Κυριακή 21 Ιουνίου 2015

Εβδομαδιαίο  Φυλλάδιο 
«Για τους Γονείς της Ενορίας»

Ιερός Ναός Γενέσιον Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών

 Για να διαβάσετε τα κείμενα πατήστε πάνω στις φωτογραφίες

Αφιέρωμα στον Νικόλαο Γκουρβέλο έναν ξεχωριστό άνθρωπο

     Εκοιμήθη εν Κυρίω στις 21-5-2015, ανήμερα της Αναλήψεως, ένας "άγιος" άνθρωπος, ο αείμνηστος Νικόλαος Π. Γκουρβέλος. Κι αν ίσως μερικοί απορήσουν με τον χαρακτηρισμό αυτό, είναι δικαιολογημένοι γιατί δεν έτυχε να γνωρίσουν αυτή τη μεγάλη χριστιανική προσωπικότητα.

Φτωχό παιδί και μάλιστα ορφανό, ξεκίνησε από το Ξυλόκαστρο Κορινθίας για να σπουδάσει στην Αθήνα στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου.

Γρήγορα τα βήματά του τον έφεραν κοντά στις μεγάλες μορφές της Χριστιανικής μας πίστης, στον Νικόλαο Βασιλειάδη, τον Παναγιώτη Τρεμπέλα, τον Αρχιμ. Χαράλαμπο Βασιλόπουλο, τον Ιωάννη Κολιτσάρα και άλλους πολλούς αστέρες της Ορθοδοξίας μας. Κοντά σ' αυτούς ο αείμνηστος Νικόλαος συμπλήρωσε ό,τι κενά και ελλείψεις είχε και έτοιμος πλέον άνοιξε τα φτερά του στην Πάτρα, όπου εγκαταστάθηκε πια μόνιμα, λόγω της εργασίας του στην Αγροτική Τράπεζα και έφτασε μέχρι το βαθμό του Υποδιευθυντή. Εδώ θέλησε να προσφέρει τον οβολόν του στη διαπαιδαγώγηση των νέων μέσα από τη ζεστασιά της φιλόξενης Χριστιανικής Στέγης Πατρών.

Πρέπει να ήταν χειμώνας του 1973 όταν μερικοί συμμαθητές μου στο Β΄ Γυμνάσιο της Πάτρας, μου είπαν ότι θα πήγαιναν κάπου να παίξουν επιτραπέζια παιχνίδια. Τους ακολούθησα από περιέργεια και πήγαμε σε ένα διώροφο κτίριο επί της οδού Ρήγα Φεραίου και Βότση, δίπλα από το σημερινό Ιδιωτικό Μαιευτήριο Πατρών. Εκεί, σε έναν ωραίο χώρο, χριστιανικά διακοσμημένο, βρήκα αρκετά παιδιά που έπαιζαν από σκάκι και γκρινιάρη, μέχρι πινγκ-πονγκ. Λίγο αργότερα, μαζεύτηκαν σε μια αίθουσα όπου τους ακολούθησα, και εκεί ένας γλυκύτατος κύριος ανέπτυξε ένα θέμα χριστιανικού περιεχομένου.

Αυτό ήταν. Από τότε και για πάνω από μια δεκαετία, τακτικά παρακολουθούσα τις παραδόσεις που με επιμέλεια προετοίμαζε ο αείμνηστος δάσκαλός μας, Νικόλαος Γκουρβέλος. Μάλιστα, για ένα διάστημα, ίσως τότε που η Χριστιανική Στέγη ετοίμαζε το δικό της κτίριο επί της οδού Παντανάσσης 61, τα μαθήματα αυτά εγίνοντο στο φιλόξενο σπίτι του δασκάλου μας. Εκεί γνώρισα την πάντα ευγενική και χαμογελαστή σύζυγό του κα Χριστίνα και τα πέντε μικρά παιδιά τους, που όλα σήμερα με τη βοήθεια του Θεού έχουν προκόψει και είναι επίλεκτα μέλη της πατραϊκής κοινωνίας: ο Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης π. Αμβρόσιος, Προϊστάμενος του Μητροπολιτικού Ναού Ευαγγελιστρίας Πατρών, ο Παναγιώτης, Θεολόγος Καθηγητής Μ.Ε., ο Βλάσιος, Οικονομολόγος, ο Σπύρος, Φιλόλογος και Θεολόγος και η Μαρία, Δασκάλα.

Ο καιρός πέρασε, έκανα οικογένεια, εργασία, υποχρεώσεις, η παρακολούθηση του Κύκλου σταμάτησε, αλλά ο καλός μου δάσκαλος πάντα ενδιαφερόταν για την πρόοδό μου και ρωτούσε για εμένα.

Ο αείμνηστος Νικόλαος Γκουρβέλος για χρόνια προσέφερε τις ανιδιοτελείς υπηρεσίες του στη Χριστιανική Στέγη, στον Ραδιοφωνικό Σταθμό της Ιεράς Μητροπόλεως Πατρών και εξοικονομούσε χρόνο για να συγγράψει και τρία βιβλία:

1) "Γεώργιος Ξ. Οικονόμου (1917-1993). Ένας κοσμοκαλόγερος του καιρού μας", Πάτρα 1994

2) "Το ζωντανό ποτάμι. Χρονικό της Χριστιανικής Κινήσεως Ξυλοκάστρου Κορινθίας (1921-2000)", Πάτρα 2001

3) "Ταξιδεύοντας απ' το χθες. Μικρό οδοιπορικό της ζωής μου", Πάτρα 2011.

Κλείνοντας τις λίγες γραμμές στη μνήμη της "αγίας" μορφής που ο Κύριος έστειλε στο διάβα μου, θέλω να σημειώσω ότι τέτοιους ανθρώπους δύσκολα συναντάς και θεωρώ ιδιαίτερη ευλογία τη γνωριμία μου μαζί του και μεγάλο το όφελος που έλαβα στο χτίσιμο της χριστιανικής προσωπικότητάς μου. Εγώ και όλοι οι πολυάριθμοι μαθητές του κλείνουμε ευλαβικά το γόνυ και τον ευχαριστούμε από τα βάθη της ψυχής μας για όσα ωφέλιμα μας έδωσε.

Από τις 21 Μαΐου 2015 ο καλός και σεβαστός μας Δάσκαλος πέρασε στην αθανασία και δοξολογεί εκ του σύνεγγυς πλέον τον Κύριό μας, Αυτόν που είχε τάξει να υπηρετεί σ' όλη του τη ζωή.

Η εξόδιος ακολουθία του αειμνήστου δασκάλου μας εψάλη στο ητροπολιτικό Ναό της Ευαγγελιστρίας Πατρών, χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρών κ.κ. Χρυσοστόμου με την παρουσία πλήθους κληρικών και λαϊκών, η δε ταφή του έγινε στις 23 Μαΐου στο κοιμητήριο του Ι. Ν. Ευαγγελιστρίας Μερτικεΐκων Ξυλοκάστρου.

Αιωνία Σου η Μνήμη σεβαστέ και αγαπημένε μας δάσκαλε Νικόλαε Γκουρβέλε.

Του ΛΕΩΝΙΔΑ Κ. ΚΑΡΝΑΡΟΥ

Κυριακή 14 Ιουνίου 2015

Εβδομαδιαίο  Φυλλάδιο 
«Για τους Γονείς της Ενορίας»

Ιερός Ναός Γενέσιον Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών

 Πατήστε πάνω στις φωτογραφίες για να διαβάσετε τα κείμενα. 

Ωραίο παράδειγμα

Ο  Φούριος Κάμιλλος   ήταν   Ρωμαίος   στρατηγός   του   τετάρτου  αιώνα. Τον   καιρό  που   πολιορκούσε   την  πόλη Φαλέριο   ένας   δάσκαλος   έβγαλε    τους   μαθητές   του    από   την  πολιορκημένη  πόλη   με   την  πρόφαση   ότι  τους  πάει  περίπατο, όμως    στην  πραγματικότητα   τους  πήγε    στο   στρατηγό   για να   εισπράξει   αμοιβή! Ο Κάμιλλος    αντί   να  κρατήσει    ως  ομήρους   τα  παιδιά    συνέλαβε   τον  προδότη  λέγοντάς   του: Μάθε  ότι   δεν  κάνω  πόλεμο  με   τα  παιδιά   αλλά  με  τους  ένοπλους   άνδρες.

Ύστερα   ειδοποίησε   τους   γονείς  των  παιδιών   για   να  τα   πάρουν   και   εκείνοι   έκπληκτοι  και   γεμάτοι    ευγνωμοσύνη   άνοιξαν   τις  πύλες  της  πόλης   στον  Κάμιλλο  και   τον   χαιρέτησαν    σαν   σύμμαχο!

Ο  Θεός   έπλασε   τον  άνθρωπο   ικανό  να   εκλέγει   την   αρετή  και  να   αποφεύγει  την  κακία. Ας   βαδίσουμε   και   μείς  λοιπόν  στα   ίχνη   των  θαυμάσιων   ανθρώπων   της   ιστορίας   ακολουθώντας  το    φωτεινό  παράδειγμά  τους.

(Λυχνία   Νικοπόλεως  Ιούνιος    2015)

... αν υπάρχουν όμως 2 πλεονέκτες, τότε...

Και μύριοι φτωχοί, μπορούν να ειρηνεύσουν μεταξύ τους.

Όμως και δύο πλεονέκτες να υπάρχουν, ποτέ δεν μπορούν να ειρηνεύσουν.

Χρυσόστομος

Κυριακή 7 Ιουνίου 2015

Εβδομαδιαίο  Φυλλάδιο 
«Για τους Γονείς της Ενορίας»

Ιερός Ναός Γενέσιον Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών

Πατήστε πάνω στις φωτογραφίες για να διαβάσετε τα κείμενα. 

Ελευθερώσου με μία μικρή κίνηση... της καρδιάς!

Συγχωρώ σημαίνει ελευθερώνομαι από μία φυλακή, στην οποία όλες οι πόρτες είναι κλειδωμένες από μέσα.

Όπου υπάρχει συγνώμη εκεί υπάρχει και ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ!

Τι χρειάζεται ο κόσμος μας σήμερα;

        Ο ταλαίπωρος και κατακερματισμένος μας κόσμος αυτό χρειάζεται προπαντός… όχι ανθρώπους που προσεύχονται κάπου – κάπου, αλλά ανθρώπους που είναι διαρκώς στην προσευχή, 

δηλαδή μια ζωντανή φλόγα λατρείας!

Κυριακή 31 Μαΐου 2015

Εβδομαδιαίο  Φυλλάδιο 
«Για τους Γονείς της Ενορίας»

Ιερός Ναός Γενέσιον Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών

Πατήστε πάνω στις φωτογραφίες για να διαβάσετε τα κείμενα. 

Εορτές στα Τρόπαια της Γορτυνίας.

 

Το απόγευμα της Τετάρτης 2Ο Μαΐου που η Εκκλησία μας εορτάζει την μνήμη των θεοσέπτων βασιλέων Κωνσταντίνου και Ελένης, πανηγύρισε το ομώνυμο Ιερό Παρεκκλήσιο της Ενορίας της Παναγίας του Δάσους Τροπαίων. Τελέσθηκε πανηγυρικός Εσπερινός μετά αρτοκλασίας. O εφημέριός μας, π. Νεκτάριος, εκφώνησε τον Θείο Λόγο όπου αναφέρθηκε στην συμβουλή των μεγάλων αυτών Αγίων που σημάδεψαν την παγκόσμια ιστορία. Αν και ο καιρός ήταν άστατος με ομίχλη και σκόνη, εντούτοις, ομάδες πιστών Τροπαιατών ανηφόρισαν στο εορτάζοντα Ναό.

Το πρωί της κυριώνυμης ημέρας, της Πέμπτης, ήταν πάνδημος ο εορτασμός.  Τελέσθηκε πανηγυρική Θεία Λειτουργία και έγινε ιερό κήρυγμα.  Ο εφημέριος αναφέρθηκε στο Eυαγγελικό ανάγνωσμα της ημέρας και στα ιστορικά στοιχεία που αφορούν στον βίο και το έργο του Μεγάλου Κωνσταντίνου και της μητέρας  του Ελένης.  Ήταν από τις σπάνιες φορές που συνέπιπτε η εορτή των Αυτοκρατόρων με την Θεία Ανάληψη του Κυρίου. Για το λόγο αυτό η καθιερωμένη Θεία Λειτουργία έγινε στο Ι. Παρεκκλήσιο της ενορίας μας που τιμάται στο Άγιο Αθανάσιο, αλλά Λειτουργείται επισήμως της Αναλήψεως.  Ψάλαμε όλοι μαζί, τάξη που επικρατούσε και στην αρχαία Εκκλησία.

Το απόγευμα του Σαββάτου της 23ης Μαΐου τελέσθηκε στον Μάι- Θανάση –η Παλιοκκλησία όπως χαρακτηριστικά λέγεται από τους γεροντότερους- στη θέση Λισβιέρια Τροπαίων η Ακολουθία του Εσπερινού μετά αρτοκλασίας για την υγεία των απανταχού Τροπαιατών. Ο εφημέριος μίλησε για την δεσποτική εορτή της Αναλήψεως, αλλά και τους 318 θεοφόρους Πατέρες της Α’ Οικουμενικής Συνόδου.  

Την Κυριακή τελέσθηκε Θεία Λειτουργία και ο ιερέας ανέγνωσε το θείο Κήρυγμα του Σεβασμιωτάτου Ιεράρχου μας κ. Ιερεμία, το οποίο ανέλυε Ψαλμούς, και μάλιστα αναφερόταν στο βαρύ αμάρτημα της συκοφαντίας. Στο τέλος τελέσθηκε  ιερά λιτάνευση  της αγίας εικόνας της Αναλήψεως στην οποία παρευρέθησαν πολλοί πιστοί και ο τοπικός Πρόεδρος κ. Χ. Μαρτιώνος. Η εκκλησία του Αγίου Αθανασίου ήταν φροντισμένη από την οικογένεια του κ. Βασιλείου Χαρ. Κιντή, η οποία παρέθεσε παραδοσιακό γεύμα σε όλους.   

Ο ιερέας με το εκκλησιαστικό συμβούλιο εκ μέρους των ενοριτών και του τοπικού Προέδρου, ευχαρίστησαν τον Δήμαρχο Γορτυνίας, την αντιδήμαρχο Τροπαίων και τους λοιπούς ειδικούς για την φροντίδα των δρόμων που οδηγούν στα Παρεκκλήσια. Ακόμα τους κυρίους Ν. Αλεξόπουλο και Αλ. Σταθά που παρακολούθησαν εκ μέρους της ενορίας την τακτοποίηση των δρόμων. Επίσης, ο ιερέας και ο τοπικός Πρόεδρος υποσχέθηκαν να φροντίσουν όλα τα εκκλησάκια της Ενορίας και τους βοηθητικούς τους χώρους. Ακόμα δεσμεύτηκαν, με την αρωγή της Μητρόπολεώς μας και του Δήμου μας,  να οργανώσουν νέα επιστημονική εκδήλωση στον Ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου Τροπαίων, παρόμοια με αυτή που  επιτυχώς έλαβε χώρα πέρυσι.

Η γυναίκα που απέδρασε από τη Βόρεια Κορέα

"Κακό μάτι". Υπάρχει;

Ο δικηγόρος κ. Χρήστος Μπελόνια, όταν ήταν στην ιδιαίτερή του πατρίδα τη Σαντορίνη, θαύμαζε κάθε πρωί, μία όμορφη γλάστρα γιασεμί. Μία μέρα βρήκε το φυτό μαραμένο, ενώ την προηγούμενη ήταν ακόμα γεμάτο λουλούδια. Η οικοδέσποινα του διηγήθηκε πολύ λυπημένη, ότι μία χωρική που ήταν γνωστή για το «κακό» της μάτι καθώς περνούσε, ενθουσιασμένη απ’ την ομορφιά του φυτού είπε: «Θα κόψω ένα γιασεμί, θέλεις δεν θέλεις». Και όταν το μύρισε, είπε: «μα πές μου, με ροδόσταμο το ποτίζεις και έχει τόσο όμορφα λουλούδια;» Ύστερα από λίγα λεπτά το φυτό έγειρε και μαράθηκε, σαν να  ήταν άνθρωπος.

Κακό μάτι.

«Όταν ακούσεις για φθόνο, και στο Ευαγγέλιο πονηρό οφθαλμό, το ίδιο πράγμα είναι. Όμως μην νομίσεις ότι το βλέμμα των οφθαλμών βλάπτει εκ φύσεως. Διότι το μεν φυσικό των οφθαλμών είναι μόνο το να βλέπουν απλώς, ενώ το να βλέπει κανείς με πονηρία, γίνεται από την εσωτερική διεστραμμένη θέληση. Διότι, επειδή δι’ αυτής της αισθήσεως εισέρχεται στην ψυχή μας η όψη των βλεπομένων, και συνήθως σε πολύ πλούτο κυρίως γεννάται ο φθόνος, ο δε πλούτος και οι δυναστείες και οι υπηρέτες βλέπονται απ’ τους οφθαλμούς, γι’ αυτό ονόμασε πονηρό οφθαλμό, όχι τον βλέποντα, αλλά αυτόν ο οποίος βλέπει με βασκανία λόγω της πονηρίας της ψυχής».

Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος