Μόνος ὁ … Χριστός! - π. Τιμόθεος Παπασταύρου

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΗΣ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ (23 ΙΟΥΝΙΟΥ 2024) 

«Ὁ πιστεύων εἰς ἐμέ …» (Ἰωάν. Ζ΄ 38). 

Μόνος ὁ … Χριστός!

Ἡ φρᾶσις αὕτη ἥντινα ἐξεθέσαμεν ὡς θέμα τοῦ παρόντος, εἶναι, … ἢ φρᾶσις παράφρονος καὶ παρανοϊκοῦ ἀνθρώπου, ἤ, ἀντιστοίχως, φρᾶσις τὴν ὁποίαν μόνος ὁ Ἀληθινὸς Θεός, δύναται ἵνα ἐκφράσῃ! Εἰδικῶς δέ, ὅταν αὕτη ἐκφράζεται μέσα εἰς ἓν θεοκρατικὸν καθεστώς, ὡς ἦτο καὶ εἶναι ἕως τῆς σήμερον, τὸ καθεστὼς τοῦ Ἑβραϊκοῦ ἔθνους, τότε ἡ φρᾶσις αὕτη σημαίνει … θάνατον! Καὶ ὄντως …! Ἀνατρέχοντες τὴν ἱστορίαν τούτου τοῦ ἔθνους, εὐκόλως θὰ διαπιστώσωμεν ὅτι, ἀφ’ ἧς στιγμῆς τῆς ἱδρύσεως τούτου ὑπὸ τοῦ ἰδίου τοῦ Κυρίου, ὑπῆρχεν ἡ σαφεστάτη ἐντολὴ καὶ ἀπαγόρευσις, καὶ ἡ μὴ παρέκκλισις ἐκ τῆς πίστεως εἰς τὸν Ἕνα καὶ Μόνον Ἀληθινὸν Θεόν! Ἰδίως δὲ ὅταν ὁ Θεῖος Νόμος παρεδόθη γραπτῶς εἰς τὸν ἀρχηγὸν τοῦ Ἑβραϊκοῦ λαοῦ, εἰς τὸν Μωϋσῆν, ἐκεῖ εἰς τὸ ὄρος τοῦ Σινᾶ, - ὅτε ὁ λαὸς οὗτος ᾥδευεν ποδηγετούμενος ὑπὸ τοῦ Ἰδίου τοῦ Θεοῦ, πρὸς τὴν γῆν τῆς ἐπαγγελίας, - ἡ πρώτη ἐκ τῶν δέκα ἐντολῶν, αἵτινες συναπετέλουν τὸν … Νόμον, ἦτο: «Ἐγώ εἰμι Κύριος ὁ Θεός σου ὁ ἐξαγαγών σε ἐκ γῆς Αἰγύπτου, ἐξ οἴκου δουλείας. Οὐκ ἔσονταί σοι θεοὶ ἕτεροι πρὸ προσώπου μου» (Δευτερον. Ε΄ 6-7)!

Καὶ πράγματι˙ ἐν ὅσῳ ὁ Ἰουδαϊκὸς λαὸς ἐπορεύετο ἐν τῇ τοιαύτῃ πίστει, εὐημεροῦσε καὶ ἐδοξάζετο ὑπὸ τοῦ Θεοῦ! Ὅτε, ὅμως, συνέβαινε τὸ ἀντίθετον, δηλαδὴ ὑπῆρχεν ἀποστασία, καὶ ἐστρέφετο ὁ λαὸς εἰς ἑτέρους θεοὺς καὶ εἴδωλα, - καὶ τοῦτο συνέβη πλειστάκις, - τότε αἱ τιμωρίαι καὶ οἱ θάνατοι ἦσαν … φοβεροὶ καὶ ἀτελείωτοι! Ὁ περιορισμένος χῶρος καὶ χρόνος, ἐν προκειμένῳ, δὲν μᾶς ἐπιτρέπει ἵνα ἀναφέρωμεν συγκεκριμμένα παραδείγματα! Ὅμως, μία ἁπλῆ μελέτη τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, θὰ δείξῃ καὶ ἀποδείξῃ διὰ ἀναριθμήτων παραδειγμάτων, «τοῦ λόγου τὸ ἀληθές»!

Εἰς τοῦτο, λοιπόν, τὸ θεοκρατικὸν καθεστὼς ἔρχεται ὁ Κύριος, ἐν ἀνθρωπείᾳ μορφῇ, καὶ συνιστᾷ τὸν ἑαυτόν Του ὅτι εἶναι ὁ Ἀληθινὸς Θεός! Εἶναι ἀλήθεια, ὅτι εἷς ἐκ τῶν λόγων οἵτινες ὡδήγησαν … εἰς τὸν Σταυρικόν Του θάνατον, ἦτο καὶ τὸ γεγονός, ὅτι «ἑαυτὸν Υἱὸν Θεοῦ ἐποίησεν» (Ἰωάν. ΙΘ΄ 7)! Βεβαίως, αἱ ἀποδείξεις διὰ τὴν Θεότητα τοῦ Κυρίου ἦσαν τοσαῦται καὶ τοιαῦται, ὥστε τὸ ἔγκλημα τοῦτο τῶν Ἑβραίων ἵνα μὴ δύναται ἵνα δικαιολογηθῇ! Καὶ διὰ τῶν ἀπείρων θαυμάτων Του, ὁ Κύριος, καὶ διὰ τῆς ὑπερόχου καὶ μοναδικῆς διδασκαλίας Του, ἀλλὰ καὶ δι’ ἑκάστης κινήσεως Αὐτοῦ ἐν τῷ κόσμῳ τούτῳ, … ἀπεδείκνυε τὴν Θεότητά Του! Καὶ εἰς τὴν Βηθλεέμ, ὡς βρέφος «κείμενον ἐν τῇ φάτνῃ», καὶ εἰς τὸν Ναόν, ὅτε ἦλθεν δωδεκαετής, συνωδευόμενος ὑπὸ τῆς μητρός Του καὶ τοῦ Ἰωσήφ, καὶ εἰς τὸν Ἰορδάνην, κατὰ τὴν βάπτισίν Του, ἀλλὰ καὶ εἰς αὐτὸν τοῦτον τὸ φρικτὸν Γολγοθᾶ, προέβαλεν καὶ ἐμαρτύρει ἡ Θεότης Αὐτοῦ! Πολλῷ δὲ μᾶλλον, κατὰ τὴν Ζωηφόρον Αὐτοῦ Ἀνάστασιν καὶ Ἀνάληψιν …!

 

Ἡ πίστις εἰς τὸν Χριστόν!

Πολλοὺς ἐκάλεσεν ὁ Χριστὸς εἰς τὴν πίστιν Του! Ἤ, μᾶλλον, … ἐκάλεσεν ἅπαντας! Καὶ ὄχι μόνον ἐκάλεσεν, ἀλλὰ καὶ καλεῖ εἰσέτι! Εἰς τὸ κάλεσμα δὲ τοῦτο τῆς πίστεως, ἀνταπεκρίθησαν καὶ ἀνταποκρίνονται πολλοί! Βεβαίως, ποσοστιαίως, οἱ πιστεύοντες εἰς Αὐτόν, εἶναι ἐλάχιστοι! Ὅμως, οὐδέποτε ἔπαυσαν ἵνα ὑπάρχωσιν ἐκεῖνοι οἵτινες ἠγάπησαν, ἀλλὰ καὶ ἔτι ἀγαπῶσιν Αὐτόν! Εἰς κάθε ἐποχήν, - ἀκόμη καὶ εἰς τὰς πλέον δυσκόλους, λόγῳ τῶν, κατὰ καιρούς, διωγμῶν, - ἡ ἀγάπη καὶ ἡ λατρεία καὶ ἡ θυσία, οὐδέποτε ἔπαυσαν ἵνα προσφέρωνται εἰς Τοῦτον! Ἄνθρωποι κάθε γένους, κάθε ἡλικίας, κάθε κοινωνικῆς καταστάσεως καὶ βαθμίδος, ἀπὸ πτωχοῦ καὶ πένητος ἕως πλουσίου καὶ ἰσχυροῦ, ἀπὸ δούλου ἕως καὶ αὐτοκράτορος, ἀπὸ ἀνατολῆς ἕως δύσεως καὶ ἀπὸ βορείου ἕως νοτίου ἄκρου τῆς ὑφηλίου, ὑπῆρχον ὑπάρχουσι καὶ ἔτι θὰ ὑπάρχωσιν, οἱ ἀγαπῶντες καὶ λατρεύοντες Αὐτόν!

Μία μικρὴ ἔστω ἀναδρομὴ εἰς τὰ συναξάρια τῆς Ἁγίας ἡμῶν Ἐκκλησίας, παλαιότερα καὶ νεώτερα, θὰ καταδείξῃ, ὅτι … οὐχὶ μόνον ὀλίγοι, ἀλλὰ πολλοί, πάρα πολλοί, … «νέφος μαρτύρων», ὡς λέγει ὁ θεῖος Παῦλος, ἀπέδειξαν διὰ παντὸς τρόπου τήν, εἰς τὸν Ἰησοῦν Χριστόν, πίστιν καὶ ἀφοσίωσίν των! Ἑκατομμύρια, ἀπόστολοι, μάρτυρες, πατέρες, ὅσιοι, διδάσκαλοι, νέοι καὶ γέροντες καὶ νήπια, κοσμοῦσι τὸ νοητὸν στερέωμα τῆς Ἐκκλησίας ἡμῶν!

 

«Πίστευσον ἐπὶ τὸν Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν»!

Διὰ τούτων τῶν λόγων, οἱ θεῖοι Ἀπόστολοι, ἐκάλουν τὰ ἔθνη ἵνα προσέλθωσιν εἰς τὴν Ἁγίαν τοῦ Χριστοῦ Πίστιν! Τὸν Χριστὸν νὰ πιστεύσωσι καὶ οὐχὶ τοὺς ἰδίους … Πολλάκις, οἱ ἄνθρωποι, βλέποντες τὰ τεράστια θαύματα καὶ «σημεῖα καὶ τέρατα», τὰ γινόμενα διὰ τῶν χειρῶν τῶν Ἀποστόλων, ἀπεπειράθησαν ἵνα προσκυνήσωσι καὶ λατρεύσωσι τούτους ὡς Θεούς! Ὅμως, οὗτοι, ἀπέφυγον τοιαύτας τιμάς, ἀποδίδοντες πάντοτε τὴν Θείαν τιμὴν καὶ ἀξίαν εἰς τὸν Κύριον Ἰησοῦν! Διὰ τούτου τοῦ Θείου ὀνόματος ἐθαυματούργουν, καὶ εἰς τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν, καθωδήγουν τοὺς προσερχομένους εἰς τὴν Ἐκκλησίαν! Τοῦτο τὸ Θεῖον Ὄνομα καὶ Πρόσωπον ὡμολόγησαν ἐνώπιον τοῦ Ἑβραϊκοῦ συνεδρίου καὶ διὰ Τοῦτο, ἐπίσης, ἐδάρησαν ἀπειλούμενοι ἵνα παύσωσι κηρύττοντες τὸν Θεῖον λόγον! «προσκαλεσάμενοι (οἱ Φαρισαῖοι) τοὺς ἀποστόλους δείραντες παρήγγειλαν μὴ λαλεῖν ἐπὶ τῷ ὀνόματι τοῦ Ἰησοῦ, καὶ ἀπέλυσαν αὐτούς» (Πράξ. Ε΄ 40)!

Εἰς τοῦτον τὸν Κύριον καλούμεθα ἵνα πιστεύωμεν καὶ ἡμεῖς! Βεβαίως, πολλοὶ ἰσχυρίζονται ὅτι πιστεύουσιν εἰς τὸν Χριστόν, ἀλλά, συνήθως, ἡ τοιαύτη «πίστις», εἶναι φανταστικὴ καὶ ἐπιπολαία! Ὁ Ἴδιος ὁ Κύριος, ὅταν ἐζήτῃ τὴν … «πίστιν» ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους οἵτινες τὸν προσήγγιζον, ἐζήτει ἐκείνην τὴν … τελείαν ἀγάπην καὶ ἀφοσίωσιν εἰς Τοῦτον! «Ἀγαπήσεις Κύριον τὸν Θεόν σου ἐξ ὅλης τῆς καρδίας σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς διανοίας σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς ἰσχύος σου» (Μάρκ. ΙΒ΄ 30)! Πίστις εἰς τὸν Θεόν, σημαίνει … ἀγάπη πρὸς τὸν Θεόν! Σημαίνει … τὴν ἐξάρτησιν ἐκείνην ἥντινα αἰσθάνεται τὸ βρέφος ἐκ τῆς μητρός του! Σημαίνει ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον συνέστησεν ὁ Χριστὸς πρὸς τοὺς μαθητάς Του ὀλίγον πρὸ τοῦ πάθους Του: «Μείνατε ἐν ἐμοί, κἀγὼ ἐν ὑμῖν. Καθὼς τὸ κλῆμα οὐ δύναται καρπὸν φέρειν ἀφ' ἑαυτοῦ, ἐὰν μὴ μείνῃ ἐν τῇ ἀμπέλῳ, οὕτως οὐδὲ ὑμεῖς, ἐὰν μὴ ἐν ἐμοὶ μείνητε» (Ἰωάν. ΙΕ΄ 4)!

Ταύτην τὴν πίστιν ἔχοντες, καὶ στηριζόμενοι εἰς τὸν Χριστόν, θὰ ἔχομεν πάντοτε τὴν βεβαιότητα ὅτι, … «ἐπὶ τὸν Κύριον ὁ ἐσχηκὼς ἐλπίδα, οὐ δείσει τότε, ὅτε πυρὶ τὰ πάντα κρινεῖ καὶ κολάσει» (Ἀναβαθμὸς πλ. Δ΄)!

 

Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου

     Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν