Δευτέρα 15 Απριλίου 2024

Ἡ … «πώλησις» τῆς ψυχῆς μας! - π. Τιμόθεος Παπασταύρου


ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΗΣ ΣΤΑΥΡΟΠΡΟΣΚΥΝΗΣΕΩΣ (7 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2024) 

«Τί δώσει ἄνθρωπος ἀντάλλαγμα τῆς ψυχῆς αὐτοῦ;» (Μάρκ. Η΄ 34 – Θ΄ 1). 

Τὸ πλέον … ἀνεκτίμητον !!!

Ὁ ἄνθρωπος, φίλοι μου ἀναγνῶσται, «κινεῖται» εἰς τὴν ζωὴν ταύτην … συγκρίνων, ἀνταλλάσσων, πωλῶν καὶ ἀγοράζων! «Κινεῖται» ὡς ἔμπορος, καὶ ἐκτιμᾷ καὶ διαχειρίζεται τὰ ἄπειρα ἀγαθά, - ὑλικά τε καὶ πνευματικά, - τὰ ὁποῖα μᾶς παρέχει ὁ Κύριος καὶ Θεός! Ἀγαθά, πρωτίστως μέν, ἀνώτερα καὶ πνευματικά, ὣς ἡ πνευματικότης του, ἡ σωτηρία τῆς ψυχῆς του, ὁ Παράδεισος, ἡ αἰωνία ζωὴ καὶ μακαριότης, ἡ Ἐκκλησία καὶ τὰ σωτηριώδη Μυστήριά της!  Δευτερευόντως δὲ τὰ ὑλικὰ ἐκεῖνα ἀγαθὰ καὶ αἱ πρόσκαιροι ἐκεῖναι ἀπασχολήσεις, αἵτινες διευκολύνουσι τοῦτον τὸν ἄνθρωπον, ὥστε, ἵνα ἀνταποκρίνηται εἰς τὰς ὑλικὰς ἀνάγκας καὶ ἀπαιτήσεις τοῦ παρόντος βίου, καὶ «διαπλεύσῃ τὸ πέλαγος» τῆς παρούσης ζωῆς, ἕως ὅτου ὁ Κύριος καλέσει τοῦτον, εἰς τήν, μετὰ θάνατον, πορείαν τῆς αἰωνιότητος!

Ἅπαντα ταῦτα τὰ δῶρα τῆς Θείας ἀγάπης, εἶναι εἰς τὴν ἀπόλυτον διαχείρισίν του! Βεβαίως, ὁ Κύριος, μᾶς ἐδίδαξε, - ὅταν … «ἐπεσκέψατο ἡμᾶς ἐξ ὕψους», - τὴν ἀξίαν τὴν ὁποίαν πρέπει νὰ δίδῃ εἰς ἕνα ἕκαστον ἐξ αὐτῶν! Οὕτω, πρώτιστα καὶ ἀναντικατάστατα, εἶναι ἐκεῖνα τὰ ἀφορῶντα εἰς τὴν αἰωνίαν, μετὰ θάνατον ζωήν, τοὐτέστιν … ἡ Ἁγία ἡμῶν Πίστις καὶ κατὰ Χριστὸν ζωή, καθὼς καὶ ἅπαντα ἐκεῖνα τὰ … μέσα (μυστήρια) διὰ τῶν ὁποίων, πορευόμεθα ἐκ τοῦ ἀσφαλοῦς, εἰς τὴν Οὐράνιον Βασιλείαν! Ὅμως, … ὑπεράνω τούτων τῶν μέσων, κυριαρχεῖ ἡ αἰώνιος καὶ ἀθάνατος ψυχή μας, τὴν ὁποίαν ὁ Ἴδιος ὁ Δημιουργός της, ὁ Κύριος Ἰησοῦς, θεωρεῖ ὡς … ἀναντικατάστατον! Εἶναι ἡ ἰδία ἡμῶν πνευματικὴ ὕπαρξις καὶ ὀντότης, ἥτις ἤρχισεν διὰ τῆς ἡμῶν συλλήψεως, καὶ θὰ ζήσῃ αἰωνίως! Εἶναι ὁ πραγματικὸς «ἑαυτός» μας, ὅστις κινεῖται καὶ ἐνεργεῖ διὰ τῶν … μελῶν τοῦ σώματος, καὶ … ὅστις ἀναχωρῶν ἐκ τῆς προσκαίρου ταύτης ζωῆς, ἀφήνει τὸ χοϊκὸν τοῦτο σκῆνος, ἵνα τοῦτο ἐπανέλθῃ εἰς τὰ … ἐξ ὧν συνετέθῃ!

Ἐξ ἁπάντων, συνεπῶς, τῶν Θείων δώρων, ἡ ψυχὴ ἡμῶν δὲν ἀνταλάσσεται, καὶ δὲν ὑπάρχει … τίποτε τὸ ὁποῖον θὰ ἀποτελοῦσε ἀντάξιον ἀντίτιμόν της! «Τί γὰρ ὠφελήσει ἄνθρωπον ἐὰν κερδήσῃ τὸν κόσμον ὅλον, καὶ ζημιωθῇ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ;» (Μάρκ. Η΄ 36)! Οὔτε ὁ κόσμος ὅλος, - καὶ ὅσα οὗτος ἔχει καὶ παρουσιάζει ὡς δελεάσματα, προκειμένου ἵνα μᾶς ἀπατήσῃ, - οὔτε, ἀσφαλῶς, οἷαδήποτε πρόσωπα τοῦ κόσμου τούτου! Μόνον ἓν˙ … τὸ Πανάγιον Πρόσωπον τοῦ γλυκυτάτου Κυρίου μας, χάριν τοῦ ὁποίου θὰ πρέπῃ ἵνα θυσιάζωμεν τὰ πάντα! «Ὅς γὰρ ἂν θέλῃ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ σῶσαι, ἀπολέσει αὐτήν· ὃς δ᾿ ἂν ἀπολέσῃ τὴν ἑαυτοῦ ψυχὴν ἕνεκεν ἐμοῦ καὶ τοῦ εὐαγγελίου, οὗτος σώσει αὐτήν», διασαφίζει ἀμέσως εἰς τὴν συνέχειαν, ὁ Διδάσκαλος! Τοῦτο, δηλαδή, τὸ ὁποῖον ἔπραξαν ἅπαντες οἱ Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας μας, - μηδὲ τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου ἐξαιρουμένης, - οἵτινες ἀφιέρωσαν ἑαυτούς, ἀπολύτως, εἰς τὸ θέλημα καὶ τὴν ἀγάπη τοῦ Κυρίου! Εἴτε Ἀπόστολοι, εἴτε πατέρες καὶ διδάσκαλοι, εἴτε ὅσιοι καὶ ἀσκηταί, εἴτε μάρτυρες καὶ ὁμολογηταί, … καὶ εἴτε οἷοσδήποτε «ὅμιλος» ἁγίων, ἀνδρῶν τε καὶ γυναικῶν, τοιουτοτρόπως ἐπορεύθησαν ἐν τῷ κόσμῳ τούτῳ … «ὅλως ἀφιερωμένοι Θεῷ»!

 

Ἡ … «πώλησις» τῆς ψυχῆς μας!

Παρ’ ὅλα ταῦτα, ὅσα προανεφέραμεν περὶ τῆς ἀνεκτιμήτου ψυχῆς ἡμῶν, ὁ ἄνθρωπος, περιφρονῶν τὰς Θείας ὑποδείξεις, «διαπραγματεύεται» καὶ ἀνταλλάσσει τὴν ἀθάνατον ψυχήν του, μὲ καθημερινὰς καὶ ἐπιπολαίους ἡδονὰς καὶ ἀπολαύσεις! Ὥς, πάλαι ποτέ, ὁ ἀπερίσκεπτος Ἠσαῦ, ἐπώλησε καὶ ἀντήλλαξεν τὰ ἀνεκτίμητα … πρωτοτόκια, ἔναντι «πινακίου φακῆς», οὕτω, διὰ τῆς αὐτῆς ἐπιπολαιότητος, ὑπῆρξαν καὶ ὑπάρχουσιν ἄνθρωποι, οἵτινες ἀνταλλάσσουσι καὶ πωλοῦσι τὴν ἀθάνατον ψυχήν των! Οὕτω, χάριν τῆς ἀπολαύσεως τοῦ ἀπαγορευμένου … φαγητοῦ, καταλύουσι τὸν ἱερώτατον θεσμὸν τῆς Θεοσδότου νηστείας! Χάριν μιᾶς, δῆθεν, σωματικῆς ἀναπαύσεως, ἀπέχουσι τοῦ ἐκκλησιασμοῦ καὶ τῆς προσευχῆς! Χάριν μιᾶς, καὶ πάλιν … δῆθεν, δικαιώσεως, προστρέχουσιν εἰς δίκας καὶ καταπατοῦσι τάς, περὶ ὅρκου, ἀπαγορεύσεις τοῦ Κυρίου, τοὺς ὁποίους, πολλάκις, ἐπιβαρύνουσι μὲ ψεύδη καὶ ὕβρεις! Χάριν, - λυπηρὸν νὰ τὸ εἴπωμεν! – τοῦ παραμικροῦ οἰκονομικοῦ ὀφέλους, ἀκυρώνουσι τὴν ἀργίαν τῆς Ἁγίας Κυριακῆς, καὶ ἐργάζονται … ἀπαγορευμένας ἐργασίας!

Ἅπαντα ταῦτα, καὶ ἀκόμη πολὺ περισσότερα, ἔφερον τὸν δυστυχῆ ἄνθρωπον εἰς τοιοῦτον πνευματικὸν «ἐπίπεδον», ὥστε νὰ μὴν θεωρεῖ τίποτε πλέον ἀντάξιον τῶν βιοτικῶν καὶ ἐφημέρων ἀγαθῶν! Ἄλλοις λόγοις, … ἀνήγαγεν εἰς θέσιν προτεραιότητος τὰ … σκύβαλα καὶ φθαρτά, ἐνῶ, τὰ αἰώνια καὶ ἄφθαρτα, τὰ παρεμέρισεν καὶ τὰ ἔθεσεν … ὑποκάτω τῶν ποδῶν αὐτοῦ! Ἀντήλλαξε τὴν αἰωνίαν καὶ ἀθάνατον ψυχήν του, μὲ τὰ «κόπρια» καὶ τὴν δυσωδίαν τῶν βρωμερῶν καὶ αἰσχίστων σαρκικῶν ἀπολαύσεων, καὶ ἤδη, ἀνήγαγε ταῦτα τὰ βδελυρὰ καὶ ἀκατονόμαστα, εἰς πρώτιστα καὶ ἀπαραίτητα …! Εἶναι ἐκεῖνο τὸ θηρίον τὸ … ἐστεφανωμένον, ὅπερ εἶδεν ὁ Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης εἰς τὴν Ἀποκάλυψιν! Τὸ θηρίον ἐκεῖνο, τὸ ὁποῖον ἐν συνεχείᾳ, θὰ προσκυνήσουν καὶ θὰ δοξάσουν οἱ ἀσεβεῖς! «Καὶ εἶδον ἐκ τῆς θαλάσσης θηρίον ἀναβαῖνον, ἔχον κέρατα δέκα καὶ κεφαλὰς ἑπτά, καὶ ἐπὶ τῶν κεράτων αὐτοῦ δέκα διαδήματα, καὶ ἐπὶ τὰς κεφαλὰς αὐτοῦ ὀνόματα βλασφημίας» (Ἀποκ. ΙΓ΄ 1)!

 

Τὰ παραδείγματα τῶν Ἁγίων μας!

Οἱ Ἅγιοί μας, εἶναι ἐκεῖνοι οἱ … ἀδιάλλακτοι! Εἶναι ἐκεῖνοι, οἵτινες παρέμειναν πιστοὶ καὶ ἀφοσιωμένοι εἰς τὴν ἀγάπην τοῦ Δεσπότου Χριστοῦ! Ἐκεῖνοι οἵτινες δὲν ἀντήλλαξαν, ἀλλ’ οὔτε κἂν διεπραγματεύθησαν τὴν … ἀθάνατον ψυχήν των! Ἐκεῖνοι, οἵτινες, ἐθυσίασαν … οὔ μόνον δόξας καὶ ἀπολαύσεις τοῦ παρόντος αἰῶνος τοῦ … «ἀπαταιῶνος», ἀλλὰ καὶ τῆς βιολογικῆς των ζωῆς! Δὲν διενοήθησαν οὐδὲ κἄν, ἵνα προτιμήσωσι τῶν παρόντων «ἀγαθῶν» καὶ περιφρονήσωσι τῶν ἀθανάτων τοιούτων, ἔτι δὲ καὶ κυρίως, … τῆς ἀθανάτου ψυχῆς των!

Λέγουσι πολλοί, ὅτι … «καλὸν τὸ Εὐαγγέλιον, καὶ καλαὶ αἱ διδαχαὶ τοῦ Κυρίου, … ἀλλὰ ποιὸς εἶναι ἐκεῖνος ποὺ μπορεῖ νὰ τὰ ἐφαρμώσῃ»; Ἀπαντῶμεν, λοιπόν, ἀπεριφράστως καὶ ἀνενδοιάστως, εἰς τούτους: Οὐχὶ ἕνας καὶ δύο καὶ τρεῖς, ἀλλὰ ἑκατομμύρια, εἶναι ἐκεῖνοι οἵτινες ἐφήρμοσαν τὸ Εὐαγγέλιον καὶ ἠγάπησαν τὸν γλυκύτατον … Ναζωραῖον, ἕως θανάτου! Εἶναι … δεκάδες ἑκατομμύρια ἐκεῖνοι οἵτινες, προετίμησαν ἵνα ζήσωσιν αἰωνίως αἱ ἀθάνατοι ψυχαί των, παρ’ ἵνα ἀπολαύσωσιν ἡδονὰς προσκαίρους καὶ ἀπατηλάς! Μόνον κατὰ τοὺς τρεῖς πρώτους αἰώνας, καθ’ οὗς ἐκυριάρχησεν ἡ εἰδωλολατρεία, καὶ τὸ αἷμα τῶν χριστιανῶν ἔρρευσε, κατὰ κυριολεξίαν … ποταμηδόν, ἀριθμοῦνται περίπου, περισσότεροι τῶν ἕνδεκα ἑκατομμυρίων … ἐπωνύμων Ἁγίων! Οὗτοι οἱ μακάριοι, δὲν ἔδωκαν … «ἀντάλλαγμα τῶν ψυχῶν αὐτῶν»!

Τούτους τοὺς Ἁγίους μας, ἀγαπητοὶ ἀδελφοί μου, ἂς ἔχωμεν ὡς πρότυπα εἰς τὸν ἀγῶνά μας, προκειμένου ἵανα φθάσωμεν καὶ ἀπολαύσωμεν τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν τὴν ἀπόλαυσιν! Ἀμήν!

 

Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου

      Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν


Κυριακή 7 Απριλίου 2024

Εβδομαδιαίο  Φυλλάδιο 
«Για τους Γονείς της Ενορίας»

Ιερός Ναός Γενέσιον Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών





Πατήστε πάνω στις φωτογραφίες για να διαβάσετε τα κείμενα

Μία ιστορία σαν παραμύθι... αληθινό, με αφορφή το Άγιο Φως.


Από την Γερόντισσα της Συμπόνιας για το Άγιο Φως!

Αναζητητές της Αλήθειας και της Ζωής.

Αγαπημένη μας, τα λόγια σου είναι γεμάτα αλήθεια, γεμάτα ζωή. Αισθανόμαστε σα να μας μιλά ο ίδιος ο Χριστός. Πόσο λαχταρούμε να ήταν σήμερα μαζί μας ο Χριστός! Πλησιάζει το Πάσχα και φουντώνει πάλι η σύγκρουση και διαφωνία όσον αφορά το Άγιο Φως. Αγαπημένη μας, ποια είναι η αλήθεια? Δεν θέλουμε να ζούμε μέσα σε πλάνη. Υπάρχει ή δεν υπάρχει το Άγιο Φως?


Γερόντισσα

Αγαπητά μου παιδιά,

Έχετε θάρρος, μη φοβάστε. Αν παιδιά μου αγαπήσουμε τον Θεό με όλη μας την καρδιά, με όλη μας την ψυχή και με όλο το νου μας, τότε δεν μπορούμε να πέσουμε σε πλάνη. Όταν έχουμε αγαπήσει τον Θεό δεν νιώθουμε την ανάγκη να δούμε σημεία και θαύματα για να πιστέψουμε στον Θεό και να Τον αγαπήσουμε. Ούτε έχουμε την επιθυμία να πείσουμε τους άλλους ότι ο Θεός υπάρχει. Ζούμε μέσα στην ευτυχία απλά, ταπεινά και ήσυχα, μέσα στο βασίλειο Του, εδώ και τώρα, κάθε στιγμή μέσα στον ταραγμένο κόσμο.


Παρόμοια, όταν έχουμε πραγματικά αγαπήσει τον Θεό, δεν νιώθουμε την ανάγκη να δούμε το Άγιο Φως για να πιστέψουμε στον Θεό και να Τον αγαπήσουμε. Ούτε νιώθουμε την επιθυμία να πείσουμε τους άλλους ότι υπάρχει το Άγιο Φως.


Αγαπητά μου παιδιά, στο παρελθόν τότε που ο Χριστός περπάτησε στη γη πολλοί είχαν την ίδια επιθυμία. Ήθελαν ο Χριστός να τους δώσει κάποιο σημείο, δηλαδή μπροστά στα μάτια τους να κάνει κάτι που να μη μπορεί να εξηγηθεί με την λογική, κάτι που να ήταν αντίθετο με τους φυσικούς νόμους. Στην πραγματικότητα ήθελαν κάτι για να ενθουσιαστούν, για να διασκεδάσουν.


Για τον ίδιο λόγο και ο Ηρώδης (η αλεπού όπως τον είχε αποκαλέσει ο Χριστός) χάρηκε όταν του παρέδωσαν τον Χριστό διότι για αρκετό καιρό ήθελε να Τον γνωρίσει, επειδή είχε ακούσει πολλά για Αυτόν και ήλπιζε να Τον δει να κάνει κάποιο θαύμα.


Ακόμα και οι αρχιερείς και οι ιερείς, όπως ο Ηρώδης, του ζητούσαν ένα θαύμα από τον ουρανό. Και Αυτός τους είπε, “Μια γενιά πονηρή και άπιστη ζητάει να δει σημάδι, μα δε θα της δοθεί άλλο σημάδι, παρά μόνο το σημάδι του προφήτη Ιωνά». Και τους άφησε κι έφυγε.”


Έτσι και σήμερα αγαπητά μου παιδιά, μια γενεά πονηρή, άπιστη και διεφθαρμένη ζητά να δει σημάδι από τον ουρανό για να πιστέψει. Δεν την αρκεί το θαύμα της δημιουργίας, το πέταγμα των πουλιών, το άνθισμα των δέντρων, το κολύμπι των ψαριών, το φως και η κίνηση του ήλιου και της σελήνης, τα αμέτρητα αστέρια.


Αναζητητές της Αλήθειας και της Ζωής.

Αγαπημένη μας, ακόμα όμως δεν μας απάντησες το ερώτημα μας, “Υπάρχει ή δεν υπάρχει το Άγιο Φως?”

Γερόντισσα

Αγαπητά μου παιδιά,

Επειδή σας αρέσουν οι ιστορίες, ακούστε προσεκτικά αυτή την ιστορία που θα σας πω. Αν ταπεινά ζητήσετε από το Άγιο Πνεύμα, που κατοικεί μέσα σας, να σας την ερμηνεύσει τότε θα έχει απαντηθεί το ερώτημα σας, αν υπάρχει ή δεν υπάρχει το Άγιο Φως. Με άλλα λόγια, ο νοών νοείτω.



Ήταν λοιπόν κάποτε σε ένα χωριό ένας Άρχοντας που απολάμβανε μεγάλη υπόληψη από τους χωριανούς του και τον αγαπούσαν. Αυτός ο Άρχοντας είχε πολλές αγελάδες και είχε και μισθωτούς και αρχιμισθωτούς που τις έβοσκαν.


Ο Άρχοντας τους είχε δώσει εντολή το γάλα να το δίνουν στους χωρικούς χωρίς αντάλλαγμα αλλά και οι ίδιοι με τις οικογένειες τους να πίνουν όσο χρειάζονται. Έτσι λοιπόν και οι μισθωτοί αγαπούσαν τον άρχοντα αλλά και οι χωρικοί πολύ αγαπούσαν, σεβόταν και εκτιμούσαν τους μισθωτούς γιατί πάντα και συνεχώς τους παρείχαν όσο γάλα είχαν ανάγκη. Ως αποτέλεσμα οι άνθρωποι του χωριού φρόντιζαν όλες τις καθημερινές ανάγκες των μισθωτών του Άρχοντα.


Περνούσαν τα χρόνια και όλα πήγαιναν καλά και ευχάριστα. Αντί όμως οι χωρικοί να συνεχίζουν να αγαπούν τον Άρχοντα, εντελώς τον ξέχασαν, και άρχισαν να ζουν μεσα στην παρανομία, την διαστροφή, την βία και την αδικία. Τα παιδιά τους γέμισαν με κάθε λογής ασθένειες σωματικές και ψυχικές, οι γείτονες τους από τα γειτονικά χωριά έγιναν βίαιοι και τους απειλούσαν ότι ξαφνικά θα τους επιτεθούν και θα τους πάρουν τα σπίτια τους και τα παιδιά τους.


Όμως αντί να θυμηθούν την αγαθοεργία και γενναιοδωρία του Άρχοντα τους και να πράττουν και αυτοί ομοίως προς τους γείτονες τους αυτοί εσυνέχιζαν να ζουν μέσα στην παρανομία, την διαστροφή, την βία και την αδικία. Και το χειρότερο ακόμα και οι μισθωτοί του Άρχοντα άρχισαν να ζουν μέσα στην παρανομία, την διαστροφή, την βία και την αδικία.


Ο Άρχοντας βλέποντας την άθλια τους κατάσταση και τον πόνο τους τους συμπόνεσε. Για να τους βοηθήσει λοιπόν να μετανοήσουν, και να σωθούν από το κακό που τους βρήκε, σκέφτηκε να πάρει τις αγελάδες Του και να τις δώσει σε εθελοντές και όχι μισθωτούς σε κάποιο άλλο μακρινό χωριό που οι κάτοικοι του βρισκόταν σε πείνα μεγάλη και τον παρακαλούσαν μέρα και να νύχτα να τους βοηθήσει.


Έτσι και έκανε ο Άρχοντας παιδιά μου και ξαφνικά σταμάτησε το γάλα. Όμως οι χωρικοί αλλά ακόμα και οι μισθωτοί, μόλις σταμάτησε το γάλα, αντί να παρακαλέσουν τον Άρχοντα να τους συγχωρέσει για τον τρόπο που ζούσαν αυτοί συνέχισαν να ζουν μέσα στην παρανομία, την διαστροφή, την βία και την αδικία.


Επειδή οι μισθωτοί του Άρχοντα δεν είχαν πια γάλα να δώσουν στους χωρικούς έχασαν τον σεβασμό και την βοήθεια από αυτούς. Ενω πρώτα απολάμβαναν τις πρωτοκαθεδρίες σε κάθε πανηγύρι και κοινωνική εκδήλωση τώρα τους χλεύαζαν και τους υποτιμούσαν όπου τους συναντούσαν.


Ακούστε λοιπόν παιδιά μου τι πονηρεύτηκαν να κάνουν οι αρχιμισθωτοί. Προμηθεύτηκαν σκόνη γάλα και μαζί με το νερό έφτιαχναν γάλα από σκόνη γάλακτος και αυτό έδιναν στους θυμωμένους χωρικούς. Άρχισαν τότε μερικοί χωρικοί και μερικοί μισθωτοί να υποψιάζονται πως το γάλα δεν είναι φυσικό γάλα αλλά τεχνητό από σκόνη. Και τότε έπεσε μια πολύ μεγάλη σύγχυση μεταξύ των χωρικών, μεταξύ των μισθωτών και μεταξύ χωρικών και μισθωτών.


Άλλοι έλεγαν ότι το γάλα είναι φυσικό και άλλοι έλεγαν ότι είναι τεχνιτό από σκόνη. Και με μεγάλη μανία και πάθος, ειδικά οι μισθωτοί και οι αρχιμισθωτοί του Άρχοντα, προσπαθούσαν να πείσουν τους πολίτες του χωριού ότι το γάλα είναι φυσικό και όχι τεχνητό φτιαγμένο από σκόνη γάλακτος.


Και να σκεφτείτε παιδιά μου ότι ενόσω συνέβαινε αυτή η σύγχυση και η πανουργία σε αυτό το χωριό, στα μακρινά χωριά που πεινούσαν οι άνθρωποι και είχαν ζητήσει βοήθεια από τον Άρχοντα, την είχαν την βοήθεια. Απολάμβαναν φυσικό γάλα όσο ήθελαν.


Και έτσι εκπληρώνεται ξανά στις μέρες μας η προφητεία του Χριστού, “Δια τούτο σας λέγω , ότι θα αφαιρεθεί από σας η βασιλεία του Θεού και θα δοθεί εις έθνος, το οποίον θα αποφέρει τους καρπούς της.”


Καταλάβατε τώρα παιδιά μου?

Γένοιτο


μας το έστειλε ο κ. Ανδρέας Τουπαδάκης 

Andreas Toupadakis, Ph.D.

Retired Professor

University of California





Τετάρτη 3 Απριλίου 2024

Κυριακή 31 Μαρτίου 2024

Εβδομαδιαίο  Φυλλάδιο 
«Για τους Γονείς της Ενορίας»

Ιερός Ναός Γενέσιον Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών





Πατήστε πάνω στις φωτογραφίες για να διαβάσετε τα κείμενα

Ισλάμ, Βαλκάνια, Ορθοδοξία - Ακαδημαϊκός κ. Παναγόπουλος Αλέξιος

Του ΑΚΑΔΗΜΑΙΚΟΥ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΥ ΑΛΕΞΙΟΥ

Academician Prof. DDDr. Pdoc. Dr.Habil. ALEXIOS PANAGOPOULOS

ΘΕΜΑ:

ΙΣΛΑΜ, ΒΑΛΚΑΝΙΑ, ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ & ο Πρόεδρος Αλεξάντερ Βούτσιτς


Το Ισλάμ σήμερα πλέον κυριαρχεί και στη κοιτίδα του σερβικού πολιτισμού που είναι το Κοσσυφοπέδιο και το γνωστό Πεκίο. Θα θυμίσω τη μάχη εκείνη του 1389 στο Κοσσυφοπέδιο όταν οι Σέρβοι ηγεμόνες αποφάσισαν να θυσιαστούν προκειμένου να διασώσουν τη πίστη και το γένος τους, αλλά και να ανακόψουν στους Οθωμανούς το δρόμο για τη Βιέννη και την Ευρώπη (προ 25ετίας, ο γράφων, έχει μεταφράσει με ελληνικούς υπότιτλους την αξιόλογη ταινία, η μάχη του Κοσσυφοπεδίου 1389).


Στα Δυτικά Βαλκάνια η Ελλάδα δεν αναγνωρίζει ως ανεξάρτητο κράτος το Κόσσοβο, πάραυτα η εκπρόσωπος της Ελλάδας υποστήριξε την ένταξη των μουσουλμάνων Αλβανών Κοσσοβάρων στο Συμβούλιο της Ευρώπης και η πρότασή της έγινε αποδεκτή απ’ την Επιτροπή Πολιτικών Υποθέσεων. Έτσι η Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης (PACE) συνέστησε να προσκληθεί το νεοσύστατο κρατίδιο και να γίνει δεκτό ως το 47ο μέλος του Συμβουλίου της Ευρώπης, τον παλαιότερο ευρωπαϊκό οργανισμό. Μάλιστα να καταλάβει τη θέση της Ρωσίας, η οποία είχε αποβληθεί το 2002, λόγω του εμπόλεμου μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας.


Στη συνεδρία στο Παρίσι η πολιτική επιτροπή αποδέχθηκε την έκθεση της κ. Μπακογιάννη η οποία απαριθμούσε ένα κατάλογο δεσμεύσεων που ανέλαβαν γραπτά οι μουσουλμανικές αλβανικές αρχές του Κοσσυφοπεδίου και σημείωνε ότι «η συμμετοχή θα οδηγήσει στην ενίσχυση των προτύπων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων παρέχοντας πρόσβαση στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων».


Να σημειώσουμε ότι απείχε ο κ. Τσίπρας Αλέξης ως έλληνας εκπρόσωπος και δύο ψήφοι κατά ήταν απ’ τους εκπροσώπους της Σερβίας και από μία απ’ τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη και το Μαυροβούνιο. Είχε γίνει και η προηγούμενη ευρύτερη συζήτηση στο Στρασβούργο. Εξακολουθούν να υποστηρίζουν τη θέση της μη αναγνώρισης ήδη τέσσερις χώρες του Συμβουλίου της Ευρώπης: Σερβία, Κύπρος, Ρουμανία και Ισπανία. Θα φανεί στη ψηφοφορία εάν ορισμένοι απ’ αυτούς αλλάξουν θέση στην ολομέλεια της PACE την εαρινή σύνοδο του επόμενου μήνα.


Ο πρόεδρος Βούτσιτς Αλεξάντερ της Δημοκρατίας της Σερβίας μίλησε για τον διωγμό που υφίστατε το ορθόδοξο σερβικό στοιχείο και σχολίασε την ελληνική θέση για το Κόσσοβο (https://youtu.be/SdtabeeZvy4), έκανε λόγο ότι γι’ αυτούς η ειρήνη είναι το σημαντικότερο, μάλιστα τώρα που τα οικονομικά τους πάνε καλύτερα. Είπε ότι απ’ τη Πρίστινα από τότε που ο κ. Κούρτη βρίσκεται στην εξουσία έχουν περισσότερες ενοχλήσεις για τους ορθόδοξους σέρβους εκεί στο Κοσσυφοπέδιο και κυρίως στις βόρειες περιοχές. Τόνισε ότι η Πρίστινα ήταν και είναι προσκαλεσμένη σε όλες τις ευρωπαϊκές συσκέψεις και υπενθύμισε ότι για τις 5 ευρωπαϊκές χώρες ακόμα δεν είναι κράτος το Κόσσοβο. Θεωρεί ότι οι ενέργειες υπέρ των μουσουλμάνων αλβανών του Κοσσόβου «καταργούν στη πράξη το Κράτος Δικαίου».


Μάλιστα εκφράστηκε κατά της εισηγήτριας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για την ένταξη του Κοσσυφοπεδίου στο Συμβούλιο της Ευρώπης, κατά τη διάρκεια του διαγγέλματός του απ’ το Προεδρικό Παλάτι της Σερβίας. Εξήγησε αυτά που αφορούν τη θέση της Σερβίας στο γεωστρατηγικό και γεωπολιτικό πλαίσιο όπως αυτό διαμορφώθηκε με τη πολιτική κατάσταση στη χώρα, αναλύοντας τις τελευταίες εξελίξεις, κατηγορώντας την ελληνίδα εισηγήτρια πως άλλαξε στάση μετά από παρεμβάσεις και θεωρεί ότι το έκανε προδίδοντας τις αρχές της, έπειτα από κάποιο τηλεφώνημα και παραιτήθηκε απ’ τον όρο η Πρίστινα να εφαρμόσει πρώτα την «Ένωση Σερβικών Δήμων» (ZSO). Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε: «Ξαφνικά μετάνιωσε, ενώ ήταν πολύ σταθερή και δυνατή. Θυμήθηκε ότι το (ZSO) δεν είναι σημαντικό. Και μετά θυμήθηκε ότι ούτε η απαλλοτρίωση είναι σημαντική. Ξέρω πολύ καλά ποιος έδωσε την εντολή να εγκαταλείψετε τις αρχές σας, και να συμπεριφέρεστε έτσι. Ντροπή σας». Η (ZSO) ήταν το σχέδιο για αυτοδιοικούμενη ένωση δήμων με πλειοψηφικό ορθόδοξο σερβικό πληθυσμό στο Κοσσυφοπέδιο, κυρίως στα βόρεια της αποσχισθείσας επαρχίας, καθώς και στη Γρατσάνιτσα (στην οποία ο γράφων είχε προσκληθεί ως ομιλητής σε ημερίδα στο πνευματκό κέντρο, όπου αναφέρθηκε και στο δημογραφικό πρόβλημα των Σέρβων στο Κοσσυφοπέδιο). Η ως άνω πρόταση προήλθε απ’ τη Συμφωνία των Βρυξελλών του έτους 2013 που υπέγραψαν οι κυβερνήσεις του Κοσσόβου και της Σερβίας υπό την Ευρωπαϊκή Εποπτεία και Διαμεσολάβηση.


Πιθανόν αυτή η στάση του κ. Βούτσιτς εδράζεται στο ότι η παραδοσιακή φιλία μεταξύ Ελλάδας και Σερβίας δεν θα πρέπει επ’ ουδενί να κλυδωνίζεται από τους ξένους. Δεν θα πρέπει η διχόνοια να μπει μεταξύ μας. Πιθανόν θυμήθηκε τις παλιές καλές ημέρες συνεργασίας που είχε ο πρόεδρος Σερβίας Μιλόσεβιτς με τον πατέρα Κων. Μητσοτάκη και περισσότερο τους πολιτιστικούς δεσμούς και τον συνεκτικό κρίκο μέσω της Ορθοδοξίας που μετέφερε σ’ αυτούς η κυριλλομεθοδιανή γραπτή νομοθεσία. Μάλιστα όταν ορθόδοξος επίσημος επισκέπτης θα επισκεφθεί τη Σερβία του δίνουν συμβολικά να γευθεί ψωμί κι αλάτι, θυμίζοντας απ’ την ελληνική λαϊκή φράση εμείς οι δύο «φάγαμε ψωμί κι αλάτι»!

Ὁ Θησαυρὸς καὶ οἱ … «θησαυροί»! - π. Τιμόθεος Παπασταύρου


ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ (24 ΜΑΡΤΙΟΥ 2024) 

«Εὑρήκαμεν, Ἰησοῦν τὸν υἱὸν τοῦ Ἰωσὴφ τὸν ἀπὸ Ναζαρέτ» (Ἰωάν. Α΄ 45). 

Ὁ Θησαυρὸς καὶ οἱ … «θησαυροί»!

Εἰς τὸ σημερινὸν Εὐαγγελικὸν ἀνάγνωσμα, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, ἠκούσαμεν τὴν συνάντησιν ποὺ εἶχον … δύο ἐκ τῶν πρώτων μαθητῶν, μετὰ τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ! Εἶναι ἡ πρώτη ἐπαφὴ μετὰ τοῦ Διδασκάλου, εὐθὺς μετὰ τὴν Βάπτισίν Του καὶ τὴν τεσσαρακονθήμερον νηστείαν Του! Ὁ Ἰησοῦς συναντᾷ τὸν Φίλιππον ἐκεῖ εἰς τὰ μέρη τῆς Γαλιλαίας καὶ τὸν προσκαλεῖ νὰ Τὸν ἀκολουθήσῃ … Ὁ Φίλιππος, αἰσθάνεται τὴν ἀνάγκην, ἵνα τρέξῃ πρὸς τὸν φίλον του τὸν Ναθαναὴλ καὶ τὸν ἐνημερώσῃ ὅτι … «ὃν ἔγραψε Μωυσῆς ἐν τῷ νόμῳ καὶ οἱ προφῆται, εὑρήκαμεν, Ἰησοῦν τὸν υἱὸν τοῦ Ἰωσὴφ τὸν ἀπὸ Ναζαρέτ» (Ἰωάν. Α΄ 45)! Ὁ Ναθαναὴλ ἐκπλήσσεται ὅταν ἀκούῃ ὅτι ὁ ἀναμενόμενος Μεσσίας κατάγεται ἀπὸ τὴν περιβόητον διὰ τὰς ἁμαρτίας της, πόλιν τῆς Ναζαρέτ! Μετά, ὅμως, τὴν ἐπιμονὴ τοῦ Φιλίππου, … τὸν ἀκολουθεῖ καὶ ἔρχονται πρὸς τὸν Χριστόν!

Ὅταν ὁ Κύριος βλέπει τὸν Ναθαναήλ, τὸν ὑποδέχεται μὲ μίαν ἄκρως «κολακευτικὴν» ὑποδοχήν, καὶ δεικνύει εἰς τοῦτον ὅτι, ὄντως … καὶ «ἐκ Ναζαρὲτ δύναταί τι ἀγαθὸν εἶναι», ἀλλὰ καὶ ὅτι ἐκείνην τὴν χαρακτηριστικὴν στιγμήν, εὑρίσκεται … πρόσωπον πρὸς πρόσωπον μετὰ τοῦ ἰδίου τοῦ Θεοῦ! Καὶ εἰς τήν, ἐκ νέου ἀπορίαν τοῦ Ναθαναήλ, «πόθεν με γινώσκεις;», ὁ Κύριος ἀποκαλύπτει εἰς τοῦτον μίαν εἰσέτι προσωπικὴν στιγμήν, ἥτις ἐπεβεβαίωσεν εἰς τὴν καρδίαν του, ὅτι … «ραββί, σὺ εἶ ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ, σὺ εἶ ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ»! Βεβαίως, ὁ Διδάσκαλος, διὰ τῶν τοιούτων ἀποκαλύψεων, δὲν προβάλει τὸν ἑαυτόν Του, ἀλλὰ … δίδει εἰς τὸν μέλλοντα μαθητήν Του ἵνα κατανοήσῃ, ὅτι ὄντως ἀνεκάλυψε τὸν ἕνα καὶ μοναδικὸ … Θησαυρόν! Ἐὰν οἱ πολλοὶ ἄνθρωποι θεωροῦσιν ὡς θησαυρούς, … πρόσωπα μὲ ποικίλα κοσμικὰ «προσόντα», ἀλλὰ καὶ σπάνια γήϊνα εὑρήματα καὶ πετρώματα, ἅτινα καὶ ἀξιολογοῦσιν ὡς … ἀμυθήτου ἀξίας, οἱ δύο οὗτοι μαθηταὶ διδάσκουσιν ἡμᾶς, ὅτι … εἷς ἐστὶν ὁ «Θησαυρός», ἐν οὐρανοῖς καὶ ἐπὶ τῆς γῆς, ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός!

 

«Μείζω τούτων ὄψει»!

Μετὰ τὴν πρώτην θαυμαστὴν ἐνέργειαν τοῦ Διδασκάλου πρὸς τὸν Ναθαναήλ, καὶ μετὰ τὴν ἔκπληξιν αὐτοῦ, ὁ Κύριος «συνεφέρει» τοῦτον, ἀλλὰ καὶ τὸν διαβεβαιοῖ, ὅτι εἰς τὴν συνέχειαν … καὶ ἐν ὅσῳ θὰ εὑρίσκεται πλησίον τοῦ Θεανθρώπου, θὰ «ζήσῃ» ἀκόμη περισσότερα καὶ ἐντονώτερα καὶ μεγαλύτερα, θαυμαστὰ γεγονότα! Λέγει δὲ τοῦτο, ὁ Διδάσκαλος, διὰ νὰ ἐνισχύσῃ τὴν πίστιν καὶ τῶν δύο τούτων μαθητῶν, διότι … παραλλήλως πρὸς τὰς θαυμαστὰς ταύτας ἐνεργείας τοῦ Ἰησοῦ, θὰ ἤκουον καὶ τὰς … ἐχθρικὰς κατηγορίας τῶν φανατικῶν Ἑβραίων, ἰδίᾳ δὲ τῶν Γραμματέων καὶ Φαρισαίων!

Θέλει ὁ Ραββί, ἵνα προετοιμάσῃ τοὺς δύο ἐκείνους εὐλογημένους … φίλους, ὅτι τὸ ἕν τοῦτο Θαῦμα τὸ ὁποῖον «ἔζησαν» τὴν στιγμὴν ἐκείνην, εἶναι ἓν μικρὸν καὶ ἐλάχιστον, ἐν συγκρίσει πρὸς ὅσα ἀκόμη μεγαλύτερα καὶ τεράστια, ἐπρόκειτο ἵνα ἴδωσι πλησίον τοῦ Κυρίου! Εἶχον ἵνα ἴδωσι … θεραπείας νόσων … ἀνιάτων, ἐπεμβάσεις τοῦ Κυρίου εἰς τὴν … φύσιν, θεραπείας δαιμονιζομένων, ἀναστάσεις νεκρῶν, ψυχικὰς «διαγνώσεις» καὶ παρεμβάσεις τὰς ὁποίας … μόνον ὁ Ἀληθινὸς Θεός, ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός, θὰ ἠδύνατο ἵνα κατορθώσῃ! Εἰς τὴν πρώτην ἐκείνην ἀμφισβήτησιν τοῦ Ναθαναήλ, – «ἐκ Ναζαρὲτ δύναταί τι ἀγαθὸν εἶναι;» - ἠκολούθησεν ἡ ἔρευνα, - «ἔρχου καὶ ἴδε»˙ - καὶ ταύτης … πάλιν, ἀκολουθεῖ ἡ πίστις … - «ραββί, σὺ εἶ ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ, σὺ εἶ ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ»!

 

«Ὀρθοδοξία»!

Σήμερον, ἀγαπητοὶ ἀδελφοί μου, ἑορτάζει ἡ Ἁγία Πίστις ἡμῶν! Ἑορτάζομεν ἅπαντες ἡμεῖς, οἱ … «προνομιοῦχοι», οἱ ἀξιωθέντες ἵνα ἀνήκωμεν εἰς τὴν μίαν καὶ μόνην Ἀληθινὴν Ἐκκλησίαν, ἣν κοδόμησεν αὐτὸς Οὗτος, ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός, ἐπὶ τοῦ ἰδίου Αὐτοῦ Ζωοποιοῦ Αἵματος! Ἀσφαλέστατα, ἡ σημερινὴ Εὐαγγελικὴ περικοπή, σχετίζεται μὲ τὴν Ἁγίαν ἡμῶν Πίστιν! Ἡ ἐμπειρία τῆς Θείας παρουσίας εἰς τοὺς δύο ἐκείνους μαθητάς, θὰ ἔλεγον, ὅτι εἰς οὐδὲν ὑπερέχει, τῆς ἐμπειρίας καὶ πίστεως ἁπάντων ἐκείνων τῶν, ἀνὰ τοὺς αἰώνας, πιστῶν καὶ ἀφοσιωμένων εἰς τὴν ἀγάπην τοῦ Κυρίου! Οἱ δύο ἐκεῖνοι μαθηταί, οὐδὲν περισσότερον ἔζησαν καὶ ἐβίωσαν … ἐκ τῶν ὅσων ζῶσι καὶ ἔζησαν, ἅπαντες οἱ ἐξαρτηθέντες ἐκ τῆς Θείας Ἀγάπης, οἵτινες «ἐδοκίμασαν» καὶ «ἐγεύθησαν … ὅτι Χριστὸς ὁ Κύριος»! Ἐκεῖνοι μέν, εἶχον τὴν μεγάλην εὐτυχίαν καὶ ἀπόλαυσιν, ἵνα συζήσωσι μετὰ τοῦ Ἰησοῦ, καὶ ἴδωσιν ἐκ τοῦ σύνεγγυς τὰ ὑπερθαύμαστα θαύματά Του, καὶ ἀκούσωσιν … «ἰδίοις ὠσίν» ἐκ τῶν Θείων χειλέων τήν, ὄντως, μοναδικὴν καὶ ἀνυπέρβλητον Θείαν Διδασκαλίαν! Καὶ οὗτοι, ὅμως, οἱ μεταγενέστεροι, καὶ ἔζησαν ἐμπειρικῶς τὴν Θείαν μεγαλειότητα, καὶ ἤκουσαν διὰ τῶν πνευματικῶν των ὤτων τὴν Θείαν φωνὴν καὶ λαλιάν, ἠχοῦσαν ἐν ταῖς καρδίαις αὐτῶν! Καὶ οὗτοι ἔζησαν τὰ Θεῖα θαύματα, - καὶ ἔτι μείζονα καὶ θαυμαστότερα, - ἐνεργούμενα, μάλιστα, διὰ τῶν ἰδίων χειρῶν των, ὡς τοὺς εἶχεν ὑποσχεθεῖ Αὐτὸς οὗτος ὁ Κύριος˙«Ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ὁ πιστεύων εἰς ἐμέ, τὰ ἔργα ἃ ἐγὼ ποιῶ κἀκεῖνος ποιήσει, καὶ μείζονα τούτων ποιήσει» (Ἰωάν. ΙΔ΄ 12)!

Οὐχὶ δὲ μόνον οὗτοι οἱ … παλαιότεροι, ἀλλὰ καὶ οἱ, ἕως τῶν ἡμερῶν ἡμῶν, ζήσαντες, καὶ ἀναδειχθέντες ὑπὸ τῆς Ἁγίας ἡμῶν Μητρὸς Ἐκκλησίας, Ἅγιοι, οἵτινες, … καὶ θαύματα ἐποίησαν, καὶ Θεοπτίας ἐβίωσαν, καί, ὡς ἐγράφη, πολλοὶ ἐκ τούτων, ὑπερέβησαν τοὺς παλαιοτέρους, … προκειμένου ἵνα ὑμνῇται καὶ δοξάζῃται τὸ Πάντιμον καὶ Μεγαλοπρεπὲς Θεῖον Ὄνομα, εἰς τοὺς αἰώνας τῶν αἰώνων!

Ἡμεῖς, ὅμως, ἔχομεν, ἆραγε, ἀντιληφθῇ τὴν θέσιν ἡμῶν ἔναντι τῆς … Ὀρθοδόξου Πίστεως ἡμῶν; Ἔχομεν καταλάβει τὴν βαρυτάτην ταύτην παρακαταθήκην τῶν Ἁγίων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας καὶ … ἡμῶν; Διὰ νὰ ὁμιλοῦμεν, σήμερον, περὶ Ὀρθοδοξίας, καὶ νὰ ἀνήκωμεν εἰς ταύτην τὴν Μίαν καὶ Ἁγίαν Πίστιν, πολλὰ αἵματα ἐχύθησαν, καὶ πολλοὶ ἐκ τῶν Ἁγίων ἐθυσιάσθησαν, καὶ πολλοὶ ἀγῶνες διεξήχθησαν …! Δυστυχῶς, ἡ πορεία μας καὶ ἡ βιοτή μας εἰς τὸν κόσμον τοῦτον, καταμαρτυρεῖ ἐν πολλοῖς, ὅτι ὡς φορεῖς τηλικαύτης παρακαταθήκης, μᾶλλον ἀποδεικνυόμεθα … ἀνάξιοι τῶν Ἁγίων προγόνων ἡμῶν! Μία ἁπλουστάτη «ματιὰ» εἰς τὴν πνευματικὴν κατάστασιν ἥτις ἐπικρατεῖ σήμερον εἰς τὴν Ἁγίαν ἡμῶν Πατρίδα, … ἀρκεῖ διὰ νὰ ἀποδείξῃ τὴν μεγάλην … ἀποστασίαν ἡμῶν! Λίγοι, ἴσως ἐλάχιστοι, παραμένουσι πιστοὶ καὶ ἀγωνίζονται, διὰ νὰ πιστοποιῇται εἰς τοὺς αἰώνας, ὅτι … ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξος ἡμῶν Πίστις καὶ Ἐκκλησία … «πολεμουμένη νικᾷ, ὑβριζομένη λαμπροτέρα καθίσταται, … κλυδωνίζεται, ἀλλ’ οὐ καταποντίζεται» (Ἱερὸς Χρυσόστομος)!

 

Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου

      Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν

 


Παρασκευή 29 Μαρτίου 2024

Εφημερίδα "ΔΙΨΩ" ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2024

Δ Ι Ψ Ω

Από την Ελληνορθόδοξη Κοινωνία Προσώπων «ΔΙΨΩ»

Φεβρουάριος 2024

Διαβάστε ολόκληρη την Εφημερίδα του Φεβρουαρίου. 
Θα την βρείτε ΕΔΩ σε μορφή ψηφιακού εντύπου.

Κυριακή 24 Μαρτίου 2024

Εβδομαδιαίο  Φυλλάδιο 
«Για τους Γονείς της Ενορίας»

Ιερός Ναός Γενέσιον Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών





Πατήστε πάνω στις φωτογραφίες για να διαβάσετε τα κείμενα

Νηστεία ... φίδια και σκορπιοί

 

Η πρώτη εντολή - π. Τιμόθεος Παπασταύρου


ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΗΣ ΤΥΡΙΝΗΣ (17 ΜΑΡΤΙΟΥ 2024) 

«Ὅταν δὲ νηστεύητε, μὴ γίνεσθε 

ὥσπερ οἱ ὑποκριταί». (Ματθ. ΣΤ΄ 16)

 

Ἡ πρώτη ἐντολή!

Ἀφ’ ἧς στιγμῆς, φίλοι μου ἀναγνῶσται, ὁ Φιλάνθρωπος Θεὸς ἐδημιούργησε τὸν πρῶτον ἄνθρωπον, τὸν Ἀδάμ, … «ἔλαβε Κύριος ὁ Θεὸς τὸν ἄνθρωπον, ὃν ἔπλασε, καὶ ἔθετο αὐτὸν ἐν τῷ παραδείσῳ τῆς τρυφῆς, ἐργάζεσθαι αὐτὸν καὶ φυλάσσειν. καὶ ἐνετείλατο Κύριος ὁ Θεὸς τῷ ᾿Αδὰμ λέγων· ἀπὸ παντὸς ξύλου τοῦ ἐν τῷ παραδείσῳ βρώσει φαγῇ, ἀπὸ δὲ τοῦ ξύλου τοῦ γινώσκειν καλὸν καὶ πονηρόν, οὐ φάγεσθε ἀπ᾿ αὐτοῦ· ᾗ δ᾿ ἂν ἡμέρᾳ φάγητε ἀπ᾿ αὐτοῦ, θανάτῳ ἀποθανεῖσθε» (Γέν. Β΄ 15-17)! Ἡ πρώτη ἐντολὴ ποὺ δίδει ὁ Κύριος εἰς τοῦτον, εἶναι ἡ ἐντολὴ τῆς … νηστείας! Ἐνῶ τὸν ἀναγορεύει ὡς φύλακα καὶ ἐργάτην τοῦ Παραδείσου ἀφ’ ἑνός, ἀλλὰ καὶ ἀφ’ ἑτέρου, … ἄρχοντα ἐπὶ πάσης τῆς κτίσεως, τὸν ὑποβάλει εἰς τὸν μικρὸν περιορισμὸν τῆς νηστείας! Τὰ πάντα εἶναι εἰς τὴν διάθεσίν του, μὲ ἐξαίρεσιν, ὅμως, «τὸ ξύλον τοῦ γινώσκειν καλὸν καὶ πονηρόν»!

Βεβαίως, παρ’ ὅτι ὁ περιορισμὸς οὗτος, προϋπέθετε ἐλάχιστον κόπον διὰ τὸν κατὰ πάντα τέλειον ἐκεῖνον προπάτορα ἡμῶν, καὶ παρ’ ὅτι ἡ συνέπεια τῆς οἷασδήποτε ἐκτροπῆς καὶ παραβάσεως τῆς τοιαύτης ἐντολῆς, ἦτο ἰδιαιτέρως σκληρά, ἐν τούτοις ὁ ἄνθρωπος, ὑποκινούμενος ἐκ τοῦ διαβόλου, «ἔπεσε» καὶ … ἐξεβλήθῃ τοῦ Παραδείσου! Συνεπῶς, θὰ ἐλέγωμεν, ὅτι … ἡ πρώτη ἐκείνη ἁμαρτία τῶν πρωτοπλάστων, κατὰ κυριολεξίαν μὲν ἦτο ἡ κατάλυσις τῆς νηστείας, καὶ κατ’ ἐπέκτασιν, … ἡ παρακοὴ καὶ ἀσέβεια εἰς τὴν Θείαν ἐκείνην ἀπαγόρευσιν!

Ἡ νηστεία, ἑπομένως, δὲν εἶναι «ἔμπνευσις» καὶ «ἐφεύρημα» τῶν ἐπισκόπων, καὶ τῶν πνευματικῶν, καὶ τῶν μοναχῶν, … ὡς συνήθως διατείνονται κάποιοι, ἀλλὰ εἶναι ἡ πρώτη ἐντολὴ τοῦ Θεοῦ εἰς τοὺς πρωτοπλάστους!

 

«Νηστεύσας (ὁ Κύριος) ἡμέρας τεσσαράκοντα καὶ νύκτας τεσσαράκοντα» (Ματθ. Δ΄ 2).

Ἐὰν ρίψωμεν ἓν σύντομον βλέμμα εἰς τὴν πρὸ Χριστοῦ ἐποχήν, θὰ διαπιστώσωμεν ὅτι ἡ νηστεία ἦτο … τρόπος πορείας καὶ ζωῆς, εἰς τὸν λαὸν τοῦ Θεοῦ! Ἐνήστευεν ὁ λαὸς καὶ κατὰ καιρούς, ἀλλὰ καὶ ἐκτάκτως! Κατ’ ἐντολὴν τοῦ Θεοῦ, ἐνήστευον οἱ Ἰσραηλῖται κατὰ τὴν ἑορτὴν τοῦ Πάσχα, δηλαδή, ὅταν ἑόρταζον τὴν ἀπόδρασίν των ἀπὸ τὴν δουλείαν τῆς Αἰγύπτου καὶ τὴν θαυμαστὴν διάβασιν τῆς Ἐρυθρᾶς θαλάσσης! Ἐνήστευον ὅμως, - καὶ κατ’ ἐξοχήν, - προκειμένου ἵνα δείξωσιν εἰς τὸν Θεόν, ἔμπρακτον τὴν μετάνοιάν των, ἀλλὰ καὶ πρὸς κάθαρσιν καὶ ἐπιστροφὴν εἰς τὸν Θεόν! Οὕτω, τοιαύτην νηστείαν, βλέπομεν εἰς τὴν μετάνοιαν τῶν Νινευιτῶν, εἰς τὴν προετοιμασίαν τοῦ Μωϋσέως προκειμένου ἵνα παραλάβῃ τὸ Θεῖον Νόμον ἐκ χειρὸς Κυρίου! Τεσσαράκοντα ἡμέρας καὶ τεσσαράκοντα νύκτας, ἄρτον οὐκ ἔφαγεν καὶ ὕδωρ οὔκ ἔπιεν, καὶ τὰς δύο φορὰς κατὰ τὰς ὁποίας ἀνῆλθεν εἰς τὸ ὄρος Σινᾶ, διὰ νὰ παραλάβῃ τὰς Θεογράφους πλάκας τοῦ Νόμου!

Τὴν νηστείαν δὲ ταύτην, διδάσκει καὶ τηρεῖ καὶ ὁ Ἴδιος ὁ Κύριος, ὅταν «ἐπεσκέψατο ἡμᾶς ἐξ ὕψους …»! Εὐθὺς μετὰ τὴν Βάπτισίν Του εἰς τὸν Ἰορδάνην ποταμόν, ἀνέρχεται εἰς τὸ ὄρος, τό, ἕως τῆς σήμερον, ἐπωνομαζόμενον … Σαραντάριον, εἰς τὸ ὁποῖον παραμένει ὁ Θεάνθρωπος, «νηστεύων ἡμέρας τεσσαράκοντα καὶ νύκτας τεσσαράκοντα»! Μετὰ δὲ τὸ πέρας τούτου τοῦ τεσσαρακονθημέρου ὅτε ἐπέστρεψεν ἐν τῷ κόσμῳ, διδάσκει ἀφ’ ἑνὸς τὴν νηστείαν ὡς ἀπολύτως ἀπαραίτητον διὰ τὸν ἀγωνιζόμενον χριστιανόν, ἀλλὰ καὶ ὑποδεικνύει τὸν τρόπον διὰ τοῦ ὁποίου θὰ πρέπῃ αὕτη νὰ ἐφαρμώζεται …! Οὕτω, εὐθὺς μετὰ τὴν νηστείαν Του, ἐπιστρέφει εἰς τὴν Καπερναούμ, καὶ ἀναβαίνει εἰς τὸ ὄρος τῶν «μακαρισμῶν»! Ἐδῶ, διδάσκει καὶ κηρύττει πρὸς τοὺς μαθητάς Του καὶ τὸν λαόν, … πέραν τῶν μακαρισμῶν καὶ ἄλλων διδαχῶν, καὶ περὶ τῆς νηστείας, ἥτις πρέπει νὰ γίνεται, οὐχὶ μόνον ὡς ἀποχὴ ἔκ τινων τροφῶν, ἀλλὰ καὶ διὰ τοιούτου τρόπου, ὥστε νὰ «φυλάσσεται» αὕτη, … εἰς ἡμέραν Κρίσεως καὶ ἀνταποδόσεως! (Ματθ. ΣΤ΄ 16-18)!

Ἐπίσης, μετὰ τὴν Μεταμόρφωσίν Του, καὶ θεραπεύων τὸν δαιμονιζόμενον νεανίσκον, ἀπευθύνεται πρὸς τοὺς μαθητάς Του, καὶ τοὺς διδάσκει τὴν ἀναγκαιότητα τῆς νηστείας, ἥτις μετὰ τῆς προσευχῆς, καθιστοῦν τὸν ἄνθρωπον … διώκτην τῶν καταράτων δαιμονίων! Θὰ ἠδυνάμεθα, ἀσφαλῶς, ἵνα ἀναφέρωμεν ἀκόμη περισσοτέρας ἀναφορὰς καὶ διδαχὰς τοῦ Κυρίου μας, διὰ ταύτην τὴν Θεόσδοτον ἐντολὴν τῆς νηστείας, ὅμως, ὁ χῶρος ἐν προκειμένῳ εἶναι κατ’ ἐξοχὴν περιορισμένος!

 

Αἱ … «δυσκολίαι»!

Εἶναι γνωστὸν εἰς τοὺς περισσοτέρους, ὅτι ἡ νηστεία, παρ’ ὅτι θὰ ἔπρεπε νὰ εἶναι ἰδιαιτέρως ἠγαπημένη, καὶ μετὰ προθυμίας νὰ τηρῇται, … ἐν τούτοις συμβαίνει, - περισσότερον κατὰ τὴν σημερινὴν ἐποχήν, - νὰ ἀποφεύγεται καὶ νὰ χρησιμοποιοῦνται ποικίλαι δικαιολογίες, προκειμένου οἱ ἄνθρωποι ἵνα ζῶσι εἰς μίαν ἀτελείωτον εὐωχίαν καὶ ἀπόλαυσιν τῶν ποικίλων εὐγεύστων τροφῶν! Ἐπικαλούμενοι, συνήθως, ἐπιπολαίας δικαιολογίας, καὶ «λόγους ὑγείας», καὶ σωματικὴν κόπωσιν, καὶ ἡλικίαν, καὶ οἵουσδήποτε ἄλλους … δῆθεν λόγους, καταλύουσι πᾶσαν τροφὴν ἀκόμη καὶ αὐτὰς τὰς ἱερωτάτας ἡμέρας τῶν μεγίστων ἑορτῶν τῆς Ἐκκλησίας μας! Χωρὶς τὸν παραμικρὸν δισταγμὸν καὶ τὴν παραμικρὰν ἐπιφύλαξιν, … τρώγουσιν ἀσυστόλως ὡς οἱ εἰδωλολάτραι καὶ οἱ … ἐκτὸς Ἐκκλησίας! Διὰ τῆς τοιαύτης ἀσεβείας καὶ τοῦ τοιούτου ἐνδοτισμοῦ, ἡ «νηστεία» τῶν πλείστων, - θλιβερὸν τὸ νὰ εἴπωμεν, ὅτι πολλοὶ ἐκ τῶν τοιούτων, εἶναι καὶ πρόσωπα «ἐκκλησιαστικά», ἢ καὶ πολλοὶ αὐτοφημιζόμενοι ὡς ἐνεργὰ μέλη τῆς Ἐκκλησίας, - εἶναι μᾶλλον διεσκευασμένη κατὰ τὸ … δοκοῦν ἑκάστου, καὶ οὐδεμίαν σχέσιν ἔχει πρὸς τὴν καθιερωμένην ὑπὸ τῆς Ἁγίας ἡμῶν Ἐκκλησίας!

Προέχει, δυστυχῶς, ἡ μαλθακότης καὶ ὁ «ὠχαδελφισμός», καὶ ἡ ἁγία αὕτη καὶ θεία ἐντολή, ρίπτεται ἐκ τούτων τῶν … ἀποβλήτων, εἰς τὰ … ἀπόβλητα!

 

Ἡ νηστεία εἶναι Θεία ἐντολή!

Εἴχομεν τὸ μέγα δῶρον, ἵνα μαθητεύσωμεν πλησίον εἰς θεοσεβεῖς γονεῖς καὶ ἁγίους διδασκάλους, οἵτινες εἰργάσθησαν εἰς τὴν νηστείαν … «μετὰ φόβου Θεοῦ», καὶ ἐφήρμοσαν ταύτην εἰς τὴν ζωήν των, χωρὶς τὴν παραμικρὰν ὑποχώρησιν, ἀκόμη καὶ εἰς τὰ βαθέα γήρατά των! Μᾶς ἐδίδαξαν οὗτοι οἱ χαριτωμένοι, ὅτι … α΄ οὐδεὶς ἐξαιρεῖται τῆς νηστείας! β΄ Οἱ ἱεροὶ κανόνες ὁρίζουσι βαρυτάτας «ποινὰς» διὰ τοὺς ἐκτρεπομένους! γ΄ Οὐδεὶς ὑπέστη τὸ παραμικρὸν ἐκ τῆς εὐλαβοῦς τηρήσεως τῆς Θείας ταύτης ἐντολῆς! Καὶ ἐὰν ἀκόμη προβλέπονται ἐκ τῶν ἱερῶν κανόνων ἐξαιρέσεις τινες, τὰς τοιαύτας ἐξαιρέσεις «ρυθμίζομεν» μετὰ τῶν πνευματικῶν των πατέρων, καὶ οὐχὶ αὐθερέτως! Ἡ ἀσύδοτος συμπεριφορά μας πρὸς τὴν νηστείαν τὴν προσευχὴν καὶ τὴν ἀγάπην, ὡς ταύτας τὰς διδάσκει ἡ Ἐκκλησία μας, ἔφερεν ὡς τραγικὸν ἀποτέλεσμα, τὴν πλήρη ἄγνοιαν τῶν νεωτέρων, καὶ τήν, κατ’ οὐσίαν ἀπομάκρυνσίν των ἐκ τῆς Ἐκκλησίας!

Ἀδελφοί μου, ἂς ἐπανέλθωμεν ἐμπράκτως εἰς τὰς θεμελιώδεις βάσεις καὶ ἀρχὰς τῆς πίστεώς μας, προκειμένου ἵνα δυνηθῶμεν νὰ ἴδωμεν «καλυτέρας ἡμέρας», καὶ ὡς ἄτομα, καὶ ὡς οἰκογένειαι, καὶ ὡς κοινωνία, καὶ ὡς ἔθνος! Ἀμήν!

 

Ἀρχιμ. Τιμόθεος Παπασταύρου

    Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν

 


Τρίτη 19 Μαρτίου 2024

Κυριακή 17 Μαρτίου 2024

Εβδομαδιαίο  Φυλλάδιο 
«Για τους Γονείς της Ενορίας»

Ιερός Ναός Γενέσιον Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών





Πατήστε πάνω στις φωτογραφίες για να διαβάσετε τα κείμενα