Κυριακή 7 Οκτωβρίου 2018

Εβδομαδιαίο  Φυλλάδιο 
«Για τους Γονείς της Ενορίας»

Ιερός Ναός Γενέσιον Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών

Πατήστε πάνω στις φωτογραφίες για να διαβάσετε τα κείμενα.

Πρόσκληση σε συνέδριο: "Η πολιτική στην Ορθόδοξη Παράδοση"

Κυριακή 30 Σεπτεμβρίου 2018

Εβδομαδιαίο  Φυλλάδιο 
«Για τους Γονείς της Ενορίας»

Ιερός Ναός Γενέσιον Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών

Πατήστε πάνω στις φωτογραφίες για να διαβάσετε τα κείμενα.

- Ποια η σχέση σας με τον Θεό;

-Ποια είναι η σχέση σας με τον Θεό;

-Μικρού παιδιού που εμπιστεύεται το χέρι του πατέρα του ή ερωτευμένου που βάζει πάνω από όλα και όλους τον έρωτά του. Είναι και η γλυκιά χαρά τού να είναι εκεί κι όμως να Τον αγγίζω εδώ. Πόσα Του χρωστάω!

Σταμάτης Σπανουδάκης Μουσικοσυνθέτης

Η κοινή απαίτηση όλων των ανθρώπων - αρχιμ. Τιμόθεος Παπασταύρου

ΚΥΡΙΑΚΗ  ΔΕΥΤΕΡΑ  ΛΟΥΚΑ  (30  ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ  2018)

"Καὶ καθὼς θέλετε ἵνα ποιῶσιν ὑμῖν οἱ ἄνθρωποι, καὶ ὑμεῖς

ποιεῖτε αὐτοῖς ὁμοίως" (Λουκ. ΣΤ΄ 31).

Ἡ κοινὴ ἀπαίτησις ὅλων τῶν ἀνθρώπων.

Ἂν θὰ μπορούσαμε νὰ κάνουμε ἕνα παγκόσμιο "γκάλοπ" καὶ νὰ ρωτήσουμε, τὸν κάθε ἄνθρωπο, κάθε φυλῆς, κάθε ἐθνικότητας καὶ κάθε γένους, μεγάλον, μεσήλικα ἢ καὶ αὐτὰ ἀκόμη τὰ μικρὰ παιδιά, ποιὰ θὰ ἦταν ἡ ἀπαίτησή τους εἰς τὸν παρόντα κόσμον, πολλὲς καὶ ποικίλες ἀπαντήσεις θὰ παίρναμε. Πολλοί, πάρα πολλοί, θὰ ἤθελαν τὸ ὄντως τεράστιον ἀγαθὸν τῆς ὑγείας. Νὰ μὴν ὑπάρχῃ ἀρρώστεια καὶ ὁ θάνατος νὰ ἤρχετο μὲ ἕναν ἀνώδυνο καὶ γλυκὺ τρόπο. Πολλοί, ἐπίσης, - γιὰ νὰ μὴν εἰπῶ, ὅλοι - θὰ ἤθελαν νὰ ὑπάρχῃ μία παγκόσμια οἰκονομικὴ ἄνεσις, οὕτως ὥστε, νὰ ἐξαλειφθῇ ἡ κάθε εἴδους οἰκονομικὴ ἀνάγκη καὶ ἀπαίτησις. Ἄλλοι, πάλιν, θὰ ζητοῦσαν νὰ ὑπάρξῃ μία ἀσφάλεια τέτοια ὥστε νὰ "ἀπενεργοποιηθοῦν" ὅλοι οἱ κακοποιοί, καὶ οἱ ἄνθρωποι νὰ ζοῦμε σὲ ἕναν κόσμο ἰδανικό, χωρὶς κοινωνικὲς ἀδικίες, χωρὶς πλούσιους καὶ φτωχούς, χωρὶς "εὐγενεῖς καὶ πληβείους".

Εἶμαι βέβαιος, ὅμως, ὅτι περισσότερον ἀπὸ τὶς προαναφερθεῖσες - ὑποτιθέμενες πάντοτε -  προτιμήσεις τῆς πλειονότητος τῶν ἀνθρώπων, ἡ κοινὴ ἀπαίτησις ὅλων, θὰ ἦταν, νὰ ὑπάρχῃ ἡ ἀμοιβαία ἀγάπη καὶ ὁ ἐξ ἴσου ἀμοιβαῖος σεβασμός, πρὸς ὅλους καὶ ἀπὸ ὅλους. Εἶναι, δηλαδή, αὐτὸ τὸ ὁποῖον μᾶς συνιστᾷ σήμερον τὸ Ἱερὸν Εὐαγγέλιον καὶ ἐνῶ οἱ ἄνθρωποι τὸ "ὀνειρεύονται" καὶ τὸ ἐπιζητοῦν διακαῶς, δὲν καταβάλουν τὴν παραμικρὰ προσπάθεια διὰ τὴν ἐπίτευξή του. Τὸ ἑρμηνεύομεν διὰ νὰ τὸ κατανοήσωμεν˙ "ὅπως θέλετε νὰ συμπεριφέρωνται πρὸς ἐσᾶς οἱ ἄνθρωποι καὶ νὰ σᾶς κάνουν αὐτὰ ποὺ ἐπιθυμεῖτε, τὰ ἴδια νὰ κάμνετε καὶ ἐσεῖς πρὸς αὐτούς"! Ἴσως κάποιοι, τὸν λόγον τοῦτον τοῦ Κυρίου, τὸν προσπερνοῦν κάπως ἐπιπόλαια καὶ ἀπρόσεκτα καὶ φυσικὰ τὸν παρερμηνεύουν. Ἂς δοῦμε, συνεπῶς, τὴν ἔννοιαν τοῦ συγκεκριμμένου "Κυριακοῦ" Λόγου καὶ ἐν συνεχείᾳ νὰ τὸν ἐφαρμόσωμεν εἰς τὴν ζωήν μας.

"καθὼς θέλετε".

Ἑρμηνεύοντες τὸν ὡς ἄνω Λόγον τοῦ Χριστοῦ μας, θὰ τολμούσαμε νὰ εἴπωμεν, ὅτι τὸ "κλειδὶ" στὴν ὑπόδειξη αὐτὴ ἀλλὰ καὶ ἐντολὴ τοῦ Θεοῦ, εἶναι οἱ δύο τοῦτες λέξεις: "καθὼς θέλετε"! Ὄχι, "ὅ, τι σᾶς κάνουν νὰ τοὺς κάνετε" - ὡς συνήθως μᾶς ἀρέσει νὰ παρερμηνεύωμεν τοὺς Θείους Λόγους - ἀλλά, "νὰ κάνετε στοὺς ἄλλους, ἐκεῖνα ποὺ θὰ θέλατε νὰ σᾶς κάνουν"! Τεράστια ἡ διαφορὰ μεταξὺ τῶν δύο ἑρμηνειῶν!!! Ἄλλο πρᾶγμα εἶναι, νὰ κάνω ἐκεῖνο ποὺ μοῦ κάνουν, τὸ ὁποῖον, μπορεῖ νὰ εἶναι καλὸν καὶ ἅγιον, ἀλλὰ μπορεῖ νὰ εἶναι καὶ ἁμαρτωλὸν καὶ ἐπικατάρατον, καὶ ἄλλο πρᾶγμα εἶναι νὰ κάνω πάντοτε ἐκεῖνο ποὺ θὰ ἤθελα νὰ μοῦ κάνουν, δηλαδή, πάντοτε νὰ πράττω τὸ Ἅγιον καὶ Τέλειον - ἀφοῦ αὐτὸ θὰ θέλαμε καὶ ἐμεῖς νὰ μᾶς κάνουν - ἀδιαφορῶντας γιὰ τὸ τί μᾶς κάνουν εἰς τὴν πραγματικότητα. Στὴ μὲν πρώτη περίπτωση, μιλοῦμε γιὰ ἐκδίκηση καὶ μῖσος κατὰ τῶν ἄλλων, στὴ δὲ δεύτερη γιὰ τὰ ἐντελῶς ἀντίθετα, δηλαδὴ τὴν συγχώρηση καὶ τὴν ἀγάπη. Στὴν πρώτη περίπτωση, σκεπτώμεθα πῶς θὰ "πληρώσωμεν τὸν ἄλλον μὲ τὸ ἴδιον νόμισμα", μὲ τὴν ἰδίαν κακὴν συμπεριφορὰν ἢ καὶ ἀκόμη κακωτέραν καὶ κοιμώμεθα καὶ ξυπνοῦμεν, κατεργαζόμενοι τρόπους καὶ μεθόδους, προκειμένου νὰ τὸν πληγώσωμεν καὶ νὰ ἱκανοποιήσωμεν τὸν κατηραμμένον ἐγωϊσμόν μας. Εἰς τὴν δευτέραν, ὅμως, περίπτωσιν, σκεπτώμεθα καὶ "βασανιζώμεθα", πῶς θὰ ἀνταποδώσωμεν εἰς τὸν ἄλλον τὸ κακὸν ποὺ μᾶς ἔκανε, μὲ καλὸν καὶ στὸ ἰδικόν του μῖσος προτιθέμεθα νὰ ἀντιπαραβάλωμεν τὴν ἀγάπην μας.

"Καθὼς θέλετε", σημαίνει, ... μίμησις Χριστοῦ, ἀφοῦ, πρῶτος ὁ Κύριος, εἰς τὴν κακίαν ποὺ τοῦ ἔδειξε καὶ τοῦ δείχνει ὁ ἄνθρωπος, ἀπάντησε καὶ ἀπαντᾷ μὲ τὴν ἀγάπην καὶ τὴν ἀνεξικακίαν Του καὶ μᾶς συνιστᾷ, "Ἐγὼ δὲ λέγω ὑμῖν, ἀγαπᾶτε τοὺς ἐχθροὺς ὑμῶν, εὐλογεῖτε τοὺς καταρωμένους ὑμᾶς, καλῶς ποιεῖτε τοῖς μισοῦσιν ὑμᾶς καὶ προσεύχεσθε ὑπὲρ τῶν ἐπηρεαζόντων ὑμᾶς καὶ διωκόντων ὑμᾶς. Ὅπως γένησθε υἱοὶ τοῦ πατρὸς ὑμῶν τοῦ ἐν οὐρανοῖς, ὅτι τὸν ἥλιον αὐτοῦ ἀνατέλλει ἐπὶ πονηροὺς καὶ ἀγαθοὺς καὶ βρέχει ἐπὶ δικαίους καὶ ἀδίκους" (Ματθ. Ε΄ 44-45). Ὅπως Ἐκεῖνος θέλει νὰ τὸν βλέπωμεν καὶ νὰ τὸν δεχώμεθα, ἔτσι προσφέρει καὶ εἰς ἡμᾶς ἐκεῖνα γιὰ τὰ ὁποῖα ... ποτὲ δὲν ἀξίζαμε καὶ ποτὲ δὲν ἐνδιαφερθήκαμε καὶ ποτὲ δὲν κοπιάσαμε!

Τό, "καθὼς θέλετε", τὸ ἠργάσθησαν καὶ προσεπάθησαν νὰ ἐπιτύχουν, ὅλοι οἱ Ἅγιοι, ἄλλοι ἐντονώτερον καὶ ἄλλοι ὀλιγώτερον, οἱ ὁποῖοι πότε μὲν εἰς τοὺς διωγμοὺς τοὺς ὁποίους ἀδίκως ὑφίσταντο, πότε δὲ εἰς τὰ ὀδυνηρότατα μαρτύρια τὰ ὁποῖα ὑπέστησαν διὰ τὴν ἀγάπην τοῦ Κυρίου μας, πότε εἰς τὰς ἐξορίας καὶ πότε εἰς τὰς ἀδίκους ὕβρεις, ἀπαντοῦσαν μὲ τὴν ἀγάπην των, τὴν ἀνεξικακίαν καὶ τὴν συγχώρησίν των. Τοῦτό δε, διότι, οἱ δύο αὐτὲς λέξεις, ταὐτίζονται νοηματικῶς, μὲ τὴν ἀγάπην καὶ τὴν συγχώρησιν.

"καὶ ὑμεῖς ποιεῖτε αὐτοῖς ὁμοίως"  

Ὁ Θεῖος αὐτὸς Λόγος, φίλοι ἀναγνῶσται, ἐλέχθη ὑπὸ τοῦ Κυρίου μας, εἰς τὴν ἀποκαλουμένην "ἐπὶ τοῦ ὄρους ὁμιλίαν" καὶ ἀπηυθύνετο εἰς χιλιάδας ἀνθρώπους, ἄνδρας, γυναίκας καὶ παιδιά, καθὼς καὶ πρὸς τοὺς μαθητάς Του. Τὸ τονίζομεν τοῦτο τὸ γεγονός, διὰ νὰ μὴν νομισθῇ ὅτι τὴν συγκεκριμμένην διδαχήν, ὁ Κύριος τὴν ἔκανε πρὸς τοὺς μαθητάς Του ἢ πρὸς μίαν ὁμάδα ἀνθρώπων. Ἐλέχθη πρὸς χιλιάδας ἀνθρώπων ἐκείνης τῆς ἐποχῆς, ἀλλά, - ὅπως ἄλλωστε ὁ κάθε Λόγος τοῦ Κυρίου - ἰσχύει διὰ κάθε γεννεὰν ἀνθρώπων τῆς κάθε ἐποχῆς.

Συνεπῶς, τὸν Λόγον τοῦτον τοῦ Κυρίου μας, θὰ πρέπῃ νὰ θεωρήσωμεν, ὅτι ὁ Διδάσκαλος τὸν ἀπευθύνει εἰς καθένα ἕκαστον ἐξ ἡμῶν καὶ ἰσχύει ἐξ ἴσου, ὅσον καὶ ἂν ἔχουν ἀλλάξῃ οἱ ἐποχές, - κάτι τὸ ὁποῖον ἐπικαλεῖται ὁ σημερινὸς ἄνθρωπος σὰν δικαιολογία - καὶ ὅσες χιλιάδες χρόνια καὶ ἂν ἔχουν παρέλθῃ ἢ πρόκειται νὰ παρέλθουν ἀπὸ τότε ποὺ τὰ Πανάγια ἐκεῖνα χείλη τὸν ἐκφώνησαν. Ἄν, ταύτην τὴν ἐντολήν, ἠδύνατο ὁ κόσμος νὰ θέσῃ εἰς ἐφαρμογήν, καὶ ἡμεῖς θὰ ἁγιαζώμεθα ἀλλὰ καὶ τοὺς ἄλλους θὰ βοηθούσαμε εἰς τὸ νὰ ἁγιασθοῦν καὶ ὄντως, θὰ ἐβλέπωμεν νὰ πραγματώνεται ἐκεῖνο τό, "γενηθήτω τὸ θέλημά σου, ὡς ἐν οὐρανῷ, καὶ ἐπὶ τῆς γῆς" (Ματθ. ΣΤ΄ 10).

                                                                                                      Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου

                                                                                                Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν

Θαυμαστὴ διάσωση από αλλοδαπό διὰ πρεσβειῶν τοῦ Ἁγίου Σοφιανοῡ!

Ὀνομάζομαι Γεωργία Γ. Θεοχαροπούλου, κάτοικος Ζωγράφου Ἀττικῆς, καὶ διακονῶ ἕνα μικρὸ παρεκκλήσιο στὸ κέντρο τῆς Ἀθήνας, ἀφιερωμένο στὸν Τίμιο Πρόδρομο, τὸ λεγόμενο τῆς «Κολώνας» (ὁδὸς Εὐριπίδου 70).

Ἡ εὐρύτερη περιοχή, στὴν ὁποία βρίσκεται τὸ ἐκκλησάκι, δυστυχῶς ἔχει πλημμυρίσει ἀπὸ κακοποιὰ στοιχεῖα, κυρίως ἐπικίνδυνων ἀλλοδαπῶν, (ὅπως κλέφτες, ἔμποροι ναρκωτικῶν, ἐγκληματίες, ἔμποροι σαρκός, ἱερόσυλοι κτλ).

Ἕνα πρωϊνό, καὶ ἐνῶ καθόμουν πίσω ἀπὸ τὸ παγκάρι καὶ διάβαζα προσευχές, ξαφνικὰ ἀκούστηκαν οὐρλιαχτὰ ἀπὸ τὸν αὔλειο χῶρο τοῦ Ναοῦ.

Βγῆκα γρήγορα καὶ ἔκπληκτη εἶδα ἕναν ἄγνωστο ἀλλοδαπό, μὲ σκουρόχρωμο δέρμα, νὰ χοροπηδάει καὶ νὰ τρέχει καταδιωκόμενος πρὸς τὴν ἔξοδο ποὺ ὁδηγεῖ στὴν ὁδὸ Εὐριπίδου. Ἀντιδροῦσε μὲ πόνο σὰν νὰ ἔτρωγε ξύλο, σὰν νὰ καιγόταν, καὶ οὔρλιαζε σὰν ἄγριο θηρίο.

Ἀπὸ τὶς φωνὲς βγῆκαν οἱ μαγαζάτορες καὶ συγκέντρωθηκαν καὶ οἱ διερχόμενοι καὶ μὲ ρωτοῦσαν μὲ ἀπορία: «Τί ἔπαθε αὐτός, τί τοῦ ἔκανες;». Καὶ ἀπαντοῦσα: «Δὲν τὸν γνωρίζω, οὔτε τὸν ἔχω δεῖ ποτέ!».

Ἐπέστρεψα μέσα στὸ ἐκκλησάκι τοῦ Ἁγίου Ἰωάννη τοῦ Προδρόμου καὶ ἔκανα τὸν σταυρό μου, εὐχαριστώντας τὸν Χριστὸ καὶ τὸν Βαπτιστή του γιὰ τὴν διάσωση. Σκέφτηκα ὅτι αὐτὸς ὁ ἄνθρωπος −ποὺ ὁποιοσδήποτε θὰ τὸν παρομοίαζε μὲ ἀνήμερο θηρίο ἀπὸ τὴν ζούγκλα− προφανῶς εἶχε ἔρθει μέσα στὸν Ναό γιὰ νὰ κάνει κακό.

Τότε σκέφτηκα πὼς σίγουρα ἐλέγχθηκε ἀπὸ τὸν προστάτη τοῦ Ναοῦ, ἅγιο Ἰωάννη.  

Ὡστόσο, πέρασαν δύο μὲ τρεῖς ἡμέρες ἀπὸ αὐτὸ τὸ γεγονός, καὶ δεῖτε τί ἀποκαλύφθηκε. Ὁ ἴδιος κακὸς ἄνθρωπος ἐπέστρεψε μέσα στὴν ἐκκλησία, ὅμως ἔτρεμε ὁλόκληρος σὲ κατάσταση ἀμόκ. Τὰ μάτια του γυάλιζαν σὰν νὰ πέταγαν φωτιές. Κοίταζε σὰν περιστρεφόμενη κάμερα δεξιὰ-ἀριστερὰ ὅλες τὶς ἱερὲς εἰκόνες. Χωρίς ὑπερβολὴ ἦταν σὲ κατάσταση πανικοῦ∙ εἶχε σηκώσει τὰ χέρια του καὶ γρύλιζε, ἐνῶ ἔτρεμε καὶ ἔψαχνε νὰ ἐντοπίσει κάποια μορφή.

Φοβήθηκα πάρα πολύ. Ξαφνικὰ σταματάει τὸ βλέμμα του δίπλα ἀπὸ ἐμένα, ποὺ βρισκόμουν πίσω ἀπὸ τὸ παγκάρι, καὶ ἄρχισε νὰ ἔρχεται κατὰ πάνω μου, ὅπως ἕνα λιοντάρι στὸ θήραμά του. Δίπλα μου ἀκριβῶς ὑπῆρχε ἡ εἰκόνα τοῦ ἐν πολλοῖς ἄγνωστου ἁγίου Σοφιανοῦ, ἐπισκόπου Δρυϊνουπόλεως, τοῦ σημειοφόρου. Η συγκεκριμένη εἰκόνα τοῦ θαυματουργοῦ Ἱεράρχη ἦταν σὲ μεγάλο μέγεθος (Α3), πλαστικοποιημένη.

Αὐτομάτως τὴν ἅρπαξε μὲ λύσσα καὶ μανία οὐρλιάζοντας. Ἀκόμη τὴν τσαλάκωσε μὲ γρήγορες καὶ βάρβαρες κινήσεις καὶ στὴν συνέχεια βγῆκε ἔξω, τὴν πέταξε στὸν δρόμο καὶ ἄρχισε νὰ τὴν πατάει.

Κάνω μία παρένθεση καὶ θυμίζω πὼς ὁ βίος τοῦ ἁγίου Ἰωάννη τοῦ Προδρόμου ἀναφέρει ὅτι, ὅταν ἡ ἀσεβὴς Ἡρωδιάδα τοῦ πῆρε τὸ κεφάλι, τὸ ἔθαψε ἔξω ἀπὸ τὸ ἀρχοντικό της καὶ κάθε πρωῒ ἀπὸ ἔλεγχο πήγανε καὶ πατοῦσε τὸ σημεῖο ποὺ ἦταν θαμμένη ἡ τίμια κεφαλή!  Ἔτσι καὶ αὐτὸς ὁ ἀθεόφοβος ἀπὸ ἔλεγχο πατοῦσε μὲ μίσος τὸν ἅγιο τῆς Ἠπείρου, Σοφιανό.

Τότε κατάλαβα ὅτι ὁ Ἱεράρχης Σοφιανός, ὅπως εἶναι φανερό, μὲ τὴν ποιμαντική ράβδο του, ἀόρατος, ἤλεγξε τὸν ἄπιστο καὶ τοῦ ἔδωσε ξύλο, ὅταν εἶχε ἔρθει πρὶν τρεῖς ἡμέρες, γιὰ νὰ κάνει κακό.

Εὐχαρίστησα τὸν ἅγιο Σοφιανό ποὺ μὲ προστάτεψε ἀπὸ χέρια ἐγκληματικὰ καὶ τὶς δύο φορές… 

Ἅγιε Σοφιανέ μου, μεγάλε καὶ θαυματουργέ μου,  προστάτη τῶν χριστιανῶν ἀπὸ τοὺς Ἀγαρηνούς, φύλακά μου, ἰαματικέ καὶ ἀόρατε βοηθέ μου, σὲ εὐχαριστῶ!

Ὁ Ἅγιος Σοφιανός, ὁ θαυματουργός, μᾶς βοηθάει σὲ πάσης φύσεως προβλήματα!

Ὀνομάζομαι Ἐλπίδα Κοντογιάννη καὶ διατηρῶ ἕνα μικρὸ τυροπιτάδικο στὸ κέντρο τῆς Ἀθήνας. Εἶναι οἰκογενειακὴ ἐπιχείρηση καὶ εἴμαστε ἡ τρίτη γενιὰ ποὺ τὸ συνεχίζουμε.

Συχνὰ περνῶ ἀπὸ ἕνα μικρὸ ἐκκλησάκι τοῦ Ἁγίου Ἰωάννη τοῦ Προδρόμου, στὴν ὁδὸ Εὐριπίδου 70, καὶ συνήθως ἀνάβω τὸ κεράκι μου καὶ προσεύχομαι.

Μία ἡμέρα ἡ εὐλαβὴς κοπέλα, Γεωργία Θεοχαροπούλου, ποὺ βρίσκεται πάντα στὸ ἐκκλησάκι αὐτὸ καὶ προφανῶς τὸ φροντίζει, μὲ εἶδε μὲ φακέλους στὰ χέρια καὶ μὲ ρωτάει: «Στὴν ἐφορία πηγαίνεις;». Τότε τῆς ἀπαντῶ: «Εἶναι φάκελοι μὲ ρυθμίσεις καὶ πληρωμές!».  Αὐθόρμητα μοῦ δίνει μία εἰκόνα τοῦ ἄγνωστου ἁγίου Σοφιανοῦ, τοῦ Ἠπειρώτη, λέγοντάς μου: «Κράτησέ την, θὰ σὲ βοηθήσει πολύ».

Ἀμέσως ἀσπάστηκα τὴν εἰκόνα καὶ τὴν ἔβαλα στὸ πορτοφόλι μου. Ἔκτοτε ἡ δουλειά μου πῆγε πολὺ καλύτερα, καὶ τὶς ὀφειλές μου ἄρχισα νὰ τὶς ρυθμίζω καὶ νὰ τὶς καλύπτω. Μὲ λίγα λόγια ὅλες οἱ ἐκκρεμότητες σιγὰ-σιγὰ μπῆκαν σὲ μία τάξη. Πιστεύω ἀκράδαντα πὼς στὴν ζωή μας τίποτα δὲν γίνεται τυχαῖα. Πίστη καὶ υπομονὴ νὰ ἔχουμε καὶ ὁ Θεὸς δὲν θὰ μᾶς ἀφήσει!

 Εὐχαριστῶ τὸν ἅγιο Σοφιανό, τὸν Ἀρχιερέα τῆς Δρυϊνουπόλεως, γιὰ τὸ καλὸ ποὺ μοῦ ἔκανε καὶ εὔχομαι πάντα νὰ μὲ προσέχει καὶ νὰ μὲ βοηθάει...

Ἀμήν.

Πρόγραμμα Οκτωβρίου 2018 της ενορίας του Αγίου Ιωάννου Παραλίας Πατρών

Βασιλική Αθ. Παπαμιχαήλ εκ Πατρών:《Το αείμνηστο ιερατικό ζεύγος Πέττα μας έδωσε το σπίτι》.

Δείτε το παρακάτω βίντεο

Ο πατήρ Βασίλειος Βολουδάκης απαντάει στον "ΡΟΥΒΙΚΩΝΑ"

ΠΡΟΣ ΤΟΝ «ΡΟΥΒΙΚΩΝΑ»

ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΔΙΑΒΑΙΝΟΝΤΑΣ ΤΟΝ  «ΡΟΥΒΙΚΩΝΑ» !

Ἀγαπητοί μας,

Ἡ χθεσινή βέβηλη εἰσβολή μελῶν τῆς Ἀναρχικῆς Συλλογικότητός σας (φιλική σημείωση.: Ἀναρχική Συλλογικότητα εἶναι ἔννοιες ἀντιφατικές, γιατί ἡ συλλογικότητα       προϋποθέτει       ἀρχές       καί       ὀργάνωση)

«ΡΟΥΒΙΚΩΝΑΣ» στόν Ἱερό Ναό μας, τοῦ Ἁγίου Νικολάου Πευκακίων Ἀθηνῶν, ἦταν ἀναμφισβήτητα μιά ἀποτρόπαια πράξη, πού δημιούργησε ταραχή στό προσευχόμενο πολυπληθές ἐκκλησίασμα ἀλλά καί σέ ὅλους μας ( Ἐκκλησ. Συμβούλιο, Φιλανθρωπικό Συμβούλιο, στό Προσωπικό καί στούς 5 Ἱερεῖς πού συλλειτουργούσαμε), ἀφοῦ ἔγινε κατά τήν τέλεση τῆς Θείας Λειτουργίας, τή στιγμή, μάλιστα, πού ἐψάλλετο ὁ Τρισάγιος Ὕμνος!

Ὡστόσο, ἡ ἐφόρμηση αὐτή ἦταν ἀποκαλυπτική πολλῶν πραγμάτων καί ἰδιαιτέρως ἡ Προκήρυξή σας προσφέρεται γιά τήν διατύπωση πολλῶν ἐρωτημάτων καί τήν ἐξαγωγή πολλῶν συμπερασμάτων, γι’ αὐτό καί θά κάνω ἀρχή ἀπό ἐκείνη, καταγράφοντάς τα, χάριν συντομίας, τηλεγραφικῷ τῷ τρόπῳ:

1.   Τό περιεχόμενο τῆς Προκηρύξεώς σας, ἀπ’ ἀρχῆς μέχρι τέλους, μέχρι λεπτομερειῶν, ἀποκαλύπτει ὅτι ὅλες σας οἱ πληροφορίες προέρχονται ἀποκλειστικά καί μόνο ἀπό τό ψευδεπίγραφο δημοσίευμα τοῦ κ. Κώστα Ζαφειροπούλου στήν Ἐφημερίδα τῶν Συντακτῶν τῆς 10ης Σεπτεμβρίου 2018, μέ τίτλο «Πετᾶνε πρώην ἀστέγους στό δρόμο»(!), γι’αὐτό καί θεωρῶ τόν κ. Ζαφειρόπουλον ἠθικό αὐτουργό τῆς δικῆς σας ἀνιέρου ἐφόδου. Βεβαίως, ἡ ἠθική αὐτουργία ἄλλου δέν σᾶς ἀπαλλάσσει ἀπό τῆς εὐθύνης σας νά ἐρευνήσετε πρῶτα, νά γνωρίσετε τό ἔργο τοῦ Ναοῦ μας, ὅταν , μάλιστα, ἀπό τοῦ ἔτους 2016 σᾶς ἔχουμε ἀπευθύνει ἐπιστολή μέ τίτλο «Πρός τούς ἀγαπητούς Ἀναρχικούς καί Ἀντιεξουσιαστές» ( τότε πού βομβαρδίσατε σάν ἀλλοεθνεῖς τήν Ἐκκλησία μας μέ φιάλες ὑγραερίου –τύπου Cambing– μέ κίνδυνο ὁλοσχεροῦς καταστροφῆς της,  ἄν  δέν  εἴχαμε  στά παράθυρα ἀλεξίσφαιρα τζάμια), σᾶς  τήν ἐπιδώσαμε  στά  Γραφεῖα  σας  (τήν παρέλαβε μιά εὐγενική κυρία), δημοσιεύθηκε στόν Τύπο, στήν Τηλεόραση καί στό διαδίκτυο καί βρίσκεται μέχρι σήμερα στήν εἴσοδο τοῦ Ναοῦ μας ἀνηρτημένη σέ ξεχωριστό ἀναλόγιο. Ἄραγε, τήν διαβάσατε ἔστω καί πρίν εἰσβάλλετε στόν Ναό μας; Ὄχι, βέβαια, γιατί ἐκεῖ θά διαβάζατε ὅτι σᾶς καλοῦμε νά συνεργασθῆτε μαζί μας, νά μετροῦμε μαζί τό Παγκάρι τῆς Ἐκκλησίας μας καί νά γνωρίσουμε μαζί σας, μέ τίς πληροφορίες πού διαθέτετε, ποιά εἶναι ἐπί τέλους αὐτή ἡ ἀμύθητη περιουσία τοῦ Ναοῦ μας πού μᾶς τήν κρατοῦν κρυμμένη καί μᾶς ἀφήνουν νά ζητιανεύουμε καθημερινά στίς συνειδήσεις τῶν πιστῶν ἀνθρώπων γιά νά ἀνταποκριθοῦμε στίς πολυποίκιλες καθημερινές ἀνάγκες τῶν ἀνθρώπων!

2.         Τό δημοσίευμα τοῦ κ. Ζαφειροπούλου, πού τό υἱοθετήσατε –χωρίς νά συνομιλήσετε μαζί μας– ὡς ἐκφράζον τήν πραγματικότητα καί αὐτό σᾶς βαρύνει, τό χαρακτηρίζω ψευδεπίγραφο γιατί, ἐνῶ στό ρεπορτάζ του ἀναφέρει ὅτι  ὁ Ναός διαβεβαιώνει ὅτι «δέν θά πετάξη κανένα στό δρόμο», ἔθεσε ὡς τίτλο τό ἐντελῶς ἀντίθετο, προφανῶς γιά νά προκαλέση τήν εὐαισθησία τῆς κοινῆς γνώμης, ἡ ὁποία συγκινεῖται μέ ζητήματα ἀστέγων ἀλλά καί γιά νά ἐκθέση τήν Ἐκκλησία. Δέν εἶναι, ὅμως, μόνο ψευδεπίγραφο τό ρεπορτάζ ἀλλά καί προσπαθεῖ μέ ἀποσιώπηση τοῦ κέντρου  βάρους τοῦ θέματος νά συσχετίση ἄσχετα πράγματα γιά νά δημιουργήση ὑπόνοιες τῶν ἀναγνωστῶν του, ἐκτός τῶν ἄλλων καί εἰς βάρος μου.

Τί σημαίνουν αὐτά; Τοῦ δημοσιεύματος, προηγήθηκε τηλεφωνική ἐπικοινωνία τοῦ κ. Ζαφειροπούλου μέ τόν Ναόν μας, μοῦ ἐδόθη ἡ τηλεφωνική γραμμή ὡς ὑπευθύνου τοῦ Ναοῦ, μέ ἐρώτησε γιά τό θέμα τοῦ Ξενῶνος τῆς ἐνορίας μας καί μοῦ ἐζήτησε νά μαγνητοφωνήση τήν συνομιλία μας. Εὐθύς ἀμέσως τοῦ εἶπα ὅτι Πρόεδρος τῆς Ἐνοριακῆς Φιλανθρωπίας εἶναι ὁ π. Γεώργιος Χάας ἀλλά ὅτι εὑρίσκεται σέ ἄδεια, τοῦ ἐξήγησα ὅτι περί τοῦ θέματος πληροφορήθηκα τόν Αὔγουστο τρ.ἔ.,    δέν ἔχω καμμία ἁρμοδιότητα στά θέματα τῆς Φιλανθρωπίας   ἀλλά μόνο συμβουλευτική, διότι τό Ἐνοριακό Φιλόπτωχο Ταμεῖο ἔχει δικό του Πρόεδρο, δικό του Διοικητικό Συμβούλιο, δικό του Α.Φ.Μ. καί λαμβάνει ἐντολές καί ὁδηγίες ἀλλά καί ἐλέγχεται ἀπ ‘ εὐθείας ἀπό τήν Ἱερά Ἀρχιεπισκοπή. Ἡ ἁρμοδιότητα τοῦ Ἐκκλησ. Συμβουλίου, τοῦ ὁποίου ἔχω τήν εὐθύνη, εἶναι νά ἐπιβλέπη καί νά παρακολουθῆ τό ἔργο τῆς Φιλανθρωπίας, ἔχει δηλαδή, μόνο ἠθική εὐθύνη, ἐφ’ ὅσον ἡ Φιλανθρωπία ἐντάσσεται στό ἐνοριακό ἔργο. Πληροφόρησα, συνεπῶς, τόν κ. Ζαφειρόπουλον περί ὅσων καί ὅπως ἐλλειπῶς ἐγνώριζα τότε τό θέμα (λόγω καί τῆς δικῆς μου ἀπουσίας ἐξ Ἀθηνῶν κατά τόν μῆνα Ἰούλιον) , ἀλλά τοῦ ἐτόνισα δύο πράγματα: Πρῶτον, ὅτι λόγῳ τῆς κρισιμότητος τοῦ θέματος συνεκάλεσα κοινή σύσκεψη Ἐκκλησ. Συμβουλίου καί Ἐνοριακοῦ Φιλοπτώχου Ταμείου , μέ τήν παρουσία καί τῶν ἄλλων Ἐφημερίων τοῦ Ναοῦ γιά τίς 18 Σεπτεμβρίου 2018 καί Δεύτερον, ὅτι ὅποια ἀπόφαση καί νά ληφθῆ ἀπό τό Ε.Φ.Τ. δεσμεύομαι προσωπικά νά διαβεβαιώσω ὅτι κανείς τρόφιμος τοῦ Ξενῶνος δέν θά πεταχθῆ στόν δρόμο, ἀλλά προσωπικά θά φροντίσω γιά τήν στέγασή τους ἕως ὅτου παραληφθοῦν ὅλοι ἀπό Κρατικά ἤ ἄλλα Ἱδρύματα. Στό τέλος μέ ρώτησε ἄν εἶμαι ὁ π. Βασίλειος Βολουδάκης καί μοῦ εἶπε ὅτι γνώρισε τή φωνή μου ἐπειδή ἄκουσε ὁμιλίες μου στό διαδίκτυο. Μέ ρώτησε, ἐπίσης, ποιά εἶναι ἡ σχέση τῆς Παρατάξεως «ΚΟΙΝΩΝΙΑ» μέ τόν Ναό καί τοῦ ἀπήντησα ὅτι δέν ὑπάρχει κανένας ἀπολύτως συσχετισμός ἀλλά ὅτι ἁπλῶς ἡ Παράταξη αὐτή δημιουργήθηκε ἀπό ὁμάδα τακτικῶς ἐκκλησιαζομένων ἀνθρώπων, οἱ ὁποῖοι ἐμπνεύσθηκαν ἀπό κάποια ἄρθρα μου, στήν δέ ἐρώτησή του ἄν συμμετέχη στήν Παράταξη καί ἕνας γυιός μου, τοῦ ἀπήντησα καταφατικά.

Πῶς     παρουσιάσθηκε,       ὅμως,      ἀγαπητά      μέλη      τοῦ «ΡΟΥΒΙΚΩΝΑ» τό ρεπορτάζ τοῦ κ. Ζαφειροπούλου, μέ ἀποτέλεσμα νά ‘’ἐμπνευσθῆτε’’ ἐσεῖς τήν ἔφοδό σας στόν Ναό μας; α) Παρουσίασε ψευδῶς ὡς κύριο θέμα  τήν  τἄχα ἀδιαφορία και ἀσπλαχνία τῆς Ἐνορίας μας, ἐνῶ εἶχε ἐνημερωθεῖ   περί   τοῦ   ἀντιθέτου,       β)   ἀπεσιώπησε   ὅτι    ἡ Ἐκκλησία     μας     θά     ἀντιμετωπίση     μέ     σοβαρότητα   καί

ὑπευθυνότητα τό ζήτημα σέ εἰδική Γενική σύσκεψη, γ) ἀπεσιώπησε ὅτι διαβεβαιώθηκε πώς δέν θά πεταχθῆ κανείς τρόφιμος τοῦ Ξενῶνος στόν δρόμο, δ) ἀπεσιώπησε ὅτι ἀποκλειστικός ἁρμόδιος καί ὑπεύθυνος γιά τήν σύσταση, λειτουργία ἤ τήν παύση τῆς λειτουργίας τοῦ Ξενῶνος εἶναι ὁ π. Γεώργιος Χάας καί τό Συμβούλιό του, ε) δέν περίμενε νά γίνη ἡ σύσκεψή μας, ὥστε νά μορφώση ὁλοκληρωμένη εἰκόνα τῆς καταστάσεως (ἀφοῦ ὡς δημοσιογράφος πρέπει νά ἐνδιαφέρεται γιά τήν ἀλήθεια), ἀλλά δημοσίευσε τό ρεπορτάζ του βιαστικά, ὀκτώ μέρες νωρίτερα, στίς 10 Σεπτεμβρίου, ὅταν, μάλιστα, ἡ σύσκεψη αὐτή εἶχε σάν ἀποτέλεσμα νά καταγραφοῦν οἱ παράμετροι τοῦ θέματος καί  νά ἀπευθυνθῆ ἔγγραφο στό ἁρμόδιο Ὑπουργεῖο, τό ὁποῖο καί ἐδήλωσε ὅτι θά ἐπιληφθῆ τοῦ θέματος ἄμεσα, καί στ) συσχέτισε μέ τό ὅλο ζήτημα –ἐντελῶς ἀσχέτως ἀλλά σκοπίμως– καί τήν Παράταξη «ΚΟΙΝΩΝΙΑ», προφανῶς γιά νά ἀφήση πρός δύο κατευθύνσεις ὑπονοούμενα στούς ἀναγνῶστες του. Ἄν εἶχε ἐνδιαφέρον νά παρουσιάση τήν Παράταξη αὐτή, μποροῦσε νά τό πράξη σέ εἰδικό ρεπορτάζ γιά πολιτικά θέματα, δεδομένου ὅτι ἡ «ΚΟΙΝΩΝΙΑ» ἔχει ἱδρυθεῖ πρό δεκαετίας, χωρίς ποτέ μέχρι σήμερα οἱ δημοσιογράφοι νά κάνουν λόγο γι’ αὐτήν. Ποιός ἄλλος λογικός συνειρμός μπορεῖ νά γίνη, ἐκτός αὐτοῦ πού ἐξέθεσα;

3.   Ἀγαπητοί τοῦ «ΡΟΥΒΙΚΩΝΑ» μέ ἀπογοητεύσατε! Εἶχα ἐκτιμήσει τίς προθέσεις σας νά ἐξεγείρεσθε γιά τίς ἀδικίες πού συμβαίνουν στήν Πατρίδα μας καί τήν φαυλότητα πού διαπιστώνουμε ὅλοι στόν δημόσιο βίο, πολιτικό ἤ ἐκκλησιαστικό, παρ’ ὅτι δέν συμφωνῶ μέ τίς μεθόδους σας τῆς βίας. Μάθετε ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν πλάσθηκε ἀπό τόν Θεό μας μέ τήν προδιαγραφή τῆς βίας καί γι’ αὐτό θά ἀντιδροῦν σέ ὅλους τούς αἰῶνες οἱ ἄνθρωποι κατά τῆς ὁποιασδήποτε βίας, εἴτε πολιτικῆς, εἴτε θρησκευτικῆς, εἴτε ἀναρχικῆς καί ἀντιεξουσιαστικῆς. Ἀλήθεια, ἡ βία δέν εἶναι ἐξουσία;

Μέ ἀπογοητεύσατε, γιατί περίμενα, ἔστω  τήν ὑστάτη ὥρα, παρά τήν βέβηλη ἔφοδό σας, μέ τήν ὁποία διακόψατε   τήν Λατρεία τῶν ἀνθρώπων πρός τόν Ἀληθινό Θεό τους, πού   τόσο

πολύ εὐεργετεῖ καί σᾶς καθημερινά, περίμενα νά μοῦ ἀπαντήσετε, ὅταν ἀπό τῆς Ὡραίας Πύλης τοῦ Ἱεροῦ Βήματος σᾶς ἐρωτοῦσα μέ ἐπιμονη, «Παιδιά, τί θέλετε, τί ζητᾶτε;», ἐνῶ ἐσεῖς συνεχίσατε τίς κραυγές χωρίς νόημα καί σκοπό, χωρίς ἐπιθυμία νά συζητήσετε, νά ἀκούσετε τόν ἄλλο καί ἄν δέν ἔχουν ἀλήθεια καί νόημα τά λόγια του, νά ἀκολουθήσετε τίς μεθόδους σας.

Στήν Προκήρυξή σας ἀντιγράψατε τό ρεπορτάζ τοῦ κ. Κ. Ζαφειροπούλου, μέ ἀναφέρετε ὀνομαστικά, χωρίς, πιστεύω, μέχρι χθές νά με εἴχατε ἰδεῖ οὔτε σέ φωτογραφία καί ἀναμηρυκάσατε τά περί «Κόμματος τοῦ γυιοῦ μου», χωρίς νά γνωρίζετε γιά ποιό πρᾶγμα μιλᾶτε. Γι’ αὐτό ἔχει πρώτιστη εὐθύνη ὁ δημοσιογράφος, ἀλλά ὄχι λιγώτερη καί ἐσεῖς.

4.       Κάτι τελευταῖο, ἐντελῶς Πατρικά καί μέ εἰλικρινῆ ἀγάπη. Προσέξτε αὐτόν πού σᾶς ἔδωσε τό ὄνομα «ΡΟΥΒΙΚΩΝΑΣ». Μάθετε ποιός εἶναι ὁ νονός πού βάπτισε τήν προσπάθειά σας, γιατί κάτι ἄλλο ἐπιδιώκει. Ὁ  Ρουβίκωνας εἶναι ἕνας Ποταμός, δέν ἐνεργεῖ, δέν ἀποφασίζει, δέν ἐπιτυγχάνει ΆΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΑ. Ἱστορικά δέν ἔδρασε, ἀφοῦ εἶναι ποτάμι, ἄλλοι τόν ἔθεσαν σάν προϋπόθεση, σάν ὅριο γιά νά νομιμοποιηθοῦν νά κάνουν πόλεμο. Κάποιοι ἄλλοι, λοιπόν, θέλουν νά σᾶς διαβοῦν, ὅπως τότε, γιά τίς ἐπιδιώξεις τους. Μή γίνετε γέφυρα γιά νά γελοῦν αὔριο ἐκεῖνοι, πού θά ὠφεληθοῦν ἀπό σᾶς, γιά νά ἐπιβάλλουν καί σέ σᾶς καί στήν Πατρίδα μας μιά στυγνή καί ἀδυσώπητη τυραννία!

Σᾶς περιμένω νά συνεργασθοῦμε σωστά καί ὠφέλιμα, ἄν θέλετε κάποια πράγματα νά ἀλλάξουν καί δέν σᾶς ἐνδιαφέρει μόνο ἡ φασαρία.

Μέ Πατρική ἀγάπη

π. Βασίλειος Ε. Βολουδάκης

Πρόεδρος τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ Συμβουλίου τοῦ Ἱ. Ναοῦ Ἁγ. Νικολάου Πευκακίων Ἀθηνῶν