Ἀρχιερατικό Μνημόσυνο γιά τό ζεῦγος Πέττα.

Τό Σάββατο 13 Ἀπριλίου 2019, στόν ἱερό Ναό τοῦ Ἁγίου Βασιλείου στόν Πειραιά, τελέσθηκε Θεία Λειτουργία. Λίγο πρίν ἀπό τήν ἀπόλυση τῆς σαββατιάτικης Λατρείας, στήν διάρκεια τῆς ὁποίας κατά κανόνα ἡ Ἐκκλησία εὔχεται καί προσεύχεται ὑπέρ ἀναπαύσεως καί αἰωνίου μνήμης τῶν ἀδελφῶν μας πού βρίσκονται ἤδη στήν θριαμβευουσα Ἐκκλησία, τελέστηκε ἱερό μνημόσυνο. Τῆς ἱερᾶς ἀκολουθίας προΐστατο ὁ Θεοφιλέστατος Ἐπίσκοπος Χριστιανουπόλεως κ. Προκόπιος, ὁ ὁποῖος πλαισιωνόταν ἀπό τέσσερις πρεσβυτέρους. Μαζί μέ τά ὀνόματα τῶν κεκοιμημενων, μνημονεύτηκαν καί τά ὀνόματα τοῦ ἀειμνήστου ἱερατικοῦ ζεύγους Πέττα: τοῦ ἱερέως Νικολάου καί τῆς πρεσβυτέρας του Ἀνθίας. Ἐπίσης μνημονεύτηκε καί ἡ ἀδόκητα χαμένη θυγατέρα τους Σοφία. Ἡ πρωτοβουλία αὐτή εἶναι καρπός τῆς εὐλάβειας πιστῶν, πού συμμετεῖχαν καί προσευχήθηκαν ὑπέρ ἀναπαύσεως τῆς ψυχῆς τοῦ δικαίου αὐτοῦ λευϊτικοῦ ζεύγους τῆς Πίστεώς μας. Ἰδιαίτερη φροντίδα γιά τό γεγονός αὐτό ἐπέδειξαν οἱ οἰκεῖοι τοῦ ἀειμνήστου Ἐμμανουήλ Δάνου,  τοῦ ὁποίου τελέσθηκε τό ἐτήσιο μνημόσυνό του ἐκείνη τήν ἡμέρα, ἑνός χριστιανοῦ πού εὐλαβεῖτο ἰδιαίτερα τό ζεῦγος Πέττα,  ἀφοῦ ἡ ὅλη του μεταστροφή στήν ἐν Χριστῷ ζωή ὀφείλετο σέ ἐκείνους!

Στό ἱερό Βῆμα προσευχήθηκε καί ὁ υἱός τῶν ἀοιδήμων Πέττα, πατήρ Νεκτάριος. Ἄς εἶναι αἰωνία ἡ μνήμη τους καί ἄς εὔχονται νά βιώσουμε οὐσιαστικά τήν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ ἡ ὁποία πλησιάζει.

Καλλιτεχνικές φωτογραφίες από την V. brezetou

"Γέροντά μου, αυτό το, "με συγχωρείτε" μήπως είναι κανένα τικ;

«Γέροντά μου, αυτό το, «με συγχωρείτε», που λέτε συνεχώς, είναι μήπως κανένα τικ;» 

Μου λέει: «Και τι είναι αυτό το τικ;» 

«Κανένα χούι, που επαναλαμβάνετε! Πώς λέω εγώ συνεχώς, λοιπόν, λοιπόν;». 

Και μου απαντά: «Όχι, παιδί μου, δεν ξέρεις εσύ! Εσύ βλέπεις αυτά που βλέπεις. Εγώ βλέπω κι άλλα πράγματα, που δεν βλέπουν οι πολλοί άνθρωποι, επειδή βλέπω με τη φώτιση του Αγίου Πνεύματος. Και την ώρα που μιλώ μπορεί ο συνομιλητής μου να με θαυμάζει. Διότι ακούει που λέω για τον άγιο Δαβίδ, που λέω για τον άγιο Ιωάννη τον Ρώσσο, που λέω για διάφορα, για εμφανίσεις αγγέλων και πειρασμών. Ενίοτε, λοιπόν με θαυμάζουν και σκέφτονται και λένε… Τι άγιος άνθρωπος! Εγώ, παιδί μου, ξέρω ότι δεν είμαι άγιος. Αλλά στους ανθρώπους εκείνη τη στιγμή προκαλώ θαυμασμό και γι’ αυτό αμέσως λέω, «με συγχωρείτε»! Δεν θέλω οι άνθρωποι να με θαυμάζουν. Υπάρχουν και μερικοί που κάνουν το αντίθετο. Ακούν αυτά που λέω και σκανδαλίζονται και λένε «Τι χαζός είναι αυτός! Άκου, τι μας λέει τώρα. Βλέπει αγίους και αγγέλους! Κανένας αλαφροΐσκιωτος θα είναι! Και έτσι αυτοί με κρίνουνε, και γι’ αυτό πάλιν λέω, «με συγχωρείτε», γιατί γίνομαι αιτία μερικοί να σκανδαλιστούν. 

Γι’ αυτό λέω συνεχώς, «με συγχωρείτε». Επειδή βλέπω διπλά!».

Διάλογος Μητροπολίτου Μόρφου κ. Νεόφυτου με τον άγιο Ιάκωβο τον Τσαλίκη.

Κυριακή 28 Ιουλίου 2019

Εβδομαδιαίο  Φυλλάδιο 
«Για τους Γονείς της Ενορίας»

Ιερός Ναός Γενέσιον Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών

Πατήστε πάνω στις φωτογραφίες για να διαβάσετε τα κείμενα.

"Οι περισσότεροι αν τους ρωτήσεις θα σου πουν ότι..."

Οι περισσότεροι άνθρωποι, αν τους ρωτήσεις, θα σου πουν πως θέλουν να βρουν σωστούς φίλους, συνεργάτες, συντρόφους. Θα σου ομολογήσουν πως αναζητούν το πρόσωπο εκείνο που θα συγκεντρώνει όλα τα γνωρίσματα που επιθυμούν, ώστε να αισθανθούν επιτέλους πως βρίσκουν τα επιθυμητά πρόσωπα ώστε να τα συμπεριλάβουν στη ζωή τους.
Οι περισσότεροι άνθρωποι είναι θλιμμένοι, διότι δεν μπορούν να βρουν – όπως ομολογούν – αυτό που θέλουν στη ζωή τους. Πάντοτε ελπίζουν σε κάτι και στο τέλος μένουν μόνοι.
Η αλήθεια είναι πως δεν υπάρχει το τέλειο. Ούτε ιδανική ζωή υπάρχει, ούτε άνθρωπος που δε σφάλλει και σε όλα του είναι τέλειος. Απλώς, προσπαθούμε να βρούμε έναν άνθρωπο με έναν αρκετά δομημένο χαρακτήρα τον οποίο εμείς θα θεωρήσουμε ιδανικό μαζί με το αίσθημα της αγάπης που θα αισθανθούμε. Βρίσκουμε κάτι το οποίο ναι μεν είναι ατελές, αλλά η αγάπη μας βοηθάει να το θεωρήσουμε ως το τέλειο.
Για εμένα, σημαντικό δεν είναι να ψάχνεις το ιδανικό σε άλλους ανθρώπους, αλλά να προσπαθήσεις να γίνεις εσύ ιδανικός. Δεν έχει σημασία να προσπαθείς να διορθώσεις κανένα άλλο πρόσωπο, αυτό που μετράει είναι εσύ να επιδιώκεις να γίνεσαι καλύτερος άνθρωπος. Η ευτυχία στη ζωή μας δεν κρίνεται από κανέναν άλλο, μόνο εμείς κρατάμε το κλειδί της ευτυχίας στα χέρια μας και μόνο εμείς μπορούμε να βοηθήσουμε τη ζωή μας να αλλάξει προς το καλύτερο.
Όσο περισσότερο αλλάζουμε εμείς, τόσο περισσότερο διαπιστώνουμε πως η ζωή φέρνει στο διάβα μας καλύτερους ανθρώπους. Αν εμείς ωθήσουμε το φως που υπάρχει μέσα μας να λάμψει, τότε όλο και περισσότερο οι άλλοι θα το πιστεύουν και θα έρχονται σε εμάς. Οι άλλοι άνθρωποι, ευτυχώς ή δυστυχώς, είναι πάντοτε έξω από εμάς.
Όσο και να μας θυμώνουν, δεν μπορούμε δυστυχώς, να τους αλλάξουμε διότι στο τέλος θα διαπιστώσουμε πως σπαταλήσαμε άδικα τον πολύτιμο χρόνο μας. Μην ψάχνεις τους καλύτερους ανθρώπους, γίνε εσύ ο καλύτερος άνθρωπος.

Εμμανουήλ Ρουμελιώτης

Πανηγύρι Προφήτη Ηλιού Ζαχόλης Κορινθίας 2019 - Εσπερινός και Θεία Λειτουργία

Την Παρασκευή το απόγευμα στις 19 Ιουλίου 2019 τελέσθηκε ο Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός στην Ιστορική Σταυροπηγιακή Μονή του Προφήτου Ηλιού Ζαχόλης Κορινθίας.

Οι ψάλτες -τριες ανάπαυσαν τις ακοές των προσκυνητών με τον γνήσιο Βυζαντινό τρόπο έκφρασης των εσπερινών ύμνων. 

Δέχτηκαν με χαρά τις φιλόφρονες ευχαριστίες από όλους μας. 

Τον λόγο κήρυξε ο πανοσιολογιότατος αρχιμανδρίτης π. Άνθιμος Παπαλεξόπουλος

Την Ιερά Μονή του Προφήτη Ηλιού επισκέφτηκαν και Μοναχές από άλλες Μονές.

Την επόμενη ημέρα Σάββατο 20 Ιουλίου 2019 λειτούργησαν στο Καθολικό της Ιεράς Μονής ο Πνευματικός - Γέροντας της Μονής πρωτοπρεσβύτερος - Οικονόμος π. Αντώνιος Ρουμελιώτης και ο π. Ιωάννης Ρουμελιώτης.

Ο Πνευματικός οδηγός των μοναχών της Ιεράς Μονής Ζαχόλης Κορινθίας π. Αντώνιος Ρουμελιώτης.

Ο ακούραστος ηχολήπτης Κωνσταντίνος Παλαιολόγος.

Μερικές από τις αγαπητές φίλες της Ιεράς Μονής που βοηθούσαν με χαμόγελο στο κέρασμα  των προσκυνητών.

Οι διωγμοί και οι ταλαιπωρίες - π. Τιμόθεος Παπασταύρου

ΚΥΡΙΑΚΗ 30 ΙΟΥΝΙΟΥ 2019

"λοιδορούμενοι εὐλογοῦμεν" (Α΄ Κορινθ. Δ΄ 12)

Ἡ ζωὴ τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων.

Μεγάλας μορφὰς προβάλλει σήμερον ἡ Ἁγία ἡμῶν μήτηρ Ἐκκλησία, αἱ ὁποῖαι, μετὰ τὴν Ὑπεραγίαν Θεοτόκον, τὸν Τίμιον Σταυρόν, τὰς Ἀσωμάτους Ἀγγελικὰς Δυνάμεις καὶ τὸν Τίμιον Πρόδρομον, ἀπολαμβάνουσιν ὑψίστας θέσεις πλησίον τοῦ Κυρίου, εἰς τὸν πνευματικὸν Παράδεισον. Εἶναι οἱ Ἅγιοι δώδεκα Ἀπόστολοι καὶ μαθηταὶ τοῦ Χριστοῦ, τοὺς ὁποίους τιμῶμεν ἐν ψαλμοῖς καὶ ὕμνοις καὶ ὠδαῖς πνευματικαῖς καὶ τοὺς παρακαλοῦμεν ἵνα καὶ οὗτοι εὔχονται ὑπὲρ ἡμῶν πρὸς τὸν Κύριον καὶ Θεόν. Εἶναι οἱ ἁπλοϊκοὶ ἐκεῖνοι ἄνθρωποι, τοὺς ὁποίους ἐκάλεσεν ὁ Κύριος πλησίον Του ὡς ἀκολούθους καὶ μαθητάς, καὶ οἱ ὁποῖοι συνέζησαν ἀνθρωπίνως μετὰ τοῦ Ἰησοῦ, καθ’ ὅν χρόνον Οὗτος ἐδίδασκεν καὶ ἐθαυματούργει καὶ ἤσκει τὴν σωτήριον, διὰ τοὺς ἀνθρώπους, ἀποστολήν Του. Εἶναι ἐκεῖνα τὰ εὐλογημένα πρόσωπα τὰ ὁποῖα ἠκολούθησαν τὸν Διδάσκαλον καὶ ἐγκατέλειψαν πρὸς τοῦτο, τὰς οἰκογενείας των, τοὺς γονεῖς των, τὰς συζύγους καὶ τὰ τέκνα των, ἔτι δε καὶ τὰς βιοποριστικὰς ἐργασίας των. Ἐνεπιστεύθησαν ἑαυτούς, εἰς τὴν Θείαν μέριμναν καὶ ἤρκει δι’ αὐτοὺς ὅτι ἦσαν παρὰ τοὺς πόδας τοῦ Κυρίου, καὶ ἔμενον πλησίον Του καὶ συνέτρωγον μετ’ Αὐτοῦ καὶ ἐκοιμῶντο ὑπὸ τὰς ἰδίας συνθήκας μετ’ Ἐκείνου, Ὅστις οὔκ εἶχεν ποῦ τὴν κεφαλὴν κλῖναι.

Εἶναι ἐκεῖνοι, οἵτινες, μετὰ τὸ πάθος, τὴν Ἀνάστασιν καὶ τὴν Ἀνάληψιν τοῦ Σωτῆρος, περιμένουσι τὴν κάθοδον τοῦ Παναγίου Πνεύματος. Καὶ ὅταν τοῦτο κατέρχεται κατὰ τὴν ἡμέραν τῆς Πεντηκοστῆς καὶ φωτίζονται, ἐκδιδράσκουν εἰς ἅπαντα τὰ ἔθνη ἵνα κηρύξωσι καὶ φέρωσι τὸ μήνυμα τῆς σωτηρίας εἰς τοὺς "ἐν σκότει καὶ σκιᾷ θανάτου καθημένους".

Οἱ διωγμοὶ καὶ αἱ ταλαιπωρίαι.

Ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός, καθ’ ὃν χρόνον εὑρίσκετο ἐν τῷ κόσμῳ τούτῳ μετὰ τῶν μαθητῶν Αὐτοῦ, προειδοποίησεν αὐτοὺς ὅτι τὸ ἔργον τὸ ὁποῖο ἐκαλοῦντο νὰ διεκπεραιώσουν θὰ ἦτο δύσκολον καὶ ἐπικίνδυνον καὶ θὰ ὑφίσταντο φυλακίσεις καὶ ξυλοδαρμοὺς καὶ ὀδυνηροὺς θανάτους, ἕνεκα τῆς ἀληθείας. "Ἰδοὺ ἐγὼ ἀποστέλλω ὑμᾶς ὡς πρόβατα ἐν μέσῳ λύκων· ... Προσέχετε δὲ ἀπὸ τῶν ἀνθρώπων· παραδώσουσι γὰρ ὑμᾶς εἰς συνέδρια καὶ ἐν ταῖς συναγωγαῖς αὐτῶν μαστιγώσουσιν ὑμᾶς· ... καὶ ἔσεσθε μισούμενοι ὑπὸ πάντων διὰ τὸ ὄνομά μου· ὁ δὲ ὑπομείνας εἰς τέλος, οὗτος σωθήσεται" (Ματθ. Ι΄ 16-22). Ἔλαβον δὲ μίαν "μικρὰν γεῦσιν" τῶν τοιούτων βασάνων, εἰς τὴν ζωὴν τοῦ Διδασκάλου των, ὁ ὁποῖος, παρ’ ὅλον ὅτι "ἀνομίαν οὔκ ἐποίησεν, οὐδὲ εὑρέθη δόλος ἐν τῷ στόματι Αὐτοῦ" (Ἠσ. ΝΓ΄ 9), ὑπέστη πᾶσαν ὀδύνην καὶ πᾶν τραῦμα, καὶ ὑπέφερεν ὀνειδισμοὺς καὶ μάστιγας καὶ κολαφισμοὺς καὶ Σταυρὸν καὶ θάνατον ἄδικον. Ὅταν δέ, ὁ Κύριος ἀνελήφθη εἰς τοὺς Οὐρανούς, ἰδίᾳ δέ, μετὰ τὴν ἐπιφοίτησιν τοῦ Παναγίου Πνεύματος, ἔρχεται δι’ ἐκείνους, ἐκείνη ἡ περίοδος κατὰ τὴν ὁποίαν θὰ εὑρεθοῦν ἐν μέσῳ εἰδωλολατρῶν καὶ ἀπίστων καὶ βλασφήμων καὶ ἀρνητῶν.   

Κατὰ ταύτην δέ, ἀντιλαμβάνονται ἀλλὰ καὶ βιώνουν ὅτι ὄντως .. εὑρίσκονται "ὡς πρόβατα ἐν μέσῳ λύκων". Ποῖος ἐκ τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων δὲν ἐδιώχθη; Ποῖος δὲν ὑβρίσθη; Ποῖος δὲν ἐμαστιγώθη; Ποῖος δὲν ἐνεκλείσθη σιδηροδέσμιος ἐν τῇ φυλακῇ; Τίνος τὸ ἔργον ἦτο εὔκολον καὶ ἀνώδυνον καὶ τίνος ἡ πορεία δὲν ὑπῆρξεν ... πορεία σκληροῦ θανάτου; Ἂς ἀφήσωμεν, τὸν πλέον "εἰδήμονα" ἐκ τῶν Ἀποστόλων, τὸν Θεῖον Παῦλον νὰ μᾶς δείξῃ ταύτην τὴν ὀδυνηρὰν πορείαν, ὡς ὁ ἴδιος τὴν ἐβίωσεν καὶ ὡς ἐν μέρει, εἴτε παραπλησίως, εἴτε καὶ περισσοτέρως, καὶ οἱ λοιποὶ Ἀπόστολοι. "ἐν κόποις περισσοτέρως, ἐν πληγαῖς ὑπερβαλλόντως, ἐν φυλακαῖς περισσοτέρως, ἐν θανάτοις πολλάκις· ὑπὸ Ἰουδαίων πεντάκις τεσσαράκοντα παρὰ μίαν ἔλαβον, τρὶς ἐρραβδίσθην, ἅπαξ ἐλιθάσθην, τρὶς ἐναυάγησα, νυχθημερὸν ἐν τῷ βυθῷ πεποίηκα· ὁδοιπορίαις πολλάκις, κινδύνοις ποταμῶν, κινδύνοις λῃστῶν, κινδύνοις ἐκ γένους, κινδύνοις ἐξ ἐθνῶν, κινδύνοις ἐν πόλει, κινδύνοις ἐν ἐρημίᾳ, κινδύνοις ἐν θαλάσσῃ, κινδύνοις ἐν ψευδαδέλφοις· ἐν κόπῳ καὶ μόχθῳ, ἐν ἀγρυπνίαις πολλάκις, ἐν λιμῷ καὶ δίψει, ἐν νηστείαις πολλάκις, ἐν ψύχει καὶ γυμνότητι" (Β΄ Κορινθ. ΙΑ΄ 23-27).

Πῶς δὲ "ἀπήντων" εἰς τὰς τοιαύτας κακουχίας καὶ δυσκολίας, οἱ γνήσιοι, ὄντως, Μαθηταὶ τοῦ Μεγάλου Ραββί; Ὡς ἀκριβῶς περιγράφεται εἰς τὸ σημερινὸν Ἀποστολικὸν Ἀνάγνωσμα, μέρος τοῦ ὁποίου ἐθέσαμεν καὶ ὡς κυρίαρχον θέμα εἰς τὸ παρόν ... "λοιδορούμενοι εὐλογοῦμεν, διωκόμενοι ἀνεχόμεθα, βλασφημούμενοι παρακαλοῦμεν" (Α΄ Κορινθ. Δ΄ 12-13). Ἡ στᾶσις καὶ συμπεριφορά των πρὸς τοὺς διώκοντας καὶ ὑβρίζοντας καὶ θανατοῦντας αὐτούς, εἶναι ἀντίστοιχος μὲ αὐτὴν τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ, πρὸς τοὺς σταυρωτὰς Αὐτοῦ. "πάτερ, ἄφες αὐτοῖς· οὐ γὰρ οἴδασι τί ποιοῦσι" (Λουκ. ΚΓ΄ 34).

Ἡ ζωὴ τῶν Ἀποστόλων, ὑπόδειγμα πρὸς μίμησιν.

Μία, ἀπολύτως λανθασμένη, θεωρία πολλῶν σημερινῶν χριστιανῶν, "λέγει", ὅτι ὁ Κύριος, "τὰ φέρνει ὅλα δεξιά", εἰς ἐκείνους οἱ ὁποῖοι ἀκολουθοῦν τὸν δρόμον ποὺ Ἐκεῖνος ὥρισεν. Δηλαδή, δὲν πρόκειται νὰ συμβῇ οὐδεμία θλῖψις, οὐδεὶς πειρασμός, κανὲν κακόν, ἀντιθέτως δέ, ἡ ζωή των θὰ γέμῃ χαρᾶς καὶ εὐφροσύνης καὶ οὐδὲν "σύννεφον" θὰ ὑπάρχῃ διὰ νὰ θορυβῇ τὴν ἀρίστην ἀτμόσφαιραν. Πόσον, ὅμως, διαψεύδονται οἱ τοιοῦτοι, ἀπὸ τοὺς λόγους τοῦ Θείου Ἀποστόλου τοὺς ὁποίους προεγράψαμεν. Ποῖος εἶναι ἐκεῖνος ὁ Ἅγιος, ὅστις ἐπέρασεν καὶ διέπλευσεν τὴν παροῦσαν ζωήν, ἄνευ θλίψεως καὶ πικριῶν; Πρῶτος ὁ Κύριος, ἐν συνεχείᾳ δέ, τὰ ἑκατομμύρια τῶν Ἁγίων, μαρτύρων, ὁσίων, ἱεραρχῶν, ὁμολογητῶν κ. ἄ., οὐδὲν ἔχουσι ἵνα ἐπιδείξωσι, εἰ μή, δάκρυα, καὶ ἱδρώτας, καὶ αἵματα.

Ἡ ὅλη διδασκαλία τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὡς καὶ τὸ Θεῖον Αὐτοῦ ὑπόδειγμα, εἰς οὐδὲν ἄλλο συμπέρασμα καταλήγουσι, εἰ μή, εἰς τήν, διὰ τῆς βίας τοῦ ἑαυτοῦ μας, ἁρπαγὴν τῆς Οὐρανίου Βασιλείας. Ἡ βία δὲ αὕτη εἶναι, ἡ ἀσκητικὴ καὶ ἐπώδυνος πορεία τῆς στενῆς καὶ τεθλιμμένης ὁδοῦ τῆς ἀπαγούσης εἰς τὴν ζωήν, τῆς ὁποίας, ὡς ἄξιοι ὁδοιπόροι, εἴθε νὰ ἀπολαύσωμεν. Ἀμήν.

                                                                                                Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου

                                                                                           Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν