ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΤΡΙΑΚΟΣΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ (31 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2021)
«Εἰς τοῦτο γὰρ καὶ κοπιῶμεν καὶ ὀνειδιζόμεθα, ὅτι
ἠλπίκαμεν ἐπὶ Θεῷ ζῶντι» (Α΄ Τιμ. Δ΄ 10).
Τὸ διπλοῦν «φορτίον».
Ὁ ἀγὼν τοῦ Ὀρθοδόξου χριστιανοῦ, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, εἶναι πάντοτε ἐπώδυνος ἀλλὰ καὶ … διπλοῦς! Εἶναι ἀφ’ ἑνός, ἀγὼν ἀρνήσεως ὅλων τῶν ἐγκοσμίων ἡδονῶν καὶ ἀπολαύσεων εἰς τὰς ὁποίας κυλίεται καὶ ἀρέσκεται ὁ κοσμικὸς ἄνθρωπος, καὶ ἀφ’ ἑτέρου … καὶ ἐν συνεχείᾳ, εἶναι ἀγών μαρτυρικός, ἐφ’ ὅσον ἡ ἄρνησις τῶν ἐγκοσμίων, φέρει τὸν ἀγωνιστὴν χριστιανόν, εἰς μίαν διαρκῆ ἀλλὰ καὶ ὀδυνηρὰν ἀντιπαράθεσιν μὲ τὸ κοσμικὸν τοῦτο πνεῦμα. Συνεπῶς … κόπος καὶ ὕβρις, εἶναι τὸ διπλοῦν «φορτίον» τὸ ὁποῖον πρέπει νὰ αἴρει ὁ ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ! Κόπος, … διότι δὲν εἶναι ἁπλοῦν καὶ εὔκολον, νὰ ἀποστασιοποιῇται καὶ νὰ χωρίζεται κάποιος ἐκ τῶν κοσμικῶν ἀπολαύσεων καὶ ἡδονῶν, ἀλλὰ καὶ … ὕβρις καὶ περιφρόνησις καὶ ἀποστροφή, ἀκόμη καὶ ἐκ τῶν ἰδίων … οἰκογενῶν ἡμῶν, διὰ νὰ ἐπαληθεύεται διαχρονικῶς ὁ Θεῖος Λόγος, «παραδοθήσεσθε δὲ καὶ ὑπὸ γονέων καὶ συγγενῶν καὶ φίλων καὶ ἀδελφῶν, καὶ θανατώσουσιν ἐξ ὑμῶν, καὶ ἔσεσθε μισούμενοι ὑπὸ πάντων διὰ τὸ ὄνομά μου» (Λουκ. ΚΑ΄ 16-17).
Τὸ διπλοῦν τοῦτο «φορτίον» εἶναι ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον ἀξιολογεῖται ὑπὸ τοῦ Κυρίου καὶ τὸ ὁποῖον καταξιώνει τὸν ἀγωνιστὴν εἰς τὴν κοπιώδη πορείαν του πρὸς τὴν Βασιλείαν τῶν Οὐρανῶν! Καὶ τοῦτο τὸ «φορτίον», ἐσήκωσαν ὅλοι ἐκεῖνοι οἱ ἄνθρωποι τοῦ Θεοῦ, οἱ ὁποῖοι ἀπολαμβάνουσι σήμερον τῶν Οὐρανίων ἀγαθῶν τὴν ἀπόλαυσιν, καὶ τοὺς ὁποίους καθιέρωσεν ἡ Ἁγία ἡμῶν Ἐκκλησία ἵνα τιμῶνται καὶ παραδειγματίζουσιν ὅλους ἡμᾶς οἵτινες εἴμεθα τὰ μέλη τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ.
«Κοπιῶμεν καὶ ὀνειδιζόμεθα».
Εἰς τὰς δύο ταύτας λέξεις, περικλείει ὁ Θεῖος Ἀπόστολος Παῦλος, τὸν ἀγῶνα του τὸν ὁποῖον ἤδη ἀνωτέρω, περιεγράψαμεν. Δίδει, ὅμως, οὗτος, ἰδιαιτέραν σημασίαν καὶ ἀξίαν εἰς τοῦτον τὸν ἀγῶνα, ἐφ’ ὅσον τονίζει ὅτι οὗτος γίνεται μὲ τὴν ἐλπίδα εἰς τὸν … «ζῶντα Θεόν»! Δὲν εἶναι ἀγὼν κοσμικός! Δὲν εἶναι ἀγὼν διὰ τὴν ἐξασφάλισιν τῶν … πρὸς τὸ ζῆν! Δὲν εἶναι ἀγὼν διὰ τὴν ἐπίτευξιν «ὑψηλῶν» κοσμικῶν στόχων καὶ σκοπῶν! Δὲν εἶναι ἀγὼν διὰ τὴν ἀπόκτησιν χρημάτων καὶ ἄλλων ὑλικῶν στοιχείων! Δὲν εἶναι, τέλος, ἀγὼν διὰ ἀπολαύσεις γηΐνας καὶ φθαρτάς! Εἶναι ἀγὼν πνευματικὸς καὶ ἱερός! Ἀφ’ ἑνός, μὲ σκοπὸν τὴν μετὰ τοῦ Θεοῦ πορείαν εἰς τὴν ζωὴν ταύτην καὶ μετὰ θάνατον, πλησίον Αὐτοῦ εἰς τὴν Οὐράνιον δόξαν καὶ Βασιλείαν, καὶ ἀφ’ ἑτέρου, ἀγὼν ἐναντίον τοῦ ἀρχεκάκου ἐχθροῦ καὶ τῆς, κάθε μορφῆς, ἁμαρτίας. «Ὅτι οὐκ ἔστιν ἡμῖν ἡ πάλη πρὸς αἷμα καὶ σάρκα, ἀλλὰ πρὸς τὰς ἀρχάς, πρὸς τὰς ἐξουσίας, πρὸς τοὺς κοσμοκράτορας τοῦ σκότους τοῦ αἰῶνος τούτου, πρὸς τὰ πνευματικὰ τῆς πονηρίας ἐν τοῖς ἐπουρανίοις» (Ἐφεσ. ΣΤ΄ 12).
Ὁ ἀγὼν τοῦ Θείου Παύλου εἶναι ἡ προσπάθειά του διὰ τὴν ἐπίτευξιν τῶν ὅσων ἐπίστευσεν καὶ εἰς τὰ ὁποῖα ἤλπισεν! Ὁ ἀγὼν ὅμως οὗτος, προϋποθέτει κόπον καὶ ταλαιπωρίαν. Ὅπως εἰς κάθε ἀγῶνα, πρέπει νὰ καταβάλλεται καὶ ὁ ἀντίστοιχος κόπος, πολὺ περισσότερον δε, … εἰς τὸν πνευματικὸν ἀγῶνα! «Σὺ οὖν κακοπάθησον», λέγει εἰς τὸν μαθητήν του τὸν Τιμόθεον, «ὡς καλὸς στρατιώτης Ἰησοῦ Χριστοῦ. Οὐδεὶς στρατευόμενος ἐμπλέκεται ταῖς τοῦ βίου πραγματείαις, ἵνα τῷ στρατολογήσαντι ἀρέσῃ. Ἐὰν δὲ καὶ ἀθλῇ τις, οὐ στεφανοῦται, ἐὰν μὴ νομίμως ἀθλήσῃ» (Β΄ Τιμ. Β΄ 3-5).
Πολλοὶ ἀναρωτῶνται, διατί εἰς τὴν Ἐκκλησίαν μας νὰ ὑπάρχουν τόσαι ἀπαγορεύσεις καὶ τόσαι στερήσεις καί, - ὡς ἀκούομεν συχνάκις εἰς τὰς βιογραφίας τῶν Ἁγίων, - καὶ σωματικαὶ ταλαιπωρίαι καὶ νηστεῖαι καὶ στερήσεις καὶ κάθε εἶδος κακοπαθείας; Ἡ ἀπάντησις εἰς τοῦτο τὸ ἐρώτημα εἶναι αὐτονόητος καὶ ἤδη … τὴν εἴπομεν. Ἐὰν, διὰ μικρὰς προόδους καὶ ἐπιτυχίας τῆς παρούσης ζωῆς, ὑπομένομεν καὶ θλίψεις καὶ ταλαιπωρίας καὶ στερήσεις καὶ πολλάκις στερούμεθα ἀκόμη καὶ τῶν ἀπολύτως ἀναγκαίων, πόσον περισσότερον πρέπει νὰ δεχόμεθα καὶ νὰ … χαιρόμεθα διὰ … στερήσεις καὶ ταλαιπωρίας αἱ ὁποῖαι καὶ μᾶς ἐγγυῶνται, τήν, παρὰ τοῦ ζῶντος Θεοῦ, αἰωνίαν ζωὴν καὶ ἀπόλαυσιν; Ἄλλωστε, τὴν τοιαύτην δύσκολον καὶ κοπιώδη πορείαν, μᾶς συνέστησεν καὶ μᾶς ὑπέδειξεν ὁ ἴδιος ὁ Ἀρχηγὸς τῆς Πίστεώς μας, καὶ διὰ τοῦ ἰδίου παραδείγματος, ἀλλὰ καὶ διὰ τὴς Θείας Αὐτοῦ διδασκαλίας! «Ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἀκολουθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ, καὶ ἀκολουθείτω μοι» (Μάρκ. Η΄ 34) καὶ «Ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν βιάζεται, καὶ βιασταὶ ἁρπάζουσιν αὐτήν» (Ματθ. ΙΑ΄12), εἶναι δύο μόνον ἀπὸ τοὺς ἀπείρους λόγους Του, διὰ τῶν ὁποίων δεικνύει τὴν σκληρότητα τῆς πορείας ταύτης.
Ἡ ἐλπὶς δημιουργεῖ τὴν ἀγωνιστικὴν διάθεσιν.
Εἶναι αὐτονόητον, ὅτι διὰ νὰ διεξαχθῇ ἕνας ἀγῶνας, θὰ πρέπῃ νὰ ὑπάρχουν αἱ κατάλληλοι προϋποθέσεις καὶ αἱ ἐξ ἴσου κατάλληλοι συνθῆκαι, άλλὰ καὶ ἀντιστοίχως αἱ ἀφορμαὶ καὶ αἱ αἰτίαι …! Πρῶτος δὲ παράγων διὰ τὸν ἀγῶνα τὸν πνευματικὸν εἶναι, τὸ … ποῖος μᾶς καλεῖ εἰς τοῦτον καὶ τὰ κέρδη τὰ ὁποῖα θὰ ἀποφέρῃ! Τὰ ἴδια κριτήρια ἰσχύουν καὶ εἰς τὸν πνευματικὸν ἀγῶνα! Ἐδῶ, ὁ Κύριος καλεῖ καὶ προσκαλεῖ καὶ … «ὅστις θέλει» εἰσέρχεται εἰς τὸν «στίβον»! Ὅσοι ἐμπιστεύονται τὸν Θεόν, ἀναλαμβάνουν τὰ ὅπλα τῆς πίστεως καὶ «ἀντιμάχονται εἰς τὸν ἐχθρόν»! Ἀντιπαραθέτοντας, ὁ Θεῖος Παῦλος τοῦτον τὸν ἀγῶνα πρὸς τοὺς … ἀντιστοίχους, κοσμικούς, λέγει: «Οὐκ οἴδατε ὅτι οἱ ἐν σταδίῳ τρέχοντες πάντες μὲν τρέχουσιν, εἷς δὲ λαμβάνει τὸ βραβεῖον; Οὕτω τρέχετε, ἵνα καταλάβητε. … ἐκεῖνοι μὲν οὖν ἵνα φθαρτὸν στέφανον λάβωσιν, ἡμεῖς δὲ ἄφθαρτον» (Α΄ Κορ. Θ΄ 24-25).
Ἕνας δεύτερος παράγων διὰ τὴν ἐπιτυχίαν εἰς τοῦτον τὸν πνευματικὸν ἀγῶνα, εἶναι ἡ ἐκτίμησις τῶν «οὐρανίων στεφάνων» καὶ Θείων ἐπαίνων, τὰ ὁποῖα ἀναμένουσι τοὺς … νικητάς! Πάντοτε, ὁ κάθε ἀθλητής, πρὶν εἰσέλθει εἰς τὸν στίβον, ἐκτιμᾶ - πέραν τῆς νίκης – καὶ τὸ βραβεῖον, τὸ ὁποῖον θὰ παρουσιάζῃ ἔκτοτε, ὡς ἀπόδειξιν τῆς … «πρωτιᾶς» του! Ἐὰν τοῦτος ὁ στέφανος εἶναι ἀσημάντου ἀξίας, δὲν διεγείρει τὴν ἐπιθυμίαν τοῦ ἀγωνιστοῦ διὰ τὴν συμμετοχήν του εἰς τὸν ἀγῶνα!
Ἐπειδή, λοιπόν, αἱ ἐγγυήσεις εἰς τὸν πνευματικὸν ἀγῶνα εἶναι ἡ ἐλπὶς ἡμῶν «ἐπὶ Θεὸν ζῶντα», ἀς σπεύδωμεν κοπιῶντες καὶ ὀνειδιζόμενοι ἀλλὰ καὶ «ἀφορῶντες εἰς τὸν τῆς πίστεως ἀρχηγὸν καὶ τελειωτὴν Ἰησοῦν» (Ἑβρ. ΙΒ΄ 2)
Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου
Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου