Κυριακή 12 Μαρτίου 2023

Εβδομαδιαίο  Φυλλάδιο 
«Για τους Γονείς της Ενορίας»

Ιερός Ναός Γενέσιον Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών

Πατήστε πάνω στις φωτογραφίες για να διαβάσετε τα κείμενα

Εφημερίδα "ΔΙΨΩ" ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2023

Δ Ι Ψ Ω

Από την Ελληνορθόδοξη Κοινωνία Προσώπων «ΔΙΨΩ»

Ιανουάριος 2023

Διαβάστε ολόκληρη την Εφημερίδα του Ιανουαρίου. 

Θα την βρείτε ΕΔΩ σε μορφή ψηφιακού εντύπου, το οποίο μπορείτε να... ξεφυλλίσετε!

Ο Τριαδικός Θεός και πτυχές της Φυσικής (βίντεο) - Ιερός Ναός Αγίου Ιωάννου Προδρόμου Παραλίας Πατρών

 Την Κυριακή 12 Μαρτίου 2023 στο πνευματικό κέντρο του Ιερού Ναού Γενεσίου Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών ο κ. Σπυρίδων Σκιαδόπουλος παρουσίασε το θέμα "Τριαδικός Θεός και πτυχές Φυσικής".

Ο κ. Σπ. Σκιαδόπουλος είναι δρ. Ιατρικής Φυσικής, Φυσικός Νοσοκομείων - Ακτινολόγος Ιατρικής, Εμπειρογνώμονας Ιατρικής Φυσικής, Εμπειρογνώμονας Ακτινοπροστασίας.

Αναστάσιμη κηδεία; - Οἱ πραγματικοί χριστιανοί εἶναι κατεξοχήν ἀκατανόητα ὄντα, στά μάτια τοῦ κόσμου.

Ὑπόκλιση στό μεγαλεῖο τῆς πίστης: Ἡ οἰκογένεια τοῦ Κυπριανοῦ μας ἔδειξε πῶς ὁ σταυρός τοῦ πένθους γίνεται ἐλπίδα ἀνάστασης!

Γράφει ὁ Ἐλευθέριος Ἀνδρώνης

Ἡ Ἀναστάσιμη εἰκόνα στήν κηδεία τοῦ Κυπριανοῦ πού ἔχασε τή ζωή του στά Τέμπη, εἶναι μιά δυνατή «σφαλιάρα» σέ ὅσους μᾶς καταπλάκωσε ἡ σκιά τοῦ θανάτου.

Τραγωδία στά Τέμπη: Μέσα σέ αὐτές τίς μαῦρες μέρες γιά τόν λαό μας, ἀξιωθήκαμε νά γίνουμε μάρτυρες ἑνός μεγάλου θαύματος πού μᾶς γέμισε ἀναστάσιμη ἐλπίδα. Τό νά θεραπεύεται θαυματουργικῶς τό σῶμα ἀπό μιά σοβαρή ἀρρώστια, μπορεῖ νά μοιάζει μέ μεγάλο θαῦμα στό κοσμικό πνεῦμα, ἄλλα δέν εἶναι μεγάλο θαῦμα στή συνείδηση τῆς ἐκκλησίας. Τά μεγαλύτερα θαύματα εἶναι τά θαύματα τῆς πίστης. Τό νά σηκώνει ἕνας γονιός τόν βαρύ σταυρό τοῦ... χαμοῦ τοῦ παιδιοῦ του μέ δοξολογία πρός τόν Θεό, αὐτό εἶναι θαῦμα θαυμάτων. Μιά ὄαση ἀναστάσιμης εὐφροσύνης, μέσα σέ μιά ἔρημο ἀπιστίας καί ὀλιγοπιστίας. Μιά σταυροαναστάσιμη ἀχτίνα ἐλπίδας πού ξεπάγωσε τίς ψυχές μας.

Αὐτοῦ τοῦ ὑπερκόσμιου θαύματος γίναμε μάρτυρες, στήν ἐξόδιο ἀκολουθία τοῦ Κυπριανοῦ. Μιά ἀκολουθία πού περισσότερο ἔμοιαζε μέ γάμο, παρά μέ κηδεία. Γάμος μιᾶς ἁγνῆς ψυχῆς μέ τόν Νυμφίο Χριστό, πού βρῆκε τόν Κυπριανό γρηγοροῦντα καί τόν στεφάνωσε ὡς ἀθλητῆ,ἀθλητή τῆς πίστης.

Ὁ 23χρονος Κυπριανός Παπαϊωάννου μέ καταγωγή ἀπό τήν Κύπρο ἦταν ἕνας ἀπό τούς φοιτητές πού ἔχασαν τή ζωή τους στό φρικτό δυστύχημα στά Τέμπη. Ἄριστος μαθητής, ἀφοσιωμένος ψάλτης καί λαμπρός φοιτητής τῆς Νομικῆς, πού ἐπρόκειτο νά παντρευτεῖ τήν ἀγαπημένη του στίς 27 Αὐγούστου. Ἦταν ἕνα ἀπό τά ἕξι παιδιά τοῦ πατέρα Χριστόδουλου, ἑνός ἱερέα μέ πύρινη πίστη πού μαζί μέ μιά πανάξια πρεσβυτέρα γαλούχησαν τήν οἰκογένεια τους στά ἀστείρευτα νάματα τῆς Ὀρθοδοξίας.

Σύσσωμος ὁ κλῆρος τῆς Κύπρου βρέθηκε στήν ἐκκλησία Πέτρου καί Παύλου τοῦ Αὐγόρου Κύπρου γιά νά στηρίξει τήν οἰκογένεια τοῦ ἀδικοχαμένου Κυπριανοῦ. Καί τελικά αὐτή ἡ ἁγιασμένη οἰκογένεια λιγότερο ἔλαβε στήριξη καί ἀσυγκρίτως περισσότερο στήριξε ὅλους ἐμᾶς, ἀνοίγοντας τά θολωμένα μάτια μας πού τά ἔχει σκιάξει τό κράτος τοῦ θανάτου.

Ἡ Ἀνάσταση «ἔσβησε» τόν θάνατο

Ἕνα φωτογραφικό στιγμιότυπο, πού ἀντιστοιχεῖ σέ χιλιάδες νοήματα παρηγοριᾶς καί οὐράνιας ἐλπίδας. Μιά εἰκόνα πού μοσχοβολᾶ αἰωνιότητα, πού ζωντανεύει συναξάρια ἁγίων, πού ἰσοπεδώνει τό κοσμικό φρόνημα καί πλημμυρίζει τίς καρδιές μέ τό μήνυμα τῆς Ἀνάστασης. Χαμόγελα! Φωτεινά πρόσωπα! Πουθενά ἡ ἀντάρα τοῦ θανάτου!

Παραφροσύνη μοιάζει στό κοσμικό μάτι μιά τέτοια παράδοξη εἰκόνα. «Ἀπρέπεια» θά ἔλεγε κανείς! Παράταιρη! Ἀφύσικη! Καί πράγματι, μοιάζει πολύ μακρινή κοιτῶντας τήν μέσα ἀπό τό φάσμα τῆς ἐλεεινότητας μᾶς. Ἡ πίστη στήν ἀνάσταση, ἡ βεβαιότητα γιά τόν παράδεισο πού βρίσκεται πέρα ἀπό τό κατώφλι τοῦ θανάτου, εἶναι βίωμα. Εἶναι προσωπική ἀποκάλυψη. Δέν μεταφέρεται μέ λόγια. Ἀντανακλᾶ τό μεγαλεῖο της ὅμως σέ τέτοιες στάσεις ζωῆς, ἀνεκτίμητες γιά ὅποιους διαβάζουν τά νοήματα τούς.

Ποτέ ἡ ἁγιότητα δέν ἦταν ἐκ τοῦ κόσμου τούτου. Οἱ πραγματικοί χριστιανοί εἶναι κατεξοχήν ἀκατανόητα ὄντα, στά μάτια τοῦ κόσμου.

Μήπως ἡ χοϊκή ἀντίληψη μᾶς μπορεῖ νά «χωνέψει» τίς θυσίες τῶν μαρτύρων τῆς Ὀρθοδοξίας, πού ἔπεφταν στή φωτιά καί στό σπαθί καί στά ἄγρια θηρία, δοξολογῶντας τόν Θεό;

Μήπως τό κοσμικό πνεῦμα τῆς ἐποχῆς μας μπορεῖ νά «χωνέψει» τούς ἡρωικούς θανάτους τῶν ἐθνομαρτύρων μας, πού ἔστηναν γιορτές καί πανηγύρια πρίν ἀνταμωθοῦν μέ τόν Χάρο;

Ἄλλα καί ἀπό τόν ἴδιο τόν Χριστό οἱ Ἰουδαῖοι δέν ζητοῦσαν κοσμική δικαιοσύνη; Καί Ἐκεῖνος τούς ἐξόργιζε γιατί ἀντιπαρέθετε τόν δρόμο τῆς μακροθυμίας καί τῆς συγχώρεσης.

Δέν εἶναι αὐτά ἀκατανόητα γιά τήν ὑλιστική ἐποχή μας; Δέν φαντάζουν παράλογα; Κι ὅμως ἔγιναν. Καί τό αἷμα τῶν μαρτύρων ἄλλαξε τόν κόσμο. Ἡ πίστη ἀλλάζει τόν κόσμο καί δίνει λόγο ὕπαρξης στήν γῆ γιά νά συνεχίσει νά γυρίζει. Πέρα καί πάνω ἀπό τή κοσμική δικαιοσύνη ὑπάρχει τό ὑπερκόσμιο μήνυμα τοῦ «ἐσφαγμένου ἀρνίου», τοῦ πάναγνου Χριστοῦ πού θυσιάστηκε γιά ἐμᾶς. Καί μέ τήν ἐπανάσταση τοῦ ἀπέναντι στούς ἀνθρώπινους κώδικες ὑπερέβη τή λογική τοῦ κόσμου καί μετουσίωσε τόν ἑκούσιο θάνατο σέ πηγή ἀτελεύτητης ζωῆς. Εἴτε μποροῦμε νά τό κατανοήσουμε - εἴτε ὄχι, αὐτή ἡ Θεία ἀρχή ὑφίσταται καί παραμένει στό κέντρο τῶν πνευματικῶν νόμων.

Ποιά ἄλλη δύναμη στόν κόσμο μπορεῖ νά σοῦ δώσει λόγο εὐφροσύνης μπροστά στό σκότος τοῦ θανάτου; Κανένας πλοῦτος, καμία δόξα, καμία κοσμική ἰδεολογία δέν εἶναι ἱκανή νά σοῦ προσφέρει ἐλπίδα καί χαρά μπροστὰ σέ ἕνα παγωμένο φέρετρο. Ὅλοι οἱ μεγάλοι τῆς γῆς μπροστά στό σαρωτικό χτύπημα τοῦ θανάτου, γίνονται ἕνα ταπεινωμένο κουρέλι, μιά δυστυχισμένη ὕπαρξη γεμάτη ἀγωνία καί ἐρωτηματικά. Μόνο ἡ πίστη, καί συγκεκριμένα ἡ Ὀρθόδοξη πίστη μπορεῖ νά φυσήξει σέ ἕναν πενθοῦντα πνοή ἀνάστασης καί ζωῆς αἰώνιας.

Αὐτή τήν ὑπερκόσμια αὔρα, νοιώσαμε νά χαϊδεύει λίγο τίς ψυχές μας, βλέποντας τήν πίστη αὐτῆς τῆς οἰκογένειας. Ἕνα γραμμάριο ἄν εἴχαμε ἀπό τήν πίστη αὐτῶν τῶν ἀνθρώπων, θά εἶχε δοξαστεῖ ἡ Ἑλλάδα στά πέρατα τῆς οἰκουμένης.

Αὐτό πού βλέπουμε ἐμεῖς, εἶναι μόνο ἕνα στιγμιότυπο ἀπό τόν σταυρό πού σηκώνουν αὐτοί οἱ ἄνθρωποι, ὅπως καί οἱ δεκάδες οἰκογένειες πού βιώνουν ἕναν πόνο πού ἐμεῖς δέν μποροῦμε οὔτε κατά διάνοια νά ψηλαφίσουμε. Μήπως αὐτοί οἱ ἄνθρωποι δέν πόνεσαν ἐπειδή τούς βλέπουμε ἐμεῖς νά χαμογελοῦν; Καί πόνεσαν καί ἔκλαψαν καί ἔνιωσαν μέσα τους τό σαράκι τῆς ἀδικίας, ἀναρωτώμενοι τό ἀμείλικτο «γιατί». Βάρος φοβερό θά σηκώνουν σέ ὅλη τή ζωή τους. Ἐπέλεξαν ὅμως νά μετατρέψουν αὐτό τό πένθος σέ ἀμόνι γιά νά σφυρηλατήσουν τήν πίστη τους, τώρα πού εἶναι τόσο καυτός ὁ πόνος. Ἀσύλληπτο καί ὅμως τό καταφέρνουν, μέ τή δύναμη τοῦ Θεοῦ. Μόνο ἔτσι γίνεται.

Ἐμεῖς ζητοῦμε δικαιοσύνη - Ἐκεῖνοι συγχωροῦν

Ὁ πατέρας Χριστόδουλος ἐμπιστεύτηκε τόν γιο του στήν ἑλληνική πολιτεία γιά τίς σπουδές του καί ἡ ἑλληνική πολιτεία του ἐπέστρεψε ἕνα φέρετρο μέ ἕνα μαρτυρικό σῶμα. Ἦταν ἕνας ἀπό τούς δεκάδες μάρτυρες πού ἔχασαν τήν ζωή τους, ἐπειδή ὁ δρόμος τους διασταυρώθηκε μέ τά γρανάζια μιᾶς διεφθαρμένης πολιτείας.

«Εἶναι δύσκολο γιά ἕναν γονιό νά χάνει τό παιδάκι του πού τό μεγαλώνει ὥρα τῆς ὥρας, μέρα τή μέρα. Ὁ χειρότερος ἐφιάλτης τῆς ζωῆς μου ἦταν νά χάσω παιδί. Κι ὅμως τό βιώνω τώρα, καί δέν μπορῶ νά ἀκούω αὐτό τό κυνηγητό πού γίνεται. Ἄνθρωποι εἶναι ὅλοι. Ὅλοι μπορεῖ νά κάνουμε λάθη. Ἄν τούς συγχωροῦμε, ἐκεῖ βρίσκω μέσα μου στήριγμα», εἶπε ὁ πατέρας Χριστόδουλος.

Ὅλοι ἐμεῖς, ἀκόμη καί ἐνῶ δέν χάσαμε κάποιο στενό πρόσωπο μᾶς στά Τέμπη, διψᾶμε γιά ἀνθρώπινη δικαιοσύνη, βράζει τό αἷμα μᾶς ἀπό ἀγανάκτηση καί ἀπαιτοῦμε δικαίωση γιά ὅλα αὐτά τά θύματα. Ἐκεῖνος καίτοι ἔχασε τό σπλάχνο του, εἶναι προσηλωμένος στόν δρόμο τοῦ Σταυροῦ, τῆς αὐταπάρνησης καί τῆς συγγνώμης. Σέ αὐτούς πού τοῦ στέρησαν τό παιδί του, ἔδωσε ἔλεος ἀπό τό περίσσευμα τῆς ἀστείρευτης ἀγάπης του. Μιμήθηκε ἄξια αὐτόν τόν οὐράνιο λόγο πού ἀκούστηκε πρίν ἀπό δύο χιλιάδες χρόνια στόν Γολγοθᾶ: «Συγχώρεσε τους γιατί δέν ξέρουν τί κάνουν».

Τί νά πεῖ κανείς γι' αὐτό τό ἄφταστο μεγαλεῖο ψυχῆς; Ἁπλά σαστίζει καί τό ἀτενίζει μέ δέος. Εἶναι πέρα ἀπό τή σαρκική λογική μας. Μοιάζει βγαλμένο ἀπό τόν βίο τοῦ Ἁγίου Διονυσίου, πού συγχώρεσε τόν φονιᾶ τοῦ κατά σάρκα ἀδερφοῦ του.

Τί θά λέγατε στόν γιο σας ἄν μπορούσατε νά τοῦ πεῖτε μιά τελευταία κουβέντα, ρώτησε ἕνας δημοσιογράφος τόν πατέρα Χριστόδουλο. «Καλή ἀνάσταση, αὐτό θά τοῦ ἔλεγα», ἀπάντησε. Ἐκεῖ ξεκινοῦν, ἐκεῖ καί τελειώνουν ὅλα. Στό «προσδοκῶ ἀνάσταση νεκρῶν καί ζωήν τοῦ μέλλοντος αἰῶνος». Στό μεγάλο ἀντάμωμα τῆς ἀνθρωπότητας, πού θά ἔρθει νά συμπληρώσει τό παιάνισμα τοῦ «Χριστός Ἀνέστη».

Θά ἀναρωτηθεῖ κανείς, μέ τή συγχώρεση τελειώνουν ὅλα σέ αὐτόν τόν κόσμο; Οἱ ὑπεύθυνοι θά μείνουν ἀτιμώρητοι; Δέν θά ζητήσουμε ἀποκατάσταση αὐτῆς τῆς ἀβάσταχτης ἀδικίας; Δέν θά ζητήσουμε δικαιοσύνη; Ἀσφαλῶς καί θά ζητήσουμε, δεδομένου ὅτι δέν ἔχουμε ἐκείνη τήν πίστη νά ἀφεθοῦμε στούς πνευματικούς νόμους, θά καταφύγουμε στή σκιά τους, τούς ἀνθρώπινους νόμους. Ἤ μᾶλλον ὅτι ἔχει ἀπομείνει ἀπό αὐτούς, δηλαδή τή σκιά τῆς σκιᾶς.

Ἡ λύπη, ἡ κραυγή, ἡ ὀργή καί το πένθος εἶναι ἀπολύτως ἀνθρώπινα καί ἡ κάθε οἰκογένεια περνᾶ διαφορετικά τόν σταυρό της, μετά ἀπό αὐτήν τήν ἐθνική τραγωδία. Ἰδιαίτερα ἡ λύπη χωρίς Θεό εἶναι ἡ πιό ἀβάσταχτη. Καί κάθε λύπη, ὅπως καί ἄν βιώνεται αὐτή, ὀφείλουμε νά τήν βλέπουμε μέ συντριβή, μέ σιωπή καί μέ δέος.

Ὅμως μέ τήν στάση αὐτῆς τῆς ἁγιασμένης οἰκογένειας, θά θυμόμαστε πώς κάπου πέρα ἀπό τά ἀνθρώπινα ὅρια, μᾶς καρτερεῖ τό ὑπέρλογο. Αὐτό πού φωτίζει τίς ζωές μας, ὅσο ἐμεῖς κοιτοῦμε χαμηλά, στή γῆ.

sportime

Τα σαράντα μανιτάρια που δεν ξαναφύτρωσαν ποτέ στην πανήγυρη των Αγίων Τεσσαράκοντα. Γιατί;

Τά 40 μανιτάρια ποὺ φύτρωναν κατὰ τὴν πανήγυρη τῶν Ἁγίων Τεσσαράκοντα κάτω ἀπὸ τὴν Ἁγία Τράπεζα δὲν ξαναβγῆκαν, ὅταν στὴν Μονή Ξηροποτάμου συλλειτούργησαν μέ τούς παπικούς

Ἀπὸ τὸ βιβλίο: «Ἄθως, ὅρος τὸ Ἅγιον», τοῦ Μητροπολίτου Κινσάσα, Ὑπερτίμου καὶ Ἐξάρχου Κεντρώας Ἀφρικῆς κ. Νικηφόρου

Ὁ Μιχαὴλ Η΄ Παλαιολόγος (1259-1282) ἐλευθέρωσε τὴν Κωνσταντινούπολη ἀπὸ τοὺς σταυροφόρους καὶ κατέλυσε τὴν Λατινοκρατία στὴν Ἀνατολή. Ὁ ἐκδιωχθείς ὅμως λατίνος αὐτοκράτορας ποὺ εἶχε καταφύγει στὴ Δύση προσπάθησε νὰ συνεννοηθεῖ καὶ νὰ πείσει τοὺς ἡγεμόνες τῆς Δύσεως γιὰ νὰ ἀνακαταλάβουν τὴν Κωνσταντινούπολη. Ὁ Μιχαὴλ βλέποντας τὴν κίνηση αὐτὴ καὶ γνωρίζοντας τὰ κατακτητικὰ σχέδια τοῦ βασιλείου τῆς Σικελίας, θεώρησε ὅτι θὰ ἀποσοβοῦσε τὸν κίνδυνο αὐτὸ καὶ θὰ ὠφελοῦνταν στὴν προσπάθειά του γιὰ βελτίωση τῆς βυζαντινῆς κυριαρχίας στὰ Βαλκάνια, μὲ τὴν ἕνωση τῶν Ἐκκλησιῶν. Ἦλθε, λοιπόν, σὲ συνεννόηση καταρχὴν μὲ τὸν Πάπα Οὐρβανὸ (Κλήμεντα Δ΄) καὶ κατόπιν...μὲ τὸν Πάπα Γρηγόριο Ι΄.

Συνέταξε ἱστορικοδογματικὸ τόμο τὸ 1273 ἀναφερόμενο στὴν ἕνωση τῶν Ἐκκλησιῶν, τὸν ὁποῖο ἀπέστειλε σὲ ὅλους τούς ἐπισκόπους καθὼς καὶ στοὺς ἁγιορεῖτες. Σ΄ αὐτὸν ἀνέλυε τοὺς λόγους οἱ ὁποῖοι ἐπέβαλαν τὴν ἕνωση.

Τὸ ἑπόμενο ἔτος 1274 συνῆλθε ἡ σύνοδος στὴν Λυὼν κατὰ τὴν ὁποία ἔγινε ἡ ἕνωση τῶν Ἐκκλησιῶν· ἡ Ἀνατολικὴ Ἐκκλησία εἰσήγαγε τὸ Filioque καὶ παραδέχθηκε τὸ πρωτεῖο καὶ τὴν ἐξουσία τοῦ Πάπα, δηλαδὴ ὑποδουλώθηκε στὸν Πάπα.

Ὁ Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Ἰωσὴφ στὶς 2 Σεπτεμβρίου 1275 παραιτεῖται ἀπὸ τὸν θρόνο, ἐνῶ ὁ Μιχαὴλ ἀνεβάζει σὲ αὐτὸν τὸν Ἰωάννη Βέκκο, μορφωμένο ἀλλὰ παλίμβουλο ἄνδρα, πρώην ἄσπονδο ἐχθρό τῆς ἑνώσεως, ἐνῶ τώρα ὑπέρμαχο ὑποστηρικτή της.

Οἱ ἁγιορεῖτες ἀπέστειλαν στὸν αὐτοκράτορα δογματικὴ ἐπιστολὴ στὴν ὁποία μὲ σεβασμὸ ἀλλὰ καὶ μαχητικότητα ἀπάντησαν ὅτι ἡ ἕνωση δὲν μπορεῖ νὰ πραγματοποιηθεῖ ἐφόσον οἱ λατίνοι παραμένουν στὶς αἱρετικὲς δοξασίες τους.

Ὁ λαὸς ἀκολούθησε τοὺς ἁγιορεῖτες καὶ δὲν δέχθηκε τὴν ἕνωση. Ὁ αὐτοκράτορας ποὺ πειζόταν ἀπὸ τὸν Πάπα τῆς Ρώμης γιὰ νὰ ἐφαρμόσει τοὺς ὅρους τῆς ἑνώσεως μεταχειρίστηκε βία γιὰ νὰ τὴν ἐπιβάλει. Ἐξορίες, δημεύσεις περιουσιῶν, φυλακίσεις καὶ κάθε εἶδος βασανιστηρίων τέθηκαν σὲ ἐνέργεια.

Οἱ ἑνωτικοί, δηλαδὴ οἱ ὑποστηρικτὲς καὶ ἀποδεχόμενοι τὴν ἕνωση, ἦλθαν στὸ Ἅγιον Ὅρος (1278-1282) καὶ προσπάθησαν νὰ ἐπιβάλουν διὰ τῆς βίας τὴν ἀπόφαση τῆς Λυῶνος. Οἱ ἁγιορεῖτες ἀντιστάθηκαν μὴ δεχόμενοι νὰ ἑνωθοῦν μὲ τοὺς Λατίνους καὶ νὰ προδώσουν τὴν Ὀρθοδοξία.

Ὁ χρονογράφος ἀναφέρει ὅτι τότε πολλοὶ «βασανίσθηκαν καὶ ἐτελειώθησαν διὰ μαρτυρικοῦ θανάτου». Εἰκοσιέξι μοναχοί τῆς Ἱ. Μονῆς Ζωγράφου κάηκαν ἀπὸ τοὺς ἑνωτικοὺς μέσα στὸν πύργο τῆς Μονῆς ὅπου εἶχαν καταφύγει.

Ὁ Πρῶτος του Ἁγίου Ὅρους Κοσμᾶς ἐπικεφαλῆς λαϊκῶν καὶ Μοναχῶν τῶν Καρυῶν ποὺ δὲν δέχθηκαν τὴν ἕνωση, ἀλλὰ ἀντίθετα ἔλεγχαν τοὺς ἑνωτικούς, μαρτύρησε.

Στὴν Μονὴ τῶν Ἰβήρων ἐπιβίβασαν πετέρες τῆς Μονῆς ἐπάνω σ΄ ἕνα πλοῖο τὸ ὁποῖο, ἀφοῦ τὸ ὁδήγησαν ἀνοικτά τῆς Μονῆς, τὸ βύθισαν αὔτανδρο. Στὸ Βατοπαίδι ἀλλὰ καὶ σὲ ἄλλα μοναστήρια βασάνισαν καὶ σκότωσαν μοναχοὺς καὶ λαϊκούς.

Μόνο ἡ Μ. Λαύρα καὶ ἡ Ξηροποτάμου δέχθηκαν τὴν ἕνωση καὶ τοὺς ἑνωτικούς. Ὁ συναξαριστὴς ἀναφέρει ὅτι κατὰ τὴν ὥρα τῆς Θ. Λειτουργίας στὴν Μονὴ Ξηροποτάμου ὅταν συλλειτουργοῦσαν μὲ τοὺς ἑνωτικοὺς ἔγινε ἰσχυρὸς σεισμὸς καὶ γκρεμίστηκε τὸ μοναστήρι. Τὰ δὲ σαράντα μανιτάρια ποὺ φύτρωναν κατὰ τὴν πανήγυρη τῶν ἁγίων Τεσσαράκοντα κάθε χρόνο κάτω ἀπὸ τὴν Ἁγία Τράπεζα δὲν ξαναβγῆκαν.

Μου έμαθαν να κρατιέμαι από τον...

 

Κυριακή 5 Μαρτίου 2023

Εβδομαδιαίο  Φυλλάδιο 
«Για τους Γονείς της Ενορίας»

Ιερός Ναός Γενέσιον Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών

Πατήστε πάνω στις φωτογραφίες για να διαβάσετε τα κείμενα

Ἡ ἀγάπη μας πρὸς τόν, ἐν πνεύματι, ἀδελφὸν ἡμῶν - π. Τιμόθεος Παπασταύρου

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΑΠΟΚΡΕΩ (19 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2023) 

«… ἵνα μὴ τὸν ἀδελφόν μου σκανδαλίσω» (Α΄ Κορ. Η΄ 13).

 

Ὁ … ἀδελφός μου!

 

Ἐλάχιστοι, ἢ ἐν πάσει περιπτώσει, … πολὺ ὀλίγοι ἐκ τῶν ἀνθρώπων εἶναι ἐκεῖνοι, οἵτινες δὲν ἐγνώρισαν εἰς τὴν ζωὴν ταύτην … τὸν κατὰ σάρκα ἀδελφόν! Οἱ περισσότεροι ηὐτύχησαν ἵνα … ζήσωσι τὴν παροῦσαν βιολογικὴν ζωήν, ἔχοντες τὴν παρρηγορίαν καὶ συντροφίαν τῶν … ὀλίγων ἢ πολλῶν ἀδελφῶν. Οὗτοι δέ, θὰ ἠδύναντο ἵνα ἐπιβεβαιώσωσιν, - ἐκτὸς καὶ πάλιν ἐλαχίστων ἐξαιρέσεων, - ὅτι, μετὰ τὸν Θεὸν καὶ τοὺς γονεῖς, ὁ πλέον ἰσχυρὸς δεσμὸς μεταξὺ τῶν ἀνθρώπων, εἶναι ἡ … ἀδελφικὴ σχέσις καὶ συγγένεια! Ὁ ἀδελφὸς θὰ μὲ … στηρίξῃ, θὰ μὲ ὑπερασπισθῇ, θὰ μὲ πονέσῃ! Ὁ ἀδελφὸς μὲ ἀγαπᾷ, προσεύχεται γιὰ μένα, συντρέχει καὶ κοπιάζει εἰς τὰς δυσκολίας μου καὶ μαζὶ μὲ τοὺς γονεῖς μου, ἀποτελοῦσι τὸ καταφύγιόν μου καὶ τὴν … οἰκογένειάν μου!

Ὅμως, πέραν τοῦ οἰκογενειακοῦ δεσμοῦ, ὅπου τὸ «συγγενικὸν αἷμα» … καθορίζει καὶ τὴν συναισθηματικὴν σχέσιν, ὑπάρχει καὶ ἡ πνευματικὴ συγγένεια, εἰς τὴν ὁποίαν οἱ δεσμοὶ εἶναι ἀκόμη ἰσχυρότεροι καὶ τὸ … Ἅγιον Πνεῦμα ὑπερισχύει τοῦ … αἵματος! Εἰς τὴν πνευματικὴν ταύτην σχέσιν, ὁ ἄνθρωπος δὲν εἶναι … μόνος ἢ μοναχικός, ἀλλὰ ἔχει ἀδελφούς …! Ἀδελφοί του εἶναι, πρωτίστως, ἐκεῖνοι οἵτινες «ἐγεννήθησαν» ἐκ τῆς αὐτῆς «πνευματικῆς μήτρας καὶ κοιλίας», δηλαδὴ τῆς ἁγίας κολυμβήθρας εἰς τὴν ὁποίαν ἐβαπτίσθημεν καὶ ἐκ τῆς ὁποίας ἐνετάχθημεν εἰς τὴν Ἁγίαν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν! Ὅμως, … ἀδελφοὶ ὑπὸ τὴν εὑρυτέραν ἔννοιαν, εἴμεθα καὶ … ἅπαντες οἱ ἄνθρωποι, ὡς δημιουργηθέντες ὑπὸ τοῦ Κτίστου καὶ Δημιουργοῦ τῶν ἁπάντων, καὶ ὡς υἱοὶ καὶ ἀπόγονοι τῶν … πρωτοπλάστων Ἀδὰμ καὶ Εὔας!

Αὕτη ἡ πνευματικὴ σχέσις ἡ, - ὡς προείπωμεν, - ἀπείρως ἰσχυροτέρα τῆς σαρκικῆς, εἶναι ἐκείνη ἥτις … βλέπει τὸν … «ἄλλον» ὡς ἀδελφόν, καὶ συμφώνως πρὸς τὸν Θεῖον Λόγον, ὡς ἀδελφὸν καὶ εἰκόνα τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ˙ «ἐφ᾿ ὅσον ἐποιήσατε ἑνὶ τούτων τῶν ἀδελφῶν μου τῶν ἐλαχίστων, ἐμοὶ ἐποιήσατε» (Ματθ. ΚΕ΄ 40).  Εἶναι ἐκείνη ἥτις καθορίζει καὶ τὴν … ἔννοιαν καὶ ἀναφορὰν τοῦ Ἀποστόλου Παύλου εἰς τὴν σημερινὴν Ἀποστολικὴν περικοπήν! «Ἀδελφός», ἐν προκειμένῳ, εἶναι ὁ κάθε χριστιανὸς ἢ μή, … ὅστις, ἔχων ἀσθενῆ πίστιν καὶ ἐλαφρὰν γνῶσιν τῶν πνευματικῶν θεμάτων καὶ καταστάσεων, ἐνοχλεῖται καὶ σκανδαλίζεται ἐκ τῆς ἰδικῆς μας βιοτῆς καὶ συμπεριφορᾶς.

 

Ἡ ἀγάπη μας πρὸς τόν, ἐν πνεύματι, ἀδελφὸν ἡμῶν.

 

Ἐάν, ὡς προείπωμεν, ἡ ἀγάπη «ἔρχεται» αὐτονόητος, πρὸς τοὺς ἐξ αἵματος συγγενεῖς, καὶ μόνον εἰς σπανίας περιπτώσεις αὕτη ἐλλείπει, … εἰς τὴν πνευματικὴν συγγένειαν, ἡ τοιαύτη ἀγάπη, εἶναι ἀκόμη ἐντονωτέρα …! Εἰδικῶς, εἰς ἐκείνους οἵτινες βιοῦσι συνειδητῶς τὴν Θείαν καταγωγήν των, ἀλλὰ καὶ τὸν ἐκ ταύτης, Θεῖον προορισμόν των, ἡ πνευματικὴ αὕτη σχέσις καὶ συγγένεια, ἀπεδείχθη ἀλλὰ καὶ ἀποδεικνύεται ἐν τοῖς πράγμασιν, … ἀδιάσπαστος! Τοῦτο δυνάμεθα ἵνα διαπιστώσωμεν, ἐὰν ἀνατρέξωμεν εἰς τὰ ἱερὰ συναξάρια καὶ τοὺς βίους τῶν Ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας μας, ὅπου βλέπομεν … μαθηταὶ καὶ ἀκόλουθοι ἁγίων γερόντων καὶ ἀσκητῶν, νὰ «ἀνταλλάσσωσι» τὴν κατὰ σάρκα συγγένειαν καὶ αὐτονόητον ἀγάπην, ὑπὸ τῆς ἀντιστοίχου … πνευματικῆς! Βλέπομεν, ἐπίσης, … ὁ, κατὰ Χριστόν, διδάσκαλος νὰ ἀγαπᾶ καὶ νὰ πείθῃ καὶ καθοδηγῇ τὰ «πνευματικά» του τέκνα, μὲ ἀπείρως περισσότερον πάθος καὶ ζῆλον ἀπὸ τὰ «σαρκικά», καὶ νὰ ἀγαπᾶται ὑπ’ αὐτῶν ἀντιστοίχως!

Εἶναι, συνεπῶς, αὐτονόητον, ὁ τοιοῦτος πνευματικὸς σύνδεσμος καὶ ἡ τοιαύτη πνευματικὴ ἀγάπη, νὰ ἀναπτύσσεται καὶ μεταξὺ τῶν πνευματικῶν ἀδελφῶν (τῶν ἐχόντων τὸν αὐτὸν πνευματικὸν πατέρα), καί, ἐν συνεχείᾳ, τῶν … οἰκείων τῆς Πίστεως, ἀλλὰ καί, κατὰ τρίτον καὶ … ἀντιστοίχως, μεταξὺ ἁπάντων τῶν ἀνθρώπων! Βεβαίως, ἴσως εἴπωσί τινες, ὅτι εἴμεθα ἐν προκειμένῳ, ὑπερβολικοί! Ἂς ἐπιτραπῇ, ὅμως, εἰς ἡμᾶς, ἀναφερόμενοι εἰς τὴν τοιαύτην πνευματικὴν συγγένειαν, ἵνα, … πέραν τῶν προεκτεθέντων διδασκαλιῶν τῆς Ἁγίας Γραφῆς, ἐκθέτωμεν ἐνδεχομένως καί τινα προσωπικὰ ἡμῶν βιώματα ἅτινα ἐβιώσαμεν καὶ βιώνομεν, εἴτε ὡς πνευματικὰ τέκνα, εἴτε ἀντιστοίχως, ὡς πνευματικοὶ πατέρες!

 

Ἀγάπη, … ψυχικὴ καὶ πνευματική!

 

Εἰς ταύτην τὴν προεκτεθεῖσαν ἀγάπην, - τὴν ὄντως ἀνωτέραν τῆς σαρκικῆς, - δὲν προέχει τόσον ἡ μέριμνα διὰ τὴν σωματικὴν εὐμάρειαν καὶ ὑγείαν˙ δὲν προηγεῖται, ὡς ἐνδιαφέρον, ὁ πλοῦτος καὶ ἡ ἐργασία καὶ ἡ κοινωνικὴ προβολή˙ δὲν ὑπάρχει … «χῶρος» διὰ σταδιοδρομίας καὶ κοινωνικὰς ἀποκαταστάσεις! Δευτερευόντως καὶ τριτευόντως, … ἴσως, ὁ πνευματικὸς πατὴρ ἢ ἀδελφός, θὰ ἴδῃ καὶ εὐαισθητοποιηθῇ διὰ τὰ τοιαῦτα θέματα καὶ τὰς τοιαύτας μερίμνας! Πρωτίστως, εἰς τοὺς τοιούτους, τὰ ἐνδιαφέροντα καὶ αἱ ἀνησυχίαι «περιορίζονται» εἰς τὴν κατὰ Θεόν, πρόοδον καὶ σωτηρίαν τοῦ … «ἐν πνεύματι» τέκνου. Εἰς ἄλλας δὲ παλαιοτέρας καὶ δυσκολοτέρας ἐποχάς, εἰς τὰς ὁποίας «ἀνθοῦσαν καὶ εὐημεροῦσαν» οἱ διωγμοὶ τῶν χριστιανῶν, … πνευματικοὶ πατέρες καὶ ἀδελφοί, πολλάκις ἐνίσχυον καὶ καθωδήγουν τοὺς πνευματικοὺς υἱούς τε καὶ θυγατέρας, εἰς τὴν ὀδύνην τῶν μαρτυρίων καὶ εἰς αὐτὸν εἰσέτι τὸν θάνατον!

Ὑπὸ τῆς τοιαύτης ἀγάπης κινούμενος ὁ Θεῖος Παῦλος, καὶ «βλέπων» τὸν … ἄλλον ὡς ἀδελφόν του, ὁμιλεῖ ἐν προκειμένῳ πρὸς τοὺς Κορινθίους. Ἡ ἀγάπη του, τοῦ ὑπαγορεύει, – πρὸς χάριν τοῦ «ἀσθενοῦς» ἀδελφοῦ, καὶ «ἵνα μὴ τὸν ἀδελφόν (του σκανδαλίσῃ)», - ἵνα ὑποβάλῃ τὸν ἑαυτόν του, καὶ εἰς στερήσεις, ἀλλὰ καὶ εἰς ἄλλους …  περιορισμούς, τοὺς ὁποίους ἠκούσαμεν ἐκ τῆς σημερινῆς Ἀποστολικῆς περικοπῆς.

Ἐκεῖνό δε τὸ ὁποῖον εἶναι, κυριολεκτικῶς, συγκινητικόν, … εἶναι ἡ ὑπογράμμισις τὴν ὁποίαν κάμνει, λέγων: «καὶ ἀπολεῖται ὁ ἀσθενῶν ἀδελφὸς ἐπὶ τῇ σῇ γνώσει, δι᾿ ὃν Χριστὸς ἀπέθανεν» (Α΄ Κορινθ. Η΄ 11)! Βλέπει τὸν «ἀσθενοῦντα» ἀδελφόν, - τὸν οἷονδήποτε, εἴτε χριστιανὸν εἴτε εἰδωλολάτρην, - ὡς, τοσοῦτον ἄξιον ἀγάπης, ἐφ’ ὅσον δι’ αὐτὸν ὁ Χριστὸς ἀπέθανεν! Τολμῶ δὲ νὰ τονίσω ἐν προκειμένῳ, ὅτι τοιαύτην καὶ παρομοίαν ἀγάπην, συναντῶμεν μόνον εἰς … κάποιους ἐκ τῶν Ἁγίων, οἵτινες ἔβλεπον ἀκόμη καὶ τοὺς δημίους των … ἀλλὰ καὶ κατηγόρους των, ὡς ἀδελφοὺς καὶ ἀξίους ἀγάπης, ἔστω καὶ ἂν ἐκεῖνοι … ἐμαίνοντο κατὰ κυριολεξίαν ἐναντίον των!

 

Ἡ ἀγάπη πρὸς τὸν … ἄλλον, κριτήριον διὰ τὴν Οὐράνιον Βασιλείαν!

 

Ἴσως, καὶ μόνον ὁ τίτλος τῆς τελευταίας ταύτης παραγράφου, ἦτο ἀρκετὸς καὶ … ἐδῶ συνεπληροῦτο τὸ παρόν! Ἂς ἔχομεν ὅμως κατὰ νοῦν, ὅτι εἰς τὴν σημερινὴν Εὐαγγελικὴν περικοπήν, - ὅπου ὁ Κύριος … εἰκονίζει καὶ περιγράφει τὸ … Δικαστήριον τῆς ἐσχάτης ἡμέρας, ἀφ’ ἑνὸς μὲν περιγράφει … Ἑαυτὸν ὡς τὸν … (κάθε) ἄλλον, καὶ ἀφ’ ἑτέρου, τὰς συμπεριφορὰς ἑκάστου ἐκ τῶν … κατηγορουμένων, ἐκλαμβάνει ὡς συμπεριφορὰς πρὸς τὸν … ἴδιον τὸν Ἑαυτό Του!

 Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου

 Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν

Ένας σύγχρονος ομολογητής και νεομάρτυρας της ορθόδοξης πίστης στην Αιθιοπία

Ιωσίας το όνομά του. 

Γράφει ο  Μητροπολίτης ΑξώμηςΔανιήλ

Όλα άρχισαν πριν 5 μήνες, όταν ένα πρωινό έλαβα στο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο της Μητρόπολης το εξής μήνυμα: «Ονομάζομαι Εy….b Ka….er και είμαι φοιτητής ιατρικής στο Πανεπιστήμιο της πόλης Debre Tabor. Ήμουν προτεστάντης χριστιανός από την γέννησή μου, αλλά τα τελευταία δύο χρόνια μετά από βαθειά μελέτη είμαι δυνάμει Ορθόδοξος. Αποσκίρτησα από την Διαμαρτύρηση και ηγούμαι -με πολύ διακριτικότητα- μιας ομάδας ένδεκα φοιτητών, όλοι πρώην μέλη της Προτεσταντικής Ομολογίας, με τους οποίους συναντιόμαστε σε διαφορετικά κάθε φορά μέρη και μελετάμε συστηματικά αρχαίους Πατέρες της κοινής Εκκλησίας και εκκλησιαστική ιστορία. Διαπιστώσαμε ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία διατηρεί ανόθευτη την πίστη των Αποστόλων και των Πατέρων μας. Θέλουμε να γίνουμε μέλη της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας και ζητάμε να σας γνωρίσουμε για να μας οδηγήσετε στην βάπτισή μας. Παρακαλώ μη μας αγνοήσετε. Περιμένουμε με αγωνία την απάντησή σας». 

Στέλνοντας πλούσιο κατηχητικό υλικό σε αυτή την νεανική ομάδα, βιβλία γνωριμίας με την Ορθόδοξη πίστη και ζωή, τους Αγίους και την Ορθόδοξη παράδοσή μας, ευχαρίστησα τον Άγιο Θεό για τους μύχιους και υπέρλογους τρόπους σωτηρίας που απεργάζεται για «κάθε άνθρωπον ερχόμενον εις τον κόσμον». Έκτοτε, στο πλαίσιο της κατήχησης και με καθημερινή επαφή για την απάντηση αποριών, οι ένδεκα Αιθίοπες νέοι στερεώθηκαν στην απόφασή τους να προσέλθουν το ταχύτερο στην απόθεση «του παλαιού ανθρώπου» και στην «ένδυση του νέου». Έλειπε μόνο να οριστεί ο κατάλληλος χρόνος και να οργανωθεί το δύσκολο ταξίδι, για να τελέσουμε τις Βαπτίσεις. Και εν συνεχεία, να τελέσουμε την Θεία Ευχαριστία σε τόπο που θα βρούμε, για να κοινωνήσουν οι νεοφώτιστοι του Κυριακού Σώματος. Μια συνηθισμένη διαδικασία στην Ορθόδοξη ιεραποστολή σε όλη την Αφρική, όταν δημιουργούνται οι πρώτοι πυρήνες πιστών. Άλλωστε, κάθε τόπος της Ηπείρου μπορεί να σαρκώσει έναν Ναό του Θεού, όπου «κύκλω της Τραπέζης» του Κυρίου παρακάθονται οι σύγχρονοι μαθητές Του, για να μετέχουν του Δείπνου «εις ανάμνησιν Αυτού».

Ένας από τους ένδεκα φοιτητές ήταν και ο Ιωσίας (Iyosiyas Fekadu Ararsa). Γεννημένος στην πόλη Gimbi της Αιθιοπίας, την 1η Ιουνίου 1997. Ήταν το δεύτερο παιδί (μαζί με άλλες τέσσερις αδελφές) πενταμελούς οικογένειας προτεσταντικής ομολογίας. Μετά την ολοκλήρωση των βασικών σπουδών, γράφτηκε ως φοιτητής Φαρμακευτικής στο Πανεπιστήμιο του Debre Tabor. Γνώρισε την Ορθοδοξία από τον φίλο του Εy…b και έκτοτε κήρυττε σε όλους την νέα του πίστη, με αποτέλεσμα πολλοί προτεστάντες να εγκαταλείπουν την ομολογία τους και να ζητούν να γνωρίσουν την Ορθοδοξία. 

Κάθε Ιανουάριο, μετά τις εξετάσεις, τα πανεπιστήμια κλείνουν για μια εβδομάδα και οι φοιτητές επιστρέφουν στον τόπο καταγωγής τους για διακοπές. Έτσι κι αυτός πήγε στην πόλη του για να δει την οικογένειά του.

Ήταν Τρίτη 15 Φεβρουαρίου 2023, ώρα 2 το μεσημέρι, όταν σε έναν δρόμο κοντά στην αγορά της πόλης, κατά την στιγμή που μιλούσε δημόσια για την Ορθόδοξη Πίστη, μια ομάδα εξαγριωμένων Προτεσταντών άρχισε να τον πετροβολά και να τον τραυματίζει βάναυσα με κοφτερά αντικείμενα. «Σας παρακαλώ, έχω μια φτωχή μητέρα. Αφήστε με να ζήσω για την οικογένειά μου», εκλιπαρούσε τους μαινόμενους «μαχητές του χριστιανισμού»! Αλλά εκείνοι συνέχισαν να του πετούν με σφοδρότητα πέτρες… Μετά από μία ολόκληρη ώρα μαρτυρίου και αφού το σώμα του είχε υποστεί θανατηφόρα τραύματα, φώναξε: «Σκοτώστε με γρήγορα!», παραδίδοντας την ψυχή του στα χέρια του Θεού που αγάπησε. Όταν μετά από λίγο κατέφτασε στον τόπο της τραγωδίας η οικογένειά του, ήταν ήδη αργά. Το πληγωμένο από το «χριστιανικό μίσος» κορμί του ήταν αγνώριστο από τις κακουχίες. Ο θείος του βρήκε στα χέρια του αυτό που αγάπησε και πίστεψε: κρατούσε την εικονίτσα του Ευαγγελιστή Μάρκου, που του είχα στείλει πριν μήνες! Μαρτυρούσε και κρατούσε σφιχτά την εικόνα του Αγίου Μάρκου! 

Ο Ιωσίας βαπτίσθηκε στο αίμα του Μαρτυρίου του, γενόμενος κοινωνός της δόξας του Θεού και ομολογώντας την φράση του Κυρίου: «ει εμέ εδίωξαν και υμάς διώξουσιν». Γράφτηκε ήδη στο Βιβλίο της Ζωής, προγεύεται του Παραδείσου και πορεύεται εις «απάντησιν του Κυρίου». Ας προσεύχεται για εμάς τους «περιλειπομένους» στον Θρόνο του Θεού, να βρούμε έλεος την «φοβερά ημέρα της Κρίσεως». 

Αλήθεια, πότε θα σταματήσει η μάστιγα της θρησκευτικής βίας στον πλανήτη; Είναι δυνατόν «χριστιανοί» να πολεμούν ανθρώπους κάθε πίστης στην σημερινή εποχή; Ποιός είναι πραγματικά ο Θεός της Αγάπης που κηρύττουμε; Πού είναι η συγχώρηση και η αποδοχή του πλησίον; Πού ο σεβασμός των πιστευμάτων του Άλλου;

Δύο χιλιάδες και πλέον χρόνια από την έλευση του Χριστού, οι μάρτυρες της Αγάπης Του συνεχίζουν να ποτίζουν με το Αίμα τους το αειθαλές δένδρο της Εκκλησίας Του. Όπως σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης, έτσι και η Αφρική, τόπο «σποράς του Λόγου» αγνό και καθαρό, δέχεται το μήνυμα της Σωτηρίας και προσφέρει πολλούς καρπούς στην Βασιλεία Του. Καθημερινά γινόμαστε μάρτυρες θαυμάτων μοναδικών, μεταστροφών και επιστροφών στην Πίστη. Η Ορθόδοξη ιεραποστολή «εις πάντα τα Έθνη» είναι εντολή του Χριστού προς όλους, κι όχι μόνο για τους «εκλεκτούς». Ενεργείται ποικιλοτρόπως και πολυμερώς, εν τόπω και χρόνω, και πάντοτε εν κόπω και μόχθω! Είναι γεμάτη προκλήσεις και κινδύνους. Ιδρώτα και αίμα. Αγώνα και αγωνία. Υπομονή και επιμονή. Σκύψιμο της κεφαλής και ταπείνωση. Άδειασμα του εαυτού μας και αγαπητικό μπόλιασμα των Αδελφών. Αδιάκριτα, ανόθευτα, ανεπιτήδευτα, χωρίς να περιμένουμε «ανταλλάγματα» και χωρίς να προσφέρουμε «χρυσίον» για να κερδίσουμε πιστούς. Κάνουμε καθημερινά το Σταυρό μας και προχωράμε μπροστά χωρίς φόβο και «κομπλεξικές απειλές». Πάντα με ελπίδα και αισιοδοξία!

Κυριακή 26 Φεβρουαρίου 2023

Εβδομαδιαίο  Φυλλάδιο 
«Για τους Γονείς της Ενορίας»

Ιερός Ναός Γενέσιον Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών

Πατήστε πάνω στις φωτογραφίες για να διαβάσετε τα κείμενα

Πρόγραμμα Μαρτίου Ιερού Ναού Αγίου Ιωάννου Προδρόμου Παραλίας Πατρών

 

Ἡ ἀξία τοῦ … ἀνθρώπου! - π. Τιμόθεος Παπασταύρου

ΚΥΡΙΑΚΗ ΑΣΩΤΟΥ, ΤΡΙΑΚΟΣΤΗ ΤΕΤΑΡΤΗ (12 ΦΕΒΡΟΥΡΙΟΥ 2023) 

«Ἠγοράσθητε γὰρ τιμῆς» (Α΄ Κορινθ. ΣΤ΄ 20).

 

Ἡ ἀξία τοῦ … ἀνθρώπου!

 

Ἐάν, ἀγαπητοί μου, προσπαθούσαμε ἵνα ἐκτιμήσωμεν τὴν ἀξίαν τοῦ … ἀνθρώπου, θὰ διεπιστώναμεν ὅτι ἡ τοιαύτη ἀξία κυμαίνεται, ἀναλόγως τῆς κοσμοθεωρίας, ἡ ὁποία καὶ … «κατευθύνει» ἕκαστον ἄνθρωπον! Οἱ μὲν ὑλισταί, ἄθεοι καὶ ἄπιστοι, θεωροῦσιν ὅτι ὁ ἄνθρωπος εἶναι … ὕλη φθειρομένη, ἥτις καὶ ἀξίζει … ὅσον ζεῖ καὶ ὑπάρχει καὶ δραστηριοποιεῖται …! Χαρακτηριστικὴ εἶναι ἡ ὑβριστικὴ φρᾶσις, ἥτις χρησιμοποιεῖται ὑπό τινων ἐξ αὐτῶν, … ὅτι, «τὰ γέρικα ἄλογα τὰ σκοτώνουμε»! Ὅσον ὁ ἄνθρωπος, - ὡς παραγωγικὴ μονάς, - παράγει καὶ ἐργάζεται, προσφέρων εἰς τὸ κοινωνικὸν σύνολον, εἶναι … χρήσιμος! Ἀφ’ ὅτου, ὅμως, γηράσει, … προκαλεῖ οἰκονομικὴν ζημίαν καὶ πρέπει νὰ ἀποσύρρεται ἀπὸ τὴν ζωήν, διότι καταναλώνει χωρὶς νὰ ἀποδίδῃ …!  

Ὑπάρχει, ἐπίσης, καὶ ἡ θεωρία … ὅτι ὁ ἄνθρωπος εἶναι μέλος μιᾶς κοινωνίας καὶ ἑνὸς ἔθνους καὶ διὰ τῆς παρουσίας καὶ ὑπάρξεώς του, βοηθεῖ … πληθυσμιακῶς διὰ νὰ ὑπάρχῃ αὐτὸ τοῦτο τὸ … ἔθνος! Βεβαίως, εἰς ταύτην τὴν θεωρίαν, προσβλέπουσιν ἅπαντα τὰ μέλη τῶν ἑκασταχοῦ κοινωνιῶν, ἀλλὰ καὶ αἱ κατὰ τόπους Ἐκκλησίαι, αἵτινες καὶ πειθαρχοῦσιν εἰς τὸν Θεῖον λόγον, κατὰ τὸν ὁποῖον … ὁ ἄνθρωπος ὡς ὕλη, ὀφείλει νὰ πολλαπλασιάζεται καὶ νὰ … «αὐξάνεσθε καὶ πληθύνεσθε καὶ πληρώσατε τὴν γῆν καὶ κατακυριεύσατε αὐτῆς» (Γέν. Α΄ 28)!

Τέλος, δι’ ἡμᾶς τοὺς πιστεύοντας εἰς τὴν Ἁγίαν Ὀρθόδοξον πίστιν, καὶ γνωρίζοντας τὴν ἐκ τοῦ … Θεοῦ καταγωγὴν τοῦ ἀνθρώπου, … οὗτος εἶναι ΑΝΕΚΤΙΜΗΤΟΣ! Ὡς ἔχων τὴν ἀθάνατον ψυχήν, καὶ - κατὰ τὸν Θεῖον Λόγον, - πορευόμενος πρὸς τὴν … αἰωνιότητα, ἡ ἀξία του εἶναι ἀμύθητος! Ὁ Ἴδιος ὁ Δημιουργὸς ἡμῶν, ὁ Ἀληθινὸς Θεός, ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός, ἀπευθυνόμενος πρὸς τὸν λαὸν ὅστις τὸν ἠκολούθει, εἶπεν ἐκεῖνα τὰ μοναδικὰ Θεῖα Λόγια, διὰ τῶν ὁποίων καταδεικνύει τὴν ἀξίαν τοῦ … μοναδικοῦ τούτου Δημιουργήματος! «Τί γὰρ ὠφελεῖται ἄνθρωπος ἐὰν τὸν κόσμον ὅλον κερδήσῃ, τὴν δὲ ψυχὴν αὐτοῦ ζημιωθῇ; ἢ τί δώσει ἄνθρωπος ἀντάλλαγμα τῆς ψυχῆς αὐτοῦ;» (Ματθ. ΙΣΤ΄ 26)! Δὲν εἶναι, οὗτος ὁ ἄνθρωπος, ἁπλῶς μία μᾶζα ἀπὸ σάρκας καὶ αἷμα καὶ ὁστᾶ καὶ ἴσως κάποια ἄλλα ὑλικὰ στοιχεῖα, ἀλλὰ πρωτίστως, εἶναι … ἡ ψυχοσωματικὴ ἐκείνη ὀντότης, ἥτις ἤρχισε μέν, ἀλλὰ τέλος … ΔΕΝ ΕΧΕΙ! Εἶναι ἐκεῖνο τὸ Θεῖον πλᾶσμα, τὸ ὁποῖον κατὰ τὴν Θείαν ἀξιολόγησιν, δὲν ἀντιστοιχεῖ καὶ δὲν ἀντιπαραβάλλεται εἰς ἀξίαν, οὔτε μὲ ὅλον τὸν κόσμον!

 

Ἡ πτῶσις καὶ ἡ … ἀπώλεια!

 

Βεβαίως, μετὰ τὴν κατηραμένην ἐκείνην … πτῶσιν τῶν Πρωτοπλάστων, οἵτινες διὰ ταύτης παρέσυρρον εἰς τὸν ὄλεθρον τῆς ἁμαρτίας, ἅπαντας τοὺς ἀπογόνους των, τὸ κάλλος καὶ ἡ ἀξία τοῦ οὐρανίου τούτου κτίσματος … ἐξέπεσεν! Ἡ ἁμαρτία ἠμαύρωσε τὸν πεπτωκότα καὶ κατέστησε τοῦτον, παντελῶς ἀδύναμον ἵνα δυνηθῇ καὶ ἐπανέλθῃ εἰς τὸ … «ἀρχαῖον κάλλος»! Ἡ ἐξουσία τοῦ διαβόλου ἐπὶ τοῦ ταλαιπώρου ἀνθρώπου, τὸν κατήντησεν … ὑπηρέτην τῶν παθῶν του καὶ ἀρνητὴν καὶ ὑβριστὴν τοῦ Θεοῦ! Κατ’ ἐπανάληψιν καὶ πολλάκις ἐπεχείρησεν οὗτος, ἵνα «ἐπανοικοδομήσῃ» τὴν σχέσιν του μετὰ τοῦ Δημιουργοῦ του, … ὅμως, ἡ ἐνεργοῦσα ἁμαρτία ἐντὸς αὐτοῦ, ἠχρήστευεν πᾶσαν προσπάθειαν … ἐπιστροφῆς! Ἔπιπτεν ἐκ τοῦ χείρονος εἰς τὸ χείριστον καὶ κάθε πτῶσις τούτου, ἐσηματοδοτοῦσε τὴν ἐντελῆ ἀποξένωσίν του ἀπὸ τὴν Θείαν καταγωγήν του!

 

Ἡ ἐξαγορά …!

 

Ἡ πτῶσις τούτου ὑπῆρξε φοβερὰ καὶ ἀνυπολόγιστος, καὶ διὰ τοῦτο ἡ ἐπιστροφὴ αὐτοῦ εἰς … «τὸ ἀρχαῖον κάλλος», ἀπαιτοῦσεν … ἰδιαιτέρους πόνους καὶ κόπους καὶ θυσίας, τὰς ὁποίας οὐδεὶς ἐκ τῶν ἀνθρώπων θὰ ἠδύνατο ἵνα … καταβάλῃ! Πολλοὶ ἐκ τῶν Ἁγίων τῆς πρὸ Χριστοῦ ἐποχῆς, ἀπεπειράθησαν ἵνα ἀναστρέψωσι τὴν ὀλεθρίαν καὶ καταστροφικὴν πορείαν τοῦ … «πεπτωκότος» …! Οὐδεὶς ὅμως, ὡς προελέχθῃ, ἠδυνήθη ἵνα νικήσῃ τὸν … ἄρχοντα τοῦ σκότους καὶ τοῦ κόσμου! Ἀπαιτεῖτο, συνεπῶς, ἡ ἐπέμβασις τοῦ ἰδίου τοῦ Θεοῦ, ἥτις καὶ ἐγένετο διὰ τῆς σαρκώσεως τοῦ Θεοῦ Λόγου …! Μόνον ὁ Κύριος διὰ τῆς τελείας ἀναμαρτησίας Του καὶ τῆς Θεϊκῆς Του δυνάμεως, θὰ ἠδύνατο, «ἵνα διὰ τοῦ θανάτου (Αὐτοῦ) καταργήσῃ τὸν τὸ κράτος ἔχοντα τοῦ θανάτου, τοῦτ' ἔστι τὸν διάβολον, καὶ ἀπαλλάξῃ τούτους, ὅσοι φόβῳ θανάτου διὰ παντὸς τοῦ ζῆν ἔνοχοι ἦσαν δουλείας» (Ἑβρ. Β΄ 14-15)!

Συνεπῶς, ἡ ἐξαγορὰ τοῦ πεπτωκότος ταλαιπώρου ἀνθρώπου, καὶ ἡ σωτηρία του καὶ ἡ ἐπανέλευσίς του εἰς τὸν … ἀπωλεσθέντα καὶ κεκλεισμένον Παράδεισον, θὰ ἔπρεπεν ἵνα γίνῃ διὰ τοῦ ζωοποιοῦ καὶ Θείου αἵματος τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ! Μόνον διὰ τοῦ Σταυρικοῦ θανάτου καὶ τῆς καθόδου τοῦ Σωτῆρος εἰς τὸν Ἅδην, θὰ συνετελεῖτο τὸ μυστήριον τῆς σωτηρίας καὶ θὰ ἐπανακτοῦσεν ὁ ἄνθρωπος τὸ δικαίωμα τῆς … Αἰωνίου ζωῆς καὶ μακαριότητος! Τοῦτο δὲ ἀκριβῶς καὶ ἔγινεν, ὡς λέγει χαρακτηριστικῶς ὁ Θεῖος Παῦλος εἰς τοὺς Γαλάτας, «Χριστὸς ἡμᾶς ἐξηγόρασεν ἐκ τῆς κατάρας τοῦ νόμου γενόμενος ὑπὲρ ἡμῶν κατάρα˙ γέγραπται γάρ· ἐπικατάρατος πᾶς ὁ κρεμάμενος ἐπὶ ξύλου» (Γαλ. Γ΄ 13)!

 

«Ἐξηγόρασας ἡμᾶς … τῶ τιμίω σου αἵματι» (Ὕμνος Μ. Παρασκευῆς).

 

Διὰ τῶν ἀνωτέρω ὑμνολογικῶν λόγων, ἡ Ἁγία ἡμῶν Ἐκκλησία, ὑπογραμμίζει εἰς ἡμᾶς, ὅτι ὁ Σωτὴρ καὶ Κύριος ἡμῶν, «ἐπλήρωσε» διὰ τοῦ πανακηράτου Αὐτοῦ αἵματος, προκειμένου νὰ δυνάμεθα νὰ ἐπανέλθωμεν εἰς … «τὸ ἀρχαῖον κάλλος»! Τὸ ἴδιον ἀκριβῶς τονίζει ἐν προκειμένῳ καὶ ὁ Ἀπόστολος, προκειμένου ἵνα συνειδητοποιήσωμεν ὅτι … ἀξίζωμεν πολλά …! Δυστυχῶς, - καὶ τοῦτο εἶναι μία πικρὰ διαπίστωσις, - δὲν ἔχομεν ἀντιληφθεῖ ταύτην τὴν ἀξίαν μας! Παρασυρρόμενοι πολλάκις ὑπὸ τοῦ κόσμου καὶ ὑπὸ τῶν παθῶν ἡμῶν, καὶ μὴ ἐκτιμῶντες τὸ ὑπέρογκον τίμημα διὰ τοῦ ὁποίου ἠγοράσθημεν, … πωλοῦμεν τὰς ψυχάς μας εἰς τὴν ἁμαρτίαν καὶ τὸν διάβολον, ἔναντι … οὔτε κἂν ἑνὸς «πινακίου φακῆς»! Ἀδιαφοροῦντες διὰ τὸ Θεῖον Αἷμα τοῦ Δεσπότου, ἐπιλέγομεν τὰς προσκαίρους ἀπολαύσεις καὶ ἡδονάς, καὶ ὡς ὁ «Ἄσωτος υἱὸς» τῆς παραβολῆς τὴν ὁποίαν ἠκούσαμεν σήμερον, «στρέφομεν τὴν πλάτην» πρὸς τὸν Οὐράνιον Πατέρα καὶ ἐπιλέγομεν τήν, μακρὰν Αὐτοῦ, ἐπιβίωσίν μας καὶ τὴν συνδιαίτησίν μας μετὰ τῶν … χοίρων!

«Ἠγοράσθητε γὰρ τιμῆς», μᾶς ὑπενθυμίζει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, καὶ διὰ τῆς τοιαύτης ὑπενθυμίσεως, παροτρύνει ἡμᾶς καὶ ἐπιδιώκει … «ἵνα ἀρνησάμενοι τὴν ἀσέβειαν καὶ τὰς κοσμικὰς ἐπιθυμίας σωφρόνως καὶ δικαίως καὶ εὐσεβῶς ζήσωμεν ἐν τῷ νῦν αἰῶνι» (Τίτ. Β΄ 12)!

 

Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου

 

     Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν