Δευτέρα 15 Μαρτίου 2021

Η αποστολή του ανθρώπου - π. Τιμόθεος Παπασταύρου

 ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΑΠΟΚΡΕΩ (7 ΜΑΡΤΙΟΥ 2021)

«ἡ γὰρ σφραγὶς τῆς ἐμῆς ἀποστολῆς ὑμεῖς ἐστε ἐν Κυρίῳ» (Α΄ Κορ. Θ΄ 2) 


Ἡ … ἀποστολή. 

Ὁ Κύριος καὶ Δημιουργός, ἀγαπητοί μου, ὅταν ἐδημιούργησε τὰ πάντα «ἐκ τοῦ μὴ ὄντος», ὡς τέλειος καὶ πάνσοφος Νοῦς, ἀνέθεσεν εἰς τὸ κάθέ τι νὰ κινῇται βάσει μιᾶς προοπτικῆς καὶ νὰ ἐξυπηρετῇ μίαν συγκεκριμμένην ἀποστολήν. Ὅλα τὰ Θεῖα δημιουργήματα ἐδημιουργήθησαν, οὐχὶ τυχαίως καὶ ἀκαθορίστως, ἀλλὰ μὲ συγκεκριμμένον σκοπὸν καὶ προορισμόν, προσωρινὸν ἢ αἰώνιον. «Οὐχὶ δύο στρουθία ἀσσαρίου πωλεῖται; καὶ ἓν ἐξ αὐτῶν οὐ πεσεῖται ἐπὶ τὴν γῆν ἄνευ τοῦ πατρὸς ὑμῶν. Ὑμῶν δὲ καὶ αἱ τρίχες τῆς κεφαλῆς πᾶσαι ἠριθμημέναι εἰσί» (Ματθ. Ι΄ 29-30). Ὅλα τὰ γνωρίζει καὶ τὰ κινεῖ καὶ τὰ κατευθύνει, ἐκτὸς τοῦ λογικοῦ ἀνθρώπου εἰς τὸν ὁποῖον ἔχει δώσει ἀπόλυτον ἐλευθερίαν εἰς τὰς ἐπιλογάς του, καὶ ἁπλῶς γνωρίζει τὰ … περὶ αὐτόν, καὶ τὰ παρελθόντα καὶ τὰ παρόντα ἀλλὰ καὶ τὰ μέλλοντα˙ ὅταν δέ, θελήσῃ (ὁ Κύριος), ἐπιφέρει ἢ ἐπιτρέπει τὸν σωματικὸν θάνατον! 

Τὰ πάντα, συνεπῶς, ἐδημιουργήθησαν διὰ νὰ ἐξυπηρετήσουν τὴν … συγκεκριμμένην ἀποστολήν των! Καὶ τὰ ὁρατὰ καὶ τὰ ἀόρατα, καὶ τὰ ἄψυχα καὶ τὰ ἔμψυχα, καὶ τὰ μεγάλα καὶ τεράστια ἀλλὰ καὶ τὰ μικρὰ καὶ τά, ἀδιάκριτα διὰ γυμνοῦ ὀφθαλμοῦ, καὶ ἐκεῖνα ποὺ θεωροῦμε χρήσιμα, ἀλλὰ καὶ ἐκεῖνα ποὺ νομίζουμε ὅτι εἶναι ἄχρηστα καὶ περιττά! Ὁ ἄνθρωπος, θέλων πάντοτε νὰ ἔχῃ … λόγον, ἀκόμη καὶ ἐκεῖ ποὺ δὲν τοῦ … πέφτει, ἐκφράζει ἀνοήτους ἀπόψεις περὶ τῆς Θείας Δημιουργίας καὶ ἄλλοτε ρίπτει τὴν εὐθύνην τῶν δῆθεν λαθῶν στὴν … ἀπρόσωπο φύσιν, ἀλλοτε δε, κατηγορεῖ τὸν Δημιουργό, περὶ … τῆς δημιουργίας! 


Ἡ ἀποστολὴ τοῦ ἀνθρώπου. 

Ἂν ἅπαντα τὰ δημιουργήματα ἐδημιουργήθησαν μὲ κάποια προοπτικήν, μὲ κάποιο … τέλος (σκοπόν), νομοτελειακῶς, πολὺ περισσότερον τοῦτο συμβαίνει εἰς τὸ κορυφαῖον τῶν Θείων δημιουργημάτων, τὸν … ἄνθρωπον! Μελετῶντες, εἰδικῶς τὰ πρῶτα κεφάλαια τῆς Γενέσεως - ὅπου περιγράφεται ἡ δημιουργία τοῦ κόσμου – παρατηροῦμεν τὴν ἰδιαιτέραν φροντίδα ποὺ ἐπιδεικνύει ὁ Δημιουργός, διὰ τὸν ἄνθρωπον! «καὶ ἐποίησεν ὁ Θεὸς τὸν ἄνθρωπον, κατ᾿ εἰκόνα Θεοῦ ἐποίησεν αὐτόν, ἄρσεν καὶ θῆλυ ἐποίησεν αὐτούς … καὶ ἔπλασεν ὁ Θεὸς τὸν ἄνθρωπον, χοῦν ἀπὸ τῆς γῆς, καὶ ἐνεφύσησεν εἰς τὸ πρόσωπον αὐτοῦ πνοὴν ζωῆς, καὶ ἐγένετο ὁ ἄνθρωπος εἰς ψυχὴν ζῶσαν» (Γεν. α΄ 27, β΄ 7). Διὰ ταύτης τῆς φροντίδος, ἀναδεικνύεται καὶ διαφαίνεται καὶ ὁ σκοπὸς τῆς δημιουργίας τοῦ ἀνθρώπου! Ὁ σκοπὸς καὶ ἡ ἀποστολή του εἶναι, … νὰ εἶναι ὁ Βασιλεὺς τῆς κτίσεως! 

Μετά, ὅμως, τὴν πτῶσιν του καὶ τὴν ἐξορίαν αὐτοῦ ἐκ τοῦ Παραδείσου, σκοπὸς τοῦ ἀνθρώπου εἶναι … «τὸ ἀρχαῖον κάλλος ἀναμορφώσασθαι», ὡς ψάλλει ἡ Ἁγία ἡμῶν Ἐκκλησία! Σκοπὸς τοῦ πεπτωκότος, εἶναι ἡ ἐπαναφορὰ αὐτοῦ εἰς τὸν Παράδεισον τῆς τρυφῆς ἀπὸ τὸν ὁποῖον ἐξεβλήθῃ! Βεβαίως, τοῦτο ἦτο ἀδύνατον νὰ ἐπιτύχῃ διὰ τῶν ἰδίων δυνάμεων, διὰ τοῦτο ὁ Κύριος διὰ τῆς ἐνανθρωπήσεώς Του, τοῦ θανάτου Αὐτοῦ καὶ τῆς Ἀναστάσεώς Του, δίδει εἰς αὐτὸν τὸ δικαίωμα νὰ δύναται νὰ ἐπιστρέψῃ εἰς τὴν … πρώτην δόξαν! Τοῦτον τὸν σκοπόν, καθορίζει ὁ Κύριος ὡς πρῶτον καὶ μοναδικόν, καθ’ ὅλην τὴν διδασκαλίαν Του. Εἰς πλεῖστα ὅσα σημεῖα τῆς Καινῆς Διαθήκης, εἴτε εὐθέως, εἴτε καὶ πλαγίως, οὐδὲν ἄλλο προέχει διὰ τὸν ἄνθρωπον, εἰ μή … ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ! «Ζητεῖτε δὲ πρῶτον τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν δικαιοσύνην αὐτοῦ, καὶ ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν» (Ματθ. ΣΤ΄ 33). Ὅλα τὰ ἄλλα εἰς τὰ ὁποῖα, ὁ κοσμικὸς ἄνθρωπος, ἔδωκεν προτεραιότητα, - εἴτε ὑγείαν τοῦ σώματος, εἴτε πλοῦτον καὶ ὑπάρχοντα, εἴτε δόξας καὶ τιμάς, - καὶ τὰ ἔθεσεν ὡς σκοπὸν καὶ ἀποστολήν του, … δὲν δύνανται νὰ ὑποκαταστήσωσι τὸν πρῶτον τοῦτον καὶ Θεοχάρακτον σκοπόν! 

Ἀποστολή μας συνεπῶς καὶ προορισμός μας εἰς τὴν ἐπὶ τῆς γῆς πορείαν μας, εἶναι ἡ κατάπαυσις ἡμῶν εἰς τὸν Παράδεισον καὶ  ἡ ἀπόλαυσις τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν! 


 «ἡ … σφραγὶς τῆς ἐμῆς ἀποστολῆς». 

Ὁ Θεῖος Ἀπόστολος Παῦλος, ἔλαβεν ἐκ Θεοῦ τὴν κλῆσιν εἰς τὸ Ἀποστολικὸν ἀξίωμα! Εἶναι Ἀπόστολος, καὶ … συνεπὴς εἰς τοῦτο τὸ κορυφαῖον ἀξίωμα, περιτρέχει πᾶσαν τὴν γῆν – τετράκις, μάλιστα - ὑπομένων πᾶσαν θλίψιν καὶ κακουχίαν καὶ πόνον καὶ ταλαιπωρίαν, διὰ νὰ διεκπεραιώσῃ ὅσον τοῦ ἦτο δυνατόν, τὴν ἀποστολήν του. Τὸ ὕψος τοῦ ἀξιώματός του καὶ ἡ παρὰ τοῦ Κυρίου κλῆσις, δὲν τὸν καθησυχάζουν καὶ δὲν αἰσθάνεται ὅτι τοῦ ἐγγυῶνται τὴν παραμικρὰν ἱκανοποίησιν, ἀντιθέτως δε, ὡς καταθέτει ὁ ἴδιος, «Ἐγὼ τοίνυν οὕτω τρέχω, ὡς οὐκ ἀδήλως, οὕτω πυκτεύω, ὡς οὐκ ἀέρα δέρων, ἀλλ᾿ ὑποπιάζω μου τὸ σῶμα καὶ δουλαγωγῶ, μήπως ἄλλοις κηρύξας αὐτὸς ἀδόκιμος γένωμαι» (Α΄ Κορ. Θ΄ 26-27). Ἀποστολή του εἶναι ὁ εὐαγγελισμὸς καὶ ἡ καθοδήγησις τῶν ἀνθρώπων οἱ ὁποῖοι ἔζων «ἐν σκότει καὶ σκιᾷ θανάτου καθήμενοι», εἰς τὴν Ἁγίαν Πίστιν τοῦ Κυρίου. 

Ἐκεῖναι αἱ ψυχαὶ πρὸς τὰς ὁποίας ἀπευθύνεται διὰ τῶν δεκατεσσάρων ἐπιστολῶν του, καὶ ἡ κατὰ Θεὸν πρόοδός των, εἶναι τὸ ἐπιστέγασμα τῆς ἀποστολῆς του. Αὐτὰς τὰς ψυχὰς θὰ ἐπιδείξῃ κατὰ τὴν ἡμέραν τῆς κρίσεως εἰς τὸν Κριτήν, διὰ νὰ ἐπιβεβαιώσῃ διὰ τούτων ὅτι η ἀποστολή του διεκπεραιώθῃ. «Τὸν ἀγῶνα τὸν καλὸν ἠγώνισμαι, τὸν δρόμον τετέλεκα, τὴν πίστιν τετήρηκα· λοιπὸν ἀπόκειταί μοι ὁ τῆς δικαιοσύνης στέφανος, ὃν ἀποδώσει μοι ὁ Κύριος ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ» (Β΄ Τιμ.  Δ΄ 7-8). 


Ἡ ἀποστολὴ ἡμῶν … 

Καὶ δι’ ἡμᾶς, φίλοι μου ἀναγνῶσται, ὑπάρχει … ἕνας λόγος, - ἢ πολλοί, - ὑπάρξεως, καὶ κάποια ἀποστολὴ τὴν ὁποία καλούμεθα νὰ διεκπεραιώσωμεν. Καὶ εἰς τὸν Θεῖον Παῦλον μέν, ἡ ἀποστολή του καθωρίσθη καὶ τοῦ ὑπεδείχθῃ ὑπὸ τοῦ Κυρίου˙ καὶ ἐκεῖνος, ὡς εἴδομεν, ἀνταπεκρίθη καὶ τὴν ἔφερεν εἰς πέρας. Ἡ ἰδική μας, ὅμως, ἀποστολὴ καὶ ὁ σκοπός … ποῖος εἶναι; Ἀνερωτήθημεν ποτέ, - ὄχι, βεβαίως, τοὺς σκοποὺς καὶ τοὺς στόχους ποὺ ἡμεῖς ἐθέσαμεν εἰς τὸν … ἑαυτόν μας, ἀλλά – ποίαν ἀποστολὴν μᾶς ἀνέθεσεν ὁ Δημιουργός, καὶ διὰ ποῖον σκοπὸν μᾶς ἐδημιούργησεν; Ἔχομεν, ὁ καθείς, ἕνα λόγον … ὑπάρξεως! Κινούμεθα, ἆραγε, μὲ συνέπειαν διὰ νὰ τὸν … τελειώσωμεν; Σκοπός δε καὶ στόχος ἡμῶν εἶναι ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον προανεφέραμεν˙ ἡ … μετὰ τοῦ Κυρίου, αἰωνία ἡμῶν συνοίκησις. Αὐτὸν τὸν σκοπὸν ἐπέτυχον οἱ Ἅγιοι, ἀσχέτως τοῦ πῶς ἠργάσθησαν καὶ ἐπορεύθησαν εἰς τὴν παροῦσαν ζωήν. Τοῦτον τὸν σκοπὸν μᾶς ὑπέδειξεν καὶ ὁ Χριστός μας ὅταν μᾶς ἔλεγεν, «ζητεῖτε δὲ πρῶτον τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν δικαιοσύνην αὐτοῦ» (Ματθ. ΣΤ΄ 33). 

Τοῦτον τὸν στόχον ἂς ἔχομεν ἀδελφοί μου, καὶ τότε θὰ καταλάβωμεν ὅτι ἡ ζωὴ αὐτὴ ἡ παροῦσα, θὰ ἔχῃ νόημα καὶ οὐσίαν! 

      Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου 


Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν


Δεν υπάρχουν σχόλια: