«Για τους Γονείς της Ενορίας»
Δευτέρα 2 Σεπτεμβρίου 2024
Κυριακή 1 Σεπτεμβρίουυ 2024
«Για τους Γονείς της Ενορίας»
Εφημερίδα "ΔΙΨΩ" ΙΟΥΛΙΟΣ 2024
Δ Ι Ψ Ω
Κυριακή 25 Αυγούστου 2024
«Για τους Γονείς της Ενορίας»
Πέντε ἄρτοι καὶ δύο ἰχθῦες! - π. Τιμόθεος Παπασταύρου
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΟΓΔΟΗΣ ΜΑΤΘΑΙΟΥ (18 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2024)
«Ἔφαγον πάντες καὶ ἐχορτάσθησαν» (Ματθ. ΙΔ΄ 20).
Πέντε ἄρτοι καὶ δύο ἰχθῦες!
Ὁ κόσμος, εἶναι «ἀπορροφημένος»,
κατὰ κυριολεξίαν, ἀπὸ τὴν ἀνεπανάληπτον συνάντησίν του μετὰ τοῦ Ραββί! Δὲν εἶναι
λίγοι …! Μόνον οἱ ἄνδρες, - οἵτινες συνήθως «μειοψηφοῦν» ἔναντι τῶν γυναικῶν καὶ
τῶν παιδίων, - εἶναι «πεντακισχίλιοι»˙
πέντε χιλιάδες, δηλαδή! Κατὰ τὴν ἐκτίμηση δὲ τῶν ἑρμηνευτῶν – πατέρων τῆς Ἁγίας
Γραφῆς, ὁ λαὸς ἐκεῖνος, ὅστις παρίστατο εἰς τὴν συνάντησιν ἐκείνην, ὑπερέβαινεν
τὰς εἴκοσι χιλιάδας !!!
Εἶδον ἐκπληκτικὰ θαύματα! Εἶχον
φέρει μετ’ αὐτῶν τοὺς ἀσθενεῖς των, προκειμένου νὰ τοὺς θεραπεύσῃ ὁ Πανάγαθος
καὶ Παντοδύναμος ἱατρός, καὶ ὄντως, ὁ κόπος των ἀλλὰ καὶ ἡ πίστις των, ἐπεβραβεύθη
ὑπὸ τοῦ Κυρίου, ὅστις καὶ ἐθεράπευσεν ἅπαντας τοὺς ἀσθενεῖς ἐκείνου τοῦ
πλήθους! Εἶναι πολὺ χαρακτηριστικὴ καὶ συγκινητικὴ ἡ φρᾶσις διὰ τῆς ὁποίας
περιγράφεται ὑπὸ τοῦ ἱεροῦ κειμένου, ἡ θεραπεία τούτων τῶν ἀσθενῶν! «Καὶ ἐξελθὼν
ὁ Ἰησοῦς εἶδε πολὺν ὄχλον, καὶ ἐσπλαγχνίσθη ἐπ᾿ αὐτοῖς καὶ ἐθεράπευσε τοὺς
ἀρρώστους αὐτῶν»! Αὐτὸ ἦτο καὶ εἶναι ὁ Χριστός! Ὁ εὔσπλαγχνος καὶ
συμπονετικός, ὅστις «ἐκτιμᾷ», οὐχὶ τὸν τῦπον καὶ τὴν ἐμφάνισιν, ἀλλὰ τὸν ζῆλον
καὶ τὴν ἀγάπην καὶ τὴν πίστιν!
Ὅμως, ἡ ὥρα ἐπερνοῦσε καὶ ὁ λαός,
ἐμπρὸς εἰς τὴν χαρὰν καὶ τὴν εὐφροσύνην ἥντινα ἀπελάμβανεν, δὲν ἀντελήφθη ὅτι ἤγγιζεν
ἡ νύξ! Ἔσπευσαν οἱ μαθηταὶ ἵνα ἐπισημάνωσιν εἰς τὸν Διδάσκαλον ὅτι … ἅπας οὗτος
ὁ λαός, θὰ ἔπρεπε … «ἵνα ἀπελθόντες εἰς τὰς κώμας ἀγοράσωσιν ἑαυτοῖς βρώματα»! Ὅμως ὁ Κύριος τοὺς ἐξέπληξεν,
ἐπιφορτίζοντάς τους μὲ τὴν «ὑποχρέωσιν», ἵνα προσφέρωσιν οἱ ἴδιοι, φαγητὸν εἰς
τὸ ἀπειράριθμον ἐκεῖνο πλῆθος! Μόνον πέντε ἄρτους καὶ δύο ἰχθύας, εἶχον οἱ
μαθηταὶ εἰς τὰς ἀποσκευάς των! Πόσοι θὰ ἠδύναντο ἵνα φάγωσιν ἐκ τούτων τῶν … ἐλαχίστων;
Καὶ ἐκεῖνοι μέν, ἐσκέπτοντο κατὰ τὴν ἀνθρωπίνην λογικήν, ἥτις γνωρίζει μόνον τὴν
«ψυχρὰν» ἀριθμητικήν! Ὅμως εἰς τὴν Θείαν λογικὴν τοῦ Χριστοῦ, οἱ ἀνθρώπινοι … ὑπολογισμοὶ
καταλύονται καὶ ἀνατρέπονται! «Φέρετέ μοι αὐτοὺς ὧδε»!
«Ἐχορτάσθησαν …»!
Ηὐλόγησεν ὁ Θεὸς τὴν ἐλαχίστην ἐκείνην
τροφήν, καὶ αὕτη … ὑπήκουσεν εἰς τὸν Δημιουργόν της, καὶ ηὐξήθῃ καὶ ἐπολλαπλασιάσθῃ,
καὶ ἤρκεσεν καὶ … ἐπερίσσευσεν! Ἀριθμητικῶς, ἡ τροφὴ ἐκείνη, θὰ ἀρκοῦσε διὰ τὸν
Κύριο καὶ τοὺς μαθητάς Του! Ὅμως, εὐλογουμένη καὶ πολλαπλασιαζομένη ὑπὸ τῶν
Θείων χειρῶν τοῦ διανέμοντος ταύτην, παντοδυνάμου Χριστοῦ, διεμοιράσθῃ εἰς ἅπαντας!
Ὄχι μόνον ἔφαγον, … ἀλλ’ «ἔφαγον πάντες καὶ ἐχορτάσθησαν»! Καὶ
οὐχὶ μόνον, «ἔφαγον πάντες καὶ ἐχορτάσθησαν», ἀλλὰ … «καὶ ἦραν τὸ περισσεῦον τῶν κλασμάτων
δώδεκα κοφίνους πλήρεις»!
Δὲν πρόκειται, ἀσφαλῶς, φίλοι μου
ἀναγνῶσται, ἵνα ἐπιχειρήσωμεν ἵνα … ἐρευνήσωμεν τὸ τεράστιον τοῦτο Θαῦμα! Τὸ ἔχομεν
εἴπει πολλάκις, ὅτι ὁ Θεὸς δύναται τὰ πάντα! Ἐπίσης δὲ ἔχομεν εἴπει, ὅτι … ὅσον
καὶ ἂν ἐρευνῶμεν τὰ τοῦ Θεοῦ θαυμάσια, περισσότερον θὰ περιπλεκώμεθα εἰς ὑψηλοὺς
καὶ δυσβάτους Θείους χώρους καὶ ἀτραπούς, διότι ὁ νοῦς καὶ ἡ καρδία ἡμῶν, εἶναι
περιορισμένων δυνατοτήτων καὶ προσβάσεων! Τὰ θαύματα, τὰ βλέπομεν, τὰ
πιστεύομεν, τὰ κηρύττομεν, … καὶ διὰ τούτων, προσκυνοῦμεν καὶ δοξάζομεν τὸν ἀληθινὸν
Θεόν, τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν!
Ὅμως, ἡ, ὑφ’ ἡμῶν, ὑπογραμμισθεῖσα
λέξις, προστίθεται εἰς τὸ ἱερὸν κείμενον, ἀσφαλῶς, διὰ νὰ μὴν νομίσῃ τις, ὅτι …
ἁπλῶς ἐγεύθησαν ἐκ τοῦ Θείου ἐκείνου βρώματος, ἀλλ’ ὅτι ἔφαγον πολὺ καὶ καλῶς!
Τόσον πολὺ δὲ ὥστε, - ἴσως θὰ ἔπρεπεν ἵνα ὑπογραμμίσωμεν καὶ τὴν περαιτέρω
διευκρίνησιν, - ἵνα συλλέγοντες τὰ «περισσεύσαντα κλάσματα», πληρώσωσι «δώδεκα
κοφίνους πλήρεις»!
«Πόσους κοφίνους κλασμάτων πλήρεις ἤρατε;»!
Ἕναν παρόμοιον χορτασμόν, μὲ αὐτὸν
τόν, «τῶν πεντακισχιλίων», ἔκαμεν ὁ
Παντοδύναμος Κύριος, καὶ εἰς ἑτέραν περίπτωσιν! Ὅτε λαὸς πολύς, καὶ πάλιν ἠκροᾶτο
τὴν οὐράνιον ὁμιλίαν Του, καὶ ἐπὶ τρεῖς ἡμέρας, παρέμενον πλησίον τοῦ Χριστοῦ! Ὅμως,
«ἵνα
μὴ ἐκλυθῶσιν ἐν τῇ ὁδῷ», ὡς ὑπογραμμίζει τὸ ἅγιον κείμενον, … καὶ πάλιν
διὰ τῆς πανισχύρου εὐλογίας Του, ἐχόρτασεν πλῆθος «τετρακισχιλίων ἀνδρῶν, χωρὶς
γυναικῶν καὶ παιδίων», μὲ ἑπτὰ ἄρτους καὶ ὀλίγα ἰχθύδια (Ματθ.
ΙΕ΄ 29-39)!
Μετὰ τὸν δεύτερον τοῦτον
χορτασμόν, καὶ ἐνῶ ὁ Κύριος καὶ Διδάσκαλος ὡμίλει πρὸς τοὺς μαθητάς Του καὶ τοὺς
συνεβούλευεν … «ὁρᾶτε καὶ προσέχετε ἀπὸ τῆς ζύμης τῶν Φαρισαίων καὶ Σαδδουκαίων»,
οἱ μαθηταὶ ἐσκέπτοντο ὅτι δὲν εἶχον κάνει τὴν ἀπαιτουμένην προμήθειαν, «λέγοντες ὅτι ἄρτους
οὐκ ἐλάβομεν» (Ματθ. ΙΣΤ΄ 5-12)! Ὁ Κύριος, ἀντιλαμβάνεται τὴν
λανθασμένην σκέψιν των καὶ τοὺς ἐπιπλήττει …! «Τί διαλογίζεσθε ἐν ἑαυτοῖς, ὀλιγόπιστοι,
ὅτι ἄρτους οὐκ ἐλάβατε; Οὔπω νοεῖτε, οὐδὲ μνημονεύετε τοὺς πέντε ἄρτους τῶν
πεντακισχιλίων καὶ πόσους κοφίνους ἐλάβετε; Οὐδὲ τοὺς ἑπτὰ ἄρτους τῶν
τετρακισχιλίων καὶ πόσας σπυρίδας ἐλάβετε; Πῶς οὐ νοεῖτε, ὅτι οὐ περὶ ἄρτου εἶπον
ὑμῖν προσέχειν ἀπὸ τῆς ζύμης τῶν Φαρισαίων καὶ Σαδδουκαίων;»
Οἱ θεῖοι πατέρες, ἑρμηνεύοντες τὸ
ἀνωτέρω περιστατικὸν καὶ τὴν Θείαν ἐπιτίμησιν, χαρακτηρίζουσι τὸν λογισμὸν τοῦτον
τῶν μαθητῶν, ὡς ἐφάμαρτον! Διὰ τοῦτον δὲ ἀκριβῶς τὸν λόγον, ἡ ἐπίπληξις τοῦ
Διδασκάλου, ἀκούεται ἀρκετὰ ἔντονη! Ἐνῶ εἶχον προηγηθεῖ τὰ δύο ταῦτα
καταπληκτικὰ θαύματα, καὶ ἐνῶ θὰ ἔπρεπεν, ταῦτα, νὰ εἶχον «δώσῃ» εἰς τοὺς
μαθητάς, τὴν βεβαιότητα ὅτι … «ἔχει τὸν νοῦ Του ὁ Θεός», ἐκεῖνοι σκέπτονται ἀνοήτως
καὶ ὀλιγοπίστως!
Αὕτη ἡ ἐπίπληξις καὶ ἡ ἐπιτίμησις,
ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, θὰ ἐλέγωμεν ὅτι θὰ πρέπῃ ἵνα ἠχῇ καὶ εἰς τὰ ἰδικά μας ὦτα,
καθόσον, τοιαῦται ὀλιγοπιστίαι, - οὐχὶ μόνον εἰς κοσμικοὺς καὶ ἀπίστους ἀνθρώπους,
- συναντῶνται καὶ εἰς ἐκείνους οἵτινες πιστεύωσι καὶ προσκυνοῦσι τὸν Ἰησοῦ
Χριστόν, τὸν Θεόν! Ἐκεῖνα τὰ ἀθάνατα Λόγια, «μὴ μεριμνᾶτε τῇ ψυχῇ ὑμῶν τί φάγητε
καὶ τί πίητε, μηδὲ τῷ σώματι ὑμῶν τί ἐνδύσησθε· … Ἐμβλέψατε εἰς τὰ πετεινὰ τοῦ
οὐρανοῦ, … καταμάθετε τὰ κρίνα τοῦ ἀγροῦ πῶς αὐξάνει· οὐ κοπιᾷ οὐδὲ νήθει· λέγω
δὲ ὑμῖν ὅτι οὐδὲ Σολομὼν ἐν πάσῃ τῇ δόξῃ αὐτοῦ περιεβάλετο ὡς ἓν τούτων … Μὴ οὖν
μεριμνήσητε λέγοντες, τί φάγωμεν ἢ τί πίωμεν ἢ τί περιβαλώμεθα; … Ζητεῖτε δὲ πρῶτον
τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν δικαιοσύνην αὐτοῦ, καὶ ταῦτα πάντα προστεθήσεται
ὑμῖν» (Ματθ. ΣΤ΄ 25-34), φαίνεται ὅτι κατήντησαν Λόγια μόνον, καὶ οὐδὲν
πλέον …! Βεβαίως, καὶ διὰ νὰ μὴν παρανοηθῶσι τὰ λόγιά μας, δὲ ἐννοῶμεν ἐν
προκειμένῳ ἵνα, ἀργῶμεν καὶ ζητῶμεν ἄρτον πίπτοντα ἐξ οὐρανοῦ, ἀλλὰ … «ἕτερον ἐκάτερον»!
Ὁ Θεῖος Λόγος ὅστις ἐδίδαξεν τὰ ἀνωτέρω, ἐδίδαξεν ὡσαύτως καὶ διὰ τοῦ Θείου
Παύλου τό, «εἴ τις οὐ θέλει ἐργάζεσθαι, μηδὲ ἐσθιέτω»! Ἄλλο ἐργασία, καὶ ἄλλο
«δουλεία»! Τὸ πρῶτο σημαίνει ὅτι κοπιῶ διὰ νὰ μὴν πίπτω εἰς τὴν ἐφάμαρτον ἀργίαν
(«τεμπελιά»), ἐνῶ τὸ δεύτερον, εἰς τὸ ὁποῖον δυστυχῶς κατηντήσαμε, σημαίνει, ὅτι
… ἐγενήθημεν δοῦλοι καὶ ἐξαρτώμενοι καὶ ὑπηρέται τῆς παρούσης ζωῆς καὶ τῶν ἀναγκῶν
της!
Ἐμπιστοσύνην, λοιπόν, εἰς τὰς
χείρας τοῦ Κυρίου καὶ ἡ πρώτη μας ἀνησυχία,
ἂς εἶναι πάντοτε … ἡ Οὐράνιος Βασιλεία! Ἀμήν!
Ἀρχιμ.
Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου
Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν
Κυριακή 1 Σεπτεμβρίου 2024
Κυριακή 18 Αυγούστου 2024
«Για τους Γονείς της Ενορίας»
Αγιοκατάταξη του Γέροντος Χριστοφόρου (Παπουλάκου)
Η Ι.Μ. Καλαβρύτων για την αγιοκατάταξη του Γέροντος Χριστοφόρου (Παπουλάκου)
Μετ' ιδιαιτέρας χαράς και ικανοποιήσεως αναγγέλλουμε στον Ιερό Κλήρο, τις Μοναστικές Αδελφότητες και το Χριστεπώνυμο Πλήρωμα της Ιεράς Μητροπόλεώς μας το χαρμόσυνο γεγονός της Αγιοκατατάξεως του Οσίου Πατρός ημών Χριστοφόρου (Παναγιωτοπούλου) του επονομαζόμενου «Παπουλάκου».
Η Αγία και Ιερά Σύνοδος του Σεπτού Θρόνου του Οικουμενικού μας Πατριαρχείου, υπό την Προεδρία της Αυτού Θειοτάτης Παναγιότητος του Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου, κατά τη Συνεδρία της 29ης Αυγούστου 2024 αποφάσισε να κατατάξει στο Αγιολόγιο της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας τον Όσιο Χριστοφόρο (Παναγιωτόπουλο) τον «Παπουλάκο», κήρυκα του Θείου Λόγου και ιδρυτή της Ιεράς Μονής Κοιμήσεως της Θεοτόκου πλησίον του Άρμπουνα Καλαβρύτων, απ' όπου έλκει την καταγωγή του.
Η μνήμη του θα τιμάται στις 18 Ιανουαρίου, ημέρα της οσιακής κοιμήσεώς του.
Την Αγιοκατάταξή του εισηγήθηκε αρχικώς, με την υπ' αριθμ. πρωτ. 688/2.9.2022 επιστολή του προς την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος, ο Σεπτός Ποιμενάρχης μας, Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Καλαβρύτων και Αιγιαλείας κ. Ιερώνυμος, αναφέροντας χαρακτηριστικά ότι «ὁ Παπουλάκος ὑπῆρξεν φωτεινόν μετέωρον τῆς Ὀρθοδοξίας, τό ὁποῖον μέ τήν ἁγνήν, ἁπλῆν καί πεφωτισμένην διδασκαλίαν του θά φωτίζῃ πάντοτε τάς μελλούσας καί ἐπερχομένας γενεάς εἰς τόν δρόμον τοῦ χριστιανικοῦ καθήκοντος.
Ὑπῆρξεν αὐτόκλητος ἱεραπόστολος, ὁ ὁποῖος μέ τό ἔργον του ἀπετέλεσεν φωτεινόν παράδειγμα χριστιανικοῦ ἤθους καί παρέδωσε σπουδαίαν πνευματικήν κληρονομίαν εἰς τήν Ὀρθόδοξον κοινωνίαν. Ὑπῆρξεν εἰς τό ἔπακρον ἀνιδιοτελής, οὐδέποτε ἐφρόντισεν διά τόν ἑαυτόν του καί εἶχεν μόνην περιουσίαν του τό πτωχικόν καί τετριμμένον ράσον του, τό καλογερικόν σκουφάκι του, τό ταγαράκι του, ἵνα φέρῃ μαζί του τά διάφορα ἐκκλησιαστικά βιβλία του... Διά τοῦ ἁπλοῦ μέν, ἀλλά θεοπνεύστου καί μεστοῦ εἰς περιεχόμενον κηρύγματός του, ἐστήριξεν τήν πίστιν τῶν Χριστιανῶν, ἰδίως εἰς τήν Πελοπόννησον, ὅπου κυρίως ἔδρασεν, καί ὅπου ἀλλοῦ μετέβη. Διά τόν λόγον αὐτόν τήν μνήμην του εἰς τά μέρη αὐτά δέν τήν ἐκάλυψεν ἡ λήθη, πολλοί δέ ὀμνύουν εἰς τό ὄνομά του καί σήμερον, διότι τόν θεωροῦν Ἅγιον. Τό ὅλον ἔργον του θά παραμείνῃ ἀνεξίτηλον εἰς τήν Ἑλληνοχριστιανικήν Ἱστορίαν».
Η Συνοδική Επιτροπή Δογματικών και Νομοκανονικών Ζητημάτων, μετά την υπ' αριθμ. πρωτ. 429/15.2.2023 θετική εισήγηση του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Άρτης κ. Καλλινίκου, γνωμοδότησε θετικά με την υπ' αριθ. πρωτ. Ν.Κ. 533/4.5.2023 Εισήγησή της προς την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος για την ικανοποίηση του αιτήματος του Σεπτού Ποιμενάρχου μας «διά τήν ἀναγραφήν εἰς τάς Ἁγιολογικάς Δέλτους τῆς Ἐκκλησίας τοῦ μοναχοῦ Χριστοφόρου Παπουλάκου».
Η Διαρκής Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος, κατά τη Συνεδρία της 11ης Μαΐου 2023, υπό την προεδρία του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου, «ἀπεφάσισεν ὅπως διενεργηθῶσι τά δέοντα κατά τήν ἐκκλησιαστικήν τάξιν διά τήν ἀναγραφήν ἐν ταῖς Ἁγιολογικαῖς Δέλτοις τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Μοναχού Χριστοφόρου (Παναγιωτοπούλου), τοῦ ἐπικαλουμένου «Παπουλάκου», ἅτε πανθομολογουμένης τῆς ἁγιότητος καί τοῦ ὀρθοδόξου βίου αὐτοῦ ὑπό τοῦ χριστεπωνύμου πληρώματος τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Καλαβρύτων καί Αἰγιαλείας». Εν συνεχεία, η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος απέστειλε στο Οικουμενικό Πατριαρχείο τον σχετικό φάκελο, συνοδευόμενο με την υπ' αριθ. πρωτ. 4121/12.5.2023 σχετική επιστολή του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου.
Στο Οικουμενικό Πατριαρχείο το θέμα διερευνήθη διεξοδικώς από τα Μέλη της αρμόδιας Κανονικής Επιτροπής, υπό την Προεδρία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Φιλαδελφείας κ. Μελίτωνος. Η θετική Εισήγηση της Επιτροπής προς την Αγία και Ιερά Σύνοδο του Οικουμενικού μας Πατριαρχείου είχε ως αποτέλεσμα την Αγιοκατάταξη του «Παπουλάκου».
Ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας κ. Ιερώνυμος εξ ονόματος του Ιερού Κλήρου και του Ευσεβούς μας Λαού εκφράζει τις εγκάρδιες ευχαριστίες του προς όλους όσοι συνήργησαν και συνέβαλαν ποικιλοτρόπως, ώστε ο «Παπουλάκος» να αναγραφεί στις Δέλτους των Αγίων της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Ειδικότερα, εκφράζει ολόθυμες ευχαριστίες προς τον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμο και τα περί Αυτόν Μέλη της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου, τον Πρόεδρο της Συνοδικής Επιτροπής Δογματικών και Νομοκανονικών Ζητημάτων Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Διδυμοτείχου, Ορεστιάδος και Σουφλίου κ. Δαμασκηνό, και τα Μέλη αυτής, ήτοι τους Σεβασμιωτάτους Μητροπολίτες Σερρών και Νιγρίτης κ. Θεολόγο, Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομο και Κηφισίας, Αμαρουσίου, Ωρωπού και Μαραθώνος κ. Κύριλλο και τους Ελλογιμωτάτους Καθηγητές κ. Βλάσιο Φειδά και κ. Γεώργιο Ανδρουτσόπουλο, τον Γραμματέα της Επιτροπής Πανοσιολογιώτατο Αρχιμανδρίτη π. Φιλόθεο Κολλιόπουλο και τον Εισηγητή Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Άρτης κ. Καλλίνικο. Ευγνώμονες ευχαριστίες εκφράζει, επίσης, προς τον Πρόεδρο της Κανονικής Επιτροπής του Οικουμενικού Πατριαρχείου Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Φιλαδελφείας κ. Μελίτωνα και τα Μέλη αυτής, ήτοι τους Σεβασμιωτάτους Μητροπολίτες Καλλιουπόλεως και Μαδύτου κ. Στέφανο, Σμύρνης κ. Βαρθολομαίο, Αυστραλίας κ. Μακάριο, τον Μέγα Πρωτοσύγκελλο του Οικουμενικού Θρόνου Πανοσιολογιώτατο Αρχιμανδρίτη κ. Γρηγόριο Φραγκάκη και τον Μέγα Εκκλησιάρχη Πανοσιολογιώτατο Αρχιμανδρίτη κ. Αέτιο.
Ιδιαιτέρως δε, οφειλετικώς και χρεωστικώς ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Ιερώνυμος ευχαριστεί ολοθύμως την Αυτού Θειοτάτη Παναγιότητα τον Αρχιεπίσκοπο Κωνσταντινουπόλεως και Νέας Ρώμης και Οικουμενικό Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίο και τα Σεπτά Μέλη της περί Αυτόν Αγίας και Ιεράς Συνόδου.
Σύντομο Βιογραφικό του Οσίου Χριστοφόρου Παναγιωτοπούλου του «Παπουλάκου»
Ο Όσιος Χριστοφόρος Παναγιωτόπουλος γεννήθηκε το 1770 στο χωριό Άρμπουνας της Επαρχίας Καλαβρύτων του Νομού Αχαΐας και αρχικά εργαζόταν ως κρεοπώλης. Όταν πήρε την απόφαση να ακολουθήσει τον μοναχικό βίο, αρχικά μόνασε στη Μονή του Μεγάλου Σπηλαίου, ενώ αργότερα ασκήτεψε σε καλύβι κοντά στο χωριό του.
Έμεινε στην απομόνωση για περίπου 20 χρόνια, κατά τη διάρκεια των οποίων έμαθε γραφή και ανάγνωση. Σε ηλικία 80 ετών πήρε την απόφαση να κηρύξει.
Η φήμη του διαδόθηκε γρήγορα, αφού είχε τον δικό του μοναδικό τρόπο να συνεπαίρνει το κοινό. Κυρίως κήρυττε εναντίον της μοιχείας και της κλοπής και υπέρ της προσευχής.
Μέσα από τα κηρύγματά του καυτηρίαζε την πολιτική της Βαυαρικής διακυβέρνησης στη χώρα και τη συγκατάβαση σε αυτήν της Συνόδου της Εκκλησίας. Παραπέμφθηκε ενώπιον του Επισκόπου Καλαβρύτων, ο οποίος τον επέπληξε και του ζήτησε να περιορίσει τα κηρύγματά του.
Έξι μήνες αργότερα ο «Παπουλάκος» ξεκίνησε περιοδεία στη νότια Πελοπόννησο, συγκεντρώνοντας χιλιάδες κόσμο στο πέρασμά του. Ύστερα από πιέσεις, ο Βασιλιάς Όθων υπέγραψε διάταγμα για τον περιορισμό του «Παπουλάκου» σε μοναστήρι. Ο «Παπουλάκος» κατέφυγε στη Μάνη για να σωθεί.
Η αντίδραση της κυβέρνησης ήταν να στείλει άμεσα τον Στρατηγό Γενναίο Κολοκοτρώνη με επιτελείο αξιωματικών για να οργανώσει τη σύλληψή του.
Ο στρατός έφτασε τη νύχτα, αλλά το πρωί βρέθηκε περικυκλωμένος από 2.000 Μανιάτες. Ακολούθησε εξέγερση των Μανιατών, ενώ σε πολλές περιπτώσεις ο στρατός έδινε μάχη σώμα με σώμα με τους υποστηρικτές του «Παπουλάκου».
Τελικά στις 21 Ιουνίου 1852 συνελήφθη από τον στρατό, ύστερα από προδοσία, και μεταφέρθηκε στις φυλακές του Ρίου, όπου έμεινε δύο χρόνια στην απομόνωση.
Επρόκειτο να δικαστεί από το κακουργιοδικείο Αθηνών ως στασιαστής, αλλά τα γεγονότα του Κριμαϊκού πολέμου υποχρέωσαν τον Όθωνα να του δώσει αμνηστία.
Το 1854 εξορίστηκε στη Μονή Παναχράντου της Άνδρου, όπου κατά τη διάρκεια της παραμονής του, δεχόταν πλήθος επισκεπτών.
Ο «Παπουλάκος» Χριστοφόρος Παναγιωτόπουλος εκοιμήθη εν Κυρίω στις 18 Ιανουαρίου 1861, σε ηλικία 91 ετών και ετάφη στην Ιερά Μονή Παναχράντου Άνδρου.
Δευτέρα 19 Αυγούστου 2024
Σάββατο 17 Αυγούστου 2024
A.O. GALHNH - Κυριακή 25 Αυγούστου 2024 "Η οικογένεια στο Γήπεδο"