Στόχος διαδηλωτών έγινε ο Μητροπολίτης Πατρών Χρυσόστομος

Αίσθηση έχουν προκαλέσει οι σκηνές που διαδραματίσθηκαν χθες, Τετάρτη,  έξω από το Επισκοπείο καθώς ο Μητροπολίτης Πατρών Χρυστόστομος έγινε στόχος των διαδηλωτών που συγκεντρώθηκαν στην πλατεία Γεωργίου κατά της υποχρεωτικότητας των εμβολίων.

Αμέσως μετά την πλατεία, οι διαδηλωτές κατευθύνθηκαν στο Επισκοπείο της Μητρόπολης για να καλέσουν τον Μητροπολίτη Χρυσόστομο να βγει στο μπαλκόνι.

Οι διαδηλωτές φώναζαν συνθήματα κατά των εμβολίων και της κυβέρνησης και του Μητροπολίτη Πατρών Χρυσόστομο.

Οι διαδηλωτές έμειναν στο σημείο για αρκετή ώρα ενώ ένας φανατικός σήκωσε πλακάτ και το έβαλε μπροστά από την πόρτα του Επισκοπείου.

Τέλος ο Σεβασμιώτατος σε δήλωση που έκανε μια μέρα μετά τα γεγονότα στο thebest.gr μεταξύ άλλων ανέφερε:  «Ουδέν σχόλιο. Δεν έχω να κάνω καμία δήλωση ή σχόλιο. Είδατε μόνοι σας τι συνέβη , μπορείτε να κρίνετε και να βγάλετε τα συμπεράσματα σας. Εγώ εκφράζω την άποψη της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας».

Να ετοιμαζόμαστε για Εκκλησία Κατακομβών!!!

 

«ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ», ἐκδοση Γ ἐπηυξημένη, 2015, σελ. 27

Ἔ, φεύγουμε κ᾿ ἐμεῖς ἀπὸ τὸ σχῆμα αὐτὸ τῆς Ἐκκλησίας, ποὺ ἀπελαμβάναμε ὡρισμένα προνόμια σὲ ὡρισμένας ἐποχὰς καὶ εἶχε μερικὴ ἐλευθερία. Φεύγουμε πλέον ἀπὸ τὸ σχῆμα αὐτὸ τῆς Ἐκκλησίας, καὶ μπαίνομε στὸ σχῆμα τῶν κατακομβῶν.

Tότε πλέον, ὄχι μόνο τροπικῶς, ἀλλὰ καὶ τοπικῶς θὰ χωριστοῦμε. Καὶ ἡ Ἐκκλησία θὰ διωχθῇ· καὶ οἱ ναοὶ θὰ κλείσουν, ὃν τρόπον ἔχουν κλείσει στὴν Ἀλβανία καὶ σὲ ἄλλα μέρη.

Διωγμός. Φαίνονται αὐτὰ ἀπίστευτα· ἀλλὰ ὅλες οἱ ἐνδείξεις φανερώνουν, ὅτι ἐκεῖ βαίνομε. Λοιπόν, πρέπει κ᾿ ἐμεῖς νὰ προετοιμάσωμε τὸν ἑαυτό μας διὰ Ἐκκλησίαν κατακομβῶν.

Ἀλλὰ γεννᾶται τὸ ἐρώτημα. Ἔχομε ἐμεῖς τὴν διάθεσιν αὐτήν; Τί λέτε; Μήπως συμβῇ ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον εἶπε ὁ Χριστὸς στὸν Πέτρο· «Σίμων Σίμων, ἰδοὺ ὁ σατανᾶς ἐξῃτήσατο ὑμᾶς τοῦ σινιάσαι ὡς τὸν σῖτον» (ὁ σατανᾶς, λέει, ζητάει νὰ σᾶς κοσκινίσῃ)· «ἐγὼ δὲ ἐδεήθην περὶ σοῦ ἵνα μὴ ἐκλίπῃ ἡ πίστις σου» (Λουκ. 22,31). Ὁ Κύριος ἐγνώριζε τὴν ἀδυναμία τοῦ Πέτρου καὶ ὅτι, ναὶ μὲν εἶχε πόθο εἰλικρινῆ νὰ μείνῃ κοντὰ στὸ Χριστό, ἀλλὰ ἦταν τὸ πνεῦμα του ἀσθενές.

Ὁ Πέτρος ἀπήντησε· «Ἐγώ, Κύριε, μαζί σου θὰ εἶμαι». Κ᾿ ἐσεῖς τώρα εἶστε ἐδῶ πέρα, μαζί μου. Ἀλλὰ θὰ εἶστε πάντα;

Θὰ περάσετε κόσκινο. Δὲν θέλω νὰ σᾶς ἀπογοητεύσω. Ὡραῖα εἶστε τώρα ὅλες ἐδῶ. Δὲν σᾶς πειράζει κανείς, δὲν σᾶς καταδιώκει κανείς. Ἐλεύθερο κατηχητικὸ σχολεῖο ἔχετε, ἐλεύθερες συγκεντρώσεις κάνετε, ἐλεύθερα εἶνε ὅλα. Ζῆτε πάνω σ᾿ ἕνα ὄρος Θαβώρ. «Kαλόν ἐστιν ἡμᾶς ὧδε εἶναι» (Mατθ. 17,4). Ἔχετε τὴ συντροφιά σας, τὸ φαγητό σας, τὸν ὕπνο σας, τὰ κέντρο σας, τὰς εὐκολίας σας. Ὅλα αὐτὰ εἶνε καλὰ καὶ εὐχάριστα. Ἀλλὰ μετὰ ὁ Θεὸς θὰ μᾶς δώσῃ μιὰ κλωτσιά, ὅπως λέει καὶ ὁ Χότζνερ, καὶ θὰ μᾶς πετάξῃ ἀπὸ τὸ ὄρος Θαβώρ· θὰ μᾶς ῥίξῃ κάτω, στὴν σκληρὰν πεδιάδα, στὸ σχῆμα αὐτό.

Γεννᾶται λοιπὸν τὸ ἐρώτημα· ἐμεῖς εἴ­μεθα προετοιμασμένοι γιὰ ἕνα τέτοιο διωγμό; Ἔχομε ἐμεῖς τὸ θάρρος καὶ τὴν αὐταπάρνησιν τοῦ μάρτυρος ἐκείνου, ποὺ ἄκουε νὰ πλησιάζῃ τὸ μούγκρισμα τῶν λεόντων καὶ ἔλεγε· «Nά, ἀκούεται ἡ σάλπιγξ, ἀκούεται ἡ σάλπιγγα ποὺ μὲ καλεῖ»; Ἔχομε ἐμεῖς τέτοια αὐταπάρνησι καὶ θυσία; Ἐμεῖς οἱ ὑλικοί, οἱ γήινοι ἄνθρωποι, μποροῦμε νὰ φτάσουμε σ᾿ αὐτὸ τὸ σημεῖο, ποὺ ἔφτασαν ὅλοι αὐτοὶ οἱ ἥρωες; Ἔχουμε τὴν αὐταπάρνησιν αὐτὴ τῆς Μαριάμ, μιᾶς ταπεινῆς ὑπηρετρίας, ἡ ὁποία κατώρθωσε νὰ κερδίσῃ τὴν Φαβιόλα;

Πανηγυρικός Αρχιερατικός Εσπερινός και Αρχιερατική Θεία Λειτουργία - 23 & 24 Ιουνίου Γενέσιο Τιμίου Προδρόμου

 

Για όσους ακόμα πιστεύουν ότι η Εκκλησία δεν διώκεται - Μητροπολίτου Καρπενησίου

Μία μικρή ολιγόλεπτη ομιλία του Μητροπολίτου Καρπενησίου κ.κ.  Γεωργίου. Αξίζει να τον ακούσουμε!

