Τι σημαίνουν Χριστούγεννα από τον μακαριστό Σισανίου και Σιατίστης Παύλο. Μία ομιλία που αγγίζει την Ψυχή!

 

Τέλειωσαν τα Χριστούγεννα για τους χλιαρούς Χριστιανούς! Τώρα αρχίζει μία ιδιάζουσα περίοδος για όσους αντέχουν. Διαβάστε την παρακάτω συγκλονιστική μαρτυρία και βγάλτε τα δικά σας συμπεράσματα. (Αληθινή Ιστορία)

 

Χριστούγεννα στο Λένινγκραντ 1979 - Χριστούγεννα στην Αθήνα 2020

Ο ανυπότακτος

Σπούδαζα μεταπτυχιακό μέ υποτροφία στο τότε Λένινγκραντ (Αγία Πετρούπολη), κατά τα έτη 1977-1980. Η ζωή εκεί κυλούσε με όλα τα συμπαρομαρτούντα του Σοβιετικού καθεστώτος.

Αυστηρό πρόγραμμα σπουδών, περιορισμός κινήσεων, απαγόρευση κυκλοφορίας απ’  τις 11 μέχρι τις πρωϊνές ώρες και καθόλου τρόπους διασκέδασης από αυτόν που ξέραμε στην πατρίδα μας. Συναυλίες, εκδρομές, διαλέξεις, βιβλιοθήκες ήταν τα μοναδικά που γέμιζαν την μοναξιά μας.

Η φοιτητική μας εστία ήταν ένα σταλινικό κτίριο με πολλές φθορές, μύριζε κλεισούρα και μούχλα. Οι συγκάτοικοι μου ήταν δύο πολλοί καλά παιδιά, τυπικές φιγούρες του τόπου, ως προς το ύψος, το χρώμα, τη σοβαρότητα και τη νοοτροπία.

Βέβαια τα βήματα και τα λόγια μου ήταν πολλοί μετρημένα και προσεκτικά καθότι τα «καλά παιδιά του συστήματος»  ήταν οι κατάσκοποι, καταδότες, συνωμότες. Επίσης πολύν δύσκολο είναι να μιλάς με ανθρώπους άλλης νοοτροπίας, χαρακτήρα, εμπειριών.

Όμως άλλη επιλογή δεν υπήρχε. Έπρεπε υποχρεωτικά να συζήσω, να συνεργαστώ και να καταβάλω κάθε προσπάθεια προσαρμογής και επιβιώσεως σε κάθε πρόκληση.

Ένα Σάββατο βράδυ, τέλη Νοεμβρίου, που έριχνε πυκνό χιόνι γυρίζοντας από μια συναυλία απ’ την εστία, πέρασα έξω από μια επιβλητική Εκκλησία και αποφάσισα να μπω μέσα περισσότερο από περιέργεια.

Μισοσκόταδο βασίλευε παντού. Πολλά κεριά έκαιγαν μπροστά από κάθε εικόνα, σκορπίζοντας μελιχρό φώς. Εντύπωση μεγάλη μου έκανε ότι η Εκκλησία δεν είχε καθίσματα, όπως στην πατρίδα μου.

Όπως επίσης ότι και όλες οι γυναίκες φορούσαν στο κεφάλι μαντήλια και όλο το εκκλησίασμα έκανε συχνά πυκνά βαθιές υποκλίσεις με πολύ σπάσιμο της μέσης.

Η όλη ατμόσφαιρα ήταν πολύ διαφορετική και υποβλητική εν σχέσεις με τις δικές μας Εκκλησίες, αφού ήθελες δεν ήθελες όσο άσχετος κι αν ήσουνα έμπαινες σε μυστικιστική διάθεση.

Πήγα πίσω από μια κολώνα, άκουγα, κοίταγα εντυπωσιασμένος, ώσπου βλέπω κάποια στιγμή έναν από τους συγκατοίκους μου, τον πιο σοβαρό και αμίλητο ντυμένο στα χρυσοκίτρινα να κρατά λαμπάδα.

Μου φάνηκε πολύ περίεργο γιατί ποτέ δεν μπορούσα να φανταστώ ότι αυτός ήταν τόσο κοντά στο Θεό και ταυτοχρόνως ήταν τόσο υπεύθυνος που δεν έδινε καμία υποψία γι’  αυτό που ήταν για τους γνωστούς λόγους...

Ξαφνιάστηκε στο τέλος που με είδε, συνοφρυώθηκε  και με παρεκάλεσε σχεδόν γονατιστός να μην πω τίποτα για αυτή τη συνάντηση, διότι απ’  ευθείας, αν εγίνετο γνωστή η σχέση του με το Θεό και την Εκκλησία, θα γινόταν εχθρός του κόμματος και του λαού, θα έχανε την υποτροφία, θα εδιώκετο από το πανεπιστήμιο και δεν θα είχε καμία ελπίδα για το μέλλον...

Με αφορμή αυτό γίναμε από τότε και μέχρι σήμερα αχώριστοι φίλοι, έστω κι αν μάς χωρίζουν μεγάλες αποστάσεις.

Πλησίαζαν τα Χριστούγεννα. Μια μέρα που έλειπε ο συγκάτοικος από το δωμάτιο, μου λέει πολύ χαμηλόφωνα ο φίλος, σχεδόν ψιθυριστά, διότι υπήρχε ο φόβος των μυστικών μικροφώνων, «θέλεις να γιορτάσεις αλλιώτικα Χριστούγεννα απ’  αυτά που ξέρεις;».

Αυθόρμητα του απάντησα ναι, εξηγώντας του ότι δεν έχω και πολλές σχέσεις με την Εκκλησία. «Πρόσεξε» μου είπε, «δεν θα είναι άνετο, αλλά εκτός αυτού υπάρχει και κίνδυνος να μας συλλάβει η KGB.

Τρόμαξα, αλλά είχα πολλή εμπιστοσύνη στο φίλο μου Ιβάν Και αφετέρου εγώ εκείνο που είχα να πάθω ήταν να μου ακυρώσουν την υποτροφία και να απελαθώ από τη χώρα  ενώ αυτός είχε πολύ χειρότερες επιπτώσεις  και αποκλεισμούς από τη δημόσια ζωή από την ανέλιξή του στην κρατική μηχανή, πληρώνοντας ακριβά την επιλογή της πίστεως του εις τον Χριστόν.

Δεν άλλαξα γνώμη  του είπα εντάξει,  πρόσεξε τσιμουδιά σε κανέναν και θα σου πω εγώ. 

Μετά από μερικές μέρες παραμονή των Χριστουγέννων μεσημέρι μου λέει  αυτή τη φορά ξαπλωμένος στο πάτωμα  για να μην ακούγεται από τα αόρατα μικρόφωνα το βράδυ γύρω στις 8:00  θα βγεις περίπατο προς τη Λαύρα του Αγίου Αλεξάνδρου Νιέφσκι.

Θα περπατάς αμέριμνος προς τα αριστερά της Λαύρας,  απομακρυνόμενος από αυτή και θα σε συναντήσω εκεί. Θα έχεις μπότες, ζεστά ρούχα, βαρύ παλτό  και το γούνινο  καπέλο.

Προβληματίστηκα, φόβος με έπιασε, αλλά το διαφορετικό έστω κι αν έχει κινδύνους,  με ωθούσε να το ζήσω. Πράγματι, ξεκίνησα κουκουλωμένος καθότι το θερμόμετρο έδειχνε 20 βαθμούς  υπό το μηδέν.

Περπατούσα μέσα στο τσουχτερό κρύο, Σύμφωνα με τις οδηγίες του φίλου, έφτασα κοντά στη γέφυρα και στάθηκα προβληματισμένος που πάω μέσα στο άγνωστο και τι με περιμένει. 

Συνέχισα να περπατώ  και φθάνοντας στη μέση της γέφυρας, έρχεται ένα αυτοκίνητο, σταματάει δίπλα μου και βλέπω ότι μέσα ήταν ο φίλος μου ο Ιβάν. Γρήγορα μέσα μου λέγει.

Μπήκα μέσα και το αυτοκίνητο ανέπτυξε ταχύτητα. Εκεί ήταν ακόμη δύο, εκτός του φίλου, ο οδηγός και ένας σεβαστός κύριος με γαλλικό μούσι και γούνινο καπέλο.

Το αυτοκίνητο έτρεχε, περάσαμε δυο-τρεις γέφυρες, στρίβοντας δεξιά και αριστερά και μετά κατευθυνθήκαμε δυτικά όπου σε δύο ώρες φτάσαμε σε ένα πυκνό δάσος. Προχωρήσαμε μέσα αρκετά.

Σταματήσαμε σε ένα μέρος και συνεχίσαμε για λίγο με τα πόδια. Το κρύο τσουχτερό 32 βαθμούς κελσίου υπό το μηδέν. Παγωνιά φοβερή,  χιόνι σχεδόν μέχρι το γόνατο. Στο δρόμο συναντούσαμε κι άλλους ανθρώπους όλων των ηλικιών, ντυμένους με βαρύ γούνινο παλτό,  μπότες, γάντια, κασκόλ, γούνινα καπέλα.  

Ερχόταν από διάφορα μέρη του δάσους. Σίγουρα δεν θα γλιτώσω από τα κρυοπαγήματα, σκέφτηκα. Ο Ιβάν δίπλα μού έδινε θάρρος. Αυτά για αυτούς ήταν γνωστά και για αυτό θα αντιμετώπιζαν πολύ άνετα.

Εγώ πρώτη φορά στη ζωή μου περπατούσα και ζούσα σε τέτοιες θερμοκρασίες.

Επιτέλους μετά από μία ώρα περίπου περπάτημα φτάσαμε σε ένα ξέφωτο κι εκεί τα έδωσα όλα. Πού βρέθηκαν τόσοι άνθρωποι μέσα στο πουθενά  και σε τέτοιες θερμοκρασίες,  φαινόταν από το ντύσιμο και τις κινήσεις  όχι απλοί άνθρωποι. ρωτάω το φίλο μου ποιοι είναι αυτοί; Μου απαντά με πολλή άνεση. 

“Κρυφά μέλη της εκκλησίας”.  Δηλαδή, ρωτάω;  Στελέχη του κόμματος, στρατιωτικοί, επιστήμονες, γιατροί, καθηγητές κλπ. Και τι θέλουν εδώ; Μα τι άλλο; Να γιορτάσουν τα Χριστούγεννα μού είπε, και έφυγε για να βοηθήσει στην ετοιμασία για την ακολουθία της εορτής. 

Ένα τραπέζι συναρμολογούμενο στο κέντρο, άλλο πιο μικρό παραδίπλα, τα Δισκοπότηρα και γενικά ό,τι χρειαζόταν για να γίνει η Θεία Λειτουργία. Είχα μείνει αποσβολωμένος και άφωνος.

Θα είμαστε περίπου 300 άνθρωποι μέσα σε ένα απέραντο δάσος, πατώντας σε μισό μέτρο παγωμένο χιόνι, με φοβερό κρύο, όρθιοι χωρίς καμία ανθρώπινη παρηγοριά. Κανείς όμως δεν δυσανασχετούσε, ούτε έδειχνε απογοητευμένος.

Όλοι είχαν χαρά, υπομονή και καρτερία. Ο κύριος που ήταν μαζί μας στο αμάξι με το γούνινο καπέλο, ήταν τελικά ο ιερέας και ο οδηγός ο διάκονος, που θα έκαναν μαζί τη Λειτουργία των Χριστουγέννων.

Άρχισε ο Όρθρος, μια θαυμάσια χορωδία σχηματίστηκε και όλα έγιναν όπως αρμόζει στη  μεγάλη ημέρα της χριστιανοσύνης, χωρίς βιασύνη και με μεγάλη λεπτομέρεια.

Τέσσερις ώρες κράτησε όλη αυτή η ανεπανάληπτη λατρεία, μέσα σε τόσο σκληρές καιρικές συνθήκες. “Τιέλο Χριστόβα Πριμίτε ιστότσνινα μπεσμερτναγκοβκουσίτε”. (Σώμα Χριστού μεταλάβατε, πηγής αθανάτου γεύσασθε). 

Όλοι προσέρχονται, όλοι κοινωνούν, όλοι πλησιάζουν. Βλέπεις τη λαχτάρα στα πρόσωπά τους, τη συντριβή και τη συναίσθηση, τν κατάνυξη, την πίστη, το φόβο του Θεού. Πρόσωπα γενναία, σκλαβωμένα αλλά ελεύθερα, είναι η ζωντανή Εκκλησία. Στιγμές για μένα ιερές, ανεπανάληπτες, συγκινητικές. 

Ποιος το περίμενε ότι σε “δημοκρατικό” καθεστώς, μετά από σαράντα χρόνια θα ξαναζούσα λίγο διαφορετικά, αλλά κατ’  ουσίαν την ίδια κατάσταση, με κλειστές Εκκλησίες το Πάσχα και τα Χριστούγεννα: Και πού αυτό; Στην Ελλάδα.

Μια παρέα λοιπόν αρκετά μεγάλη αποφασίσαμε μετά από δική μου παρότρυνση και έχοντας υπόψη μου τα παραπάνω να εορτάσουμε τις γιορτές αυτές, όχι καθήμενοι στα σπίτια σύμφωνα με τις κυβερνητικές επιταγές και την επιβολή των προστίμων, αλλά λατρεύοντας τον Θεό στο χώρο του Ναού.

Απορούσαμε στις συζητήσεις μας πώς οι διοικούντες την Εκκλησία μάς παρότρυναν να μείνουμε στο σπίτι μας, υποβιβάζοντας τη λατρεία σε ατομική προσευχή, υιοθετώντας τρόπους προτεσταντικούς.

Τα Χριστούγεννα λοιπόν του 2020 (!!!) αποφασίσαμε, όπως και το Πάσχα να γιορτάσουμε τη μεγάλη γιορτή της χριστιανοσύνης στην Εκκλησία. Το εξωκκλήσι στο βουνό, πέριξ της Αττικής, μάς ήταν γνωστό από το Πάσχα.

Ο ιερέας έτοιμος και έτσι μέσα σε πολύ φυσικά ελαφρότερες συνθήκες από εκείνες του Λένινγκραντ, αλλά μέσα σε κρύο όμως, αφού οι περισσότεροι είμαστε έξω από το εξωκκλήσι στο βουνό μέχρι τις 2 τα μεσάνυχτα, όπου τελείωσε η Θεία Λειτουργία και γίναμε μέτοχοι του μαργαρίτη της ζωής.

Η πίστη και η αγάπη στο Θεό δεν τιθασεύεται. Και τις δύο φορές διαπιστώσαμε ότι στα βουνά της Αττικής πέριξ των Αθηνών, υπήρχαν κι άλλες ομάδες χριστιανών όπου εόρταζαν κι αυτοί την μεγάλη εορτή, κατά παρόμοιο τρόπο.

“Χριστός ετέχθη”, αναφώνησε ο λειτουργός στο τέλος της Θείας Λειτουργίας σε εκείνο το μικρό εξωκκλήσι μέσα στο πουθενά ,που έγινε νέα Βηθλεέμ για τους στενόμυαλους, τους συνομωσιολόγους, που ήθελαν να εορτάσουν τα Χριστούγεννα με συμμετοχή στο μυστήριον που αρχίζει με τη Γέννηση και τελειώνει με την Ανάληψη του Χριστού.

Για μένα, έστω και με πολύ ομαλότερες συνθήκες ήταν ένα βίωμα και μια εμπειρία, μετά 40 χρόνια που αναζωπύρωσε μέσα μου την εμπειρία στο δάσος, στις πολικές θερμοκρασίες και τα χιόνια του Λένιγκραντ. 

Άραγε για τους Μητροπολίτες εκείνους οι οποίοι χλεύασαν, επιτίμησαν και κατέκρινα τις κρυφές Θείες Λειτουργίες, τη Θεία Μετάληψη, τους τελούντας και συμμετέχοντας σ’  αυτές, είμαστε τα απείθαρχα τέκνα της Εκκλησίας, οι ανυπάκουοι και θεληματάρηδες, οι εγωκεντρικοί και οι ετσιθελικοί;

Αν είμαστε, ζητάμε τη συγγνώμη τους. Αν δεν είμαστε, την ευχή τους να χουμε.

Πάντως με την ευχή τους, ή χωρίς αυτήν δεν υβρίσαμε, δεν κατακρίναμε, δεν χλευάσαμε, δεν απορρίψαμε, αλλά φροντίσαμε αθόρυβα και μυστικά, έχοντας μάλιστα και προγενέστερη εμπειρία να φάμε την ημέρα της γέννας του Χριστού τη Σάρκα Του, για να μείνουμε μαζί του, κι Αυτός εάν βρει τόπο στη φάτνη της καρδιάς μας να μείνει μαζί μας.

Ευλογείτε. 

ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΤΕΧΘΗ-ΑΛΗΘΩΣ ΕΤΕΧΘΗ.

Κυριακή 20 Δεκεμβρίου 2020

Εβδομαδιαίο  Φυλλάδιο 
«Για τους Γονείς της Ενορίας»

Ιερός Ναός Γενέσιον Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών

Πατήστε πάνω στις φωτογραφίες για να διαβάσετε τα κείμενα

Θεία Λειτουργία για τα Χριστούγεννα 2020

 

Φάτνη Χριστουγέννων ... αναμνήσεις

 

Ποιος είναι ο υποκριτής; - π. Τιμόθεος Παπασταύρου

 

ΚΥΡΙΑΚΗ ΔΕΚΑΤΗ ΛΟΥΚΑ (6 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2020)

«ὑποκριτά» (Λουκ. ΙΓ΄ 15). 

Ἡ … «πικρὴ» ἀλήθεια! 

Βαρὺς ὁ χαρακτηρισμὸς διὰ τοῦ ὁποίου ἐπέπληξεν ὁ Κύριος τὸν ἀρχισυνάγωγον, φίλοι μου ἀναγνῶσται! Βαρύς, καὶ σὰν χαρακτηρισμός, ἀλλὰ καὶ ἀκόμη … βαρύτερος, διότι ἐξέρχεται ἀπὸ τὰ χείλη τοῦ γινώσκοντος «καρδίας καὶ νεφρούς», τοῦ ἀλανθάστου Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ἐλαχίστους χαρακτηρισμούς, πρὸς τοὺς εὐσεβεῖς καὶ δικαίους, ἀλλὰ καὶ πρὸς τοὺς ἀσεβεῖς καὶ ἀδίκους, ἔκανε ὁ Κύριος, ἐν ὅσῳ εὑρίσκετο εἰς τὸν κόσμον τοῦτον. Ὅμως, τοῦτον τὸν χαρακτηρισμόν, κατ’ ἐπανάληψιν ἐπέρριψεν εἰς τοὺς Γραμματεῖς καὶ τοὺς Φαρισαίους μὲ τὴν χαρακτηριστικὴν ἐκείνην φρᾶσιν καὶ ἀπειλήν, «οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί» (Ματθ. ΚΓ΄ 13, 14, 15, 16, 23, 25, 27, 29)! 

Ἀλλὰ, ποῖος εἶναι ὁ … «ὑποκριτής»; Γνωρίζομεν, ἀλλὰ καὶ συνάγομεν συμπερασματικῶς ἐκ τῆς ἀλανθάστου κρίσεως τοῦ Κυρίου, ὅτι, «ὑποκριτὴς» σημαίνει, ὁ διπρόσωπος ἄνθρωπος! Εἶναι ἐκεῖνος, ἀφ’ ἑνός, ὁ ὁποῖος ἀσκεῖ τὴν ὑποκριτικὴν κατ’ ἐπάγγελμα (ἠθοποιός - ὑποκριτική - ἠθοποιΐα), ἀφ’ ἑτέρου δε, ὁ, κατὰ τὸν χαρακτῆρα καὶ τὴν διαγωγήν, διπλοπρόσωπος καὶ ὑποκριτής! Εἶναι ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος εἶναι ἀποκρουστικὸς πρὸς τοὺς … πάντας, ὅμως «γλυκαίνονται» οἱ … πάντες (σχεδόν), ἵνα ὑποδυθοῦν τὸν βδελυκτὸν ρόλον του, τὸ ὁποῖον καὶ πράττουν συστηματικῶς! Εἶναι ἐκεῖνος, - δὲν εἶναι … ἕνας, ἀλλὰ δυστυχῶς, πάρα πολλοί˙ οἱ περισσότεροι … - ὁ ὁποῖος προσπαθεῖ πάντοτε, ἵνα ἀποκρύπτῃ ἀπὸ τοὺς ἄλλους τὸν πραγματικόν του χαρακτῆρα, ἀρέσκεται εἰς τὸ ψεῦδος καὶ τὰς ὑπερβολὰς ὑπὲρ τοῦ … ἑαυτοῦ του καὶ προσπαθεῖ διὰ τούτων, ἵνα πείσῃ καὶ αὐτὸν τοῦτον τὸν … ἑαυτόν του!!! 

Εἶναι ὁ φαρισαῖος τῆς γνωστῆς παραβολῆς (τοῦ τελώνου καὶ τοῦ φαρισαίου), ὅστις παριστᾷ τὸν δίκαιον ἐνῶ παραβιάζει συστηματικῶς τὸν Θεῖον Νόμον, ὑποδύεται τὸν … ἐλεήμονα ἐνῶ «κατεσθίει τὰς οἰκίας τῶν χηρῶν καὶ προφάσει μακρὰ προσεύχεται» (Ματθ. ΚΓ΄ 13), ἐκζητεῖ τὸν ἔπαινον καὶ τὴν κολακείαν διὰ τὴν δῆθεν … ἀρετήν του, ἀλλὰ … διδάσκει τὴν ταπείνωσιν! Εἶναι ὁ ἀπαράδεκτος ἐκεῖνος ὑβριστὴς τοῦ, ἐν μετανοίᾳ, τελώνου, ὅστις παρουσιάζει εἰς τοὺς ἀνθρώπους τὰς … ἀνυπάρκτους ἀρετάς του, ἀλλά, ἐπιμελῶς ἀποκρύπτει, τὴν δυσώδη καὶ παράνομον βιοτήν του! Ὅμως, ὁ καρδιογνώστης Κύριος, τὸν γνωρίζει … ! Συνιστᾷ εἰς τὸν λαόν, … «πάντα οὖν ὅσα ἐὰν εἴπωσιν ὑμῖν (οἱ φαρισαῖοι!) τηρεῖν, τηρεῖτε καὶ ποιεῖτε, κατὰ δὲ τὰ ἔργα αὐτῶν μὴ ποιεῖτε· λέγουσι γάρ, καὶ οὐ ποιοῦσι» (Ματθ. ΚΓ΄ 3). 

Τὸ θαῦμα, ἡ δοξολογία καὶ ἡ … ἀντίδρασις! 

Ἂς ἴδωμεν, ὅμως, τὸ ἱστορικὸν τοῦ θαύματος, ὅπως τὸ περιγράφει τὸ ἱερὸν κείμενον! 

Εἶναι ἡμέρα Σάββατον καὶ πέραν τῆς ἀργίας ἥτις ἐπεβάλλετο κατὰ τὸν Μωσαϊκὸν νόμον, ὅλοι οἱ Ἑβραῖοι πρέπει νὰ εὑρίσκωνται εἰς τὰς συναγωγάς, διὰ τὴν ἀπαραίτητον προσευχὴν καὶ λατρείαν εἰς τὸν Θεόν. Ἐκ τῶν πρώτων προσελθόντων … ὁ Κύριος μετὰ τῶν μαθητῶν του. Ὅμως ἐκπλήσσονται, διότι πρὶν ἀπ’ αὐτούς, ἔχει προσέλθει εἰς τὴν συναγωγήν μία γυναίκα βαρέως ἀσθενής …! «Καὶ ἰδοὺ γυνὴ ἦν πνεῦμα ἔχουσα ἀσθενείας ἔτη δέκα καὶ ὀκτώ, καὶ ἦν συγκύπτουσα καὶ μὴ δυναμένη ἀνακῦψαι εἰς τὸ παντελές»! Ἐπὶ δέκα καὶ ὀκτὼ ἔτη εἶναι διαρκῶς «συγκύπτουσα», καὶ δὲν δύναται νὰ σταθῇ ἔστω καὶ δι’ ὀλίγον, εἰς τὴν ὀρθίαν φυσιολογικὴν στᾶσιν! Ἐκπλήσσονται δε, ὡς προείπωμεν, διότι ἡ γυνὴ αὕτη, ἔχουσα πᾶσαν δικαιολογίαν διὰ νὰ ἀπουσιάσῃ ἀπὸ τὸ ἱερὸν καθῆκον τοῦ ἐκκλησιασμοῦ, παρακάμπτει ταύτην καὶ προσέρχεται, καὶ μάλιστα … ἐγκαίρως! 

Ὁ Κύριος βλέπων αὐτὴν καὶ ἐκτιμῶν τὸ ζῆλον της καὶ τὴν θυσιαστικήν της διάθεσιν, τὴν καλεῖ ἐνώπιον ὅλων τῶν παρισταμένων, καὶ … θαυματουργικῶς τὴν θεραπεύει! Ἐκείνη, βλέπουσα τὸ Θεῖον τοῦτο δῶρον τῆς θεραπείας της νὰ ἐνεργῇται αὐτοστιγμεί … καὶ ἀφοῦ «ἀνωρθώθη», ἐδοξολόγει καὶ ηὐχαρίστει τὸν Θεὸν διὰ τὴν μεγίστην ταύτην δωρεάν. Ὅμως ὁ … ὑποκριτὴς φαρισαῖος ἀρχισυνάγωγος, παρεμβαίνει καὶ … καταφέρεται, εὐθέως μὲν κατὰ τῆς ἰαθείσης, πλαγίως δε κατὰ τοῦ Κυρίου! «Διαβλέπει», δῆθεν, ἀσέβειαν καὶ προσβολὴν κατὰ τῆς Σαββατινῆς ἀργίας καὶ διδάσκει τὸν παρεστῶτα λαόν νὰ τηρῇ καὶ νὰ σέβεται ταύτην τὴν ἀργίαν! 

Ἴσως κάποιοι ἠπατήθησαν ἐκ τῆς τοιαύτης παρεμβάσεως! Ὁ Κύριος, ὅμως, … ὄχι! Εἶναι ὁ ἴδιος ὁ Ἀληθινὸς Θεός, καὶ γνωρίζει ἑκάστου, τὰ κρυπτὰ τῆς καρδίας του. Γνωρίζει, συνεπῶς, καὶ τὰς ὑποκριτικὰς προθέσεις τοῦ ἀρχισυναγώγου! Ἀμέσως, προλαμβάνει τὴν … παραπληροφόρησιν καὶ ἐπιπλήττει τὸν φαρισαῖον. «Ὑποκριτά» …! 

Ἡ ἀργία τοῦ Σαββάτου. 

Ἡ Τετάρτη ἐντολὴ τοῦ Νόμου τοῦ Θεοῦ πρὸς τὸν Μωϋσῆν, εἶναι σαφὴς καὶ δὲν ἐπιδέχεται παρερμηνείας καὶ παραχαράξεις! «Μνήσθητι τὴν ἡμέρα τῶν σαββάτων ἁγιάζειν αὐτήν. … οὐ ποιήσεις ἐν αὐτῇ πᾶν ἔργον, σὺ καὶ ὁ υἱός σου καὶ ἡ θυγάτηρ σου, … ἐν γὰρ ἓξ ἡμέραις ἐποίησε Κύριος τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν καὶ τὴν θάλασσαν καὶ πάντα τὰ ἐν αὐτοῖς καὶ κατέπαυσε τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ· διὰ τοῦτο εὐλόγησε Κύριος τὴν ἡμέραν τὴν ἑβδόμην καὶ ἡγίασεν αὐτήν» (Ἐξοδ. Κ΄ 8-11). Μέχρι τῆς σήμερον δε, τηρεῖται ἀπαρεγκλήτως ἀπὸ τοὺς ζηλωτὰς Ἑβραίους! Ὅμως, ἐν τῷ παρόντι θαύματι, ποῦ καὶ ἀπὸ ποῖον παρεβιάσθῃ ἡ συγκεκριμμένη ἐντολή; Προέβη, μήπως, ὁ Κύριος εἰς κάποιαν χειρωνακτικὴν ἐργασίαν; ἢ μήπως προέτρεψε κάποιον εἰς τὴν παραβίασιν τῆς τετάρτης ταύτης ἐντολῆς; ἢ μήπως ἡ, διὰ τοῦ Θείου Λόγου, θεραπεία τῆς συγκυπτούσσης, συνιστᾷ ἁμάρτημα; 

Ὄχι! Τίποτε ἀπὸ αὐτά! Τὸ κίνητρον τῆς τοιαύτης ἀδίκου ἀντιδράσεως καὶ ἐπιθέσεως, εἶναι τὸ μῖσος καὶ ἡ κακότης τὴν ὁποίαν εἶχον εἰς τὰς καρδίας των οἱ … τοιοῦτοι ὑποκριταί, κατὰ τοῦ Κυρίου! Ὁ Διδάσκαλος τοὺς … ἀπεκάλυπτε, εἰς τὸν λαόν˙ τοὺς ἀπεδείκνυεν ὑποκριτὰς καὶ ψεύτας˙ «κατεκρήμνιζεν» τὴν ἁπατηλὴν εἰκόνα τῆς  … «ἁγιότητός» των˙ προελάμβανεν τὴν ἐξαπάτησιν τῶν ἀφελῶν καὶ πιστῶν Ἰουδαίων! 

Ἡ ὑποκρισία … ἡ «μᾶσκα» μας! 

Προείπομεν, ἤδη, ὅτι, ὅσον καὶ ἂν «ἐνοχλούμεθα» ἀπὸ τὴν παρουσίαν τῶν ὑποκριτῶν πλησίον μας, ἀρεσκόμεθα, … εὐκαίρως τε καὶ ἀκαίρως, νὰ δημιουργῶμεν καὶ ἡμεῖς τὰς ἐπιπλάστους καὶ ψευδεῖς καὶ ὑποκριτικὰς εἰκόνας, ὄχι τόσον πρὸς τὸ ἄμεσον περιβάλον μας, - ἐκεῖ εἶναι ἀδύνατον νὰ … ἐξαπατήσωμεν! - ὅσον πρὸς τοὺς ἔχοντας, πλήρη ἢ ἔστω μερικήν, ἄγνοιαν ἡμῶν! Ἐλάχιστοι εἶναι ἐκεῖνοι, οἵτινες, ἔχουσι τὸ σθένος καὶ τὴν παρρησίαν νὰ παρουσιάζωσι, μετὰ ταπεινώσεως καὶ θλίψεως, τὴν … ἄσχημον καὶ πικρὰν πραγματικότητα τοῦ … ἑαυτοῦ μας! Ἂς ἔχωμεν, ὅμως, κατὰ νοῦν, ὅτι, … τοὺς πάντας δυνάμεθα ἵνα ἁπατήσωμεν˙ τὸν Κύριον, ὅμως, … οὐδέποτε! Ὅταν δε, … «καθίση ὁ Κριτὴς ἐπὶ θρόνου φοβεροῦ!» καὶ «βίβλοι ἀνοίγονται, καὶ πράξεις ἐλέγχονται, καὶ τὰ κρυπτὰ τοῦ σκότους δημοσιεύονται» (στιχ. αἴνων Κυρ. Ἀπόκρεω), τότε - ὁ Θεὸς φυλάξοι! – θὰ ἀποκαλυφθῶσι καὶ πάντα τὰ ἐπιμελῶς ἀποκεκρυμμένα … τῆς καρδίας ἡμῶν, καὶ πᾶσα ἡ ὑποκρισία ἡμῶν! Μὴ γένοιτο, Κύριε! 

Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου 

       Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν

Πρόγραμμα Δεκεμβρίου 2020 Ιερού Ναού Γενεσίου Τιμίου Προδρόμου

 

Κυριακή 13 Δεκεμβρίου 2020

Εβδομαδιαίο  Φυλλάδιο 
«Για τους Γονείς της Ενορίας»

Ιερός Ναός Γενέσιον Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών

Πατήστε πάνω στις φωτογραφίες για να διαβάσετε τα κείμενα

Διδαχές αγίων Πατέρων (Βίντεο)

Διδαχές αγιών Πατέρων Ελλήνων και ξένων. 

Η ανάγνωση σε καθηλώνει.

 

Ποιος είναι ο λόγος που δημιουργηθήκαμε; - π. Τιμόθεος Παπασταύρου

 

ΚΥΡΙΑΚΗ ΔΕΚΑΤΗ ΤΡΙΤΗ ΛΟΥΚΑ (29 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2020)

«τί ποιήσας ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσω;» (Λουκ. ΙΗ΄ 18) 

Ἡ μεγάλη … ἀνησυχία! 

Ὁ ἄνθρωπος, ἀγαπητοί μου, ἐπειδή, ἀφ’ ἑνός μεν, εἶναι πλασμένος ἀπὸ τὸν Θεόν διὰ νὰ ζήσῃ αἰωνίως, ἀφ’ ἑτέρου δε, διότι δὲν δύναται νὰ γνωρίζῃ τὸ … μέλλον του, ζεῖ μὲ τὴν … ἀνησυχία τῆς, μετὰ θάνατον, ζωῆς! Ἔχων ὑπ’ ὄψιν του τοὺς Θείους Λόγους τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἀλλὰ καὶ τὴν βιωματικὴν ἐμπειρίαν τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας μας, «συγκρούεται» ἐσωτερικῶς μὲ τὰς θεωρίας τῆς κοσμικῆς νοοτροπίας, ἡ ὁποία προσπαθεῖ νὰ μᾶς πείσῃ ὅτι, δὲν ὑπάρχει … μετὰ θάνατον ζωή, καὶ ὅτι ἡ ζωὴ ἡμῶν … μετρᾶται μὲ τὰ ἔτη καὶ τοὺς μῆνας καὶ τὰς ἡμέρας ποὺ διαρκῇ ἐπὶ τῆς γῆς, καὶ … πέραν τοῦ τάφου … σκότος καὶ ἔρεβος! 

Ὅμως, ὁ ἄρχων ὅστις προσέρχεται πρὸς τὸν Διδάσκαλον, πεπεισμένος διὰ τὴν ζωὴν τὴν αἰώνιον, ἐρωτᾶ Τοῦτον διὰ τὸ πῶς δύναται νὰ τὴν κληρονομήσῃ! «Διδάσκαλε ἀγαθέ, τί ποιήσας ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσω;» (Λουκ. ΙΗ΄ 18)! Ἔχει μὲν τὴν βεβαιότητα τῆς ἀθανάτου καὶ αἰωνίου ζωῆς, δὲν γνωρίζει ὅμως τὸ πῶς πρέπει νὰ … «πολιτευθῇ» εἰς τὴν παροῦσαν, διὰ νὰ κληρονομήσῃ τὴν μέλλουσαν! Ἡ βεβαιότης του, ἀφ’ ἑνός, ἀλλὰ καὶ ἡ ἀνησυχία του, ἀφ’ ἑτέρου, δίδουν ἀφορμὴν εἰς τὸν Κύριον, πρῶτον μέν, νὰ … ἐπιβεβαιώσῃ τὴν ὀντότητα τῆς αἰωνίου ζωῆς, ἀλλὰ καὶ νὰ ὑποδείξῃ καὶ εἰς τὸν ἐρωτῶντα, ἀλλὰ καὶ εἰς … κάθε ἐρωτῶντα καὶ ἀνησυχοῦντα εἰς τοὺς αἰώνας, τὸν τρόπον ζωῆς διὰ τὴν ἐπίτευξιν τοῦ ὡς ἄνω σκοποῦ. Καὶ ἐπιβεβαιώνει μὲ αὐτὴν καθ’ αὐτὴν τὴν ἀπάντησιν, ἀλλὰ καὶ δεικνύει ὅτι … ἡ Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν εἶναι καὶ … ὑπόθεσις ἰδική μας! 

Ἡ ἐργασία τῶν ἐντολῶν. 

«Τὰς ἐντολὰς οἶδας· μὴ μοιχεύσῃς, μὴ φονεύσῃς, μὴ κλέψῃς, μὴ ψευδομαρτυρήσῃς, τίμα τὸν πατέρα σου καὶ τὴν μητέρα σου», ἀπήντησεν ὁ Κύριος εἰς τὸν ἄρχοντα˙ καὶ διὰ ταύτης τῆς ἀπαντήσεως, οὐσιαστικῶς, κάμνει τὴν ὑπόθεσιν ταύτην, ὑπόθεσιν ἀνθρωπίνης ἐπιλογῆς καὶ διαθέσεως! Βεβαίως ἐξ ὅσων γνωρίζομεν, καὶ ἐκ τῆς διδασκαλίας τοῦ Κυρίου ἀλλὰ καὶ τῆς Ἐκκλησίας ἡμῶν, ἡ, μετὰ θάνατον, σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου εἶναι … θελήματι Θεοῦ! Ἐφ’ ὅσον Ἐκεῖνος, «πάντας ἀνθρώπους θέλει σωθῆναι καὶ εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν» (Α΄ Τιμ. Β΄ 4), δικαιούμεθα καὶ ἡμεῖς, οὐχὶ μόνον νὰ ἐλπίζωμεν, ἀλλὰ καὶ νὰ ἐργαζώμεθα διὰ τὴν Οὐράνιον Βασιλείαν. Δὲν κατακτᾶται ἡ … σωτηρία μας, ἀλλὰ … ἐπιθυμεῖται! Ὅστις τὴν ἐπιθυμεῖ καὶ τὴν νοσταλγεῖ, ἀγωνίζεται μὲ τὴν ἐφαρμογὴ καὶ τήρησιν τῶν Θείων ἐντολῶν … κυρίως δε, μὲ τὴν ἀγάπην του καὶ τὸν πόθον του διὰ τὸν Κύριον. 

Τοῦτο σημαίνει ἡ τήρησις τῶν ἐντολῶν τὰς ὁποίας ὑπενθύμισεν ὁ Διδάσκαλος εἰς τὸν ἀνησυχοῦντα ἄρχοντα. Διὰ τῆς ἐφαρμογῆς καὶ ἐργασίας τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ δεικνύομεν τὴν ἐπιθυμίαν ἡμῶν διὰ τὴν αἰωνίαν ζωὴν καὶ μακαριότητα. Ὁ Κύριος, ἀξιολογῶν τὴν ἐπιθυμίαν μας ταύτην καὶ τὴν ἀγωνίαν μας καὶ τὸν πόθον καὶ πόνον μας, … θὰ μᾶς σώσῃ! Εἴθε!!! Ταύτην τὴν ἔννοιαν ἔχει ἡ ἐφαρμογὴ καὶ τήρησις τῶν Θείων ἐντολῶν καὶ οὐχὶ ὅτι … διὰ τῆς ἐφαρμογῆς τούτων θὰ «κατακτήσωμεν» τὸν Παράδεισον! Οὐδεὶς τῶν Ἁγίων ἐστέφθη καὶ … ἁγιοποιήθη χάριν τῆς ἐφαρμογῆς τῶν Θείων Νόμων! Πάντες, ἀντιθέτως, ἥμαρτον καὶ ὑπῆρξαν παραβᾶται τοῦ Θείου Θελήματος …! Ἁγιοποιήθησαν, ὅμως, ὑπὸ τῆς Ἐκκλησίας - ὡς προείπωμεν, – χάριν τοῦ πόθου καὶ τοῦ ἀγῶνος καὶ τῆς ἀγωνίας των διὰ τὴν σωτηρίαν! 

Ὁ ἀπώτερος σκοπός. 

Ὁ ἄνθρωπος ἔχασε τὸν σκοπὸν τῆς ζωῆς του! Ἐξέχασε τὸν λόγον διὰ τὸν ὁποῖον ἐδημιουργήθη ὑπὸ τοῦ Θεοῦ, καὶ «ἀπερροφήθη» ἀπὸ τὰς κοσμικὰς καὶ γηΐνους ἀπολαύσεις τῆς βιολογικῆς ζωῆς του. Ἐξηπατήθη ὑπὸ «γλυκύτητος» τῶν ὑλικῶν ἀγαθῶν  … καὶ ἐσεβάσθη καὶ ἐλάτρευσεν «τῇ κτίσει παρὰ τὸν κτίσαντα» (Ρωμ. Α΄ 25), κατὰ τὸν Θεῖον Παῦλον. Ἀπὸ τῆς ἐποχῆς, ἀκόμη, τῶν πρωτοπλάστων καὶ ἀπὸ τῆς πτώσεως αὐτῶν καὶ μετέπειτα, οἱ ἄνθρωποι ἔζησαν, ἀλλὰ καὶ ζῶσιν ἕως τῆς σήμερον, ὡς … μόνιμοι εἰς τοῦτον τὸν κόσμον! Ἔστω καὶ ἂν ὁ Θεὸς οὐδέποτε τοὺς ἐγκατέλειψε, ἔστω καὶ ἂν μᾶς … ἐπεσκέφθη καὶ συνέζησε μεθ’ ἡμῶν, ἔστω καὶ ἂν μᾶς ἐδίδαξεν - ὡς ἐν προκειμένῳ - περὶ τῆς αἰωνίου ζωῆς, … ἡ πλειονότης τῶν ἀνθρώπων δὲν ἠδυνήθη νὰ «ἀπεξαρτηθῇ» ἀπὸ τὴν προσκόλησιν τῶν … γηΐνων! Ὀλίγοι μόνον, κατὰ καιρούς, ἐθυσίασαν πάσας τὰς ἀπολαύσεις τοῦ κόσμου τούτου, καὶ ἀντήλλαξαν ταύτας μὲ τὰς αἰωνίους καὶ ἀθανάτους τοιαύτας. Ἔστω καὶ ἂν ἀπητήθη εἰς τούτους νὰ θυσιάσωσι καὶ αὐτὴν ταύτην τὴν βιολογικήν των ὑπόστασιν, ἐπειθάρχησαν εἰς τοὺς Λόγους τοῦ Κυρίου˙ «καὶ μὴ φοβηθῆτε ἀπὸ τῶν ἀποκτεννόντων τὸ σῶμα, τὴν δὲ ψυχὴν μὴ δυναμένων ἀποκτεῖναι· φοβήθητε δὲ μᾶλλον τὸν δυνάμενον καὶ ψυχὴν καὶ σῶμα ἀπολέσαι ἐν γεέννῃ» (Ματθ. Ι΄ 28). 

Εἰς τὴν πάροδον δε τῶν χρόνων καὶ τῶν αἰώνων, βλέπομεν, … τὸ «κῦμα» τοῦτο τῆς ἀπιστίας καὶ ἐμμονῆς τοῦ ἀνθρώπου εἰς τὰς γηΐνους ἀπολαύσεις, συνεχῶς νὰ «γιγαντώνεται» καὶ νὰ κατακλύζῃ τὸν κόσμον ἅπαντα! 

«Πάντα ὅσα ἔχεις πώλησον καὶ διάδος πτωχοῖς». 

Παρά, ὅμως, τὴν προσκόλησιν καὶ ἐμμονὴν τοῦ ἀνθρώπου, εἰς τὰς προσκαίρους βιοτικὰς ἡδονὰς καὶ ἀπολαύσεις, ὁ Κύριος, εἰς οὐδὲν συγκαταβαίνει καὶ μετριάζει τὴν ἀλήθειαν καὶ γνησίαν … πραγματικότητα! Ἀντιθέτως, συνιστᾷ καὶ εἰς τὸν ἄρχοντα ἐν τῷ παρόντι, ἀλλὰ καὶ εἰς ἕκαστον ἀνησυχοῦντα καὶ ἐρωτῶντα διὰ τὴν αἰωνίαν ζωήν, … τὴν ἀπεξάρτησιν ἐκ τῶν γηΐνων …! 

Πολλάκις, βεβαίως, ἔχομεν εἴπῃ ἐκ τούτου τοῦ … «βήματος», ὅτι πολλοὶ Ἅγιοι εἶχον, ἀκόμη, καὶ τεραστίας περιουσίας! Ὅμως, εἰς οὐδὲν διεννοήθησαν ἵνα ἀνταλλάξωσι ταύτας μὲ τὰ Οὐρανίας ἀπολαύσεις! Διαπιστοῦμεν δε τοῦτο, ἐὰν ἔλθωμεν … ἐν τοῖς πράγμασι, καὶ ἐὰν ἀνατρέξωμεν εἰς τὰς βιογραφίας των. Καὶ ὁ Ἁβραάμ, καὶ ὁ δίκαιος Ἰώβ, καὶ βασιλεῖς καὶ αὐτοκράτορες Ἅγιοι, … ἐπέτρεψεν ὁ Θεός νὰ ἀπωλέσουν καὶ χρήματα καὶ περιουσίας καὶ θρόνους, ἀλλὰ δὲν … ἐθλίβησαν οὐδὲ ἐπικράνθησαν! Ἀντιθέτως, ηὐχαρίστησαν καὶ ἐδόξασαν τὸν Θεὸν ὡς νὰ μὴν συνέβη τὸ … παραμικρόν! 

Τοῦτο, ἀγαπητοί μου, ὀφείλομεν νὰ ἐννοήσωμεν καὶ εἰς τοῦτο νὰ προσαρμοσθῶμεν˙ τὴν ἀποστασιοποίησιν ἡμῶν ἐκ τοῦ κόσμου τούτου καὶ τὴν ἀνησυχίαν μας διὰ τήν, πέραν τοῦ τάφου, ζωήν! 

      Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου 

Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν

π. Επιφάνιος Οικονόμου και π. Ματθαίος Χάλαρης, δύο αξιόλογα κηρύγματα

 

Εγκύκλιος Μητροπολίτου Πατρών Χρυσοστόμου για την περίοδο που διανύουμε.

 Ε Λ Λ Η Ν Ι Κ Η  Δ Η Μ Ο Κ Ρ Α Τ Ι Α

Ι Ε Ρ Α  Μ Η Τ Ρ Ο Π Ο Λ Ι Σ  Π Α Τ Ρ Ω Ν

 

Ἀριθμ. Πρωτ.: 456

 

Ἐν Πάτραις τῇ 5ῃ Δεκεμβρίου 2020

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ

Πρός τό Χριστεπώνυμον Πλήρωμα

τῆς Ἱερᾶς καί Ἀποστολικῆς  Μητροπόλεως Πατρῶν

Παιδιά μου εὐλογημένα,

Μέ τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ πορευόμεθα πρός τήν Βασιλίδα καί Μητρόπολη τῶν Ἑορτῶν, τά ἅγια Χριστούγεννα. Οἱ καιροί τούς ὁποίους διανύομε, κρίμασιν οἷς οἶδεν Κύριος ὁ Θεός, εἶναι ἐξαιρετικά δύσκολοι καί τά προβλήματα τά ὁποῖα ἀντιμετωπίζομε εἶναι ποικίλα.

Πρό ἡμερῶν ἑορτάσαμε, μέ πόνο ψυχῆς, ὅπως εἴπαμε καί στό κήρυγμά μας, τόν Ἅγιον Ἀπόστολον Ἀνδρέα.

Παρά τίς δυσκολίες, ἕνεκα τῶν ὑφισταμένων μέτρων, γιά τήν λεγομένη πανδημία, καθ' ὅλο τόν μῆνα Νοέμβριο, ἐδόθη ἡ εὐκαιρία καί ὁ τρόπος νά προσκυνοῦν οἱ πιστοί τόν ἱερώτατο Ἀπόστολο καί Διδάσκαλό μας καί νά μετέχουν στήν Τράπεζα τῆς Ζωῆς, τηρουμένων καί τῶν μέτρων, τά ὁποῖα ὑφίστανται.

Ἡ προσευχή μας, ἀδελφοί μου καί οἱ δεήσεις μας θερμές ἀναπέμπονται πρός Κύριον καί οἱ παρακλήσεις ἀδιαλείπτως τελοῦνται ἀπό τούς Ἱερεῖς μας ἐνώπιον τῆς Ἁγίας Κάρας καί τοῦ Σταυροῦ τοῦ Μαρτυρίου τοῦ Πρωτοκλήτου τῶν Ἀποστόλων.

Καθημερινῶς τελεῖται στόν Ἱερό Ναό τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνδρέου καί στούς ἄλλους Ναούς τῆς πόλεως μας ἡ Θεία Λειτουργία καί ἀκούεται ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ. Μάλιστα μεταδίδονται οἱ ἱερές Ἀκολουθίες καί μέσῳ τῶν Μ.Μ.Ε. τῆς τοπικῆς μας Ἐκκλησίας καί ἄλλων τοπικῶν. Γνωρίζω, ὅτι δέν ἀποτελεῖ αὐτό πανάκεια, ὅμως ἔρχεται ὡς παρηγοριά πρός ὅλους ὅσοι ἀγωνίζονται στήν προσευχή καί στήν ὑπομονή μέ τόν δικό τους τρόπο.

Κατά τήν Ἑορτή τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνδρέου, φροντίσαμε νά τιμηθῇ δεόντως ὁ Ἅγιος, παρά τίς μεγάλες δυσκολίες καί ἡ πόλη μας καί ὁ Λαός μας νά μή στερηθῇ τῆς εὐλογίας.

Πρός τόν σκοπό αὐτό μετά τήν Θεία Λειτουργία, ἐλιτανεύσαμε ἐντός τοῦ Ναοῦ τήν Ἁγία Κάρα τοῦ Ἀποστόλου Ἀνδρέου, ἀλλά καί πέριξ αὐτοῦ.    Ἐπίσης

 

περιήλθαμε μέ τήν Ἁγία Κάρα τοῦ Ἀποστόλου Ἀνδρέου, ἅπασα τήν πόλη τῶν Πατρῶν καί δεήσεις ἐκάναμε μπροστά ἀπό τούς Ἱερούς Ναούς, τά Νοσηλευτικά Ἱδρύματα καί τίς Πλατεῖες εὐλογώντας τήν πόλη μας καί ὅλους τούς ἀδελφούς μας.

Ἐν ὄψει δέ τῶν μεγάλων Ἑορτῶν, κατά τήν συνάντησή μας στό Ἐπισκοπεῖο μέ τόν Ὑπουργό Προστασίας τοῦ Πολίτη, ἐξεθέσαμε τίς πολλές δυσκολίες καί τήν πίεση τῶν Χριστιανῶν, εἰδικά πρό τῶν μεγάλων αὐτῶν Ἑορτῶν καί παρεκαλέσαμε νά μεταφέρῃ τό αἴτημα μας στόν κ. Πρωθυπουργό, ὥστε νά δοθῇ ἡ εὐκαιρία, ὅσο εἶναι δυνατόν, νά ἑορτασθοῦν τά Χριστούγεννα ὑπό καλύτερες συνθῆκες μέ τήν συμμετοχή πιστῶν, τηρουμένων τῶν μέτρων προστασίας ἐκ τῆς λοιμικῆς νόσου τοῦ κορωνοϊοῦ, σύμφωνα μέ τίς ὁδηγίες τῶν εἰδικῶν Ἐπιστημόνων. Τοῦτο ἐξεφράσαμε καί κατά τήν Ἑορτή τοῦ Ἁγίου ὡς αἴτημα πρός τόν Ἅγιό μας, προκειμένου ἐκεῖνος νά τό μεταφέρῃ στόν Θεό, ὁ Ὁποῖος ὠκονόμησε αὐτή τήν δοκιμασία, διά τάς ἁμαρτίας καί τήν ἀποστασίαν ἡμῶν. Ἐξ ὅσων ἐπίσης γνωρίζομε, παρόμοιο αἴτημα ἐγένετο πρός τήν Κυβέρνηση καί ἀπό τόν Μακαριώτατο Ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηνῶν καί Πάσης Ἑλλάδος κ.κ. Ἱερώνυμο καί τήν Ἱερά Σύνοδο.

Γνωρίζομε τίς αὐξημένες πνευματικές ἀπαιτήσεις, κυρίως κατά τό διάστημα αὐτό. Γνωρίζετε, ὅτι ὅλαις δυνάμεσι, εἴμεθα κοντά σας παρέχοντας τήν δυνατότητα, τηρουμένων τῶν μέτρων τά ὁποῖα ὑφίστανται, νά μετέχετε στήν πνευματική καί Μυστηριακή ζωή, πάντα σέ συνεργασία μέ τούς Ἱερεῖς τῶν Ἐνοριῶν σας, οἱ ὁποῖοι εἶναι μέ ὅλη τήν δύναμη τῆς ψυχῆς τους κοντά σας.

Κατά τίς ὧρες τῆς μοναξιᾶς σας εἴμαστε δίπλα σας ὄχι μόνο προσευχόμενοι, ἀλλά καί ἐπικοινωνώντας μαζί σας, μέ κάθε δυνατό τρόπο.

Ἐπίσης οἱ Ἱερεῖς μας ἔχουν λάβει ὁδηγίες, νά πράττουν τό καθῆκον τους, μέ σύνεση καί σοβαρότητα, ὥστε καί ὁ Θεός νά δοξάζεται καί οἱ εὐσεβεῖς Χριστιανοί, πνευματικῶς κυρίως, νά οἰκονομοῦνται. Δι' ὅ,τι χρειασθῆτε θά ἐπικοινωνῆτε μέ τούς Ἱερεῖς τῆς Ἐνορίας σας, ὥστε νά λαμβάνετε τίς ἀπαραίτητες ὁδηγίες διά τά περαιτέρω.

Ἡ τοπική μας Ἐκκλησία συμπάσχει μέ τά παιδιά της καί αἵρει τόν σταυρό τῆς ὀδύνης, ὅπως ἐπέτρεψεν ὁ Κύριος. Εἴμεθα κοντά στούς ἀσθενεῖς, οἱ ὁποῖοι εὑρίσκονται στά Νοσοκομεῖα τῆς πόλεώς μας καί ὅλης τῆς Πατρίδος μας καί ὄχι μόνο. Εἴμαστε κοντά στό Ἰατρικό καί Νοσηλευτικό Προσωπικό καί στούς οἰκείους τῶν ἀδελφῶν μας, οἱ ὁποῖοι δοκιμάστηκαν καί δοκιμάζονται ἀπό τήν ἀσθένεια ἤ ἔφυγαν ἀπό κοντά μας, κατά τό διάστημα αὐτό.

Ἀδελφοί μου, κοντά στά ὅσα παραπάνω σᾶς ἀνέφερα, παρακαλῶ τήν ἀγάπη σας, ὅσο εἶναι δυνατόν ἀνθρωπίνως, νά προσέχετε τήν ὑγεία σας, ἡ ὁποία εἶναι δῶρο τοῦ Θεοῦ ἀνεκτίμητο. Μέσα ἀπό αὐτή τήν δοκιμασία, ἀναθεωροῦμε πολλά πράγματα στήν ζωή μας καί ἐκτιμοῦμε ὅσα, τυχόν, δέν εἴχαμε, ὅσο ἔπρεπε, ἐκτιμήσει. Τήν πνευματική δηλαδή καί Μυστηριακή ζωή,

 

τόν ἐκκλησιασμό, τήν ψυχοσωματική ὑγεία, τήν ἐλευθερία, τήν κοινωνική ζωή καί τόσα ἄλλα.

Παιδιά μου εὐλογημένα, ἀπό τά βάθη τῆς ψυχῆς μου εὔχομαι σέ ὅλους σας κάθε οὐράνιο ἀγαθό παρά τούς Πατρός τῶν φώτων, καλή καί εὐλογημένη περαιτέρω πορεία, μέ ἀκράδαντη πίστη στόν Θεό, μέ μετάνοια, μέ ὑπομονή, μέ ἀγάπη καί ἑνότητα, ὥστε πρῶτα ὁ Θεός, νά φθάσωμε νά ἑορτάσωμε τά Χριστούγεννα μέ καλύτερες συνθῆκες, ὅπως εἶναι καί ἡ βαθειά ἐπιθυμία τῆς ψυχῆς ὅλων μας

Εὐλογημένες Ἑορτές

Σᾶς ἀσπάζομαι μέ ὅλη μου τήν ἀγάπη 

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

Ο ΠΑΤΡΩΝ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