Νίκος Βέρτης, μας ξαφνιάζει με τις απόψεις του για τον Γάμο.

    Ο πολύ καλός τραγουδιστής Νίκος Βέρτης μας ξαφνιάζει με τις απόψεις του στο θέμα του γάμου.

    Είπε: "Έχει πολύ πιο γερά θεμέλια από τον Έρωτα το προξενιό. Δύο άνθρωποι όταν είναι έτοιμοι μπαίνουν σε μία διαδικασία να γνωρίσουν ο ένας τον άλλο, όχι τυφλωμένοι από έρωτα, αλλά μέσα από μία συμφωνία για την δημιουργία Οικογένειας."

     Δυστυχώς στις μέρες μας, ούτε που θέλουμε να ακούσουμε τι έχουν πει οι Άγιοι της Εκκλησίας μας. Αυτοί έχουν μιλήσει πολύ σοφά για όλα τα θέματα της ζωής. Δεν είναι λόγια δικά τους για να τα θεωρήσουμε αναχρονιστικά, αλλά τα λόγια τους είναι διαχρονικά, καθαρά και φωτεινά γιατί τους φώτιζε και τους φωτίζει το Άγιο Πνεύμα.

     Έτσι ξαφνιαζόμαστε ευχάριστα, με τους ανθρώπους που βρίσκονται στο απόγειο της δόξας τους να μιλούν τόσα συνετά και "ψαγμένα". Η αλήθεια είναι όμως, ότι όταν θέλουμε να ζούμε στην αμαρτία ούτε οι μοντέρνοι τραγουδιστές μας ενδιαφέρουν και φυσικά ούτε οι Άγιοι. 

     Βέβαια ο Βέρτης μπορεί να είναι απογοητευμένος γι' αυτό μιλάει έτσι... 

να μία ωραία δικαιολογία...

Φωνή από τον τάφο

     Κατά  τα    χρόνια   του   βασιλιά   Ηρακλείου  το    625   μ.Χ.  ζούσε    στην   Καρθαγένη   της    Βόρειας   Αφρικής   ένας    στρατιώτης    που    για  να    σωθεί    από    την    φοβερή   πανούκλα (μεταδοτική    ασθένεια)  πήρε   την    γυναίκα   του  και   πήγε   έξω    από   την πόλη. Εκεί   όμως   έπεσε    σε  μοιχεία   με   την   γυναίκα   ενός     γεωργού   του. Κατόπιν    αρρώστησε   και  πέθανε. Τρεις   ώρες  μετά   την   ταφή   άρχισε  να    φωνάζει   από   τον   τάφο: «Ελεήστε   με» .Έτρεξαν   γρήγορα, άνοιξαν   τον   τάφο,  τον   βρήκαν    ζωντανό    αλλά   για   τρεις  μέρες    δεν  μπορούσε  να  μιλήσει.

    Όταν     τελικά  μίλησε   είπε: Όταν  πέθανα   πλησίασαν   μαύροι    για  να   με αρπάξουν  και   φοβήθηκα  πολύ,  όμως   δύο  λαμπροί  νέοι  με    προστάτευαν  μέχρι  που    φθάσαμε   στην   πύλη   του  ουρανού. Εκεί  οι    φοβεροί    δαίμονες  θύμισαν   την  μοιχεία   και  με    γκρέμισαν    στα  βάθη   της   γης. Όμως  πάλι   ήρθαν   οι   δύο  νέοι   και   είπαν  να   γυρίσω    στο   σώμα  μου   για  να  μετανοήσω. Έτσι  μπήκα  πάλι   στο   σώμα  μου   που    ζωντάνεψε  και  άρχισα  να    φωνάζω. Όταν  άκουσαν  αυτό   το   θαύμα  οι  παριστάμενοι  πολύ     ωφελήθηκαν, ο   δε   στρατιώτης   έζησε  με   μεγάλη  μετάνοια   για    40  μέρες   και    στη    συνέχεια   «εκοιμήθη»   προγνωρίζοντας  μάλιστα   τον θάνατό  του.

(Αρχιμ.Ιγνατίου:  «πού  πηγαίνει  η    ψυχή  μετά   τον θάνατο ;  γιατί  τα  μνημόσυνα;»    Σ.123-125)  

Τρίτη 23 και Τετάρτη 24 Ιουνίου Προδρόμεια 2015

Γιορτή Λήξης της Ενορίας του Αγίου Ιωάννου Παραλίας Πατρών

Κυριακή 21 Ιουνίου 2015

Εβδομαδιαίο  Φυλλάδιο 
«Για τους Γονείς της Ενορίας»

Ιερός Ναός Γενέσιον Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών

 Για να διαβάσετε τα κείμενα πατήστε πάνω στις φωτογραφίες

Αφιέρωμα στον Νικόλαο Γκουρβέλο έναν ξεχωριστό άνθρωπο

     Εκοιμήθη εν Κυρίω στις 21-5-2015, ανήμερα της Αναλήψεως, ένας "άγιος" άνθρωπος, ο αείμνηστος Νικόλαος Π. Γκουρβέλος. Κι αν ίσως μερικοί απορήσουν με τον χαρακτηρισμό αυτό, είναι δικαιολογημένοι γιατί δεν έτυχε να γνωρίσουν αυτή τη μεγάλη χριστιανική προσωπικότητα.

Φτωχό παιδί και μάλιστα ορφανό, ξεκίνησε από το Ξυλόκαστρο Κορινθίας για να σπουδάσει στην Αθήνα στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου.

Γρήγορα τα βήματά του τον έφεραν κοντά στις μεγάλες μορφές της Χριστιανικής μας πίστης, στον Νικόλαο Βασιλειάδη, τον Παναγιώτη Τρεμπέλα, τον Αρχιμ. Χαράλαμπο Βασιλόπουλο, τον Ιωάννη Κολιτσάρα και άλλους πολλούς αστέρες της Ορθοδοξίας μας. Κοντά σ' αυτούς ο αείμνηστος Νικόλαος συμπλήρωσε ό,τι κενά και ελλείψεις είχε και έτοιμος πλέον άνοιξε τα φτερά του στην Πάτρα, όπου εγκαταστάθηκε πια μόνιμα, λόγω της εργασίας του στην Αγροτική Τράπεζα και έφτασε μέχρι το βαθμό του Υποδιευθυντή. Εδώ θέλησε να προσφέρει τον οβολόν του στη διαπαιδαγώγηση των νέων μέσα από τη ζεστασιά της φιλόξενης Χριστιανικής Στέγης Πατρών.

Πρέπει να ήταν χειμώνας του 1973 όταν μερικοί συμμαθητές μου στο Β΄ Γυμνάσιο της Πάτρας, μου είπαν ότι θα πήγαιναν κάπου να παίξουν επιτραπέζια παιχνίδια. Τους ακολούθησα από περιέργεια και πήγαμε σε ένα διώροφο κτίριο επί της οδού Ρήγα Φεραίου και Βότση, δίπλα από το σημερινό Ιδιωτικό Μαιευτήριο Πατρών. Εκεί, σε έναν ωραίο χώρο, χριστιανικά διακοσμημένο, βρήκα αρκετά παιδιά που έπαιζαν από σκάκι και γκρινιάρη, μέχρι πινγκ-πονγκ. Λίγο αργότερα, μαζεύτηκαν σε μια αίθουσα όπου τους ακολούθησα, και εκεί ένας γλυκύτατος κύριος ανέπτυξε ένα θέμα χριστιανικού περιεχομένου.

Αυτό ήταν. Από τότε και για πάνω από μια δεκαετία, τακτικά παρακολουθούσα τις παραδόσεις που με επιμέλεια προετοίμαζε ο αείμνηστος δάσκαλός μας, Νικόλαος Γκουρβέλος. Μάλιστα, για ένα διάστημα, ίσως τότε που η Χριστιανική Στέγη ετοίμαζε το δικό της κτίριο επί της οδού Παντανάσσης 61, τα μαθήματα αυτά εγίνοντο στο φιλόξενο σπίτι του δασκάλου μας. Εκεί γνώρισα την πάντα ευγενική και χαμογελαστή σύζυγό του κα Χριστίνα και τα πέντε μικρά παιδιά τους, που όλα σήμερα με τη βοήθεια του Θεού έχουν προκόψει και είναι επίλεκτα μέλη της πατραϊκής κοινωνίας: ο Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης π. Αμβρόσιος, Προϊστάμενος του Μητροπολιτικού Ναού Ευαγγελιστρίας Πατρών, ο Παναγιώτης, Θεολόγος Καθηγητής Μ.Ε., ο Βλάσιος, Οικονομολόγος, ο Σπύρος, Φιλόλογος και Θεολόγος και η Μαρία, Δασκάλα.

Ο καιρός πέρασε, έκανα οικογένεια, εργασία, υποχρεώσεις, η παρακολούθηση του Κύκλου σταμάτησε, αλλά ο καλός μου δάσκαλος πάντα ενδιαφερόταν για την πρόοδό μου και ρωτούσε για εμένα.

Ο αείμνηστος Νικόλαος Γκουρβέλος για χρόνια προσέφερε τις ανιδιοτελείς υπηρεσίες του στη Χριστιανική Στέγη, στον Ραδιοφωνικό Σταθμό της Ιεράς Μητροπόλεως Πατρών και εξοικονομούσε χρόνο για να συγγράψει και τρία βιβλία:

1) "Γεώργιος Ξ. Οικονόμου (1917-1993). Ένας κοσμοκαλόγερος του καιρού μας", Πάτρα 1994

2) "Το ζωντανό ποτάμι. Χρονικό της Χριστιανικής Κινήσεως Ξυλοκάστρου Κορινθίας (1921-2000)", Πάτρα 2001

3) "Ταξιδεύοντας απ' το χθες. Μικρό οδοιπορικό της ζωής μου", Πάτρα 2011.

Κλείνοντας τις λίγες γραμμές στη μνήμη της "αγίας" μορφής που ο Κύριος έστειλε στο διάβα μου, θέλω να σημειώσω ότι τέτοιους ανθρώπους δύσκολα συναντάς και θεωρώ ιδιαίτερη ευλογία τη γνωριμία μου μαζί του και μεγάλο το όφελος που έλαβα στο χτίσιμο της χριστιανικής προσωπικότητάς μου. Εγώ και όλοι οι πολυάριθμοι μαθητές του κλείνουμε ευλαβικά το γόνυ και τον ευχαριστούμε από τα βάθη της ψυχής μας για όσα ωφέλιμα μας έδωσε.

Από τις 21 Μαΐου 2015 ο καλός και σεβαστός μας Δάσκαλος πέρασε στην αθανασία και δοξολογεί εκ του σύνεγγυς πλέον τον Κύριό μας, Αυτόν που είχε τάξει να υπηρετεί σ' όλη του τη ζωή.

Η εξόδιος ακολουθία του αειμνήστου δασκάλου μας εψάλη στο ητροπολιτικό Ναό της Ευαγγελιστρίας Πατρών, χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρών κ.κ. Χρυσοστόμου με την παρουσία πλήθους κληρικών και λαϊκών, η δε ταφή του έγινε στις 23 Μαΐου στο κοιμητήριο του Ι. Ν. Ευαγγελιστρίας Μερτικεΐκων Ξυλοκάστρου.

Αιωνία Σου η Μνήμη σεβαστέ και αγαπημένε μας δάσκαλε Νικόλαε Γκουρβέλε.

Του ΛΕΩΝΙΔΑ Κ. ΚΑΡΝΑΡΟΥ

Κυριακή 14 Ιουνίου 2015

Εβδομαδιαίο  Φυλλάδιο 
«Για τους Γονείς της Ενορίας»

Ιερός Ναός Γενέσιον Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών

 Πατήστε πάνω στις φωτογραφίες για να διαβάσετε τα κείμενα. 

Ωραίο παράδειγμα

Ο  Φούριος Κάμιλλος   ήταν   Ρωμαίος   στρατηγός   του   τετάρτου  αιώνα. Τον   καιρό  που   πολιορκούσε   την  πόλη Φαλέριο   ένας   δάσκαλος   έβγαλε    τους   μαθητές   του    από   την  πολιορκημένη  πόλη   με   την  πρόφαση   ότι  τους  πάει  περίπατο, όμως    στην  πραγματικότητα   τους  πήγε    στο   στρατηγό   για να   εισπράξει   αμοιβή! Ο Κάμιλλος    αντί   να  κρατήσει    ως  ομήρους   τα  παιδιά    συνέλαβε   τον  προδότη  λέγοντάς   του: Μάθε  ότι   δεν  κάνω  πόλεμο  με   τα  παιδιά   αλλά  με  τους  ένοπλους   άνδρες.

Ύστερα   ειδοποίησε   τους   γονείς  των  παιδιών   για   να  τα   πάρουν   και   εκείνοι   έκπληκτοι  και   γεμάτοι    ευγνωμοσύνη   άνοιξαν   τις  πύλες  της  πόλης   στον  Κάμιλλο  και   τον   χαιρέτησαν    σαν   σύμμαχο!

Ο  Θεός   έπλασε   τον  άνθρωπο   ικανό  να   εκλέγει   την   αρετή  και  να   αποφεύγει  την  κακία. Ας   βαδίσουμε   και   μείς  λοιπόν  στα   ίχνη   των  θαυμάσιων   ανθρώπων   της   ιστορίας   ακολουθώντας  το    φωτεινό  παράδειγμά  τους.

(Λυχνία   Νικοπόλεως  Ιούνιος    2015)

... αν υπάρχουν όμως 2 πλεονέκτες, τότε...

Και μύριοι φτωχοί, μπορούν να ειρηνεύσουν μεταξύ τους.

Όμως και δύο πλεονέκτες να υπάρχουν, ποτέ δεν μπορούν να ειρηνεύσουν.

Χρυσόστομος

Κυριακή 7 Ιουνίου 2015

Εβδομαδιαίο  Φυλλάδιο 
«Για τους Γονείς της Ενορίας»

Ιερός Ναός Γενέσιον Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών

Πατήστε πάνω στις φωτογραφίες για να διαβάσετε τα κείμενα. 

Ελευθερώσου με μία μικρή κίνηση... της καρδιάς!

Συγχωρώ σημαίνει ελευθερώνομαι από μία φυλακή, στην οποία όλες οι πόρτες είναι κλειδωμένες από μέσα.

Όπου υπάρχει συγνώμη εκεί υπάρχει και ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ!

Τι χρειάζεται ο κόσμος μας σήμερα;

        Ο ταλαίπωρος και κατακερματισμένος μας κόσμος αυτό χρειάζεται προπαντός… όχι ανθρώπους που προσεύχονται κάπου – κάπου, αλλά ανθρώπους που είναι διαρκώς στην προσευχή, 

δηλαδή μια ζωντανή φλόγα λατρείας!