Όταν αναβάλλεις την ικανοποίηση μιας ανάγκης γίνεται απωθημένο.
Όταν λέμε απωθημένο, συνήθως εννοούμε έναν ανεκπλήρωτο έρωτα, ένα όνειρο που
δεν πραγματοποιήθηκε. Το μεγάλο απωθημένο αποτελεί μεγάλη μη εκπλήρωση ενός
στόχου ή ενός σκοπού. Τα μικρά απωθημένα είναι μικρές μη εκπληρώσεις, και οι
μικρές μη εκπληρώσεις είναι πηγές άγχους.
Παράδειγμα: Είσαι στο σπίτι, η πετσέτα βρίσκεται στο πάτωμα, ο
νεροχύτης έχει τρία πιάτα άπλυτα, ο καναπές δεν είναι τακτοποιημένος, και λες
«Άσ’ το, θα το κάνω μετά, αργότερα, δεν είναι τώρα η κατάλληλη στιγμή». Αυτά τα
«άσ’ το» δημιουργούν μικρές μη εκπληρώσεις. Οι μη εκπληρώσεις σε οδηγούν στο να
μην ικανοποιήσεις τις ανάγκες σου και, όταν μια ανάγκη δεν ικανοποιείται,
γίνεται απωθημένο. Οι μικρές μη
εκπληρώσεις, οι ανικανοποίητες ανάγκες, μετατρέπονται σε μικρές πηγές άγχους,
οι μικρές πηγές άγχους συσσωρεύονται, και στο τέλος της ημέρας δεν νιώθεις καλά
και δεν ξέρεις τον λόγο.
Ο λόγος όμως είναι ότι έχει συσσωρευτεί το άγχος που πηγάζει από
τα πολλά μικρά απωθημένα. Είναι αυτά τα μικρά «άσ’ το καλύτερα» που
δημιούργησαν το αρνητικό συναίσθημα. Και πού σε οδηγεί το άγχος αυτό; Στο να
μην προχωράς παρακάτω, να μην ξεκινάς καν άλλα πιο σημαντικά πράγματα.
Όταν αναβάλλεις τα μικρά, προγραμματίζεσαι να αναβάλλεις τα
σπουδαία, ενώ όταν εκπληρώνεις τα μικρά, προγραμματίζεσαι για να εκπληρώνεις τα
σπουδαία.
Αν πιάσεις την πετσέτα και τη βάλεις στη θέση της, αν συμμαζέψεις
τον καναπέ, αν πλύνεις αυτά τα τρία πιάτα, δημιουργείς ένα περιβάλλον το οποίο
είναι πιο φιλικό προς εσένα, πιο δημιουργικό. Απομακρύνεται το αρνητικό
συναίσθημα, αυτό που δεν σου επιτρέπει να αναλάβεις δράση, που θα σου φέρει
αποτελέσματα. Ουσιαστικά, με τις εκπληρώσεις αυτές έλεγξες το περιβάλλον σου,
για αυτό και νιώθεις το συναίσθημα της νίκης και της πληρότητας.
Το να ολοκληρώσεις κάτι που αισθάνεσαι ότι πρέπει να γίνει
(εκπλήρωση) πόσο άμεση σχέση έχει με το συναίσθημα της ολοκλήρωσης που πηγάζει
από αυτό (πληρότητα); Ίσως παρατήρησες τη σύνδεση μεταξύ της λέξης «εκ-πλήρωση»
και της λέξης «πληρότητα». Ολοκληρώνοντας αυτά που έχεις αφήσει στη μέση, είσαι
σε καλύτερη διάθεση και νιώθεις πιο έτοιμος ώστε να καλέσεις έναν φίλο στο
τηλέφωνο, να κανονίσεις μια έξοδο ή απλώς να καθίσεις σπίτι σου και να πιεις
ένα ποτήρι κρασί. Το μυαλό σου είναι πλέον ελεύθερο από σκέψεις αναβολής και
μπορεί να σκεφτεί πιο καθαρά. Απελευθερώνεις χώρο διαθέσιμης μνήμης αλλά και
συναισθηματικό φορτίο, που σε κάνει πιο δυνατό και σε οδηγεί στο επόμενο
επίπεδο.
Πιο ήρεμος από ποτέ, ίσως σκεφτείς μια υπέροχη ιδέα για ένα νέο
προϊόν, ένα νέο project, μια νέα συνεργασία, η οποία θα πυροδοτήσει μια σειρά
γεγονότων, οδηγώντας σε κάτι πολύ καλύτερο από αυτό που είχες μέχρι εκείνη τη
στιγμή. Ή μπορεί απλώς να μη συμβεί τίποτα, αλλά να έχεις κερδίσεις μια όμορφη
στιγμή. Και όλα αυτά ξεκινούν από τις μικρές εκπληρώσεις, δηλαδή από τις
αναβολές της αναβλητικότητάς σου.
Εμμανουήλ Ρουμελιώτης
