Πρόγραμμα Νοεμβρίου Ιερού Ναού Γενεσίου Τιμίου Προδρόμου

 

Ιερά Παράκληση - Θεία Λειτουργία στον Άγιο Ανδρέα Πατρών από τους ιερείς και τους ιεροψάλτες του Ιερού Ναού Γενεσίου Τιμίου Προδρόμου Παραλίας

 

Ευλαβής πρόσρησις προς τον σεβασμιώτατον μητροπολίτην Γόρτυνος και Μεγαλουπόλεως επί τη ενθρονίσει του (τῇ 13ῃ Νοεμβρίου τοῦ Σωτηρίου ἔτους ͵βκβ΄)

ΕΥΛΑΒΗΣ ΠΡΟΣΡΗΣΙΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΝ

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΝ ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΕΩΣ

ΕΠΙ Τῌ ΕΝΘΡΟΝΙΣΕΙ ΤΟΥ

(τῇ 13ῃ Νοεμβρίου τοῦ Σωτηρίου ἔτους ͵βκβ΄ ου,

τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου,

 Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως)

Σε­βα­στοὶ Πα­τέ­ρες, σύμ­πα­σαι αἱ μο­να­στι­καὶ ἀ­δελ­φό­τη­τες καὶ ἅ­παν­τες οἱ ἐν Χρι­στῷ Ἀ­δελ­φοί, Γορ­τύ­νιοι καὶ Με­γα­λο­πο­λί­τες, ὁ ἅ­γιος τοῦ Θε­οῦ λα­ός, ὁ Ἰσ­ρα­ὴλ τῆς κα­τὰ Γόρ­τυ­να καὶ Με­γα­λό­πο­λη Ἐκ­κλη­σί­ας, Χαί­ρε­τε!

Χαί­ρε­τε τὴν χα­ρὰ τοῦ Κυ­ρί­ου ἐ­πὶ τῇ ἀ­φί­ξει τοῦ Ἀγ­γέ­λου τῆς καθ᾽ ἡ­μᾶς Μη­τρο­πό­λε­ως, ἐ­πὶ τῇ ἀ­ναρ­ρή­σει τοῦ Γόρ­τυ­νος καὶ Με­γα­λο­πό­λε­ως Νι­κη­φό­ρου τοῦ Α΄ εἰς τὸν σε­πτὸν θρό­νον τῶν Ἱ­ε­ραρ­χῶν τῆς Δη­μη­νί­τζης. Εὐ­λο­γη­μέ­νος ὁ ἐρ­χό­με­νος ἐν ὀ­νό­μα­τι Κυ­ρί­ου! Ὁ τῆς με­γά­λης Βου­λῆς Ἄγ­γε­λος, ὁ εἰς τύ­πον καὶ τό­πον Χρι­στοῦ τε­λῶν τὰ τῆς Ἀ­κτί­στου Χά­ρι­τος Μυ­στή­ρια ἔρ­χε­ται πρὸς θε­ρα­πεί­α τῶν ἐν­το­λῶν τοῦ Θε­οῦ καὶ πα­ρα­φυ­λα­κὴ τῶν ὅ­ρων τῆς ἀ­μω­μή­του πί­στε­ώς μας, ἑ­πό­με­νος τοῖς τῶν ἁ­γί­ων Πα­τέ­ρων τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας ἱ­ε­ροῖς ἴ­χνε­σι. Ἔρ­χε­ται ἡ τῶν πολ­λῶν ὀ­δυ­νῶν μας πα­ρα­μυ­θί­α καὶ ἡ τῶν ἀ­λυ­τρώ­των ἱ­ε­ρῶν πό­θων μας πλη­σμο­νή. Ἔρ­χε­ται ὁ φυ­λά­κτωρ τῶν ἱ­ε­ρῶν μας τό­πων καὶ τῶν ἱ­ε­ρῶν μας πα­ρα­δό­σε­ων. Ἔρ­χε­ται ὁ ἀ­γα­πῶν τοὺς Ἁ­γί­ους καὶ ὁ ὑπ᾽ Αὐ­τοῖς ἀ­γα­πώ­με­νος, ὡς ὁ δι­δά­σκων καὶ ποι­ῶν. Ἔρ­χε­ται ὁ Γόρ­τυ­νος καὶ Με­γα­λο­πό­λε­ως Νι­κη­φό­ρος ὁ Α΄ ἀ­σπα­ζό­με­νος ἐν πρώ­τοις τό, εἰς τὸν ἐν Ἀ­θή­ναις Μη­τρο­πο­λι­τι­κὸν Ἱ­ε­ρὸν Να­ὸν κεί­με­νον, πάν­σε­πτον λεί­ψα­νον τοῦ Πα­τριά­ρχου. Ἐ­σκίρ­τη­σε ἡ καρ­δί­α ὅ­λου τοῦ λα­οῦ τοῦ Θε­οῦ εἰς τὸν ἀ­σπα­σμὸν τῶν δύ­ο ἱ­ε­ρῶν ἀν­δρῶν: τοῦ ἐκ Δη­μη­τσά­νης ἕλ­κον­τος τὴν κα­τα­γω­γήν, Πα­τριά­ρχου Κων­σταν­τι­νου­πόλ­ε­ως Γρη­γο­ρί­ου τοῦ Ε΄ καὶ τοῦ εἰς Δη­μη­τσά­να ποι­μαί­νον­τος Μη­τρο­πο­λί­του Γόρ­τυ­νος καὶ Με­γα­λο­πό­λε­ως Νι­κη­φό­ρου τοῦ Α΄. Ὁ Ἀρ­χι­ε­πί­σκο­πος Ἱ­ε­ρώ­νυ­μος ση­μεί­ω­σε τὸ ἀ­λη­θὲς: «ζοῦ­με σ᾽ ἕ­ναν κό­σμο, ποὺ προ­βάλλε­ται ὁ θό­ρυ­βος καὶ ἡ εἰ­κό­να καὶ αὐ­τὰ εἶ­ναι ξέ­να πρὸς τὴν δι­δα­σκα­λί­α τοῦ Εὐ­αγ­γε­λί­ου». Πό­σο τὸν εὐ­χα­ρι­στοῦ­με γιὰ τὰ σο­φά Του λό­για, ποὺ ἀν­τήχη­σαν στὰ σπλά­χνα μας τὴν τρα­γι­κὰ ἐ­πί­και­ρη γιὰ τὸ Γέ­νος μας  ἱ­ε­ρὴ ἰα­χὴ τοῦ ἐ­θνι­κοῦ μας ποι­η­τοῦ Ἀ­ρι­στο­τέ­λους Βα­λα­ω­ρί­του: «Ἀπ᾽ ἄ­κρη σ’ ἄ­κρη χα­λα­σμὸς...Χτυ­πᾶ­τε πο­λε­μάρ­χοι!/ Μὴ λη­σμο­νεῖ­τε τὸ σχοι­νί, παι­διά, τοῦ Πα­τριά­ρχη!». Σ᾽ αὐ­τὸν τὸν αἱ­μα­το­βαμ­μέ­νο τό­πο, στὸν μπα­ρου­το­κα­πνι­σμέ­νο καὶ ἐν πολ­λοῖς ἔ­τε­σι ὀ­δυ­νώ­με­νο καὶ στε­ρού­με­νο ὑ­λι­κῶς τε καὶ κά­πο­τε καὶ πνευ­μα­τι­κῶς ἔρ­χε­ται ὁ πε­φη­μι­σμέ­νος γιὰ τὸ ἦ­θος, τὴν μόρ­φω­σι, τὴν ἀ­να­τρο­φὴ καὶ δι­α­γω­γή του Νι­κη­φό­ρος, του­πί­κλην Εὐ­στα­θί­ου ἐκ τῆς εὐ­γε­νοῦς Χαλ­κί­δος, ὅμως τώ­ρα με­τα­μορ­φω­μέ­νος εἰς τὸν ἡμέ­τε­ρο Ἱ­ε­ρὸ Πα­τέ­ρα, διὰ τῆς Ἀ­κτί­στου Χά­ρι­τος τοῦ Πα­να­γί­ου Πνεύμα­τος, τὴν ὁποία ἀφθόνως ἔ­λα­βε εἰς τὴν χει­ρο­το­νί­α Του, μεταμορφωμένος εἰς τὸν Γόρ­τυ­νος καὶ Με­γα­λο­πό­λε­ως Νι­κη­φό­ρο τὸν Α΄, τὸν Δι­ά­δο­χο τοῦ Γρη­γο­ρί­ου τοῦ Ε΄, τοῦ Ἀν­α­νί­α τοῦ Λαμ­πάρ­δη, τοῦ Ἰ­ω­σὴφ τοῦ Β΄ καὶ ἀ­μέ­τρη­των ἄλ­λων ἐ­πω­νύ­μων καὶ ἀ­νω­νύ­μων κλη­ρι­κῶν καὶ λα­ϊ­κῶν, ποὺ ἐ­σή­κω­σαν εὐά­νδρως τὸν σταυ­ρὸν τῆς πί­στε­ως ἕ­ως τὴν Ἀ­νά­στα­σιν τοῦ ἡ­μέ­τε­ρου Γέ­νους. «Μὴ λη­σμο­νεῖ­τε τὸ σχοι­νί, παι­διά, τοῦ Πα­τριά­ρχη!» Τὸ μαρ­τύ­ριο καὶ ἡ ἀ­σκη­τι­κὴ πρᾶ­ξι με­τα­μόρ­φω­σαν τὸν τό­πο μας σὲ ἱ­ε­ρὸ σέ­μνω­μα ὅ­λου τοῦ Ἑλ­λη­νι­σμοῦ. Αὐ­τὸ τὸ μυ­ρι­ό­στι­κτο ἱ­ε­ρὸ σκή­νω­μα, τὴν ἐ­παρ­χί­α Γόρ­τυ­νος καὶ Με­γα­λο­πό­λε­ως μα­ζὶ μὲ τὴν ζέ­ου­σα εὐ­λα­βεί­ας προ­σευ­χο­μέ­νη μας καρ­δί­α προ­σφέ­ρου­με στὸν Σε­πτὸ καὶ Πε­φι­λη­μέ­νο μας Πα­τέ­ρα, στὸν Μη­τρο­πο­λί­τη μας Νι­κη­φό­ρο τὸν Α΄.

Ὁ Ἀρ­χι­ε­πί­σκο­πος Ἱ­ε­ρώ­νυ­μος κά­νον­τας μνεί­α τῶν χα­ρι­σμά­των τοῦ Πα­τέ­ρα μας σχο­λί­α­σε στὸν λό­γο του: «Τὸ σύγ­χρο­νο κο­σμι­κὸ πνεῦ­μα ἀ­παι­τεῖ τὴν προ­βο­λὴ καὶ τὴν δη­μο­σι­ό­τη­τα, ἀλ­λὰ τὸ ἀ­θό­ρυ­βο εἶ­ναι τὸ ὑ­πό­βα­θρο γιὰ τὴν ἐ­πι­τυ­χί­α». Τὸν εὐ­χα­ρι­στοῦ­με μα­ζὶ καὶ μὲ ὅ­λη τὴν σε­πτὴ Ἱ­ε­ραρ­χί­α, για­τὶ μᾶς ἀ­πέ­στει­λε Πα­τέ­ρα καὶ Ποι­με­νάρ­χη μας ἕ­ναν ἄν­θρω­πο εὐγενῆ, ἐ­γνω­σμέ­να σε­μνὸ καὶ ἡ­σύ­χι­ο, ὁ ὁποῖος θέ­τει τὸ μυ­στή­ριο τῆς ἐν Χρι­στῷ πνευ­μα­τι­κό­­τη­τος καὶ ἡ­συ­χί­ας ὡς θε­μέ­λιο γιὰ τὴν ἐ­πι­τυ­χί­α τῆς δι­α­ποι­μάν­σε­ως ἐν τῇ Ἱ­ε­ρᾷ καθ᾽ ἡ­μᾶς Μη­τροπόλει. Στὸν ὅ­λο Του ἀ­γῶ­να δε­σμευ­ό­με­θα νὰ στα­θοῦ­με συμ­πα­ρα­στά­ται καὶ ἀ­ρω­γοί, ἀ­να­γνω­ρί­ζον­τας στὸ σε­πτὸ πρό­σω­πό Του ὄ­χι μό­νο τὸν εὐ­λα­βῆ Ποι­με­νάρ­χη μας ἀλ­λὰ καὶ τὸν κα­τα­κυ­ρι­εύον­τα ἐν Χρι­στῷ τὴν καρ­δί­α μας κα­τὰ τὸ «Υἱ­έ μου δός μοι σὴν καρ­δί­αν».

Νι­κη­φό­ρου τοῦ Σε­βα­σμι­ω­τά­του καὶ Θε­ο­προ­βλή­του Μη­τρο­πο­λί­του Γόρ­τυ­νος καὶ Με­γα­λο­πό­λε­ως πολ­λὰ τὰ ἔ­τη.

Με­τὰ πολ­λοῦ σε­βα­σμοῦ,

ἀ­σπά­ζο­μαι εὐ­λα­βῶς τὴν δε­ξιάν Σας,

ἐ­ξαι­τού­με­νος τὰς Ἁ­γί­ας Ὑ­μῶν εὐ­χάς,

Εφημερίδα "ΔΙΨΩ" ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2022

Δ Ι Ψ Ω

Από την Ελληνορθόδοξη Κοινωνία Προσώπων «ΔΙΨΩ»

Σεπτέμβριος 2022

Διαβάστε ολόκληρη την Εφημερίδα του Σεπτεμβρίου. 

Θα την βρείτε ΕΔΩ σε μορφή ψηφιακού εντύπου, το οποίο μπορείτε να... ξεφυλλίσετε!

Κυριακή 6 Νοεμβρίου 2022

Εβδομαδιαίο  Φυλλάδιο 
«Για τους Γονείς της Ενορίας»

Ιερός Ναός Γενέσιον Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών

Πατήστε πάνω στις φωτογραφίες για να διαβάσετε τα κείμενα

Ὁ Λόγος … δὲν ἁγιάζει! - π. Τιμόθεος Παπασταύρου

 ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΕΤΑΡΤΗ ΛΟΥΚΑ (16 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2022)

«ἐξῆλθεν ὁ σπείρων τοῦ σπεῖραι τὸν σπόρον αὐτοῦ» (Λουκ. Η΄ 5) 

Οἱ τέσσαρες … σπόροι! 

Τὴ γνωστὴ Παραβολὴ «τοῦ Σπορέως», ἠκούσαμεν σήμερον ἐκ τοῦ Ἱεροῦ Εὐαγγελίου, ἀγαπητοί μου! Τὴν παραβολὴν ἐκείνην, κατὰ τὴν ὁποίαν, ὁ Διδάσκαλος χρησιμοποιεῖ τὴν εἰκόνα τοῦ σπείροντος γεωργοῦ, προκειμένου νὰ διδάξῃ εἰς τοὺς μαθητάς Του καὶ τὸν ὄχλον, καὶ νὰ δείξῃ εἰς τούτους, ἀλλὰ καὶ εἰς ὅλους ἡμᾶς, τὴν διάθεσιν καὶ ἐπιμέλειαν τὴν ὁποίαν θὰ πρέπῃ νὰ ἐπιδεικνύωμεν, κατὰ τὴν ἀκρόασιν τοῦ Θείου Λόγου. 

Τέσσαρας κατηγορίας ἀκροατῶν τῶν Λόγων τοῦ Θεοῦ, μᾶς ἔδειξεν ὁ Κύριος! Τέσσαρας κατηγορίας, … ὑπὸ τὴν μορφὴ τεσσάρων ἀντιστοίχων «σπόρων» τοῦ «σπείροντος γεωργοῦ»! Τέσσαρας «σπόρους», οἵτινες … ριπτόμενοι εἰς τὸν ἀγρὸν ἀπὸ τὰς χείρας τοῦ «σπορέως», … «ὃ μὲν ἔπεσε παρὰ τὴν ὁδόν, …· καὶ ἕτερον ἔπεσεν ἐπὶ τὴν πέτραν, …· καὶ ἕτερον ἔπεσεν ἐν μέσῳ τῶν ἀκανθῶν, …. Καὶ ἕτερον ἔπεσεν εἰς τὴν γῆν τὴν ἀγαθήν …» (Λουκ. Η΄ 5-8)! Τέσσαρες περιπτώσεις ἀκροατῶν τοῦ Θείου Λόγου, εἰς τὰς ὁποίας ἀνήκομεν καὶ ἡμεῖς, οἵτινες θεωρούμεθα … «ἄνθρωποι τῆς Ἐκκλησίας», καὶ ἐκκλησιαζόμεθα καὶ καὶ ἀκροώμεθα, εὐκαίρως τε καὶ ἀκαίρως, τὰς Θείας Διδασκαλίας! Τέσσαρες … «καρδίαι», αἵτινες προσφέρονται πρὸς καλλιέργειαν καὶ … σποράν, ἀλλὰ δὲν ἔχουσι καὶ αἱ τέσσαρες τὴν ἰδίαν πνευματικὴν ὠφέλειαν καὶ καρποφορίαν!  

Τέσσαρες σπόροι «πνευματικοῦ σίτου», οἵτινες προορίζονταν ἵνα ἀποδώσωσιν τὸν … ἑκατονταπλασίονα καρπόν, ὅταν ἐσπείροντο ὑπὸ τοῦ σπορέως! Ὅμως, … ὁ πρῶτος ἔπεσεν, - ὡς συνήθως συμβαίνει, - εἰς τὸν δρόμον, ὅπου διαβαίνουσιν οἱ ἄνθρωποι, καὶ … τὸν κατεπάτησαν, καὶ τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ τὸν κατέφαγον! Ὁ δεύτερος, - ὡς συμβαίνει καὶ πάλιν, - ἔπεσεν εἰς πετρῶδες ἔδαφος, καὶ ἀφοῦ ἐρρίζωσεν καὶ … ἡτοιμάσθη ἵνα καρποφορήσῃ, … ἐξηράνθῃ «διὰ τὸ μὴ ἔχειν ἰκμάδα»! Ὁ τρίτος κόκκος τοῦ σίτου, ἔπεσεν εἰς τὰς ἀκάνθας, - σύνηθες καὶ τοῦτο, - καὶ ἐνῶ ἤρχισεν νὰ αὐξάνεται, … «συμφυεῖσαι αἱ ἄκανθαι ἀπέπνιξαν αὐτό»! Ὁ τέταρτος, τέλος, ἔπεσεν – κατὰ τὴν ἐπιθυμίαν τοῦ γεωργοῦ, - εἰς τὸ καλλιεργημένον ἔδαφος, καὶ ὡς ἦτο ἑπόμενον, «ἐποίησε καρπὸν ἑκατονταπλασίονα»! 

Τέσσαρες πνευματικοὶ σπόροι, εἰς τέσσαρας καρδίας, ὡς διευκρινίζῃ ἐν συνεχείᾳ ὁ Διδάσκαλος, αἱ ὁποῖαι (καρδίαι) «εὐθύνονται» διὰ τὴν ἀπόδοσιν καὶ καρποφορίαν τοῦ σπόρου (τοῦ Θείου Λόγου)! 

Ὁ Λόγος … δὲν ἁγιάζει! 

Οἱ τέσσαρες οὗτοι ἀκροαταὶ τοῦ Θείου Λόγου, οἵτινες ὑποδηλοῦνται διὰ τῶν ὡς ἄνω τεσσάρων σπόρων τῆς παραβολῆς, δὲν … ἀξιολογοῦνται ὑπὸ τοῦ Κυρίου ἐπειδὴ ἐδέχθησαν τὸν Θεῖον Λόγον, ἀλλὰ διὰ τὸ πῶς καὶ πόσον ἐπεδόθησαν εἰς τὴν καρποφορίαν του! Δηλαδή, δὲν ἁγιάζονται ἐπειδὴ προσέρχονται καὶ ἀκροῶνται τὰ Θεῖα Λόγια! Οὕτω, εἰς τὴν πρώτην περίπτωσιν, ἡ καρδία ἡ εἰκονιζομένη διὰ τοῦ … δρόμου, εἶναι ἀδιάφορος καὶ ἀφήνει τὸν «σπόρον» … ἔκθετον καὶ ἀπροστάτευτον εἰς «τοὺς πόδας τῶν περαστικῶν» καὶ εἰς τὰς ὀρέξεις τῶν δαιμόνων (πετεινῶν)! Εἰς τὴν δευτέραν, … ἡ καρδία ποὺ δέχεται μετὰ χαρᾶς τὸν σπόρον, εἶναι σκληρὰ ὡς … πέτρα καὶ δὲν ἐπιτρέπει εἰς τὸν Λόγον νὰ «ριζώσῃ» καὶ αὐξηθῇ καὶ καρποφορήσῃ! Ἡ τρίτη καρδία, εἶναι ἡ χέρσος καὶ ἀκανθηφοροῦσα! Εἶναι ἡ «ὑπὸ μεριμνῶν καὶ πλούτου καὶ ἡδονῶν τοῦ βίου πορευ(ομένη καὶ συμπνιγομένη)»! Εἶναι ἐκείνη ἡ καρδία … ἥτις ἐπιθυμεῖ μὲν τὸν Λόγον, ἀλλ’ ἐπιθυμεῖ καὶ ἄλλας κοσμικὰς καὶ ἐφαμάρτους ἐπιθυμίας! Καὶ αἱ τρεῖς αὗται καρδίαι, … δὲν προτίθενται ἵνα καλλιεργήσωσι τὸν … σπόρον, καὶ ὠφεληθῶσιν ἐκ τοῦ Θείου Λόγου! Τὸ λέγομεν δὲ τοῦτο, διότι ἡ πλειονότης τῶν λεγομένων χριστιανῶν, προσπαθῶμεν ἵνα κατατάξωμεν ἑαυτούς, μετὰ τῶν …  Ἁγίων καὶ σεσωσμένων, ἐπειδὴ … κάποτε πηγαίνουμε εἰς τὴν Ἐκκλησίαν, ἢ ἀνάπτωμεν κάποιο κηρίον, ἢ κάμνωμεν τὸν Σταυρόν μας, ἢ νηστεύωμεν τὴν … Μεγάλη Παρασκευή! 

Δὲν ἐπιδιώκομεν ἵνα προφθάσωμεν τὴν κρίσιν τοῦ Κυρίου! Ὅμως, καὶ διὰ τὰς τρεῖς … πρώτας ταύτας καρδίας, ὁ Θεῖος Λόγος ἀκούεται … καταδικαστικός! 

Ἡ τετάρτη … περίπτωσις! 

Εἰς τὴν τετάρτην καὶ … παρρήγορον περίπτωσιν, κατὰ τὴν ὁποίαν ἡ καρδία εἶναι ἑτοίμη διὰ νὰ ὑποδεχθῇ τὸν Λόγον τοῦ Θεοῦ, ὁ «σπόρος» εὑρίσκει πρόσφορον ἔδαφος καὶ «γῆν ἀγαθήν»! Αὐτονόητον, συνεπῶς, εἶναι, τὸ νὰ βλαστήσῃ καὶ «ριζώσῃ» καὶ αὐξηθῇ, … καὶ «ποιήσῃ καρπὸν ἑκατονταπλασίονα»! 

Κατὰ τὴν ἑρμηνείαν δὲ ποὺ ἔδωσεν ὁ Κύριος, … «τὸ δὲ ἐν τῇ καλῇ γῇ, οὗτοί εἰσιν οἵτινες ἐν καρδίᾳ καλῇ καὶ ἀγαθῇ ἀκούσαντες τὸν λόγον κατέχουσι καὶ καρποφοροῦσιν ἐν ὑπομονῇ» (Λουκ. Η΄ 15). Εἰς ταύτην τὴν τετάρτην περίπτωσιν, ἀξίζει νὰ προσέξωμεν ἰδιαιτέρως τινὰς χαρακτηριστικὰς … λέξεις, εἰς τὰς ὁποίας περικλείεται καὶ ἅπασα ἡ οὐσία τῆς Θείας διδαχῆς! Ἐν πρώτοις, διὰ νὰ ἐπιτύχῃ ὁ Θεῖος Λόγος εἰς τὴν ἐπὶ τῆς γῆς πορείαν μας, θὰ πρέπῃ νὰ δεχθῶμεν τοῦτον, «ἐν καρδίᾳ καλῇ καὶ ἀγαθῇ»! Τοῦτο σημαίνει, ὅτι θὰ πρέπῃ νὰ ἔχωμεν … καρδίαν ἐμπεπιστευμένην εἰς τὰς χείρας τοῦ «Γεωργοῦ»! Τοῦτο, κυρίως, ἀπουσιάζει ἀπὸ τὰς τρεῖς πρώτας περιπτώσεις! Εἰς τὴν πρώτην, ἐκθέτωμεν τὸν Θεῖον Λόγον, εἰς τὴν κρίσιν τοῦ καθενός! Εἰς τὴν δευτέραν, προβάλλωμεν τὰς ἰδικὰς μας ἀπαιτήσεις καὶ ἐπιλογάς, καὶ σκληρύνομεν τὰς καρδίας μας … καὶ κρίνομεν τὸν Λόγον τοῦ Θεοῦ! Εἰς τὴν τρίτην περίπτωσιν, ἡ καρδία μας πληροῦται ἀπὸ τὰς «ἀκάνθας» τῶν μεριμνῶν καὶ ἡδονῶν τῆς ζωῆς ταύτης καὶ ἀποστερεῖ ἀπὸ τὸν Θεῖον «σπόρον», τὸ δικαίωμα ἵνα βλαστήσῃ καὶ ἀποδώσῃ καρπόν …! Ὅμως εἰς τὴν τετάρτην περίπτωσιν, … παραδίδωμεν, (εἴθε!), τὰς καρδίας ἡμῶν, εἰς τὴν διαχείρισιν τοῦ Θεοῦ! 

Θὰ τελειώσωμεν τὸ παρόν, μὲ μίαν ἀκόμη ἐπισήμανσιν! … «Ἀκούσαντες τὸν λόγον κατέχουσι καὶ καρποφοροῦσιν ἐν ὑπομονῇ»! Εἶναι ἡ Θεοδρόμος πορεία τῆς χριστιανῆς καρδίας εἰς τὴν καλλιέργειαν τοῦ «σπόρου»! Ἐφ’ ὅσον ἀκούσωσι … κατέχουσι! Καὶ ἐφ’ ὅσον κατέχουσι … καὶ καρποφοροῦσι! Καὶ ἡ καρποφορία δε, - ὡς συμβαίνει εἰς κάθε σποράν, - ζητεῖ … ὑπομονὴν καὶ ἀναμονήν! Ὑπομένει ὁ κάθε γεωργός, καὶ ἀναμένει τὸν κατάλληλον καιρόν, διὰ νὰ δρέψῃ τὸν ἑκατονταπλασίονα καρπόν! Ὑπομένει, πολλάκις, εἰς τὰς ἀντιξόους καιρικὰς συνθήκας, αἵτινες δυσχεραίνουσι τὴν αὔξησιν καὶ καρποφορίαν τοῦ σπόρου! Ὑπομένει, εἰς ποικίλα … ζιζάνια τὰ ὁποῖα, - ὡς ἐδίδαξεν ὁ Ραββὶ εἰς ἑτέραν παραβολήν, - συμφύονται μετὰ τοῦ σπόρου, καὶ ἀπειλεῖται οὗτος εἰς τὴν «πρόοδον» καὶ καρποφορίαν του! Ὑπομένει ὁ γεωργός, τὸν ὅσον χρόνον ἀπαιτεῖται μέχρι τοῦ θερισμοῦ, καὶ ἀγωνιᾷ … ἕως ὅτου ἤδη τὴν ἐσοδείαν του εὐοδουμένην καὶ … εὐλογημένην! 

Εἰς τὴν τοιαύτην ὑπομονὴν καλούμεθα, ἅπαντες ἡμεῖς οἱ διαθέσαντες τὰς καρδίας ἡμῶν εἰς τὴν … ὑποδοχὴν τοῦ Θείου Λόγου! Ὑπομονὴν καὶ ἀγῶνα καὶ ἀγωνίαν, ἵνα ἴδωμεν εἰς τὰς καρδίας ἡμῶν τὴν ποθουμένην … καρποφορίαν τοῦ «Σπόρου»! Ὑπομονὴν καὶ … ἐργασίαν πνευματικήν, διὰ νὰ δυνηθῶμεν ἵνα ἐπιδείξωμεν κατὰ τὴν ὥραν τοῦ … θερισμοῦ (τῆς ἀπολογίας ἡμῶν), … «καρποὺς ἀξίους τῆς μετανοίας» (Λουκ. Γ΄ 8)! 

Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου 

      Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν

Τι σημαίνει αρρωστημένος άνθρωπος;

 

Άλλο άρρωστος άνθρωπος και άλλο αρρωστημένος.

Ο πρώτος, συχνά δεν έχει καμία ευθύνη για την κατάστασή του.

Ο δεύτερος πάλι, είναι ένοχος αποκλειστικά.

Είναι ένοχος γιατί άφησε πόρτες ανοιχτές. Είναι ένοχος γιατί παρέδωσε εκούσια τη ζωή του στο σκοτάδι.

Ο πρώτος μπορεί και μετανιώνει για τα λάθη του.

Πέφτει. Σηκώνεται. Τον πολεμάει τον κακό του εαυτό. Παλεύει.

Ο δεύτερος, στέκεται περήφανος στη πτώση του.

Αμετανόητος. Χρησιμοποιώντας μόνο δικαιολογίες. Καλλιεργώντας το σκοτάδι.

Άλλο άρρωστος άνθρωπος και άλλο αρρωστημένος.

Τον πρώτο, όπου τον δεις, άπλωσέ του το χέρι για βοήθεια…

Για τον δεύτερο κάνε μόνο προσευχή… Γιατί έτσι όπως πορώθηκε η ψυχή του, τίποτε άλλο δεν τον σώζει.

Τον Οκτώβριο του 1944 οι Γερμανοί εγκαταλείπουν την Αθήνα. Να δούμε τι αφήνουν πίσω τους...Θα εκπλαγείτε! Είναι θαύμα ότι η Ελλάδα συνέχισε να "ΖΕΙ"!!!

 

Τον Οκτώβριο του 1944 οι Γερμανοί εγκαταλείπουν την Αθήνα Να δούμε τι αφήνουν πίσω τους..

Στην διάρκεια της γερμανικής κατοχής, που κράτησε σαράντα δύο μήνες, πέρασαν από τα γερμανικά εκτελεστικά αποσπάσματα και τυφεκίσθηκαν τριάντα οκτώ χιλιάδες εννιακόσιοι εξήντα Έλληνες (38.960)!

Σκοτώθηκαν από σφαίρες «αδέσποτες» και άλλα στρατιωτικής φύσεως «ατυχήματα» δώδεκα χιλιάδες εκατόν τρεις (12.103).

Σκοτώθηκαν σε μάχες εβδομήντα χιλιάδες (70.000).

Πέθαναν από πείνα σ’ ολόκληρη την Ελλάδα περίπου εξακόσιες χιλιάδες, ιδίως νέοι! (600.000).

Πέθαναν προτού γεννηθούν, κατά τη γέννα ή αμέσως μετά τριακόσιες χιλιάδες παιδιά από την ασιτία και τις κακουχίες των μανάδων τους, δηλαδή μία ολόκληρη γενιά (300.000).

Θανατώθηκαν με τρόπο οικτρό σαράντα πέντε χιλιάδες Έλληνες στα γερμανικά στρατόπεδα συγκέντρωσης

Σαράντα πέντε χιλιάδες άνθρωποι, για τους οποίους δεν μίλησε κανείς ποτέ, αφού ήταν Έλληνες, δηλαδή όντα δευτέρας επιλογής (45.000).

Πέθαναν με τρόπο οικτρό επίσης εξήντα χιλιάδες Έλληνες, Εβραίοι το θρήσκευμα, για τους οποίους μίλησαν οι πάντες (60.000).

Φυλακίστηκαν στους σαράντα δύο μήνες κατοχής διακόσιες χιλιάδες Έλληνες, εκ των οποίων οι περισσότεροι πέθαναν στην φυλακή ή αμέσως μετά την απελευθέρωσή τους (200.000).

Προσβλήθηκαν από βαριές ασθένειες, έμειναν δια βίου ανίκανοι πάνω από ένα εκατομμύριο Έλληνες (1.000.000)!

Τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής άδειασαν όλες τις αποθήκες και στην τελευταία γωνιά της χώρας.

Άρπαξαν όλα τα δημητριακά, καπνό, σταφίδα, μπαμπάκι, λάδι, κάθε λογής τρόφιμα και αγαθά.

Κατέστρεψαν αγροτικά μηχανήματα και καλλιέργειες.

Άρπαξαν το 50% των μεγάλων ζώων, βόδια, γελάδια, άλογα, το 30% των μικρών, διέλυσαν την ελληνική κτηνοτροφία.

Κατέστρεψαν τις μεταλλευτικές εγκαταστάσεις, ανατίναξαν ορυχεία, αφάνισαν την βιομηχανία.

Κατέστρεψαν το 80% των σιδηροτροχιών.

Γκρέμισαν γέφυρες, ανατίναξαν σταθμούς και σήραγγες.

Από τις 220 ατμομηχανές των ελληνικών σιδηροδρόμων άφησαν πίσω τους φεύγοντας μόνο τις τριάντα τρεις (33).

Από τα τριακόσια δώδεκα (312) επιβατηγά βαγόνια “βούτηξαν” τα τριακόσια έξι! Άφησαν μόνο έξι (6)!

Από τα 4.544 φορτηγά βαγόνια των ελληνικών σιδηροδρόμων, οι συγγενείς, οι συνάδελφοι, οι συμπατριώτες, οι δάσκαλοι, οι ομοϊδεάτες της Μέρκελ, του Ρέσλερ, του Σρόιντερ άφησαν πίσω τους εξήντα τρία (63)!

Οι Γερμανοί κατακτητές πήραν τα 70% των ελληνικών παντός είδους αυτοκινήτων και κατέστρεψαν το οδικό δίκτυο της χώρας.

Οι Γερμανοί κατακτητές ισοπέδωσαν τελείως εκατό χιλιάδες σπίτια (100.000) και μισογκρέμισαν άλλες πενήντα χιλιάδες (50.000).

Κατέστρεψαν οι βάρβαροι Γερμαναράδες τις μεγαλύτερες λιμενικές εγκαταστάσεις της Ελλάδος, ακόμη και τη διώρυγα της Κορίνθου.

Άρπαξαν οι βάνδαλοι του Βερολίνου το 73% των πλοίων της εμπορικής και επιβατικής ναυτιλίας της χώρας

Σύμφωνα με τις στατιστικές του ΟΗΕ, η Γερμανία είχε υποστεί σε σχέση με το ετήσιο εισόδημά της ζημιές από τον πόλεμο της τάξεως του 135% και η Ελλάδα της τάξεως του 170%.

Η κατεστραμμένη, δηλαδή, Γερμανία ήταν σε πολύ καλύτερη κατάσταση από την Ελλάδα μόλις τελείωσε ο πόλεμος.

Στην διάσκεψη των Παρισίων, που πραγματοποιήθηκε αμέσως μετά το τέλος του πολέμου, οι εκπρόσωποι των «νικητριών» χωρών υπολόγισαν και καθόρισαν το ύψος των ζημιών που προκάλεσαν τα χιτλερικά στρατεύματα κατοχής στην Ελλάδα σε δεκατέσσερα δισεκατομμύρια δολάρια, με αγοραστική αξία του 1938!

Αυτά δεν τα απεφάσισε κάποιο πρωτοδικείο Χαλκίδος, κάποιο κακουργοδικείο Λαρίσης, κάποιο λαϊκό δικαστήριο Γρεβενών, αλλά το ανώτατο διεθνές νομικό όργανο του κόσμου, η διάσκεψη των Παρισίων, ό,τι δηλαδή επισημότερο μπορούσε να υπάρξει.

Με βάση, άλλωστε τις αποφάσεις της διεθνούς διάσκεψης Παρισίων η Γερμανία εξόφλησε τις υποχρεώσεις της προς όλες τις χώρες που κατέστρεψε, πλην της Ελλάδος.

Γιατί;

Γιατί η Ελλάδα, από τον πόλεμο μέχρι σήμερα, κυβερνήθηκε από σάπιους, δειλούς και προδότες. Τρισεκατομμύρια χρωστούν οι «Ούννοι», αν συνυπολογιστεί και το «κατοχικό» δάνειο.”

Δημήτριος. Νατσιός, Δάσκαλος Κιλκίς

Λίγα (αλλά πολύ σημαντικά) λόγια για τον άγιο Εφραίμ της Αριζόνας/Φιλοθέου - Βίντεο

 

Μία ομιλία από καρδιάς του γέροντα Νίκωνα. Αξίζει να την ακούσουμε. Πού και ποιοί κυνήγησαν τον γέροντα Εφραίμ; 

Κυριακή 30 Οκτωβρίου 2022

Εβδομαδιαίο  Φυλλάδιο 
«Για τους Γονείς της Ενορίας»

Ιερός Ναός Γενέσιον Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών

Πατήστε πάνω στις φωτογραφίες για να διαβάσετε τα κείμενα

Τὰ δάκρυα καὶ ἡ παρρηγορία! - π. Τιμόθεος Παπασταύρου

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΡΙΤΗ ΛΟΥΚΑ (9 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2022)

«μὴ κλαῖε» (Λουκ. Ζ΄ 11-16)! 

Τὰ δάκρυα καὶ ἡ παρρηγορία! 

Ὁδεύων ὁ Κύριος μετὰ τῶν μαθητῶν Του, καὶ πορευόμενος πρὸς τὴν πόλιν Ναΐν, συμπορεύονται μετ’ Αὐτοῦ πολλοὶ ἄνθρωποι, - κυρίως … «περίεργοι», - ἐλπίζοντες ὅτι … κάτι θαυμαστὸν θὰ ἐνεργήσῃ ὁ Διδάσκαλος, προκειμένου νὰ ἰκανοποιήσουν τὴν περιέργειά τους! Ἐγγίζων καὶ εἰσερχόμενος διὰ τῆς πύλης τῆς πόλεως, … «καὶ ἰδοὺ ἐξεκομίζετο τεθνηκὼς υἱὸς μονογενὴς τῇ μητρὶ αὐτοῦ, καὶ αὕτη ἦν χήρα, καὶ ὄχλος τῆς πόλεως ἱκανὸς ἦν σὺν αὐτῇ» (Λουκ. Ζ΄ 12). Ἕνα δρᾶμα ἐκτυλίσσεται καὶ διαδραματίζεται ἐνώπιον τοῦ Κυρίου καὶ πάντων τῶν παρισταμένων … Μία κηδεία μὲ πολλὰς δραματικὰς ἰδιαιτερότητας. Ἕνας νεαρὸς εἶναι ὁ νεκρός, καὶ οὗτος εἶναι … «μοναχογυιός», μοναδικὸ στήριγμα μιᾶς χήρας μητέρας …! 

Ὁ Κύριος - ὡς Θεὸς Παντογνώστης - γνωρίζει τοῦτο τὸ δρᾶμα καὶ τὰς … παραμέτρους του, καὶ ἐνῶ διὰ τοὺς πολλοὺς ἡ συνάντησις αὕτη εἶναι … συγκυριακή, διὰ τὸν Χριστὸν εἶναι … μέρος τοῦ Θείου προγράμματός Του! Παρ’ ὅτι ὁ Διδάσκαλος εἰς τὰς διδασκαλίας Του, ἐπαινεῖ τοὺς … κλαίοντας καὶ πενθοῦντας, καὶ ἀντιθέτως … ἀπειλεῖ τοὺς γελῶντας, ἐν προκειμένῳ … λυγίζει πρὸ τῆς ταλαιπώρου ἐκείνης χήρας! Βλέπων αὐτὴν ὀδυρομένην καὶ ἀπηλπισμένην, τὴν … ἐσπλαχνίσθη˙ δηλαδὴ … ἔκανε τὸν πόνο της, πόνο Του! Τὴν πλησιάζει καὶ τῆς συνιστᾷ νὰ … μὴν κλαίει! Ὄχι, διότι δὲν καταλαβαίνει τὸν πόνο της, ἀλλὰ διότι πρόκειται, ὄχι ἁπλῶς νὰ «καταλαγιάσῃ» τὴ θλίψη της, ἀλλὰ καὶ νὰ τῆς δώσῃ … χαρὰ μοναδικὴ καὶ ἀπερίγραπτη! Βεβαίως, καὶ ἡμεῖς οἱ ἄνθρωποι, πρὸ τοιούτων θλιβερῶν καταστάσεων, περίπου τὰ ἴδια συνιστῶμεν εἰς τοὺς πενθοῦντας καὶ ὀδυρωμένους, χωρίς, ὅμως, νὰ δυνάμεθα νὰ προσφέρωμεν εἰς τούτους … κάτι περισσότερον καὶ οὐσιωδέστερον! Ὁ Κύριος ὅμως, ἦλθεν εἰς τὴν γῆν, διὰ νὰ παρρηγορήσῃ τοὺς ὀδυνωμένους καὶ θλιβομένους, καὶ νὰ δώσῃ εἰς τούτους χαρὰν καὶ ἀγαλλίασιν! Ἦλθε νὰ θεραπεύσῃ τοὺς ἀσθενεῖς καὶ ἀναστήσῃ τοὺς κεκοιμημένους, καὶ … τὰ δάκρυα - ἅτινα προείπωμεν, - τὰ συνιστᾷ, … εἰς τοὺς ἁμαρτωλοὺς καὶ μετανοοῦντας διὰ τὰς ἁμαρτίας των! 

Ἡ χαρὰ τῆς … ἀναστάσεως! 

«Καὶ προσελθὼν ἥψατο τῆς σοροῦ, οἱ δὲ βαστάζοντες ἔστησαν, καὶ εἶπε· νεανίσκε, σοὶ λέγω, ἐγέρθητι» (Λουκ. Ζ΄ 14)! Διὰ τούτων τῶν λιτῶν καὶ ἁπλῶν λόγων, περιγράφει τὸ ἱερὸν κείμενον … τὰ ὅσα ἐπηκολούθησαν! Ὁ Κύριος ἐπλησίασε πρὸς τὸν νεκρόν, καὶ διὰ τῶν παναχράντων χειρῶν Του, ἤγγισε τὴν σορόν … Ἡ κίνησις αὕτη ἦτο, θὰ ἐλέγωμεν, ἓν … νεῦμα πρὸς τοὺς βαστάζοντας καὶ μεταφορεῖς … νὰ σταματήσουν καὶ νὰ κατεβάσουν ἀπὸ τοὺς ὤμους των τὸν κεκοιμημένον νεανίσκον˙ ὅπερ καὶ ἐγένετο! Ἀμέσως δὲ ὕστερον, … καλεῖ ὁ Χριστὸς τὸν νεκρόν! Καλεῖ ἡ … Ζωὴ τὸν θάνατον! Ἀκούεται ἐκείνη ἡ Θεία φωνή, ἥτις δημιουργεῖ καὶ δίδει ζωήν, ὡς τότε, ὅτε ἐδημιούργει τὴν κτίσιν ὅλην καὶ τὸν κόσμον καὶ τὸν ἄνθρωπον! Ἀκούεται ἡ φωνὴ ἡ ὁποία δίδει … ἐντολὴν εἰς τὸν Ἅδην, ἵνα ἐπιστρέψῃ τὴν ψυχὴν τοῦ νεανίσκου εἰς τὸ νεκρόν του σῶμα! Μία φωνή, ἥτις δίδει εἰς τοὺς πάντας ἵνα καταλάβωσι, τίς ἔστιν οὗτος ὁ διατάσσων … καὶ δίδων ζωὴν εἰς τοὺς κεκοιμημένους! 

Καὶ ὁ νεκρὸς ἠγέρθῃ, καὶ ἤρχισε νὰ ὁμιλῇ, καὶ ἐσηκώθη ἀπὸ τὴν νεκρικὴν κλίνην, καὶ ὁ Κύριος τὸν παραδίδει εἰς τὴν μητέρα του! Ἅπασαι αἱ τοιαῦται «κινήσεις» καὶ … ἴσως, λεπτομέρειαι διὰ κάποιους, ἔχουσιν ἰδιαιτέραν σημασίαν καὶ … αὗται, ὡς ἔχωμεν εἴπῃ κατ’ ἐπανάληψιν, εἶναι ἡ οὐσία τοῦ περιγραφομένου θαυμαστοῦ γεγονότος! Ἡ ἀνάστασις τοῦ νεανίσκου, ἡ ὁποία … ἐπιβεβαιώνεται ἀπὸ τὰς συγκεκριμμένας … λεπτομερείας! Ναί, ἀνεστήθῃ ὁ νεανίσκος, ὅπως καὶ τόσοι ἄλλοι νεκροὶ ἀπὸ τὴν δύναμιν τοῦ Κυρίου, διὰ νὰ δείξῃ ὁ Ραββί, ὅτι ἡ ψυχὴ τοῦ νεαροῦ ἔζῃ καὶ μετὰ τὴν κοίμησίν του! Διὰ νὰ προμηνύσῃ ὁ Θεὸς εἰς τὸν Ἅδην ὅτι πλησιάζει ἡ ἡμέρα καὶ ἡ ὥρα, καθ’ ἅς, Αὐτὸς ὁ Ἴδιος θὰ περάσῃ διὰ τοῦ θανάτου Του, τὰς πύλας τοῦ Ἅδου καὶ θὰ καταργήσῃ … «τὸν τὸ κράτος ἔχοντα τοῦ θανάτου, τοὐτέστι τὸν διάβολον» (Εὐχὴ τῆς Ἐκκλησίας)! Διὰ νὰ βεβαιώσῃ ἡμᾶς πάντας, ὅτι ὁ θάνατος, ὅσον ἀποκρουστικὸς καὶ φοβερὸς καὶ ἂν φαίνεται, ἰδίως μετὰ τὴν Ἀνάστασιν τοῦ Σωτῆρος, δὲν εἶναι τίποτε ἄλλο, παρ’ ἓν μικρὸν καὶ ἁπλοῦν ἐπεισόδιον, εἰς τὴν αἰωνίαν ζωήν μας! 

Υἱοὶ τῆς Ἀναστάσεως! 

Ἠρωτήθῃ κάποτε ὁ Κύριος ἀπὸ τοὺς Σαδδουκαίους, - οἵτινες δὲν ἐπίστευον εἰς τὴν Ἀνάστασιν τῶν νεκρῶν, - ἐὰν ἐξακολουθοῦν νὰ ἰσχύουν καὶ μετὰ τὸν θάνατον τῶν ἀνθρώπων, οἱ οἰκοκογενειακοὶ καὶ συγγενικοὶ δεσμοί, οἵτινες συνέδεον τούτους, ἐν ὅσῳ εὑρίσκοντο οὗτοι εἰς τὸν κόσμον τοῦτον! Ἡ ἀπάντησις τοῦ Διδασκάλου, εἶναι ἰδιαιτέρως παρρήγορος, καὶ βεβαιοῖ ὅτι μετὰ τὴν … «γέννησιν» διὰ τοῦ θανάτου, ἐκεῖνοι ποὺ θὰ ἀξιωθοῦν νὰ τύχουν τῆς Οὐρανίου Βασιλείας, δὲν θὰ ἔχουσι τοὺς γηΐνους συγγενικοὺς δεσμούς, καὶ θὰ εἶναι πλέον «υἱοὶ ποὺ δὲν προέρχονται ἀπὸ φυσικὴν γέννησιν, ἀλλὰ ἀπὸ τὴν ἀνάστασιν, ποὺ ὁ Θεὸς θὰ διατάξῃ καὶ θὰ πραγματοποιήσῃ», κατὰ τὴν ἑρμηνείαν καὶ μετάφρασιν τοῦ Ἰ. Κολιτσάρα. 

Τοιούτους … υἱοὺς τῆς Ἀναστάσεως, προορίζει ὁ Κύριος ὅλους ἡμᾶς, οἵτινες … «εἰς τὸν θάνατον αὐτοῦ ἐβαπτίσθημεν. Συνετάφημεν οὖν αὐτῷ διὰ τοῦ βαπτίσματος εἰς τὸν θάνατον, ἵνα ὥσπερ ἠγέρθη Χριστὸς ἐκ νεκρῶν διὰ τῆς δόξης τοῦ πατρός, οὕτω καὶ ἡμεῖς ἐν καινότητι ζωῆς περιπατήσωμεν» (Ρωμ. ΣΤ΄ 3-4). Ἡ ἀνάστασις τοῦ υἱοῦ τῆς χήρας, ἐν προκειμένῳ, ἀλλὰ καὶ ἡ ἀνάστασις τῆς κόρης τοῦ Ἰαείρου, … καὶ ἡ ἀνάστασις τοῦ Λαζάρου, καθὼς καὶ πολλῶν ἄλλων οἵτινες ἐπανῆλθον διὰ «χειρὸς Κυρίου», ἐκ τοῦ σωματικοῦ θανάτου εἰς τὴν ζωὴν ταύτην, οὐδὲν ἕτερον διδάσκουσιν ἡμᾶς, πλὴν ὅτι … εἴμεθα «υἱοὶ τῆς Ἀναστάσεως», βεβαπτισμένοι εἰς τὸ Πανάγιον Ὄνομα τῆς Ἁγίας Τριάδος καὶ … «προσδοκῶντες Ἀνάστασιν νεκρῶν καὶ ζωὴν τοῦ μέλλοντος αἰῶνος»! 

Δὲν ἀρκεῖ, ὅμως ἀδελφοί μου, τὸ Βάπτισμα ἡμῶν, ὡς … ἐγγύησις διὰ τὴν Βασιλείαν τοῦ Θεοῦ! Πλὴν τούτου, ζητεῖται καὶ ἡ ἐν τοῖς Μυστηρίοις τῆς Ἁγίας ἡμῶν Ἐκκλησίας, … ἀλλὰ καὶ διὰ τοῦ πνευματικοῦ ἀγῶνος, κατὰ τοῦ κακοῦ καὶ τῆς ἁμαρτίας, πορεία διὰ τοῦ … κόσμου τούτου τοῦ ματαίου καὶ φθειρομένου, ἐπὶ τῷ σκοπῷ τῆς αἰωνίου ζωῆς καὶ μακαριότητος! «Ἄνω σχῶμεν τὰς καρδίας», ἑπομένως, «ἀφορῶντες εἰς τὸν τῆς πίστεως ἀρχηγὸν καὶ τελειωτὴν Ἰησοῦν» (Ἑβρ. ΙΒ΄ 2).              

Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου 

      Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν

Γιορτή 28η Οκτωβρίου 2022 - Ιερός Ναός Γενεσίου Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών