ΑΥΛΗ

Δευτέρα 15 Ιουλίου 2024

Είναι καλό πράγμα η ευαισθησία;

«Ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν»! - π. Τιμόθεος Παπασταύρου

ΚΥΡΙΑΚΗ ΔΕΥΤΕΡΑ ΜΑΤΘΑΙΟΥ (7 ΙΟΥΛΙΟΥ 2024)

«Οἱ δὲ εὐθέως ἀφέντες τὰ δίκτυα ἠκολούθησαν αὐτῷ» (Ματθ. Δ΄ 20).

Ἡ τιμητικὴ πρόσκλησις!

Ὁ Κύριος, μετὰ τὴν βάπτισίν Του εἰς τὸν Ἰορδάνη ποταμόν, καὶ μετὰ τὴν τεσσαρακονθήμερον νηστείαν Του εἰς τό, σήμερον ἐπωνομαζόμενον, σαραντάριον ὄρος, ἀρχίζει τὴν ἐπίσημον παρουσίαν καὶ δραστηριότητά Του ἀναμέσον τῶν ἀνθρώπων! Διὰ τοῦτον τὸν λόγον, ἄλλωστε, ἦλθεν εἰς τὸν κόσμον τοῦτον! Ἵνα κηρύξῃ καὶ διδάξῃ˙ ἵνα θαυματουργήσῃ˙ ἵνα ἀκούσωσιν οἱ ἄνθρωποι καὶ ἴδωσι, καὶ φύγωσι τὴν πλάνην τῆς εἰδωλολατρείας, καὶ γνωρίσωσι καὶ πιστεύσωσιν εἰς τὸν Ἕνα ἀληθινὸν καὶ Μόνον Θεόν!

Ἔρχεται εἰς τὰς ἀκτὰς τῆς θαλάσσης τῆς Γαλιλαίας καί, ὡς ἀφηγῇται τὸ ἱερὸν κείμενον, πρῶτον μέν … «εἶδε δύο ἀδελφούς, Σίμωνα τὸν λεγόμενον Πέτρον καὶ ᾿Ανδρέαν τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ, βάλλοντας ἀμφίβληστρον εἰς τὴν θάλασσαν· ἦσαν γὰρ ἁλιεῖς», καὶ δεύτερον, … «εἶδεν ἄλλους δύο ἀδελφούς, Ἰάκωβον τὸν τοῦ Ζεβεδαίου καὶ Ἰωάννην τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ, ἐν τῷ πλοίῳ μετὰ Ζεβεδαίου τοῦ πατρὸς αὐτῶν καταρτίζοντας τὰ δίκτυα αὐτῶν» (Ματθ. Δ΄ 18, 21). Βεβαίως, αἱ συναντήσεις αὕται δὲν εἶναι συγκυριακαὶ καὶ συμπτωματικαί, - ἐφ’ ὅσον ὁ Κύριος γνωρίζει τὰ παρόντα καὶ τὰ παρελθόντα καὶ τὰ μέλλοντα, - ἀλλὰ εἶναι συναντήσεις τὰς ὁποίας ἐπιλέγει ὁ Θεάνθρωπος! Ὁ Χριστός μας, ἐπιλέγει τοὺς μαθητάς Του, ἀλλὰ καὶ τοὺς προσκαλεῖ! Τονίζομεν δὲ τοῦτο διὰ νὰ ἐννοήσωμεν, ὅτι … παρ’ ὅλον ὅτι ὁ Κύριος ἐπιλέγει, ὅμως, δὲν ὑποχρεώνει καὶ δὲν ἐκβιάζει …! Προσκαλεῖ τοὺς μαθητάς, οἵτινες ἔχουσι τὴν δυνατότητα καὶ τὸ δικαίωμα, ἵνα ἀρνηθῶσιν εἰς τὸν Θεόν! Ἦσαν δὲ ὄντως, πολλοὶ οἱ «λόγοι» οἵτινες θὰ ἠδύναντο ἵνα ἐμποδίσωσι τοὺς ἁλιεῖς ἐκείνους ἵνα ἀκολουθήσωσι τὸν … Ναζωραῖον!

Ὅμως, ἐν προκειμένῳ, δὲν δύνανται οὗτοι οἱ «λόγοι», ἵνα «μειώσωσι» τὴν βαρύτητα τῆς προσκλήσεως! Ἡ πρόσκλησις εἶναι ἰδιαιτέρως τιμητική, ἐφ’ ὅσον γίνεται ἀπὸ τὸν ἴδιον τὸν Θεόν! Οἱ δύο ἐκ τῶν τεσσάρων ἁλιέων, ἤδη ἔχουσι γνωρίσει τὸν Κύριον! Ἐκεῖ εἰς τὸν Ἰορδάνην, καὶ ἐν ὅσῳ ὑπῆρχον μαθηταὶ τοῦ τιμίου Προδρόμου, ἔμαθον παρ’ αὐτοῦ τοῦ διδασκάλου των, τὸν «ἀμνὸν τοῦ Θεοῦ τὸν αἴροντα τὴν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου» (Ἰωάν. Α΄ 36-37)! Ἐκεῖ ἐπλησίασαν τὸ πρῶτον, τὸν Ἰησοῦν καὶ ἐκεῖ κατὰ πρώτην φοράν, «ἐκάλεσεν αὐτούς»! Οὗτοι δὲ οἱ δύο, ἔχουσι προϊδεάσει καὶ τοὺς κατὰ σάρκα ἀδελφούς των! Ἀνταποκρίνονται, συνεπῶς, ὁλοθύμως εἰς τὴν Θείαν ταύτην πρόσκλησιν, καὶ «εὐθέως ἀφέντες τὰ δίκτυα ἠκολούθησαν αὐτῷ»!

Πολλοὶ οἱ προσκαλοῦντες!

Ἅπαντες, - μηδὲ ἐξαιρουμένων ἀκόμη καὶ τούτων τῶν μικρῶν παιδίων, - ἐδέχθημεν, ἀλλὰ καὶ δεχόμεθα συχνάκις, προσκλήσεις …! Προσκλήσεις διὰ ἑορτὰς καὶ συνεστιάσεις, προσκλήσεις διὰ «γενέθλια» καὶ πάρτυς, προσκλήσεις διὰ συμπόσια καὶ πανηγύρεις, προσκλήσεις διὰ πιθανοὺς καὶ ἀπιθάνους λόγους, προσκλήσεις οἵτινες μᾶς τιμοῦν ἤ, ἀκόμη, καὶ μᾶς προσβάλωσι! Μᾶς προσκαλοῦσι πολλοί, καὶ ὅσον περισσότερον «ἐπώνυμοι» καὶ ἐπιφανεῖς εἶναι, τόσον καὶ σκιρτᾷ ἡ καρδία μας καὶ σπεύδομεν ἵνα ἀνταποκριθῶμεν …! Ἀσχέτως ἐάν, δι’ εὐνοήτους λόγους, ὀφείλομεν ἵνα προσκομίσωμεν καὶ τὸ ἀπαραίτητον «δῶρον τιμῆς» πρὸς τοὺς προσκαλοῦντας, οἵτινες διὰ τῆς προσκλήσεως ἐτίμησαν ἡμᾶς, ὅμως … οὐδὲν δύναται ἵνα ἀναστείλῃ τὴν παρουσίαν μας εἰς τὰς ἐν λόγῳ συνάξεις! Ἀκόμη καὶ ἐὰν πρόκειται ἵνα παραβιάσωμεν συγκεκριμμένας ἀρχὰς καὶ συνηθείας, προτιμῶμεν τὴν τιμὴν καὶ παρουσίαν μας, παρὰ τὴν ἀπουσίαν μας!

Τί συμβαίνει, ὅμως, ὅταν μᾶς προσκαλεῖ ὁ … Κύριος; Οἱ μαθηταὶ τοῦ Κυρίου, ὡς εἴδομεν, ἠκολούθησαν τὸν Ἰησοῦν, χωρὶς νὰ ὑπολογίσωσιν, οὔτε τὰς βιοποριστικὰς ἐργασίας των, οὔτε τοὺς γονεῖς των, οὔτε, ἀκόμη, καὶ αὐτὰς τὰς συζύγους καὶ τὰ τέκνα των, ὡς συνέβαινεν εἰς τὸν Ἀπόστολον Πέτρον! Τοῦτο ἦτο ἐκεῖνο τὸ κριτήριον διὰ τοῦ ὁποίου ἠξιολογήθησαν ὑπὸ τοῦ Κυρίου! Ἂς ἐνθυμηθῶμεν τὴν ἀπάντησιν τοῦ Χριστοῦ εἰς τὸν Πέτρον, ὅταν ἐκεῖνος τὸν ἠρώτησε … «ἰδοὺ ἡμεῖς ἀφήκαμεν πάντα καὶ ἠκολουθήσαμέν σοι· τί ἄρα ἔσται ἡμῖν; Ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ὑμεῖς οἱ ἀκολουθήσαντές μοι, ἐν τῇ παλιγγενεσίᾳ, ὅταν καθίσῃ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐπὶ θρόνου δόξης αὐτοῦ, καθίσεσθε καὶ ὑμεῖς ἐπὶ δώδεκα θρόνους κρίνοντες τὰς δώδεκα φυλὰς τοῦ Ἰσραήλ»! Συνεπλήρωσε δὲ καὶ διὰ τὸν οἵονδήποτε, ὅστις προτίθεται ἵνα ἀκολουθήσῃ Αὐτόν … «Καὶ πᾶς ὃς ἀφῆκεν οἰκίας ἢ ἀδελφοὺς ἢ ἀδελφὰς ἢ πατέρα ἢ μητέρα ἢ γυναῖκα ἢ τέκνα ἢ ἀγροὺς ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός μου, ἑκατονταπλασίονα λήψεται καὶ ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσει» (Ματθ. ΙΘ΄ 27-29)!

«Ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν»!

Πολλάκις, ἐκ τούτου τοῦ «βήματος», ἀνεφέρθημεν καὶ ἡρμηνεύσαμεν τοῦτον τὸν Θεῖον λόγον, φίλοι μου ἀναγνῶσται! Λόγος ὅστις ἀπευθύνεται ἐξ ἴσου πρὸς ἅπαντας! Μικροὺς τε καὶ μεγάλους, ἀνηλίκους τε καὶ ἐνήλικας, «ἐπωνύμους καὶ ἀνωνύμους», βασιλεῖς τε καὶ δούλους! Τοὺς πάντας δέχεται ὡς ἀκολούθους, ἀρκεῖ ἵνα πειθαρχῶσιν εἰς τὰς … προϋποθέσεις Του! Δὲν εἶναι ἀσήμαντον καὶ μικρόν, … τὸ νὰ ἀκολουθῇ τις τὸν Χριστόν! Ὅταν ἀκολουθῶμεν τὸν Κύριον, καὶ τιμή μας εἶναι, ἀλλὰ καὶ ἀσφαλὴς καὶ σωτήριος θὰ εἶναι ἡ πορεία μας!

Ἂς ἴδωμεν τοὺς Ἁγίους τῆς Ἐκκλησίας μας καὶ ἂς ἀνατρέξωμεν εἰς τὰς βιογραφίας των, καὶ θὰ διαπιστώσωμεν ὅτι, … εἰς τὸν κόσμον μὲν τοῦτον, ὡς εἶχεν προείπει ὁ Διδάσκαλος, ἐβίωσαν θλίψεις καὶ στερήσεις καὶ διωγμοὺς καὶ μαρτύρια καὶ θάνατον, ὅμως, ἡ «ἀνταπόδοσις» μετὰ τὸν θάνατον εἶναι … ἀπερίγραπτος! «Ἃ ὀφθαλμὸς οὐκ εἶδε καὶ οὖς οὐκ ἤκουσε καὶ ἐπὶ καρδίαν ἀνθρώπου οὐκ ἀνέβη, ἃ ἡτοίμασεν ὁ Θεὸς τοῖς ἀγαπῶσιν αὐτόν» (Α΄ Κορ. Β΄ 9)! Ὅταν ἐπεσκέφθῃ ἡ Ἁγία μεγαλομάρτυς Εὐφημία τὸν Ὅσιο Παΐσιο τὸν Ἁγιορείτη, καὶ ὅταν ἐκεῖνος τὴν ἠρώτησε, ποίαν δόξαν καὶ τιμὴν ἀπολαμβάνει εἰς τὸν Παράδεισον, μετὰ μάλιστα, ἀπὸ τὰ φοβερὰ καὶ φρικτὰ μαρτύρια ἅτινα ὑπέστῃ διὰ τὴν ἀγάπην τοῦ Κυρίου, … ἐκείνη ἀπήντησεν: «Ἅγιε γέροντα, ἐκεῖνα τὰ ὁποῖα ὑπέστην διὰ τὸν Κύριον εἶναι πολὺ μικρὰ καὶ ἀσήμαντα, μπροστὰ σὲ ἐκεῖνα τὰ ὁποῖα ἀπολαμβάνω τώρα ἐν τοῖς οὐρανοῖς! Καὶ ἐὰν ἐγνώριζον ἐκ τῶν προτέρων ἐκεῖνα ποὺ μοῦ ἐπεφύλασσεν ἡ ἀγάπη τοῦ Κυρίου, θὰ προετίμων τὰ μαρτύριά μου νὰ ἦσαν … ἀπείρως ὀδυνηρότερα»!

Εἴθε, ἀδελφοί μου, νὰ ἀνταποκριθῶμεν καὶ ἡμεῖς εἰς τὴν Θείαν πρόσκλησιν, καὶ εἴθε νὰ ἀκολουθήσωμεν μὲ συνέπειαν τὴν «στενὴν πύλην καὶ τὴν τεθλιμμένην ὁδὸν τὴν ἀπάγουσαν εἰς τὴν ζωήν» (Ματθ. Ζ΄ 14), διὰ νὰ ἀξιωθῶμεν τῆς αἰωνίου δόξης καὶ μακαριότητος. Ἀμήν!

Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου

Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν

Κυριακή 7 Ιουλίου 2024

Εβδομαδιαίο Φυλλάδιο
«Για τους Γονείς της Ενορίας»

Ιερός Ναός Γενέσιον Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών

Πατήστε πάνω στις φωτογραφίες για να διαβάσετε τα κείμενα

Τρίτη 2 Ιουλίου 2024

Πρόγραμμα Ιερού Ναού Αγίου Ιωάννου Παραλίας Πατρών

Δευτέρα 1 Ιουλίου 2024

Αυτός που κλέβει λίγα...

«Ἤγγικεν …»! -π. Τιμόθεος Παπασταύρου

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΝΤΩΝ (ΑΓ. ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ 30 ΙΟΥΝΙΟΥ 2024)

«ἤγγικεν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν» (Ματθ. Ι΄ 7).

Ἡ Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν.

Ὁ Κύριος, φίλοι μου ἀναγνῶσται, ἐν ὅσῳ εὑρίσκετο ἀνὰ μέσον ἡμῶν ἐπὶ τῆς γῆς, κατ’ἐπανάληψιν ὡμίλησε διὰ τὴν «βασιλείαν τῶν οὐρανῶν»! Ὡμίλησε δέ, διὰ τοιούτων λόγων καὶ διὰ τοιούτου τρόπου, ὥστε δίδει εἰς ἡμᾶς ἵνα ἐννοήσωμεν, ὅτι, ἀφ’ ἑνὸς μὲν ἡ τοιαύτη «βασιλεία» εἶναι ὑπαρκτὴ καὶ πραγματική! Κατὰ δεύτερον δέ, … οὐδὲν δύναται ἵνα συγκριθῇ μετ’ Αὐτῆς, οὐδὲ κἂν αὐτὴ αὕτη ἡ βιολογικὴ ζωὴ ἡμῶν! Κατὰ τρίτον, … αὕτη θὰ πρέπῃ ἵνα ἀποτελῇ τὸν πρῶτον καὶ μοναδικόν μας «στόχον»! Κατὰ τέταρτον δέ, ὅτι ἡ τοιαύτη «βασιλεία τῶν οὐρανῶν» θὰ εἶναι αἰωνία καὶ ἀτελεύτητος, ἀλλὰ καὶ ἡ χαρμονὴ καὶ ἀπόλαυσις ταύτης, δὲν δύναται ἵνα περιγραφῇ δι’ ἀνθρωπίνων λέξεων καὶ φράσεων!

Βεβαίως, οἱ κοσμικοὶ καὶ σαρκικοὶ ἄνθρωποι, οἵτινες βλέπουσι μόνον διὰ τῶν σωματικῶν ὀφθαλμῶν, καὶ ἀρνοῦνται … ὅ,τιδήποτε ἀόρατον καὶ πνευματικόν, θεωροῦσι καὶ ἀκούουσι ταῦτα, ὡς θεωρίας νεφελώδης καὶ φανταστικάς, καὶ διὰ τοῦτο ζῶσιν ὡς φθαρτοὶ καὶ … «μελλοθάνατοι»! Ἡμεῖς, ὅμως, οἱ πιστεύοντες εἰς τὸν Κύριον καὶ Θεόν μας, δεχόμεθα μὲ ἀπόλυτον βεβαιότητα, κάθε λόγον καὶ σύστασιν καὶ προτροπὴν τοῦ Χριστοῦ! Οὐχὶ δὲ μόνον «δεχόμεθα», ἀλλὰ καὶ … πιστεύομεν ἀκραδάντως εἰς τὰς Θείας ταύτας διαβεβαιώσεις!

Ἂς ἴδωμεν, ὅμως, πῶς ὁ Διδάσκαλος, συνιστᾷ τὴν οὐράνιον βασιλείαν ὡς τὸν πρῶτον καὶ ἀπόλυτον σκοπόν μας! «Ζητεῖτε δὲ πρῶτον τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν δικαιοσύνην αὐτοῦ, καὶ ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν» (Ματθ. ΣΤ΄ 33)! Τὸν λόγον τοῦτον ἐκήρυξεν εἰς τὴν πρώτην ἐπίσημον, «ἐπὶ τοῦ ὄρους ὁμιλίαν» Του καὶ διὰ τούτου τοῦ λόγου δίδει εἰς ἡμᾶς ἵνα ἐννοήσωμεν ὅτι ἅπασαι αἱ μέριμναι καὶ ἀναζητήσεις τῆς παρούσης ζωῆς, ἀκόμη καὶ ἐκεῖναι αἱ θεωρούμεναι ἀπολύτως ἀπαραίτητοι, ἔρχονται εἰς δευτέραν θέσιν καὶ ἀκολουθοῦσι … τὴν οὐράνιον βασιλείαν! Ταύτας δὲ τὰς δευτερευούσας ἀνάγκας, θὰ μᾶς τὰς «καλύψῃ» ἡ ἀγάπη τοῦ Κυρίου!

Διὰ ταύτην, ἐπίσης τὴν οὐράνιον Βασιλείαν, ὁ Διδάσκαλος συνέστησεν εἰς τοὺς μαθητάς Του, «καὶ μὴ φοβηθῆτε ἀπὸ τῶν ἀποκτεννόντων τὸ σῶμα, τὴν δὲ ψυχὴν μὴ δυναμένων ἀποκτεῖναι· φοβήθητε δὲ μᾶλλον τὸν δυνάμενον καὶ ψυχὴν καὶ σῶμα ἀπολέσαι ἐν γεέννῃ» (Ματθ. Ι΄ 28)! Ὁ Θεῖος οὗτος λόγος μᾶς δίδει ἵνα καταλάβωμεν, ὅτι ἡ παροῦσα ζωή, δὲν δύναται ἵνα συγκριθῇ μετὰ τῆς αἰωνίου˙ καὶ αἱ ταλαιπωρίαι καὶ οἱ πόνοι τοῦ «αἰῶνος τούτου τοῦ ἀπαταιῶνος», … ἐγγυῶνται ἐπὶ πλέον χαρὰν καὶ εὐφροσύνην εἰς τὴν Βασιλείαν τοῦ Θεοῦ!

«Ἤγγικεν …»!

«Ἔφθασεν ἡ Βασιλεία τῶν οὐρανῶν»! Τοῦτο σημαίνει ἡ λέξις «ἤγγικεν»! Πότε, ὅμως, ἔφθασε; Δὲν θὰ ζήσωμεν ταύτην μετὰ τὸν σωματικόν μας θάνατον; Ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν δὲν θὰ ἔλθῃ μετὰ τὴν Δευτέραν παρουσίαν τοῦ Κυρίου; Τὸ «ἤγγικεν» σημαίνει, ὅτι ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν … ἦλθε! Ναί, ἦλθε, διότι ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν, δὲν εἶναι κάποιος χῶρος! Δὲν εἶναι συγκεκριμμένος τόπος! Δὲν εἶναι … βασιλεία σὰν αὐτὰς τὰς βασιλείας, ποὺ ἔζησαν καὶ ζῶσιν ἔτι, λαοὶ καὶ ἔθνη, καταδυναστευόμενοι ἀπὸ ἐπιγείους βασιλεῖς καὶ δικτάτορας καὶ μὲ χιλιάδας δούλων καὶ ὑποτεταγμένων! «Ἡ βασιλεία ἡ ἐμὴ οὐκ ἔστιν ἐκ τοῦ κόσμου τούτου· εἰ ἐκ τοῦ κόσμου τούτου ἦν ἡ βασιλεία ἡ ἐμή, οἱ ὑπηρέται ἂν οἱ ἐμοὶ ἠγωνίζοντο, ἵνα μὴ παραδοθῶ τοῖς ᾿Ιουδαίοις· νῦν δὲ ἡ βασιλεία ἡ ἐμὴ οὐκ ἔστιν ἐντεῦθεν» (Ἰωάν. ΙΗ΄ 36)! Τοῦτο εἶπεν πρὸς τὸν Πιλᾶτον, ὅταν ἐκεῖνος ἀνησύχησεν, ὅτε ἤκουσε νὰ ἀποκαλοῦν τὸν Κύριον οἱ Ἑβραῖοι εἰρωνικῶς, βασιλέα τοῦ Ἰσραήλ!

«Ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ ἐντὸς ὑμῶν ἐστιν» (Λουκ. ΙΖ΄ 21), εἶπεν ὁ Διδάσκαλος πρὸς τοὺς Φαρισαίους, ὅταν ἐκεῖνοι ἀνεζήτουν ταύτην δι’ ὁρατῶν στοιχείων καὶ σημείων! Καὶ εἶπε τοῦτον τὸν λόγον, διότι … ἡ Βασιλεία τῶν οὐρανῶν ὄντως, εἶναι ὁ Ἴδιος ὁ Κύριος! Ἐκεῖνος ὅστις πιστεύει εἰς τὸν Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν, ἔχει ζωὴν αἰώνιον! Εἶναι ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον διεβεβαίωσεν ὁ Ἰησοῦς, τὴν ἀδελφὴν τοῦ Λαζάρου, Μαρίαν, ὀλίγον πρὶν ἀναστήσει τὸν ἀδελφόν της: «Ὁ πιστεύων εἰς ἐμέ, κἂν ἀποθάνῃ, ζήσεται· καὶ πᾶς ὁ ζῶν καὶ πιστεύων εἰς ἐμὲ οὐ μὴ ἀποθάνῃ εἰς τὸν αἰῶνα» (Ἰωάν. ΙΑ΄ 26)!

Τοῦτο ἦτο τὸ κήρυγμα τοῦ Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου (Ματθ. Γ΄ 2), ἐν ὅσῳ οὗτος ἐκήρυττεν ἐν τῇ ἐρήμῳ «βάπτισμα μετανοίας»˙ τοῦτο ἦτο καὶ τὸ πρῶτο κήρυγμα τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, εὐθὺς μετὰ τήν, εἰς τὸ σαραντάριον, τεσσαρακονθήμερον νηστείαν Του, (Ματθ. Δ΄ 17)˙ καὶ τοῦτο, ἐπίσης, εἶναι καὶ τὸ … κήρυγμα ὅπερ συνιστᾷ ὁ Ραββὶ εἰς τοὺς μαθητάς Του, ὡς ἠκούσαμεν σήμερον ἐκ τοῦ Εὐαγγελικοῦ ἀναγνώσματος … «πορευόμενοι δὲ κηρύσσετε λέγοντες ὅτι ἤγγικεν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν» (Ματθ. Ι΄ 7)!

Θορυβούμεθα, ἆραγε;

Εὑρισκόμεθα, δυστυχῶς ἀδελφοί μου, εἰς μίαν ἐποχήν, κατὰ τὴν ὁποίαν, πέραν τῆς φοβερᾶς ἀποστασίας ἀπὸ τὸν Θεόν, παρατηροῦμεν ἐπὶ πλέον ὅτι ὁ κόσμος ἀποδέχεται καὶ ἐπαινεῖ, οὐχὶ μόνον τὸ κακόν, ἀλλὰ ἀκόμη καὶ τὰς χειροτέρας μορφὰς τούτου! Βεβαίως, ἀποστασίας ἀπὸ τὸν Θεὸν καὶ τὸν νόμον Του, «εὑρίσκομεν» εἰς ἁπάσας τὰς ἐποχάς! Ἀκόμη καὶ εἰς ἐκείνην τὴν ἐποχήν, καθ’ ἣν ὁ Κύριος καὶ Θεός, εὑρίσκετο καὶ ἔζῃ ὡς ἄνθρωπος ἀνὰ μέσον τῶν ἀνθρώπων, οἱ ἄνθρωποι ἠρνοῦντο τὴν Θεότητά Του ἔστω καὶ ἄν, παντοιοτρόπως ἐδείκνυεν ταύτην εἰς αὐτούς!

Ἦλθεν ἡ Βασιλεία τῶν οὐρανῶν, ἀλλὰ θὰ ἴδωσιν καὶ ἀπολαύσωσι ταύτην, … ὅσοι ἐπίστευσαν καὶ πιστεύουσιν εἰς τὸν Κύριον! Ὅσοι ἐπεθύμησαν καὶ ἠγωνίσθησαν ἵνα φθάσωσιν εἰς αὐτήν! Ὅσοι περιεφρόνησαν τὰς ἡδονὰς καὶ ἁμαρτωλὰς ἀπολαύσεις τῆς ἐλεεινῆς ἐποχῆς μας! Ὅσοι, «ἀρνησάμενοι τὴν ἀσέβειαν καὶ τὰς κοσμικὰς ἐπιθυμίας σωφρόνως καὶ δικαίως καὶ εὐσεβῶς ἔζησαν ἐν τῷ νῦν αἰῶνι, προσδεχόμενοι τὴν μακαρίαν ἐλπίδα καὶ ἐπιφάνειαν τῆς δόξης τοῦ μεγάλου Θεοῦ καὶ σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ» (Τίτ. Β΄ 12-13)! Εἶναι ὑπόθεσις ἑνὸς ἑκάστου, ἵνα θέσῃ ἑαυτόν, «κληρονόμον καὶ μέτοχον» ταύτης! «Ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν βιάζεται, καὶ βιασταὶ ἁρπάζουσιν αὐτήν» (Ματθ. ΙΑ΄ 12)! Δὲν εἶναι προορισμένη διὰ κάποιους, οὔτε, ἐπίσης, κάποιοι εἶναι … προορισμένοι δι’ αὐτήν! Ἅπαντες δύνανται, καὶ ἅπαντες εἶναι «κεκλημένοι», ἀλλά, δυστυχῶς, ὡς προεῖπεν ὁ Κύριος, ὀλίγοι θὰ ἀποδειχθῶσιν … «ἐκλεκτοί»! Εἴθε ἵνα ἀνήκωμεν εἰς ταύτην τὴν εὐλογημένην μερίδα τῶν τοιούτων … «ἐκλεκτῶν»! Ἀμήν!

Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου

Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν