Γιορτή Λήξης Κατηχητικών Αγίου Ιωάννου Παραλίας Πατρών 2019

Την Κυριακή στις 9 Ιουνίου 2019 το απόγευμα, μικροί και μεγάλοι συγκεντρώθηκαν στον υπαίθριο χώρο, δίπλα στο Πνευματικό Κέντρο του ναού. Εκεί ήταν τοποθετημένες οι όμορφες δημιουργίες των παιδιών όλου του κατηχητικού έτους. Αυτή η παρουσίαση δεν ήταν φυσικά προς πώληση αλλά για ενημέρωση και θαυμασμό από μικρούς και μεγάλους ώστε να φανεί η δραστηριότητα όλου του κατηχητικού έργου της χρονιάς που πέρασε. Να γνωρίσουν οι γονείς αλλά και όλοι ενορίτες από κοντά τις δραστηριότητες των παιδιών.

Η εκδήλωση ξεκίνησε με το τμήμα Παραδοσιακών χορών του κ. Αντρέα Μπελεκούκια, ο οποίος είναι υπεύθυνος για τα παιδιά του δημοτικού. Τα μικρά παιδιά μας εξέπληξαν χορεύοντας δύο χορούς από την Προποντίδα «Ένα μικρό φυντάνι» και «Όταν πήγα κυρά μου στον χασάπη». Η παρουσίαση των χορών ήταν πολύ ξεχωριστή γιατί τα παιδιά τραγουδούσαν ταυτόχρονα και χόρευαν ενώ συνοδεύονταν ζωντανά από φλογέρα που έπαιζε ο κ. Βαρδής Αθανασόπουλος και τουμπερλέκι που έπαιζε η κ. Γεωργία Δεληγιώργη-Θεριστοπούλου. Το αποτέλεσμα ήταν πράγματι πολύ καλό ώστε καταχειροκροτήθηκε από όλο τον κόσμο με πολύ ενθουσιασμό.

Ακολούθησε το τμήμα Χορού των μεγάλων, στο οποίο είναι υπεύθυνη η κ. Γεωργία Δεληγιώργη-Θεριστοπούλου. Χόρεψαν τέσσερις χορούς της Μικράς Ασίας.

Να σημειώσουμε ότι το τμήμα αυτό έχει συμμετάσχει σε εκδηλώσεις, εκπροσωπώντας τον Ιερό Ναό του Αγίου Ιωάννη. Δύο από τις πιο πρόσφατες ήταν η συμμετοχή τους στον εορτασμό της Εξόδου της ιεράς πόλης του Μεσολογγίου και στο πανηγύρι του Αγίου Νικολάου στο Σαραβάλι Πατρών.

Η εκδήλωση συνεχίστηκε με παρουσίαση βίντεο από όλα τα τμήματα των Κατηχητικών Σχολείων τα οποία δημιούργησαν οι Κατηχήτριες συλλέγοντας υλικό από όλη την χρονιά.

Συγκεκριμένα τα τμήματα που παρουσιάστηκαν ήταν 1) Της Προσχολικής ηλικίας έως Α΄ Δημοτικού 2) Β΄ και Γ΄ Δημοτικού 3) Δ΄, Ε΄,  και ΣΤ΄ Δημοτικού 4) Γυμνασίου και Λυκείου 5) Φοιτητών.

Στις προβολές είδαμε πώς γίνεται το μάθημα και τι σημαίνει Κατήχηση!

Μετά  ακολούθησε μία Ταινία μικρού μήκους, την οποία είχαν δημιουργήσει τα παιδιά μαζί με τις Κατηχήτριές τους. Ο τίτλος της ταινίας ήταν «Ψάχνω να βρω την Λαμπρή στων Ελλήνων την ζωή». Το σενάριο της ταινίας είχε άξονα δημιουργίας τα έθιμα της Μεγάλης Σαρακοστής, της Μεγάλης Εβδομάδας και της Λαμπρής. Συμμετείχαν όχι μόνο παιδιά από τις Κατηχητικές Συνάξεις όλων των βαθμίδων αλλά και γονείς, παππούδες και ενορίτες του Αγίου Ιωάννη.
Παρακολουθείστε παρακάτω το βίντεο "Ψάχνω να βρω την Λαμπρή στων Ελλήνων την γιορτή".

Στο τέλος της γιορτής λήξης των Κατηχητικών Σχολείων του Ιερού Ναού μας, ο  πρωτοπρεσβύτερος Αντώνιος Ρουμελιώτης κάλεσε τον Διευθυντή του 2^ου Γυμνασίου Παραλίας να χαιρετήσει την εκδήλωση. Κατόπιν ο π. Αντώνιος ευχαρίστησε τους γονείς που εμπιστεύονται τα παιδιά τους στον Χριστό και την διδασκαλία Του. Τους παρότρυνε να συνεχίσουν αυτή την φιλότιμη προσπάθεια όχι μόνο όταν ξεκινάει η Κατηχητική χρονιά αλλά να φέρνουν και το καλοκαίρι τα παιδιά τους να εκκλησιάζονται για να μην χάσουν την επαφή τους με την Λειτουργική Ζωή.

Κυριακή 23 Ιουνίου 2019

Εβδομαδιαίο  Φυλλάδιο 
«Για τους Γονείς της Ενορίας»

Ιερός Ναός Γενέσιον Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών

Πατήστε πάνω στις φωτογραφίες για να διαβάσετε τα κείμενα.

Οι κληρικοί και οι πιστοί - π. Τιμοθέου Παπασταύρου

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ (9 ΙΟΥΝΙΟΥ 2019)

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ

"Προσέχετε οὖν ἑαυτοῖς καὶ παντὶ τῷ ποιμνίῳ" (Πράξ. Κ΄ 28).

Ὁ ποιμὴν καὶ τὸ ποίμνιον.

Ἀρχίζομεν, ἀδελφοί μου, μὲ τὴν γνωστὴν εἰκόνα τοῦ ποιμένος μετὰ τοῦ ποιμνίου του. Ἂς προσπαθήσωμεν νὰ τὴν παρουσιάσωμεν δι’ ὀλίγων εἰκόνων τὰς ὁποίας οἱ περισσότεροι ἐκ τῶν ἀναγνωστῶν, ἴσως καὶ ἔχουσι βιώσει. Ὁ ποιμὴν μετὰ τῶν προβάτων. Εἶναι ἡ χαρακτηριστικὴ ἐκείνη σχέσις τὴν ὁποίαν μᾶς περιγράφει ὁ ἴδιος ὁ Κύριος εἰς τὸ δέκατον κεφάλαιον τοῦ, κατὰ Ἰωάννην, ἱεροῦ Εὐαγγελίου. "ὁ ... εἰσερχόμενος διὰ τῆς θύρας ποιμήν ἐστι τῶν προβάτων ... τὰ πρόβατα τῆς φωνῆς αὐτοῦ ἀκούει, καὶ τὰ ἴδια πρόβατα καλεῖ κατ' ὄνομα καὶ ἐξάγει αὐτά" (Ἰωάν. Ι΄ 2-3). Ὁ ποιμήν, εὑρίσκεται πλησίον τῶν προβάτων του, τὰ γνωρίζει καὶ τὸν γνωρίζουν, εἰσέρχεται ἀπὸ τὴν κανονικὴ θύραν τοῦ ποιμνιοστασίου του, ὁμιλεῖ καὶ καλεῖ τὰ προβατά του καθένα μὲ τὸ ὄνομά του καί, ὡς λέγει εἰς τὴν συνέχειαν, προηγεῖται ὁ ποιμένας καὶ "τὰ πρόβατα αὐτῷ ἀκολουθεῖ ὅτι οἴδασι τὴν φωνὴν αὐτοῦ". Ἀκόμη δὲ χαρακτηριστικότερον περιγράφων ὁ Κύριος - ὁ Καλὸς Ποιμὴν - τὴν σχέσιν ταύτην, χρησιμοποιεῖ τούτους τοὺς λόγους˙ "ἀλλοτρίῳ δὲ οὐ μὴ ἀκολουθήσωσιν, ἀλλὰ φεύξονται ἀπ' αὐτοῦ, ὅτι οὐκ οἴδασι τῶν ἀλλοτρίων τὴν φωνήν" (Ἰωάν. Ι΄ 5). Ὅσοι ποιμένες καὶ ὅσα ποίμνια καὶ ἂν εὑρεθοῦν εἰς τὸν ἴδιον χῶρον, ... καὶ οἱ ποιμένες διακρίνουσι τὰ ἑαυτῶν, ἀλλὰ καὶ τὰ πρόβατα διακρίνουσι τὸν ποιμένα των καὶ ἀκροῶνται τὴν φωνήν του.

Οἱ κληρικοὶ καὶ οἱ πιστοί.

Ὅμως, ὡς τονίζει τὸ ἱερὸν κείμενον, τὸ παράδειγμα τοῦτο, τοῦ ποιμένος καὶ τῶν προβάτων, ἦτο μία "παροιμία" (παραβολή). Ἦτο ἕνας ἀλληγορικὸς λόγος τοῦ Κυρίου, ὁ ὁποῖος ἀπηυθύνετο καὶ ἀπευθύνεται, εἰς ἐκείνους, ἀφ’ ἑνός, εἰς τοὺς ὁποίους ἀνέθεσεν, τὴν διδαχὴν καὶ τὴν καθοδήγησιν τῶν ἀνθρώπων καὶ ἀφ’ ἑτέρου, εἰς ἐκείνους οἱ ὁποῖοι θὰ καθοδηγοῦνται ... Ὅπως εἰς τὸ παράδειγμα τοῦ ποιμένος καὶ τοῦ ποιμνίου, τὰ πρόβατα - ὡς εἴδομεν - ἀκολουθοῦν τὸν ποιμένα καὶ οὗτος προηγεῖται αὐτῶν, καὶ ὅπου ἐκεῖνος ὑπάγει καὶ τὸ ποίμνιον ὑπάγει, τοιουτοτρόπως θὰ συμβαίνῃ καὶ εἰς τὴν σχέσιν τοῦ κληρικοῦ (ἐπισκόπου ἢ ἱερέως) καὶ τῶν ἀνθρώπων ποὺ εὑρίσκονται εἰς τὴν ἐπισκοπὴν ἢ τὴν πνευματικὴν ἐποπτείαν του. Ὁ μὲν διδάσκαλος καὶ πνευματικὸς πατήρ, ὀφείλει νὰ καθοδηγῇ καὶ νὰ προηγῇται διὰ τοῦ ἑαυτοῦ παραδείγματος καὶ διὰ τῆς ὀρθῆς διδασκαλίας, τῶν "λογικῶν αὐτοῦ προβάτων" - "ὃς δ᾿ ἂν ποιήσῃ καὶ διδάξῃ, οὗτος μέγας κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν" (Ματθ. Ε΄ 19) - ἐκεῖνα δὲ ὑποχρεοῦνται νὰ ἀκολουθοῦσιν αὐτὸν ὡς πατέρα καὶ λογικὸν "ποιμένα".

Εἰς τὸ ἱερὸν βιβλίον τοῦ προφήτου Ἰεζεκιήλ, ὁ Κύριος, δι’ αὐστηρῶν λόγων, θέτει τὰς βάσεις εἰς τὴν σχέσιν μεταξὺ ποιμένων καὶ ποιμενομένων. Διὰ χαρακτηριστικῶν φράσεων τονίζει τὴν ἐξάρτησιν ποὺ ὀφείλουν οἱ πιστοὶ ἀπὸ τὸν ποιμένα των, ἀλλὰ καὶ τὴν εὐθύνην τῶν ποιμένων ἔναντι τῶν ψυχῶν τῶν λογικῶν τούτων προβάτων καὶ τὴν ἀπολογίαν ποὺ θὰ κληθῶσι νὰ ἀπολογηθοῦν δι’ αὐτά, ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ. Σημειοῦμεν ἐνταῦθα μόνον τὴν παραπομπὴν εἰς τὸ ἱερὸν κείμενον, - (Ἰεζεκιὴλ ΛΔ΄ 2-23) - λόγῳ τοῦ εὕρους αὐτοῦ ἀλλὰ καὶ τοῦ περιορισμένου χώρου καὶ χρόνου τῆς ἡμετέρας ἀναλύσεως. Ὁ κληρικὸς ὀφείλει νὰ στηρίζῃ τὰς ψυχὰς τῶν χριστιανῶν καὶ κατευθύνῃ ταύτας εἰς τὴν ὁδὸν τῆς σωτηρίας καί, ἐὰν μὲν οἱ Χριστιανοὶ ὑπακούουσι εἰς αὐτόν, ἢ δὲν ὑπακούουσι, τότε ὁ μὲν πατήρ των θὰ ἔχῃ τὴν ἐκ τοῦ Θεοῦ, ἀνταπόδοσιν καὶ ἐκεῖνοι θὰ φέρουν τήν, ἑαυτῶν, εὐθύνην. Ἐάν, ὅμως, ὁ Πνευματικὸς πατὴρ ἀδρανεῖ εἰς τὸ ὕψιστον ἔργον τῆς μερίμνης του περὶ τοῦ ποιμνίου του, τότε ... "ἐγὼ ἐπὶ τοὺς ποιμένας καὶ ἐκζητήσω τὰ πρόβατά μου ἐκ τῶν χειρῶν αὐτῶν" (Ἰεζεκ. ΛΔ΄ 10).

"Προσέχετε οὖν ..."

Τήν, ὡς ἄνω, εὐθύνην ἔχων ὑπ’ ὄψιν του ὁ Θεῖος Ἀπόστολος Παῦλος, ἐφιστᾷ τὴν προσοχὴν τῶν ποιμένων ἔναντι τοῦ ποιμνίου των. Ἔχει δέ τεραστίαν σημασίαν ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον ἤδη ἐτονίσαμεν καὶ τὸ ὁποῖον τονίζεται καὶ ἐπὶ τοῦ παρόντος ... Πρῶτον, ἡ προσοχὴ τοῦ ποιμένος πρέπει νὰ ἐστιάζεται εἰς τὸν ἑαυτόν του καὶ ἐν συνεχείᾳ εἰς τὸ ποίμνιόν του. Αὕτη ἡ τάξις καὶ ἀκολουθία θὰ φέρῃ καὶ τὴν ἀνάλογον ὠφέλειαν καὶ θετικὴν ἐπιρροήν, εἰς τὰς ψυχὰς τῶν ποιμενομένων. Τοῦτο τὸ βλέπομεν εἰς κάθε ἐποχὴν καὶ εἰς κάθε κοινωνικὴν βαθμίδα. Πολλῷ δὲ μᾶλλον, εἰς τὸν ἡγιασμένον χῶρον τῆς Ἐκκλησίας. Ὅπου ὑπάρχουσι καὶ δραστηριοποιοῦνται, ποιμένες εὐλαβεῖς, οἱ ὁποῖοι αἰσθάνονται τὸ ὕψος τῆς ἱερᾶς ἀποστολῆς των καὶ ἔχουσι τὸν Θεῖον φόβον καὶ θυσιάζουσιν ἑαυτοὺς ὑπὲρ τοῦ ποιμνίου των, τότε, "τὰ πρόβατα αὐτοῖς ἀκολουθοῦσι ὅτι οἴδασι τὴν φωνὴν αὐτῶν"- κατὰ μικρὰν παραποίησιν τοῦ ἐν λόγῳ ἁγιογραφικοῦ χωρίου.

Τὸ παράδειγμα τοῦ διδασκάλου, πρῶτον, συντελεῖ εἰς τὴν ἐν Χριστῷ διαμόρφωσιν τῶν λογικῶν προβάτων. Ἀκολούθως δε, εὐκόλως θὰ ἐλέγομεν, δύναται οὗτος νὰ ἐπιβληθῇ καὶ ἐπιδράσῃ εἰς τοὺς πιστούς. "Ὑμεῖς ἐστε τὸ ἅλας τῆς γῆς· ... Ὑμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου. ... Οὕτω λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὅπως ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσι τὸν πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοῖς" (Ματθ. Ε΄ 13-16). Διὰ τῶν λόγων τούτων τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, οὐδὲν ἄλλο καταδεικνύεται, εἰ μή, ἡ ἀρίστη μέθοδος διαπαιδαγωγήσεως τῶν ἀνθρώπων ἐκείνων, ποὺ ὁ Ἰδιος ἐνεπιστεύθη εἰς ἡμᾶς τοὺς ποιμένας. Ἐὰν ἡ κάθε ψυχή, ἔχει τοσαύτην ἀξίαν, ἧς ὁ κόσμος ὅλος οὔκ ἐπαρκεῖ, ἂς ἀναλογισθῶμεν ποῖος μισθὸς ἀναμένει τὸν ποιμένα κατὰ τὴν ὥραν τῆς θείας ἀνταποδόσεως, ὅταν μετὰ χαρᾶς θὰ παρουσιάζῃ εἰς τὸν Κριτὴν τὸ Ποίμνιόν του, λέγων, "ἰδοὺ ἐγὼ καὶ τὰ παιδία ἅ μοι ἔδωκεν ὁ Θεός" (Ἑβρ. Β΄ 13).

Ἔστω καὶ ἂν τὸ σημερινὸν Ἀποστολικὸν ἀνάγνωσμα, ἀκούεται περισσότερον προτρεπτικὸν καὶ συμβουλευτικὸν πρὸς τοὺς ποιμένας καὶ διδασκάλους, ὅμως, καὶ διὰ τὸ ποίμνιον θὰ πρέπῃ πάντοτε νὰ ἰσχύῃ ὁ λόγος ὁ ὁποῖος ἤδη ἐγράφη, "τὰ πρόβατα αὐτῷ ἀκολουθεῖ ὅτι οἴδασι τὴν φωνὴν αὐτοῦ" (Ἰωάν. Ι΄ 4).

Πρόγραμμα για τα Προδρόμεια 2019

Κυριακή 16 Ιουνίου 2019

Εβδομαδιαίο  Φυλλάδιο 
«Για τους Γονείς της Ενορίας»

Ιερός Ναός Γενέσιον Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών

Πατήστε πάνω στις φωτογραφίες για να διαβάσετε τα κείμενα.

Εφημερίδα "ΔΙΨΩ" ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2019

Δ Ι Ψ Ω

Από την Ελληνορθόδοξη Κοινωνία Προσώπων «ΔΙΨΩ»

Απρίλιος 2019

Για να διαβάσετε ολόκληρη την Εφημερίδα "ΔΙΨΩ" του Απριλίου 2019 πατήστε ΕΔΩ

Η κοπιώδης και απαραίτητος "εργασία" - π. Τιμοθέου Παπασταύρου

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΤΥΦΛΟΥ (2 ΙΟΥΝΙΟΥ 2019)

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ

"Ἰδόντες δὲ οἱ κύριοι αὐτῆς ὅτι ἐξῆλθεν ἡ ἐλπὶς

τῆς ἐργασίας αὐτῶν" (Πράξ. ΙΣΤ΄ 19).

Ἡ ἐργασία.

Ἡ ἐργασία, φίλε μου ἀναγνῶστα, εἶναι ἡ πρώτη ἐντολὴ καὶ σύστασις τοῦ Κυρίου πρὸς τὸν ἄνθρωπον. Ἂν ἀνατρέξωμεν εἰς τὸ ἱερὸν βιβλίον τῆς Γενέσεως, ὅπου περιγράφεται ἡ δημιουργία τοῦ ἀνθρώπου ἀπὸ τὸν Θεόν, θὰ ἴδωμεν ἐκεῖ εἰς τὸ δεύτερον κεφάλαιον ταύτην τὴν ὑπογράμμισιν˙ "Καὶ ἔλαβε Κύριος ὁ Θεὸς τὸν ἄνθρωπον, ὃν ἔπλασε, καὶ ἔθετο αὐτὸν ἐν τῷ παραδείσῳ τῆς τρυφῆς, ἐργάζεσθαι αὐτὸν καὶ φυλάσσειν" (Γέν. Β΄ 15). Ὁ Ἴδιος ὁ Δημιουργὸς θέλει τὸν ἄνθρωπον νὰ ἐργάζεται καὶ νὰ ἀπασχολῇται καὶ κατ’ αὐτὸν τὸν τρόπον νὰ ἀποφεύγῃ τὴν κατηραμμένην ἀργίαν.

Μετὰ τὴν πτῶσιν ὅμως, ἡ ἐργασία δίδεται ἀπὸ τὸν Θεὸν εἰς τὸν ἄνθρωπον ὄχι πλέον ὡς ἀπασχόλησις, ἀλλ’ ὡς ἐπιτίμιον καὶ τιμωρία. Ὁ ἄνθρωπος καλεῖται νὰ ἐργάζεται διὰ νὰ συντηρῇται εἰς τὴν ζωήν. Ἡ ἐργασία του πρέπει νὰ εἶναι κοπιώδης καὶ ὀδυνηρὰ καὶ πλέον θὰ γίνῃ μᾶλλον ... δουλεία (δουλειά, ὅπως τὴν λέγουν οἱ ἄνθρωποι), παρὰ ἀπασχόλησις καὶ εὐλογία. Ἂς ἴδωμεν ... "τῷ δὲ ᾿Αδὰμ εἶπεν· ... ἐπικατάρατος ἡ γῆ ἐν τοῖς ἔργοις σου· ἐν λύπαις φαγῇ αὐτὴν πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς σου· ἀκάνθας καὶ τριβόλους ἀνατελεῖ σοι, ... ἐν ἱδρῶτι τοῦ προσώπου σου φαγῇ τὸν ἄρτον σου, ἕως τοῦ ἀποστρέψαι σε εἰς γὴν γῆν, ἐξ ἧς ἐλήφθης, ὅτι γῆ εἶ καὶ εἰς γῆν ἀπελεύσῃ·" (Γεν. Γ΄ 17-19). Βλέπομεν εἰς τοὺς λόγους τούτους, ὅτι ὁ Κύριος, ὡς ἤδη εἴπωμεν, μὲ τὴν ἐξορίαν τῶν ἀνθρώπων ἐκ τοῦ Παραδείσου, τοὺς στερεῖ ἐν ταὐτῷ καὶ τὴν ... δωρεὰν διατροφήν των τὴν ὁποίαν καλοῦνται νὰ ἀποκτήσουν μὲ τὸν κόπον καὶ τὸν ἱδρῶτα τους.

Ἡ κοπιώδης καὶ ἀπαραίτητος "ἐργασία".

Ἔκτοτε ὁ ἄνθρωπος ἐργάζεται καὶ κοπιᾷ διὰ νὰ δύναται νὰ ἐπιβιώσῃ εἰς τὴν παροῦσαν ζωὴν καὶ ἡ ἐργασία του πλέον λαμβάνει τὴν μορφὴν δυναστείας καὶ δουλείας. Τοῦ γίνεται ἀπαραίτητος καὶ ἀναπόφευκτος ἐφ’ ὅσον χωρὶς αὐτὴν δὲ δύναται νὰ ἀνταπεξέλθῃ ... Ὅσον ἦτο εἰς τὸν Παράδεισον, ἠργάζετο διὰ τὴν ἀπασχόλησίν του καὶ διασκεδαστικῶς (θὰ ἐλέγομεν) ... Μετὰ τὴν πτῶσιν, ὅμως, καὶ ἐξορίαν του, ἐργάζεται ἀπαραιτήτως καὶ δουλικῶς. Ἡ ἐργασία του αὕτη, ἀποδίδει εἰς αὐτὸν τὴν συντήρησίν του καὶ ἐξελικτικῶς, προσφέρει αὐτὴν προκειμένου νὰ λαμβάνῃ τὸ ἀντίτιμον αὐτῆς καὶ ἐξυπηρετεῖ δι’ αὐτοῦ τὰς βιοτικὰς ἀνάγκας του.

Ἀφ’ ἧς δὲ στιγμῆς, ἡ ἐργασία του γίνεται ... ἐπικερδής, ὁ ἴδιος γίνεται "θῦμα" αὐτῆς. Προκειμένου δὲ νὰ αὐξάνῃ καὶ πολλαπλασιάζει τὰ ἔσοδα καὶ κέρδη του, ἀφ’ ἑνὸς γίνεται ὁ ἴδιος, δοῦλος αὐτῆς ("δουλεύει"), ὡς προείπωμεν, καὶ ἀφ’ ἑτέρου δημιουργεῖ τρόπους καὶ συνθήκας τοιαύτας, προκειμένου νὰ πλουτίσῃ. Ἡ προσπάθειά του δὲ αὕτη τὸν ὁδηγεῖ εἰς τὴν ὑπερβολὴν καὶ τὸν παραλογισμόν, ὥστε νὰ ἐργάζεται πολλάκις ἁμαρτωλὰς καὶ ἀθεμίτους ἐργασίας αἱ ὁποῖαι ἐν τῇ γενέσει των, εἶναι ἀντίθετοι πρὸς τὸν Θεῖον Νόμον. 

Ἡ ἐργασία εἰς τὴν ἁμαρτίαν καὶ τὸν Διάβολον.

Μίαν τοιαύτην μορφὴν ἐργασίας, ἀναφέρει σήμερον τὸ ἱερὸν Ἀποστολικὸν Ἀνάγνωσμα. "παιδίσκην τινὰ ἔχουσαν πνεῦμα πύθωνος ..., ἥτις ἐργασίαν πολλὴν παρεῖχε τοῖς κυρίοις αὐτῆς μαντευομένη" (Πράξ. ΙΣΤ΄ 16). Οἱ δύο Ἀπόστολοι Παῦλος καὶ Σίλας, κατὰ τὴν περιοδείαν τους εἰς τοὺς Φιλίππους (σημερινὴν Καβάλαν) τῆς Μακεδονίας, συναντοῦν μίαν δαιμονιζομένην κορασίδα, εἰς τὴν ὁποίαν ὁ δαίμων ἐξεδηλώνετο, ὑπὸ τὴν μορφὴν μαντείας καὶ προβλέψεως τῶν μελλόντων. Οἱ κύριοι αὐτῆς (δηλ. τὰ "ἀφεντικά" της), ἠθέλησαν νὰ ἐκμεταλευθοῦν τὴν συγκεκριμμένην "ἱκανότητα" τῆς δαιμονιζομένης ὑπηρετρίας των, καὶ τὴν περιέφερον εἰς τὰς ὁδοὺς τῶν Φιλίππων, προκειμένου νὰ "προβλέπῃ" τὸ μέλλον εἰς τοὺς ἀνθρώπους! Κατ’ αὐτὸν δὲ τὸν τρόπον ἐκέρδιζον πολλὰ χρήματα καὶ προσέβλεπον εἰς τὴν δαιμονικὴν αὐτὴν ἀπάτην.

Μὲ τὴν παρουσίαν, ὅμως, τῶν δύο Ἀποστόλων, ὁ δαίμων, πιεζόμενος καὶ βιαζόμενος ὑπὸ τῆς Θείας Χάριτος, ἠναγκάσθη νὰ ὁμολογήσῃ τὴν ἀλήθειαν περὶ αὐτῶν. "οὗτοι οἱ ἄνθρωποι δοῦλοι τοῦ Θεοῦ τοῦ ὑψίστου εἰσίν, οἵτινες καταγγέλλουσιν ἡμῖν ὁδὸν σωτηρίας" (Πράξ. ΙΣΤ΄ 17). Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, "διαπονηθείς", ὡς χαρακτηριστικῶς τονίζει τὸ ἱερὸν κείμενον, διέταξεν, "ἐν τῷ ὀνόματι Ἰησοῦ Χριστοῦ", τὸ πονηρὸν πνεῦμα νὰ φύγῃ ἀπὸ τὴν ὑπηρέτριαν ἐκείνην καὶ νὰ τὴν ἐλευθερώσῃ. Ἐξελθόντος, ὅμως τοῦ πειρασμοῦ, ἐξέλιπεν καὶ ἡ "ἱκανότης" τῆς παιδίσκης ἐκείνης, νὰ προβλέπῃ τὸ μέλλον, καὶ συνεπῶς "οἱ κύριοι αὐτῆς" ἔχασαν τὴν πολὺ προσοδοφόρον ἐργασίαν τὴν ὁποίαν ἐνεργοῦσαν. Φυσικὸν δὲ ἦτο νὰ στραφοῦν κατὰ τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων καὶ ὡς μᾶς πληροφορεῖ τὸ ἀποστολικὸν ἀνάγνωσμα, τοὺς παρέδωσαν εἰς τὴν ἐξουσίαν. Ἀφοῦ δὲ πρῶτον τοὺς ἐμαστίγωσαν καὶ τοὺς κατετραυμάτισαν, τοὺς ἐνέβαλον εἰς τὴν φυλακήν.

Δὲν προτιθέμεθα νὰ συνεχίσωμεν εἰς τὴν ὄντως πολὺ ἐνδιαφέρουσαν συνέχειαν τούτου τοῦ ἐπεισοδίου. Πρέπει ὅμως, νὰ ἐμμείνωμεν εἰς τὴν κατηραμμένην ὄντως ἐργασίαν ἡ ὁποία περιγράφεται καὶ νὰ ἐπισημάνωμεν τὴν ἀθλιότητα ... ὁ ἄνθρωπος νὰ συνεργάζεται μετὰ τοῦ πονηροῦ διὰ τὴν ἐπιβίωσίν του. Ἡ Θεία ἐντολὴ τῆς ἐργασίας, διεστράφη ὑπὸ τοῦ ἀνθρώπου καὶ ἔγινεν, ἐκμετάλευσις καὶ διαστροφή. Ὁ ἄνθρωπος, δὲν ἠρκέσθη εἰς τὴν συντήρησίν του, ἀλλὰ προχώρησεν εἰς τὸν πλουτισμὸν καὶ τὴν εὐμάρειαν καὶ ἀπεμακρύνθη ἀπὸ τὸν στόχον του, δηλαδὴ τὴν ἐπιστροφήν του πλησίον τοῦ Θεοῦ. Ἡ "δουλειά" του, ἔγινεν αὐτοσκοπὸς καὶ δουλεία καὶ χάριν αὐτῆς ... θυσίασεν καὶ θυσιάζει τὰ πάντα. Τὸ κέρδος καὶ ἡ ὕλη, ἔγιναν πλέον δι’ αὐτόν, ὁ μοναδικὸς σκοπὸς καὶ ἀπώτερος στόχος.

Ὁ Κύριός μας, εἰς μίαν ἀποστροφὴν τοῦ Λόγου Του, προεφήτευσεν ὅτι ... δύο εἶναι οἱ "κύριοι" τοῦ ἀνθρώπου εἰς τὸν κόσμον τοῦτον, ἐκ τῶν ὁποίων καλεῖται νὰ ἐπιλέξῃ τὸν ἕνα διὰ νὰ ὑποταγῇ καὶ ἐργάζεται εἰς αὐτόν. "Οὐδεὶς οἰκέτης δύναται δυσὶ κυρίοις δουλεύειν· ἢ γὰρ τὸν ἕνα μισήσει καὶ τὸν ἕτερον ἀγαπήσει, ἢ ἑνὸς ἀνθέξεται καὶ τοῦ ἑτέρου καταφρονήσει. οὐ δύνασθε Θεῷ δουλεύειν καὶ μαμωνᾷ." (Λουκ. ΙΣΤ΄ 13). Εἶναι δὲ ἀξιοσημείωτον, ὅτι - ὁ Ἴδιος ὁ Κύριος - ἔθεσε τὸν Θεὸν (τὸν ἑαυτόν Του) ... ἀπέναντι εἰς τὸν μαμωνᾶ καὶ γίνεται πλέον σαφές, ὅτι ... τὸ κέρδος καὶ ἡ τοιούτου εἴδους ἐργασία, ἀποπροσανατολίζει τὸν ἄνθρωπον καὶ τὸν καθιστᾷ δοῦλον καὶ ὑποχείριον τοῦ κέρδους. Προσοχή, λοιπόν ...

                                                                                                                                Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου

                                                                                                                       Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν

Κυριακή 9 Ιουνίου 2019

Εβδομαδιαίο  Φυλλάδιο 
«Για τους Γονείς της Ενορίας»

Ιερός Ναός Γενέσιον Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών

Πατήστε πάνω στις φωτογραφίες για να διαβάσετε τα κείμενα.

Λείπει η αγωγή αγνότητας στὰ σχολεῖα - Μητροπολίλης Μόρφου Νεόφυτος

Ο Πανιερώτατος αναφέρει πότε ξεκίνησε χρονικά να μπαίνει η αμαρτία ως δεδομένο στη ζωή του Χριστιανού. Και καταλήγει ότι τρεις άγιοι του ανέφεραν ότι ο επόμενος πόλεμος θα γίνει εξαιτίας των σαρκικών αμαρτημάτων, των εκτρώσεων και της μαγείας.

Κυριακή 2 Ιουνίου 2019

Εβδομαδιαίο  Φυλλάδιο 
«Για τους Γονείς της Ενορίας»

Ιερός Ναός Γενέσιον Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών

Πατήστε πάνω στις φωτογραφίες για να διαβάσετε τα κείμενα.