Εμβόλιο - καθησυχαστικοί οι ειδικοί. Θεία Κοινωνία - ανήσυχοι οι ειδικοί!

 

Κυριακή 24 Ιανουαρίου 2021

Εβδομαδιαίο  Φυλλάδιο 
«Για τους Γονείς της Ενορίας»

Ιερός Ναός Γενέσιον Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών

Πατήστε πάνω στις φωτογραφίες για να διαβάσετε τα κείμενα

Ἡ εὐχή, … ἡ κάθε εὐχή, εἶναι ἡ ἔκφρασις τῆς ψυχῆς! - π. Τιμόθεος Παπασταύρου

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ  ΚΥΡΙΑΚΗΣ  17  ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ  2021 (ΟΣΙΟΥ ΑΝΤΩΝΙΟΥ)

«Ὁ δὲ Θεὸς … καταρτίσαι ὑμᾶς … 

εἰς τὸ ποιῆσαι τὸ θέλημα αὐτοῦ» (Ἑβρ. ΙΓ΄ 20-21) 

Ἡ ἀνθρωπίνη … εὐχή! 

Ἡ εὐχή, … ἡ κάθε εὐχή, εἶναι ἡ ἔκφρασις τῆς ψυχῆς! Εἶναι ἡ ἐπιθυμία τοῦ εὐχομένου δι’ ἐκεῖνον εἰς τὸν ὁποῖον καὶ εὔχεται! Εἶναι ἡ ἔκφρασις τῆς ἀγάπης τῶν γονέων πρὸς τὰ τέκνα των, ἡ ἐπιθυμία των νὰ τὰ ἴδουν εὐδοκιμοῦντα καὶ εὐτυχῆ καὶ … ὅ,τιδήποτε ἄλλο δύναται νὰ ἐκφράσῃ ἡ καρδία τοῦ … πατρὸς καὶ τῆς μητρός …! Εἶναι ἡ ἀγωνία καὶ ὁ πόθος τοῦ … καθενός, πρὸς ἐκείνους ποὺ ἀγαπᾷ καὶ ποὺ θέλει νὰ τοὺς ἴδῃ, ἔτσι ὅπως «ὀνειρεύεται» καὶ παρακαλεῖ …! Εἶναι ἡ προσδοκία καὶ ἡ προσ-ευχὴ πρὸς τὸν Θεὸν διὰ τὰ ἀγαπημένα μας πρόσωπα, ἀκόμα καὶ ἂν δὲν πολυπιστεύουν … ἐκεῖνοι ποὺ εὔχονται! 

Ὅμως, εἶναι καὶ μία … τυπικὴ συμπεριφορά! Εἶναι ἕνας … καθωσπρεπισμός! Εἶναι μία … ὑποχρεωτικὴ κίνησις! Εἶναι ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον πολλάκις … δὲν πιστεύομεν, ἀλλ’ οὔτε καὶ θέλομεν, καὶ τὸ ὁποῖον μόοολις … ἐκφέρεται ἀπὸ τὰ … μισοκλεισμένα μας χείλη! Εἶναι ἡ «εὐχή» τὴν ὁποίαν, ἡ ἐχθρεύουσα καρδία, θὰ ἤθελε νὰ μὴν τὴν εἴπῃ ποτέ, ἀλλὰ … δυστυχῶς … πρέπει! Εἶναι, τέλος, τὸ … ψεῦδος, ἐπειδὴ δὲν τολμοῦμε νὰ εἴπωμεν τὴν ἀλήθειαν! 

Ἀκόμη, ἡ εὐχὴ τῶν ἀνθρώπων εἶναι, … τῦπος καὶ ὑποκρισία, καὶ τοῦτο τὸ διακρίνομεν κυρίως εἰς περιόδους ἑορταστικάς, (πρώτην τοῦ ἔτους, Χριστούγεννα, Πάσχα, ὀνομαστικὰς ἑορτάς, κ.λ.π.) ὁπότε «θριαμβεύει» τὸ … «περσινὸ καὶ τὸ προπέρσινο», ὡς εὐστοχώτατα ἔγραψεν σύγχρονος χρονογράφος! 

Ἡ εὐχὴ τοῦ … Θεοῦ! 

Ὁποία, ὅμως, ἡ διαφορὰ καὶ ἡ … ἀπόστασις, τῆς ἀνθρωπίνης … εὐχῆς ἀπὸ τὴν τοιαύτην τοῦ Θεοῦ! Εὔχεται ὁ Θεὸς εἰς τὸν ἄνθρωπον καὶ γίνεται ἀμέσως ἀντιληπτός, ὁ πόνος καὶ ἡ ἀγάπη καὶ ἡ ἀγωνία τοῦ Οὐρανίου Πατρός δι’ ἡμᾶς …! Αἱ Θεῖαι δε τοιαῦται εὐχαί, εὑρίσκονται εἰς τὰς σελίδας τῆς Ἁγίας Γραφῆς καὶ ὁ κάθε ἀναγνώστης, - δὲν εἶναι δυνατόν! – παρὰ νὰ συγκινῇται καὶ νὰ αἰσθάνεται τὴν … ἀσφάλεια τῆς Θείας Ἀγάπης! Εὔχεται ὁ Κύριος εἰς τὸν ἄνθρωπον, ἔστω κι ἂν ἐκεῖνος … ἀδιαφορεῖ καὶ Τοῦ γυρίζει τὴν … πλάτη! Εὔχεται ὁ Πατέρας στὸν ἀσεβῆ, ἔστω κι ἂν γνωρίζῃ τὸ πεῖσμα του καὶ τὴν ἐμμονή του στὴν ἁμαρτία! Εὔχεται καὶ … παρακαλεῖ ὁ Θεὸς τὸν ἀποστάτη ἄνθρωπο, ἔστω κι ἂν γνωρίζει ὡς Θεὸς Παντογνώστης, ὅτι … δὲν πρόκειται νὰ συγκινηθῇ καὶ νὰ συμμορφωθῇ εἰς τὰς Θείας ὑποδείξεις! «Ἱερουσαλὴμ Ἱερουσαλήμ, ἡ ἀποκτέννουσα τοὺς προφήτας καὶ λιθοβολοῦσα τοὺς ἀπεσταλμένους πρὸς αὐτήν! Ποσάκις ἠθέλησα ἐπισυναγαγεῖν τὰ τέκνα σου ὃν τρόπον ἐπισυνάγει ὄρνις τὰ νοσσία ἑαυτῆς ὑπὸ τὰς πτέρυγας, καὶ οὐκ ἠθελήσατε» (Ματθ. ΚΓ΄ 37). Μία Θεία εὐχή, γεμάτη πόνο καὶ ἀγάπη, ἀλλὰ καὶ θλίψη καὶ πικρία! 

Καὶ αἱ Θεῖαι εὐχαί, - ἀντιθέτως πρὸς τὰς ἀνθρωπίνας – εἶναι καὶ πραγματοποιήσιμοι, ἀλλὰ καὶ … οὐσιαστικαὶ καὶ αἰώνιαι! Διότι, … τί εὔχεται ὁ Θεὸς εἰς τὸν ἄνθρωπον; Τί τοῦ ὑπόσχεται; Εἰς ποῖα ἀγαθὰ προσπαθεῖ νὰ τοῦ στρέψῃ τὸ ἐνδιαφέρον του; Οἱ ἄνθρωποι εὔχονται καὶ … παγώνουν αἱ καρδίαι των! Εὔχονται καὶ … ἀνησυχοῦν διότι γνωρίζουν ὅτι αἱ εὐχαί των θὰ παραμείνουν … εὐχαὶ ἢ «εὐχολόγια», ὡς συνήθως τὰ ὀνομάζουν περιπαικτικῶς! Ἀντιθέτως, εὔχεται ὁ Οὐράνιος Πατήρ, καὶ … ἡ ἐλπίδα καὶ ἡ προσμονὴ δίδουν ἀξίαν εἰς τὴν ἰδίαν τὴν ζωήν των! Ἂς ἴδωμεν μίαν ἀκόμη εὐχήν, … καὶ θὰ καταλάβωμεν! Εἶναι ἡ εὐχὴ καὶ προσευχὴ τὴν ὁποίαν ἀπευθύνει πρὸς τὸν Οὐράνιον Πατέρα ὀλίγον πρὸ τοῦ Σταυρικοῦ Του θανάτου. Μία εὐχὴ εἰς τὴν ὁποίαν δὲν περιλαμβάνεται τίποτα τὸ κοσμικὸν καὶ ἐφήμερον! Τίποτε τὸ φθαρτὸν καὶ μάταιον˙ «Πάτερ ἅγιε, τήρησον αὐτοὺς ἐν τῷ ὀνόματί σου ᾧ δέδωκάς μοι, ἵνα ὦσιν ἓν καθὼς ἡμεῖς» (Ἰωάν. ΙΖ΄ 11). Εὐχὴ χωρὶς τοὺς κοσμικοὺς … καλλωπισμοὺς καὶ τὶς ἀνθρώπινες … ἀπρέπειες! 

Ἀντίστοιχος … οὐσιαστικὴ εὐχή. 

Ἐν προκειμένῳ, καὶ ὁ Θεῖος Ἀπόστολος Παῦλος, ἀντιστοίχως, εὔχεται πρὸς τοὺς ὁμοεθνεῖς του Ἑβραίους. «Ὁ δὲ Θεὸς … εἴθε νὰ σᾶς κάνῃ τελείους εἰς κάθε καλὸν ἔργον, ὥστε νὰ κάνετε τὸ θέλημά του». Εἶναι μία ἐλευθέρα μετάφρασις τοῦ χωρίου τὸ ὁποῖον καὶ ἀναλύομεν. Εὔχεται ὁ Θεῖος Παῦλος εἰς τοὺς ἀποδέκτας τῆς ἐπιστολῆς του (τοὺς Ἑβραίους), ὁ Θεὸς νὰ τοὺς … τελειοποιήσῃ μὲ τὴν Θείαν ἐκείνην τελειότητα ἡ ὁποία εἶναι ἀπολύτως ἀντίθετος, ἀπὸ τὴν «τελειότητα» τὴν ὁποία ὑποδεικνύει ἡ κοσμικὴ νοοτροπία καὶ τὴν ὁποία διεκδικοῦν οἱ γήϊνοι ἄνθρωποι. «Τέλειος» γιὰ τοὺς ἀνθρώπους, εἶναι ὁ ἐπιτυχημένος εἰς κάποιους τομεῖς τῆς παρούσης ζωῆς˙ εἶναι ὁ πλούσιος καὶ «εὐφραινόμενος καθ’ ἡμέραν λαμπρῶς» (Λουκ. ΙΣΤ΄ 19). Εἶναι ὁ, ὑπὸ τοῦ κόσμου, θαυμαζόμενος καὶ ἐπαινούμενος˙ ὁ μετρούμενος μὲ τὰς ἀνθρωπίνας διαστάσεις καὶ θεωρούμενος … ὑψηλότερος καὶ ὀγκωδέστερος τῶν ἄλλων! 

Εἰς τὸν Θεὸν ὅμως, τὰ κριτήρια, βάσει τῶν ὁποίων, καὶ μετρῶνται οἱ ἄνθρωποι καὶ ἐκτιμῶνται, ἀλλὰ καὶ δέχονται τὰς Οὐρανίους εὐχὰς καὶ ὑποδείξεις, εἶναι αἱ Θεῖαι ἐντολαὶ καὶ παροτρύνσεις. Οὐδαμοῦ εἰς τὴν Ἁγίαν Γραφὴν συνιστᾶται ἡ … σωματικὴ εὐεξία, οὔτε ἀκόμη, ἡ ἀπόκτησις τοῦ πλούτου, ἢ ἡ ὑπερίσχυσις ἀπέναντι τῶν ἀδυνάμων …! Συνιστᾶται, ὅμως, - καὶ κάθε σύστασις εἶναι καὶ … εὐχή, - ἡ ἀπόκτησις τῶν ἀρετῶν, ἡ θυσιαστικὴ ἀγάπη, ἡ διεκδικουμένη τελειότης ἀπέναντι εἰς τὸν Θεόν, ὁ ἀγὼν ἡμῶν διὰ τὰ αἰώνια καὶ ἐπουράνια καὶ ἄφθαρτα, τὰ ὁποῖα καὶ ἀποτελοῦσι τὸν ἐν οὐρανοῖς ἀμάραντον θησαυρὸν ἡμῶν. 

Εὐχὴ τοῦ Ἀποστόλου Παύλου πρὸς τοὺς Ἑβραίους, εἶναι … νὰ γίνουν τέλειοι κατὰ Θεόν! Εἶναι νὰ ποιοῦν τὸ Θεῖον θέλημα καὶ νὰ κινοῦνται μὲ τὴν καρδίαν ἐστραμμένην εἰς τὰ αἰώνια ἀγαθὰ τῆς Οὐρανίου Βασιλείας. Βεβαίως, ὁ σύγχρονος κοσμικὸς ἄνθρωπος, ἀκούων μίαν τοιαύτην εὐχήν, … γελᾷ συνήθως καὶ εἰρωνεύεται διότι ἡ ζωή του καὶ τὸ ἐνδιαφέρον του καὶ ὁ προορισμός του, εἶναι κάθε τι κοσμικὸν καὶ μικρὸν καὶ ἀνόητον καὶ φθαρτόν …! Κάθε τι ποὺ τελειώνει ἐκεῖ στὶς … μαρμάρινες ταφόπλακες! Ὅμως, εὐχόμεθα εἰς ὅλους τούτους, ἀλλὰ καὶ εἰς … «ἑαυτοὺς καὶ ἀλλήλους», νὰ προλάβωμεν καὶ νὰ συνειδητοποιήσωμεν ὅτι, … «Ἡ νὺξ προέκοψεν, ἡ δὲ ἡμέρα ἤγγικεν. Ἀποθώμεθα οὖν τὰ ἔργα τοῦ σκότους καὶ ἐνδυσώμεθα τὰ ὅπλα τοῦ φωτός» (Ρωμ. ΙΓ΄ 12)! Ἐγγίζει τὸ … ξημέρωμα εἰς τὴν Βασιλείαν τοῦ Κυρίου καὶ μακάρι νὰ ἔχωμεν προλάβῃ νὰ «ξυπνήσωμεν» …! 

Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου 

       Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν

Κυριακή 17 Ιανουαρίου 2021

Εβδομαδιαίο  Φυλλάδιο 
«Για τους Γονείς της Ενορίας»

Ιερός Ναός Γενέσιον Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών

Πατήστε πάνω στις φωτογραφίες για να διαβάσετε τα κείμενα

Εφημερίδα "ΔΙΨΩ" ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2020

Δ Ι Ψ Ω

Από την Ελληνορθόδοξη Κοινωνία Προσώπων «ΔΙΨΩ»

Οκτώβριος 2020

Διαβάστε ολόκληρη την Εφημερίδα του Οκτωβρίου. Θα την βρείτε ΕΔΩ σε μορφή ψηφιακού εντύπου, το οποίο μπορείτε να... ξεφυλλίσετε!

"Φύγε στην Αίγυπτο" - π. Τιμόθεος Παπασταύρου

 

ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΙΝ (27 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2020)

«παράλαβε τὸ παιδίον καὶ τὴν μητέρα αὐτοῦ καὶ φεῦγε εἰς Αἴγυπτον» (Ματθ. Β΄ 13) 

Ἀπαραίτητον … ἱστορικόν. 

Εἰς τὴν σημερινὴν εὐαγγελικὴν περικοπήν, ἀγαπητοί μου, παρηκολουθήσαμεν καὶ ἐνεθυμήθημεν τὰ φρικώδη καὶ ἀποτρόπαια ἐκεῖνα γεγονότα τὰ ὁποῖα συνέβησαν δύο περίπου χρόνια μετὰ τὴν Γέννησιν τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ἤδη, συμφώνως πρὸς τὴν χρονικὴν σειρὰν τῶν γεγονότων, ὁ Κύριος, μετὰ τὴν γέννησίν Του, ἔχει προσέλθει, «ὀκταήμερος», διὰ νὰ ὑποστῇ τήν, κατὰ νόμον, περιτομήν, ἀλλὰ καὶ … «τεσσαρακονθήμερος» προσήχθῃ εἰς τὸν Ναόν, γενόμενος δεκτὸς ὑπὸ τοῦ Δικαίου Συμεών. Ταῦτα τὰ γεγονότα, περιγράφει λεπτομερῶς, ὁ Θεῖος Εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς (Λουκ. Β΄ 21-39) … Κατὰ τὴν ἱστορικὴν ἀλληλουχίαν τῶν γεγονότων, ἔρχονται καὶ πάλιν, μετὰ δύο περίπου ἔτη - ὡς προείπωμεν, - εἰς τὴν Βηθλεὲμ (τὴν πατρίδα τοῦ Ἰωσήφ,) καὶ ἐν ὅσῳ εὑρίσκονται ἐκεῖ, … φθάνουσιν οἱ, ἐξ ἀνατολῶν, μάγοι, ζητοῦντες νὰ εὕρουν καὶ νὰ προσκυνήσουν τὸ Θεῖον Βρέφος! 

Τότε, ἀκούων ὁ Ἡρώδης, τὴν γέννησιν τοῦ … Βασιλέως τῶν Ἰουδαίων, ἐταράχθη, ὡς γνωρίζωμεν … καὶ προσποιούμενος ὅτι, δῆθεν, ἐνδιαφέρεται νὰ ἀποδώσῃ τὴν δέουσαν προσκύνησιν εἰς Αὐτόν, τοὺς ἀποστέλλει ἵνα … «πορευθέντες ἀκριβῶς ἐξετάσατε περὶ τοῦ παιδίου, ἐπὰν δὲ εὕρητε, ἀπαγγείλατέ μοι, ὅπως κἀγὼ ἐλθὼν προσκυνήσω αὐτῷ» (Ματθ. Β΄ 8)! Μετὰ ταῦτα, συμβαίνουσι τὰ ὅσα περιγράφονται εἰς τὴν σημερινὴν Εὐαγγελικὴν περικοπήν. «Ἀναχωρησάντων δὲ αὐτῶν ἰδοὺ ἄγγελος Κυρίου φαίνεται κατ᾿ ὄναρ τῷ Ἰωσὴφ λέγων· ἐγερθεὶς παράλαβε τὸ παιδίον καὶ τὴν μητέρα αὐτοῦ καὶ φεῦγε εἰς Αἴγυπτον, καὶ ἴσθι ἐκεῖ ἕως ἂν εἴπω σοι· μέλλει γὰρ Ἡρῴδης ζητεῖν τὸ παιδίον τοῦ ἀπολέσαι αὐτό». Ὅταν δε, ὁ Ἰωσὴφ καὶ ἡ Θεοτόκος καὶ ὁ Κύριος, ἀναχωροῦσι διὰ τὴν Αἴγυπτον, καὶ ὁ Ἡρώδης, «ἰδὼν ὅτι ἐνεπαίχθη ὑπὸ τῶν μάγων, ἐθυμώθη λίαν», διέπραξεν ἓν ἐκ τῶν φοβεροτέρων καὶ ἀπαισιοτέρων ἐγκλημάτων, τῶν αἰώνων … «ἀποστείλας ἀνεῖλε πάντας τοὺς παῖδας τοὺς ἐν Βηθλεὲμ καὶ ἐν πᾶσι τοῖς ὁρίοις αὐτῆς ἀπὸ διετοῦς καὶ κατωτέρω, κατὰ τὸν χρόνον ὃν ἠκρίβωσε παρὰ τῶν μάγων». Κατὰ τοὺς ὑπολογισμούς δε τῶν ἱστορικῶν, τὰ βρέφη τὰ ὁποῖα ἐσφάγησαν ἦσαν, περίπου δεκατέσσαρες χιλιάδες! 

«παράλαβε τὸ παιδίον καὶ τὴν μητέρα αὐτοῦ». 

Εἰς τὴν φρᾶσιν ταύτην τοῦ Ἀγγέλου, διὰ τῆς ὁποίας μηνύει εἰς τὸν Ἰωσήφ τὸν ἐπερχόμενον κίνδυνον, ἀλλὰ καὶ τὴν ὑποχρέωσιν αὐτοῦ ἵνα προστατεύσῃ τὸν Κύριον καὶ τὴν Ὑπεραγίαν Θεοτόκον, φεύγων εἰς Αἴγυπτον, … διακρίνομεν … λεπτομερείας τινας αἱ ὁποῖαι ὅμως ἀποτελοῦσι δογματικοὺς «πυλῶνας» διὰ τὴν Ὀρθόδοξον Πίστιν! Καὶ ἐν πρώτοις, καλεῖ ὁ Ἀρχάγγελος τὸν Ἰωσήφ νὰ παραλάβῃ τὸ … παιδίον! Ὄχι, τὸν … υἱόν του! Τονίζομεν δε τοῦτο, ἔστω καὶ ἂν εἰς κάποιους ἐμβριθεῖς γνῶστας τῆς Ἁγίας Γραφῆς, ἀκούεται … αὐτονόητον! Τονίζομεν τοῦτο, διότι, αἱ αἱρέσεις καὶ αἱ ἑτεροδιδασκαλίαι, ἀλλὰ καὶ αἱ σκόπιμοι παραχαράξεις τῆς ἀληθείας, «ἀγωνίζονται» διὰ νὰ προκαλέσωσιν ἀμφιβολίας καὶ ὡς πρὸς τὴν Θείαν ὑπόστασιν τοῦ Κυρίου, ἀλλὰ καὶ ὡς πρὸς τὸ … ἀειπάρθενον τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου! «Παράλαβε τὸ παιδίον», λέγει ὁ ἄγγελος εἰς τὸν Ἰωσήφ! Οὔτε τὸ … παιδίον σου, οὔτε τὸν υἱόν σου! Συνεχίζει δε, κατὰ τὸν ἴδιον τρόπον, ἀναφερόμενος καὶ εἰς τὴν Ὑπεραγίαν Θεοτόκον, διὰ νὰ … προλάβῃ, - θὰ ἐλέγωμεν, - τὰς βλασφημίας αἱ ὁποῖαι ἠκούσθησαν, ἀλλὰ καὶ ἔτι ἀκούονται, … διὰ τὸ … Ὑπέραγνον Πρόσωπόν της! 

«Καὶ τὴν μητέρα αὐτοῦ»! Ὄχι, … τὴν σύζυγό σου! Ὄχι, … ὅ,τιδήποτε ἄλλο, τὸ ὁποῖο θὰ ἠδύνατο νὰ δώσῃ λαβήν, ὥστε νὰ … παραποιηθῇ ἡ … ἀλήθεια! Ὁ Ἰωσήφ, ὑπῆρξεν ὁ προστάτης τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου καὶ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, καὶ ἐπειδὴ ἀπητῇτο ἀπὸ τὰ αὐστηρὰ ἤθη καὶ τὰς διατάξεις τοῦ Ἑβραϊκοῦ νόμου, ἠρραβωνίσθη τήν, … «ἐκ Πνεύματος Ἁγίου», ἐγγυμονοῦσαν Θεοτόκον, διὰ νὰ «δικαιολογῇται» ἡ, πλησίον αὐτῆς παρουσία του! Συνεπῶς, καταδικάζονται ὡς βλάσφημοι, ὅλοι ἐκεῖνοι οἵτινες κατελόγισαν ἢ καὶ καταλογίζουσι εἰς τοῦτον τὸν … δίκαιον Ἰωσήφ, ὅ, τιδήποτε «περισσότερον» … τῆς ἁπλῆς παρουσίας αὐτοῦ πλησίον τῆς Παναγίας. Ἀκόμη  δε καί τινες εἰκόνες καὶ δή, … (δυστυχῶς!) βυζαντινῆς τεχνοτροπίας, αἱ ὁποῖαι ἀπεικονίζουσι τὸν δίκαιον Ἰωσήφ, … ἁπτόμενον ἁπλῶς τῆς κυρίας Θεοτόκου, εἶναι οὐχὶ μόνον αἱρετικῆς … προελεύσεως, ἀλλὰ καὶ βλάσφημοι …! 

«Φεῦγε εἰς Αἴγυπτον»! 

Ὑπάρχουσί τινες, οἵτινες ἐρωτῶσι, … «διατί ὁ Κύριος δὲν ἐνεργεῖ … τιμωρητικῶς πρὸς τὸν Βρεφοκτόνον Ἡρώδην, ἀλλὰ ἀναχωρεῖ καὶ ὑποχωρεῖ … εἰς Αἴγυπτον;» Ἡ ἀπάντησις εἰς τοῦτο τὸ ἐρώτημα, εἶναι ἀσφαλῶς πολυειδής! Ὁ Κύριος ἀποφασίζει διὰ τὰς … κινήσεις Του! Ἡμεῖς, οὔτε νὰ ὑποδείξωμεν εἰς Αὐτόν, … τὸ πῶς πρέπει νὰ ἐνεργεῖ, ἀλλ’ οὔτε καὶ νὰ ἑρμηνεύωμεν, … διατί ἐνήργησεν οὕτως ἢ ἄλλως, ἔχομεν ἀρμοδιότητα! «Πάντως ὡς οἶδεν ὡς ἠθέλησε καὶ ὡς, ηὐδόκησεν» (Κάθισμα Χριστουγέννων)! Ἄλλωστε, ἡ ἔλευσις τοῦ Λυτρωτοῦ εἰς τὸν κόσμον, ἔδειξεν εὐθὺς ἐξ ἀρχῆς, ὅτι … εἰς τὸ σχέδιον τοῦ Κυρίου, ἦτο … καὶ ἡ δίωξις Αὐτοῦ καὶ ἡ κακοποίησίς Του ἐκ τῶν ἀνθρώπων! Συνεπῶς, ἐν προκειμένῳ, δὲν εἶναι ἡ, πρὸς τὴν Αἴγυπτον, φυγὴ τοῦ Κυρίου, τὸ θέμα τὸ ὁποῖον … μᾶς ἀπασχολεῖ, ἀλλὰ … αὐτὴ καθ’ ἑαυτήν, … ἡ δίωξις καὶ ἡ φυγή! 

Διὰ νὰ γενικεύσωμεν δε ἔτι περισσότερον τὴν ὑπογράμμισιν ταύτην, θὰ ἐλέγωμεν, ὅτι … ἡ φυγὴ αὕτη καθὼς καὶ ἡ ὅλη ἐχθρότης τὴν ὁποίαν ἐπέδειξαν οἱ ἄνθρωποι πρὸς τὸ Κύριον, εἶναι δι’ ἡμᾶς … παράδειγμα πρὸς ἀποφυγήν! Εἶναι ἡ ἀφορμή, διὰ νὰ ἑρευνήσωμεν τὴν ζωὴν ἡμῶν καὶ τὴν ἐν γένει συμπεριφορὰν ἡμῶν καὶ νὰ ἴδωμεν μήπως, … ἡ δίωξις τοῦ Κυρίου, συνεχίζεται καὶ σήμερον ἐπὶ τῶν ἡμερῶν ἡμῶν, καθὼς ἐπίσης, μήπως … εἰς τὴν θέσιν τοῦ Βρεφοκτόνου Ἡρώδου, εὑρίσκονται ἄλλοι σύγχρονοι Ἡρῶδαι οἱ ὁποῖοι συνεχίζουσι τὸ … ἀποτρόπαιον ἔργον ἐκείνου. Ἡ σφαγὴ συνεχίζεται … καὶ τὰ δολοφονούμενα βρέφη ἤδη μετρῶνται … ὄχι εἰς χιλιάδας, ἀλλ’ εἰς ἑκατομμύρια (παγκοσμίως), ἀλλὰ τούτη ἡ βρεφοκτονία, εἶναι δυστυχῶς … ἀποδεκτὴ καὶ ἐπαινεῖται καὶ συνιστᾶται καὶ … οἱ δολοφόνοι (γονεῖς καὶ ἱατροί,) οὔτε κἂν στιγματίζονται ἔστω καὶ εἰς τὸ … παραμικρόν! Ὁ Ἡρώδης ἔμεινεν στιγματισμένος εἰς τὴν … παγκόσμιον ἱστορίαν, ἀλλὰ σήμερον τὸ φοβερὸν τοῦτο ἔγκλημα, («διακοπὴν τῆς κυήσεως», τὸ λέγουν, διὰ νὰ μὴν ἐνοχλοῦνται ἀπὸ τὴν πραγματικότητα τοῦ ἐγκλήματος τῆς … ἐκτρώσεως,) ἔχει νὰ παρουσιάσῃ … «ἀξίους» διαδόχους αὐτοῦ καὶ … σίγουρα στυγνότερους! 

Τὸ «ἔτος τοῦ παιδιοῦ» καὶ τὰ πλούσια … λεξιλόγια διὰ τὰ δῆθεν δικαιώματα τῶν παιδιῶν, τὰ ὁποῖα καὶ ἠχοῦν καθημερινῶς εἰς τὰ ὧτα μας, ἀποτελοῦν ἁπλῶς μίαν … παραφωνίαν εἰς τὴν προσπάθειαν παραποιήσεως τῆς σκληρᾶς πραγματικότητος! Εἴθε νὰ ἀντιληφθῶμεν τὴν ἀθλιότητα τῆς ἀπίστου καὶ διεστραμμένης ἐποχῆς μας καὶ ἂς ἀνακάμψωμεν ἐν μετανοίᾳ πρὸς τὸν Κύριόν μας!   

Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου 

       Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν   

Όταν κάποιος σε επαινεί... κι όταν κάποιος σε προσβάλει

 

8 Ιανουαρίου: Άγιος Άμπο ο αρωματοποιός (βίος)

Διαβάστε ποιος ήταν ο Άγιος Άμπο της Τιφλίδας, ο αρωματοποιός, η μνήμη του οποίου τιμάται σήμερα, 8 Ιανουαρίου.

Αρωματοποιός είναι ο παρασκευαστής αρωμάτων και μύρου. Τα αρώματα είναι χημικές αρωματικές ουσίες που χρησιμοποιούνται στη βιομηχανία των τροφίμων, των καλλυντικών και γενικότερα πλήθους άλλων χημικών προϊόντων. Τα αρώματα στο παρελθόν παρασκευάζονταν από φυτικές ουσίες που υποβάλλονταν σε κατάλληλη επεξεργασία. Σήμερα παρασκευάζονται με συνθετικό τρόπο στα εργαστήρια μεγάλων χημικών βιομηχανιών.

Στην αρχαιότητα η αρωματοποιΐα δεν ήταν γνωστή στην Ευρώπη, γι’ αυτό αγόραζαν αρώματα από τις χώρες της Ανατολής. Η τέχνη του αρωματοποιού απέδιδε πολλά χρήματα καθώς τα αρώματα, το μύρο και οι αλοιφές, χρησιμοποιούνταν για πολλούς σκοπούς. Τα αγαπούσαν και τα επιζητούσαν πολύ οι πλούσιοι της εποχής, όπως αναφέρεται και στο βιβλίο του Προφήτου Αμώς στην Παλαιά Διαθήκη (Αμώς 6,6), εκτός από την ευχάριστη οσμή τους και για τις θεραπευτικές τους ιδιότητες. Οι Ιουδαίοι τα χρησιμοποιούσαν στον ενταφιασμό των νεκρών, καθώς άλειφαν τα νεκρά σώματα με αρώματα. Να θυμηθούμε ότι ο Νικόδημος άλειψε το σώμα του Ιησού με μίγμα σμύρνης και αλόης (Ιωάν. ιθ 39). Με πολύτιμο επίσης μύρο άλειψε τα πόδια του Ιησού η αμαρτωλή γυναίκα στο σπίτι του Φαρισαίου (Λουκ. ζ 37). Μύρο έχυσε και η Μαρία, η αδερφή του Λαζάρου, στα πόδια του Ιησού (Ιωάν. ιβ 3). Αρώματα χρησιμοποιούσαν επίσης στις τελετουργίες, στην παρασκευή θυμιάματος, αυτού που χρησιμοποιούσαν στο θυσιαστήριο και στο λάδι του χρίσματος, καθώς και από τον Αρχιερέα, για τη Σκηνή του Μαρτυρίου και για τα σκεύη λατρείας (Εξοδ. 30, 23-38).

Στην Αγία Γραφή αναφέρονται διάφορα είδη αρωματικών φυτών που χρησιμοποιούσαν στην παρασκευή αρωμάτων, όπως, λίβανος, σμύρνα, αλόη, κιννάμωμος, θυμίαμα και άλλα, καθώς ανεφέρεται στο βιβλίο του Άσματος Ασμάτων (Άσμα Ασμάτων 4, 14). Από τα παλιά χρόνια, γίνονταν εξαγωγές αρωμάτων από την Παλαιστίνη στην Αίγυπτο (Γεν. 37,25). Στην κατασκευή, τέλος, του τείχους της Ιερουσαλήμ, αναφέρεται ότι πήραν μέρος και αρωματοποιοί (Νεεμίας 3, 8).

Ένας τέτοιος αρωματοποιός – χημικός της εποχής του ήταν και ο Άραβας την καταγωγή, από τη Βαγδάτη, Μάρτυρας του Χριστού Άμπο, ο πολιούχος της Τιφλίδας, της πρωτεύουσας της Γεωργίας. Ο Συναξαριστής περιγράφει το βίο του ως εξής:

Η πόλη της Τιφλίδας, η οποία για ένα μικρό χρονικό διάστημα βρισκόταν υπό βυζαντινό έλεγχο παραδόθηκε το 655 στα χέρια των μουσουλμάνων, όπου και παρέμεινε για περισσότερο από ένα αιώνα. Το μαρτύριο του Αγίου Άμπο το 786 κατέγραψε ένας παρατηρητής ονομαζόμενος John of Saban. Στον πρόλογό του αυτός περιγράφει την οικτρή κατάσταση στην οποία είχε περιέλθει το γεωργιανό έθνος από την αραβική κατοχή και την πίεση του εξισλαμισμού του. Η δύναμη του καταναγκασμού και η πονηριά του δυνάστη κατακτητή έκανε τους Γεωργιανούς να αισθάνονται σαν τα καλάμια στις ριπές του ανέμου. Ο καταναγκασμός αυτός ώθησε και τον Άραβα Άγιο Άμπο να αρνηθεί την πατρώα απάτη και να ασπασθεί το Χριστιανισμό, για τον οποίο και μαρτύρησε.

Το έτος 772 ο πρίγκιπας Νέρσης, γιος του Κουροπαλάτη, που διοικούσε τη Γεωργία, σε χρόνους υποτέλειας της χώρας στους Άραβες μουσουλμάνους συκοφαντήθηκε από εχθρούς του στον επικυρίαρχο Αμπντουλά Χαλίφη και προσκλήθηκε να δώσει εξηγήσεις στην έδρα του, τη Βαγδάτη, τότε πρωτεύουσα του αραβικού χαλιφάτου των Αββασιδών. Εκεί θεωρήθηκε επικίνδυνος για τα συμφέροντά του δυνάστη και ακολούθησε μακροχρόνια κράτησή του στις φυλακές, μέχρι που ο Χαλίφης Αμντουλά πέθανε και τον διαδέχθηκε ο γιος του Μαχντί. Αυτός απελευθέρωσε το Νέρση και τον απέστειλε πίσω στην πατρίδα του. Στην επιστροφή του αυτή τον ακολούθησε και ο δεκαοκταετής τότε και αργότερα Μάρτυρας του Χριστού, Άγιος Άμπο. Αυτός ήταν γνήσιος απόγονος του Ισμαήλ, Σαρακηνός το γένος, και ζούσε με τους γονείς και τα αδέλφια του στη Βαγδάτη. Θέλοντας να ακολουθήσει το Δούκα Νέρση στη Γεωργία μπήκε στην υπηρεσία του ως καλός αρωματοποιός και παρασκευαστής αλοιφών, δηλαδή χημικός. Ο ερχομός του στη Γεωργία θεωρούσε ότι ήταν θεϊκή απόφαση, αφού ήταν πολύ πιστός, και ως απόγονος του Αβραάμ θυμόταν τα λόγια που είχε πει σ’ αυτόν ο Θεός, «Έξελθε εκ της γης σου και εκ της συγγενείας σου και εκ του οίκου του πατρός σου εις την γην, ην αν σοι δείξω» (Γενεσ. 12, 1).

Όταν έφθασε στη Γεωργία ζούσε μαζί με το Δούκα Νέρση και οι αρετές του τον έκαναν πολύ δημοφιλή. Σύντομα έμαθε τα συνομιλεί, να γράφει και να διαβάζει στα γεωργιανά. Άρχισε να διαβάζει την Αγία Γραφή και συνήθιζε τακτικά να εκκλησιάζεται. Μάλιστα στα πειράγματα πολλών απαντούσε με θεολογική κατάρτηση και σοφή απολογητική γνώση, που έδειχνε ότι ήταν απόλυτα εξοικειωμένος με την Ορθόδοξη πίστη. Έτσι αποξενώθηκε από το μωαμεθανισμό και εγκατέλειψε τα έθιμα και τις πεποιθήσεις του. Θείος έρωτας γενήθηκε μέσα του προσευχόταν κρυφά και νήστευε κατά τις χριστιανικές παραδόσεις. Επιθυμούσε πολύ να βαπτισθεί και να γίνει Χριστιανός, αλλά φοβόταν τους συμπατριώτες του Σαρακηνούς, που είχαν καταλάβει και κυριαρχούσαν τότε στη Γεωργία.

Κατά το έτος 779 οι Σαρακηνοί εισβολείς εξόργισαν το Νέρση, που δεν άντεχε άλλο τη δυναστεία τους, και αποφάσισε να τους πολεμήσει. Στη μάχη που ακολούθησε περικυκλώθηκε από τους εχθρούς, αλλά με τη βοήθεια του Σωτήρος Χριστού ξέφυγε από τα χέρια τους και κατευθύνθηκε μέσα από τα βουνά του Καυκάσου, προς την Αμπχαζία. Μαζί του έφυγε και ο πιστός υπηρέτης του Άμπο. Μακριά από το φόβο των Σαρακηνών, πρώην συμπατριωτών του, ο Άμπο ζήτησε εκεί να βαπτισθεί στο όνομα της Αγίας μας Τριάδος και έκτοτε ζούσε με τη χάρη του Θεού μας νηστεύοντας και προσευχόμενος.

Με την επιστροφή του Νέρση στην Τιφλίδα, όταν ο χαλίφης Λάγντα ανέθεσε τη διοίκησή της στον ανεψιό του Στέφανο, για περίπου τρία χρόνια ο Άμπο ομολογούσε ανοιχτά τη χριστιανική πίστη του στους δρόμους της πόλεως και συγκινούσε τα χριστιανικά πλήθη που υπέφεραν από τη μουσουλμανική καταπίεση, με το παράδειγμα και την ευσέβειά του. Οι απειλές των Αράβων συμπατριωτών του δεν τον επηρέαζαν, ούτε μείωναν τον ζήλο του. Το 786 καταγγέλθηκε ως Χριστιανός και λιποτάκτης της πίστεως από τους συμπατριώτες του. Στη δίκη που ακολούθησε ομολόγησε με παρρησία τη χριστιανική του ιδιότητα και κλείσθηκε στις φυλακές, Μαρτύρησε για το όνομα του Χριστού στις 6 Ιανουαρίου του 786. Συρόμενος προς τον τόπο της εκτελέσεώς του ευχαριστούσε το Θεό που τον αξίωνε να εγκαταλείψει το επάγγελμα του αρωματοποιού για το γλυκύτατο άρωμα των εντολών Του και για το μυροβόλο Παράδεισο. Το ξίφος του δήμιου κτύπησε τρεις φορές τον ευλογημένο αυχένα του Μάρτυρα Άμπο, μέχρι που το τίμιο αίμα του πορφύρωσε τη γης της Τιφλίδας και έρρευσε και κοκκίνισε τα νερά του ποταμού Κούρου, που τη διατρέχει. Αργότερα το πάνσεπτο σκήνωμα του Αγίου οι αντίχριστοι συμπατριώτες του άναψαν φωτιά, για να εξαφανίσουν κάθε του ίχνος. Οι Χριστιανοί τότε έσπευσαν με κεριά και θυμιάματα να τίμησουν τον αρωματοποιό Άγιο τρέχοντας όλοι, νέοι και γέροι, άνδρες και γυναίκες με δάκρυα στα μάτια προς τον τόπο του μαρτυρίου και της καύσεως του σκηνώματός του. Μάλιστα πολλοί ασθενείς θεραπεύθηκαν αμέσως με τη χάρη του Θεού μας που δοξάζει αυτούς που στη γη τον δοξάζουν με λόγια και πράξεις. Το ίδιο βράδυ του μαρτυρίου ένα λαμπερό αστέρι φώτιζε το σημείο εκείνο σαν στήλη πυρός δεικνύοντας την ευαρέσκεια του Φωτοδότου Θεού μας στον ωραίο αγώνα του νεαρού αρωματοποιού. Στο σημείο του μαρτυρίου του, κάτω από το Ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, στην τοποθεσία Metekhi, όπου ο τάφος της Αγίας Σουσανίκ, βρίσκεται Ναός στο όνομά του, θυμίζοντας σ’ όλες τις Ορθόδοξες γενιές το ηρωϊκό φρόνημα και το μαρτύριο του Αγίου Άμπο, του οποίου η Εκκλησία μας εορτάζει τη μνήμη στις 8 Ιανουαρίου.

Ο Άγιος Άμπο τιμάται από τους Χημικούς μαζί με τον Αγιο Μένιγνο τον Κναφέα.

Κυριακή 10 Ιανουαρίου 2021

Εβδομαδιαίο  Φυλλάδιο 
«Για τους Γονείς της Ενορίας»

Ιερός Ναός Γενέσιον Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών

Πατήστε πάνω στις φωτογραφίες για να διαβάσετε τα κείμενα

Ρωτούν πολλοί ποια η διαφορά του Ταπεινού από τον Εγωιστή...

 

"Μυστικοί επιβάτες" ... για όσους καταλαβαίνουν τι σημαίνουν αυτές οι προσλήψεις στον δημόσιο τομέα!!!

«Μυστικοί επιβάτες», οι οποίοι θα καταγράφουν προβλήματα ή τυχόν παράπονα επιβατών στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς αναμένεται να μπουν σε ΟΑΣΑ, Ο.ΣΥ. και ΣΤΑ.ΣΥ. προς βελτίωση των συγκοινωνιών. 

Σύμφωνα με ρεπορτάζ του Ελεύθερου Τύπου, οι «μυστικοί επιβάτες» δεν θα θυμίζουν ελεγκτές, απλώς θα βρίσκονται σε οχήματα και συρμούς παρατηρώντας τι συμβαίνει εντός και σημειώνοντας όσα χρειάζεται να αλλάξουν αναφορικά με τις παρεχόμενες υπηρεσίες.

Παράλληλα, θα καλούν στο κέντρο εξυπηρέτησης προκειμένου να πιστοποιούν αν πράγματι οι επικοινωνίες γίνονται όπως προβλέπεται και δεν υπάρχουν δυσαρεστημένοι επιβάτες.

«Από την έναρξη της πανδημίας του Covid-19 οι συγκοινωνίες της Αθήνας βρίσκονται σε μια διαρκή προσπάθεια διασφάλισης της απρόσκοπτης και ασφαλούς εξυπηρέτησης του επιβατικού κοινού, με την ενίσχυση του συγκοινωνιακού έργου, την αύξηση των δρομολογίων και τη μείωση των χρονοαποστάσεων», αναφέρουν πηγές του οργανισμού. 

Η γενεαλογία του Ιησού Χριστού. Ο "Υιός του ανθρώπου" - π. Τιμόθεος Παπασταύρου

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ (20 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2020)

«Ἰδοὺ ἡ παρθένος ἐν γαστρὶ ἕξει καὶ τέξεται υἱόν» (Ματθ. Α΄ 23) 

Ἡ γενεαλογία τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. 

Ἡ σημερινὴ Εὐαγγελικὴ περικοπή, φίλοι μου ἀναγνῶσται, εἶναι καὶ τὸ πρῶτο κεφάλαιο τῆς Καινῆς Διαθήκης. Εἶναι μία σειρὰ πολλῶν ὀνομάτων – προσώπων, τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, τὰ ὁποῖα ἀποτελοῦν τὸ … γενεαλογικὸ «δένδρο» ἐκ τοῦ ὁποίου προῆλθεν ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός, ὡς ἄνθρωπος. Εἶναι ἀπαραίτητος διὰ τὴν σωτηρίαν ἡμῶν, ἡ ὕπαρξις τούτου τοῦ καταλόγου, διὰ νὰ βεβαιούμεθα ὅτι ὁ Κύριος καὶ Θεὸς ἡμῶν, δὲν ὑπῆρξε μόνον ἓν πρόσωπον … ἀόρατον καὶ ἀκατάληπτον εἰς τοὺς ἀνθρώπους. Ἔγινεν, Οὗτος, ἄνθρωπος, καὶ ἐσαρκώθη, καὶ ἐγεννήθη ὑπὸ τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου καὶ Ἀειπαρθένου Μαρίας, καὶ Τὸν ἐγνώρισε … «κατ’ ὄψιν» ἡ ἀνθρωπότης, καὶ συνωμίλησε μεθ’ ἡμῶν, καὶ συνέφαγε, καὶ ἐδίδαξε, καὶ ἐθαυματούργησεν, …˙ ἔδειξε δε εἰς ἡμᾶς καὶ τὴν Θείαν Αὐτοῦ φύσιν κατ’ ἐπανάληψιν! Καὶ εἰς τὸν Ἰορδάνην ποταμόν, κατὰ τὴν Βάπτισίν Του, καὶ εἰς τὸ ὄρος Θαβὼρ κατὰ τὴν Θείαν Αὐτοῦ Μεταμόρφωσιν, καὶ εἰς πολλὰς ἄλλας «εὐκαιρίας», εἴτε διδάσκων, εἴτε θαυματουργών, εἴτε …, εἴτε …! Κυρίως δε, εἴδομεν τὴν Θεότητά Του, κατὰ τὴν Ἁγίαν Αὐτοῦ ἐκ νεκρῶν Ἀνάστασιν, διὰ τῆς ὁποίας ἀνέστησε καὶ πᾶσαν τὴν ἀνθρωπίνην φύσιν καὶ οὐσίαν! 

Εἰς τὴν ὡς ἄνω περικοπὴν ὅμως, ὑπάρχουν καὶ καταγράφονται κάποιες «λεπτομέρειες», αἱ ὁποῖαι ἔχουσιν ἰδιαιτέραν σημασίαν καὶ τονίζουσι τὴν Θείαν καταγωγὴν τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ! Τεσσαράκοντα καὶ εἷς, ἄνδρες, καὶ μόνον πέντε ὀνόματα γυναικῶν, ἐκ τῶν ὁποίων μία ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος, - «ἐξ ἧς ἐγεννήθη Ἰησοῦς ὁ λεγόμενος Χριστός». Μία γενεαλογία ἀνθρωπίνη καὶ … συνεπῶς ἁμαρτωλός˙ ἀπαρτιζομένη ἀπὸ πρόσωπα, ἴσως καὶ πολὺ ἁμαρτωλά, τὰ ὁποῖα, ὅμως, δὲν «ἠμπόδισαν», οὔτε τὴν προέλευσιν τοῦ πανευόσμου καὶ «ἀμαράντου ρόδου», δηλαδὴ τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, ἀλλ’ οὔτε καί, ἕνεκα τῆς τοιαύτης καὶ τοσαύτης ἁμαρτωλότητος, «παρηνωχλήθη» ἡ Θεότης καὶ δή, τὸ δεύτερον πρόσωπον τῆς Παναγίας Τριάδος - ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός, -  νὰ ἐνανθρωπήσῃ διὰ νὰ σώσῃ τὸ γένος τῶν ἀνθρώπων! 

Ἓν ἀκόμη χαρακτηριστικὸν στοιχεῖον εἰς τοῦτον τὸν γενεαλογικὸν κατάλογον, εἶναι τὸ γεγονός, ὅτι … ὡς γεννήτορες ἀναφέρονται, - καὶ εἶναι … ἀσφαλῶς, - οἱ ἄνδρες! Ὅταν, ὅμως, ἡ γενεαλογία … φθάνει εἰς τὸ πρόσωπον τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, κατ’ ἐξαίρεσιν … ἀναγράφεται ὅτι … «ἐξ ἧς ἐγεννήθη Ἰησοῦς ὁ λεγόμενος Χριστός»! Τοῦτο δε, … ὄχι τυχαίως, ἀφοῦ, ὄντως, ὁ Κύριος, - ὡς ὁμολογοῦμεν καὶ εἰς τὸ «Σύμβολον τῆς Πίστεως», - ἐγεννήθη ἐκ τῆς Θεοτόκου καὶ Ἀειπαρθένου Μαρίας, κατὰ τρόπον … Θεοειδῆ καὶ ὑπερφυῆ! «Τὸν δι’ ἡμᾶς τοὺς ἀνθρώπους καὶ διὰ τὴν ἡμετέραν σωτηρίαν κατελθόντα ἐκ τῶν οὐρανῶν, καὶ σαρκωθέντα ἐκ Πνεύματος Ἁγίου καὶ Μαρίας τῆς Παρθένου καὶ ἐνανθρωπήσαντα». Τοῦτο, ἄλλωστε, τονίζεται ἐν συνεχείᾳ εἰς τό, ὑπὸ ἀνάλυσιν καὶ ἑρμηνείαν, χωρίον, «Ἰδοὺ ἡ παρθένος ἐν γαστρὶ ἕξει καὶ τέξεται υἱόν»! 

Ὁ … «υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου»! 

Πολλάκις, μελετῶντες τὴν Ἁγίαν Γραφὴν καὶ δὴ τὴν Καινὴν Διαθήκην, εὑρίσκομεν τὰς τρεῖς ταύτας λέξεις διὰ τῶν ὁποίων αὐτο-προβάλλεται ὁ Κύριος εἰς τοὺς ἀνθρώπους …! Ὁ «υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου», - Λουκ. Ζ΄ 34, Μάρκ. Β΄ 10, Ἰωάν. ΙΒ΄ 23, Ματθ. ΚΣΤ΄ 24, Ματθ. ΚΕ΄ 31, καὶ εἰς πολλὰ ἀκόμη – καὶ τοῦτο γίνεται διὰ νὰ ἀντιληφθῶμεν καὶ ἐννοήσωμεν, ὅτι ἡ σάρκωσις τοῦ Θεοῦ - Λόγου, ἦτο καὶ εἶναι πραγματικὴ καὶ οὐχὶ φανταστικὴ καὶ εἰκονική, καὶ … ἐνεδύθη τοῦτο τὸ ἀνθρώπινον σαρκίον, ὁ Κύριος, ἀφ’ ἑνὸς ἵνα προσεγγίσῃ Τοῦτον ὁ ἄνθρωπος καὶ διὰ τῆς τοιαύτης «γνωριμίας» αἰσθανθῇ τὴν ἀγάπην τοῦ Θεοῦ περισσότερον ἔντονον καὶ ἐνεργῆ, ἀλλὰ καὶ ἀφ’ ἑτέρου, ἵνα «ἐξαπατήσῃ» τὸν ἀρχέκακον διάβολον, ὅστις - ὡς καὶ ἔγινεν! – βλέπων Τοῦτον, ἄνθρωπον, καὶ δὲν ἠδύνατο, ἀλλὰ καὶ δὲ τοῦ ἐπέτρεπεν ὁ Κύριος νὰ διακρίνῃ τήν, ὄπισθεν τῆς ἀνθρωπίνης σαρκός, «κρυπτομένην» Θεότητα! Ὡς ἐκεῖνος (ὁ πονηρός), ἐξηπάτησε τοὺς πρωτοπλάστους εἰς τὸν Παράδεισον τῆς τρυφῆς, «κρυπτόμενος» ὄπισθεν τοῦ ὄφεως, οὕτω καὶ ἐν προκειμένῳ θὰ … ἐξαπατηθῇ ὑπὸ τοῦ Κυρίου, βλέπων Τοῦτον ὡς … ἁπλοῦν ἄνθρωπον! 

Τοῦτον, λοιπόν, τὸν «υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου», μᾶς δεικνύει σήμερον τὸ ἱερὸν κείμενον, τὸν … «Ἐμμανουήλ, ὅ ἐστι μεθερμηνευόμενον μεθ᾿ ἡμῶν ὁ Θεός»! Μᾶς τὸν παρουσιάζει ἀλλὰ καὶ μᾶς τὸν συνιστᾷ, διότι, δὲν ἦλθε μόνον τότε – πρὶν ἀπὸ δύο χιλιᾶδες χρόνια, περίπου, - ἀλλ’ ὡς ὑπεσχέθῃ εἰς τοὺς μαθητάς Του, ὀλίγον πρὸς τῆς Ἀναλήψεως Αὐτοῦ, - «καὶ ἰδοὺ ἐγὼ μεθ᾿ ὑμῶν εἰμι πάσας τὰς ἡμέρας ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος» (Ματθ. ΚΗ΄ 20) – εὑρίσκεται συνεχῶς μεθ’ ὑμῶν, ἕως τὸ τέλος τῶν αἰώνων! 

«Δι᾿ ὑμᾶς ἐπτώχευσε πλούσιος ὤν, ἵνα ὑμεῖς τῇ ἐκείνου πτωχείᾳ πλουτήσητε» (Β΄ Κορ. Η΄ 9). 

Ὁ θεῖος Ἀπόστολος Παῦλος, ἀγαπητοί μου, γράφων πρὸς τοὺς Κορινθίους τὴν δευτέραν ἐπιστολήν του καὶ  ἀναφερόμενος εἰς τὴν σάρκωσιν τοῦ Θεοῦ Λόγου, γράφει τὴν ὡς ἄνω φρᾶσιν διὰ νὰ δείξῃ τὴν Θείαν Ἀγάπην ἡ ὁποία καὶ προέχει κατὰ τὴν ἑορτὴν τῶν Χριστουγέννων. Ὁ Κύριος, θέλων νὰ σώσῃ τὸν ἄνθρωπον ἀπὸ τὰ δεσμὰ τῆς ἁμαρτίας εἰς τὰ ὁποῖα εὑρίσκετο περιπεπλεγμένος ἀπὸ τῆς καταράτου πτώσεως τῶν Πρωτοπλάστων, γίνεται ἄνθρωπος, «ἵνα τὸν ἄνθρωπον Θεὸν ἀπεργάσηται», κατὰ τὸν Μέγα Ἀθανάσιον. Οὗτος ἦτο ὁ σκοπὸς τῆς ἐνανθρωπήσεώς Του καὶ τοιουτοτρόπως ἐπραγματοποιήθῃ, καὶ δύναται πλέον σήμερον ὁ ἄνθρωπος νὰ ἀτενίζῃ μὲ αἰσιοδοξίαν τήν, μετὰ θάνατον, σωτηρίαν του! 

Ὅμως, αὕτη ἡ σωτηρία, δὲν ἐπιτυγχάνεται αὐτομάτως …! Οὔτε θαυματουργικῶς, ἀλλ’ οὔτε καὶ … δυναστικῶς καὶ ὑποχρεωτικῶς …! Αὕτη ἡ σωτηρία, - ὡς καὶ ἄλλοτε ἐγράψαμεν, – προσφέρεται μὲν ὑπὸ τοῦ Κυρίου … δωρεὰν εἰς ὅλους τοὺς ἀνθρώπους, πλὴν ὅμως, θὰ τὴν κερδίσωσι … ὅσοι τὴν ἐπιθυμοῦν καὶ τὴν νοσταλγοῦν καὶ ἀγωνίζονται δι’ αὐτήν! Αὕτη ἡ σωτηρία, δὲν εἶναι ὑποχρεωτική, ἀλλὰ … δυνητικὴ καὶ ἀπαιτεῖ τὴν ἰδικήν μας ἐπιθυμίαν! «Ὅστις θέλει …», εἶπεν ὁ Κύριος, «ὀπίσω μου ἐλθεῖν»! Ταύτην τὴν θέλησιν καὶ ἐπιθυμίαν ἐπέδειξαν ὅλοι οἱ, μετὰ Χριστόν, Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας μας καὶ … ὅταν θέλομεν κάτι, τότε … κοπιῶμεν διὰ νὰ τὸ ἀποκτήσωμεν! 

Ἂς «ἐκμεταλευθῶμεν», συνεπῶς, ταύτην τὴν Θείαν Ἀγάπην καὶ … ἂς γίνῃ ἡ Θεία Σάρκωσις τοῦ Κυρίου, ἡ ἀπαρχὴ τῆς ἡμῶν σωτηρίας. Ἀμήν. 

Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου 

      Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν