Ένας λόγος που η εκπαίδευση είναι χάλια...

 Δείτε το παρακάτω βίντεο

Δεν έχετε μείνει πίσω… βαδίζετε απλά στο δικό σας μονοπάτι

«Όταν εύχεσαι να ήσουν κάποιος άλλος, απαρνείσαι το άτομο που ήδη είσαι», μας λέει ο Sven Goran Eriksson. Πράγματι, η διαδικασία της σύγκρισης σπάνια αποτελεί μια θετική ή παραγωγική εμπειρία· οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν την τάση να εξιδανικεύουν τους άλλους, ενώ υποβιβάζουν τους εαυτούς τους. Εξαιτίας αυτής της αρνητικής προκατάληψης, πολλά άτομα συμπεραίνουν ότι βρίσκονται χρόνια πίσω από εκεί που θα «έπρεπε» να βρίσκονται στη ζωή.

Επιπλέον, όσο πιο φιλόδοξος είναι κάποιος, τόσο περισσότερο χρόνο χρειάζεται, για να πετύχει τους στόχους του· τα μεγαλόπνοα σχέδια είναι δυσκολότερο να εκπληρωθούν γρήγορα -και αυτό δεν θα πρέπει να θεωρείται ένα αρνητικό χαρακτηριστικό. Επιπροσθέτως, αυτό δεν σημαίνει ότι κάποιος είναι ανεπαρκής ή ότι θα πρέπει να νιώθει ενοχές που επιθυμεί μια ζωή που δεν ταιριάζει με τις κοινωνικές νόρμες. Όσοι παλεύουν να αλλάξουν τις κοινωνικές αυτές νόρμες προς το καλύτερο, στην ουσία μας είναι πιο απαραίτητοι από εκείνους που ταιριάζουν απόλυτα και άνετα στο status quo (και έχουν ελάχιστη πρόθεση να το αλλάξουν).

Και φαίνεται ότι όσο πιο μεγάλη αυτογνωσία έχει αναπτύξει κάποιος, τόσο πιο ελκυστικά του φαίνονται τέτοια είδη προοδευτικής φιλοσοφίας. Τέτοια άτομα έχουν την τάση να νοιάζονται περισσότερο να παίρνουν τις «σωστές» αποφάσεις όσο συχνότερα είναι δυνατό και έχουν επίσης την τάση να εκτιμούν τον ελεύθερο χρόνο και τις απολαυστικές εμπειρίες σε σύγκριση με τις πολλές ώρες εργασίας και τα υψηλά εισοδήματα. Παρόλο που αυτό μπορεί να μην αποδεικνύεται ιδιαίτερα χρήσιμο σε σχέση με την ανάπτυξη καριέρας, αξίζει και με το παραπάνω, αφού προσφέρει ευτυχία και εσωτερική γαλήνη.

Ασχέτως του πόσο πίσω ή μπροστά νομίζετε ότι βρίσκεστε στη ζωή, αποτελεί επιτακτική ανάγκη η αναγνώριση και αποδοχή των χαρακτηριστικών της προσωπικότητάς σας· το να νιώθετε περήφανοι γι’ αυτά και για τη ζωή που έχετε χτίσει μέχρι εδώ. Για παράδειγμα, αν είστε εσωστρεφείς, να νιώθετε περήφανοι όταν καταφέρνετε να διαμορφώσετε βαθιές διαπροσωπικές σχέσεις, παρά τα μοναχικά σας ένστικτα και αν είστε εξωστρεφείς, να είστε περήφανοι, όταν μπορείτε να απομακρύνεστε λίγο από τους γύρω σας και να μένετε μόνοι.

Είναι σημαντικό να μην επιτρέψετε στο κοινωνικό άγχος να σας καταβάλλει και να σας εμποδίσει από το να κάνετε μια θετική και παραγωγική ζωή. Όπως επίσης, είναι σημαντικό να μην πέφτετε στην παγίδα της σύγκρισης με τη ζωή κάποιου άλλου, αφού όπως προείπαμε, οι συγκρίσεις δεν είναι ιδιαίτερα παραγωγικές.

Αν μπορείτε να επικεντρωθείτε σε εσάς και να αποφύγετε να ακολουθήσετε πιστά τις κοινωνικές νόρμες, στις οποίες δεν νιώθετε πως ανήκετε, τότε θα αρχίζετε να βλέπετε πιο ξεκάθαρα ότι βρίσκεστε στον δικό σας, μοναδικό δρόμο -κάτι που θα σας φέρει εσωτερική ικανοποίηση και γαλήνη. Μόλις βρεθείτε στο δικό σας μονοπάτι, δεν θα νιώσετε ποτέ ότι είστε πίσω ή μπροστά, αλλά πάντα στο σωστό σημείο και με τον σωστό ρυθμό.

Η ιστορία της ζωής σας είναι προσωπική, μοναδική και σίγουρα πολυσύνθετη. Συνεχίστε να μαθαίνετε τον εαυτό σας σε βαθύτερο επίπεδο και θα μπορέσετε να διακρίνετε ποια είναι η δική σας αλήθεια και ποιο το αποτέλεσμα της πίεσης της κοινωνίας.

Εμμανουήλ Ρουμελιώτης

Κυριακή 25 Φεβρουαρίου 2018

Εβδομαδιαίο  Φυλλάδιο 
«Για τους Γονείς της Ενορίας»

Ιερός Ναός Γενέσιον Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών

Πατήστε πάνω στις φωτογραφίες για να διαβάσετε τα κείμενα.

Πόσο επικίνδυνο είναι το μαλακτικό ρούχων για την υγεία μας;

Χρησιμοποιείτε μαλακτικό ρούχων; Αν η απάντησή είναι ναι, τότε θα απογοητευτείτε, γιατί θα διαπιστώσετε ότι πληρώνετε υψηλό τίμημα για να μυρίζουν όμορφα τα ρούχα σας.

Όλοι γνωρίζουμε ότι οι διαφημίσεις μαλακτικών ρούχων συχνά απεικονίζουν μια εικόνα άνεσης, φρεσκάδας και γλυκύτητας.

Όμως, η πραγματική και άσχημη αλήθεια είναι ότι τα περισσότερα μαλακτικά υφασμάτων περιλαμβάνουν έναν μακρύ κατάλογο γνωστών τοξινών και χημικών ουσιών, οι οποίες μπορούν να εισχωρούν στο σώμα σας μέσα από το δέρμα, αλλά και μέσω της εισπνοής, προκαλώντας ένα ευρύ φάσμα προβλημάτων υγείας, ιδιαίτερα στα μικρά παιδιά.

Τα μαλακτικά ρούχων αποτελούνται από ολέθριο συνδυασμό χημικών ουσιών και βαριάς δόσης αρώματος. Τα αρωματικά χημικά είναι ιδιαίτερα δύσκολο να αφαιρεθούν, επειδή έχουν σχεδιαστεί να προσκολλώνται στο ύφασμα έτσι ώστε το άρωμα να μένει στα ρούχα. Αυτό ονομάζεται «ουσιαστικότητα αρώματος», το οποίο περιγράφει το πόσο καιρό ένα άρωμα διαρκεί επί μία συγκεκριμένη επιφάνεια και πώς επηρεάζεται από τη θερμοκρασία, την υγρασία και άλλες συνθήκες.

Αυτά είναι τα πιο κοινά τοξικά χημικά, τα οποία βρίσκονται σε όλα τα μαλακτικά ρούχων:

– Α-τερπινεόλη: αυτό είναι ένα επικίνδυνο τοξικό χημικό, το οποίο μπορεί να προκαλέσει πολλά προβλήματα υγείας, όπως: ζάλη, πονοκεφάλους, πείνα, απώλεια μνήμης, μούδιασμα στο πρόσωπο, πόνο στον αυχένα και στην σπονδυλική στήλη.

– Βενζυλικό Οξικό Άλας: είναι μια τοξική ουσία, η οποία έχει συνδεθεί με τον καρκίνο του παγκρέατος. Οι αναθυμιάσεις μπορούν να προκαλέσουν ερεθισμό στα μάτια και στο αναπνευστικό και η ουσία αυτή μπορεί επίσης να απορροφηθεί και από το δέρμα.

– Βενζυλική Aλκοόλη: H βενζυλική αλκοόλη μπορεί να προκαλέσει πολλά προβλήματα υγείας, όπως: διαταραχές του κεντρικού νευρικού συστήματος, κεφαλαλγία, ναυτία, έμετος, ζάλη και δραματική μείωση της αρτηριακής πίεσης.

– Χλωροφόρμιο: Είναι μία ισχυρή καρκινογόνος νευροτοξίνη και μπορεί να προκαλέσει πολλά προβλήματα υγείας, όπως: απώλεια της συνείδησης, ναυτία, κεφαλαλγία, έμετο, ή/και ζάλη, υπνηλία.

– Λιναλοόλη: Eίναι ένα ναρκωτικό, το οποίο είναι γνωστό ότι προκαλεί αναπνευστικά προβλήματα και τη λεγόμενη «απώλεια συντονισμού των μυών».

Για το λόγο αυτό θα πρέπει να αποφεύγετε τα μαλακτικά ρούχων, και να χρησιμοποιείτε φυσικές εναλλακτικές λύσεις που είναι ασφαλέστερες και πιο αποτελεσματικές.

Φτιάξτε σπιτικό μαλακτικό ρούχων με αιθέρια έλαια:

Υλικά:

1 λίτρο νερό

Μισό λίτρο άσπρο ξύδι

250 γρ. σόδα μαγειρικής

20 σταγόνες αιθέριο έλαιο (γεράνι ή λεβάντα ή tea tree ή λεμόνι ή ευκάλυπτο ή πράσινο μήλο ή ότι άλλο προτιμάτε ) – βάλτε περισσότερες σταγόνες αν θέλετε πιό δυνατή μυρωδιά.

Οδηγίες παρασκευής:

Μέσα σε ένα δοχείο, στο νεροχύτη της κουζίνας, αναμίξτε σιγά σιγά όλα τα υλικά. Το μείγμα θα αφρίσει και στη συνέχεια θα κατακάτσει.

Χύστε το μέσα σε ένα πλαστικό μπουκάλι με καπάκι.

Προσθέτετε 1/4 κούπας (60 ml) μίγματος στο τελευταίο ξέβγαλμα ή τοποθετήστε το από την αρχή στην υποδοχή του μαλακτικού στο πλυντήριό σας.

Τέλος να τονίσω οτι το ξύδι λειτουργεί και ως αποσκληρυντής του νερού αλλά και καθαρίζει το πλυντήριο μας απο άλατα και υπολείμματα σαπουνιών παλαιότερων πλύσεων! Μαζί με την σόδα είναι ότι καλύτερο για την απολύμανση και τον καθαρισμό του πλυντηρίου!!!

Μην ξεχνάτε να ανακατεύετε καλά πριν κάθε χρήση

Και μην ξεχνάτε περιβαλλόμαστε από απίστευτο αριθμό χημικών ακόμη και μέσα στο ίδιο μας το σπίτι, πράγμα που είναι φυσικό και επόμενο να έχει πολύ δυσάρεστες συνέπειες για την υγιεία μας.
Ένας λόγος που δεν είναι καλή η χρήση του μαλακτικού είναι ότι περιέχει σιλικόνες και εμποδίζει την πλήρη καθαριότητα των ρούχων και ειδικά τις πετσέτες του μπάνιου τις κάνει λιγότερο απορροφητικές!

Εφημερίδα "ΔΙΨΩ" ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2018

Δ Ι Ψ Ω

Από την Ελληνορθόδοξη Κοινωνία Προσώπων «ΔΙΨΩ»

Ιανουάριος 2018

Για να διαβάσετε ολόκληρη την εφημερίδα ΔΙΨΩ πατήστε ΕΔΩ

Η τέχνη του να είσαι ευτυχισμένος χωρίς σχέση

Ο John Allen Paulos (μαθηματικός) κάποτε είπε ότι «η αβεβαιότητα είναι η μόνη βεβαιότητα που υπάρχει και το να μάθουμε πώς να ζούμε με ανασφάλεια είναι η μόνη ασφάλεια». Για όποιον βρίσκεται σε σχέση, αυτή η πρόταση θα μπορούσε να αποδειχθεί κάτι παραπάνω από τρομακτική.

Το ίδιο ισχύει και για όποιον βρίσκεται σε σχέση και έχει προηγουμένως βιώσει έναν επίπονο χωρισμό. Γι’ αυτό, χρειάζεται να καταρρίψουμε τα στερεότυπα για την εργένικη ζωή, για μια ζωή χωρίς σχέση. Ένας άνθρωπος που δεν βρίσκεται σε σχέση μπορεί να σημαίνει ότι είναι αρκετά δυνατός για να ζήσει και να απολαύσει τη ζωή, χωρίς να εξαρτάται από τους άλλους. Οι παρακάτω λόγοι θα σας κάνουν να δείτε την «single» ζωή με άλλα μάτια. Να την εκτιμήσετε, να την απολαύσετε και πιθανώς να την επιζητήσετε.

Γιατί να εκτιμήσετε την single ζωή

1. Δεν υπάρχει κανένας λόγος για να μην είστε ο εαυτός σας

Καθώς δεν έχετε έναν/μία σύντροφο για την οποία να νοιάζεστε -ή να χρειάζεται να εντυπωσιάσετε- δεν υπάρχει λόγος να μην είστε χαλαροί. Κάντε ο,τι ακριβώς θέλετε να κάνετε· έτσι απλά.

2. Έχετε περισσότερο χρόνο για να συγκεντρωθείτε στο παρόν

Όπως προαναφέρθηκε, οι εργένηδες και εργένισσες έχουν περισσότερο ελεύθερο χρόνο από εκείνους που έχουν σχέση, επειδή δεν χρειάζεται να αφιερώσουν ενέργεια και χρόνο, ακόμα και για να σκεφτούν το άλλο άτομο, πόσο μάλλον για να κάνουν οτιδήποτε αφορά σε μια σχέση. Το κλειδί λοιπόν εδώ βρίσκεται στο να αφιερώσετε αυτή την ενέργεια , για να ανακαλύψετε τι είναι αυτό που θα σας κάνει ευτυχισμένους, ήρεμους και επιτυχημένους στο παρόν (και ίσως και στο πολύ κοντινό μέλλον)

3. Έχετε την ευκαιρία να αναγνωρίσετε τι λείπει από τη ζωή σας

Εκτός από μια σχέση, φυσικά! Όταν εστιάζετε στο να σκεφτείτε τι θα μπορούσε να σας κάνει πιο ευτυχισμένους, είναι αδύνατο να μην οραματιστείτε εκείνα που δεν έχετε, αλλά που όταν καταφέρετε να τα αποκτήσετε, θα κάνουν τη ζωή σας πιο απολαυστική.

4. Η αλλαγή είναι κάτι θετικό – αρκεί εσείς να τη δείτε με αυτό τον τρόπο

Συχνά, αυτό που χρειάζεται να κάνετε είναι να σκεφτείτε όλες τις ευκαιρίες που είναι τώρα δυνατές εξαιτίας της αλλαγής και να σκεφτείτε όλες εκείνες τις δυνατότητες που είναι ακόμα διαθέσιμες, αφού γίνει η αλλαγή.

5. Μπορείτε να σκεφτείτε τον έρωτα, ακόμα κι αν δεν είστε ερωτευμένοι

Και δεν χρειάζεται να τον σκέφτεστε νοσταλγικά ή με αρνητικό πρόσημο! Συλλογιστείτε πάνω στο ζήτημα του έρωτα γενικά, αλλά και στο πώς θέλετε να ερωτευτείτε διαφορετικά την επόμενη φορά που θα αποφασίσετε να ξεκινήσετε μια σχέση και έτσι θα είστε πιο προετοιμασμένοι και αποφασισμένοι για τη συνέχεια.

6. Δεν είναι και τόσο τραγικό, κοιτώντας τη ζωή γενικά

Όταν σκεφτείτε πόσοι άνθρωποι στον πλανήτη μας υποφέρουν από πείνα και έλλειψη στέγης, θα σας φανεί πραγματικά ανόητο το να στεναχωριέστε και να ανησυχείτε που απλά εσείς δεν έχετε σχέση.

7. Έχετε περισσότερο χρόνο για τους φίλους και την οικογένειά σας

Δεν μπορείτε να αρνηθείτε ότι όταν μια σχέση τελειώνει, έχετε περισσότερο χρόνο και ενέργεια να αφιερώσετε σε όλες τις άλλες διαπροσωπικές σχέσεις της ζωής σας -και να αντλήσετε ικανοποίηση και χαρά επίσης από αυτές.

8. Έχετε λιγότερες δικαιολογίες

Θυμάστε όλες εκείνες τις φορές που είπατε κάτι όπως «Υπάρχουν τόσα πράγματα που χρειάζεται να κάνω, αλλά δεν προλαβαίνω γιατί πρέπει να περάσω χρόνο με τη σχέση μου;» Όταν δεν έχετε σχέση, μια τέτοια δικαιολογία δεν στέκει. Εκτός κι αν βρείτε άλλη δικαιολογία, η μόνη επιλογή που σας μένει είναι να κάνετε επιτέλους εκείνο που αναβάλλατε τόσο καιρό.

9. Έχετε την ικανότητα εξέλιξης και γρήγορης αλλαγής

Αν αποφασίσετε να αφιερώσετε όλο τον επιπλέον χρόνο και ενέργεια σε ένα συγκεκριμένο πρόβλημα ή σκοπό, τότε μπορείτε να καταφέρετε αξιοσημείωτη πρόοδο αρκετά γρήγορα.

10. Γίνεστε πιο ανεξάρτητοι

Και αυτό μόνο καλό μπορεί να αποδειχθεί για την υπόλοιπη ζωή σας και φυσικά για τις μελλοντικές σας σχέσεις.

Εμμανουήλ Ρουμελιώτης

Κυριακή 18 Φεβρουαρίου 2018

Εβδομαδιαίο  Φυλλάδιο 
«Για τους Γονείς της Ενορίας»

Ιερός Ναός Γενέσιον Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών

Πατήστε πάνω στις φωτογραφίες για να διαβάσετε τα κείμενα.

Για όσους νομίζουν ότι το καρναβάλι είναι μία νεότερη έκφραση γιορτής, χαράς και κεφιού... ας διαβάσουν το παρακάτω.

ΤΟΤΕ!

Τι γράφει ο άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης το 18ο αιώνα;

''..Στ’ ἀλήθεια, θά μποροῦσε νά πεῖ κανείς, ὅτι τότε οἱ Χριστιανοί δαιμονίζονται ὅλοι, διότι χορεύουν, παίζουν, τραγουδοῦν ἀσυνείδητα, μέχρι καί αὐτοί οἱ πλέον γέροντες. Καί, ὅποιος δέν χορέψει ἤ δέν τραγουδήσει, θεωρεῖται τρελλός, διότι οἱ ἄνδρες φοροῦν γυναικεία φορέματα καί οἱ γυναῖκες ἀνδρικά· διότι ντύνεται ὁ καθένας μέ διαφορετικά ροῦχα καί μάσκες, τίς κοινῶς ἀποκαλούμενες μουτσοῦνες· τότε δέν ἔχει διαφορά ἡ ἡμέρα ἀπό τήν νύκτα· διότι ἐπίσης μέ τήν ἡμέρα καί ὅλη ἡ νύκτα ξοδεύεται σέ χορούς καί μασκαριλίκια· τότε δέν διαφέρουν οἱ λαϊκοί ἀπό τούς κληρικούς καί τούς ἱερωμένους· διότι ὅλοι ἐξ ἴσου ἀτακτοῦν·

τότε, γιά νά πῶ ἔτσι, πανηγυρίζει ἡ ἀσέλγεια· γιορτάζει ἡ ἀκολασία· εὐφραίνεται ἡ μέθη· ἀγάλλεται ἡ τρυφή καί ἡ ἀσωτεία·χορεύει ὁ διάβολος μέ δέκα μανδύλια καί μαζί μέ αὐτόν χορεύει ὅλο τό πλῆθος τῶν δαιμόνων· διότι τό κέρδος, πού κάνουν μόνο στίς ἀποκριές, δέν μποροῦν νά τό ἀποκτήσουν σέ ὁλόκληρο τόν χρόνο. Λυπᾶται δέ ἡ ἀρετή· στενοχωριέται ἡ σωφροσύνη· ὀδύρεται ἡ χριστιανική σεμνότητα καί ἡ εὐταξία· διώχνεται ὁ φόβος τοῦ Θεοῦ καί ὁ φόβος τῆς κολάσεως καί τῆς κρίσεως· πενθεῖ ὁ Χριστός καί θρηνοῦν ὅλοι οἱ ἄγγελοι καί οἱ δίκαιοι...''

«Χρηστοήθεια τῶν Χριστιανῶν», Ἁγίου Νικοδήμου Ἁγιορείτου, Λόγος Β’

ΤΩΡΑ!

Τι συμβαίνει πραγματικά στο Καρναβάλι;

«Νεκροί, τραυματίες και όργιο ανομίας έχουν στιγματίσει τα προεόρτια του φετινού καρναβιού στο Ρίο ντε Τζανέιρο της Βραζιλίας, με αποτέλεσμα η κυβέρνηση να διατάξει την επέμβαση του στρατού, προκειμένου να περιοριστεί η παρανομία σε όλες τις εκφάνσεις της.

Ο πρόεδρος Μισέλ Τεμέρ χαρακτήρισε «καρκίνο» τη δράση των συμμοριών στο μεγαλύτερο και πλέον ξακουστό καρναβάλι στον κόσμο, το οποίο προσελκύει εκατομμύρια τουρίστες από κάθε γωνιά της υφηλίου.

Ο κυβερνήτης του Ρίο ζήτησε βοήθεια από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση, η οποία ενέκρινε την αποστολή στρατιωτικών δυνάμεων,!!! προκειμένου να αναλάβουν την ασφάλεια των πολιτών και τη διασφάλιση της ομαλής διεξαγωγής της μεγάλης γιορτής.

Ο Τεμέρ δήλωσε ότι η κυβέρνησή του είναι αποφασισμένη να επιφέρει ένα καίριο πλήγμα στο οργανωμένο έγκλημα, το οποίο λυμαίνεται την κοινωνία στη Βραζιλία.

Τα τελευταία 24ωρα, ένοπλοι έχουν προκαλέσει σκηνές χάους στο καρναβάλι, ενώ τρεις αστυνομικοί έχουν χάσει τη ζωή τους από επιθέσεις.

Τι είναι πραγματικά το καρναβάλι;

«Τα καρναβάλια είναι η μοναδική μας ευκαιρία μέσα στο χρόνο να βγάλουμε προς τα έξω τον πραγματικό μας εαυτό, γι' αυτό θα πρέπει να προσέξουμε καλά τι μάσκα θα διαλέξουμε...»

Έτσι ακριβώς τελειώνει ένα «καρναβαλικό» άρθρο, το οποίο αφού μας ενημερώνει για την «ιστορία της μάσκας», μας καλεί στις τοπικές καρναβαλικές εκδηλώσεις.

Περίεργος, αλήθεια, μου φαίνεται αυτός ο συλλογισμός; Θα πρέπει λοιπόν να φορέσουμε μάσκα για να βγάλουμε τον πραγματικό μας εαυτό;

Ας εξετάσουμε λίγο το θέμα:

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΑΡΝΑΒΑΛΙ:

Γενικά, όταν αναφερόμαστε στο καρναβάλι, εννοούμε εκείνη τη λαϊκή εορταστική εκδήλωση, μεταμφιεσμένων ανθρώπων που φορώντας ή όχι μάσκες διασκεδάζουν στους δρόμους τραγουδώντας, χορεύοντας, πίνοντας, ξενυχτώντας, πειράζοντας τους άλλους, λέγοντας αστεία και βωμολοχίες και γενικά κάνοντας πράγματα, που σε άλλες περιπτώσεις δεν θα έκαναν.

ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ:

Η λέξη «καρναβάλι» προέρχεται από τις Λατινικές λέξεις «carne» (=κρέας) και «vale» (=έχε γειά ή απέχω). Σύμφωνα με άλλη εκδοχή προέρχεται από τις λέξεις «carne» και «levare» (=αίρω, σηκώνω). Άρα, ΚΑΡΝΑΒΑΛΙ = «κρέας έχε γειά» ή «σηκώνω το κρέας».

Άλλη άποψη :

Καρναβάλι λοιπόν... Ή «Κάρνα» - «βάλι». Προφανώς είναι μια σύνθετη λέξη. Ποια είναι όμως η προέλευση των δύο αυτών συνθετικών;

Ας ανοίξουμε τον Όμηρο. Σε πάμπολλους στίχους τόσο της Ιλιάδας όσο και της Οδύσσειας (Θ 306, Π 392, ε 376, θ 92, ι 140, υ 75 κ.α.) συναντάμε τη λέξη «καρ» και τα παράγωγά της. Η λέξη αυτή σημαίνει «κεφάλι» και σύγχρονη επιβίωσή της είναι βεβαίως η «κάρα». Εάν τώρα προσθέσουμε και το ευφωνικό «ν» στην ομηρική λέξη «καρ», φτάνουμε κιόλας στη λέξη «κάρνος». Τι σημαίνει η λέξη αυτή;

Η Ελληνική Μυθολογία μας πληροφορεί ότι ο Κάρνος ήταν κάποιος μάντης του Θεού Απόλλωνα από την Ακαρνανία, τον οποίο σκότωσε ο Ηρακλείδης Ιππότης, ο γιος του Φύλαντος. Οι συγγενείς του Ιππότου μάλιστα αναγκάστηκαν στη συνέχεια να προσφέρουν πλούσιες θυσίες στον Απόλλωνα προκειμένου να εξευμενίσουν την οργή του για τον φόνο του Κάρνου. Ο περιηγητής Παυσανίας αναφέρει τον Κάρνο και ως Κριό (Λακωνικά 13, 4) γεγονός που δεν αφήνει καμιά αμφιβολία ότι η λέξη «κάρνος» σημαίνει «κριός».

Κάρνος ονομαζόταν επίσης κι ένας αρχαιότατος ποιμενικός, κριόμορφος και ιθιφαλλικός Θεός των Πελοποννησίων, προστάτης της γονιμότητας, άγνωστος ίσως σήμερα στους περισσότερους αλλά αντίστοιχος περίπου με τον γνωστότερο Πρίαπο του Ελλησπόντου. Ουσιαστικά δηλαδή ο Κάρνος ήταν ένας γονιμοποιητικός Θεός, τόσο των Λακώνων όσο και των Μεσσηνίων, πριν από την επικράτηση των Δωριεών στη νότια Πελοπόννησο, ενταγμένος στην χορεία των ζωόμορφων θεοτήτων οι οποίες, σύμφωνα με την ιστορία των θρησκειών, προηγήθηκαν των ανθρωπόμορφων.

Από το ουσιαστικοποιημένο επίθετο «Κάρνειος» παράγεται στον πληθυντικό η ονομασία της εορτής «τα Κάρνεια», η οποία κατά τους ιστορικούς χρόνους τελείτο σε όλες τις δωρικές πόλεις προς τιμή του Καρνείου Απόλλωνος.

Πάμε τώρα στο δεύτερο συνθετικό της λέξης «Καρναβάλι».

Κατ' αρχήν το επίρρημα «βάλλε» ή «άβαλε» στα αρχαία ελληνικά σημαίνει «είθε» και «μακάρι». Έπειτα, μερικές από τις δεκαπέντε και πλέον σημασίες του ρήματος «βάλλω» έχουν την έννοια του «στρέφω», «σείομαι πέρα δώθε», «ελαύνω», «φορώ», «προκαλώ», «ρίπτομαι» αλλά και... «φωτίζω».

Από εδώ κι έπειτα περνάμε στο ρήμα «βαλλίζω» που σημαίνει «χοροπηδώ», στα ουσιαστικά «βαλλισμός» δηλαδή «πηδηχτός χορός».

Μια έκφραση του τύπου «καρναβαλίζω» θα μπορούσε να σημαίνει ότι «χοροπηδώ» στο πανηγύρι  προς τιμή του Θεού Κάρνου ή του Καρνείου Απόλλωνα, φορώντας τα κέρατα του Θεού ή το κριόμορφο προσωπείο του.

ΟΙ ΡΙΖΕΣ ΤΟΥ ΚΑΡΝΑΒΑΛΙΟΥ:

Οι απαρχές του καρναβαλιού μας οδηγούν στην αρχαία Ελλάδα.

Σκοπός της κοσμικής αποκριάς, σύμφωνα με τον καθηγητή Λαογραφίας Δ. Λουκάτο, είναι η μαγική υποβοήθηση της γης να βλαστήσει με την βοήθεια των χορών-πηδημάτων και των μεταμφιέσεων, με σκοπό να εξευμενίσουν τα κακά πνεύματα.

ΓΝΩΡΙΣΜΑΤΑ:

Ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά γνωρίσματα του καρναβαλιού είναι οι μεταμφιέσεις και οι άσεμνες παραστάσεις, που όπως οι αρχαίες διονυσιακές γιορτές.

Όσοι από τους μεταμφιεσμένους φορούν μάσκες λέγονται μασκαράδες.

Άλλο χαρακτηριστικό γνώρισμα του καρναβαλιού είναι ο χορός.

Τα χτυπήματα της γης με τα πόδια έχουν καρποφοριακή σημασία. Πολλές από τις κινήσεις τους πιστεύεται ότι ασκούν μια μαγεία ομοιοπαθητική.

ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ:

Στην Αρχαία Ελλάδα από το μεσοχείμωνο μέχρι την Άνοιξη τελούντο προς τιμήν του Διόνυσου ή Βάκχου οι Διονυσιακές ή Βακχικές γιορτές.

Ο Διόνυσος ήταν ο κατ’ εξοχήν θεός των λαϊκών στρωμάτων, προστάτης του αμπελιού και του κρασιού, σύμβολο της χαράς της ζωής και του αχαλίνωτου κεφιού.

Στην διάρκεια των διονυσιακών γιορτών οι οπαδοί του Διονύσου φορούσαν δέρματα ζώων, άλειφαν το πρόσωπό τους με την τρυγία (κατακάθι του κρασιού) και στεφανώνονταν με κισσό, το αειθαλές ιερό φυτό του Διόνυσου και προσπαθούσαν να έχουν την μορφή Σατύρων που έμοιαζαν με τράγους.

Στις διονυσιακές γιορτές τραγουδούσαν το «Διθύραμβο», οι μαλλιαροί σάτυροι χορευτές μεταμφιεσμένοι σε «γάστρωνες» (κοιλαράδες), δαιμονικές φιγούρες θα λέγαμε, έτσι όπως τους βλέπουμε στις παραστάσεις των διαφόρων αγγείων της αρχαιότητας.

Ο Αριστοτέλης στην «ποιητική» του αναφέρει ότι η κωμωδία προέρχεται από τον «κώμο» ή «κώμη» που ήταν η συντροφιά μεθυσμένων που τραγουδούσαν τα «φαλλικά», δηλαδή πειρακτικά και βωμολοχικά τραγούδια.

Οι παρέες αυτές των μεθυσμένων περιφέρονταν στους δρόμους της πόλης ή του χωριού και πετούσαν αισχρολογίες στους συντοπίτες τους.

Επίσης, ανάλογες παρέες τριγυρνούσαν με άμαξες και ξεστόμιζαν ένα σωρό βωμολοχίες και αισχρά αστεία (από εκεί έχει μείνει και η γνωστή φράση «θα ακούσεις τα εξ αμάξης»)!

Προς τιμήν του Διονύσου τελούνταν 4 γιορτές: α) Τα μικρά ή κατ΄αγρούς Διονύσια, β) Τα Λήναια, γ) Τα Ανθεστήρια και δ) Τα μεγάλα ή εν άστει Διονύσια.

Τα Ανθεστήρια που τελούνταν το μήνα Ανθεστηριώνα (από 18 Φεβρουαρίου - 17 Μαρτίου περίπου), ήταν η αρχαιότερη από τις βακχικές γιορτές και κρατούσαν 3 μέρες.

Την 2η μέρα γινόταν μια πομπή που συνόδευε τον Διόνυσο, ανεβασμένο σε ένα άρμα που είχε σχήμα πλοίου, τα μέλη της ακολουθίας φορούσαν μάσκα. Τον ρόλο του Διόνυσου έπαιζε ο άρχων βασιλεύς. Στα σημερινά χρόνια υποκατάστατο του Διόνυσου θεωρείται ο βασιλιάς καρνάβαλος.

ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ:

Από την αρχή η Χριστιανική Εκκλησία στάθηκε αντίθετη και επικριτική σε όλες αυτές τις γιορτές της αχαλίνωτης ακολασίας και κραιπάλης.

Μάλιστα, ο άγιος Τιμόθεος, μαθητής του Απ. Παύλου και επίσκοπος Εφέσου, κατά την παράδοση, υπέστη στην Έφεσο, επί αυτοκράτορα Δομιτιανού, μαρτυρικό θάνατο, από τους εξαγριωμένους όχλους των ειδωλολατρών, επειδή σε κάποια γιορτή της «Αρτέμιδος της Εφεσίας», "Καταγώγιον ονομαζομένην", κατέκρινε τα όργια των εορταστών.

Ο Απόστολος Πέτρος στην Α΄του Επιστολή (62μ.Χ) γράφει χαρακτηριστικά «και διά τούτο παραξενεύονται ότι σεις δεν συντρέχετε με αυτούς εις την αυτήν εκχείλισιν της ασωτίας, και σας βλασφημούσιν»· (Πέτρου Α' 4:4), ενώ ο Απόστολος Παύλος στην επιστολή τους προς Γαλάτας (58 μ.Χ.) αναφέρει ως έργα της σαρκός τις «μέθαι» και τις «κώμαι», όπου «κώμη» είναι «η θορυβώδης πορεία διασκεδαστών επί τη εορτή θεού τινός».

Κατά το 2ο αιώνα ο Κλήμης ο Αλεξανδρεύς μιλάει για τους συγχρόνους του τους ''γελοίως κατάτας πομπάς σχηματιζομένους" και τον 4ο αιώνα ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος επιτίθεται κατά των χριστιανών για την "ακαταγέλαστον κωμωδίαν" να καταστρέφουν το πρόσωπό τους σύμφωνα με ειδωλολατρική συνήθεια, ενδύοντας γυναίκες με ανδρικά ρούχα.

Ότι και τον επόμενο αιώνα συνεχίζονταν οι μεταμφιέσεις μαρ­τυρεί ο 62ος κανόνας της εν Τρούλλω Πενθέκτης Οικουμενικής Συνόδου, ο οποίος καταδικάζει τις μεταμφιέσεις και τις μάσκες, όπως και τους χορούς και τους αστεϊσμούς, που ελάμβαναν χώρα σε παρόμοιες καρναβαλικές εορτές του παρελθόντος, και επι­βάλλει στους κληρικούς, που μετέχουν την ποινή της καθαιρέσεως, στους δε λαϊκούς την ποινή του αφορισμού: «Τάς ούτω λεγομένας Καλάνδας, και τα λεγόμενα Βοτά, και τα καλούμενα Βουμάλια...κατά τι έθος παλαιόν και αλλότριον του των Χριστιανών βίου, αποπεμπόμεθα, ορίζοντες μηδένα άνδρα γυναικείαν στολήν ενδιδύσκεσθαι ή γυναίκα την ανδράσιν αρμόδιον αλλά μήτε προσωπεία κωμικά ή σατυρικά ή τραγικά υποδύεσθαι· μήτε το του βδελυκτού Διονύσου όνομα την σταφυλήν εκθλίβοντος εν τοις ληνοίς επιβοάν.... Τους ουν από του νυν τι των προειρημένων επιτελείν εγχειρούντας, εν γνώσει τούτων καθισταμένους, τούτους, ει μεν κληρικοί είεν, καθαιρείσθαι προστάσσομεν, ει δε λαϊκοί, αφορίζεσθαι».

Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος (349-407μ.Χ.) αναφερόμενος στο επι­χείρημα ότι με τις καρναβαλικές εκδηλώσεις διασκεδάζουν και ευφραίνονται οι άνθρωποι, ξεφεύγουν από την καθημερινότη­τα, απαντά ότι αυτό είναι τελείως παράλογο, διότι η χαρά και ευφροσύνη πρέπει να συμβαδίζουν με την ηθική και την ευπρέ­πεια.

«Το να χαιρόμαστε με όλα δεν είναι καλό… επειδή και ο μοιχός χαίρεται όταν καταστρέψει τον γάμο του πλησίον του… ας μην κοιτάμε λοιπόν αν κάποιος χαίρεται, αλλά εάν για καλό πράγμα χαίρεται».

Παρ' όλα αυτά ακόμα και κατά το 12ο αιώνα, ο Βαλσαμώνας ομολογεί ότι στην εποχή του, παρά τις απαγορεύσεις, το έθιμο των μεταμφιέσεων βρισκόταν σε ακμή.

Έτσι οι περισσότερες από τις διονυσιακές γιορτές των αρχαίων Ελλήνων πέρασαν στο Βυζάντιο και έφτασαν μέχρι τα χρόνια μας.

Μετάνοια

Το φοβερό όραμα του Γέροντα Εφραίμ της Αριζόνας.

(π. Στεφάνου Αναγνωστόπουλου)

Κάποτε ο γέροντάς μου, ο πατήρ Εφραίμ, είδε το εξής φοβερό όραμα:

Βρέθηκα, μας διηγείται, -όπως μας το έχει διηγηθεί πέντε δέκα φορές μέχρι τώρα-, σε ένα απέραντο τόπο, όπου υπήρχαν χιλιάδες χιλιάδων άνθρωποι, πάσης ηλικίας και φύλου.

Και μπροστά σ’ αυτό το πλήθος, στεκόμουν και γώ. Απέναντι από μένα βρισκόταν ένας γίγαντας, ένας δαιμόνιος άνθρωπος, ένας φοβερός κατήγορος, έτοιμος να κατηγορήσει, και να τους καταδικάσει όλους, με επιχειρήματα σατανικά. Επιχειρήματα που του έδιδε αυτό το πλήθος. Το αξιοπερίεργον λοιπόν ήτο, ότι όλο αυτό το πλήθος, ήταν βουβό, είχαν μεν όλοι στόματα, όπως και μάτια και τα λοιπά και πρόσωπο, αλλά το στόμα τους ήταν κλειστό. Ήταν όλοι τους μουγγοί.

Διότι όλοι τους ήσαν αναπολόγητοι σ’ αυτή την κρίση που γινόταν, σ’ αυτό το δικαστήριο. Και τώρα τι θα γίνει; Τι πρέπει να κάνω εγώ; Και αμέσως του λέγω θαρρετά -ο γέροντας, λέει θαρρετά, στον δαιμόνιο αυτόν άνθρωπο-: «Δεν μπορείς να τους καταδικάζεις όλους αυτούς τους ανθρώπους εσύ, επειδή συ έτσι το θέλεις!»

Εκεί τότε εκείνο το φοβερό δαιμόνιο, άρχισε να κατηγορεί τον καθέναν χωριστά, για τα αμαρτήματά του. Και πρώτον, διότι δεν είχε κανείς μετάνοια. Το επαναλαμβάνω σε όλους. Δεν είχε κανείς μετάνοια!

Δεύτερον, τρίτον, τέταρτον, πέμπτο, έκτο, έβδομο, όγδοο, ένατο, δέκατο, θα απαριθμήσω μερικά απ’ αυτά. Ο ένας ήταν κλέπτης. Ο άλλος, μέρα νύχτα έλεγε ψέματα. Ο άλλος ήταν υπερήφανος. Και για να μη λέω ο άλλος, ο άλλος, λέω, εγωιστής, κενόδοξος, πόρνος, μοιχός, παιδεραστής, ομοφυλόφιλος, φονιάς, πατροκτόνος, μητροκτόνος, εκτρώσεις, αρσενοκοιτία, μέθυσοι χαρτοπαίκτες, λίδοροι, μαλακοί, δειλοί, φιλάργυροι, οργίλοι, θυμώδεις, κατακριτές, κουτσομπόληδες, αργολόγοι, αιμομίχτες, φθονεροί, ζηλιάρηδες, άδικοι, άρπαγες, δόλιοι, πονηροί, χωρίς προσευχή, χωρίς εκκλησιασμό, χωρίς εξομολόγηση και μετάνοια, χωρίς Θεία Κοινωνία, ανελεήμονες, άσπλαχνοι, άστοργοι, ασεβείς προς τους γονείς και μεγαλυτέρους, κακούργοι, αναρχικοί, ανήθικοι, αργόσχολοι, σκληροτράχηλοι, αγνώμονες, αχάριστοι, θέλετε να πω και άλλα; Και γώ, λέει ο γέροντας, τους υπερασπιζόμουν όλους αυτούς.

Να τι κάνει το κομποσχοινάκι σας! Να τι κάνει η προσευχή. Να τι κάνει η αγιασμένη ζωή, να τι κάνει η παρρησία προς το Θεό! Υπερασπίζεσαι τον άνθρωπο που είναι αμετανόητος. Και τους δίδεις φώς! Και θείον φόβον! Για να έρθουν στη μετάνοια!

Και όμως, αυτός τους καταδίκαζε με βάση την Αγία Γραφή, διότι όλες αυτές οι αμαρτίες που ανέφερα, είναι όντως γραμμένες σε ολόκληρη την Παλαιά και την Καινή Διαθήκη και στο Ευαγγέλιο.

Και συνεχίζει ο γέροντας: Κι όμως εγώ τους υπερασπιζόμουν όλους αυτούς, επικαλούμενος την ευσπλαχνία του Θεού, την άκρα μακροθυμία Του και το έλεός Του. «Όχι», φώναζε αυτός, «θα καταδικαστούν όλοι τους στους αιώνας των αιώνων, διότι δεν είχαν μετάνοια ειλικρινή, θείον φόβον, αγάπη, θεία μυστήρια, προσευχή, ελεημοσύνη, και δε συγχωρούσε ο ένας τον άλλον».

Και ξέρετε, άμα θυμώσουμε λιγάκι, κατεβάζουμε μια μούρη μέχρι κει κάτω, έτσι, μέχρι κει κάτω πάει η μούρη μας. Ιδίως μεταξύ των συζύγων. Μη παρεξηγείται κανένας. Και μεταξύ φίλων, και μεταξύ συνεργατών, και μεταξύ γειτόνων, και μεταξύ παπάδων, και μεταξύ δεσποτάδων, και μεταξύ μοναχών, και μεταξύ όλων ημών.

Έβλεπα αυτούς τους ανθρώπους μουγκούς και βουβούς, και τους λυπόμουνα κατάβαθα. Δεμένες οι γλώσσες τους. Κλειστά τα στόματά τους. Και όμως εγώ δεν σταματούσα να αντιμάχομαι. Προσέξτε τώρα με τι αντιμάχομαι. Με νηστεία, αγρυπνία, προσευχή, μετάνοιες, κομποσχοίνι, ελεημοσύνη, εγκράτεια, δάκρυα παρακλητικά προς τον φιλάνθρωπον Κύριον, και Σωτήρα ημών Ιησούν Χριστόν και την Παναγία Μητέρα Του.

Κι ενώ συνεχώς μαχόμουν μαζί του, λέγοντας αυτός τα δικά του, και ’γω αντιλέγοντας, υπερασπιζόμενος όλους αυτούς, ακριβώς τότε, από τις πολλές φορές, που έλεγε κείνος και έλεγα κι εγώ, ήλθα εις εαυτόν.

Και ερχόμενος εις εαυτόν, είπα: «Και τώρα τι γίνεται; Παναγία μου!», φώναξα μέσα στο κελί μου: «Χριστέ μου! σε τι μέρες ζούμε; Χάνονται εκατομμύρια και δισεκατομμύρια ψυχές. Χριστέ μου, πού πάμε; Πού πάμε; Πού πάμε;»

«Η ώρα του θανάτου έρχεται, οι άνθρωποι και μείς μαζί τους περπατάμε αδιάφοροι. Μας κατέλαβε όλους μια απέραντη πνευματική νάρκη και ραθυμία. Ούτε πίστις, ούτε Θεός, ούτε αγάπη, ούτε έλεος προς τον πλησίον, ούτε συμμετοχή στα άγια μυστήρια, ούτε προσευχή, ούτε μετάνοια, ούτε δάκρυα. Πώς θα σώσουμε την ψυχή μας, Χριστέ μου; Πώς;»

Παραλία Πατρών...