Ακούστε ΕΔΩ τον λόγο του.

21/3/21 Κυριακή της Ορθοδοξίας

Τι σημαίνουν Χριστούγεννα από τον μακαριστό Σισανίου και Σιατίστης Παύλο. Μία ομιλία που αγγίζει την Ψυχή!

 

Εγκύκλιος Μητροπολίτου Πατρών Χρυσοστόμου για την περίοδο που διανύουμε.

 Ε Λ Λ Η Ν Ι Κ Η  Δ Η Μ Ο Κ Ρ Α Τ Ι Α

Ι Ε Ρ Α  Μ Η Τ Ρ Ο Π Ο Λ Ι Σ  Π Α Τ Ρ Ω Ν

 

Ἀριθμ. Πρωτ.: 456

 

Ἐν Πάτραις τῇ 5ῃ Δεκεμβρίου 2020

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ

Πρός τό Χριστεπώνυμον Πλήρωμα

τῆς Ἱερᾶς καί Ἀποστολικῆς  Μητροπόλεως Πατρῶν

Παιδιά μου εὐλογημένα,

Μέ τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ πορευόμεθα πρός τήν Βασιλίδα καί Μητρόπολη τῶν Ἑορτῶν, τά ἅγια Χριστούγεννα. Οἱ καιροί τούς ὁποίους διανύομε, κρίμασιν οἷς οἶδεν Κύριος ὁ Θεός, εἶναι ἐξαιρετικά δύσκολοι καί τά προβλήματα τά ὁποῖα ἀντιμετωπίζομε εἶναι ποικίλα.

Πρό ἡμερῶν ἑορτάσαμε, μέ πόνο ψυχῆς, ὅπως εἴπαμε καί στό κήρυγμά μας, τόν Ἅγιον Ἀπόστολον Ἀνδρέα.

Παρά τίς δυσκολίες, ἕνεκα τῶν ὑφισταμένων μέτρων, γιά τήν λεγομένη πανδημία, καθ' ὅλο τόν μῆνα Νοέμβριο, ἐδόθη ἡ εὐκαιρία καί ὁ τρόπος νά προσκυνοῦν οἱ πιστοί τόν ἱερώτατο Ἀπόστολο καί Διδάσκαλό μας καί νά μετέχουν στήν Τράπεζα τῆς Ζωῆς, τηρουμένων καί τῶν μέτρων, τά ὁποῖα ὑφίστανται.

Ἡ προσευχή μας, ἀδελφοί μου καί οἱ δεήσεις μας θερμές ἀναπέμπονται πρός Κύριον καί οἱ παρακλήσεις ἀδιαλείπτως τελοῦνται ἀπό τούς Ἱερεῖς μας ἐνώπιον τῆς Ἁγίας Κάρας καί τοῦ Σταυροῦ τοῦ Μαρτυρίου τοῦ Πρωτοκλήτου τῶν Ἀποστόλων.

Καθημερινῶς τελεῖται στόν Ἱερό Ναό τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνδρέου καί στούς ἄλλους Ναούς τῆς πόλεως μας ἡ Θεία Λειτουργία καί ἀκούεται ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ. Μάλιστα μεταδίδονται οἱ ἱερές Ἀκολουθίες καί μέσῳ τῶν Μ.Μ.Ε. τῆς τοπικῆς μας Ἐκκλησίας καί ἄλλων τοπικῶν. Γνωρίζω, ὅτι δέν ἀποτελεῖ αὐτό πανάκεια, ὅμως ἔρχεται ὡς παρηγοριά πρός ὅλους ὅσοι ἀγωνίζονται στήν προσευχή καί στήν ὑπομονή μέ τόν δικό τους τρόπο.

Κατά τήν Ἑορτή τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνδρέου, φροντίσαμε νά τιμηθῇ δεόντως ὁ Ἅγιος, παρά τίς μεγάλες δυσκολίες καί ἡ πόλη μας καί ὁ Λαός μας νά μή στερηθῇ τῆς εὐλογίας.

Πρός τόν σκοπό αὐτό μετά τήν Θεία Λειτουργία, ἐλιτανεύσαμε ἐντός τοῦ Ναοῦ τήν Ἁγία Κάρα τοῦ Ἀποστόλου Ἀνδρέου, ἀλλά καί πέριξ αὐτοῦ.    Ἐπίσης

 

περιήλθαμε μέ τήν Ἁγία Κάρα τοῦ Ἀποστόλου Ἀνδρέου, ἅπασα τήν πόλη τῶν Πατρῶν καί δεήσεις ἐκάναμε μπροστά ἀπό τούς Ἱερούς Ναούς, τά Νοσηλευτικά Ἱδρύματα καί τίς Πλατεῖες εὐλογώντας τήν πόλη μας καί ὅλους τούς ἀδελφούς μας.

Ἐν ὄψει δέ τῶν μεγάλων Ἑορτῶν, κατά τήν συνάντησή μας στό Ἐπισκοπεῖο μέ τόν Ὑπουργό Προστασίας τοῦ Πολίτη, ἐξεθέσαμε τίς πολλές δυσκολίες καί τήν πίεση τῶν Χριστιανῶν, εἰδικά πρό τῶν μεγάλων αὐτῶν Ἑορτῶν καί παρεκαλέσαμε νά μεταφέρῃ τό αἴτημα μας στόν κ. Πρωθυπουργό, ὥστε νά δοθῇ ἡ εὐκαιρία, ὅσο εἶναι δυνατόν, νά ἑορτασθοῦν τά Χριστούγεννα ὑπό καλύτερες συνθῆκες μέ τήν συμμετοχή πιστῶν, τηρουμένων τῶν μέτρων προστασίας ἐκ τῆς λοιμικῆς νόσου τοῦ κορωνοϊοῦ, σύμφωνα μέ τίς ὁδηγίες τῶν εἰδικῶν Ἐπιστημόνων. Τοῦτο ἐξεφράσαμε καί κατά τήν Ἑορτή τοῦ Ἁγίου ὡς αἴτημα πρός τόν Ἅγιό μας, προκειμένου ἐκεῖνος νά τό μεταφέρῃ στόν Θεό, ὁ Ὁποῖος ὠκονόμησε αὐτή τήν δοκιμασία, διά τάς ἁμαρτίας καί τήν ἀποστασίαν ἡμῶν. Ἐξ ὅσων ἐπίσης γνωρίζομε, παρόμοιο αἴτημα ἐγένετο πρός τήν Κυβέρνηση καί ἀπό τόν Μακαριώτατο Ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηνῶν καί Πάσης Ἑλλάδος κ.κ. Ἱερώνυμο καί τήν Ἱερά Σύνοδο.

Γνωρίζομε τίς αὐξημένες πνευματικές ἀπαιτήσεις, κυρίως κατά τό διάστημα αὐτό. Γνωρίζετε, ὅτι ὅλαις δυνάμεσι, εἴμεθα κοντά σας παρέχοντας τήν δυνατότητα, τηρουμένων τῶν μέτρων τά ὁποῖα ὑφίστανται, νά μετέχετε στήν πνευματική καί Μυστηριακή ζωή, πάντα σέ συνεργασία μέ τούς Ἱερεῖς τῶν Ἐνοριῶν σας, οἱ ὁποῖοι εἶναι μέ ὅλη τήν δύναμη τῆς ψυχῆς τους κοντά σας.

Κατά τίς ὧρες τῆς μοναξιᾶς σας εἴμαστε δίπλα σας ὄχι μόνο προσευχόμενοι, ἀλλά καί ἐπικοινωνώντας μαζί σας, μέ κάθε δυνατό τρόπο.

Ἐπίσης οἱ Ἱερεῖς μας ἔχουν λάβει ὁδηγίες, νά πράττουν τό καθῆκον τους, μέ σύνεση καί σοβαρότητα, ὥστε καί ὁ Θεός νά δοξάζεται καί οἱ εὐσεβεῖς Χριστιανοί, πνευματικῶς κυρίως, νά οἰκονομοῦνται. Δι' ὅ,τι χρειασθῆτε θά ἐπικοινωνῆτε μέ τούς Ἱερεῖς τῆς Ἐνορίας σας, ὥστε νά λαμβάνετε τίς ἀπαραίτητες ὁδηγίες διά τά περαιτέρω.

Ἡ τοπική μας Ἐκκλησία συμπάσχει μέ τά παιδιά της καί αἵρει τόν σταυρό τῆς ὀδύνης, ὅπως ἐπέτρεψεν ὁ Κύριος. Εἴμεθα κοντά στούς ἀσθενεῖς, οἱ ὁποῖοι εὑρίσκονται στά Νοσοκομεῖα τῆς πόλεώς μας καί ὅλης τῆς Πατρίδος μας καί ὄχι μόνο. Εἴμαστε κοντά στό Ἰατρικό καί Νοσηλευτικό Προσωπικό καί στούς οἰκείους τῶν ἀδελφῶν μας, οἱ ὁποῖοι δοκιμάστηκαν καί δοκιμάζονται ἀπό τήν ἀσθένεια ἤ ἔφυγαν ἀπό κοντά μας, κατά τό διάστημα αὐτό.

Ἀδελφοί μου, κοντά στά ὅσα παραπάνω σᾶς ἀνέφερα, παρακαλῶ τήν ἀγάπη σας, ὅσο εἶναι δυνατόν ἀνθρωπίνως, νά προσέχετε τήν ὑγεία σας, ἡ ὁποία εἶναι δῶρο τοῦ Θεοῦ ἀνεκτίμητο. Μέσα ἀπό αὐτή τήν δοκιμασία, ἀναθεωροῦμε πολλά πράγματα στήν ζωή μας καί ἐκτιμοῦμε ὅσα, τυχόν, δέν εἴχαμε, ὅσο ἔπρεπε, ἐκτιμήσει. Τήν πνευματική δηλαδή καί Μυστηριακή ζωή,

 

τόν ἐκκλησιασμό, τήν ψυχοσωματική ὑγεία, τήν ἐλευθερία, τήν κοινωνική ζωή καί τόσα ἄλλα.

Παιδιά μου εὐλογημένα, ἀπό τά βάθη τῆς ψυχῆς μου εὔχομαι σέ ὅλους σας κάθε οὐράνιο ἀγαθό παρά τούς Πατρός τῶν φώτων, καλή καί εὐλογημένη περαιτέρω πορεία, μέ ἀκράδαντη πίστη στόν Θεό, μέ μετάνοια, μέ ὑπομονή, μέ ἀγάπη καί ἑνότητα, ὥστε πρῶτα ὁ Θεός, νά φθάσωμε νά ἑορτάσωμε τά Χριστούγεννα μέ καλύτερες συνθῆκες, ὅπως εἶναι καί ἡ βαθειά ἐπιθυμία τῆς ψυχῆς ὅλων μας

Εὐλογημένες Ἑορτές

Σᾶς ἀσπάζομαι μέ ὅλη μου τήν ἀγάπη 

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

Ο ΠΑΤΡΩΝ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ

Μα, βρίσκεται η Εκκλησία "εν διωγμώ" το έτος 2020;

 ... κι όμως, ο Μητροπολίτης Κερκύρας κηρύσσει την τοπική Εκκλησία ότι βρίσκεται εκ των πραγμάτων «εν διωγμώ»!!!

Απαγορεύει η πολιτεία να προσκυνήσουν τον άγιο Σπυρίδωνα.

Ο ναός θα παραμείνει αποκλεισμένος και φρουρούμενος ώστε να μην πλησιάσει ουδείς.

Ας ενώσουν τις φωνές τους όλοι οι Αρχιερείς να κόψουν τις κλωστές που μας κρατούν ακίνητους και μουδιασμένους, αλλιώς η κατακραυγή του κόσμου θα είναι μέγιστη και η Χάρη του Θεού θα εγκαταλείψει τους ΔΕΙΛΟΥΣ!!!

Το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός Σοφού.

Περί Μαρτύρων του Ιεχωβά - Μητροπολίτης Χρυσόστομος Πατρών

Ἐν Πάτραις τῇ 4ῃ Δεκεμβρίου 2020

Πρός

τόν Ἱερόν Κλῆρον καί

τόν εὐσεβῆ Λαόν

τῆς Ἱερᾶς καί Ἀποστολικῆς Μητροπόλεως Πατρῶν

Ἀδελφοί μου ἀγαπητοί καί τέκνα ἐν Κυρίῳ, 

Κατ΄ αὐτόν τόν καιρό οἱ λεγόμενοι Μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβᾶ, ἐκμεταλλευόμενοι τίς δύσκολες καταστάσεις πού ἀντιμετωπίζει ὁ Ἑλληνικός Λαός, ἔχουν κατακλύσει ἰδιῶτες, δημοσίους φορεῖς, ἐπιχειρήσεις, ἀκόμη καί σχολεῖα μέ ἠλεκρονικά μηνύματα μέσω τῶν ὁποίων, ἀσκοῦν προσηλυτισμό μέ σκοπό νά ἐπηρεάσουν μέ τίς κακόβουλες καί λίαν ἐπικίνδυνες δοξασίες τους, τούς ἀνθρώπους.

Πολλάκις ἔχομε ἀσχοληθεῖ μέ τό θέμα αὐτό καί ἔχομε ἐνημερώσει τό Χριστεπώνυμο Πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας περί τῆς δεινῆς αὐτῆς παναιρέσεως, ἡ ὁποία ξεκίνησε τό 1884 ἀπό τήν Ἀμερική, μέ ἐμπνευστή της τόν Κάρολο Ρῶσσελ.

Πρόκειται γιά μία πολυεθνική ἐμπορική μετοχική ἑταιρεία, ἡ ὁποία ἔχει τήν ἕδρα της στό Μπρούκλιν τῶν Η.Π.Α. καί ἔχει παραρτήματα σέ ὅλο τόν κόσμο.

Οὐδεμία σχέση ἔχουν, οἱ Μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβᾶ, μέ τόν Χριστιανισμό. Χρησιμοποιοῦν τόν τίτλο, τόν ψευδῆ καί παραπλανητικό "Χριστιανοί Μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβᾶ". Εἶναι ὅμως γνωστοί καί με τό ὄνομα "χιλιασταί", ἕνεκα τῶν δοξασιῶν τους.

Πρόκειται γιά ρατσιστική ὀργάνωση. Διδάσκουν, σύν τοῖς ἄλλοις,  ὅτι ὅσοι δέν ὑπακούουν στήν διδασκαλία τῆς ἑταιρείας, ὅσοι δηλαδή δέν εἶναι Μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβᾶ, κατά τόν "Ἀρμαγεδῶνα" πού σύντομα, κατ' αὐτούς θά γίνῃ, θά σφαγοῦν καί θά πλύνουν οἱ Μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβᾶ τά πόδια τους στό αἷμα τῶν μή χριστιανῶν (Σκοπιά 1968, σελ.83).

Τίς δοξασίες τους, τίς διακινοῦν μέσα ἀπό τά περιοδικά "ΣΚΟΠΙΑ" και "ΞΥΠΝΑ".

Συνοπτικά θά λέγαμε ὅτι ἔχουν υἱοθετήσει ὅλες τίς ἀναφυεῖσες κατά καιρούς αἱρέσεις, οὐσιαστικά ἔχουν ἀπορρίψει  ὅλη τήν διδακαλία τῆς ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.

Ἐνδεικτικά ἀναφέρομε τά ἑξῆς:

1. Ἀρνοῦνται τό δόγμα περί τῆς Ἁγίας Τριάδος καί ὑβριστικά ἀναφέρουν ὅτι πρόκειται γιά τήν χειρότερη σατανική πλάνη.

2. Ἀρνοῦνται τήν Θεότητα τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.

3. Ἀρνοῦνται τήν Θεότητα τοῦ Παναγίου Πνεύματος.

4. Ἀρνοῦνται τήν φύση τῆς Ἐκκλησίας, στήν θέση τῆς ὁποίας τοποθετοῦν τήν φυλλαδική ἐμπορική ἑταιρεία "Σκοπιά", στήν ὁποία ὀφείλουν, κατ' αὐτούς,  νά ἐνταχθοῦν "οἱ δοῦλοι τῆς βασιλείας".

5. Δέν δέχονται τήν διδασκαλία περί τῆς ἀθανασίας τῆς ψυχῆς. Μιλοῦν γιά ἐκμηδένιση τῶν ἀνθρώπων μετά θάνατον, ὅπως συμβαίνει μέ τά ζῶα.

6. Μιλοῦν ἀπαξιωτικά- ὑβριστικά γιά τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο, τήν ὁποῖα δέν τιμοῦν ὡς Ἀειπάρθενον, ἀφοῦ κατά τήν ψευτοδιδασκαλία τους ὁ Χριστός δέν εἶναι Θεός.

7. Ἀρνοῦνται τήν τιμή τῶν Ἁγίων καί ἀπορρίπτουν τήν μεσιτεία τους πρός τόν Θεό.

8. Ὑβρίζουν τόν Τίμιο Σταυρό καί φρίττουν στήν θέα του, ὅπως ὁ διάβολος. Σημειωτέον ὅτι μέχρι τό 1931 ἡ "Σκοπιά" εἶχε ὡς ἔμβλημα τόν Σταυρό. Μετά ἄλλαξαν γνώμη, ὅπως συμβαίνει κατά καιρούς μέ τίς δοξασίες τους.

9. Ἀρνοῦνται τήν τιμή στίς ἱερές εἰκόνες.

10. Δέν δέχονται τήν παράδοση τῆς Ἐκκλησίας.

11. Πρέπει ἰδιαιτέρως νά σημειώσωμε ὅτι ἀρνοῦνται τήν μετάγγιση αἵματος καί καταντοῦν ὡς ἐκ τούτου ἄκρως ἐπικίνδυνοι.

12. Ἀρνοῦνται νά ὑπερασπισθοῦν τήν Πατρίδα, ἀφοῦ δέν δέχονται νά κρατήσουν ὅπλο.

Ἀδελφοί μου,

Οἱ Μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβά ἤ Χιλιασταί, ὅπως εἶναι γνωστοί προκειμένου νά πλησιάσουν τούς ἀνθρώπους καί νά προσηλυτίσουν, χρησιμοποιοῦν ποικίλους σατανικούς τρόπους, ὅπως παρερμηνευόμενα ἀπ' αὐτούς χωρία τῆς Ἁγίας Γραφῆς κλπ. Μέ αὐτό τόν τρόπο πλησιάζουν ἄνθρώπους ἀφελεῖς τούς ὁποίους παρασύρουν στήν πλάνη.  

Στίς ἐπισκέψεις τους πίσω ἀπό μιά ἐπίπλαστη "εὐγένεια" κρύβουν ὕπουλο χαρακτῆρα καί γι' αὐτό τόν λόγο πρέπει νά ἀποφεύγετε τήν μεταξύ τους συζήτηση καί νά ἐνημερώνετε τόν Ἱερέα τῆς Ἐνορίας σας ἤ τήν Ἱερά Μητρόπολη.

Νά τούς τονίζετε ὅτι εἶστε μέλη τῆς Μιᾶς, Ἁγίας, Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας καί μελετᾶτε τήν Ἁγία Γραφή, ὅπως τήν ἑρμηνεύει ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία καί νά τούς ἀποκλείετε κάθε ἄλλη συζήτηση. Να μή δεχώσαστε τά βιβλία καί τά φυλλάδια τους.

Ἐμεῖς πρέπει νά μένωμε ἀμετακίνητοι στήν ἀπό τόν Θεό ἀποκεκαλλυμένη ἀλήθεια καί στήν διδασκαλία τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων καί τῶν Ἁγίων Πατέρων μας. Να ζοῦμε συνειδητά τήν ζωή τῆς Ἐκκλησίας καί νά μετέχωμε στήν Μυστηριακή ζωή.

Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος μᾶς παραγγέλλει: "καὶ ἐὰν ἡμεῖς ἢ ἄγγελος ἐξ οὐρανοῦ εὐαγγελίζηται ὑμῖν παρ' ὃ εὐηγγελισάμεθα ὑμῖν, ἀνάθεμα ἔστω"(Προς Γαλάτας α΄, 8). 

Ἐπίσης ἀδελφοί μου, νά προσευχώμεθα γιά τούς ἀνθρώπους αὐτούς τούς ὁποίους ἔχει στά νύχια του ὁ παμπόνηρος διάβολος, ὥστε νά σωθοῦν καί νά μή τούς καταπιῇ ἡ κόλαση. Τόσον αὐτούς, ὅσο τούς ἄλλους αἱρετικούς τούς καλοῦμε ἐν ἀγάπῃ σέ μετάνοια καί σέ ἐπιστροφή στήν ἁγία μάνδρα τοῦ Κυρίου, δηλαδή, στήν Ἁγία μας Ἐκκλησία.

Τέλος νά ἐνημερώνετε καί τούς γνωστούς σας, τούς γείτονές σας, τούς φίλους σας περί τῆς ἐπικινδύνου αὐτῆς διδασκαλίας καί περί τῶν σατανικῶν κινήσεων τῶν Μαρτύρων τοῦ Ἰεχωβᾶ, ὥστε ὅλοι ἑνωμένοι νά ἀντιμετωπίζωμε αὐτή τήν ἐπίθεση τοῦ διαβόλου.

Τελειώνοντας ἐπαναλαμβάνομε ὅτι "Δέν ὑπάρχει σωτηρία μακράν τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καί ἔξω ἀπό τήν Ἐκκλησία Του". 

Σᾶς ἀσπάζομαι ἐν Κυρίῳ μέ ἀγάπη πατρική

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

+Ο ΠΑΤΡΩΝ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ

Προβληματίζομαι με τα όσα συμβαίνουν στον τόπο μας.

 

Του Σεβ. Μητροπολίτου Καστορίας Σεραφείμ, Υπερτίμου και Εξάρχου Άνω Μακεδονίας

Προβληματίζομαι με τα όσα συμβαίνουν στον τόπο μας.

Προβληματίζομαι με την τρομοκρατία και τον φόβο που ασκείται στον ελεύθερο στη σκέψη και αδούλωτο στην καρδιά Έλληνα Ορθόδοξο.

Και ποιός δεν προβληματίζεται τις ημέρες αυτές, από τον απρόσκλητο επισκέπτη, τον ιό, που καθήλωσε την έπαρση όλων μας, την οφρύν των ισχυρών της γης και ακόμη και αυτήν την επιστήμη;

Ήρθε να μας θυμίσει πόσο αδύναμοι είμαστε και πόσο μικροί μπροστά στα μάτια του Θεού. Δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα απολύτως χωρίς την παρουσία Του στη ζωή μας : «Χωρίς εμού, ου δύνασθε ποιείν ουδέν»[1].

Προβληματίζομαι, όταν βλέπω τα αστυνομικά όργανα να περιφρουρούν τον υπερμεγέθη Ιερό Ναό του Αγίου Ανδρέα στην Πάτρα, μην τυχόν και πλησιάσει κανείς κατά την ημέρα της εορτής του Πρωτοκλήτου Αποστόλου, που τόσο ευλαβικά τιμάται στην πρωτεύουσα της Πελοποννήσου.

Σκέφτηκα, μήπως θα συλλάβουν τον απόστολο, ο οποίος επί τόσα χρόνια είναι ο προϊστάμενος των Πατρέων και ο οποίος έσωσε την ιερά του κληρουχία – την πόλη που μαρτύρησε και κατέχει ως πολύτιμο θησαυρό τον τάφο του και τη χαριτόβρυτο τιμία κάρα του – από πολλές δυσκολίες και ισχυρούς σεισμούς, ικετεύοντας τον Δεσπότη Χριστό για τα παιδιά του;

Έτσι τον είδε ο Όσιος Παΐσιος, γονατιστό στον θρόνο του Δεσπότου Χριστού, να Τον παρακαλεί για την Πάτρα και τους Πατρινούς.

«Είναι παιδιά μου», του έλεγε, «και σε παρακαλώ να τους βοηθήσεις». Αυτό, μάλιστα, το διηγήθηκε ο ίδιος στον μακαριστό Μητροπολίτη Πατρών, κυρό Νικόδημο.

Προβληματίζομαι, όταν παραθεωρείται η Εκκλησία και μάλιστα, τοποθετείται η λατρεία κάτω ακόμη και από τις καθημερινές συνήθειες του κάθε ανθρώπου.

Μπορούμε να περπατούμε, μπορούμε να επισκεπτόμαστε τις υπεραγορές, μπορούμε να αθλούμαστε, μπορούμε να βγάζουμε βόλτα το κατοικίδιό μας, αλλά δεν μπορούμε να εκκλησιαστούμε.

Δεν μπορούμε να κοινωνήσουμε των Αχράντων Μυστηρίων. Δεν μπορούμε να πάρουμε μέσα μας την αθάνατη τροφή, το Σώμα και το Αίμα του Χριστού. Μα, ο άνθρωπος είναι διφυής και δισυπόστατος!

Αποτελείται από ύλη και από πνεύμα και το πνεύμα τρέφεται με την αθάνατη τροφή και ζωογονείται με τη χάρη του Θεού.

Η Εκκλησία είναι για τη ζωή των Χριστιανών, ότι είναι ένα νοσοκομείο ή ένα θεραπευτήριο για τη ζωή των ασθενούντων.

Μάλιστα, ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος την ονομάζει «το μέγα και θαυμαστόν και ευρύχωρον πανδοχείον»[2]. Κι όπως μέσα στο νοσοκομείο υπάρχουν ιατροί, νοσοκόμοι και ασθενείς, το ίδιο συμβαίνει και μέσα στην Εκκλησία.

Υπάρχουν οι ιατροί, οι ποιμένες της Εκκλησίας, που χειρίζονται την τέχνη της ιατρικής και, με τη χάρη των Ιερών Μυστηρίων, παρέχουν τη θεραπεία της ψυχής και του σώματος σε αυτούς οι οποίοι την ζητούν.

Αυτό σημαίνει κάτι πολύ σπουδαίο, ότι γνωρίζουν δηλαδή τι είναι η υγεία, είναι οι ίδιοι υγιείς και παρέχουν την υγεία και στους ασθενούντες.

Αν δεν υπάρχει υγεία σε αυτούς, δεν μπορούν και να τη μεταδώσουν, άρα και να θεραπεύσουν. Υπάρχουν οι νοσοκόμοι, που βοηθούν τους γιατρούς στο έργο της θεραπείας, υπάρχουν και οι άρρωστοι, που ζητούν τη θεραπεία.

Μπορούμε να κλείσουμε ένα νοσοκομείο;

Μπορούμε να βομβαρδίσουμε ένα νοσοκομείο;

Βεβαίως, τοποθετούμαι ευθέως: είμαι υπέρ των μέτρων για την προστασία της υγείας του ανθρώπου. Έχω συστήσει μέχρι τώρα άπειρες φορές στον ακριτικό λαό της Καστοριάς να απέχει από τους συνωστισμούς, να φορά τη μάσκα, την οποία συνιστούν οι λοιμωξιολόγοι, όπως π.χ. η εξαίρετη κ. Γιαμαρέλλου, έχω συστήσει, ακόμη, όταν οι Εκκλησίες ήταν ανοιχτές, να τηρούνται επακριβώς οι αποστάσεις.

Προβληματίζομαι, ακόμη, γιατί στην Κύπρο, στην Αγγλία, στη Γαλλία, στην Ολλανδία, στην Πολωνία, σε χώρες της Ευρώπης δηλαδή, με πολλές από αυτές να έχουν πιο επιβαρυμένο φορτίο από το δικό μας, σύμφωνα με τις δηλώσεις των επιστημόνων αλλά και την παραδοχή της ελληνικής κυβέρνησης, οι τόποι λατρείας δεν έκλεισαν καθόλου ή ανοίγουν με περιορισμούς.

Το ίδιο και στις ΗΠΑ, με βάση πρόσφατη απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Μήπως, άραγε, η αβίαστη τέλεση των θρησκευτικών καθηκόντων δεν κατοχυρώνεται συνταγματικά στην Ελλάδα;

Προβληματίζομαι ακόμη περισσότερο γι’ αυτόν τον λαό που υποφέρει. Πονεμένος, άνεργος, πτωχός, δεν έχει που να ακουμπήσει, περιμένει μια ανάσα. Περιμένει έναν λόγο, μια παρηγοριά, ιδιαίτερα τις ημέρες αυτές τις μεγάλες της πίστεώς μας.

Να επισκεφθεί τους ναούς, να συμμετάσχει στις ιερές ακολουθίες και όχι να τις παρακολουθήσει, γιατί, δεν πρόκειται για θέατρο όπως πολλοί νομίζουν ,αλλά για βιωματική συμμετοχή στα δεσποτικά γεγονότα, τα οποία εορτάζει η Εκκλησία μας, ο λαός μας, αυτό το μικρό λήμμα.

Άλλωστε, η Εκκλησία ποτέ δεν στάθηκε στους πολλούς, παρά στους ολίγους, κατά τον λόγο του Χριστού: «μη φοβού το μικρόν ποίμνιον»[3]. Αυτό το μικρό ποίμνιο ζητεί να πάρει τη χάρη του Θεού που τόσο έχει ανάγκη και μάλιστα, το Σώμα και το Αίμα του Χριστού, που ανακαινίζει την ύπαρξη του ανθρώπου.

Προβληματίζομαι, όταν ακούω ότι για όλα φταίει η Εκκλησία. Αυτή που μέχρι σήμερα προσέφερε τα πάντα για τον λαό της.

Θέλουμε την Εκκλησία να μην έχει φωνή, να μην έχει λόγο, να ασκεί μόνο τη φιλανθρωπία και τη διακονία της στον παράγοντα άνθρωπο, όπως την εφήρμοζε όλα τα χρόνια από την ίδρυσή της και ιδιαίτερα σήμερα, με χιλιάδες συσσίτια και αμέτρητη βοήθεια.

Την αναγνωρίζουμε μόνο γι’ αυτό και τη θέλουμε μόνο γι’ αυτό, με συνέπεια εκείνοι που διακονούν το έργο της με σύνεση και ακρίβεια να μην υπολογίζονται από τους κρατούντες.

Προτιμούν, μήπως, να μην έχουν φωνή, να μην εισακούονται, όπως οι υπόλοιπες τάξεις του λαού μας και να χαρακτηρίζονται ως «ανθρωπάκια»;

Προβληματίζομαι, όταν βλέπω στη Ρουμανία και σε άλλα κράτη τους ανθρώπους, έστω και αποσπασματικά εντός και εκτός των ναών, να προσεύχονται και να ζητούν το έλεος του Θεού.

Να λιτανεύουν, ακόμη, τα ιερά λείψανα και να ικετεύουν τον Άγιο Θεό, Επίσκοποι και Πρεσβύτεροι, για τη σωτηρία του λαού του Θεού. Θα πείραζε, άραγε, να ήταν ανοιχτοί οι ναοί όπως γίνεται σε άλλα κράτη, με όλα εκείνα τα μέτρα τα οποία προβλέπει η πολιτεία για την αποφυγή μετάδοσης αυτής της μολυσματικής ασθενείας;

Σκεφθήκαμε τι γίνεται μέσα στα σπίτια του λαού μας, τα ψυχολογικά προβλήματα, την ενδοοικογενειακή βία κι όλα εκείνα τα επακόλουθα; Ξεχνούμε, ακόμη, τις αυτοκτονίες;

Αγνοούμε τον κόπο στον οποίο υποβάλλονται Επίσκοποι και Πρεσβύτεροι της Εκκλησίας, προκειμένου να κρατούν σε ηρεμία αυτόν τον πονεμένο λαό και να τον αποτρέπουν από δυσάρεστες καταστάσεις;

Έλεγα σε κάποιο υψηλόβαθμο της πολιτείας, πριν από καιρό, ότι δεν πρέπει να στεκόμαστε μόνο στην προσφορά της Εκκλησίας στα υλικά αγαθά, αλλά κυρίως στα πνευματικά, γιατί η Εκκλησία με το Μυστήριο της Εξομολογήσεως χαρίζει γαλήνη, ισορροπία και προσαρμοστικότητα στις καρδιές των ανθρώπων.

Είμαι, λοιπόν, υπέρ των μέτρων, όπως και πιο πάνω δήλωσα, γιατί πρέπει να προστατέψουμε την υγεία του ανθρώπου, την υγεία του καθενός μας.

Γι’ αυτό και συνιστώ ανεπιφύλακτα όλα αυτά τα οποία σήμερα μας προτείνουν οι επιστήμονες. Θέλω, όμως, να δηλώσω ότι επιθυμώ οι ναοί μας να είναι ανοιχτοί, «για να μείνει ανοιχτή και μία χαραμάδα ελπίδας μέσα μας.

Λίγο φως. Το οξυγόνο της θείας λατρείας μας είναι πολύ πιο αναγκαίο από το οξυγόνο της αναπνοής»[4]. Επιθυμώ οι ναοί να μείνουν ανοιχτοί. Ο λαός μας το απαιτεί, διότι δεν μπορεί να κάνει Χριστούγεννα με κλειστούς ναούς…

Για εμάς, ο ναός δεν είναι ένας χώρος συνηθισμένος όπως άλλοι χώροι, αλλά τόπος αφιερωμένος στον Θεό, που έχει ένοικο τον Θεό και πλούσια την παρουσία της χάριτός Του.

Γι’ αυτό, ο Άγιος Ιωάννης της Κρονστάνδης θα πει πώς η Εκκλησία είναι το σχολείο της πίστεως και της λατρείας που θεμελίωσε ο ίδιος ο Θεός.

Η ψυχή μέσα στον ναό μαλακώνει από την κατανυκτική προσευχή και τα δάκρυα που τρέχουν από τα μάτια μας. Μέσα στον άγιο ναό και εμείς οι ίδιοι γινόμαστε ναός του Αγίου Πνεύματος με τις προσευχές, τα λόγια του Θεού και τα μυστήρια[5].

Προβληματίζομαι, αλλά ελπίζω!

Προβληματίζομαι, αλλά δεν απελπίζομαι!

Προβληματίζομαι και αναμένω…

Ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος είναι αποκαλυπτικός και σήμερα: «Έρρει τα καλά, γυμνά τα κακά, ο πλούς εν νυκτί, πυρσός ουδαμού, Χριστός καθεύδει»[6]. Ο Χριστός καθεύδει, ο Χριστός προσμένει τη μετάνοιά μας για να κοπάσει η θύελλα.

Προσμένει την τόλμη της πίστεως για να ακουστεί ο προστακτικός Του λόγος: «Σιώπα, πεφίμωσο»[7]…

[1] Ιω. 15,5.

[2] Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, Εις την παραβολήν του εµπεσόντος εις τους λῃστάς, ΕΠΕ

[3] Λκ. 12,32.

[4] Κείμενο Μητροπολίτου Μεσογαίας, «Οι κλειστοί Ναοί απειλούν τους πιστούς. Οι ανοιχτοί όλους τους ιούς», https://www.romfea.gr/epikairotita-xronika/40785-mesogaias-oi-kleistoi-naoi-apeiloun-tous-pistous-oi-anoixtoi-olous-tous-ious.

[5] Μητροπολίτης Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου Ιερόθεος, Ο βλέπων, έκδ. Ιερά Μονή Γενεθλίου της Θεοτόκου (Πελαγίας), Α’ έκδ., 1991, σ.85.

[6] Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος, Επιστολή 80η, Ευδοξίω ρήτορι , PG 37, 153.

Ἐν ὂψει τῆς ἑορτῆς τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνδρέου - Μητροπολίτης Χρυσόστομος Πατρών

 

 Χ Ρ Υ Σ Ο Σ Τ Ο Μ Ο Σ

ΕΛΕῼ ΘΕΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΤΗΣ ΑΓΙΩΤΑΤΗΣ 

ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΠΑΤΡΩΝ

Πρός

τό Χριστεπώνυμον Πλήρωμα

τῆς Ἱερᾶς καί Ἀποστολικῆς  Μητροπόλεως Πατρῶν

Παιδιά μου εὐλογημένα,

Ἐν ὂψει τῆς ἑορτῆς τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνδρέου, ἡ ὁποία ἐφέτος θά τελεσθῇ, δυστυχῶς, μέ λιτότητα καί ἁπλότητα, ἓνεκα τῶν ὑφισταμένων μέτρων καί τῆς δοκιμασίας, τήν ὁποίαν, κρίμασιν οἷς οἶδεν ὁ Θεός, ἐπέτρεψε δι’ ἡμᾶς, αἰσθάνομαι  ἐπιτακτική τήν ἀνάγκη νά ἐπικοινωνήσω μαζί σας καί νά σᾶς ἀπευθύνω λόγον ἀγάπης καί παραμυθίας.

Ἀγάπης, ὡς πνευματικός σας πατήρ, ἀφοῦ ἡ καρδία τοῦ ποιμένος φλέγεται  ἐξ’ ἀγάπης πρός τό ποίμνιό του, πρός τά τέκνα του, ἡ ὁποία ἀγάπη, ὡς στοργή καί ὡς θυσιαστική προσφορά ἐμπνέεται ἀπό τήν ἀγάπη του καί τήν κοινωνία μέ τόν Οὐράνιο Πατέρα μας. Καθ’ ἡμέραν αὐτή ἡ ἀγάπη κατακαίει τό εἶναι μου, τήν σκέψη μου, τήν καρδία μου, τήν ὓπαρξή μου ὁλόκληρη καί μοῦ δίδῃ τήν δύναμη, νά μή δίδω τοῖς ὀφθαλμοῖς μου ὓπνον καί τοῖς βλεφάροις μου νυσταγμόν, γιά τά παιδιά μου, γιά τήν κατά Θεόν εὐτυχία τους καί τήν ἐν γένει χαρά καί εὐφροσύνη τους.

Αὐτή ἡ ἀγάπη κάποιες στιγμές ἐξέρχεται ὡς λάβα ἡφαιστείου ἐκ τῆς καρδίας μου, κυρίως, κατά τίς μεγάλες ἡμέρες καί εὐφρόσυνες  ἑορτές ὃπως εἶναι ἡ πασνεβάσμιος ἑορτή τῆς μνήμης τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνδρέου, ἱδρυτοῦ καί προστάτου τῆς τῶν Πατρέων Ἐκκλησίας.

Αὐτή ἡ λάβα τροφοδοτεῖται ἀπό τήν βαθυτάτη προσευχή πρός τόν Θεό γιά ὑγιεία καί ἀγαλλίαση καί πνευματική εὐφροσύνη καί ἀπόλαυση πάντων τῶν ἀγαθῶν τά ὁποῖα προέρχονται παρά τοῦ Πατρός τῶν φώτων.

Αὐτή ἡ ἀγάπη μέ κάνει νά σκέπτωμαι νυχθημερόν τό τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Παύλου ρῆμα καί νά προσπαθῶ ὃλῃ ψυχῇ καί διανοίᾳ, ὃλαις δυνάμεσι νά τό κάμω πράξη. «Τίς ἀσθενεῖ καί οὐκ ἀσθενῶ, τίς σκανδαλίζεται καί οὐκ ἐγώ πυροῦμαι;»(πρ. Κορινθ, Β, 29)

Εἶναι βεβαιωμένο, παιδιά μου ἀγαπητά καί περιπόθητα, ὃτι ὃταν πλέῃ κανείς σ’ αὐτό τό πέλαγος τῆς ἀγάπης, μέ τίς ὃποιες δυσκολίες καί τούς τόσους σταυρούς, αἰσθάνεται ὃτι ζεῖ πραγματικά καί ὃτι δέν εἶναι ἁπλῶς μιά βιολογική ὓπαρξη.

Αὐτό ὑπαγορεύει ἡ διδασκαλία καί ἡ ἐπί τοῦ σταυροῦ θυσία τοῦ ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνδρέου πρός τόν Ἐπίσκοπο, πρός τόν ἱερό Κλῆρο καί τόν εὐσεβῆ Λαό τῆς Ἐκκλησίας μας.

Αὐτή ἡ ἀγάπη τοῦ Ἐπισκόπου σας, ἰδιαίτερα σήμερα θά ἐκφρασθῇ ὡς παραμυθία, ὡς παρηγορία δηλαδή πρός τά πονεμένα παιδιά του, τά ὁποῖα εἰδικά ἐφέτος δέν μποροῦν πανηγυρικά καί πανευφρόσυνα νά τιμήσουν τόν Πρωταπόστολο καί Πρωτόκλητο μαθητή καί μιμητή τοῦ πάθους τοῦ Σωτῆρος, Ἀνδρέαν τόν ἀοίδιμον. Γνωρίζω τόν πόνο σας, γνωρίζω τήν ἐσωτερική σας ὀδύνη, γνωρίζω τά δάκρυά σας, ἀκούω τόν ἐσωτερικό σπαραγμό σας καί μέ ραγισμένη ἀπό τόν δικό μου πόνο τήν καρδία μου, προσπαθῶ νά σταθῶ ὂρθιος, ἳνα μή παρασύρω τά τέκνα μου εἰς περισσήν λύπην ἓνεκα τῆς ἰδικῆς μου βαθυτάτης ὀδύνης.

Ποσάκις ἐθρήνησα μυστικῶς, παιδιά μου εὐλογημένα, καθ’ ὃλον αὐτό τό διάστημα, ποσάκις ἠγρύπνησα τοῦ Κυρίου δεόμενος, ποσάκις ἐπί ὣρας τό, πῶς καί διατί ἐσκεπτόμουν καί ποσάκις ἀδύναμον τόν ἑαυτό μου συνέλαβα ἐνώπιον τῆς, ὑπό τοῦ Θεοῦ ἐπιτραπείσης φοβερᾶς ὀδύνης, τῆς ψυχοσωματικῆς κοπώσεως καί τῆς ἀνθρωπίνης ἀδυναμίας, τήν ὣρα πού ἐψέλιζα μέ ὃση δύναμη μοῦ εἶχε ἀπομείνει τό «Πάτερ, ἀπελθέτω ἀπ’ ἐμοῦ τό ποτήριον τοῦτο» (Ματθ, 26,39). Ἐκείνη τήν ὣρα ἒβλεπα ὃτι δύναμιν ἐλάμβανα ἀκούοντας Τόν εἰς τόν κῆπον τῶν ἐλαιῶν, προσευχόμενον πρό τοῦ πάθους Κύριόν μας νά λέγῃ, «πλήν οὐχ ὡς ἐγώ θέλω Πάτερ, ἀλλ΄ ὡς Σύ» (Ματθ, 26,39).

Ἀλλά καί ἂλλος πειρασμός ἒκαιε, τήν ὣρα τοῦ πόνου τά σωθικά μου. Ὡς νά ἢκουα φωνάς μυρίας νά φθάνουν εἰς τά ὧτα μου: « Μήπως ἐσύ ἒφταιξες γιά τήν δοκιμασία…;»

Ἐκείνη τήν ὣραν ὃμως τῆς ἀπελπισίας, μιλῶ διά τήν ἀνθρώπινη ἀδυναμία, ἐκείνη τήν ὣρα ἢκουα καί ἀκούω φωνῆς πατρικῆς ἂνωθεν μαρτυρούσης «Οὐ μή σέ ἀνῶ, οὐδ’ οὐ μή σέ ἐγκαταλείπω»(πρ. Ἐβρ, 13,5) καί πάλιν «ὀλιγόπιστε εἰς τί ἐδίστασας;».(Ματθ, 14,31)

Μέ τήν δύναμη λοιπόν, αὐτῆς τῆς φωνῆς τῆς ἂνωθεν μαρτυρούσης τοῦ οὐρανίου Πατρός τήν ἀγάπην καί τήν βεβαιότητητα τῆς ἐξόδου ἐκ τῆς «μαρτυρικῆς γῆς», τῆς ἐρήμου καί ἀβάτου καί ἀνύδρου εἰς τήν γῆν τῆς ἐπαγγελίας, ἀπευθύνομαι πρός ἐσᾶς τά πνευματικά μου παιδιά, τόν Λαό τοῦ Θεοῦ, τόν κλῆρο τοῦ ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνδρέου.

Παιδιά μου, γνωρίζω τήν εὐσέβειά σας, γνωρίζω τήν πρός τόν Θεόν ἀγάπη σας, γνωρίζω τά βαθύτατα αἰσθήματα τῆς εὐλαβείας σας πρός τόν ἃγιον Ἀπόστολον Ἀνδρέα καί διά τοῦτο, κατανοῶ τόν πόνο σας καί τήν βαθειά σας, ἀνθρωπίνως, θλίψη γιά τό ὃτι δέν θά ἑορτάσωμε μέ τήν λαμπρότητα πού ἑορτάζομε πάντοτε τόν Ἃγιό μας. Κατανοῶ τό παράπονό σας καί τίς ποικίλες ἐξ’ άγάπης πρός τόν Θεόν καί τιμῆς πρός τόν Ἃγιον Ἀνδρέα, ἀντιδράσεις σας. Καί ὃσον οἱ ὧρες τῆς ἑορτῆς πλησιάζουν αἰσθάνομαι τά δάκρυά σας νά κυλοῦν ἀπό τά μάτια σας καί νά αὐλακώνουν τά ἀγγελόμορφα πρόσωπά σας.

Αὐτά τά δάκρυα καί τόν πόνο σας τά πῆρα ἢδη καί τά μετέφερα στόν Ἃγιο μας καί τά ἓνωσα μέ τά δικά μου δάκρυα καί ἀντί ἀνθέων τά ἀπόθεσα στόν τάφο του καί ἒβρεξα τήν ἁγία του Κάρα καί τόν σταυρό τοῦ μαρτυρίου του καί τόν ἱκέτευσα νά μεσιτεύσῃ  καί νά πρεσβεύσῃ πρός Κύριον, ὣστε νά μᾶς ἐλεήσῃ καί νά μᾶς σώσῃ ἐκ τῆς δικαίας Αὐτοῦ ἀπειλῆς καί τῆς δοκιμασίας, τήν ὁποίαν ἐξ’ αἰτίας, δυστυχῶς τῶν ἁμαρτιῶν μας, ὑφιστάμεθα.

Γνωρίζετε παιδιά μου, ὃτι δέν ἐπαύσαμε ἡμέρα καί νύκτα νά προσευχώμεθα ἐνώπιον τῶν ἱερῶν Λειψάνων καί τοῦ σταυροῦ τοῦ Ἀποστόλου μας. Γνωρίζετε ὃτι καθημερινῶς τήν Θεία Λειτουργία τελοῦμε στό ἱερό Ἀποστολεῖο του, στόν ἱερό δηλαδή, Ναό του. Μέσα, λοιπόν ἀπό τήν προσευχή καί τό Μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας,  εἲμαστε ὃλοι μαζί. Οὐδείς ἀπουσιάζει ἀπό τήν Θεία Λατρεία. Γνωρίζετε ὃτι εἲμαστε κοντά σας, προσφέροντάς σας τόν Κύριόν μας, τό Σῶμα καί τό Αἷμα Του, ὡς ζωή καί οὐράνια κληρονομιά. Καθ’ ὃλον αὐτό τό στάδιο τῆς δοκιμασίας, εἰς οὐδένα ἐστερήσαμε οὐδέν πνευματικόν ἀγαθό, παρά τά περιοριστικά μέτρα. Χρησιμοποιήσαμε καί χρησιμοποιοῦμε τό μέτρον τῆς ἀγάπης ἡ ὁποία εὑρίσκει τρόπους νά εὐεργετήσῃ τόν ἀγαπώμενον.

Ὁ Κύριός μας φαίνεται, ὃτι μᾶς ζητάει ἀκόμα κάποιες θυσίες καί μᾶς δοκιμάζει στήν ὑπομονή, στήν ταπείνωση καί στήν ἀγάπη.

Ἐφέτος, ζητάει ἀπό μᾶς νά ἑορτάσωμε κατά τρόπο πρωτόγνωρο τόν Ἃγιον Ἀπόστολον Ἀνδρέα. Ἢδη ὁ ἱερώτατος μαθητής, κρατώντας τόν Σταυρό του, ἒφθασε ἐνώπιον τοῦ θρόνου τοῦ Κυρίου καί παρακαλεῖ νά τελειώσῃ ἡ ὀδύνη τῆς ψυχῆς μας. Πόσο θά κρατήσῃ ἡ δυσκολία; Πόσο ἡ ἀσθένεια; Πόσο ἡ δοκιμασία;

Ὁ Ἱερός Χρυσόστομος, ὁ διάδοχος τοῦ Ἀποστόλου Ἀνδρέου στόν θρόνο τῆς Βασιλίδος τῶν πόλεων, ἢδη μᾶς παρηγορεῖ: «νεφύδριον ἐστι καί θᾶττον παρελεύσεται».

Κάνετε τόν ἐφετινό ἑορτασμό ὑπόθεση βαθειᾶς ἐσωτερικῆς περισυλλογῆς, προσευχῆς καί κατανύξεως καί ἑνώσατε ἀπό ἐκεῖ πού θά εὑρίσκεσθε τήν προσευχή σας, μέ τήν ἰδική μας πού θά προσφέρεται στόν Ναό τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέου καί ἐνώπιον τοῦ φρικτοῦ Θυσιαστηρίου. Ὁ Ἃγιος Ἀπόστολος Ἀνδρέας θά εἶναι στό σπίτι σας, στό τραπέζι σας, γιατί δέν ἒλειψε ποτέ ἀπό τήν καρδιά σας.

Μακάρι νά μποροῦσα καί ἐγώ νά δῶ τά πρόσωπά σας μέ τά αἰσθητά μου μάτια, τήν ὣρα πού θά λειτουργῶ, ὃπως, εὐτυχῶς, ἓνεκα τῆς δωρεᾶς τοῦ Θεοῦ, μέσῳ τῶν συγχρόνων μέσων δύνασθε νά βλέπετε ἐσεῖς τό πρόσωπό μου, συμμετέχοντες προσευχητικά, ἀπ’ ὃπου καί ἂν εὑρίσκεσθε, στήν Θεία Λατρεία. Ὃμως εἶστε στίς ἱερές Λατρευτικές συνάξεις ὃλοι μαζί μου καί θά εἶσθε ὃλοι παρόντες νοερῶς κατά τήν ἑορτή τοῦ Ἁγίου μας καί θά ἀτενίζω τά πολυαγαπημένα εἰς ἐμέ πρόσωπά σας μέ τά μάτια τῆς ψυχῆς, μέ τά πνευματικά μου μάτια ἐνώπιόν μου.

Σ’ αὐτή τή γιορτή ἂς ποθήσωμε περισσότερο ὃ,τι στερούμεθα˙, τόν οὐρανό, τήν Θεία Λατρεία, τόν Θεό καί τόν Ἃγιο Ἀπόστολο Ἀνδρέα, τούς ἀνθρώπους. Ἂς ἀγκαλιάσωμε μέ τό νοῦ καί τήν καρδιά μας τούς ἀδελφούς μας πού νοσοῦν καί εὑρίσκονται στίς μονάδες ἐντατικῆς θεραπείας, ἢ σέ ἂλλες κλινικές τῶν νοσοκομείων μας, τούς Ἰατρούς καί Νοσηλευτές, πού μέ κόπους πολλούς καί ἀγρυπνίες στέκονται στό προσκέφαλο τῶν ἀσθενῶν. Ἂς λιτανεύσωμε ἀντί τῆς αἰσθητῆς κατ’ ἒτος λιτανείας, κατά τήν πανήγυρη τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέου, αὐτή μας τήν ἀγάπη καί ἂς προσευχηθοῦμε γιά ὃλους τούς ἀνθρώπους, ὑποσχόμενοι στόν Κύριό μας ὃτι θά μετανοήσωμε  διά τά πολλά ἡμῶν παραπτώματα.

Παιδιά μου εὐλογημένα, ὃταν μέ τό καλό ἀρθοῦν τά περιοριστικά μέτρα, θά τιμήσωμε πανηγυρικῶς τόν Ἃγιό μας καί λιτανευτικά θά τόν παρακαλέσωμε νά σκέπῃ καί νά φρουρῇ, ὃπως μέχρι τώρα πράττῃ, τήν πόλη του καί τόν Λαό του.

     Μέ πατρικές εὐχές καί εὐλογίες

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

 

+Ο ΠΑΤΡΩΝ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ

Μήνυμα μητροπολίτου Πατρών Χρυσοστόμου για την έναρξη της Κατηχητικής περιόδου 2020 - 2021