Δ Ι Ψ Ω
Πέμπτη 13 Μαΐου 2021
Εφημερίδα "ΔΙΨΩ" ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2021
Δευτέρα 10 Μαΐου 2021
Γιατί χρειάζεσαι πνευματικό - γέροντα;
Είπε Γέρων
Στον δρόμο της ζωής σου, έχεις ανάγκη και από έναν συμπαραστάτη συγκεκριμένο. Από έναν γέροντα. Από έναν πνευματικό. Από έναν εξομολόγο.
Έχεις ανάγκη!.. Έχεις ανάγκη από έναν πνευματικό. Γιατί κάποτε θα δυσκολευτείς. Κάπου μπορεί να χαθείς. Μπορεί να μπερδευτείς... Και θα έχεις τον πνευματικό σου να σε βοηθάει... Θα έχεις τον πνευματικό σου, που όταν θα ματώσουν τα γόνατά σου, επειδή κάπου χτύπησες, κάπου έπεσες, κάπου μάτωσες, θα σου λέει: «Έλα δω, μη φοβάσαι, δεν θα σε πονέσω. Να σε καθαρίσω θέλω. Να σβήσω την πληγή σου, να καθαρίσω την καρδιά σου, να σου διαβάσω την συγχωρητική ευχή, να Κοινωνήσεις...». Και έτσι πάλι να βγεις στο δρόμο της ζωής...
ΥΓ
Η φωτογραφία τα λέει ... χωρίς λόγια!
Ἡ ἐπικοινωνία μὲ τὸν Ἅγιο Θεόν. - π. Τιμόθεος Παπασταύρου
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ (25 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2021)
«Ἐν παντὶ τῇ προσευχῇ καὶ τῇ δεήσει μετὰ εὐχαριστίας τὰ αἰτήματα ὑμῶν
γνωριζέσθω πρὸς τὸν Θεόν» (Φιλιπ. Δ΄ 6).
Ἡ ἐπικοινωνία μὲ τὸν Ἅγιο Θεόν.
Ἐνῶ εὑρισκόμεθα ὀλίγας, μόνον, ὧρας πρὸ τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης Ἑβδομάδος, ἡ Ἁγία ἡμῶν Μήτηρ, ἡ Ἐκκλησία, ὥρισεν νὰ ἀναγινώσκεται ἡ συγκεκριμμένη Ἀποστολικὴ περικοπή, ἡ ὁποία περιέχει καὶ διδάσκει ἀντιστοίχους διδαχάς, πρὸς τὸ νόημα καὶ τὴν οὐσίαν τῶν γεγονότων τῶν Παθῶν τοῦ Κυρίου. Ἡ στᾶσις ἡμῶν, ἀνέκαθεν, - τῶν περισσοτέρων χριστιανῶν – κατὰ τὰς Ἁγίας αὐτὰς ἡμέρας, ἦτο καὶ εἶναι … μία στᾶσις συναισθηματικῶς «φορτισμένη» πρὸς τὸν πάσχοντα Ἰησοῦν, καὶ συνήθως καταβάλλεται μία προσπάθεια … συμπαραστάσεως ἐκ μέρους ἡμῶν, «πλησίον» τοῦ Κυρίου, εἰς ἀναπλήρωσιν τοῦ … κενοῦ τὸ ὁποῖον ἄφησαν οἱ ἕνδεκα ἐκ τῶν δώδεκα μαθητῶν Του. Προσερχόμενοι εἰς τοὺς ἱεροὺς ναούς, φέροντες τὰ ἀντίστοιχα ἐγχειρίδια διὰ τὴν παρακολούθησιν τῶν ἱερῶν ἀκολουθιῶν καὶ εὑρισκόμενοι εἰς τὴν ἀπαιτουμένην κατάνυξιν, ἐπιδιώκομεν νὰ ἱκανοποιήσωμεν, ἢ καὶ νὰ «παρρηγορήσωμεν» τὸν πάσχοντα καὶ ὑπὲρ ἡμῶν θανατούμενον Χριστόν!
Εἶναι ἀλήθεια, ὅτι τὰς φρικτὰς ἐκείνας ὧρας τοῦ ἑκουσίου Πάθους, ὁ Κύριος, ὡς ἄνθρωπος, ἀνεζήτησε καὶ παρεκάλεσε τοὺς μαθητάς Του νὰ εἶναι … πλησίον Του! «Μείνατε ὧδε καὶ γρηγορεῖτε μετ᾿ ἐμοῦ … οὕτως οὐκ ἰσχύσατε μίαν ὥραν γρηγορῆσαι μετ᾿ ἐμοῦ! … καθεύδετε τὸ λοιπὸν καὶ ἀναπαύεσθε!» (Ματθ. ΚΣΤ΄ 38-45). Χαρακτηριστικαὶ φράσεις, αἵτινες καταδεικνύουσι τὴν ἀνθρωπίνην φύσιν τοῦ Κυρίου ἡμῶν, καὶ τὴν ἀγωνίαν τοῦ θανάτου, ἀλλὰ καὶ τὴν ἀνάγκην τῆς συμπαραστάσεως ἀπὸ τοὺς μαθητάς Του. Ἡ συμπαράστασις δὲ αὕτη συνίστατο, ὄχι τόσον εἰς τοὺς «θερμοὺς» λόγους, - ἄλλωστε, τέτοιους λόγους τοῦ προσέφερε ὁ Πέτρος, ὀλίγον πρὶν τὸν … ἀρνηθεῖ! ἀλλὰ καὶ οἱ λοιποὶ μαθηταί, ἐκεῖ εἰς τὸ Μυστικὸ Δεῖπνο, ὀλίγον πρὶν καὶ αὐτοὶ τὸν ἐγκαταλείψουν! Τέτοιους λόγους, ἀλλὰ καὶ τοιούτους τρόπους … συνήθως χρησιμοποιεῖ ὁ κόσμος διὰ νὰ ἐκδηλώνῃ τὴν συμπάθειάν του! Εἰς τὴν προσευχὴν ζητεῖ ὁ Κύριος, ὡς ἄνθρωπος, τὴν παρρηγορίαν˙ διὰ τῆς προσευχῆς ἐκζητεῖ τὴν βοήθειαν …˙ τὴν προσευχήν, - τέλος – συνιστᾷ διὰ τοῦ παραδείγματος Αὐτοῦ, ὡς στήριγμα καὶ καταφύγιον εἰς τὰς δυσκόλους καταστάσεις τῆς ἐπιγείου ζωῆς ἡμῶν.
«Ἐν παντὶ τῇ προσευχῇ καὶ τῇ δεήσει».
Διὰ τούτων τῶν χαρακτηριστικῶν λόγων, ὁ Θεῖος Παῦλος, συνιστᾷ πρὸς τοὺς χριστιανοὺς τῆς κάθε ἐποχῆς, τὸ μοναδικὸν καὶ ἀήττητον ὅπλον τῆς προσευχῆς. «Ἐν παντί», δηλαδή, εἰς κάθε στιγμήν, εἰς κάθε πρόβλημα, εἰς κάθε περίστασιν, εἰς κάθε δυσκολίαν, νὰ καταφεύγωμεν εἰς τὴν προσευχὴν καὶ τὴν παράκλησιν πρὸς τὸν Θεόν. Ὡς τὸ νήπιον καὶ τὸ βρέφος, τὰ ὁποῖα δὲν δύνανται νὰ … ὑπάρξωσι καὶ ζήσωσι οὐδ’ ἐπὶ στιγμὴν ἄνευ τῆς παρουσίας τῆς μητρός των καὶ τοῦ πατρός, οὕτω καὶ ὁ χριστιανὸς δὲν – θὰ πρέπῃ! - νὰ δύναται ἄνευ τῆς συνειδητῆς συνυπάρξεως αὐτοῦ μετὰ τοῦ Κυρίου. Οὗτος, ἀκριβῶς, εἶναι ὁ λόγος διὰ τὸν ὁποῖον ὁ Κύριος ἐπέδειξεν τὰ νήπια, - τὰ ὁποῖα τὸν ἐπλησίαζον καὶ τὰ ὁποῖα ἐνηγκαλίζετο - ὡς ὑποδείγματα εἰς ἡμᾶς˙ «ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐὰν μὴ στραφῆτε καὶ γένησθε ὡς τὰ παιδία, οὐ μὴ εἰσέλθητε εἰς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν» (Ματθ. ΙΗ΄ 3-6). Οὐχί, ἀσφαλῶς, νὰ γενῶμεν παιδία εἰς τὰς ἰδιοτροπίας καὶ τὰς παιδικάς των συμπεριφοράς, ἀλλὰ νὰ γενῶμεν τοιαῦτα, εἰς τὴν ταπείνωσίν των καὶ ἐξάρτησίν των ἐκ τῶν γονέων των. Τὴν τοιαύτην ἀνάγκην καὶ ἐξάρτησιν, νὰ ζῶμεν καὶ ἡμεῖς μετὰ τοῦ Κυρίου, διὰ νὰ δυνάμεθα ἵνα ζήσωμεν ψυχικῶς καὶ αἰωνίως˙ «Μείνατε ἐν ἐμοί, κἀγὼ ἐν ὑμῖν. Καθὼς τὸ κλῆμα οὐ δύναται καρπὸν φέρειν ἀφ' ἑαυτοῦ, ἐὰν μὴ μείνῃ ἐν τῇ ἀμπέλῳ, οὕτως οὐδὲ ὑμεῖς, ἐὰν μὴ ἐν ἐμοὶ μείνητε. Ἐγώ εἰμι ἡ ἄμπελος, ὑμεῖς τὰ κλήματα» (Ἰωάν. ΙΕ΄ 4-5).
Ταύτην τὴν προσευχὴν εἶχον ἅπαντες οἱ Ἅγιοι ὡς διαρκῆ καρδιακήν των κατάστασιν! Εἰς ταύτην κατέφευγον εἰς ἑκάστην στιγμὴν τῆς ζωῆς των, εἴτε διὰ νὰ παρρηγορηθῶσι, εἴτε διὰ νὰ ἀναζητήσωσι τὴν Παντοδύναμον Θείαν ἀρρωγὴν καὶ βοήθειαν, εἴτε διὰ νὰ χαίρωνται ἁπλῶς καὶ μόνον συνομιλοῦντες μετὰ τοῦ γλυκυτάτου Κυρίου ἡμῶν, εἴτε – καὶ τοῦτο ἴσως εἶναι … τὸ πρῶτον καὶ σημαντικώτερον – διὰ νὰ δύνανται νὰ ζῶσι πνευματικῶς, ἐφ’ ὅσον ἡ προσευχὴ εἰς αὐτούς, ἦτο, ὄχι μία τυπικὴ διαδικασία, ἀλλὰ τὸ … ὀξυγόνον διὰ τὴν ζωὴν τῆς ψυχῆς των! «Μνημονευτέον Θεοῦ, μᾶλλον ἢ ἀναπνευστέον», ἔλεγε χαρακτηριστικῶς ὁ Θεῖος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος, ὁ δὲ ἅγιος τῶν ἡμερῶν μας, ὁ Θεοφόρος Ἅγιος Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης, ἔλεγε καὶ ἐπανελάμβανε, «Κύριε, … χωρὶς ἐσένα δὲν ἀντέχω»!
Προσευχή, … ἡ οὐσία τῆς ὑπάρξεώς μας !
«Κάνεις προσευχή;» Μία πολὺ εὔκολη καὶ ἁπλὴ ἐρώτηση, εἰς τὴν ὁποίαν ὅμως, ἡ ἀπάντησις εἶναι ἀρκετὰ σοβαρὴ καὶ θέλει πολλὴ προσοχὴ καὶ περίσκεψιν. Εὐκόλως διατεινόμεθα καὶ πολλάκις ἐπαιρόμεθα διὰ τὴν … προσευχήν μας, ἀλλὰ … ἴσως ἡ πραγματικότης μᾶς διαψεύδει! Ἐὰν προσευχὴν θεωροῦμε μίαν συνήθη τυπικὴν διαδικασίαν, ἀναγνώσεως συγκεκριμμένων ψαλμῶν καὶ εὐχῶν καὶ ὁ νοῦς ἡμῶν καὶ ἡ καρδία ρεμβάζουσι εἰς τὴν γηΐνην καὶ ματαίαν καθημερινότητα, τότε ἡ λεγομένη προσευχὴ ἡμῶν, οὐδὲν διαφέρει … ἀγγαρείας καὶ γίνεται ἁπλῶς διὰ νὰ … γίνεται! Μιὰ τοιαύτη «προσευχή», συντόμως «κουράζει» καὶ εὐκόλως περιθωριοποιεῖται καὶ οὐδέποτε πρόκειται νὰ … «ἀγαπηθῇ» καὶ … ματαιοπονοῦμε ἐὰν νομίζωμεν ὅτι ὁ Κύριος ἀρέσκεται καὶ εἰσακούει ταύτην! Ἐὰν ἡμεῖς οἱ ἴδιοι, δὲν … ἀκούομεν τὰ ἴδια λόγιά μας - ὡς συνήθως συμβαίνει εἰς τὰς τοιαύτας «προσευχάς»! – πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ προσέξῃ καὶ εἰσακούσῃ ὁ Κύριος;
Ναί, ἡ Προσευχὴ εἶναι - ὡς ὁρίζουσιν οἱ Ἅγιοι Πατέρες, - ἡ συνομιλία τοῦ ἀνθρώπου μετὰ τοῦ Κυρίου· ὅταν, ὅμως, αὕτη εἶναι συνειδητὴ καὶ καρδιακή. Ὅταν εἶναι … ἔμπονος καὶ … ὁ νοῦς καὶ ἡ καρδία, συμπροσεύχεται μετὰ τῶν … χειλέων· ὅταν γνωρίζουμε … τί λέγομε καὶ τί ζητοῦμε καὶ πιστεύομεν ὅτι θὰ … λάβωμεν! «Αἰτεῖτε, καὶ δοθήσεται ὑμῖν, ζητεῖτε, καὶ εὑρήσετε, κρούετε, καὶ ἀνοιγήσεται ὑμῖν· πᾶς γὰρ ὁ αἰτῶν λαμβάνει καὶ ὁ ζητῶν εὑρίσκει καὶ τῷ κρούοντι ἀνοιγήσεται. … Εἰ οὗν ὑμεῖς, πονηροὶ ὄντες, οἴδατε δόματα ἀγαθὰ διδόναι τοῖς τέκνοις ὑμῶν, πόσῳ μᾶλλον ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς δώσει ἀγαθὰ τοῖς αἰτοῦσιν αὐτόν;» (Ματθ. Ζ΄ 7-11).
Ἀλήθεια, πόσον πιὸ κατανοητὰ θὰ ἠδύνατο νὰ τὸ εἴπῃ ὁ Κύριος διὰ νὰ τὸ καταλάβωμεν …! Τότε ἡ προσευχή μας ἀποκτᾷ ἀξίαν καὶ γίνεται ἡ αἰτία καὶ ἡ οὐσία καὶ αὐτῆς τῆς ἰδίας ζωῆς ἡμῶν! Διότι, χωρὶς τὸν Θεὸν καὶ τὴν ἐπικοινωνίαν μαζί Του, δὲν ἀξίζει νὰ … ζοῦμε!
Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου
Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν
Πόσο δύσκολο είναι κάποιος να υποδύεται έναν Άνθρωπο του Θεού; - Συνέντευξη του Άρη Σερβετάλη - (Η "αγαπόσκονη" στο αγιασμένο κελί του Αγίου Νεκταρίου)
Κυριακή 9 Μαΐου 2021
Κυριακή 9 Μαΐου 2021 - Κυριακή του Θωμά
«Για τους Γονείς της Ενορίας»
Για όποιον έχει ακόμα την καλή θέληση, να ενημερωθεί για όσα συμβαίνουν στις ημέρες μας.
Δεν θα μπορούσε να περιγράψει κανείς καλύτερα από τον Γρηγόρη Πετράκο την κατάσταση την οποία βιώνουμε σήμερα. Δες προσεκτικά το βίντεο για το οποίο έγινε χαμός στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Τετάρτη 5 Μαΐου 2021
Τρίτη 4 Μαΐου 2021
Τὸ Αἷμα τοῦ Χριστοῦ. - π. Τιμόθεος Παπασταύρου
ΠΕΜΠΤΗ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ (18 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2021)
«Τὸ αἷμα τοῦ Χριστοῦ, … καθαριεῖ τὴν συνείδησιν
ὑμῶν ἀπὸ νεκρῶν ἔργων» (Ἑβρ. Θ΄ 14).
Εἰς τὴν Παλαιὰν Διαθήκην, ἀγαπητοί μου, βλέπομεν ὅτι διὰ τὰς ἁμαρτίας τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ, ὁ Κύριος, προκειμένου νὰ παρακάμψῃ καὶ ἐξιλεώσῃ, νὰ ἀπαιτῇ … αἷμα! Διὰ τὰς μικρὰς καὶ καθημερινὰς ἁμαρτίας μέν, θὰ πρέπῃ νὰ χύνεται ἄφθονο τὸ αἷμα τῶν καθαρῶν ζώων (βοῶν, προβάτων, τράγων, αἱγῶν, περιστερῶν, τρυγόνων κ. ἄ.). Διὰ τὰς βαρυτέρας δὲ ἁμαρτίας καὶ ἐγκλήματα τῶν Ἑβραίων, θὰ ἔπρεπε καὶ πάλιν νὰ χύνεται … αἷμα, ἀλλὰ ἐν προκειμένῳ … αἷμα ἀνθρώπινον, τὸ αἷμα τῶν ἐνόχων! Τοῦτο, ὡς προείπωμεν, βλέπομεν κατ’ ἐπανάληψιν εἰς τὰς διηγήσεις τῆς ζωῆς τῶν Ἑβραίων καὶ μάλιστα εἰς τοιοῦτον βαθμὸν αὐστηρότητος, ὥστε ἡμεῖς οἱ ἀπολαμβάνοντες καὶ ζῶντες εἰς τὴν … ἄνεσιν τοῦ ἀπείρου Θείου ἐλέους τῆς Καινῆς Διαθήκης, νὰ μὴν δυνάμεθα νὰ κατανοήσωμεν τὴν τοιαύτην … «σκληρότητα», ἀλλὰ καὶ ἀκρίβειαν τῶν Θείων ἀπαιτήσεων τῆς, πρὸ Χριστοῦ, ἐποχῆς!
Ὅταν ὁ Πανάγιος Θεός, ἀπεφάσισε νὰ ἔλθῃ καὶ ζήσῃ μετὰ τῶν ἀνθρώπων, εἶχε προδιαγεγραμμένον σχέδιον σωτηρίας διὰ τὸν πεπτωκότα ἄνθρωπον καὶ ἔκπτωτον τοῦ Παραδείσου. Τὸ σχέδιον δὲ τοῦτο, δὲν περιεῖχε μόνον τὰ θαύματα καὶ τὴν διδασκαλίαν τοῦ Θεανθρώπου Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Κυρίως καὶ πρωτίστως, περιεῖχε τὴν Σταύρωσιν καὶ τὸν βίαιον θάνατον Αὐτοῦ, προκειμένου, διὰ τοῦ ἰδίου αἵματός Του νὰ ἐκπλύνῃ τὰς ἁμαρτίας τῶν … πάντων ἀνθρώπων, ἕως τῆς συντελείας τῶν αἰώνων, καὶ ἐξαγοράσῃ ἡμᾶς ἐκ τῆς δουλείας τῆς ἁμαρτίας! Τοῦτο, ἄλλωστε, διακηρύττει κατ’ ἐπανάληψιν ἡ Ἁγία ἡμῶν Ἐκκλησία, καὶ εἰς τὴν Ἁγίαν Γραφήν, ἀλλὰ καὶ εἰς τὴν ὑμνολογίαν της … «Ἐξηγόρασας ἡμᾶς ἐκ τῆς κατάρας τοῦ νόμου τῷ Τιμίῳ Σου Αἵματι» (Ὑμνος Μ. Παρασκευῆς).
Πέραν, ὅμως, τῆς «ἐξαγορᾶς» ἡμῶν ἐκ τῆς καταδυναστείας τοῦ θανάτου καὶ τῆς κολάσεως, ὁ Κύριός μας μᾶς προσφέρει τὴν δυνατότητα νὰ ἐπανέλθωμεν καὶ πάλιν εἰς τὸν τόπον ἀπὸ τὸν ὁποῖον μᾶς ἐξήγαγεν ἡ ἁμαρτία˙ εἰς τὸν Παράδεισον τῆς τρυφῆς! Μετὰ τὸ προπατορικὸν ἁμάρτημα, ὅλον τὸ ἀνθρώπινον γένος, ἔχασε τὴν οἵανδήποτε ἐπαφὴν μὲ τὸν Οὐράνιον τοῦτον Πνευματικὸν τόπον. Ἔχασε τὴν ἅμεσον ἐπαφὴν καὶ σχέσιν του μὲ τὸν Δημιουργόν του καὶ εἶχε μόνο τὴν διαρκῆ ἐπίβλεψιν καὶ καθωδήγησιν τοῦ Κυρίου, … ἐπειδὴ ὁ Κύριος τὸν ἠγάπα καὶ ἐμερίμνα δι’ αὐτόν. Μετὰ ὅμως τὴν Σταύρωσιν καὶ Ἀνάστασιν τοῦ Σωτῆρος, ὁ ἄνθρωπος - ἐὰν θέλῃ!!! – δύναται, διὰ τῆς Θείας Χάριτος, νὰ ἐπανέλθῃ καὶ ζήσῃ αἰωνίως … «ἔνθα οὐκ ἔστι πόνος οὐ λύπη οὐ στεναγμός, ἀλλὰ ζωὴ ἀτελεύτητος».
«Ὁ τρώγων μου τὴν σάρκα καὶ πίνων μου τὸ αἷμα ἔχει ζωὴν αἰώνιον» (Ἰωάν. ΣΤ΄ 54).
Διὰ τούτων τῶν ἀνωτέρω λόγων, ὁ Κύριος ἔδειξεν εἰς ἡμᾶς τὸν καθοριστικὸν τρόπον διὰ τοῦ ὁποίου θὰ ἐπιτύχωμεν τὴν σωτηρίαν μας. Ὄχι πλέον … «δι' αἵματος τράγων καὶ μόσχων», ὡς συνέβαινεν εἰς τὴν Παλαιὰν Διαθήκην, οὔτε ἀσφαλῶς διὰ τοῦ ἰδικοῦ μας αἵματος (ἡμῶν τῶν ἐνόχων), ἀλλὰ διὰ τῆς ἰδίας Σαρκὸς Αὐτοῦ καὶ διὰ τοῦ ἰδίου Αὐτοῦ Αἵματος, δυνάμεθα νὰ εὕρωμεν τὴν ὁδὸν τῆς σωτηρίας.
Καὶ τοῦτο τὸ Θεανθρώπινον Αἷμα, εἶναι ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον θὰ «νικήσῃ» καὶ θὰ ὑπερισχύσῃ τῶν ἁμαρτιῶν ἡμῶν καὶ ὅσοι θέλουσι δύνανται διὰ τῆς πόσεως καὶ μεταλήψεως τούτου νὰ εὕρωσι καὶ πάλιν τὸν ἀπωλεσθέντα Παράδεισον. Τοῦτο τὸ Θεανθρώπινον Αἷμα, ὑπῆρξεν εἰς τὴν μετὰ Χριστὸν ἐποχήν, τὸ σωτήριον φάρμακον διὰ τοῦ ὁποίου ἐσώθησαν καὶ ἡγιάσθησαν ὅλοι οἱ Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας ἡμῶν. Ἀκόμη καὶ ἐκεῖνοι, οἵτινες ἠθέλησαν καὶ ἐπεθύμησαν τοῦτο, ἀλλὰ δὲν προέφθασαν ἵνα μεταλάβωσι, λόγῳ ποικίλων περιστάσεων καὶ ἐμποδίων τὰ ὁποῖα ἐπέτρεψεν ἡ ἀγάπη τοῦ Κυρίου μας, ἀκόμη καὶ ἐκεῖνοι … ἐθεωρήθησαν ὑπὸ τῆς Ἁγίας Μητρὸς ἡμῶν, ὡς … μεταλαβόντες τοῦ Ζωοποιοῦ Σώματος καὶ Αἵματος τοῦ Δεσπότου Χριστοῦ. Τονίζομεν δὲ τοῦτο ὑπερβαλλόντως, διότι ἡ συμμετοχὴ εἰς τὸ Ζωοποιὸν Μυστήριον τῆς Θείας Εὐχαριστίας, ἐθεωρήθη πολλάκις ὡς μία «τυπικὴ διεργασία» καὶ οὐχὶ ὡς οὐσιώδης ψυχικὴ ἕνωσις τοῦ ἀνθρώπου μετὰ τοῦ Θεοῦ!
Ὡς, ἐν προκειμένῳ, λέγει ὁ Θεῖος Ἀπόστολος, τὸ Αἷμα τοῦ Κυρίου … «καθαριεῖ τὴν συνείδησιν ὑμῶν ἀπὸ νεκρῶν ἔργων». Δὲν παρέχει … τόσον, σωματικὸν ὤφελος καὶ σωματικὴν εὐρωστίαν, ὅσον … ζωοποιεῖ τὴν ἀθάνατον ψυχὴν ἡμῶν καὶ τὴν καθαρίζει ἀπὸ τὰ ἔργα τῆς ἁμαρτίας! Πῶς, ὅμως, γίνεται τοῦτο; Γίνεται, μόνον, μὲ τὴν δυναμικὴν παρουσίαν τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ; ΟΧΙ ΚΑΙ ΠΑΛΙΝ ΟΧΙ !!! Ὅσον καὶ ἂν ἀκούεται παράξενον τοῦτο, ἡ Θεία Μετάληψις, δύναται νὰ … ἁγιάσῃ, ἀλλὰ καὶ τοὐναντίον, δύναται νὰ κολάσῃ! Καὶ τοῦτο διότι ἀπαιτεῖται καὶ ἡ ἀνθρωπίνη … συνέργεια! «Ὅς ἂν ἐσθίῃ τὸν ἄρτον τοῦτον ἢ πίνῃ τὸ ποτήριον τοῦ Κυρίου ἀναξίως, ἔνοχος ἔσται τοῦ σώματος καὶ αἵματος τοῦ Κυρίου. … ὁ γὰρ ἐσθίων καὶ πίνων ἀναξίως κρῖμα ἑαυτῷ ἐσθίει καὶ πίνει, … Διὰ τοῦτο ἐν ὑμῖν πολλοὶ ἀσθενεῖς καὶ ἄρρωστοι καὶ κοιμῶνται ἱκανοί» (Α΄ Κορ. ΙΑ΄ 27-30).
Ἐξομολόγησις – μετάνοια καὶ … Θεία Κοινωνία.
Ἡ, ἐπὶ τῆς γῆς, βιολογικὴ ζωὴ ἡμῶν, ἔχει ἀξίαν, ὄχι διότι οἱ ἄνθρωποι δραστηριοποιοῦνται εἰς ποικίλας ἐργασίας, οὔτε ἀσφαλῶς διότι δημιουργοῦσι ποικίλα ἔργα, οὔτε διότι οἰκοδομοῦσιν οἰκογενείας καὶ πολλαπλασιάζονται! Οὔτε ἀκόμη, ἐπειδὴ ἀγαπῶσι καὶ ἀγαπῶνται, οὔτε … διότι ζῶσι καὶ κατακλύζουσι τὴν γῆν διὰ τῆς παρουσίας των! Ταῦτα τὰ λέγομεν, διότι … ἔχομεν - ἕως ἕνα βαθμόν, - παραφρονήσει! Νομίζομεν ὅτι ἡ πρώτη ἀξία τῆς ζωῆς ταύτης, εἶναι ἡ ἰδία ἡ … παρουσία μας ἐν αὐτῇ καὶ ἑπομένως, … ἡ ὑγεία καὶ ἡ ζωή μας. Ἔχομεν δώσει μεγάλην ἀξίαν εἰς τὸ ἑαυτόν μας καὶ νομίζομεν ὅτι … ὁ κόσμος ὅλος ἐξαρτᾶται ἐκ τοῦ … «τεραστίου» ἑαυτοῦ μας καί, ὡς λέγουσί τινες … «τί θὰ ἀπογίνουν πίσω, ὅταν πεθάνω;»!!!!
Δὲν θέλομεν νὰ ἐννοήσωμεν, ὅτι ἡ ἀξία ἡμῶν ἔγκειται, ὄχι εἰς τὴν φυσικὴν ἡμῶν παρουσίαν, ὅσον εἰς τὴν … κατὰ Θεὸν βιοτήν μας! Εἰς τοῦτον τὸν κόσμον ἤλθομεν, ὄχι διὰ νὰ τὸν ἀνακαινίσωμεν καὶ ἀναμορφώσωμεν, ἀλλὰ διὰ νὰ … ἀνακαινισθῶμεν καὶ καλλιεργηθῶμεν˙ διὰ νὰ «μεταφυτευθῶμεν» εἰς τὴν αἰωνίαν Βασιλείαν τῶν Οὐρανῶν! «Οὐ γὰρ ἔχομεν ὧδε μένουσαν πόλιν, ἀλλὰ τὴν μέλλουσαν ἐπιζητοῦμεν» (Ἑβρ. ΙΓ΄ 14).
Ἡ καλλιέργεια δὲ αὕτη ἔγκειται εἰς τὴν «ἀξιοποίησιν» τοῦ ἐκχυθέντος … Θείου Αἵματος, διὰ τῶν δύο σωτηρίων Μυστηρίων, τῆς Μετανοίας καὶ Θείας Εὐχαριστίας! Ἄνευ τούτων, … οὔτε ἡ ζωὴ αὕτη ἔχει ἀξίαν, οὔτε ἀσφαλῶς καὶ ἡ μέλλουσα, … προοιωνίζει τὰ … καλύτερα! Ἀντιθέτως, διὰ τούτων, ὁ ἄνθρωπος, ἐκπληροῖ τὸν σκοπὸν διὰ τὸν ὁποῖον ἐδημιουργήθῃ καὶ διὰ τούτων θὰ αὐξηθῇ καὶ «ὡριμάσῃ», … «εἰς ἄνδρα τέλειον, εἰς μέτρον ἡλικίας τοῦ πληρώματος τοῦ Χριστοῦ» (Ἐφεσ. Δ΄ 13).
Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου
Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν