Τετάρτη 2 Φεβρουαρίου 2022

Ἡ … περίεργη ἐλεημοσύνη! - π. Τιμόθεος Παπασταύρου

 

ΚΥΡΙΑΚΗ ΔΕΚΑΤΗ ΤΕΤΑΡΤΗ ΛΟΥΚΑ (23 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2022)

«ἡ πίστις σου σέσωκέ σε» (Λουκ. ΙΗ΄ 42). 


Ἡ … περίεργη ἐλεημοσύνη! 

Ἕνας τυφλὸς στέκει στὴν ἄκρη τοῦ δρόμου καὶ ἐπαιτεῖ τὴν ἐλεημοσύνη τῶν περαστικῶν! Ἡ εἰκὼν αὕτη, εἶναι συνήθης, ἐφ’ ὅσον τοῦτο συμβαίνει εἰς πᾶσαν ἐποχὴν ἀλλὰ καὶ εἰς κάθε τόπον καὶ σημεῖον τῆς ὑφηλίου! Ὅμως, εἰς τὴν περιγραφὴν ποὺ κάμνει ἡ σημερινὴ Εὐαγγελικὴ περικοπὴ σχετικῶς μὲ τὸν τυφλὸν τοῦτον τῆς Ἱεριχοῦς, παρατηροῦμεν, ὅτι ἐνῶ ἀρχικῶς ἡ «ἐλεημοσύνη» ποὺ ἐπαιτεῖ ἀπὸ τοὺς παρερχομένους, δὲν διαφέρει ἀπὸ τὴν γνωστὴν … ἐπαιτείαν διὰ κάποιαν οἰκονομικὴν ἐνίσχυσιν,  διὰ τὴν στοιχειώδη ἐπιβίωσίν του, … εἰς τὴν συνέχειαν – καὶ ὅταν πληροφορεῖται «ὅτι Ἰησοῦς ὁ Ναζωραῖος παρέρχεται», ἤρχισε νὰ κραυγάζῃ καὶ νὰ ζητῇ, ὄχι πλέον τὴν οἰκονομικήν του ἐνίσχυσιν, ἀλλὰ ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον, ὁ οἷοσδήποτε ἄνθρωπος θὰ ἀδυνατοῦσε νὰ τοῦ προσφέρῃ! 

«Ἰησοῦ υἱὲ Δαυίδ, ἐλέησόν με»! Καὶ εἶναι αἱ κραυγαί του τόσον ἔντονοι καὶ ἠχηραί, ὥστε ὅλον ἐκεῖνο τὸ πλῆθος τὸ ὁποῖον εἶχεν συναχθεῖ διὰ νὰ ἴδῃ τὸν Ραββί, παρεμβαίνει καὶ ἐπιτιμᾷ τοῦτον τὸν τυφλόν, καὶ προσπαθεῖ νὰ τὸν κάνῃ νὰ σιωπήσῃ! Ἐκεῖνος ὅμως, αἰσθάνεται τόσον ἔντονα τὴν ἀνάγκην τῆς Θείας βοηθείας, ὥστε … ἀδιαφορεῖ διὰ τὰς παραινέσεις καὶ συστάσεις, καὶ ὑψώνει ἀκόμη περισσότερον τὴν φωνήν του … «υἱὲ Δαυίδ, ἐλέησόν με»! 

Ὁ Κύριος ἐστάθη καὶ ἔδωσεν ἐντολὴν νὰ τὸν φέρουν ἐμπρός Του. «Τί σοι θέλεις ποιήσω; Ὁ δὲ εἶπε· Κύριε, ἵνα ἀναβλέψω»! Τώρα πλέον δὲν ἐπαιτεῖ χρήματα καὶ τροφάς … Δὲν θέλει οἰκονομικὴν καὶ ὑλικὴν ἐνίσχυσιν … Δὲν ἀπευθύνεται πρὸς ἀδυνάμους ἀνθρώπους, οἵτινες … μόνον λόγους συμπαθείας δύνανται νὰ τοῦ εἴπουν καὶ εὐτελῆ δῶρα νὰ τοῦ προσφέρουν, ἀλλὰ ἀπευθύνεται πρὸς τὸν Παντοδύναμον Θεόν! Πιστεύει ἀκραδάντως, ὅτι … Αὐτὸς ὁ ταπεινὸς φαινόμενος ἄνθρωπος, «κρύπτει» τὸν Ἀληθινὸν Θεόν, καὶ διὰ τοῦτο ζητεῖ ἀπὸ Αὐτόν, ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον … οὐδέποτε ἐζήτησεν, ὄχι μόνον παρὰ ἀνθρώπου τινός, ἀλλὰ καὶ παρὰ τῶν ἀρμοδίων ἱατρῶν, τῶν, περὶ τὴν θεραπείαν του! 


«Ἡ πίστις σου σέσωκέ σε» (Λουκ. ΙΗ΄ 42). 

Ποῖος δὲν δύναται νὰ διακρίνῃ τὴν «τοσαύτην» πίστιν τοῦ τυφλοῦ; Δὲν ἀμφισβητεῖ εἰς τὸ παραμικρόν, διὰ τὴν δύναμιν τοῦ Κυρίου! Δὲν θεωρεῖ ὅτι τὰ ὅσα ἔχει πληροφορηθεῖ διὰ τὸν Παντοδύναμον Τοῦτον ἱατρόν, εἶναι … λόγια τοῦ κόσμου, καὶ συνεπῶς … ἀνάξια προσοχῆς! Δὲν διατηρεῖ μέσα του τὴν παραμικρὰν ἀμφιβολίαν, ὅτι ὁ φιλάνθρωπος Διδάσκαλος, καὶ δύναται ἀλλὰ καὶ θέλει, νὰ τοῦ δώσῃ τὴν ὅρασίν του! Πιστεύει ἀκραδάντως, ὅτι ὁ … διερχόμενος Ἰησοῦς ὁ Ναζωραῖος, εἶναι ὁ Ἴδιος ὁ Ἀληθινὸς Θεός! 

Ἡ πίστις του εἶναι ἔκδηλος, ὄχι μόνον πρὸς τὸν «γινώσκοντα καὶ ἐρευνῶντα νεφροὺς καὶ καρδίας» Κύριον καὶ Θεόν, ἀλλὰ καὶ πρὸς πάντα νοήμονα ἄνθρωπον! Εἰδικῶς, ὅταν τὸν ἐρωτᾷ ὁ Χριστός μας, … «τί σοι θέλεις ποιήσω;», μέσα ἀπὸ τὴν ἀπάντησίν του καὶ ἀπὸ τὸ … αἰτούμενον, διακρίνεται καθαρώτατα ἡ πίστις του εἰς τὴν Θείαν Παντοδυναμίαν! «Κύριε, ἵνα ἀναβλέψω»! Αὐτὴ ἀκριβῶς εἶναι ἡ … Πίστις! Ὄχι νὰ ζητῶ τὸ … ἀναμενόμενον καὶ τὸ εὔκολον, ἀλλὰ ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον φαντάζει … ἀδύνατον καὶ ἀκατόρθωτον! Ὄχι, ἡ πεποίθησις εἰς τὸ φυσικὸν ἐπακόλουθον, ἀλλὰ ἡ ἀπόλυτος βεβαιότης εἰς τὴν ἀνατροπὴν τῆς … ἀνθρωπίνης λογικῆς! Τοῦτο ἀκριβῶς διδάσκει σήμερον ὁ τυφλὸς τῆς Ἱεριχοῦς καὶ τοῦτο … εἶδε καὶ ἐπεβράβευσεν ὁ Κύριος διὰ τῆς θεραπείας του! «Ἡ πίστις σου σέσωκέ σε» (Λουκ. ΙΗ΄ 42)˙ διότι ὁ Κύριος θαυματουργεῖ διὰ τῆς πίστεώς μας! 

Ἐὰν ἀνατρέξωμεν εἰς τό, «κατὰ Μᾶρκον» Εὐαγγέλιον, θὰ ἴδωμεν ἐκεῖ εἰς τὸ ἕκτον κεφάλαιον, κάτι τὸ ὁποῖον ἀδυνατεῖ νὰ συλλάβῃ ὁ νοῦς τοῦ πιστοῦ ἀνθρώπου! Συγκεκριμμένως, καὶ ἀναφερόμενος ὁ Θεῖος Εὐαγγελιστής, εἰς τὴν ἀπιστίαν τῶν Ναζαρηνῶν πρὸς τὸν Χριστόν, ἐπειδὴ τὸν ἐγνώριζον ἀπὸ τὴν παιδικήν Του ἡλικίαν, λέγει τοῦτο τὸ ἐντυπωσιακόν: «Καὶ οὐκ ἠδύνατο ἐκεῖ οὐδεμίαν δύναμιν ποιῆσαι, εἰ μὴ ὀλίγοις ἀρρώστοις ἐπιθεὶς τὰς χεῖρας ἐθεράπευσε. Καὶ ἐθαύμαζε διὰ τὴν ἀπιστίαν αὐτῶν» (Μάρκ. ΣΤ΄ 5-6). Ὑπογραμμίσαμεν τὴν … ἀδιανόητον ταύτην φρᾶσιν, ἥτις καὶ καταδεικνύει τοῦτο τὸ ὁποῖον ἤδη προείπομεν … «Ἀδυνατεῖ» ὁ Παντοδύναμος Θεὸς νὰ θαυματουργήσῃ; Καὶ ὅμως … Καὶ τὸ λέγει τοῦτο ὁ Ἀλάνθαστος λόγος τῆς Ἁγίας Γραφῆς! Ἄνευ τῆς πίστεώς μας εἰς τὴν δύναμιν τοῦ Κυρίου, οὔτε καὶ Αὐτὸς ὁ Παντοδύναμος Θεός, «δὲν δύναται» νὰ μᾶς βοηθήσῃ! Τίποτε δὲν πρόκειται νὰ ἐπιτύχωμεν … οὔτε ἐν τῷ παρόντι αἰῶνι, οὔτε καὶ ἐν τῷ μέλλοντι …! 


Ἡ Πίστις τῶν Ἁγίων. 

Κατόπιν τῶν ὅσων προείπομεν, ἂς ἀνατρέξωμεν εἰς τὰς βιογραφίας ἁπάντων τῶν Ἁγίων τῆς Πίστεως ἡμῶν, τῆς τε Παλαιᾶς καὶ τῆς Καινῆς μετὰ Χριστὸν ἐποχῆς! Ἴδιον καὶ κοινὸν χαρακτηριστικὸν τούτων ἁπάντων, δὲν εἶναι … οὔτε ὁ ἀσκητικός των βίος, οὔτε τὰ φρικτὰ μαρτύρια, οὔτε ἡ ἐνάρετος πολιτεία των, οὔτε ἀκόμη καὶ τὰ θαύματα τὰ ὁποῖα ἐπετέλουν διὰ τῆς Θείας Δυνάμεως! Καὶ ἀσκητικὸν βίον, καὶ μαρτύρια διὰ τὰς πεποιθήσεις καὶ ἰδέας, καὶ ἀρετὰς ποικίλας, καὶ νηστείας σκληροτέρας καὶ αὐτῶν τούτων τῶν μεγάλων Πατέρων καὶ Ἀσκητῶν τῆς Ἐκκλησίας μας, ἀλλὰ καὶ θαύματα - ὅσον καὶ ἂν τοῦτο μᾶς ἐκπλήσσει, - βλέπομεν νὰ συμβαίνωσι, καὶ εἰς αἱρετικούς, καὶ εἰς ἀσεβεῖς, ἀλλὰ καὶ εἰς ἀρνητὰς καὶ ἀσχέτους πρὸς τὴν Πίστιν …! 

Ἂς σκεφθῶμεν …! Ἆραγε ὁ Ἰούδας ὁ προδότης, δὲν ἔκανε θαύματα; «Μὴ τοῦ χαρίσματος τῶν ἰαμάτων ἐστέρησε;», τὸν ἐρωτᾶ ἡ Ἐκκλησία, διὰ τῆς ὑμνολογίας τῆς Μ. Πέμπτης! Δὲν εἶδον καὶ δὲν ἔζησαν θαύματα … τεράστια, οἱ εἰδωλολάτραι καὶ τύραννοι καὶ διῶκται τῆς Χριστιανικῆς Πίστεως; Δὲν γίνονται θαύματα ἐξαίσια καὶ ἀκατάληπτα διὰ τῶν χειρῶν ἡμῶν τῶν ἁμαρτωλῶν κληρικῶν; Δὲν συγχωρεῖ ὁ Κύριος τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν διὰ τῶν χειρῶν τῶν Πνευματικῶν Πατέρων; Δὲν μετατρέπεται ὁ ἄρτος καὶ ὁ οἶνος εἰς Σῶμα καὶ Αἷμα Χριστοῦ, καὶ ταῦτα … δὲν μεταλαμβάνομεν; 

Συνεπῶς, ἐκεῖνο τὸ στοιχεῖον τὸ ὁποῖον καταξιώνει τὸν ἄνθρωπον ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, εἶναι ἡ Πίστις του καὶ ἡ Ἀγάπη του πρὸς τὸν Θεόν! Πίστις, ὄχι εἰς τὰ «παχειὰ» λόγια τὰ ὁποῖα συνήθως λέγομεν, ἀλλὰ «πίστις δι’ ἀγάπης ἐνεργουμένη» (Γαλ. Ε΄ 6). 


Ἡ σώζουσα πίστις ! 

Ὁ Ἅγιος Ἰάκωβος ὁ Ἀδελφόθεος διὰ νὰ μᾶς διδάξῃ τὴν … σώζουσαν πίστιν, - ἐκεῖ εἰς τὴν Καθολικήν του ἐπιστολήν, - λέγει τοῦτα τὰ ἐκπληκτικά … «Σὺ πιστεύεις ὅτι ὁ Θεὸς εἷς ἐστι· καλῶς ποιεῖς· καὶ τὰ δαιμόνια πιστεύουσι καὶ φρίσσουσι» (Ἰακ. Β΄ 19). Κατάλαβες, ἀδελφέ μου; Καυχώμεθα διὰ τὴν πίστιν μας εἰς τὸ ὅτι … «ὑπάρχει Θεός», μίαν πίστιν, δηλαδή, τὴν ὁποίαν ἔχουσι καὶ αὐτὰ τὰ βρωμερὰ πνεύματα! Ἀσφαλῶς καὶ … δὲν πρόκειται νὰ σωθῶμεν μὲ κριτήριον μίαν τοιαύτην … πίστιν! 

Ἐκείνη τὴν Πίστιν τὴν ὁποίαν ἐπεβράβευσεν σήμερον ὁ Κύριος εἰς τὸ τυφλόν, καὶ ἡ ὁποία … συνήργησεν εἰς τὴν Θαυμαστὴν θεραπείαν του, ἀλλὰ καὶ τὴν ὁποίαν ζητεῖ ἀπὸ ἡμᾶς ὁ Κύριος, εἶναι ἡ Πίστις καὶ ἀπόλυτος ἐμπιστοσύνη, εἰς τὴν Θείαν παντοδυναμίαν καὶ τὴν ἰδικήν μας ἀνθρωπίνην … ἀδυναμίαν! «Χωρὶς ἐμοῦ οὐ δύνασθε ποιεῖν οὐδέν» (Ἰωάν. ΙΕ΄ 5)! 


Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου 

      Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν


Πρόγραμμα Φεβρουαρίου Ιερού Ναού Αγίου Ιωάννου Παραλίας Πατρών

 

Εφημερίδα "ΔΙΨΩ" ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2021

Δ Ι Ψ Ω

Από την Ελληνορθόδοξη Κοινωνία Προσώπων «ΔΙΨΩ»

Νοέμβριος 2021

Διαβάστε ολόκληρη την Εφημερίδα του Νοεμβρίου. 
Θα την βρείτε ΕΔΩ σε μορφή ψηφιακού εντύπου, το οποίο μπορείτε να... ξεφυλλίσετε!

Δευτέρα 31 Ιανουαρίου 2022

Κυριακή 23 Ιανουαρίου 2022

Εβδομαδιαίο  Φυλλάδιο 
«Για τους Γονείς της Ενορίας»
Ιερός Ναός Γενέσιον Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών





Πατήστε πάνω στις φωτογραφίες για να διαβάσετε

Πέμπτη 27 Ιανουαρίου 2022

Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος - Τι σημαίνει φθόνος;

 

Κυριακή 16 Ιανουαρίου 2022

Εβδομαδιαίο  Φυλλάδιο 
«Για τους Γονείς της Ενορίας»
Ιερός Ναός Γενέσιον Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών





Πατήστε πάνω στις φωτογραφίες για να διαβάσετε τα κείμενα

Η λέπρα και οι... λεπροί! - π. Τιμόθεος Παπασταύρου


ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ΔΩΔΕΚΑΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ  (16 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2022)

«καὶ αὐτὸς ἦν Σαμαρείτης» (Λουκ. ΙΖ΄ 16). 


Ἡ λέπρα καὶ οἱ … λεπροί! 

Λεπροί, φίλοι μου ἀναγνῶσται, εἶναι οἱ δέκα ἐκεῖνοι περιθωριοποιημένοι καὶ ἐκδιωγμένοι ἀπὸ τὴν κοινωνία τῶν ἀνθρώπων, οἱ ὁποῖοι προστρέχουν πρὸς τὸν Κύριο διὰ νὰ εὕρουν τὴν θεραπεία τους. Νοσοῦν ἀπὸ τὴν πλέον ἐπικίνδυνον ἀσθένειαν ἐκείνης τῆς ἐποχῆς, τὴν λέπραν, διὰ τὴν ὁποίαν ἀκόμη καὶ ὁ Μωσαϊκὸς νόμος …  παρενέβαινεν εἰς τὴν … διαχείρισίν της! 

Συγκεκριμμένως, εἰς τὸν νόμον ποὺ ἐδόθῃ ὑπὸ τοῦ Κυρίου εἰς τὸν Μωϋσῆν, κατὰ τὴν πορείαν τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ πρὸς τὴν γῆν τῆς ἐπαγγελίας, μεταξὺ τῶν ἄλλων Θείων ἐντολῶν, ὑπῆρχον καὶ ἐκεῖναι αἱ ὁποῖαι ὥριζον λεπτομερῶς, τὴν διαχείρισιν καὶ ἀντιμετώπισιν τῆς φοβερᾶς λοιμώδους καὶ θανατηφόρου ταύτης νόσου. Ἐκεῖνοι, οἵτινες θὰ προσεβάλλοντο ὑπ’ αὐτῆς, θὰ ἔπρεπε νὰ ἀποβάλλωνται ἀπὸ τὰς κοινωνικὰς συναθροίσεις, ἀκόμη δε καὶ ἀπὸ τὴν στοιχειώδη συγκατοίκησιν μετὰ τῶν ἄλλων ἀνθρώπων, καὶ νὰ ζῶσιν ἀπομονωμένοι καὶ καταδικασμένοι … εἰς θάνατον(!), ἐφ’ ὅσον ἐπρόκειτο περὶ μεταδοτικῆς καὶ θανατηφόρου ἀσθενείας! Μόνον ἐφ’ ὅσον ὁ Θεὸς ἐπέτρεπεν, νὰ εὕρῃ κάποιος λεπρὸς τὴν θεραπείαν του, ὤφειλεν οὗτος ἵνα ὑπάγῃ πρὸς τοὺς ἱερεῖς (ἀρμοδίους διὰ τὴν ἐπιβεβαίωσιν τῆς ὑγείας), καὶ ἀφοῦ ὑποστεῖ τὸν ἀπαραίτητον καὶ ἐνδελεχῆ ἔλεγχον, ἐπιστρέψει ἐν συνεχείᾳ εἰς τοὺς οἰκείους αὐτοῦ …! 

Φοβερά, λοιπόν, ἡ θανατηφόρος αὕτη ἀσθένεια, καὶ οἱ νεκροὶ … ἦσαν πολλοί! Ὄχι δε μόνον ἐκεῖ εἰς τὴν περιοχὴν τῶν Ἱεροσολύμων, ἀλλὰ καὶ εἰς ἅπαντα τὸν κόσμον! Ἕως τὰ μέσα τοῦ δεκάτου ἑνάτου καὶ τὰς ἀρχὰς τοῦ εἰκοστοῦ, - ὁπότε καὶ ἀνεκαλύφθῃ … ἡ θεραπεία της, - ὁ θάνατος ἦτο τὸ φυσικὸν ἐπακόλουθον ταύτης! 


Ἡ θεραπεία! 

Ὁ Κύριος συγκινεῖται ἀπὸ τὸ μαρτύριον τῶν δέκα τούτων λεπρῶν καὶ σπεύδει νὰ τοὺς θεραπεύσῃ! Ὄχι ἀμέσως καὶ αὐτομάτως, - ὅπως ἔκαμεν εἰς τὴν περίπτωσιν … ἄλλου λεπροῦ (Ματθ. Η΄ 1-4), - ἀλλὰ σταδιακῶς καὶ βαθμηδόν …! Συγκεκριμμένως, ἡ πρώτη κίνησις τοῦ Κυρίου εἶναι, ἵνα ἀποστείλῃ τούτους εἰς τοὺς ἀρμοδίους διὰ τὴν ὑγείαν των, ἱερεῖς … «πορευθέντες ἐπιδείξατε ἑαυτοὺς τοῖς ἱερεῦσι» (Λουκ. ΙΖ΄ 14). Ἴσως, ἀναρωτώμεθα, … διατί ὁ Κύριος δὲν θεραπεύει τούτους ἀμέσως ...! Ὅμως  ἡ ἀπάντησις τῶν Ἁγίων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας μας εἶναι … ὅτι ὁ Κύριος γνωρίζων τὴν ἔκβασιν τῶν γεγονότων, θέλει νὰ τοὺς δώσῃ νὰ αἰσθανθοῦν ἐντονώτερον τὴν θεραπείαν των! «καὶ ἐγένετο ἐν τῷ ὑπάγειν αὐτοὺς ἐκαθαρίσθησαν»! Ἡ θεραπεία των ἐπέρχεται … ὀλίγον κατ’ ὀλίγον! Καθ’ ὁδόν, βλέπουσι τὰς σάρκας των νὰ ἐπανέρχωνται εἰς τὴν κανονικήν των μορφὴν καὶ νὰ ἀποκτῶσι τὸ φυσικὸν των χρῶμα, καὶ συγχρόνως νὰ ἐπανακτῶσι τὰς φυσικάς των δυνάμεις διὰ νὰ δύνανται νὰ ἐπανέλθωσι εἰς μίαν … φυσιολογικὴν ζωήν! Ἕως ὅτου φθάσωσιν εἰς τοὺς ἱερεῖς … εἶχεν ἐπανέλθει πλήρως ἡ ὑγεία των, ὁπότε καὶ ἔλαβον τήν, ἐξ αὐτῶν, διαβεβαίωσιν τῆς πλήρους θερπείας των! 

Τὸ θαῦμα εἶναι ἐμφανέστατον καὶ ἐντονώτατον καὶ … ἡ χαρά των εἶναι ἀπερίγραπτος! «Ἐκ τοῦ θανάτου … εἰς τὴν ζωήν»! Τοιουτοτρόπως βιώνουσι τὴν θεραπείαν των …! Ὡσὰν νὰ ἀνεστήθησαν ἐκ τῶν τάφων … ἐπιστρέφουσιν εἰς τὰς οἰκίας των καὶ τοὺς οἰκείους των διὰ νὰ ζήσωσι καὶ ἀπολαύσωσι τὴν τοιαύτην … νεκρανάστασίν των! 


Οἱ ἀχάριστοι καὶ ὁ εὐγνώμων! 

«Εἷς δὲ ἐξ αὐτῶν, ἰδὼν ὅτι ἰάθη, ὑπέστρεψε μετὰ φωνῆς μεγάλης δοξάζων τὸν Θεόν, καὶ ἔπεσεν ἐπὶ πρόσωπον παρὰ τοὺς πόδας αὐτοῦ εὐχαριστῶν αὐτῷ» (Λουκ. ΙΖ΄ 15-16). Ἕνας, ὅμως, ἐκ τῶν δέκα … δὲν ὑπάγει πρὸς τοὺς οἰκείους του …! Δὲν ἀκολουθεῖ τοὺς ὑπολοίπους …! Βλέπει καὶ ἐκτιμᾷ τὸ ὕψιστον δῶρον ποὺ τοῦ ἔκαμεν ὁ Κύριος, καὶ ἐπιστρέφει ἐκεῖ ὅπου … ὁ Κύριος περιμένει …! Ἐπιστρέφει διὰ νὰ εὐχαριστήσῃ τὸν Εὐεργέτη του! Ἐπιστρέφει … «μετὰ φωνῆς μεγάλης … εὐχαριστῶν αὐτῷ»! Ἐπιστέφει κραυγάζων καὶ διακηρύττων καὶ δοξολογῶν τὸν Θεὸν διὰ τοῦτο τὸ ἀνέλπιστον δῶρον τῆς θεραπείας του! Πίπτει εἰς τοὺς πόδας τοῦ … Εὐεργέτου του καὶ τὸν εὐχαριστεῖ … «νεκρὸς ἦν καὶ ἀνέζησε»! Ἐκδηλώνει τὴν εὐγνωμοσύνην του πρὸς τὸν Κύριον, ἔστω καὶ ἂν ἡ … ἐθνικότητά του ἴσως τὸν ἠμπόδιζεν! 

«Καὶ αὐτὸς ἦν Σαμαρείτης»! Ὁ εὐγνώμων, ἦτο Σαμαρείτης! Τονίζεται ἐν προκειμένῳ ἡ ἐθνικότης τοῦ τοιούτου … πρώην λεπροῦ, διότι τὸ μῖσος καὶ ἡ ἐχθρότης μεταξὺ Ἰουδαίων καὶ Σαμαρειτῶν, δὲν «ἔβλεπε» συνήθως, τοιαύτας εὐγενείας καὶ τοιούτους συναισθηματισμούς! Ἐάν, ὅμως, ἐπιστρέφει διὰ νὰ εὐχαριστήσῃ … «ὁ ἀλλογενὴς οὗτος», πόσον μᾶλλον ὤφειλαν νὰ πράξουν τοῦτο οἱ ὑπόλοιποι ἑννέα … Ἰουδαῖοι; Πέραν τῆς στοιχειώδους εὐγνωμοσύνης, … πέραν τοῦ ὀφειλομένου … «εὐχαριστῶ!», ἦτο καὶ ἡ ἐθνικότης τὴν ὁποίαν θὰ ἔπρεπε νὰ ἐκτιμήσωσιν οὗτοι, ἔστω καὶ στοιχειωδῶς! 


Ἡ ἀπαίτησις τοῦ … Εὐεργέτου! 

Ὅσον καὶ ἂν ἀρνούμεθα τὰς ἐκδηλώσεις εὐχαριστίας πρὸς τὸ πρόσωπόν μας, καθ’ ὅσον προσεφέραμεν κάποιο μικρὸ ἢ μεγάλο δῶρον εἰς κάποιον, … θὰ πρέπῃ νὰ ὁμολογήσωμεν ὅτι καὶ … περιμένομεν ἀλλὰ καὶ θέλομεν τὴν … εὐχαριστίαν, ἀλλὰ καὶ ἐκτίμησιν τοῦ δώρου μας! Δυσφοροῦμεν, - καὶ ἴσως ὄχι ἀδίκως! - ὅταν «προπερνᾶται» τὸ δῶρον μας μὲ ἀδιαφορίαν καὶ παρασιωπᾶται ἡ «μαγικὴ» ἐκείνη λέξις … «εὐχαριστῶ»! Ἴσως πρόκειται περὶ ἀνθρωπίνης … ἀδυναμίας, ἀλλὰ παρατηροῦντες καὶ τὴν ἀντίδρασιν τοῦ Διδασκάλου ἐν προκειμένῳ, αἰσθανόμεθα ὅτι … δικαίως καὶ ζητοῦμεν τὴν τοιαύτην ἐλαχίστην λεκτικὴν … ἀνταπόδοσιν διὰ τὸ … δῶρον μας! 

«Οὐχὶ οἱ δέκα ἐκαθαρίσθησαν; Οἱ δὲ ἐννέα ποῦ; Οὐχ εὑρέθησαν ὑποστρέψαντες δοῦναι δόξαν τῷ Θεῷ εἰ μὴ ὁ ἀλλογενὴς οὗτος;» (Λουκ. ΙΖ΄ 17-18)! Διὰ τούτων τῶν λόγων, - θὰ ἐλέγωμεν ὅτι - … διαμαρτύρεται ὁ Κύριος διὰ τὴν ἀχαριστίαν τῶν ἀγνωμόνων ἑννέα πρώην λεπρῶν! Τοῦτό δε, μᾶς ὁδηγεῖ εἰς τὸ ἀσφαλὲς συμπέρασμα, ὅτι ἡ ἰδία ἀπαίτησις τοῦ Κυρίου, ἰσχύει καὶ διὰ πᾶσαν εὐεργεσίαν πρὸς πάντα … εὐεργετούμενον! 

Ἀνελογίσθημεν, ἆραγε, πόσας ἀμετρήτους εὐεργεσίας, ὑλικάς τε καὶ πνευματικάς, ἀπολαμβάνομεν καθ’ ἡμέραν παρὰ τοῦ «Εὐεργέτου τῶν ὅλων»; Πόσα … «εὐχαριστῶ», χρεωστοῦμεν εἰς Αὐτόν, ἀλλὰ καὶ περιμένει ἀπὸ ἡμᾶς; Συνήθως, περιορίζομεν τὴν προσευχήν μας, εἰς τὸ νὰ ζητοῦμεν καὶ νὰ … ἐπαιτοῦμεν, τὴν Ἀγάπην Του καὶ τὸ ἔλεός Του, ἀλλὰ καὶ τὴν πραγματοποίησιν τῶν … ἐπιθυμιῶν μας! Εὐχαριστήσαμεν ὅμως … ποτέ;;; Δυσφοροῦμεν ὅταν ὁ Κύριος … καθυστερεῖ ἢ καὶ ἀρνεῖται νὰ μᾶς δώσῃ καὶ νὰ ἐκπληρώσῃ τὰ αἰτήματά μας … Τὸν εὐχαριστήσαμεν ὅμως … ποτέ, διὰ τὸ Πανάγιον Σῶμα Του, διὰ τὴν ἄφεσιν τῶν ἁμαρτιῶν ἡμῶν, διὰ τὴν Ἐκκλησίαν Του, διὰ τὴν ἀνοχήν Του καὶ μακροθυμίαν Του, διὰ τὴν ὑγείαν μας, διά …, διά …, διά …! 

Εἶναι βέβαιον, ὅτι θὰ ἐντραπῶμεν ἵνα ἀτενίσωμεν Αὐτόν, κατὰ τὴν Δευτέραν Αὐτοῦ παρουσίαν, λόγω τῆς ἀναξιότητος ἡμῶν! Ἂς ἐπιδιώξωμεν ὅμως, νὰ εὑρεθῶμεν … εὐγνώμονες ἔναντι τῶν τόσων καὶ μεγίστων εὐεργεσιῶν Αὐτοῦ πρὸς ἡμᾶς! 


Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου

       Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν


Εφημερίδα "ΔΙΨΩ" ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2021

Δ Ι Ψ Ω

Από την Ελληνορθόδοξη Κοινωνία Προσώπων «ΔΙΨΩ»

Οκτώβριος 2021

Διαβάστε ολόκληρη την Εφημερίδα του Οκτωβρίου. 
Θα την βρείτε ΕΔΩ σε μορφή ψηφιακού εντύπου, το οποίο μπορείτε να... ξεφυλλίσετε!


Δευτέρα 24 Ιανουαρίου 2022

Γέροντας Γερβάσιος ο εκ Πατρών

Εκοιμήθη στην Ιερά Μονή Κουτλουμουσίου ο γέροντας Γερβάσιος ο κατά κόσμον (Νικόλαος Παπαδόπουλος) σε ηλικία 102 ετών, πνευματικό παιδί του οσίου Πατρός Γερβασίου Παρασκευοπούλου. 

Εκάρη μοναχός στην ιερά μονή Ομπλού και μετά πήγε για περισσότερη ησυχία στην Ιερά Μονή Κουτλουμουσίου.