον ἐνεργεῖ ἀσφαλῶς ὁ Παντοδύναμος Κύριος, καὶ τὸ ὁποῖον ἐνεργεῖται, χάρις εἰς τὴν Πίστιν ἑνὸς ἐθνικοῦ καὶ εἰδωλολάτρου! Εἶναι οὗτος Ρωμαῖος ἑκατοντάρχης, ὅστις καὶ ὑπηρετεῖ τὴν «θητείαν» του εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα, ἅτινα καὶ τελοῦν ὑπὸ τὴν Ρωμαϊκὴν κυριότητα! Παρὰ τὸ γεγονός, ὅτι ὡς ἐθνικὸς καὶ εἰδωλολάτρης, δὲν ἔχει οὐδεμίαν «ἐπαφὴν» μὲ τὴν Ἰουδαϊκὴν πίστιν, ἐν τούτοις, - ὡς μᾶς πληροφορεῖ ὁ Εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς (Ζ΄ 3-5), - δεικνύει πρὸς τοὺς Ἑβραίους ἀγάπην καὶ συμπάθειαν! Ἔχει βοηθήσει εἰς τὴν ἀνοικοδόμησιν τῆς συναγωγῆς, καὶ οἱ ἄνθρωποι τὸν συμπαθοῦν, … καὶ σπεύδουσι καὶ οὗτοι ἵνα παρακαλέσωσι τὸν Κύριον νὰ τὸν βοηθήσῃ εἰς ὅ,τι ἔχει ἀνάγκην!

Ἡ ἀγάπη του καὶ ἡ συμπάθειά του πρὸς τὸν ἀσθενοῦντα δοῦλον του, τὸν φέρει ἵνα γονυπετῇ πρὸ τοῦ Ἰησοῦ καὶ νὰ παρακαλῇ νὰ τὸν θεραπεύσῃ! Παρ’ ὅτι καὶ ἐν προκειμένῳ, θὰ ἠδύνατο ἵνα ἀδιαφορήσῃ διὰ τοῦτον τὸν δοῦλον, καὶ ἵνα ἀναζητήσῃ ἕτερον, … οὗτος συμπονεῖ καὶ ἐπιθυμεῖ τὴν ὑγείαν τοῦ ὑπηρέτου του! Παρ’ ὅτι ἐθνικὸς καὶ ξένος πρὸς τὴν Ἑβραϊκὴν πίστιν, ἔχει πιστεύσει εἰς τὸν θαυματουργὸν Ραββί, καὶ σπεύδει πρὸς Αὐτόν, τώρα ποὺ εὑρίσκεται ἐκεῖ εἰς τὴν Καπερναούμ, διὰ νὰ Τὸν ἱκετεύσῃ πρὸς τοῦτο!

Ὅταν, ὅμως, ὁ Κύριος, ἀνταποκρίνεται εἰς τὸ αἴτημά του καὶ σπεύδει ἵνα ἔλθῃ εἰς τὴν οἰκίαν του, ὅπου εὑρίσκεται ὁ ἀσθενών, … οὗτος ἐκπλήσσων τοὺς πάντας, ἐμποδίζει τὸν Φιλάνθρωπον Χριστόν, μὲ ἕνα τρόπον καὶ μὲ κάποια λόγια, ἰδιαιτέρως συγκινητικὰ καὶ συγκλονιστικά! «Κύριε, δὲν εἶμαι ἄξιος ἵνα εἰσέλθῃς εἰς τὴν οἰκίαν μου˙ πιστεύω ἀκραδάντως, ὅτι ἕνας Σου Λόγος εἶναι ἀρκετός, ἵνα θεραπεύσῃ τὸν ὑπηρέτην μου! Διότι καὶ ἐγὼ ἄνθρωπος εἶμαι, ὑπεξούσιος, ποὺ λαμβάνω διαταγὰς ἀπὸ ἀνωτέρους, ἔχων ὑπὸ τὰς διαταγάς μου στρατιώτας˙ καὶ λέγω εἰς τοῦτον τὸν στρατιώτην˙ πήγαινε, καὶ πηγαίνει˙ καὶ εἰς τὸν ἄλλον λέγω˙ ἐλθέ, καὶ ἔρχεται. Καὶ εἰς τὸν δοῦλον μου λέγω˙ κάμε αὐτό, καὶ τὸ ἐκτελεῖ. Πόσῳ μᾶλλον θὰ ἐκτελεσθῇ ὁ λόγος ὁ ἰδικός σου, ποὺ δὲν εἶσαι ὑπὸ τὰς διαταγὰς κανενός, ἀλλ’ ἔχεις ἐξουσίαν ἐπὶ ὅλων τῶν ἀοράτων δυνάμεων;» (Ἑρμην. Κ. Δ. ἐκδ. ΣΩΤΗΡ,  Ἀθήν. 2009)!

Ὁ Κύριος ἐθαύμασε, καὶ ἐβεβαίωσεν ἅπαντας τοὺς παρισταμένους, ὅτι «οὐδὲ ἐν τῷ Ἰσραὴλ τοσαύτην πίστιν εὗρον» (Ματθ. Η΄ 10)! Προσέθεσε δέ, - ἐπιβραβεύων τὴν τοιαύτην πίστιν τοῦ ἑκατοντάρχου, - «πήγαινε καὶ θὰ σοῦ συμβῇ ὅπως ἀκριβῶς ἐπίστευσες»! Καὶ ὄντως, ἀπ’ ἐκείνης τῆς στιγμῆς, ὁ κλινήρης ἑτοιμοθάνατος ὑπηρέτης, συνῆλθε καὶ ἠγέρθη καὶ ἐπανῆλθεν εἰς τὰ καθήκοντά του!

 

Τί ἔστι … πίστις;

Καὶ πάλιν ὁ λόγος περὶ τῆς πίστεως! Τῆς πίστεως ἐκείνης τῆς θαυματουργοῦ καὶ παντοδυνάμου! Τῆς πίστεως ἐκείνης, ἥτις «ὑποχρεώνει» τὸν Θεόν, ἵνα ἀκούσῃ καὶ … ὑποταγῇ εἰς τὸ πλᾶσμα Του τὸν ἄνθρωπον! «Πάντα ὅσα ἐὰν αἰτήσητε ἐν τῇ προσευχῇ πιστεύοντες, λήψεσθε» (Ματθ. ΚΑ΄ 22), ὑπεσχέθῃ ὁ Κύριος! Καὶ ἐὰν σκεφθῶμεν μετὰ προσοχῆς ταύτην τὴν ὑπόσχεσιν, θὰ ἐννοήσωμεν ὅτι … ἡ πίστις εἶναι ἐκείνη ἥτις φέρει τὸ Θαῦμα! Ἐὰν ἀνατρέξωμεν εἰς τὸ ἕκτον κεφάλαιον τοῦ κατὰ Μᾶρκον Εὐαγγελίου, θὰ ἴδωμεν κάτι τὸ … καταπληκτικόν! Τονίζοντας ὁ Θεῖος Λόγος, τὴν περιφρόνησιν ἥντινα ἐδείκνυον οἱ Ναζαρηνοί, πρὸς τὸν Κύριον, - ἐπειδὴ ἐγνώριζον τοῦτον ἀπὸ τὴν παιδικήν Του ἡλικίαν, τὸν ἀπεκάλουν … «ὁ υἱὸς τοῦ τέκτονος», - προσθέτει καὶ μίαν λέξιν ἥτις, θὰ ἐλέγωμεν, «ὑποτιμᾷ» τὴν παντοδυναμίαν τοῦ Κυρίου! Συγκεκριμμένως, γράφει τὸ ἱερὸν κείμενον: «Καὶ οὐκ ἠδύνατο ἐκεῖ οὐδεμίαν δύναμιν ποιῆσαι, εἰ μὴ ὀλίγοις ἀρρώστοις ἐπιθεὶς τὰς χεῖρας ἐθεράπευσε» (Μάρκ. ΣΤ΄ 5)!

Πίστις δὲν εἶναι ἡ παραδοχὴ τῆς ὑπάρξεως τοῦ Ἀληθινοῦ Θεοῦ, ὡς συνήθως ἀκούομεν ἐκ τῶν περισσοτέρων …! Πίστις δὲν εἶναι, ἐπίσης, ἡ συνέπειά μας εἴς τινας θρησκευτικὰς καὶ ἠθικὰς ὑπαγορεύσεις καὶ ἐντολάς! Οὔτε, ἀκόμη, εἶναι πίστις, ἡ παραδοχὴ τῶν Ἀληθειῶν τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως! Πίστις, λέγει ὁ Ἀπόστολος τῶν ἐθνῶν Παῦλος, εἶναι, «ἐλπιζομένων ὑπόστασις, πραγμάτων ἔλεγχος οὐ βλεπομένων» (Ἑβρ. ΙΑ΄ 1)! Εἶναι, δηλαδή, ἡ ἀπόλυτος βεβαιότης τὴν ὁποίαν θὰ πρέπῃ νὰ ἔχωμεν, δι’ ἐκεῖνα ἅτινα μᾶς ἐβεβαίωσεν ὁ ἴδιος ὁ Κύριος! Δι’ ἐκεῖνα τὰ ὁποῖα δὲν εἴδαμεν, ἀλλὰ καὶ ἴσως δὲν θὰ ἴδωμεν ποτέ, διὰ τῶν αἰσθητῶν τούτων σωματικῶν ὀφθαλμῶν, καὶ τὰ ὁποῖα θὰ ζήσωμεν ὅταν θὰ ἀπέλθωμεν ἐκ τῶν βιοτικῶν καὶ φθαρτῶν, πρὸς τὰ Οὐράνια καὶ ἄφθαρτα!

Πίστις εἶναι, ἡ ἀγάπη καὶ ἡ ἀφοσίωσις καὶ ἡ … ἐξάρτησίς μας, ἀπὸ τὴν παντοδύναμον χεῖρα τοῦ Κυρίου! «Ἑαυτοὺς καὶ ἀλλήλους καὶ πᾶσαν τὴν ζωὴν ἡμῶν, Χριστῷ τῷ Θεῷ παραθώμεθα»! Οὗτος ὁ λόγος τῆς Ἐκκλησίας μας, ὅντινα ἀκούομεν εἰς πᾶσαν ἀκολουθίαν, εἶναι ἡ … ἀπεικόνισις τῆς Πίστεως! Εἶναι ὁ λόγος τοῦ νέου Ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Πορφυρίου, ἀλλὰ καὶ πολλῶν ἄλλων Ἁγίων … «Χριστέ μου, χωρὶς ἐσένα δὲν ἀντέχω»! Ἄλλοις λόγοις, … ἡ πίστις δὲν εἶναι λόγια «παχειὰ» καὶ ἀνούσια, ἀλλὰ … βίωμα καὶ αἴσθησις τῆς μετὰ τοῦ Χριστοῦ συνυπάρξεώς μας! Πίστις, τέλος, εἶναι, … ἐκεῖνο ποὺ σημαίνει ὁ Θεῖος ἐκεῖνος λόγος τοῦ Σωτῆρος, «ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐὰν μὴ στραφῆτε καὶ γένησθε ὡς τὰ παιδία, οὐ μὴ εἰσέλθητε εἰς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν» (Ματθ. ΙΗ΄ 3). Οὐχί, ἀσφαλῶς, νὰ γίνωμεν ὡς τὰ παιδία, … εἰς τὰς ἀταξίας καὶ ἐπιπολαιότητας, ἀλλὰ νὰ … γίνωμεν ὡς τὰ παιδία, εἰς τὴν ἐξάρτησιν καὶ κοινωνίαν ἥντινα ἔχωσι ταῦτα πρὸς τοὺς γονεῖς των!

 

Ἡ πίστις τοῦ ἑκατοντάρχου!

Ναί, ὡς παιδίον προσέρχεται πρὸς τὸν Χριστόν! Ὡς παιδίον, καὶ ἔχων τὴν αἴσθησιν τῆς … μικρότητος καὶ ἀναξιότητός του! Ξεχνᾷ τελείως τὸ ρωμαϊκόν του ἀξίωμα! Ταπεινοῦται καὶ ὑποτάσσεται εἰς τὴν Θείαν αὐθεντίαν καὶ κυριότητα! Γονυπετεῖ πρὸ τῶν ἀχράντων ποδῶν καὶ ἐκτείνει χείρας ἱκέτιδας, ὡς τὰ μικρὰ παιδία πρὸς τοὺς γονεῖς! Δέχεται καὶ ὑποτάσσεται εἰς τὴν Θείαν καθαρότητα καὶ τελειότητα, … καὶ στέκει μετὰ προσοχῆς καὶ «προφυλάσσει» τὸν Ἀναμάρτητον ἀπὸ τὴν ἰδικήν του ἁμαρτωλότητα! «Κύριε, οὐκ εἰμὶ ἱκανὸς ἵνα μου ὑπὸ τὴν στέγην εἰσέλθῃς»! Ποῖος ὡμίλησε ποτέ, τοιουτοτρόπως πρὸς τὸν Χριστόν, παρὰ μόνον οἱ Ἅγιοι; Μόνον ἐκεῖνοι, οἵτινες Τὸν ἠγάπησαν καὶ Τὸν ἠθέλησαν καὶ τὸν ἐπεπόθησαν! Μόνον ἐκεῖνοι, οἵτινες ἔζησαν καὶ … οἵτινες ἔτι ζῶσι μετ’ Αὐτοῦ, καὶ οὐδὲ κἂν σκέπτονται καὶ διανοοῦνται τὴν ζωήν των … χωρὶς Αὐτόν!

Κύριε, δὸς ἡμῖν, τὴν τοιαύτην χάριν, ἵνα ἀγαπῶμέν Σε, ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς καὶ δυνάμεως καὶ καρδίας καὶ διανοίας, καὶ ἵνα μὴ ἀποχωρισθῶμεν ἀπὸ Σοῦ τοῦ Φιλευσπλάγχνου Πατρὸς ἡμῶν, οὔτε ἐν τῇ παρούσῃ, ἀλλ’ οὔτε - ἔτι μᾶλλον, - ἐν τῇ μελλούσῃ ἀτελευτήτῳ ζωῇ καὶ Βασιλείᾳ. Ἀμήν!

 

Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου

     Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν

 

Κυριακή 21 Ιουλίου 2024

Εβδομαδιαίο  Φυλλάδιο 
«Για τους Γονείς της Ενορίας»

Ιερός Ναός Γενέσιον Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών

Πατήστε πάνω στις φωτογραφίες για να διαβάσετε τα κείμενα

Έχεις κάνει θυσία εσύ για μένα;

 

Οἱ Ἅγιοι Πατέρες - π. Τιμόθεος Παπασταύρου

 

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ΤΡΙΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

(ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ 14 ΙΟΥΛΙΟΥ 2024).

«Ὅς ἐὰν οὖν λύσῃ μίαν τῶν ἐντολῶν τούτων τῶν ἐλαχίστων

καὶ διδάξῃ οὕτω τοὺς ἀνθρώπους, ἐλάχιστος κληθήσεται

ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν» (Ματθ. Ε΄ 19). 

Οἱ Ἅγιοι Πατέρες.

Σήμερον, ἀγαπητοὶ ἀδελφοί μου, ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία, ἔχει ὁρίσει ἵνα ἑορτάζωνται καὶ τιμῶνται, οἱ Ἅγιοι καὶ Θεοφόροι Πατέρες, οἱ συνελθόντες καὶ συγκροτήσαντες τὴν Ἁγίαν τετάρτην Οἰκουμενικὴν Σύνοδον! Ἡ Ἁγία αὕτη σύνοδος συνεκλήθῃ διὰ νὰ ἀποφανθῇ ἐπὶ τοῦ δογματικοῦ θέματος τῶν φύσεων τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ! Ἴσως ἓν τοιοῦτον θέμα, τοὺς πλείστους ἐξ ἡμῶν, οὐχὶ μόνον δὲν μᾶς ἀπησχόλησεν, ἀλλ’ οὐδὲ γνωρίζομεν … περὶ τίνος πρόκειται! Ἴσως ἡ ἄγνοια αὕτη, εἶναι συνεπακόλουθον τῆς συγκριτιστικῆς ἐποχῆς μας, ὅπου, πάντα τὰ τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως θέματα, θεωροῦνται ἢ καὶ παραθεωροῦνται ὡς μικρὰ καὶ ἀσήμαντα καὶ ἐπουσιώδη, καὶ «ρίπτονται» εἰς τὸν «κάλαθον» τοῦ οἰκουμενιστικοῦ συνονθυλεύματος …!

Δὲν συνέβαινε τοῦτο, ὅμως, ἀνέκαθεν! Τοιαῦτα δογματικὰ θέματα, ἀφορῶντα, μάλιστα, εἰς τὴν σωτηρίαν τῶν ψυχῶν μας, ἦσαν πάντοτε … πρωτεύοντα καὶ κρίσιμα, καὶ ΜΟΝΟΝ διὰ τὰ τοιαῦτα θέματα συνήρχοντο οἱ Θεοφόροι Πατέρες καὶ συνεκρότουν τὰς Ἁγίας Οἰκουμενικὰς Συνόδους, ἵνα ἀποφασίζουσι καὶ θέτουσι ταῦτα ἐπὶ τῆς ὀρθῆς βάσεως! Παρ’ ὅτι, ὡς εἴπωμεν, τὰ δογματικὰ ταῦτα θέματα, περιῆλθον σήμερον «εἰς τὸ περιθώριον» καὶ εἰς τὴν ἀνυποληψίαν, ἂς ἔχωμεν ὑπ’ ὄψιν μας, ὅτι διὰ ταῦτα συνέβησαν, καὶ ἀφορισμοί, καὶ καθαιρέσεις, καὶ ἄφθονον αἷμα ἔρρευσεν, προκειμένου ἵνα ἔχωμεν ἡμεῖς σήμερον, ἀκραιφνῆ καὶ ἀνόθευτον τὴν Ἀλήθειαν τῆς Πίστεώς μας!

Οἱ Ἅγιοι Πατέρες οἵτινες καὶ συνήρχοντο εἰς τὰς Ἁγιωτάτας ταύτας Συνόδους, … διὰ τοῦτο ἡγιάσθησαν καὶ διὰ τοῦτο τοὺς τιμᾷ ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία ἕως τῆς σήμερον, ἀλλὰ καὶ θὰ τοὺς τιμᾷ ἕως τῆς συντελείας τῶν αἰώνων˙ διότι ἠγωνίσθησαν ἕως θανάτου, διὰ τὰς τοιαύτας Ἀληθείας, ἅτινας θεωροῦμεν σήμερον, ἀναξίας λόγου καὶ «παρονυχίδας», καὶ καταργοῦμεν ταύτας μετὰ περισσῆς … ἐπιπολαιότητος!

 

Αἱ «ἐλάχιστοι» ἐντολαί!

Διὰ τούτου τοῦ ἐπιθέτου, ἐχαρακτήρισεν ὁ Ἰδιος ὁ Κύριος καὶ Νομοθέτης, τινὰς ἐκ τῶν Ἁγίων ἐντολῶν! Οὐχί, ἀσφαλῶς, διότι ὑπάρχουσι τοιαῦται, ἀνάξιαι λόγου, ἐντολαί! Οὔτε, ἀκόμη, διότι αἱ ἐντολαὶ «χωρίζονται» εἰς μεγάλας καὶ μικράς, εἰς ἀξίας καὶ ἀναξίας λόγου, εἰς ἀκινδύνους καὶ ἐπικινδύνους …! Χαρακτηρίζει οὕτω ὁ Διδάσκαλος τὰς τοιαύτας ἐντολάς, διὰ νὰ προλάβῃ, θὰ ἐλέγωμεν, τὴν θρασεῖαν ἐπιχειρουμένην ἀπαξίωσιν, καὶ διὰ νὰ καταστήσῃ ἡμᾶς … ἐμφόβους, πρὸ τῆς ἑκάστης Θείας ἐντολῆς! Ὅταν δὲ αὗται αἱ ἅγιαι ἐντολαί, διαχωρίζονται οὕτω, ὑφ’ ἡμῶν τῶν ἁμαρτωλῶν καὶ ἀναρμοδίων ἀνθρώπων, ἀντιλαμβανόμεθα ὅτι κάποια στιγμή, ἀκόμη καὶ τὰ μεγαλύτερα καὶ βαρύτερα νομοθετήματα, θὰ … «κυλισθῶσιν ἐν τῷ βορβόρῳ» τῆς ἀνθρωπίνης ἀσεβείας! Ὁ Νομοθέτης μᾶς συνέστησεν ἵνα ἐπιδεικνύωμεν μεγίστην προσοχήν, ἀκόμη καὶ εἰς ἕνα περιττὸν καὶ «ἀργὸν» λόγον, καὶ εἰς μίαν πονηρὰν καὶ ἀνήθικον σκέψιν καὶ ἐπιθυμίαν! «Λέγω δὲ ὑμῖν ὅτι πᾶν ρῆμα ἀργὸν ὃ ἐὰν λαλήσωσιν οἱ ἄνθρωποι, ἀποδώσουσι περὶ αὐτοῦ λόγον ἐν ἡμέρᾳ κρίσεως» (Ματθ. ΙΒ΄ 36), καὶ ἀντιστοίχως, «πᾶς ὁ βλέπων γυναῖκα πρὸς τὸ ἐπιθυμῆσαι αὐτὴν ἤδη ἐμοίχευσεν αὐτὴν ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ» (Ματθ. Ε΄ 28)! Ἑπομένως, ὅταν ἀναφέρῃ τὴν λέξιν «ἐλάχιστος» διά τινα ἐντολήν, ἁπλῶς ὁμιλεῖ διὰ τὴν … «ἐλάχιστον» ἐκείνην, ὡς ἡμεῖς τὴν ἐταξινομήσαμεν!

Καὶ τοιαύτας «ἐλαχίστας» ἐντολάς, ἐταπεινώσαμεν καὶ ταπεινοῦμεν εἰσέτι, … ὅσον ὁ κόσμος «προοδεύει» ἐπὶ τὸ χείριστον! Ἐπὶ παραδείγματι, … πρὸ ἑκατὸν ἢ καὶ ἑβδομήκοντα ἔτη, ὅτε ὁ κόσμος ἔζη ἀνεπηρέαστος ἀπὸ τὸ κοσμικὸν πνεῦμα, καὶ ἡ τηλεόρασις καὶ τὰ ἄλλα μέσα μαζικῆς «ἐνημερώσεως», δὲν εἶχον ἀκόμη ἐμφανισθεῖ, καὶ οἱ ἄνθρωποι, ἐκκλησιάζοντο καὶ ἐνήστευον καὶ προσηύχοντο καὶ ἐφύλασσον μετ’ εὐλαβείας τὰς Θείας ἐντολάς, ἐθεωρεῖτο, τότε, πᾶσα ἠθικὴ παρεκτροπή, μέγα καὶ τεράστιον ἁμάρτημα καὶ οἱ ἐκτραπέντες ἐκρύπτοντο, ἀλλὰ καὶ μετενόουν καὶ ἐκανονίζοντο ὑπὸ τῶν πνευματικῶν πατέρων! Σήμερον; Τὰ φοβερὰ καὶ βαρύτατα ἁμαρτήματα ταῦτα, περιῆλθον εἰς τὸ περιθώριον καὶ θεωροῦνται πλέον, ὡς «ἀνάξια» λόγου καὶ - ἀκόμη χειρότερον, - καλοῦνται οἱ ἄνθρωποι ἀλλὰ καὶ τὰ παιδία τῆς σχολικῆς καὶ προσχολικῆς ἡλικίας, νὰ τὰ ζοῦν καὶ τὰ βιώνουν! Ἀκόμη δέ, καὶ τὰ ἁμαρτήματα ἐκεῖνα, περὶ τῶν ὁποίων, ὁ Θεῖος Λόγος ὁμιλεῖ μὲ πολλὴν αὐστηρότητα, καὶ τὰ θεωρεῖ … βδελυρὰ καὶ ἀκατονώμαστα καὶ ἐπαίσχυντα, οἱ ἀσεβεῖς ἄνθρωποι, δέχονται ταῦτα καὶ τὰ ἐντάσσουν εἰς τὴν καθημερινότητά των καὶ τὰ πράττουσιν … ἀπροκαλύπτως καὶ ἀνερυθριάστως!

Αἱ, κάποτε, συνεπῶς, θεωρούμεναι ὑπὸ τῶν ἀνθρώπων, «μεγάλαι καὶ βαρεῖαι ἐντολαί», σήμερον θεωροῦνται μικραὶ καὶ ἀσήμαντοι˙ καὶ ἐκεῖνα διὰ τὰ ὁποῖα, κάποτε, ἐνετρέποντο καὶ ἐκρύπτοντο ἐκ τῶν ἀνθρωπίνων ὀφθαλμῶν, σήμερον πράττουσι ταῦτα εὐκόλως καὶ καὶ κατ’ ἐπανάληψιν, ὡς νὰ μὴν συμβαίνῃ τὸ … παραμικρόν!

 

Ὅμως …!

Αἱ Θεῖαι ἐντολαί, δὲν χάνουσι τὸ κῦρος των οὔτε ἀδρανοῦσιν, ἐπειδὴ ἡμεῖς οἱ ἀσεβεῖς καὶ θρασεῖς ἄνθρωποι, τὰς περιφρονοῦμεν καὶ τὰς ὑποβιβάζομεν! Εἶναι ἐντολαὶ τοῦ Θεοῦ, καὶ εὐτυχεῖς εἶναι ἐκεῖνοι οἵτινες κοπιῶσιν ἐν αὐταῖς! Εἶναι … σαφὲς καὶ βέβαιον, ὅτι εἰς τὴν σημερινὴν βέβηλον καὶ ἀσεβῆ ἐποχήν μας, κατὰ τὴν ὁποίαν, ὡς προείπωμεν, πάντα τὰ Ἅγια καὶ ἱερά, «ποδοκυλίονται» καὶ ὑβρίζονται καὶ ὑποτιμῶνται, … ἐκεῖνοι οἵτινες ἐμμένουσι καὶ κοπιῶσι καὶ ἀγωνίζονται ἵνα σέβωνται καὶ τηρῶσι ταύτας τὰς Θείας ἐντολάς, θὰ ἔχωσι μισθὸν τεράστιον! Κατὰ τοὺς ἱεροὺς πατέρας, ἡ τήρησις καὶ ἐφαρμογὴ πολλῶν τοιούτων ἐντολῶν, οὐχὶ μόνον ἔπαινον Οὐράνιον συνεπάγεται, ἀλλὰ καὶ … «μαρτύριον» λογισθήσεται!

Πρὸ τῆς τοιαύτης πραγματικότητος, ἀλλὰ καὶ πρὸ τῶν τοιούτων βδελυρῶν «ἐξελίξεων», ὀφείλομεν, φίλοι μου ἀναγνῶσται καὶ ἀδελφοί μου, ἵνα καθορίσωμεν τὴν θέσιν ἀλλὰ καὶ σχέσιν ἡμῶν μετὰ τοῦ Κυρίου! Ὁ Θεῖος Νόμος, ἔμεινε καὶ παραμένει, ἀπαράλλακτος καὶ σταθερός, ἐφ’ ὅσον εἶναι … ἀλάνθαστος! Πολλοί, κατὰ καιρούς, ἐπεχείρησαν ἵνα ἐκτείνωσι βεβήλους χείρας ἐπ’ Αὐτοῦ, ἀλλ’ οἱ πάντες διεψεύσθησαν καὶ «ἠφανίσθησαν»! Αὕτη ἡ «ἐξαφάνισις» καὶ ἡ αἰώνιος καταδίκη θὰ εἶναι … ὅ,τι ἀκολουθεῖ τὰς τοιαύτας «βιαιοπραγίας» κατὰ τῶν Θείων ἐντολῶν! Τοῦτο ἀκριβῶς σημαίνει τό … «ἐλάχιστος κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν»! Ἑρμηνεύων, ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος τοῦτον τὸν Κυριακὸν Λόγον, λέγει χαρακτηριστικῶς: «ὅταν δὲ ἀκούῃς, ἐλάχιστον, μηδὲν ἄλλο ὑπόπτευε, εἰ μὴ γέενναν καὶ κόλασιν τοῦ πυρός»!

Ἂς παύσωμεν, συνεπῶς, ἵνα ἐμμένωμεν εἰς τὰς «δαιμονιώδεις» θεωρίας, ὅτι, δῆθεν, τὸ Εὐαγγέλιον, σήμερον, εἶναι ἀνεφάρμοστον καὶ θὰ πρέπῃ ἵνα καταργηθῇ ἤ, ἔστω τροποποιηθεῖ καὶ διαμορφωθεῖ ἀντιστοίχως, πρὸς τὰς «ἀνθρωπίνους» ἀπαιτήσεις καὶ ἀρεσκείας! Ὅμως, ἓν τοιοῦτον «εὐαγγέλιον», δὲν θὰ διαφέρῃ κατ’ οὐδέν, ἑνὸς ἀνθρωπίνου συγγραφήματος! Ὁ Διδάσκαλος, δὲν μᾶς παρεχώρησε τοιαῦτα … «δικαιώματα» ἐπὶ τῶν ἐντολῶν Του! Μίαν μόνον ἐντολὴν μᾶς ἐπέβαλε καὶ ἐπ’ αὐτῆς ὀφείλομεν ἵνα κινούμεθα: «Πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τὰ ἔθνη, βαπτίζοντες αὐτοὺς εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, διδάσκοντες αὐτοὺς τηρεῖν πάντα ὅσα ἐνετειλάμην ὑμῖν» (Ματθ. ΚΗ΄ 19-20)!

Ὑπεγραμμίσαμεν, τὴν τελευταίαν φρᾶσιν, διὰ νὰ γνωρίζωμεν, ἕως ποίου σημείου δυνάμεθα ἵνα … «ἐκτείνωμεν τὰς χείρας ἡμῶν»!

 

Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου

      Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν

 

Κυριακή 14 Ιουλίου 2024

Εβδομαδιαίο  Φυλλάδιο 
«Για τους Γονείς της Ενορίας»

Ιερός Ναός Γενέσιον Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών

Πατήστε πάνω στις φωτογραφίες για να διαβάσετε τα κείμενα

Είναι καλό πράγμα η ευαισθησία;

 

«Ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν»! - π. Τιμόθεος Παπασταύρου

 

ΚΥΡΙΑΚΗ ΔΕΥΤΕΡΑ ΜΑΤΘΑΙΟΥ (7 ΙΟΥΛΙΟΥ 2024) 

«Οἱ δὲ εὐθέως ἀφέντες τὰ δίκτυα ἠκολούθησαν αὐτῷ» (Ματθ. Δ΄ 20).

 

Ἡ τιμητικὴ πρόσκλησις!

Ὁ Κύριος, μετὰ τὴν βάπτισίν Του εἰς τὸν Ἰορδάνη ποταμόν, καὶ μετὰ τὴν τεσσαρακονθήμερον νηστείαν Του εἰς τό, σήμερον ἐπωνομαζόμενον, σαραντάριον ὄρος, ἀρχίζει τὴν ἐπίσημον παρουσίαν καὶ δραστηριότητά Του ἀναμέσον τῶν ἀνθρώπων! Διὰ τοῦτον τὸν λόγον, ἄλλωστε, ἦλθεν εἰς τὸν κόσμον τοῦτον! Ἵνα κηρύξῃ καὶ διδάξῃ˙ ἵνα θαυματουργήσῃ˙ ἵνα ἀκούσωσιν οἱ ἄνθρωποι καὶ ἴδωσι, καὶ φύγωσι τὴν πλάνην τῆς εἰδωλολατρείας, καὶ γνωρίσωσι καὶ πιστεύσωσιν εἰς τὸν Ἕνα ἀληθινὸν καὶ Μόνον Θεόν!

Ἔρχεται εἰς τὰς ἀκτὰς τῆς θαλάσσης τῆς Γαλιλαίας καί, ὡς ἀφηγῇται τὸ ἱερὸν κείμενον, πρῶτον μέν … «εἶδε δύο ἀδελφούς, Σίμωνα τὸν λεγόμενον Πέτρον καὶ ᾿Ανδρέαν τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ, βάλλοντας ἀμφίβληστρον εἰς τὴν θάλασσαν· ἦσαν γὰρ ἁλιεῖς», καὶ δεύτερον, … «εἶδεν ἄλλους δύο ἀδελφούς, Ἰάκωβον τὸν τοῦ Ζεβεδαίου καὶ Ἰωάννην τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ, ἐν τῷ πλοίῳ μετὰ Ζεβεδαίου τοῦ πατρὸς αὐτῶν καταρτίζοντας τὰ δίκτυα αὐτῶν» (Ματθ. Δ΄ 18, 21). Βεβαίως, αἱ συναντήσεις αὕται δὲν εἶναι συγκυριακαὶ καὶ συμπτωματικαί, - ἐφ’ ὅσον ὁ Κύριος γνωρίζει τὰ παρόντα καὶ τὰ παρελθόντα καὶ τὰ μέλλοντα, - ἀλλὰ εἶναι συναντήσεις τὰς ὁποίας ἐπιλέγει ὁ Θεάνθρωπος! Ὁ Χριστός μας, ἐπιλέγει τοὺς μαθητάς Του, ἀλλὰ καὶ τοὺς προσκαλεῖ! Τονίζομεν δὲ τοῦτο διὰ νὰ ἐννοήσωμεν, ὅτι … παρ’ ὅλον ὅτι ὁ Κύριος ἐπιλέγει, ὅμως, δὲν ὑποχρεώνει καὶ δὲν ἐκβιάζει …! Προσκαλεῖ τοὺς μαθητάς, οἵτινες ἔχουσι τὴν δυνατότητα καὶ τὸ δικαίωμα, ἵνα ἀρνηθῶσιν εἰς τὸν Θεόν! Ἦσαν δὲ ὄντως, πολλοὶ οἱ «λόγοι» οἵτινες θὰ ἠδύναντο ἵνα ἐμποδίσωσι τοὺς ἁλιεῖς ἐκείνους ἵνα ἀκολουθήσωσι τὸν … Ναζωραῖον!

Ὅμως, ἐν προκειμένῳ, δὲν δύνανται οὗτοι οἱ «λόγοι», ἵνα «μειώσωσι» τὴν βαρύτητα τῆς προσκλήσεως! Ἡ πρόσκλησις εἶναι ἰδιαιτέρως τιμητική, ἐφ’ ὅσον γίνεται ἀπὸ τὸν ἴδιον τὸν Θεόν! Οἱ δύο ἐκ τῶν τεσσάρων ἁλιέων, ἤδη ἔχουσι γνωρίσει τὸν Κύριον! Ἐκεῖ εἰς τὸν Ἰορδάνην, καὶ ἐν ὅσῳ ὑπῆρχον μαθηταὶ τοῦ τιμίου Προδρόμου, ἔμαθον παρ’ αὐτοῦ τοῦ διδασκάλου των, τὸν «ἀμνὸν τοῦ Θεοῦ τὸν αἴροντα τὴν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου» (Ἰωάν. Α΄ 36-37)! Ἐκεῖ ἐπλησίασαν τὸ πρῶτον, τὸν Ἰησοῦν καὶ ἐκεῖ κατὰ πρώτην φοράν, «ἐκάλεσεν αὐτούς»! Οὗτοι δὲ οἱ δύο, ἔχουσι προϊδεάσει καὶ τοὺς κατὰ σάρκα ἀδελφούς των! Ἀνταποκρίνονται, συνεπῶς, ὁλοθύμως εἰς τὴν Θείαν ταύτην πρόσκλησιν, καὶ «εὐθέως ἀφέντες τὰ δίκτυα ἠκολούθησαν αὐτῷ»!

 

Πολλοὶ οἱ προσκαλοῦντες!

Ἅπαντες, - μηδὲ ἐξαιρουμένων ἀκόμη καὶ τούτων τῶν μικρῶν παιδίων, - ἐδέχθημεν, ἀλλὰ καὶ δεχόμεθα συχνάκις, προσκλήσεις …! Προσκλήσεις διὰ ἑορτὰς καὶ συνεστιάσεις, προσκλήσεις διὰ «γενέθλια» καὶ πάρτυς, προσκλήσεις διὰ συμπόσια καὶ πανηγύρεις, προσκλήσεις διὰ πιθανοὺς καὶ ἀπιθάνους λόγους, προσκλήσεις οἵτινες μᾶς τιμοῦν ἤ, ἀκόμη, καὶ μᾶς προσβάλωσι! Μᾶς προσκαλοῦσι πολλοί, καὶ ὅσον περισσότερον «ἐπώνυμοι» καὶ ἐπιφανεῖς εἶναι, τόσον καὶ σκιρτᾷ ἡ καρδία μας καὶ σπεύδομεν ἵνα ἀνταποκριθῶμεν …! Ἀσχέτως ἐάν, δι’ εὐνοήτους λόγους, ὀφείλομεν ἵνα προσκομίσωμεν καὶ τὸ ἀπαραίτητον «δῶρον τιμῆς» πρὸς τοὺς προσκαλοῦντας, οἵτινες διὰ τῆς προσκλήσεως ἐτίμησαν ἡμᾶς, ὅμως … οὐδὲν δύναται ἵνα ἀναστείλῃ τὴν παρουσίαν μας εἰς τὰς ἐν λόγῳ συνάξεις! Ἀκόμη καὶ ἐὰν πρόκειται ἵνα παραβιάσωμεν συγκεκριμμένας ἀρχὰς καὶ συνηθείας, προτιμῶμεν τὴν τιμὴν καὶ παρουσίαν μας, παρὰ τὴν ἀπουσίαν μας!

Τί συμβαίνει, ὅμως, ὅταν μᾶς προσκαλεῖ ὁ … Κύριος; Οἱ μαθηταὶ τοῦ Κυρίου, ὡς εἴδομεν, ἠκολούθησαν τὸν Ἰησοῦν, χωρὶς νὰ ὑπολογίσωσιν, οὔτε τὰς βιοποριστικὰς ἐργασίας των, οὔτε τοὺς γονεῖς των, οὔτε, ἀκόμη, καὶ αὐτὰς τὰς συζύγους καὶ τὰ τέκνα των, ὡς συνέβαινεν εἰς τὸν Ἀπόστολον Πέτρον! Τοῦτο ἦτο ἐκεῖνο τὸ κριτήριον διὰ τοῦ ὁποίου ἠξιολογήθησαν ὑπὸ τοῦ Κυρίου! Ἂς ἐνθυμηθῶμεν τὴν ἀπάντησιν τοῦ Χριστοῦ εἰς τὸν Πέτρον, ὅταν ἐκεῖνος τὸν ἠρώτησε … «ἰδοὺ ἡμεῖς ἀφήκαμεν πάντα καὶ ἠκολουθήσαμέν σοι· τί ἄρα ἔσται ἡμῖν; Ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ὑμεῖς οἱ ἀκολουθήσαντές μοι, ἐν τῇ παλιγγενεσίᾳ, ὅταν καθίσῃ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐπὶ θρόνου δόξης αὐτοῦ, καθίσεσθε καὶ ὑμεῖς ἐπὶ δώδεκα θρόνους κρίνοντες τὰς δώδεκα φυλὰς τοῦ Ἰσραήλ»! Συνεπλήρωσε δὲ καὶ διὰ τὸν οἵονδήποτε, ὅστις προτίθεται ἵνα ἀκολουθήσῃ Αὐτόν … «Καὶ πᾶς ὃς ἀφῆκεν οἰκίας ἢ ἀδελφοὺς ἢ ἀδελφὰς ἢ πατέρα ἢ μητέρα ἢ γυναῖκα ἢ τέκνα ἢ ἀγροὺς ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός μου, ἑκατονταπλασίονα λήψεται καὶ ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσει» (Ματθ. ΙΘ΄ 27-29)!

 

«Ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν»!

Πολλάκις, ἐκ τούτου τοῦ «βήματος», ἀνεφέρθημεν καὶ ἡρμηνεύσαμεν τοῦτον τὸν Θεῖον λόγον, φίλοι μου ἀναγνῶσται! Λόγος ὅστις ἀπευθύνεται ἐξ ἴσου πρὸς ἅπαντας! Μικροὺς τε καὶ μεγάλους, ἀνηλίκους τε καὶ ἐνήλικας, «ἐπωνύμους καὶ ἀνωνύμους», βασιλεῖς τε καὶ δούλους! Τοὺς πάντας δέχεται ὡς ἀκολούθους, ἀρκεῖ ἵνα πειθαρχῶσιν εἰς τὰς … προϋποθέσεις Του! Δὲν εἶναι ἀσήμαντον καὶ μικρόν, … τὸ νὰ ἀκολουθῇ τις τὸν Χριστόν! Ὅταν ἀκολουθῶμεν τὸν Κύριον, καὶ τιμή μας εἶναι, ἀλλὰ καὶ ἀσφαλὴς καὶ σωτήριος θὰ εἶναι ἡ πορεία μας!

Ἂς ἴδωμεν τοὺς Ἁγίους τῆς Ἐκκλησίας μας καὶ ἂς ἀνατρέξωμεν εἰς τὰς βιογραφίας των, καὶ θὰ διαπιστώσωμεν ὅτι, … εἰς τὸν κόσμον μὲν τοῦτον, ὡς εἶχεν προείπει ὁ Διδάσκαλος, ἐβίωσαν θλίψεις καὶ στερήσεις καὶ διωγμοὺς καὶ μαρτύρια καὶ θάνατον, ὅμως, ἡ «ἀνταπόδοσις» μετὰ τὸν θάνατον εἶναι … ἀπερίγραπτος! «Ἃ ὀφθαλμὸς οὐκ εἶδε καὶ οὖς οὐκ ἤκουσε καὶ ἐπὶ καρδίαν ἀνθρώπου οὐκ ἀνέβη, ἃ ἡτοίμασεν ὁ Θεὸς τοῖς ἀγαπῶσιν αὐτόν» (Α΄ Κορ. Β΄ 9)! Ὅταν ἐπεσκέφθῃ ἡ Ἁγία μεγαλομάρτυς Εὐφημία τὸν Ὅσιο Παΐσιο τὸν Ἁγιορείτη, καὶ ὅταν ἐκεῖνος τὴν ἠρώτησε, ποίαν δόξαν καὶ τιμὴν ἀπολαμβάνει εἰς τὸν Παράδεισον, μετὰ μάλιστα, ἀπὸ τὰ φοβερὰ καὶ φρικτὰ μαρτύρια ἅτινα ὑπέστῃ διὰ τὴν ἀγάπην τοῦ Κυρίου, … ἐκείνη ἀπήντησεν: «Ἅγιε γέροντα, ἐκεῖνα τὰ ὁποῖα ὑπέστην διὰ τὸν Κύριον εἶναι πολὺ μικρὰ καὶ ἀσήμαντα, μπροστὰ σὲ ἐκεῖνα τὰ ὁποῖα ἀπολαμβάνω τώρα ἐν τοῖς οὐρανοῖς! Καὶ ἐὰν ἐγνώριζον ἐκ τῶν προτέρων ἐκεῖνα ποὺ μοῦ ἐπεφύλασσεν ἡ ἀγάπη τοῦ Κυρίου, θὰ προετίμων τὰ μαρτύριά μου νὰ ἦσαν … ἀπείρως ὀδυνηρότερα»!

Εἴθε, ἀδελφοί μου, νὰ ἀνταποκριθῶμεν καὶ ἡμεῖς εἰς τὴν Θείαν πρόσκλησιν, καὶ εἴθε νὰ ἀκολουθήσωμεν μὲ συνέπειαν τὴν «στενὴν πύλην καὶ τὴν τεθλιμμένην ὁδὸν τὴν ἀπάγουσαν εἰς τὴν ζωήν» (Ματθ. Ζ΄ 14), διὰ νὰ ἀξιωθῶμεν τῆς αἰωνίου δόξης καὶ μακαριότητος. Ἀμήν!

 

Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου

      Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν

Κυριακή 7 Ιουλίου 2024

Εβδομαδιαίο  Φυλλάδιο 
«Για τους Γονείς της Ενορίας»

Ιερός Ναός Γενέσιον Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών

Πατήστε πάνω στις φωτογραφίες για να διαβάσετε τα κείμενα

Πρόγραμμα Ιερού Ναού Αγίου Ιωάννου Παραλίας Πατρών

 

Αυτός που κλέβει λίγα...

 

«Ἤγγικεν …»! -π. Τιμόθεος Παπασταύρου

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΝΤΩΝ (ΑΓ. ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ 30 ΙΟΥΝΙΟΥ 2024)

«ἤγγικεν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν» (Ματθ. Ι΄ 7).

 

Ἡ Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν.

Ὁ Κύριος, φίλοι μου ἀναγνῶσται, ἐν ὅσῳ εὑρίσκετο ἀνὰ μέσον ἡμῶν ἐπὶ τῆς γῆς, κατ’ἐπανάληψιν ὡμίλησε διὰ τὴν «βασιλείαν τῶν οὐρανῶν»! Ὡμίλησε δέ, διὰ τοιούτων λόγων καὶ διὰ τοιούτου τρόπου, ὥστε δίδει εἰς ἡμᾶς ἵνα ἐννοήσωμεν, ὅτι, ἀφ’ ἑνὸς μὲν ἡ τοιαύτη «βασιλεία» εἶναι ὑπαρκτὴ καὶ πραγματική! Κατὰ δεύτερον δέ, … οὐδὲν δύναται ἵνα συγκριθῇ μετ’ Αὐτῆς, οὐδὲ κἂν αὐτὴ αὕτη ἡ βιολογικὴ ζωὴ ἡμῶν! Κατὰ τρίτον, … αὕτη θὰ πρέπῃ ἵνα ἀποτελῇ τὸν πρῶτον καὶ μοναδικόν μας «στόχον»! Κατὰ τέταρτον δέ, ὅτι ἡ τοιαύτη «βασιλεία τῶν οὐρανῶν» θὰ εἶναι αἰωνία καὶ ἀτελεύτητος, ἀλλὰ καὶ ἡ χαρμονὴ καὶ ἀπόλαυσις ταύτης, δὲν δύναται ἵνα περιγραφῇ δι’ ἀνθρωπίνων λέξεων καὶ φράσεων!

Βεβαίως, οἱ κοσμικοὶ καὶ σαρκικοὶ ἄνθρωποι, οἵτινες βλέπουσι μόνον διὰ τῶν σωματικῶν ὀφθαλμῶν, καὶ ἀρνοῦνται … ὅ,τιδήποτε ἀόρατον καὶ πνευματικόν, θεωροῦσι καὶ ἀκούουσι ταῦτα, ὡς θεωρίας νεφελώδης καὶ φανταστικάς, καὶ διὰ τοῦτο ζῶσιν ὡς φθαρτοὶ καὶ … «μελλοθάνατοι»! Ἡμεῖς, ὅμως, οἱ πιστεύοντες εἰς τὸν Κύριον καὶ Θεόν μας, δεχόμεθα μὲ ἀπόλυτον βεβαιότητα, κάθε λόγον καὶ σύστασιν καὶ προτροπὴν τοῦ Χριστοῦ! Οὐχὶ δὲ μόνον «δεχόμεθα», ἀλλὰ καὶ … πιστεύομεν ἀκραδάντως εἰς τὰς Θείας ταύτας διαβεβαιώσεις!

Ἂς ἴδωμεν, ὅμως, πῶς ὁ Διδάσκαλος, συνιστᾷ τὴν οὐράνιον βασιλείαν ὡς τὸν πρῶτον καὶ ἀπόλυτον σκοπόν μας! «Ζητεῖτε δὲ πρῶτον τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν δικαιοσύνην αὐτοῦ, καὶ ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν» (Ματθ. ΣΤ΄ 33)! Τὸν λόγον τοῦτον ἐκήρυξεν εἰς τὴν πρώτην ἐπίσημον, «ἐπὶ τοῦ ὄρους ὁμιλίαν» Του καὶ διὰ τούτου τοῦ λόγου δίδει εἰς ἡμᾶς ἵνα ἐννοήσωμεν ὅτι ἅπασαι αἱ μέριμναι καὶ ἀναζητήσεις τῆς παρούσης ζωῆς, ἀκόμη καὶ ἐκεῖναι αἱ θεωρούμεναι ἀπολύτως ἀπαραίτητοι, ἔρχονται εἰς δευτέραν θέσιν καὶ ἀκολουθοῦσι … τὴν οὐράνιον βασιλείαν! Ταύτας δὲ τὰς δευτερευούσας ἀνάγκας, θὰ μᾶς τὰς «καλύψῃ» ἡ ἀγάπη τοῦ Κυρίου!

Διὰ ταύτην, ἐπίσης τὴν οὐράνιον Βασιλείαν, ὁ Διδάσκαλος συνέστησεν εἰς τοὺς μαθητάς Του, «καὶ μὴ φοβηθῆτε ἀπὸ τῶν ἀποκτεννόντων τὸ σῶμα, τὴν δὲ ψυχὴν μὴ δυναμένων ἀποκτεῖναι· φοβήθητε δὲ μᾶλλον τὸν δυνάμενον καὶ ψυχὴν καὶ σῶμα ἀπολέσαι ἐν γεέννῃ» (Ματθ. Ι΄ 28)! Ὁ Θεῖος οὗτος λόγος μᾶς δίδει ἵνα καταλάβωμεν, ὅτι ἡ παροῦσα ζωή, δὲν δύναται ἵνα συγκριθῇ μετὰ τῆς αἰωνίου˙ καὶ αἱ ταλαιπωρίαι καὶ οἱ πόνοι τοῦ «αἰῶνος τούτου τοῦ ἀπαταιῶνος», … ἐγγυῶνται ἐπὶ πλέον χαρὰν καὶ εὐφροσύνην εἰς τὴν Βασιλείαν τοῦ Θεοῦ!   

 

«Ἤγγικεν …»!

«Ἔφθασεν ἡ Βασιλεία τῶν οὐρανῶν»! Τοῦτο σημαίνει ἡ λέξις «ἤγγικεν»! Πότε, ὅμως, ἔφθασε; Δὲν θὰ ζήσωμεν ταύτην μετὰ τὸν σωματικόν μας θάνατον; Ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν δὲν θὰ ἔλθῃ μετὰ τὴν Δευτέραν παρουσίαν τοῦ Κυρίου; Τὸ «ἤγγικεν» σημαίνει, ὅτι ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν … ἦλθε! Ναί, ἦλθε, διότι ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν, δὲν εἶναι κάποιος χῶρος! Δὲν εἶναι συγκεκριμμένος τόπος! Δὲν εἶναι … βασιλεία σὰν αὐτὰς τὰς βασιλείας, ποὺ ἔζησαν καὶ ζῶσιν ἔτι, λαοὶ καὶ ἔθνη, καταδυναστευόμενοι ἀπὸ ἐπιγείους βασιλεῖς καὶ δικτάτορας καὶ μὲ χιλιάδας δούλων καὶ ὑποτεταγμένων! «Ἡ βασιλεία ἡ ἐμὴ οὐκ ἔστιν ἐκ τοῦ κόσμου τούτου· εἰ ἐκ τοῦ κόσμου τούτου ἦν ἡ βασιλεία ἡ ἐμή, οἱ ὑπηρέται ἂν οἱ ἐμοὶ ἠγωνίζοντο, ἵνα μὴ παραδοθῶ τοῖς ᾿Ιουδαίοις· νῦν δὲ ἡ βασιλεία ἡ ἐμὴ οὐκ ἔστιν ἐντεῦθεν» (Ἰωάν. ΙΗ΄ 36)! Τοῦτο εἶπεν πρὸς τὸν Πιλᾶτον, ὅταν ἐκεῖνος ἀνησύχησεν, ὅτε ἤκουσε νὰ ἀποκαλοῦν τὸν Κύριον οἱ Ἑβραῖοι εἰρωνικῶς, βασιλέα τοῦ Ἰσραήλ!

«Ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ ἐντὸς ὑμῶν ἐστιν» (Λουκ. ΙΖ΄ 21), εἶπεν ὁ Διδάσκαλος πρὸς τοὺς Φαρισαίους, ὅταν ἐκεῖνοι ἀνεζήτουν ταύτην δι’ ὁρατῶν στοιχείων καὶ σημείων! Καὶ εἶπε τοῦτον τὸν λόγον, διότι … ἡ Βασιλεία τῶν οὐρανῶν ὄντως, εἶναι ὁ Ἴδιος ὁ Κύριος! Ἐκεῖνος ὅστις πιστεύει εἰς τὸν Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν, ἔχει ζωὴν αἰώνιον! Εἶναι ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον διεβεβαίωσεν ὁ Ἰησοῦς, τὴν ἀδελφὴν τοῦ Λαζάρου, Μαρίαν, ὀλίγον πρὶν ἀναστήσει τὸν ἀδελφόν της: «Ὁ πιστεύων εἰς ἐμέ, κἂν ἀποθάνῃ, ζήσεται· καὶ πᾶς ὁ ζῶν καὶ πιστεύων εἰς ἐμὲ οὐ μὴ ἀποθάνῃ εἰς τὸν αἰῶνα» (Ἰωάν. ΙΑ΄ 26)!

Τοῦτο ἦτο τὸ κήρυγμα τοῦ Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου (Ματθ. Γ΄ 2), ἐν ὅσῳ οὗτος ἐκήρυττεν ἐν τῇ ἐρήμῳ «βάπτισμα μετανοίας»˙ τοῦτο ἦτο καὶ τὸ πρῶτο κήρυγμα τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, εὐθὺς μετὰ τήν, εἰς τὸ σαραντάριον, τεσσαρακονθήμερον νηστείαν Του, (Ματθ. Δ΄ 17)˙ καὶ τοῦτο, ἐπίσης, εἶναι καὶ τὸ … κήρυγμα ὅπερ συνιστᾷ ὁ Ραββὶ εἰς τοὺς μαθητάς Του, ὡς ἠκούσαμεν σήμερον ἐκ τοῦ Εὐαγγελικοῦ ἀναγνώσματος … «πορευόμενοι δὲ κηρύσσετε λέγοντες ὅτι ἤγγικεν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν» (Ματθ. Ι΄ 7)!

 

Θορυβούμεθα, ἆραγε;

Εὑρισκόμεθα, δυστυχῶς ἀδελφοί μου, εἰς μίαν ἐποχήν, κατὰ τὴν ὁποίαν, πέραν τῆς φοβερᾶς ἀποστασίας ἀπὸ τὸν Θεόν, παρατηροῦμεν ἐπὶ πλέον ὅτι ὁ κόσμος ἀποδέχεται καὶ ἐπαινεῖ, οὐχὶ μόνον τὸ κακόν, ἀλλὰ ἀκόμη καὶ τὰς χειροτέρας μορφὰς τούτου! Βεβαίως, ἀποστασίας ἀπὸ τὸν Θεὸν καὶ τὸν νόμον Του, «εὑρίσκομεν» εἰς ἁπάσας τὰς ἐποχάς! Ἀκόμη καὶ εἰς ἐκείνην τὴν ἐποχήν, καθ’ ἣν ὁ Κύριος καὶ Θεός, εὑρίσκετο καὶ ἔζῃ ὡς ἄνθρωπος ἀνὰ μέσον τῶν ἀνθρώπων, οἱ ἄνθρωποι ἠρνοῦντο τὴν Θεότητά Του ἔστω καὶ ἄν, παντοιοτρόπως ἐδείκνυεν ταύτην εἰς αὐτούς!

Ἦλθεν ἡ Βασιλεία τῶν οὐρανῶν, ἀλλὰ θὰ ἴδωσιν καὶ ἀπολαύσωσι ταύτην, … ὅσοι ἐπίστευσαν καὶ πιστεύουσιν εἰς τὸν Κύριον! Ὅσοι ἐπεθύμησαν καὶ ἠγωνίσθησαν ἵνα φθάσωσιν εἰς αὐτήν! Ὅσοι περιεφρόνησαν τὰς ἡδονὰς καὶ ἁμαρτωλὰς ἀπολαύσεις τῆς ἐλεεινῆς ἐποχῆς μας! Ὅσοι, «ἀρνησάμενοι τὴν ἀσέβειαν καὶ τὰς κοσμικὰς ἐπιθυμίας σωφρόνως καὶ δικαίως καὶ εὐσεβῶς ἔζησαν ἐν τῷ νῦν αἰῶνι, προσδεχόμενοι τὴν μακαρίαν ἐλπίδα καὶ ἐπιφάνειαν τῆς δόξης τοῦ μεγάλου Θεοῦ καὶ σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ» (Τίτ. Β΄ 12-13)! Εἶναι ὑπόθεσις ἑνὸς ἑκάστου, ἵνα θέσῃ ἑαυτόν, «κληρονόμον καὶ μέτοχον» ταύτης! «Ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν βιάζεται, καὶ βιασταὶ ἁρπάζουσιν αὐτήν» (Ματθ. ΙΑ΄ 12)! Δὲν εἶναι προορισμένη διὰ κάποιους, οὔτε, ἐπίσης, κάποιοι εἶναι … προορισμένοι δι’ αὐτήν! Ἅπαντες δύνανται, καὶ ἅπαντες εἶναι «κεκλημένοι», ἀλλά, δυστυχῶς, ὡς προεῖπεν ὁ Κύριος, ὀλίγοι θὰ ἀποδειχθῶσιν … «ἐκλεκτοί»! Εἴθε ἵνα ἀνήκωμεν εἰς ταύτην τὴν εὐλογημένην μερίδα τῶν τοιούτων … «ἐκλεκτῶν»! Ἀμήν!

 

Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου

      Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν

 

Κυριακή 30 Ιουνίου 2024

Εβδομαδιαίο  Φυλλάδιο 
«Για τους Γονείς της Ενορίας»

Ιερός Ναός Γενέσιον Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών

Πατήστε πάνω στις φωτογραφίες για να διαβάσετε τα κείμενα