ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΤΥΡΙΝΗΣ (6 ΜΑΡΤΙΟΥ 2022)
«ὅπου γάρ ἐστιν ὁ θησαυρὸς ὑμῶν, ἐκεῖ ἔσται καὶ ἡ καρδία ὑμῶν» (Ματθ. ΣΤ΄ 21)
Θησαυρός!
Ὅταν λέγωμεν … «θησαυρός», ἐννοοῦμεν κάτι τὸ ὁποῖον ἔχει τεραστίαν ἀξίαν, καὶ συνεπῶς οἱ ἄνθρωποι ἐπιθυμοῦν νὰ τὸ ἀποκτήσουν. Εἶναι ἐκεῖνο τὸ στοιχεῖον τὸ ὁποῖον … ἀποτελεῖ ἐγγύησιν δι’ ἐκεῖνον ὅστις καὶ θὰ τὸ ἀποκτήσῃ, ἐφ’ ὅσον ἡ τιμή του εἶναι τοιαύτη καὶ τοσαύτη καὶ ἐξασφαλίζει εἰς τὸν κάτοχόν του, πλοῦτον καὶ δόξαν καὶ τιμάς! Ὁ «θησαυρός», εἶναι ἐκεῖνο τὸ ἀνεκτίμητον … τὸ ὁποῖον ὁ ἄνθρωπος, δὲν ἀνταλάσσει καὶ οὔτε διαπραγματεύεται, καὶ χάριν τοῦ ὁποίου, προτίθεται καὶ εἰς θυσίας νὰ ὑποβληθῇ ἀλλὰ καὶ διὰ τῆς ἰδίας ζωῆς αὐτοῦ νὰ ὑπερασπισθῇ τοῦτον!
Τοιοῦτοι δὲ «θησαυροί», ὑπάρχουσιν … ἄπειροι! Καὶ ὑπάρχουσι, διότι ἡ ἀνθρωπίνη ἐκτίμησις ἀναδεικνύει τούτους. Θησαυρός, ἡ ὑγεία˙ θησαυρός, ἡ περιουσία˙ θησαυρός, τὰ χρήματα˙ θησαυρός, τὰ ἀξιώματα˙ θησαυρός, ἡ γνῶσις˙ θησαυρός, … ὅ,τιδήποτε ἀξιολογεῖ καὶ ἐπιθυμεῖ ἡ ἀνθρωπίνη καρδία! Οἱ θησαυροὶ δὲ οὗτοι, δὲν ἀξιολογοῦνται κατὰ τὸν ἴδιον τρόπον καὶ διὰ τῶν αὐτῶν κριτηρίων, ὑπὸ τῆς κοινῆς ἀνθρωπίνης λογικῆς! Ἐπὶ παραδείγματι, ἐνῶ διὰ κάποιους, ἡ ὑγεία καὶ ἡ ζωή, εἶναι τὸ … ἀδιαπραγματεύτως κορυφαῖον καὶ ἀνεκτίμητον, δι’ ἄλλους, ὑπεράνω τῆς ζωῆς, ὑπάρχουσιν αἱ ἰδέαι καὶ ἡ ἐλευθερία. Ὑπεράνω τῆς ζωῆς, πολλάκις διὰ κάποιους προέχει ὁ … ἔνδοξος θάνατος! Ἐνῶ διὰ τοὺς πολλούς, ἀδιαμφισβήτητος … θησαυρὸς εἶναι αἱ περιουσίαι καὶ τὰ χρήματα, διὰ τοὺς ὀλίγους, ἢ ἀκόμη καὶ τοὺς ἐλαχίστους, οἱ τοιοῦτοι θησαυροὶ δὲν εἶναι τίποτε ἄλλο, παρὰ … «σκύβαλλα» καὶ ἀσήμαντοι … ἀξίαι, διὰ τῶν ὁποίων ὁ ἄνθρωπος ἐξυπηρετεῖται εἰς τὴν πρόσκαιρον ταύτην ζωήν!
Συνεπῶς, τὸ ἐρώτημα τὸ ὁποῖον γεννᾶται εἶναι: «Ποῖα εἶναι τὰ κριτήρια διὰ τῶν ὁποίων ἀναδεικνύονται οἱ θησαυροί;»
Οἱ, … «ἐν οὐρανῷ», θησαυροί!
Ὁ Κύριος καὶ Διδάσκαλος, ἐκεῖ εἰς τὴν περίφημον «ἐπὶ τοῦ ὄρους ὁμιλίαν» Του, ἐδίδαξε τοὺς μαθητάς Του καὶ τοὺς συνέστησεν, - ὡς ἠκούσαμεν εἰς τὴν σημερινὴν Εὐαγγελικὴν περικοπήν, - ἵνα θησαυρίζωσι καὶ πλουτοῦσι μὲ οὐρανίους θησαυρούς, οἵτινες παραμένουσιν ἄφθαρτοι καὶ διαρκεῖς καὶ δὲν ἀπειλοῦνται ἀπὸ τὴν … φυσικὴν φθοράν! Συγκεκριμμένως, εἶπεν, … «Μὴ θησαυρίζετε ὑμῖν θησαυροὺς ἐπὶ τῆς γῆς, ὅπου σὴς καὶ βρῶσις ἀφανίζει, καὶ ὅπου κλέπται διορύσσουσι καὶ κλέπτουσι· θησαυρίζετε δὲ ὑμῖν θησαυροὺς ἐν οὐρανῷ, ὅπου οὔτε σὴς οὔτε βρῶσις ἀφανίζει, καὶ ὅπου κλέπται οὐ διορύσσουσιν οὐδὲ κλέπτουσιν» (Ματθ. ΣΤ΄ 19-20). Τοιοῦτοι δὲ θησαυροί, εἶναι ἐκεῖνοι τοὺς ὁποίους ἐργαζόμεθα καὶ κοπιῶμεν ἐπὶ τῆς γῆς, ἀποθηκεύονται δὲ καὶ φυλάσσονται εἰς τὸν οὐρανόν, καὶ οἱ ὁποῖοι ἐξασφαλίζουσι Βασιλείαν Οὐράνιον!
Θησαυροὶ τοιοῦτοι, αἰώνιοι καὶ ἄφθαρτοι, εἶναι αἱ ἀρεταὶ καὶ οἱ ἀγῶνες καὶ ἡ συνέπεια καὶ ἀγάπη εἰς τὸν Θεόν! Εἶναι, αἱ προσευχαὶ καὶ νηστεῖαι καὶ οἷα ἄλλα παλαίσματα τὰ ὁποῖα ἠγωνίσθημεν διὰ τὴν δόξαν τοῦ Θεοῦ! Καὶ ἂν ἀναζητῶμεν τοὺς μικροὺς καὶ φθαρτοὺς καὶ γηΐνους θησαυροὺς καὶ προσκολλώμεθα καὶ παρρηγορούμεθα εἰς τούτους καὶ θεωροῦμεν αὐτοὺς ἀπαραιτήτους διὰ τὴν διαβίωσίν μας, … ἀκόμη περισσότερον θὰ πρέπῃ νὰ ἐνδιαφερώμεθα νὰ ἀποκτήσωμεν τοὺς οὐρανίους καὶ ἀφθάρτους τοιούτους, οἵτινες ἀρκοῦσιν εἰς ἡμᾶς διὰ τὴν … αἰωνιότητα!
Ὁ ἀγὼν καὶ ἡ ἀγωνία τῶν Ἁγίων!
Τὴν ἀξίαν τῶν οὐρανίων καὶ ἀφθάρτων θησαυρῶν, καὶ … ἀντιστοίχως τὴν ματαιότητα καὶ φθορὰ τῶν γηΐνων πραγμάτων, εἶναι εὔκολον νὰ κατανοήσωμεν, ἐὰν ἀναδιφήσωμεν καὶ μελετήσωμεν τὰ ἱερὰ Συναξάρια καὶ τοὺς βίους τῶν Ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας μας. Ὄχι δὲ μόνον εἰς τὰ ἱερὰ ταῦτα πρόσωπα, ἀλλὰ καὶ εἰς ἅπαντας ἐκείνους, οἵτινες ἐπήλπισαν καὶ προσεπάθησαν νὰ «στερεωθοῦν» ἐπὶ τῶν ματαίων καὶ κοσμικῶν πραγμάτων καὶ … «θησαυρῶν»! Καὶ ὡς πρὸς τοὺς Ἁγίους μας, εὐκόλως διακρίνομεν καὶ ἀντιλαμβανώμεθα τὴν ἐν γένει στᾶσιν των ἔναντι τοῦ ματαίου τούτου κόσμου! Οἱ μὲν ὅσιοι καὶ ἀσκηταί, εἶναι ἐκεῖνοι οἵτινες καὶ προετίμησαν τὴν ἀπόλυτον πτωχείαν καὶ στέρησιν καὶ κακουχίαν εἰς τὸν κόσμον τοῦτον! Δὲν ἐθέλγοντο ἀπ’ ἐκεῖνα τὰ ὁποῖα «σαγηνεύουν» συνήθως τοὺς ἀνθρώπους! Ἐζήτουν τὴν σωματικὴν θλῖψιν καὶ κακουχίαν καὶ ἔβλεπον τὰ … μετὰ τὸν σωματικὸν θάνατον! Ἔβλεπον καὶ ἐπεδίωκον ἐκεῖνα, «ἃ ὀφθαλμὸς οὐκ εἶδε καὶ οὖς οὐκ ἤκουσε καὶ ἐπὶ καρδίαν ἀνθρώπου οὐκ ἀνέβη, ἃ ἡτοίμασεν ὁ Θεὸς τοῖς ἀγαπῶσιν αὐτόν» (Α΄ Κορ. Β΄ 9)! Ἡ παροῦσα ζωὴ ἦτο δι’ἐκείνους τοὺς μακαρίους, ἕν στάδιον ἀγῶνος καὶ προετοιμασίας διὰ τὴν αἰωνιότητα, καὶ οὐδὲν συνεκίνει τούτους ἐκ τῶν «ἀγαθῶν» τῶν προσκαίρων …
Τὴν ἰδίαν ὅμως ἐκτίμησιν, ὡς πρὸς τὰς ἀπολαύσεις καὶ ἀνέσεις τοῦ παρόντος βίου, βλέπομεν, ἀκόμη χαρακτηριστικώτερον καὶ ἐντονώτερον, εἰς τοὺς Ἁγίους Μάρτυρας τῆς Πίστεως ἡμῶν! Ἐκείνους οἱ ὁποῖοι προετίμησαν τὴν μέλλουσαν δόξαν τῶν δικαίων, μὲ τὸ βαρύτατον … ἀντάλλαγμα τῆς ἰδίας αὐτῶν ζωῆς. Πεπεισμένοι οὗτοι εἰς τοὺς λόγους τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν, «μὴ φοβηθῆτε ἀπὸ τῶν ἀποκτεννόντων τὸ σῶμα, τὴν δὲ ψυχὴν μὴ δυναμένων ἀποκτεῖναι» (Ματθ. Ι΄ 28), ἔσπευδον, κυριολεκτικῶς … «ἀγαλλομένῳ ποδί», πρὸς πικροὺς σωματικοὺς θανάτους καὶ φρικτὰ μαρτύρια, «ἵνα ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσωσι»! Ἔχοντες τοὺς ὀφθαλμούς των ἀτενίζοντας εἰς τὸν Οὐρανόν, ηὔχοντο καὶ παρεκάλουν τοὺς δημίους των ἵνα σπεύσωσι καὶ μὴ βραδύνουσι καὶ … θανατώσωσι τούτους!
Ὁ θησαυρὸς ἁπάντων τούτων τῶν Ἁγίων, εὑρίσκετο ἐκεῖ ὅπου καὶ αὐτοὶ σήμερον εὑρίσκονται, καὶ ἀπολαμβάνουσι τοῦτον καὶ χαίρουσι τὴν ἀνεκλάλητον χαρὰν τῶν δικαίων! Ὁ Διδάσκαλος, δι’ ἐκείνης τῆς γνωστῆς παραβολῆς, «τοῦ πλουσίου καὶ τοῦ πτωχοῦ Λαζάρου», ἔδωσεν εἰς ἡμᾶς, ἁπάσας τὰς διαβεβαιώσεις, καὶ περὶ τῶν αἰωνίων ἀπολαύσεων ἀλλὰ καὶ περὶ τῶν ἀντιστοίχων αἰωνίων βασάνων!
Ζῶμεν ὡς αἰώνιοι ἢ ὡς προσωρινοί;
Ἀνεφέραμεν ἤδη, τὴν παραβολὴν «τοῦ πλουσίου καὶ τοῦ Λαζάρου»! Πλὴν ὅμως, ὁ Κύριός μας, καθ’ ἅπασαν τὴν ἐπὶ τῆς γῆς παρουσίαν Του, εἴτε διὰ τῶν Λόγων Του, εἴτε διὰ τῶν ἔργων Του, ἔδειξεν εἰς ἡμᾶς τὴν ματαιότητα τῶν προσκαίρων καὶ … οὐσιαστικότητα τῶν Οὐρανίων! Ποσάκις συνέστησεν τὴν ἀποφυγὴν τοῦ πλούτου καὶ τὴν ἠθελημένην … πτωχείαν; Ποσάκις, ἐπίσης, ὡμίλησεν διὰ τὰ μέλλοντα ἀγαθὰ τῆς Οὐρανίου Βασιλείας; Διὰ πόσων λόγων ἐτόνισεν τὴν πραγματικότητα τῶν μελλόντων, ἀλλὰ καὶ ματαιότητα τῶν παρόντων καὶ φαινομένων;
Πόσον, ἀληθῶς, ἀπεμακρύνθημεν τῆς πραγματικότητος; Πῶς περιεφρονήσαμεν τὰς Θείας Ἀληθείας καὶ ἐπιστεύσαμεν εἰς τὸ ψεῦδος καὶ τὴν ἀπάτην τῆς ὕλης;! Ποῖος δὲν διεψεύσθη ἐκ τῶν ὑλικῶν ἀγαθῶν; Ὅσον καὶ ἐὰν ἐπλούτισαν τινὲς τὸν μάταιον ὑλικὸν πλοῦτον, ὁ θάνατος δὲν τοὺς ἐξήρεσεν καὶ ἡ ζωή των δὲν ὑπερέβη τὰ συνήθη … χρονικὰ πλαίσια! Ὡς ὁ ἄφρων τῆς παραβολῆς, … ἐχάρη καὶ ἐμακάρισεν ἑαυτόν, ἰδὼν τὰς γεμούσας ἀποθήκας του, ἀλλὰ διεψεύσθη ἐν συνεχείᾳ ἀπὸ τὸν … αἰφνίδιον θάνατον!
Ἂς ἐννοήσωμεν συνεπῶς, ὅτι δὲν εἴμεθα προσωρινοὶ καὶ γήϊνοι, ἀλλά, τοὐναντίον, εἴμεθα αἰώνιοι καὶ ἀθάνατοι!
Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου
Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου