ΤΡΙΤΗ ΚΥΡΙΑΚΗ (ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΕΥΦΗΜΙΑΣ 11 ΙΟΥΛΙΟΥ 2021)
«ἐν παντὶ συνιστῶντες ἑαυτοὺς ὡς Θεοῦ διάκονοι, …» (Β΄ Κορ. ΣΤ΄ 4)
Ὁ ὕψιστος τίτλος τιμῆς.
Μεγάλη προσοχὴ καὶ σημασία, δίδουν οἱ ἄνθρωποι στὶς ἀξίες καὶ στὰ ἐπιτεύγματα τῆς παρούσης ζωῆς. Ἄλλοι στὸν πλοῦτο καὶ στὶς ὑλικὲς ἀπολαβὲς καὶ κατακτήσεις, ἄλλοι στὶς διακρίσεις καὶ ἐπιτυχίες σὲ κοσμικὰ ἀξιώματα καὶ γενικῶς στὴν κοσμικὴ ἀποδοχή, καὶ ἄλλοι στὸ νὰ … προηγοῦνται γενικῶς … ὅλων τῶν ἄλλων! Ἀρέσκονται στὸ νὰ προσφωνοῦνται τιμητικῶς καὶ νὰ κατέχουσι τὰς … πρωτοκαθεδρίας καὶ πολλάκις δημιουργοῦνται παρεξηγήσεις καὶ ἀντιμαχίαι, διότι ἀντὶ νὰ … κληθῇ τρίτος ἐκλήθῃ τέταρτος, ἢ ἀντὶ νὰ καθίσῃ εἰς τὴν δεῖνα θέσιν τὸν ἔστειλαν καὶ ἐκάθισεν ὀλίγον … πιὸ πίσω! Ὑποφέρουσιν, ἐν κυριολεκτικῇ ἐννοίᾳ, ὅταν αἰσθανθῶσιν ὅτι ὑποτιμῶνται ἔστω καὶ κατ’ ἐλάχιστον καὶ διεκδικοῦσι παντοιοτρόπως τὴν ἀποκατάστασιν τῆς τιμῆς καὶ τῆς ὑπολήψεώς των!
Ἐνεθυμήθην ταῦτα, ὅταν, μελετῶν τὴν προκειμένην Ἀποστολικὴν περικοπήν, εἶδον τὸ κορυφαῖον τῶν ἀνθρωπίνων ἀξιωμάτων, δηλαδὴ τὸ Ἀποστολικόν, νὰ περιγράφεται ὑπὸ τοῦ Θείου Ἀποστόλου Παύλου δι’ ἐκείνων τῶν ὀδυνηροτάτων συνεπειῶν τὰς ὁποίας καὶ ὁ ἴδιος … ἀλλὰ καὶ οἱ λοιποὶ Ἀπόστολοι, ὑπέστησαν διὰ τὴν δόξαν τοῦ Θεοῦ! Ἀπόστολος τοῦ Χριστοῦ, κατὰ τὴν πρώτην ἐκείνην, μετὰ Χριστόν, περίοδον, ἐσήμαινε, ὅλα ἐκεῖνα τὰ ὁποῖα ἀνέφερε σήμερον ὁ Παῦλος! «Ἐν ὑπομονῇ πολλῇ, ἐν θλίψεσιν, ἐν ἀνάγκαις, ἐν στενοχωρίαις, ἐν πληγαῖς, ἐν φυλακαῖς, ἐν ἀκαταστασίαις, ἐν κόποις, ἐν ἀγρυπνίαις, ἐν νηστείαις» (Β΄ Κορ. ΣΤ΄ 4-10). Ἐνεθυμήθην τὰς ἀνωτέρω μικρότητας τῶν ἀνθρώπων ἐκείνων οἵτινες … ὑποφέρουσι διὰ διακρίσεις καὶ … παράσημα, ὅταν ὁ Θεῖος Ἀπόστολος «ἀπολαμβάνει» τὸ Ἀποστολικόν του ἀξίωμα, μόνον καὶ μόνον … «ὡς Θεοῦ διάκονος»!
Εἰς τὸ τοιοῦτον ὕψιστον καὶ κορυφαῖον ἀξίωμα, δὲν χωρεῖ ἡ ἀπόλαυσις καὶ αἱ τιμαὶ καὶ αἱ κολακεῖαι, ἀλλὰ τοὐναντίον, ἡ θλίψις καὶ ἡ πικρία καὶ ἡ ὀδύνη καὶ αἱ ταλαιπωρίαι ἀφ’ ἑνός, ἀλλὰ καὶ ἡ τόλμη καὶ ἡ ἀνδρεία καὶ ἡ ἀψήφησις τῶν κινδύνων καὶ ἡ ὑπομονὴ εἰς τοὺς διωγμοὺς καὶ τὰς φυλακίσεις καὶ τοὺς ξυλοδαρμοὺς καὶ τὰ μαρτύρια ἀφ’ ἑτέρου! Εἶναι τὸ ἀξίωμα τοῦτο, … τὸ μοναδικόν, τὸ ὁποῖον ἐὰν θὰ προετείνετο ὡς ἐπιλογή, παρὰ τὴν φιλοδοξίαν τῶν ἀνθρώπων, … ἐλάχιστοι εὐλογημένοι δοῦλοι τοῦ Θεοῦ θὰ τὸ ἐδέχοντο μετὰ τῶν συνεπακολουθούντων δεινῶν τὰ ὁποῖα ἐπισύρρει τοῦτο!
Ἀξίωμα καὶ διακονία.
Τὰ δύο ταῦτα, εἰς τὴν ἀνθρωπίνην λογικήν, δὲν δύνανται νὰ συνυπάρξωσι! Τὸ ἀξίωμα, ζητεῖ ὑφισταμένους καὶ ὑπηρέτας …! Ἀπαιτεῖ συνοδεύοντας καὶ … «παρατρεχαμένους»! Ἀπαιτεῖ τιμὰς καὶ δόξας! Ἀντιθέτως δε, ἡ διακονία ἀπαιτεῖ ὑπηρεσίαν, δουλείαν, θυσίαν, ἀγρυπνίαν καὶ κάθε ἄλλην κοπιαστικὴν ἐργασίαν! Ἀπαιτεῖ κινδύνους καὶ θλίψεις … ἅτινα θὰ ἠδύναντο νὰ περιγράψωσι, μόνον ἐκεῖνοι οἵτινες εἰργάσθησαν εἰς τοιαύτας θέσεις! Ἀπαιτεῖ ταπεινώσεις καὶ ἐξευτελισμοὺς πολλάκις, τὰ ὁποῖα ἀδυνατεῖ συνήθως νὰ ἀνθέξῃ ἡ ἀνθρωπίνη … ἀντοχή! Εἶναι δύο ἐκ διαμέτρου ἀντίθετοι ἔννοιαι …!
Καὶ ὅμως, εἰς τοὺς Θείους Ἀποστόλους, συνυπῆρξαν καὶ αἱ δύο αὗται καταστάσεις, καὶ καταξίωσαν τούτους εἰς τὴν θέσιν τὴν ὁποίαν ἤδη εὑρίσκονται καὶ ἀπολαμβάνουσι. Εἶναι οἱ Ἀπόστολοι, δηλαδή, οἱ ἀπεσταλμένοι ἀπὸ τὸν ἴδιο τὸν Κύριο ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν! Μόνον τοῦτο, δύναται νὰ μᾶς … δώσῃ νὰ καταλάβωμεν, ὅτι ὑψηλότερον ἀξίωμα ἐπὶ τῆς γῆς, δὲν ὑπάρχει! Ὅσα παράσημα καὶ ἂν φορέσουν οἱ ἄνθρωποι, ὅσας ἐξουσίας καὶ ἂν διαχειρίζωνται, ὅσας τιμὰς καὶ ἂν ἀπολαμβάνουσι, ὅσας περιουσίας ἀμυθήτους καὶ ἂν κατέχουσι, ὅσους αὐλικοὺς καὶ ὑπηρέτας, ἀλλὰ καὶ ὑπασπιστὰς καὶ ἰδιαιτέρους καὶ σωματοφύλακας … καὶ ἂν διαθέτουσι, … ὅλα ταῦτα εἶναι ἀσήμαντα καὶ μηδαμινὰ πρὸ τοῦ Ἀποστολικοῦ ἀξιώματος! Μόνον καὶ μόνον ἐπειδὴ τοῦτο ἔδωκεν ὁ ἴδιος ὁ Θεός, ἀναμφισβητήτως ὑπερισχύει ἔναντι τοῦ οἵουδήποτε … ἀνθρωπίνου καὶ φθαρτοῦ, παρὰ τὰς διακρίσεις τὰς ὁποίας τοῦ προσθέτουν οἱ ἄνθρωποι καὶ διὰ τῶν ὁποίων προσπαθοῦν νὰ … νομίζουσι ὅτι κυριαρχοῦσι …!
Εἰς τὸ Ἀποστολικὸν τοῦτο ἀξίωμα, δὲν ὑπάρχουσι ἀνθρώπινοι δόξαι καὶ τιμαί, δὲν ὑπάρχουσιν ὑπηρέται καὶ … «παρατρεχάμενοι», δὲν κυριαρχεῖ ὁ πλοῦτος καὶ αἱ ὑλικαὶ ἀπολαύσεις …! Τοὐναντίον μάλιστα! Τὰ παράσημα τούτου τοῦ ἀξιώματος, εἶναι, … αἱ πληγαί, αἱ φυλακίσεις, αἱ μαστιγώσεις, αἱ ποικίλαι ταλαιπωρίαι καὶ τὰ τούτων … συναφῆ! «δεσμά με καὶ θλίψεις μένουσιν» (Πράξ. Κ΄ 23), προειδοποιοῦσεν ὁ Παῦλος τοὺς χριστιανοὺς τῆς Ἐφέσου, ἀλλὰ καὶ πρὸς τοὺς Γαλάτας … καυχᾶται καὶ ἐπαίρεται τὴν κατὰ Χριστὸν ἔπαρσιν λέγων, «ἐγὼ γὰρ τὰ στίγματα τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ ἐν τῷ σώματί μου βαστάζω» (Γαλ. ΣΤ΄ 17). Ἴδιον τοῦ Ἀποστολικοῦ ἀξιώματος, εἶναι ἡ διακονία τοῦ Θείου Λόγου, ἡ ἀγρυπνία καὶ ἡ ἀνησυχία διὰ τὸ … ποίμνιον, καὶ ἅπαντα ὅσα περιγράφει ὁ αὐτὸς Θεῖος Ἀπόστολος, ἐκεῖ εἰς τὴν δευτέραν πρὸς Κορινθίους ἐπιστολήν. «Πεντάκις τεσσαράκοντα παρὰ μίαν ἔλαβον, τρὶς ἐρραβδίσθην, ἅπαξ ἐλιθάσθην, τρὶς ἐναυάγησα, νυχθημερὸν ἐν τῷ βυθῷ πεποίηκα· ὁδοιπορίαις πολλάκις, κινδύνοις ποταμῶν, κινδύνοις λῃστῶν, κινδύνοις ἐκ γένους, κινδύνοις ἐξ ἐθνῶν, κινδύνοις ἐν πόλει, κινδύνοις ἐν ἐρημίᾳ, κινδύνοις ἐν θαλάσσῃ, κινδύνοις ἐν ψευδαδέλφοις· ἐν κόπῳ καὶ μόχθῳ, ἐν ἀγρυπνίαις πολλάκις, ἐν λιμῷ καὶ δίψει, ἐν νηστείαις πολλάκις, ἐν ψύχει καὶ γυμνότητι· χωρὶς τῶν παρεκτὸς ἡ ἐπισύστασίς μου ἡ καθ᾿ ἡμέραν, ἡ μέριμνα πασῶν τῶν ἐκκλησιῶν. Τίς ἀσθενεῖ, καὶ οὐκ ἀσθενῶ; τίς σκανδαλίζεται, καὶ οὐκ ἐγὼ πυροῦμαι;» (Β΄ Κορ. ΙΑ΄ 25-29). Καταγράψαμεν χωρὶς περικοπὴν τὴν περιγραφὴν τοῦ Ἀποστολικοῦ ἀξιώματος, ὡς τὸ ἐβίωσεν ὁ κορυφαῖος οὗτος ἐκ τῶν Ἀποστόλων, διότι νομίζομεν ὅτι εἶναι λίαν ἐκφραστικὴ καὶ ἀποκαλυπτική!
Ποῖον τὸ καύχημα ἡμῶν;
Ἕκαστος ἄνθρωπος ἔχει στοιχεῖα καὶ περιστατικὰ καὶ καταστάσεις εἰς τὴν ζωήν του διὰ τὰ ὁποῖα καυχᾶται καὶ χαίρεται. Ὁμοίως, ἔχει καὶ ἄλλα πολὺ περισσότερα, διὰ τὰ ὁποῖα ἐντρέπεται. Καὶ τὰ μὲν πρῶτα, μετ’ εὐφροσύνης ἐπιδεικνύει καὶ δημοσιεύει, τὰ δὲ δεύτερα, … ἀποκρύπτει καὶ ἀποσιωπᾷ καὶ ἀποφεύγει ἀκόμη καὶ αὐτὴν τὴν ἐνθύμισίν των!
Εἰς τοὺς Ἁγίους, ὅμως, συμβαίνει τὸ ἀντίθετον! Ἐκεῖνοι οἱ μακάριοι, ἀπέκρυπτον καὶ ἀπεσιώπουν ἐκεῖνα διὰ τὰ ὁποῖα ἐχαίροντο, καὶ ἀντιθέτως ἐπεδείκνυον κάποια στοιχεῖα διὰ τὰ ὁποῖα οἱ ἄνθρωποι θὰ τοὺς ὑπετίμων καὶ θὰ τοὺς περιεγέλων! Πολλάκις ὅμως, ἐπαρουσίαζον καθοριστικὰ προσωπικὰ στοιχεῖα - ὡς ἐπὶ παραδείγματι, τὴν πίστιν των καὶ τὴν ἀφοσίωσίν των εἰς τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν, - ὅταν ταῦτα ἦσαν ἄκρως ἐπικίνδυνα, ἀκόμη καὶ διὰ τὴν ἰδίαν ζωήν των! Ταῦτα ἦσαν ἡ … ἰδία ταυτότης των διὰ τὴν ὁποίαν ἔχαιρον καὶ ἐκαυχῶντο!
Ἡ ἐποχὴ εἰς τὴν ὁποίαν ζῶμεν, μᾶς καθοδηγεῖ εἰς τὸ νὰ ἐπαιρώμεθα διὰ μικρὰ καὶ ἀσήμαντα καὶ νὰ ἐντρεπώμεθα διὰ τὴν πίστιν ἡμῶν πρὸς τὸν Θεόν. Ἂς προλάβωμεν νὰ κρίνωμεν ἑαυτούς, πρὶν κριθῶμεν ὑπὸ τοῦ Κριτοῦ, καὶ μὴν ξεχνῶμεν … τό, «πᾶς … ὅστις ὁμολογήσει ἐν ἐμοὶ ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων» καὶ ἀντιστοίχως τό, «ὅστις δ᾿ ἂν ἀρνήσηταί με ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων» (Ματθ. Ι΄ 32-33)!
Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου
Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου