Ένα θαύμα του Αη Γιώργη

Στο  λιμάνι  του  νησιού  ήσαν  συγκεντρωμένοι  οι  κάτοικοι για  να  αποχαιρετήσουν  το  μεγάλο  εμπορικό  όταν  έφθασε  ο  κυρ-Θύμιος  και  είπε στον  καπετάνιο: Πάρε  και  αυτό  το  παιδί  μαζί  σου  καπετάνιε, είναι  ορφανό. Ο  καπετάν-Αλέξης  παρά  τις  αντιρρήσεις  του, πήρε  το  παιδί  μαζί  του  και  αυτό  γρήγορα  έγινε  η  συμπάθεια  ολόκληρου  του  πληρώματος  για  την  προθυμία  και  την  πολλή   δουλειά  που  «έριχνε» στο  καράβι. Το παιδί  κάθε  βράδυ  πριν  κοιμηθεί  έβγαζε και  προσευχόταν  μπροστά  σε μια  μικρή  εικόνα  του  Αγίου  Γεωργίου  που  την  είχε  δώσει  η  μητέρα του  πριν  φύγει.

Πέρασε  καιρός  σε  αυτό  το  πρώτο  ταξίδι  του  παιδιού  και να ! το  καράβι  σχίζει  και  πάλι  τα  νερά  του  Αιγαίου  πλέοντας  κατά  το  νησί  τους. Ξαφνικά  ο  γερο-Νικολής,  ο  μεγαλύτερος  του  πληρώματος  είπε: καπετάνιε  ας  προσέχουμε, βλέπω  σύννεφα, δεν  αποκλείω  θύελλα.. Σχεδόν  αμέσως  ο  ουρανός  σκοτείνιασε  και  τεράστια  κύματα  άρχισαν  να  χτυπούν  το  πλοίο. Ο  καπετάνιος  έδινε  συνεχώς  οδηγίες  κρατώντας  ο  ίδιος  το  τιμόνι,  όταν  μέσα  στο  γενικό χαλασμό ο  μικρός  Γιωργής  πήγε  κοντά  στον  καπετάνιο και είπε: Καπετάνιε  να  προσευχηθούμε  στον  άγιο  Γεώργιο, είναι  θαυματουργή  η  εικόνα  του  που  έχω  μαζί  μου. Όλοι γονάτισαν  και  το  15χρονο  παιδί  είπε  κλαίγοντας: Άη -  Γιώργη  μην  μας  αφήσεις  να  χαθούμε: Πέρασαν  ώρες  όταν  ξαφνικά  όλοι  είδαν  μέσα  στη  γενική  αντάρα  ένα  καβαλάρη  πάνω  σε  φτερωτό  άλογο  να  σκορπίζει  τα  σύννεφα  και  σε  λίγο  τον  ήλιο  να  βγαίνει.

Έμειναν  εκεί  γονατιστοί  καπετάνιος  και πλήρωμα  ευχαριστώντας  τον   άγιο  για  την  σωτηρία  τους  και μόλις εκείνη  την  ώρα  διεπίστωσαν  ότι  τότε  ξημέρωνε  η  μέρα  της  γιορτής  του!

Η πίστη και η δύναμη - π. Τιμόθεος Παπασταύρου

 ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΕΤΑΡΤΗ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ (3 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2022)

«εἰ δύνασαι πιστεῦσαι, πάντα δυνατὰ τῷ πιστεύοντι» (Μάρκ. Θ΄ 23). 

Ἡ πίστις καὶ ἡ … δύναμις! 

Ἕνας ταλαίπωρος πατέρας, ἔρχεται πρὸς τὸν Κύριο, φέρων, ἢ μᾶλλον σύρων τὸν δαιμονιζόμενον ἄλαλον υἱόν του, προκειμένου ὁ Χριστός μας νὰ τὸν θεραπεύσῃ. Ὁ Κύριος, κατὰ τὴν ὥραν ἐκείνην, εὑρίσκεται εἰς τὸ Θαβώριον ὄρος καὶ Μεταμορφοῦται ἐνώπιον τῶν τριῶν μαθητῶν Του, τοῦ Πέτρου, τοῦ Ἰακώβου καὶ τοῦ Ἰωάννου καὶ ἑπομένως, ὁ δύστυχος οὗτος πατήρ, εὑρίσκει τοὺς ὑπολοίπους ἑννέα μαθητάς … Ἐπειδὴ δὲν γνωρίζει τὴν ὥραν καθ’ ἣν θὰ ἐπιστρέψῃ ὁ Διδάσκαλος, καὶ ἐπειγόμενος ἐκ τῆς … καταστάσεως τοῦ υἱοῦ του, παρακαλεῖ τοὺς παρευρισκομένους μαθητάς, νὰ ἐνεργήσουν οὗτοι τὴν θεραπείαν τοῦ υἱοῦ του, θεωρῶν ὅτι … πλησίον τοῦ Θαυματουργοῦ Διδασκάλου των, θὰ ἔχουσι καὶ οὗτοι ἀποκτήσει, τοῦτο τὸ χάρισμα τῆς θαυματουργίας! 

Ὅμως, διεψεύσθη εἰς τὰς προσδοκίας του … Δυστυχῶς, οἱ μαθηταὶ τοῦ Χριστοῦ δὲν ἠδυνήθησαν ἵνα ἐκδιώξωσι τὸ πονηρὸν πνεῦμα παρ’ ὅλας τὰς προσπαθείας των, καὶ συνεπῶς … ἀναμένουσι τὴν ἐπιστροφὴν τοῦ Κυρίου ἐκ τοῦ ὄρους! Ὄντως, ὅταν ὁ πατὴρ τοῦ παιδίου βλέπει τὸν Κύριον νὰ πλησιάζῃ … σπεύδει καὶ γονυπετεῖ καὶ παρακαλεῖ … «διδάσκαλε, ἤνεγκα τὸν υἱόν μου πρός σε, ἔχοντα πνεῦμα ἄλαλον. Καὶ ὅπου ἂν αὐτὸν καταλάβῃ, ρήσσει αὐτόν, καὶ ἀφρίζει καὶ τρίζει τοὺς ὀδόντας αὐτοῦ, καὶ ξηραίνεται· καὶ εἶπον τοῖς μαθηταῖς σου ἵνα αὐτὸ ἐκβάλωσι, καὶ οὐκ ἴσχυσαν» (Μάρκ. Θ΄ 17-18)! Ὁ Κύριος, κατὰ πρῶτον, ἐκφράζει τὴν θλῖψιν Του διὰ τὴν ἄπιστον γενεάν, ἀνὰ μέσον τῆς ὁποίας εὑρίσκεται …! Κατὰ δεύτερον, καλεῖ ἵνα φέρωσιν ἐνώπιόν Του τὸν δαιμονιῶντα καὶ ἐν συνεχείᾳ, καλεῖ τὸν πατέρα, … «εἰ δύνασαι πιστεῦσαι, πάντα δυνατὰ τῷ πιστεύοντι»! 

Εἶναι ἄξιον προσοχῆς, ὅτι πρὶν τὴν τοιαύτην … «κλῆσιν» τοῦ Διδασκάλου, ὁ πατὴρ τοῦ παιδίου, παρακαλεῖ τὸν Χριστόν, … «εἴ τι δύνασαι, βοήθησον ἡμῖν σπλαγχνισθεὶς ἐφ᾿ ἡμᾶς»! Εἰς τὸ … «εἰ δύνασαι» ποὺ λέγει ὁ πατήρ, διὰ τῶν ἰδίων λέξεων, - «εἰ δύνασαι» - ἀπαντᾷ καὶ ὁ Διδάσκαλος! Αἱ χαρακτηριστικαὶ δὲ αὕται λέξεις, μᾶς δίδωσι νὰ καταλάβωμεν, ὅτι ἡ πίστις διὰ τὴν ὁποίαν … καυχῶνται οἱ πλεῖστοι τῶν Χριστιανῶν, - ἐπιπολαίως, συνήθως! - δὲν εἶναι μία εὔκολος … συναισθηματικὴ κατάστασις, ἀλλὰ εἶναι κοπιώδης καὶ … βιωματικὴ  τοιαύτη, καθ’ ἣν ὁ πιστὸς … ἐξαρτᾶται συνειδητῶς, καθ’ ὁλοκληρίαν καὶ κατὰ κυριολεξίαν, ἀπὸ τὸν Παντοδύναμον Θεόν! Τοῦτο δε, ἀπαιτεῖ … δύναμιν θελήσεως καὶ ἀποφασιστικότητα! Συμβαίνει, δηλαδή, ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον συνιστᾷ ἡ Ἁγία ἡμῶν Ἐκκλησία καὶ ἀκούομεν εἰς τὰς ἱερὰς ἀκολουθίας, … «ἑαυτοὺς καὶ ἀλλήλους καὶ πᾶσαν τὴν ζωὴν ἡμῶν Χριστῷ τῷ Θεῷ παραθώμεθα»!  

Ὁ πατὴρ τοῦ δαιμονιζομένου νέου, αἰσθάνεται νὰ «κλονίζεται» εἰς τὴν ἀνωτέρω κλῆσιν τοῦ Χριστοῦ! Μετὰ δακρύων ὁμολογεῖ ὅτι … «πιστεύω, κύριε», ἀλλὰ αἰσθανόμενος τὸν τοιοῦτον «κλονισμόν» καὶ τὴν ἀνθρωπίνην ἀδυναμίαν, ὡς προανεφέραμεν, προσθέτει, … «βοήθει μου τῇ ἀπιστίᾳ». Δὲν εἶναι τόσον εὔκολον καὶ ἁπλοῦν, … ἡ πίστις εἰς τὸν Θεόν! Τὸ … «εἰ δύνασαι», καταδεικνύει ὅτι πολλὴν δύναμιν χρειάζεται αὕτη ἡ πίστις, ἀλλὰ καὶ πολλὴν ἀντίδρασιν ἀντιμετωπίζει ὁ προτιθέμενος ἵνα πιστεύσῃ, ἀπὸ τοὺς ἐχθροὺς τῆς … πίστεως! 

Οἱ ἐχθροὶ τῆς … πίστεως! 

Ἡ ἔκκλησις τὴν ὁποίαν ἀπευθύνει ὁ ταλαίπωρος πατήρ, πρὸς τὸν Διδάσκαλον, - «βοήθει μου τῇ ἀπιστίᾳ» - μαρτυρεῖ, τὸν πόλεμον τὸν ὁποῖον δέχεται οὗτος τὴν στιγμὴν ἐκείνην, εἰς τὴν … πίστιν του! Καὶ τοῦτο εἶναι λογικόν! Εἰς ὅ,τιδήποτε καλὸν καὶ σωτήριον ἐπιδιώκει ὁ ἄνθρωπος, εἶναι φυσικὸν νὰ δέχεται τὸν ἀντίστοιχον … πόλεμον! Ἀφ’ ἑνὸς ὁ μισόκαλος διάβολος, ἀφ’ ἑτέρου ὁ κόσμος, - δηλαδὴ ἡ κοσμικὴ νοοτροπία, - ὅστις, κατὰ τὸν Διδάσκαλον, «ἐν τῷ πονηρῷ κεῖται», ἀλλὰ καὶ ἐπὶ πλέον, ὁ κακὸς ἑαυτός μας, τὸν ὁποῖον θὰ ἔπρεπε νὰ θέσωμεν ὡς … πρῶτον, ἴσως, εἰς ἐπικινδυνότητα, … δὲν πρόκειται νὰ «ἡσυχάσουν»! Εἶναι οἱ βασικοὶ ἀντίπαλοι εἰς κάθε τι τὸ ὁποῖον ἀπαιτεῖ … ἡ σωτηρία ἡμῶν, ἀλλὰ καὶ οἱ συνήθεις κακοὶ σύμβουλοι εἰς τὰς παρανομίας καὶ ἐκτροπὰς ἡμῶν! 

Εἰς τὴν προσευχὴν θὰ ἀντιπαραθέσωσι τὴν … κόπωσιν˙ εἰς τὴν νηστείαν θὰ ἀντιπαραβάλωσι, τὴν δῆθεν ἀνάγκην διὰ … «τὸν ἀπαγορευμένον καρπόν»˙ εἰς τὴν ἐργασίαν τοῦ καλοῦ καὶ τῆς ἀρετῆς, … τὴν κόπωσιν καὶ ἀδράνειαν! Κυρίως δὲ εἰς τὴν πίστιν, … ἐπιστρατεύωσι κυριολεκτικῶς, τὴν ἀμφιβολίαν, τὸν φόβον, τὸν κοσμικὴν … «λογικήν», τὴν ἀδυναμίαν καὶ ἄλλα πολλὰ … ἀρνητικὰ στοιχεῖα, προκειμένου ἵνα ἀνακόψωσι τὴν οἵανδήποτε … ἀγαθὴν ἐπιθυμίαν! Ἀντιθέτως δε, διὰ τὴν ἐργασίαν … τοῦ κακοῦ καὶ τῆς ἁμαρτίας, δὲν ὑπάρχει τίποτε τὸ δυνάμενον νὰ ἀνακόψῃ τὰς ἀντιστοίχους ἐπιθυμίας!  Τότε ἡ κόπωσις γίνεται … εὐδιαθεσία, ἡ «νηστεία» καὶ ἡ στέρησις - ἅτινα πολλάκις ἀπαιτοῦνται εἰς τὴν διεκπεραίωσιν ἁμαρτωλῶν ἐπιθυμιῶν, - γίνονται … ἀπολύτως λογικὰ καὶ πρέπει νὰ πραγματωθῶσι, ἡ ἀγρυπνία, προκειμένου νὰ ἐξυπηρετήσῃ ἐκνόμους καὶ καταπτύστους πολλάκις πράξεις, εἶναι κάτι τὸ αὐτονόητον καὶ λογικόν! 

Διὰ τοῦτο βλέπομεν εἰς τὰς βιογραφίας τῶν Ἁγίων, τούτους τοὺς Ἁγίους, ἵνα σπεύδωσιν εἰς κόπους καὶ μαρτύρια καὶ ταλαιπωρίας, προκειμένου νὰ τιθασεύσωσι τοὺς ὡς ἄνω ἀναφερθέντας τρεῖς ἐχθροὺς τῆς ψυχῆς ἡμῶν! Εἴτε ἀσκηταὶ καὶ μοναχοί, εἴτε μάρτυρες καὶ ὁμολογηταί, εἴτε διδάσκαλοι καὶ ἱεράρχαι, … ἐπιλέγωσι τὸν κόπον καὶ τὰς κακοπαθείας, ἵνα νικήσωσι καὶ καταβάλωσι τὸ σαρκικὸν φρόνημα καὶ τοὺς προαναφερθέντας ἐχθρούς …!

Ἡ πίστις … ἡμῶν! 

Πολλάκις ἔχομεν εἴπει, ὅτι ἡ πλέον … εὔχρηστος λέξις εἰς τοὺς πολλοὺς χριστιανούς, κυρίως δὲ ἐκείνους τοὺς … μακρὰν τῆς Ἐκκλησίας, εἶναι ἡ λέξις … πίστις! Οἱ Ἅγιοι καὶ γενικῶς, οἱ ἄνθρωποι τοῦ Θεοῦ, … δὲν τὴν … πολυχρησιμοποιοῦν! Ἀρκοῦνται εἰς τὸ νὰ τὴν βιώνωσι διὰ τοῦ καθημερινοῦ ἀγῶνος των καὶ παρακαλοῦν τὸν Δεσπότην Χριστὸν νὰ τοὺς ἐνδυναμώνῃ εἰς ταύτην τὴν πίστιν! Ἡ πίστις αὕτη, εἶναι ἐκείνη ἥτις τοὺς ἐνισχύει εἰς τὸν καθημερινὸν ἀγῶνα τους κατὰ τῶν τριῶν προειρημμένων … ἐχθρῶν, καὶ ἔχωσι διαρκῶς κατὰ νοῦν καὶ καρδίαν, ὅτι … «οἱ βιασταὶ ἁρπάζουσι τὴν Βασιλείαν τῶν Οὐρανῶν»! 

«Πίστις δι’ ἀγάπης ἐνεργουμένη», ὡς τονίζει ὁ Θεῖος Παῦλος ἐκεῖ εἰς τὴν πρὸς Γαλάτας ἐπιστολήν του, (Ε΄ 6)! Πίστις, ὄχι ὑποχρεωτικὴ καὶ … κατ’ ἀνάγκην, ἀλλὰ μὲ ἀγάπην καὶ ἀφοσίωσιν εἰς τὴν δύναμιν τοῦ Παντοδυνάμου Κυρίου! Αὕτη ἡ Πίστις μᾶς πληροῖ τὴν καρδίαν! Αὕτη ἡ Πίστις συγκινεῖ τὸν Κύριον! Αὕτη ἡ Πίστις εἶναι … ἡ ἀποτελεσματικὴ καὶ θαυματουργὸς καὶ … φέρουσα τὸν ἄνθρωπον εἰς τήν, μετὰ τοῦ Θεοῦ, κοινωνίαν! Δι’ αὐτῆς τῆς Πίστεως ἂς ζῶμεν εἰς τὴν παροῦσαν πρόσκαιρον ζωήν, ἵνα ἐπιτύχωμεν τὴν … αἰωνίαν καὶ ἄφθαρτον. Ἀμήν. 

Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου 

      Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν

Κυριακή 17 Απριλιου 2022

Εβδομαδιαίο  Φυλλάδιο 
«Για τους Γονείς της Ενορίας»

Ιερός Ναός Γενέσιον Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών

Πατήστε πάνω στις φωτογραφίες για να διαβάσετε τα κείμενα

Να αγκαλιάζετε τους ανθρώπους...

 

Μερικὲς φορὲς φοβούμαστε ν’ ἀκούσουμε προσεκτικὰ κάποιο πρόσωπο...

 Μερικὲς φορὲς φοβούμαστε ν’ ἀκούσουμε προσεκτικὰ κάποιο πρόσωπο, διότι τὸ ν’ ἀκούσεις σημαίνει ν’ ἀνταποκριθεῖς κι ὄχι μόνο γιὰ ἕνα λεπτὸ ὅσο ἡ καρδιὰ εἶναι συγκινημένη καὶ μὲ μιὰ περαστικὴ σκέψη ἀλλὰ γιὰ πάντα.

Μὲ τὸν τρόπο ποὺ ὁ Χριστὸς ἀνταποκρίθηκε στὴν ἀνθρώπινη θλίψη καὶ τὴ φρίκη τῆς στέρησης τοῦ Θεοῦ κι ἔγινε γιὰ πάντα ἄνθρωπος.

Δὲ σωζόμαστε ἀπὸ τὸ γεγονὸς ὅτι ἀγωνιζόμαστε καὶ πετυχαίνουμε κάποιου εἴδους ἀποτέλεσμα, σωζόμαστε ἀπὸ τῆς ψυχῆς μας τὸν πόθο ποὺ μᾶς τραβᾶ στὸ ζωντανὸ Θεό, ἀπὸ τὴν ἀγάπη ποὺ μᾶς τραβᾶ στὸ Χριστό. Καὶ ὅταν ἀκόμα ἀποτυγχάνουμε – καὶ αὐτὸ ἰσχύει καὶ στὶς ἀνθρώπινες σχέσεις -δὲν πρέπει νὰ ξεχνοῦμε ὅτι ἀκριβῶς, ὅπως καὶ ὁ Ἄπ. Πέτρος ἀφοῦ εἶχε ἀρνηθεῖ τὸ Χριστὸ ἦταν ἱκανὸς νὰ ἀπαντήσει τὴν τριπλῆ ἐρώτησή του, μποροῦμε νὰ ποῦμε: «Κύριε, ἐσὺ γνωρίζεις τὰ πάντα, γνωρίζεις τὴν ἀσθένειά μου, τὶς ἐκτροπές, τὴν ἀβεβαιότητα, τὴν ἀστάθειά μου, γνωρίζεις ὅμως καὶ ὅτι σὲ ἀγαπῶ, ὅτι αὐτὸ εἶναι τὸ τελευταῖο, τὸ βαθύτατο πράγμα μέσα μου».

Κανεὶς δὲν μπορεῖ ν’ ἀγαπᾶ ἕναν ἀόρατο Θεὸ ἂν πρῶτα δὲ μάθει ν’ ἀγαπᾶ τὸ συγκεκριμένο, ζωντανό, πραγματικὸ πρόσωπο τὸ ὁποῖο ἔχει ἀπέναντί του. Πρὶν λοιπὸν θέσουμε τὸ ἐρώτημά τοῦ πῶς θὰ φτάσουμε στὸ Θεό, ἂς ρωτήσουμε τοὺς ἑαυτοὺς μας ποιὰ εἶναι ἡ στάση μας ἀπέναντι στὸν πλησίον μας· ἂν ἡ καρδιὰ μας εἶναι κρύα, ἐπιφυλακτικὴ καὶ κλεισμένη, ἂν μᾶς τρομοκρατεῖ ἀκόμη καὶ ἡ ἰδέα ὅτι ὁ πλησίον μας μπορεῖ νὰ ἀπαιτήσει τὴν καρδιὰ καὶ τὴ ζωή μας δὲν ὑπάρχει κανένας λόγος νὰ ἐπιζητοῦμε συνάφεια μὲ τὸ Θεό. Θὰ πρέπει πρῶτα νὰ μάθουμε τὸ πῶς ν’ ἀποκτήσουμε μιὰ καρδιὰ ζεστή, μιὰ καρδιὰ ζωντανή, μιὰ καρδιὰ ποὺ νὰ ἀνταποκρίνεται στὸν πλησίον μας καὶ ἡ καρδιὰ ἐκείνη τότε, ἀνοιγμένη, μὲ τὴν καθαρότητά της θὰ δεῖ τὸ Θεό.

Ἡ ἀγάπη δὲ γνωρίζει ὅρια. Δὲν εἶναι ποτὲ δυνατὸ νὰ ποῦμε ὅτι ἔχουμε ἀγαπήσει, ὅτι ἔχουμε κάνει πράξη τὴν κάθε παρακίνηση τῆς καρδιᾶς μας, ὅτι ἔχουμε ἀγαπήσει μὲ τρόπο τέλειο γιατί τέλεια ἀγάπη ἦταν ἐκείνη μὲ τὴν ὁποία ὁ Χριστὸς ἀγάπησε τοὺς μαθητές Του. Μὲ τὰ λόγια τοῦ Ἁγίου Ἰωάννη τοῦ Εὐαγγελιστῆ (Ἰω. 15.13): «μείζονα ταύτης ἄγαπην οὐδεὶς ἔχει, ἵνα τις τὴν ψυχὴν αὐτοῦ θῇ ὑπὲρ τῶν φίλων αὐτοῦ».

Πρὶν δοκιμάσουμε νὰ ζήσουμε μὲ μόνη βάση τὴν ἀγάπη ἂς κάνουμε μιὰ προσπάθεια, ἂς δοκιμάσουμε νὰ ζήσουμε σύμφωνα μὲ τὸ νόμο, νὰ μὴν παραβλέπουμε δηλαδὴ τὶς ἀπαιτήσεις τοῦ νόμου: τὴ δικαιοσύνη καὶ τὴν εἰλικρίνεια, ὅλες τὶς ἀπαιτήσεις τῆς φύσης ὅσον ἀφορᾶ τὸν τομέα τῶν σχέσεων ἀνάμεσα στοὺς ἀνθρώπους. Τότε μόνο θὰ εἶναι δυνατὸ νὰ φτάσουμε σ’ ἕνα τέτοιο ἀνάστημα, ποὺ ἔχοντας προχωρήσει πέρα ἀπὸ τὸ νόμο θ’ ἀγαπᾶμε μὲ ὅλη μας τὴν καρδιά, μὲ ὅλη μας τὴν ψυχή, ὅλη τὴ δύναμη καὶ τὸ εἶναι μας, μὲ τὴ ζωὴ καὶ τὸ θάνατό μας.

Ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ εἶναι ἀπέραντη καὶ βαθειὰ καὶ ἀγκαλιάζει τοὺς πάντες. Αὐτὸ τὸ ὁποῖο μπορεῖ νὰ ἀλλάξει στὴν ἀγάπη αὐτὴ εἶναι μία κάποια ἐσωτερικὴ ἰδιότητά της: ὁ Θεὸς μπορεῖ ἀγαπώντας νὰ χαίρεται ἤ ἀλλοιώτικα νὰ πληρώνει τὸ τίμημα τῆς ἀγάπης Του πάνω στὸ σταυρό.

Πρέπει νὰ πάρουμε φωτιὰ μὲ ὁλόκληρο τὸ εἶναι μας, μὲ μυαλὸ καὶ καρδιὰ καὶ θέληση καὶ σῶμα καὶ νὰ γίνουμε ἡ καιόμενη βάτος τὴν ὁποία εἶδε ὁ Μωυσῆς νὰ καίγεται ὁλόκληρη χωρὶς νὰ ἀναλίσκεται.

Μόνο ἂν ἡ ἀνθρώπινη ἀγάπη φωτιστεῖ μὲ τὸ θεϊκὸ μυστήριο θὰ πάψει νὰ καταναλίσκει τὸ ὑλικὸ τὸ ὁποῖο τὴν τρέφει. Ἡ θεϊκὴ ἀγάπη καίει, κάνει τὸ κάθε τι μιὰ ζωντανὴ φλόγα, δὲν τρέφεται ὅμως μὲ τὸ ὑλικό της: καταστρέφει αὐτὸ ποὺ δὲν μπορεῖ νὰ ζήσει στὴν αἰωνιότητα• αὐτὸ ποὺ μένει εἶναι μία καθαρὴ φλόγα ἡ ὁποία μεταμορφώνει τὸν ἄνθρωπο σὲ Θεό.

Anthony Bloom (Metropolitan of Sourozh (1914- 2003)

Η αρετή της ... ντροπής! - π. Τιμόθεος Παπασταύρου

 

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΣΤΑΥΡΟΠΡΟΣΚΥΝΗΣΕΩΣ (27 ΜΑΡΤΙΟΥ 2022)

«Ὅς γὰρ ἐὰν ἐπαισχυνθῇ με … καὶ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου 

ἐπαισχυνθήσεται αὐτόν» (Μάρκ. Η΄ 38). 

Ἡ ἀρετή τῆς … ἐντροπῆς, ἀλλὰ καὶ ἡ ἐνοχὴ αὐτῆς! 

Εἰς πλεῖστα ὅσα σημεῖα, τῆς τε Παλαιᾶς καὶ τῆς Καινῆς Διαθήκης, συναντῶμεν τὰς λέξεις «ἐντροπὴ» καὶ «αἰσχύνη», τῶν ὁποίων τὸ νόημα εἶναι ταὐτόσημον! Καὶ ἡ λέξις «ἐντροπή», ἀλλὰ ἡ τοιαύτη … «αἰσχύνη», χρησιμοποιοῦνται πολλάκις εἰς τὰ ἱερὰ κείμενα καὶ τῆς Ἁγίας Γραφῆς ἀλλὰ καὶ εἰς ἕτερα Ἐκκλησιαστικά, καὶ ἡ ἑρμηνεία τῶν συγκεκριμμένων ὅρων εἶναι … ἡ γνωστή! «Ἐντρέπομαι», - κατὰ τὰ λεξικά, - σημαίνει, «στρέφομαι πρὸς τὸ μέρος κάποιου, λόγῳ σεβασμοῦ», ἢ «σκυθρωπάζω λόγῳ τινῶν ἀτοπημάτων μου»! 

Καὶ ἐν πρώτοις, πολλάκις εἰς τὰ ἱερὰ κείμενα συναντῶμεν τὰς τοιαύτας λέξεις, ὑπὸ τὴν θετικὴν των καὶ αἰσιόδοξον ἔννοιαν! Βλέπομεν … τὴν «ἐντροπὴν» καὶ τὴν «αἰσχύνην» … ὡς ἀρετάς! Ἐπὶ παραδείγματι, ὅταν ὁ σκληροτράχηλος Ἰσραηλιτικὸς λαὸς … «ἐνετρέπετο» καὶ ἐπένθει καὶ μετενόει διὰ τὰς ἀποστασίας του, ὁ Κύριος ἐδέχετο καὶ συνεκινεῖτο ἐκ τῆς μετανοίας του καὶ … ἐδόξαζε τοῦτον! Καὶ ὅταν ἡ «ἐντροπὴ» καὶ ἡ «αἰσχύνη» ἐκυριάρχει εἰς τὰς καρδίας τῶν ἀσεβούντων καὶ μετενόουν διὰ τὰς ἀσεβείας των, ὁ Κύριος ἐδέχετο τὴν μετάνοιαν καὶ συντριβὴν τῆς καρδίας των! Ἀλλὰ καὶ εἰς τὴν Καινὴν Διαθήκην πολλαὶ εἶναι αἱ τοιαῦται σωτήριοι … «ἐντροπαί»! Αἰσχύνεται διὰ τὰς πτώσεις του καὶ ἐπιστρέφει εἰς τὸν Πατέρα του … ὁ Ἄσωτος Υἱὸς καὶ γίνεται εὐπρόσδεκτος εἰς τὴν πατρικὴν οἰκίαν! Ἐντρέπεται ὁ Τελώνης καὶ ἡ ἔνδακρυς προσευχή του ἐδικαίωσεν τοῦτον ἢ τὸν … μεγαλορρήμονα Φαρισαῖον! Ἐνετράπησαν καὶ κατησχύνθησαν ἥ τε πόρνη ἀλλὰ καὶ ἡ … μοιχαλὶς, καὶ ἀπήλαυσαν ἀμφότεραι τοῦ Θείου ἐλέους καὶ τῆς συγχωρήσεως! Τόσας καὶ ἀκόμη περισσοτέρας εὐλογημένας καὶ σωτηρίους … «ἐντροπάς» εὑρίσκομεν, ἀνατρέχοντες εἰς τὰς βιβλικὰς σελίδας! 

Εἰς τὴν συγκεκριμμένην, καὶ ὑπὸ ἀνάλυσιν, φρᾶσιν, τῆς σημερινῆς Εὐαγγελικῆς περικοπῆς, συναντῶμεν δύο παράγωγα τῶν τοιούτων ὅρων, ἀλλὰ μόνον … ὑπὸ τὴν ἀρνητικὴν ἔννοιαν. Εἶπεν ὁ Κύριος, ὅτι, «ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος θὰ μὲ ἐντραπῇ, θὰ ἐντραπῶ καὶ ἐγὼ δι’ αὐτόν»! Ἐκεῖνος δε, ὅστις ἐντρέπεται τὸν Κύριον ἀλλὰ καὶ τοὺς Θείους, Αὐτοῦ, Λόγους, εἶναι ὁ … ἀρνητὴς καὶ βλάσφημος! Εἶναι ὁ ὑποκριτὴς καὶ διπρόσωπος! Εἶναι ὁ θέλων νὰ εἶναι ἀποδεκτὸς ὑπὸ τοῦ … κόσμου, καὶ παραποιῶν καὶ παραχαράσσων τὰς Θείας ἐντολάς …! 

Αἱ ἀξίαι καὶ ἡ … ἐκτίμησις τούτων! 

Ὁ ἄνθρωπος παρρησιάζεται καὶ ἀγωνίζεται διὰ τὰς ἀξίας του! Τοῦτό δε τὸ βιοῦμεν ἅπαντες εἰς τὴν καθημερινότητά μας! Ἀγωνίζεται καὶ παρρησιάζεται, … ὁ πατὴρ καὶ ἡ μήτηρ διὰ τὰ τέκνα των! Κἂν εἶναι ταῦτα … καλοὶ ἄνθρωποι ἢ κακοί, κἂν εἶναι δίκαιοι ἢ ἄδικοι, κἄν, ἐπίσης, εἶναι ἠθικοὶ ἢ ἀνήθικοι, κἂν εἶναι τίμιοι ἢ τοὐναντίον, ἄτιμοι καὶ κλέπται! Ἀγωνίζονται, ἀκόμη, οἱ ἄνθρωποι, διὰ τὴν ἐργασίαν καὶ τὸν πλοῦτον των! Χαίρονται διὰ τὸν κόπον των καὶ παρρησιάζονται διὰ τὴν αὔξησιν τῶν ἐσόδων των! «Καμαρώνουν» διὰ τὰς προτιμήσεις των εἰς ποδοσφαιρικὰς καὶ ἄλλας ὁμάδας, καὶ πολλάκις προβαίνουσιν εἰς αἱματηρὰς βιαιοπραγίας προκειμένου νὰ τὰς ὑπερασπισθοῦν! Ἀκόμη καὶ διὰ τὰς ἁμαρτίας καὶ χυδαιότητας, ἐπαίρονται πολλάκις, καὶ παρακάμπτοντες τὴν κοινὴν λογικὴν ἀλλὰ καὶ τὰ ἤθη τῆς κοινωνίας καὶ τοῦ … συνόλου, ἐπιβάλλουσι τάς, πολλάκις, διεστραμμένας καὶ ἀνωμάλους ἀπόψεις των! 

Ὅμως, τὸν ἴδιον ζῆλον καὶ τὴν ἰδίαν ἔπαρσιν, … δὲν ἐπιδεικνύουσιν ἀντιστοίχως καὶ διὰ τὰς θρησκευτικάς των πεποιθήσεις! Ἐν προκειμένῳ, βεβαίως, ἀναφερόμεθα εἰς τοὺς βεβαπτισμένους Ὀρθοδόξους Χριστιανούς καὶ δή, εἰς τὴν πλειονότητα τούτων! Ἡ Ἐκκλησία περιῆλθε, δυστυχῶς, εἰς τὸ περιθώριον ὑπὸ τῶν τοιούτων, καὶ αἱ προσευχαὶ καὶ αἱ νηστεῖαι, κατήντησαν … «μουσειακὰ εἴδη»! Οἱ Τίμιοι Σταυροὶ καὶ αἱ Εἰκόνες ποὺ πάντοτε ἐδέσποζον εἰς τοὺς δημοσίους χώρους, … ἐξηφανίσθησαν, καὶ γενικῶς, οἱ περισσότεροι τῶν χριστιανῶν, κινοῦνται ὡς … ἀδιάφοροι καὶ ἄθρησκοι! Εἰς ἡμέρας νηστείας … τρώγουσι δημοσίως τὰ ἀπηγορευμένα ἑδέσματα, καὶ θέλουσι, γενικῶς, ἵνα ἐπιδεικνύωσι τὴν ἀποστασιοποίησίν των ἀπὸ τὴν … Ἐκκλησίαν! Ἐντρέπονται διὰ τὸν Χριστόν, διὰ τὸν ὁποῖον πολλάκις ὁμιλοῦσι περιφρονητικῶς καὶ βλασφήμως, ἐκθειάζουσι δε, πᾶν ὅ,τι εὑρίσκεται … ἀπέναντι τῆς Ἁγίας ἡμῶν Πίστεως! 

Βεβαίως, πάντοτε ὑπῆρχον καὶ ὑπάρχουσιν, αἱ εὐλογημέναι ἐκεῖναι ἐξαιρέσεις, αἵτινες καὶ καταδεικνύουσι, … ὅτι πάντοτε θὰ ἔχῃ ὁ Κύριος τοὺς «ἰδικούς» Του, τοὺς ἀφιερωμένους εἰς Αὐτόν, τοὺς «ἐργάτας» τῶν ἀρετῶν! Καὶ διὰ νὰ ἀντιδιαστείλωμεν ἀναμέσον τῶν «μὲν καὶ τῶν δέ», ἂς ἐνθυμηθῶμεν τοὺς Λόγους τοῦ Διδασκάλου ἡμῶν: «ὅπου γάρ ἐστιν ὁ θησαυρὸς ὑμῶν, ἐκεῖ ἔσται καὶ ἡ καρδία ὑμῶν» (Ματθ. ΣΤ΄ 21)! Δηλαδή, «εἰς ὅ,τι, κατὰ τὴν ἐκτίμησίν μας, ἔχει τὴν οἵανδήποτε ἀξίαν, ἐκεῖ προσκολᾶται καὶ ἡ καρδία μας». 

Ἡ αἰσχύνη θὰ ἐπιφέρῃ … αἰσχύνην! 

Εἶναι βέβαιον, ὅτι … ὅσον εὑρισκόμεθα ἐδῶ εἰς τὴν γῆν ταύτην καὶ ζῶμεν τὴν βιολογικὴν ζωήν μας, δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ κατανοήσωμεν μὲ ἀκρίβειαν καὶ λεπτομέρειαν, τὰ ὅσα θὰ ἴδωμεν καὶ θὰ βιώσωμεν εἰς τὴν αἰωνίαν, μετὰ θάνατον, … τοιαύτην! Μᾶς ὡμίλησε μὲν ὁ Κύριος, ἀλλὰ πέραν … τῆς ὑπάρξεως τῆς ζωῆς τῆς αἰωνίου, δὲν δυνάμεθα ἵνα ἐννοήσωμεν τὸ … πῶς θὰ εἶναι ὁ Παράδεισος ἢ ἡ κόλασις, πῶς θὰ εἶναι αἱ ψυχαὶ τῶν ἀνθρώπων καὶ ποίαν χαρὰν θὰ χαίρουσι καὶ ὁποίας πικρίας καὶ λύπας θὰ βιώνουσι, πῶς θὰ γίνῃ ἡ κρίσις καὶ ὁ διαχωρισμὸς τῶν δικαίων ἀπὸ τοὺς ἀδίκους καὶ τί σημαίνουσι γενικῶς … ὅλα ἐκεῖνα διὰ τὰ ὁποῖα μᾶς προειδοποιεῖ ὁ Θεῖος Λόγος! Ἀκούομεν μὲν καὶ μελετῶμεν, … ἀλλὰ δὲν δυνάμεθα νὰ εἰσέλθωμεν εἰς τὴν πραγματικότητα, ἐφ’ ὅσον ἀκόμη δὲν ἔχομεν … φύγει ἐκ τοῦ κόσμου τούτου! Ὅταν θὰ ἔμβωμεν εἰς ἐκείνην τὴν πραγματικότητα τότε καὶ θὰ ἐπαληθευθῶσιν ἅπαντα …! 

Ὅμως, οἱ Θεῖοι Λόγοι, καὶ ἐν προκειμένῳ, ὁ Λόγος τὸν ὁποῖον ἐπεξεργαζόμεθα καὶ ὁ ὁποῖος, θὰ ἐλέγωμεν, ἀποτελεῖ … ὑπόσχεσιν, μᾶς δίδει νὰ ἐννοήσωμεν, ὅτι ὄντως θὰ πραγματοποιηθῶσιν …! Ἂς μὴν ἐστιάζωμεν μόνον εἰς τὸ ἔλεος καὶ τὴν Ἀγάπην τοῦ Κυρίου καί, τοιουτοτρόπως, παρρηγορούμεθα καὶ ἐπαναπαυόμεθα ὅτι θὰ … «ξεχάσῃ» ὁ Κριτὴς τὰς τοιαύτας … «αἰσχύνας» ποὺ ἐπεδείξαμεν εἰς ταύτην τὴν ζωήν! Οἱ Λόγοι Του, δὲν μᾶς ἐγγυῶνται ὅτι πρόκειται νὰ συμβῇ «κάτι τέτοιο»! Ἀντιθέτως, - καὶ διὰ τοῦτο θὰ πρέπῃ νὰ ἀνησυχῶμεν, - ὁ Κύριος, θὰ «κρατήσῃ» τὴν ὑπόσχεσίν Του! 

«Καὶ ὅτε ἤνοιξε τὴν πέμπτην σφραγῖδα, εἶδον ὑποκάτω τοῦ θυσιαστηρίου τὰς ψυχὰς τῶν ἐσφαγμένων διὰ τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ καὶ διὰ τὴν μαρτυρίαν τοῦ ἀρνίου ἣν εἶχον· καὶ ἔκραξαν φωνῇ μεγάλῃ λέγοντες· ἕως πότε, ὁ δεσπότης ὁ ἅγιος καὶ ὁ ἀληθινός, οὐ κρίνεις καὶ ἐκδικεῖς τὸ αἷμα ἡμῶν ἐκ τῶν κατοικούντων ἐπὶ τῆς γῆς;» (Ἀποκαλ. ΣΤ΄ 9-10)! Ὁ Ἀποκαλυπτικὸς οὗτος λόγος, καταδεικνύει ὅτι … ἅπαντες οἱ Ἅγιοι, οἱ παρρησιασθέντες διὰ τὸ Πανάγιον Ὄνομα τοῦ Σωτῆρος, … ἀπαιτοῦσι τὴν δικαίωσίν των καὶ ἀντιστοίχως τὴν δικαίαν κρίσιν τοῦ Κριτοῦ! Καὶ οὗτοι, - ἂς μὴν ξεχνῶμεν! - ὅτι, οὐχὶ μόνον δὲν ἐνετράπησαν διὰ τὸν Κύριον, ἀλλὰ τοὐναντίον, «ἔχυσαν» καὶ τὸ αἷμα των δι’ Αὐτόν! Πῶς, λοιπόν, θὰ ξεχάσῃ ὁ … Κριτής;! 

Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου 

       Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν

   

Αυτός που σιωπά...

 

Εφημερίδα "ΔΙΨΩ" ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2022

Δ Ι Ψ Ω

Από την Ελληνορθόδοξη Κοινωνία Προσώπων «ΔΙΨΩ»

Φεβρουάριος 2022

Διαβάστε ολόκληρη την Εφημερίδα του Φεβρουαρίου. 

Θα την βρείτε ΕΔΩ σε μορφή ψηφιακού εντύπου, το οποίο μπορείτε να... ξεφυλλίσετε!

Κυριακή 10 Απριλίου 2022

Εβδομαδιαίο  Φυλλάδιο 
«Για τους Γονείς της Ενορίας»

Ιερός Ναός Γενέσιον Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών

Πατήστε πάνω στις φωτογραφίες για να διαβάσετε τα κείμενα

Αγρυπνία Ακαθίστου στον Ιερό Ναό Αγίου Ιωάννου Παραλίας

 

Ἡ διάπραξις τῆς ἁμαρτίας διὰ τοῦ … λογισμοῦ! - π. Τιμόθεος Παπασταύρου

 

ΚΥΡΙΑΚΗ ΔΕΥΤΕΡΑ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ (20 ΜΑΡΤΙΟΥ 2022)

«τί ταῦτα διαλογίζεσθε ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν;» (Μάρκ. Β΄ 8) 

Ἡ διάπραξις τῆς ἁμαρτίας διὰ τοῦ … λογισμοῦ! 

Κατὰ τὴν διάρκειαν τῆς, «ἐπὶ τοῦ ὄρους», ὁμιλίας τοῦ Κυρίου μας, - τῆς πρώτης ἐπισήμου ὁμιλίας, μετὰ τὴν Βάπτισίν Του καὶ τὴν τεσσαρακονθήμερον νηστείαν Του, - ὁ Διδάσκαλος, μεταξὺ τῶν πολλῶν θεμάτων τὰ ὁποῖα ἐπιλέγει διὰ νὰ διδάξῃ τοὺς μαθητάς του ἀλλὰ καὶ τὸν ὄχλον ὁ ὁποῖος τὸν ἀκολουθεῖ, εἶναι καὶ τὸ θέμα τῆς προσβολῆς τοῦ συζυγικοῦ βίου. Εἶναι τὸ ἁμάρτημα τῆς μοιχείας τὸ ὁποῖον καὶ ἀπηγόρευεν ρητῶς καὶ κατηγορηματικῶς, ὁ Μωσαϊκὸς νόμος εἰς τὴν ἕκτην ἐντολὴν τοῦ Δεκαλόγου! 

Ἀναφερόμενος εἰς τὸ τοιοῦτον ἁμάρτημα, ὁ Κύριος, δίδει … νέας διαστάσεις εἰς αὐτό! Μοιχεία, πλέον, δὲ εἶναι μόνον ἡ, διὰ τῆς πράξεως, προσβολὴ καὶ ἐξαπάτησις τοῦ ἢ τῆς συζύγου, ἀλλὰ καὶ ἡ … πονηρὰ ἐπιθυμία! Τὸ φοβερὸν τοῦτο ἁμάρτημα, καθὼς καὶ πολλὰ ἀκόμη ἁμαρτήματα, διαπράττονται διὰ τοῦ λογισμοῦ καὶ τῆς ἐμπαθοῦς ἐπιθυμίας! «Ἐγὼ δὲ λέγω ὑμῖν ὅτι πᾶς ὁ βλέπων γυναῖκα πρὸς τὸ ἐπιθυμῆσαι αὐτὴν ἤδη ἐμοίχευσεν αὐτὴν ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ» (Ματθ. Ε΄ 28)! Διὰ τῆς τοιαύτης ἐπισημάνσεως, γίνεται ἀντιληπτόν, ὅτι ἅπαντα τὰ ἁμαρτήματα καὶ αἱ παρανομίαι τῶν ἀνθρώπων, πρωτίστως συντελοῦνται καὶ διαπράττονται εἰς τὸν νοῦν καὶ τὴν καρδίαν. 

Ὁ «Κύριος γινώσκει τοὺς … διαλογισμοὺς τῶν ἀνθρώπων» (Ψαλμ. ϟΓ΄ 11). 

Εἰς τὸ σημερινὸν Εὐαγγελικὸν ἀνάγνωσμα, βλέπομεν, ὅτι ὅταν ἔρχονται οἱ τέσσαρες ἐκεῖνοι φίλοι, φέροντες τὸν παραλυτικὸν φίλον των, καὶ τὸν καταβιβάζωσι διὰ τῆς στέγης πρὸ τῶν ποδῶν τοῦ Χριστοῦ, ὁ Κύριος βλέπων τὴν πίστιν των, … ἀρχίζει τὴν θεραπείαν τοῦ παραλυτικοῦ, συγχωρῶν τὰς βαρείας ἁμαρτίας του, αἵτινες καὶ ἦσαν … ἡ βασικὴ αἰτία τῆς ὅλης … ἀναπηρίας του! «Τέκνον, ἀφέωνταί σοι αἱ ἁμαρτίαι σου»! Ὅμως, οἱ παριστάμενοι εἰς τοῦτο τὸ ἐπεισόδιον Γραμματεῖς, γνωρίζοντες ὅτι μόνον ὁ Θεὸς δύναται νὰ συγχωρῇ τὰς ἁμαρτίας τῶν ἀνθρώπων, καὶ ἐπειδὴ δὲν ἔχουσι πεισθεῖ διὰ τὴν Θεότητα τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἤρχισαν νὰ διαλογίζωνται εἰς τὰς καρδίας των, ὅτι … πῶς οὗτος ὁ Ἰησοῦς, … συγχωρεῖ τὰς ἁμαρτίας τοῦ παραλυτικοῦ, ἐνῶ δὲν εἶναι … Θεός; «Τί οὗτος οὕτω λαλεῖ βλασφημίας; τίς δύναται ἀφιέναι ἁμαρτίας εἰ μὴ εἷς ὁ Θεός;»! 

Ἡ πρώτη κίνησις - ἀπάντησις τοῦ Διδασκάλου προκειμένου νὰ τοὺς δείξῃ τὴν Θεότητά Του, εἶναι ὅτι … γνωρίζει καὶ ἀποκαλύπτει τοὺς λογισμοὺς καὶ τὰς σκέψεις των! «Εὐθέως ἐπιγνοὺς ὁ Ἰησοῦς τῷ πνεύματι αὐτοῦ ὅτι οὕτως αὐτοὶ διαλογίζονται ἐν ἑαυτοῖς, εἶπεν αὐτοῖς· τί ταῦτα διαλογίζεσθε ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν;» Βεβαίως, ὀλίγον ἐνωρίτερον, εἶχεν ἀντιληφθεῖ καὶ τὴν πίστιν τῶν τεσσάρων φίλων, ὡς μᾶς πληροφορεῖ τὸ ἱερὸν κείμενον, «ἰδὼν δὲ ὁ Ἰησοῦς τὴν πίστιν αὐτῶν λέγει τῷ παραλυτικῷ …», ὅμως, εἰς τὴν δευτέραν ἀποκαλυπτικὴν παρέμβασίν Του, θὰ ἐλέγωμεν, ὅτι ἡ ἀπάντησίς Του πρὸς τοὺς … ἀμφισβητοῦντας, εἶναι κραυγαλέα! Ποῖος θὰ ἠδύνατο νὰ γνωρίζῃ τί κατηργάζοντο εἰς τὰς καρδίας των; Ὁ ἄνθρωπος ἀφ’ ἧς στιγμῆς ἐδημιουργήθῃ ἀπὸ τὸν Θεόν, ἔλαβε τὸ μέγα προνόμιον τῆς ἐλευθερίας! Ἐλευθερίας, πλήρους καὶ τελείας! Ἐλευθερίας, διὰ τῆς ὁποίας ἠδυνήθῃ, ἵνα παραβιάσῃ, … καὶ ἔκτοτε παραβιάζει διαρκῶς, τοὺς νόμους καὶ τὰς ἐντολὰς τοῦ Δημιουργοῦ του! Ἐλευθερίας τῆς σκέψεως καὶ τῶν θελημάτων του, ὥστε ὁ λογισμός του νὰ παραμένῃ … ἄσυλον ἀπαραβίαστον, καὶ νὰ μὴν γνωρίζῃ οὐδεὶς πλὴν τοῦ Θεοῦ, τὰ ὅσα κρύπτονται εἰς τὴν καρδίαν καὶ τοὺς διαλογισμοὺς αὐτοῦ! Ἐλευθερίας, ἥτις ὅταν ἀξιοποιῇται διὰ τὴν ἐπίτευξιν ἁμαρτωλῶν καὶ ἐκνόμων πράξεων, γίνεται αἰτία διὰ τὴν ψυχικήν, ἀλλὰ καὶ τὴν σωματικὴν κατάπτωσιν καὶ … καταστροφήν! 

Ὁ ἔλεγχος τῶν … λογισμῶν! 

Συνεπῶς, ὁ ἄνθρωπος ἁμαρτάνει, διὰ τριῶν, κυρίως, τρόπων. Διὰ τῶν ἐκνόμων πράξεων, διὰ τῶν ποικίλων ἁμαρτωλῶν καὶ αἰσχρῶν καὶ βλασφήμων λόγων, καὶ διὰ τῶν ἀτόπων καὶ πονηρῶν λογισμῶν! Καὶ ὅσον ἀφορᾷ εἰς τὰς δύο πρώτας κατηγορίας, … εὐκόλως ἀντιλαμβάνεται τὰς πτώσεις του καὶ - πολλάκις, - ἀμέσως ἐξομολογεῖται καὶ μετανοεῖ διὰ ταύτας! – βεβαίως, ἐν προκειμένῳ, ἀναφερόμεθα εἰς τούς, κατὰ συνείδησιν, Ὀρθοδόξους χριστιανούς. Περὶ τῶν πονηρῶν, ὅμως, καὶ ἄλλων ἐνόχων λογισμῶν, αἰσθάνεται μίαν τινα ἀσφάλειαν … καὶ θεωρεῖ ὅτι ἐπειδὴ δὲν γίνονται οὗτοι ἀντιληπτοὶ ἀπὸ τοὺς γύρω του, εἴτε τοὺς ἀποκρύπτει, εἴτε τοὺς ὁμολογεῖ … συγκεκαλυμμένους! Ἐπειδὴ ὅμως, συνήθως, διὰ τῶν τοιούτων … «καταβαίνει» κυριολεκτικῶς εἰς τὸν Ἅδην, θέλει νὰ θεωρῇ ὅτι ὁ λογισμός, δὲν ἔχει καὶ τόσον μεγάλην βαρύτητα ἐνώπιον τοῦ Κυρίου! 

Ὁ ἱερὸς Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης, ὁ ἐντρυφήσας ἐνδελεχέστατα εἰς τὸ ὕψιστον Μυστήριον τῆς Μετανοίας καὶ Ἐξομολογήσεως, καὶ προσδιορίζων τοῦτο, λέγει: «Ἐξομολόγησις ἐστίν, ἡ διὰ στόματος φανέρωσις, τῶν πονηρῶν ἔργων, λόγων καὶ λογισμῶν»! Διὰ τούτου τοῦ ὁρισμοῦ, ἔρχεται εἰς εὐθεῖαν συμφωνίαν μὲ τὰς ἀληθείας, ἅτινας καὶ προανεφέραμεν καὶ αἱ ὁποῖαι ἀποτελοῦσι τὸν κανόνα τῆς πνευματικῆς ἀντιμετωπίσεως τῶν κακῶν λογισμῶν. Πῶς εἶναι δυνατόν, νὰ μὴν ἁμαρτάνωμεν, ὅταν εἰς τὸν νοῦν καὶ τὴν καρδίαν ἡμῶν, οἱ λογισμοὶ καὶ αἱ σκέψεις καὶ αἱ ἐπιθυμίαι, ἔχουσι κυριολεκτικῶς κατακλύσει καὶ κατευθύνουσι τὸν ταλαίπωρον ἄνθρωπον; Ἐάν δε ἀναζητήσωμεν τὰς … ρίζας ἑκάστης ἁμαρτίας θὰ συνειδητοποιήσωμεν ὅτι, πρὶν αὕτη γίνει … λόγος ἢ πρᾶξις, ἤδη συνετελέσθη εἰς τὴν καρδίαν ἥτις καὶ … συνεφώνησεν εἰς τὴν διάπραξίν της! Τοῦτο ἐπισημαίνει ὁ Θεῖος Ἰάκωβος ὁ Ἀδελφόθεος εἰς τὴν Καθολικήν του ἐπιστολήν, καὶ δεικνύων τὴν … πορείαν τῆς ἁμαρτίας, ἀφ’ ἧς στιγμῆς, αὕτη ἐγκριθεῖ ὑπὸ τῆς … καρδίας, λέγει: «ἕκαστος δὲ πειράζεται ὑπὸ τῆς ἰδίας ἐπιθυμίας ἐξελκόμενος καὶ δελεαζόμενος· εἶτα ἡ ἐπιθυμία συλλαβοῦσα τίκτει ἁμαρτίαν, ἡ δὲ ἁμαρτία ἀποτελεσθεῖσα ἀποκύει θάνατον» (Ἰακ. Α΄ 14-15)! 

Προσοχὴ εἰς τὰς σκέψεις …! 

Διὰ τῶν ὅσων προεγράφησαν, εἶναι αὐτονόητος ὁ καθοριστικὸς ρόλος τὸν ὁποῖον διενεργεῖ ὁ … λογισμός, καὶ ὡς ἁμαρτωλὸς αὐτὸς κατ’ αὐτός, ἀλλὰ καὶ ὡς αἴτιος καὶ «ρίζα» τῶν πλείστων ἁμαρτιῶν! Ὁ Δημιουργὸς καὶ Κύριός μας, ἔχει δώσει εἰς τὸν ἄνθρωπον τὴν δυνατότητα, καὶ νὰ διαχωρίζῃ τὰς σκέψεις του εἰς θεμιτὰς καὶ ἀθεμίτους τοιαύτας, ἀλλὰ καὶ νὰ τὰς ἐλέγχῃ καὶ ἐμποδίζῃ νὰ εἰσέρχωνται εἰς τὸν νοῦν καὶ τὴν καρδίαν του! Ἐάν, πολλάκις, ἐνοχλούμεθα, ὅταν διαπιστώνωμεν ὅτι κάποιος σκέπτεται … ἐνόχως εἰς βάρος ἡμῶν, ἂς ἐννοήσωμεν ὅτι διὰ τῶν λογισμῶν, καὶ ἁμαρτάνωμεν, ἀλλὰ καὶ χρήζωμεν … συγχωρήσεως καὶ θεραπείας! 

 Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου 

       Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν

Να ζηλεύουμε! Τι όμως;