ΚΥΡΙΑΚΗ ΔΕΚΑΤΗ ΜΑΤΘΑΙΟΥ (16 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2020)
«διατί ἡμεῖς οὐκ ἠδυνήθημεν ἐκβαλεῖν αὐτό;» (Ματθ. ΙΖ΄ 19)
Αἱ δυνάμεις καὶ ἀντοχαὶ τοῦ ἀνθρώπου.
Ὅταν ὁ Κύριος ἐδημιούργησε τὸν ἄνθρωπον «καὶ ἔθετο αὐτὸν ὡς βασιλέα τῆς κτίσεως» (εὐχὴ Μυστηρίου τοῦ Γάμου), ἔδωκεν εἰς αὐτὸν κρίσιν καὶ θέλησιν καὶ ἀποφασιστικότητα, προκειμένου νὰ ἀνταποκριθῇ εἰς τὴν ὑψίστην ταύτην ἀποστολήν του. Τοῦ ἔδωκε πλήρη ἐλευθερίαν καὶ τὸν κατέστησεν ὑπεύθυνον διὰ τὰς ἐπιλογὰς καὶ τὰς ἀποφάσεις του. Τοῦ ἔδειξε τὸ … τί πρέπει καὶ τί ἀπαγορεύεται, καὶ τὸ … τί θὰ ἐπακολουθοῦσε εἰς τὰς λανθασμένας ἐπιλογάς του! Συνεπῶς ὁ ἄνθρωπος ἔλαβεν ἀπὸ τὸν Δημιουργόν του, δυνάμεις σωματικὰς καὶ ψυχικὰς τοιαύτας, ὥστε νὰ δύναται νὰ πορεύεται ἐπιτυχῶς εἰς τὴν Παραδεισίαν ζωὴν τὴν ὁποίαν ὁ Κύριος τοῦ διέθεσεν. Ἦτο, ἐκεῖ εἰς τὴν προπτωτικὴν ἐκείνην κατάστασιν, ὡς … εἷς μικρὸς θεός, μὲ ἀπόλυτον ἐξουσίαν ἐπὶ τῶν δημιουργημάτων τοῦ Θεοῦ καὶ ἀπολύτως ἐλεύθερος ὥστε νὰ ἐπιλέξῃ ἀκόμη καὶ … τὸ ἀπηγορευμένον!
Ἑπομένως, ὁ ἄνθρωπος διαθέτει ψυχικὰς καὶ σωματικὰς δυνάμεις, διὰ τῶν ὁποίων δύναται νὰ ἀντιμετωπίζῃ ἕως ἑνὸς ὁρίου, τὰς διαφόρους περιστάσεις τῆς παρούσης ζωῆς. Μετὰ τὴν πτῶσιν τῶν πρωτοπλάστων, αἱ ἀντοχαί του καὶ αἱ δυνάμεις του, ἀσφαλῶς ἠμβλύνθησαν καὶ ἠλαττώθησαν, ὅμως ὁ Κύριος καὶ Δημιουργός του δὲν ἐπέτρεψεν νὰ ἀποδυναμωθῇ πλήρως … Μποροῦσε νὰ ἐπιβιώνῃ καὶ εἰς τὰς πλέον ἀντιξόους συνθήκας ἀλλὰ καὶ νὰ δημιουργῇ … οἰκογένειαν καὶ κοινωνίας, ἀνωτέρας καὶ ἰσχυροτέρας ἀπὸ ἐκείνας τῶν ἀγρίων θηρίων! Κατὰ τὸ ἱερὸν κείμενον τῆς Γενέσεως, ὁ ἄνθρωπος - ἔστω καὶ ἐκτὸς τοῦ Παραδείσου - ἐπιβιώνει καὶ ἀνταποκρίνεται εἰς τὰς ἀπαιτήσεις τῆς δυσκόλου ὄντως ζωῆς του.
Τὸ ἱστορικὸν …
Ὁ Κύριος κατέρχεται ἀπὸ τὸ ὄρος Θαβὼρ εὐθὺς μετὰ τὴν Ἁγίαν Αὐτοῦ Μεταμόρφωσιν καὶ ἐκεῖ ὅπου εἶχεν ἀφήσει τοὺς ἑννέα μαθητάς Του διὰ νὰ τὸν περιμένουν, βλέπει πλῆθος κόσμου νὰ Τὸν ἀναζητῇ! Ἕνας πατέρας ταλαίπωρος, ἔχει φέρει τὸν υἱόν του συρρόμενον διότι εἶναι δαιμονισμένος καὶ καθ’ ὅλην τὴν ἡμέραν παρακαλεῖ τοὺς μαθητάς, νὰ θεραπεύσουν τὸν δαιμονιῶντα. Οἱ μαθηταὶ ἀδυνατοῦν νὰ ἀπομακρύνουν τὸ δαιμόνιον ἀπὸ τὸν ταλαιπωρούμενον νεαρόν, καὶ … τελευταία ἐλπὶς διὰ τὸν πατέρα ἐκεῖνον, εἶναι ὁ Κύριος. Ὅταν Τὸν βλέπει νὰ πλησιάζῃ μετὰ τῶν λοιπῶν τριῶν μαθητῶν Του, σπεύδει σύρρων καὶ τὸν υἱόν του καὶ παρακαλεῖ … «Κύριε, ἐλέησόν μου τὸν υἱόν, ὅτι σεληνιάζεται καὶ κακῶς πάσχει· πολλάκις γὰρ πίπτει εἰς τὸ πῦρ καὶ πολλάκις εἰς τὸ ὕδωρ. Καὶ προσήνεγκα αὐτὸν τοῖς μαθηταῖς σου, καὶ οὐκ ἠδυνήθησαν αὐτὸν θεραπεῦσαι». (Ματθ. ΙΖ΄ 15-16). Ὁ Κύριος συμπονεῖ τὸν ἄνθρωπον καὶ ἀφοῦ ζητεῖ νὰ φέρουν τὸν ταλαιπωρούμενον νεαρὸν ἐνώπιόν Του, ἐπετίμησεν τὸν δαίμονα καὶ ἀμέσως … «ἐξῆλθεν ἀπ᾿ αὐτοῦ τὸ δαιμόνιον καὶ ἐθεραπεύθη ὁ παῖς ἀπὸ τῆς ὥρας ἐκείνης» (Ματθ. ΙΖ΄ 18).
Ὁ πατέρας, τρισευτυχισμένος εὐχαριστεῖ τὸν Χριστὸν καὶ ἀποχωρεῖ … Οἱ μαθηταί, ὅμως, ἀποροῦν καὶ ἐρωτοῦν τὸν Διδάσκαλον, διατί δὲν ἠδυνήθησαν νὰ ἐκβάλουν καὶ ἐκεῖνοι τὸ πονηρὸν πνεῦμα, κάτι ποὺ ὁ Κύριος τὸ ἔκανε μὲ τόσην εὐκολίαν! Ὁ Κύριος τοὺς καθησυχάζει, ἀλλὰ καὶ τοὺς δείχνει τὰ ὅρια τῶν ἀνθρωπίνων δυνάμεων καὶ ἀπὸ ποῖον σημεῖον, ἀρχίζει πλέον ἡ … ἀνθρωπίνη ἀδυναμία.
Πίστις, προσευχὴ καὶ νηστεία, εἶναι τὰ στοιχεῖα ἐκεῖνα διὰ τῶν ὁποίων ὁ ἀδύναμος ἄνθρωπος γίνεται δυνατὸς καὶ … πανίσχυρος καὶ ὑπερισχύει τῶν δυνάμεων τοῦ σκότους. Τὸ ἔχομεν εἴπει καὶ εἰς προηγουμένην ἀναφοράν μας, ὅτι μετὰ τὸν Παντοδύναμον Θεόν, δύναμιν τεραστίαν ἔχει καὶ ὁ διάβολος, τὴν ὁποίαν δύναται νὰ ἐνεργῇ ἐναντίον ἡμῶν, ὅταν ἡμεῖς τοῦ ἐπιτρέπομεν τὴν … τοιαύτην ἐξουσίαν! Τοῦτο ἐνόμισαν καὶ οἱ ἑννέα ἐκεῖνοι μαθηταὶ τοῦ Χριστοῦ! Ἐθεώρησαν, ὅτι ὅπως ἠδύνατο ὁ Κύριος, τοιουτοτρόπως θὰ ἠδύναντο καὶ ἐκεῖνοι! Διεψεύσθησαν ὅμως, καὶ ἔμαθον ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον εἶχον … πρότερον διαπιστώσει! «Κύριε, καὶ τὰ δαιμόνια ὑποτάσσεται ἡμῖν ἐν τῷ ὀνόματί σου» (Λουκ. Ι΄ 17). Μόνον ἐν τῷ ὀνόματι τοῦ Θεοῦ καὶ ἐν τῇ δυνάμει Αὐτοῦ θὰ ὑποτάξωμεν τὸ πειρασμόν!
«Ἄνθρωπε, δὲν μπορεῖς …»!
Ἔχει, ὄντως, δυνάμεις ὁ ἄνθρωπος, ἀλλὰ … χωρὶς τὴν συνέργειαν τῆς Θείας Δυνάμεως εἶναι … νεκρός! «Χωρὶς ἐμοῦ οὐ δύνασθε ποιεῖν οὐδέν» (Ἰωάν. ΙΕ΄ 5), διεβεβαίωσεν ὁ Κύριος καὶ τοῦτο εἶναι αὐτονόητον …! Ἐδῶ συμβαίνει, ὅ, τι καὶ μὲ τὸ ρεῦμα καὶ τὸ καλώδιο! Ὅταν τὸ καλώδιο εἶναι … μακριὰ ἀπὸ τὴν … τροφοδοσία τοῦ ρεύματος, εἶναι ἕνα ἀκίνδυνο ἐνδεχομένως παιγνιδάκι στὰ χέρια ἑνὸς μικροῦ παιδιοῦ καὶ ἕνα ἄχρηστο ἐργαλεῖο στὴ διάθεση ἔστω καὶ ἑνὸς πεπειραμένου ἡλεκτρολόγου! Ἐάν, ὅμως, τοῦτο τὸ καλώδιο συνδεθῇ μὲ τὴν ροὴ τοῦ ἡλεκτρικοῦ ρεύματος, τότε ἀποκτᾶ τεραστίαν δύναμιν καὶ ἀξίαν! Στὰ χέρια ἑνὸς εἰδήμονος καὶ πεπειραμένου ἡλεκτρολόγου, γίνεται ἀγωγὸς ρεύματος πολυτίμου εἰς τὴν ζωήν μας καὶ ρυθμιστοῦ, ἐν πολλοῖς, πολλῶν παραμέτρων τῆς καθημερινότητός μας. Eἰς τὰς χείρας δὲ παιδιῶν καὶ … ἀγνοούντων, γίνεται πηγὴ πολλῶν καὶ ἀπεριγράπτων κακῶν!
Ὁ θεῖος Ἀπόστολος Παῦλος, ἐνῶ διαπιστώνει μέσῳ τῶν πολλῶν ἀσθενειῶν του ἀλλὰ καὶ τῆς ἀνθρωπίνης … μικρότητός του, τὴν ἀπόλυτον ἀδυναμίαν του, δὲν παύει νὰ ἰσχυρίζεται ὅτι … «πάντα ἰσχύω ἐν τῷ ἐνδυναμοῦντί με Χριστῷ» (Φιλιπ. Δ΄ 13)! Τὸ ἴδιο συμβαίνει καὶ μὲ ὅλους τοὺς Ἁγίους, τῶν ὁποίων θαυμάζομεν ἐνίοτε τὰ πνευματικὰ κατορθώματα καὶ τὰ τεράστια θαύματά των! Τὸ εἶχεν εἴπει καὶ ὑποσχεθεῖ ὁ Κύριος εἰς τοὺς μαθητάς Του, ὀλίγον πρὸς τῆς εἰς Οὐρανοὺς Ἀναλήψεώς Του, καὶ ἐπραγματοποιήθη τοῦτο ἀλλὰ καὶ πραγματοποιεῖται διὰ τῶν πιστῶν καὶ Ἁγίων τοῦ Θεοῦ! «Ἐν τῷ ὀνόματί μου δαιμόνια ἐκβαλοῦσι· γλώσσαις λαλήσουσι καιναῖς· ὄφεις ἀροῦσι· κἂν θανάσιμόν τι πίωσιν, οὐ μὴ αὐτοὺς βλάψει· ἐπὶ ἀρρώστους χεῖρας ἐπιθήσουσι, καὶ καλῶς ἕξουσιν» (Μάρκ. ΙΣΤ΄ 17-18).
Ὁ νεκρὸς … παντοδύναμος!
Ναί, φίλοι μου ἀναγνῶσται! Δὲν εἶναι τοῦτο ὑπερβολὴ οὔτε σχῆμα λόγου! Πρὸ τῆς Θείας Δυνάμεως, ἀλλὰ καὶ πρὸ «τῶν ἀρχῶν καὶ ἐξουσιῶν καὶ κοσμοκρατόρων τοῦ σκότους τοῦ αἰῶνος τούτου» (Ἐφες. ΣΤ΄ 12), ὁ ἄνθρωπος εἶναι κάτι περισσότερον τοῦ … τίποτα! Ἐὰν ὅμως, παραμένει συνδεδεμένος μὲ τὴν παντοδύναμον … Δύναμιν τοῦ Θεοῦ, γίνεται καὶ αὐτὸς παντοδύναμος …! «Διὰ τὴν ἀπιστίαν ὑμῶν», ἀπήντησεν ὁ Κύριος εἰς τὴν ἐρώτησιν τῶν ἑννέα μαθητῶν του. «Ἡ ἀπιστία σας φταίει ποὺ δὲν μπορέσατε νὰ ἐκδιώξετε τὸν δαίμονα»! Ταύτην, λοιπὸν τὴν κατηραμένην ἀπιστίαν, ἂς ἐκδιώξωμεν ἀδελφοί μου, καὶ μὲ ὅπλον τὴν πίστιν καὶ ἀφοσίωσίν μας εἰς τὸν Παντοδύναμον Θεόν, νὰ εἴμεθα βέβαιοι ὅτι θὰ ἀνταπεξέλθωμεν ἐπιτυχῶς τὰ πνευματικὰ ἐμπόδια καὶ καταντήσωμεν εἰς τὴν Ζωὴν τὴν Αἰώνιον. Ἀμήν!
Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου
Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου