Η ταινία του Αγίου Γέροντα Ιωσήφ του Ησυχαστή

Παρακολουθείστε στο VIMEO την ταινία με Ελληνικούς Υπότιτλους

Τον άγιο Γέροντα Ιωσήφ υποδύεται ο ηθοποιός Jonathan Jackson.

Η ταινία απέσπασε 4 βραβεία στο φεστιβάλ κινηματογράφου στο Λονδίνο.

Κυριακή 24 Μαΐου 2020 του ΤΥΦΛΟΥ

Εβδομαδιαίο  Φυλλάδιο 
«Για τους Γονείς της Ενορίας»

Ιερός Ναός Γενέσιον Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών

Πατήστε πάνω στις φωτογραφίες για να διαβάσετε τα κείμενα.

Γερόντισσα Γαβριηλία - Ομιλεί η ίδια

Ακούστε ΕΔΩ στο youtube την ομιλία της Γερόντισσας Γαβριηλίας.

Η Δίψα και το ..."ξεδίψασμα"!

ΚΥΡΙΑΚΗ  ΤΗΣ  ΣΑΜΑΡΕΙΤΙΔΟΣ  (17  ΜΑΪΟΥ  2020)

ΧΡΙΣΤΟΣ  ΑΝΕΣΤΗ

"Κύριε, δός μοι τοῦτο τὸ ὕδωρ, ἵνα μὴ διψῶ μηδὲ
ἔρχωμαι ἐνθάδε ἀντλεῖν" (Ἰωάν Δ΄ 15)

Ἡ δίψα καὶ τὸ ... "ξεδίψασμα" !

Ἅπαντες τὸ ἔχομεν βιώσει καὶ τὸ βιοῦμεν συνήθως, κυρίως δὲ ὅταν ἡ θερμοκρασία ἀνέρχεται καὶ συνεπῶς ὁ ἀνθρώπινος ὀργανισμὸς ἀφυδατώνεται ... Ὄχι δὲ μόνον ὁ ἀνθρώπινος ὀργανισμός, ἀλλὰ καὶ κάθε ... μορφὴ ζωῆς, ἐκλείπει καὶ νεκρώνεται χωρὶς τὸν "θησαυρὸν" τοῦτον ποὺ λέγεται ... ὕδωρ! Συνεπῶς γνωρίζομεν ἅπαντες, τὴν ὀδύνην μέν, τὴν ὁποίαν προκαλεῖ ἡ ... δίψα, ἀλλά, ἀντιθέτως, καὶ τὴν ἀνακούφισιν καὶ σωματικὴν ἀπόλαυσιν ἥτις ἐπέρχεται διὰ τῆς πόσεως τοῦ ὕδατος ... Ὁ σωματικὸς ὀργανισμὸς ἀνασυντάσσεται καὶ ἐπανέρχεται εἰς τοὺς κανονικοὺς ρυθμούς του καὶ ὁ κάθε ζωντανὸς ὀργανισμὸς ... ξαναζεῖ καὶ ἐπαναβρίσκει τὴν δυναμικότητά του!
Δύο διψασμένοι συναντῶνται δίπλα σὲ ἕνα πηγάδι. Εἶναι καὶ οἱ δύο κουρασμένοι καὶ ταλαιπωρημένοι ἀπὸ τὴν ἀφόρητο ζέστη τοῦ "μεσημεριοῦ". Ὁ ἕνας ἐξ αὐτῶν, (μία γυνὴ ἐκ τῆς Σαμαρείας), ἔχει καὶ διαθέτει "ἄντλημα" καὶ συνεπῶς δύναται νὰ ἀντλήσῃ νερὸ ἀπὸ τὸ φρέαρ. Ὁ ἄλλος, (ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός), ἔχει ἔλθει κουρασμένος ἐκ τῆς ὁδοιπορίας, ἀλλὰ δὲν διαθέτει, οὔτε δοχεῖον ἀλλ’ οὔτε καὶ σχοινίον, διὰ νὰ μπορῇ νὰ βγάλῃ νερὸ καὶ νὰ πίῃ. Ἡ γυναίκα πλησιάζει καὶ ἀφοῦ ἀδιαφορεῖ διὰ τὸν ἄγνωστον Ἰουδαῖο - καθότι αὕτη εἶναι Σαμαρεῖτις καὶ ... μῖσος τεράστιον ὑπῆρχεν μεταξὺ Ἰουδαίων καὶ Σαμαρειτῶν, - ρίπτει τὸ δοχεῖον της εἰς τὸ βαθὺ φρέαρ βγάζει νερὸ καὶ εἶναι ἑτοιμη νὰ φύγῃ ... Ὁ Κύριος "σπάει τὴ σιωπὴ" καὶ τὴν παρακαλεῖ νὰ τοῦ δώσῃ λίγο νερό ... Ἐκείνη, ὅμως, κρατῶντας τὸ ... πατροπαράδοτο μῖσος, ὄχι μόνον τοῦ ἀρνεῖται, ἀλλὰ καὶ τὸν ἐπιπλήττει διὰ τὴν ... παράκλησιν καὶ μόνην ...
Εἰπώθησαν ἀρκετὰ μεταξύ των, ὡς ταῦτα ἠκούσαμεν παρὰ τοῦ Ἱεροῦ Εὐαγγελιστοῦ Ἰωάννου, ἀλλ᾿ ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον, θὰ ἐλέγομεν, ἤνοιξε τὸν διάλογον ... ἦτο ὁ ἀποκαλυπτικὸς ἐκεῖνος λόγος τοῦ Σωτῆρος, "εἰ ᾔδεις τὴν δωρεὰν τοῦ Θεοῦ, καὶ τίς ἐστιν ὁ λέγων σοι, δός μοι πιεῖν, σὺ ἂν ᾔτησας αὐτόν, καὶ ἔδωκεν ἄν σοι ὕδωρ ζῶν" (Ἰωάν. Δ΄ 10). Ἀπορεῖ ἡ Σαμαρεῖτις, βλέπουσα, ἀφ᾿ ἑνὸς μέν, ὅτι ὁ Κύριος δὲν διαθέτει "ἄντλημα", ἀλλὰ καί, ἀφ᾿ ἑτέρου, ... ἂν εἶχεν ὁ ἴδιος ... ὕδωρ, πρὸς τί, τὴν παρακαλεῖ ... ; Περιεργεῖ καὶ ἐπιδιώκει νὰ καταλάβῃ ... Καὶ ὅταν ὁ Διδάσκαλος τῆς ἐξηγεῖ ὅτι, τὸ ὕδωρ τὸ ... ἰδικόν Του, προσφέρει τὸ οὐσιαστικὸν ... "ξεδίψασμα", ἐκείνη, ... ἀθώᾳ τῇ καρδίᾳ, τὸν παρακαλεῖ νὰ τῆς προσφέρῃ τοῦτο τὸ θαυμαστὸν ὕδωρ! "Κύριε, δός μοι τοῦτο τὸ ὕδωρ, ἵνα μὴ διψῶ μηδὲ ἔρχωμαι ἐνθάδε ἀντλεῖν" (Ἰωάν Δ΄ 15).

Τὸ "ὕδωρ τὸ ζῶν". 

Ὁ Κύριος, ἀνταπεκρίθη ἀμέσως εἰς τὴν παράκλησιν τῆς Σαμαρείτιδος, καὶ ... ἤρχισεν νὰ τὴν ποτίζῃ μὲ τὸ ἰδικόν Του, ἀθάνατον ὕδωρ ... ! "ὕπαγε φώνησον τὸν ἄνδρα σου καὶ ἐλθὲ ἐνθάδε". Εἶναι, θὰ ἐλέγομεν, ἡ πρώτη "γουλιά" τὴν ὁποία τῆς προσφέρει ...! Ἐκείνη, χωρὶς νὰ ἔχῃ ἀντιληφθῇ ὅτι ὁ Διδάσκαλος, ἤδη, ἔχει ἀρχίσει τὸ σωτήριον "ξεδίψασμά" της, αἰσθάνεται κάπως "ἄβολα" καὶ προσπαθῶντας νὰ ... ἀπαντήσῃ, λέγει εἰς τὸν Διδάσκαλον ὅτι, ... "οὐκ ἔχω ἄνδρα"! Ἔχει τὴν αἴσθησιν, ὅτι ὁ Διδάσκαλος εἶναι ἕνας ἁπλοῦς ἄνθρωπος καὶ δὲν γνωρίζει περισσότερα ἐπὶ τοῦ θέματος ... Ἀλλὰ πόσον ἐκπλήσσεται ὅταν, εἰς τὴν δευτέρα "γουλιὰ" τοῦ σωτηρίου "ξεδιψάσματός" της, ὁ ἄγνωστος, δι᾿ ἐκείνην, Ἰουδαῖος, τῆς ἀποκαλύπτει τὸ σκοτεινὸν παρελθόν της καὶ δή ... λεπτομερείας τὰς ὁποίας, μόνον ἡ ἰδία ἠδύνατο νὰ γνωρίζῃ! "καλῶς εἶπας ὅτι ἄνδρα οὐκ ἔχω· πέντε γὰρ ἄνδρας ἔσχες, καὶ νῦν ὃν ἔχεις οὐκ ἔστι σου ἀνήρ· τοῦτο ἀληθὲς εἴρηκας".
Εἶναι χαρακτηριστικὸν καὶ ἄξιον ἰδιαιτέρας προσοχῆς, ὅτι ἡ Σαμαρεῖτις δὲν ἐθίχθη, ἀλλ᾿ οὔτε καὶ ἔφυγεν προσβεβλημένη ... Τοὐναντίον, δράττεται τῆς εὐκαιρίας - θὰ ἐλέγομεν - καὶ ζητεῖ ἀπὸ τὸν ... προφήτην - ὡς ἐνόμισε τοῦτον - διευκρινήσεις καὶ συμβουλάς, ὡς πρὸς κάποια θέματα ... πίστεως τὰ ὁποῖα καὶ τὴν ἀπησχόλουν. Ἐρωτᾷ διὰ τὴν προσευχὴν καὶ τὴν πρέπουσαν προσκύνησιν τοῦ Θεοῦ ὡς καὶ διὰ τὸν τόπον εἰς τὸν ὁποῖον θὰ πρέπῃ νὰ ἀναπέμπονται  αἱ δεήσεις πρὸς τὸν Θεόν ... Ὁ Χριστός μας, διακρίνει τὴν εἰλικρίνειαν τῆς καρδίας της ἀλλὰ καὶ τὴν ἁγνότητα τῶν προθέσεών της καὶ θεωρεῖ ὅτι εἶναι τὸ κατάλληλον ἐκεῖνο πρόσωπον, εἰς τὸ ὁποῖον θὰ πρέπῃ νὰ ... ἀποκαλύψῃ, καὶ μάλιστα, διὰ μοναδικὴν φορὰν καὶ μὲ τόσον εὔγλωττον τρόπον, τὸ ὅτι εἶναι ὁ ... ἀναμενόμενος Μεσσίας!!! Ἐδῶ, ὁλοκληρώνει ὁ Κύριος, τὸ "ξεδίψασμα" τῆς Σαμαρείτιδος. "ἐγώ εἰμι (ὁ Μεσσίας) ὁ λαλῶν σοι".

Κατὰ πόσον ... διψοῦμεν; 

Ἡ Σαμαρεῖτις, ἀφ’ ἧς στιγμῆς "ξεδίψασε" καὶ ἤνοιξαν οἱ πνευματικοί της ὀφθαλμοί, καὶ ἐπείσθη ὅτι ὁ Κύριος εἶναι ὁ ἀναμενόμενος Μεσσίας, ... δὲν διψοῦσε πλέον ...! "Ἀφῆκεν οὖν τὴν ὑδρίαν αὐτῆς ἡ γυνὴ καὶ ἀπῆλθεν εἰς τὴν πόλιν". Ἐλησμόνησεν τὴν σωματικήν της ἐπιθυμίαν διὰ ... τὸ δροσερὸν ὕδωρ τοῦ φρέατος καὶ ἠσθάνετο πλέον, τὴν πνευματικὴν ἐπιθυμίαν, ... νὰ φέρῃ τοῦτο τὸ πνευματικὸν ὕδωρ καὶ εἰς τοὺς πατριώτας της ...! "δεῦτε ἴδετε ἄνθρωπον ὃς εἶπέ μοι πάντα ὅσα ἐποίησα· μήτι οὗτός ἐστιν ὁ Χριστός;"
Μεγάλο δίδαγμα, φίλοι μου ἀναγνῶσται, μᾶς προσφέρει, ἡ "κίνησις" αὕτη τῆς Σαμαρείτιδος. Καὶ τοῦτο εἶναι, τὸ ... κατὰ πόσον ... νιώθουμε τὴν ἀνάγκην τοῦ ... δικοῦ μας "ξεδιψάσματος"! Ἴσως, μία στοιχειώδη γνῶσιν περὶ τοῦ Θεοῦ καὶ τῆς πίστεως ἡμῶν ... ἔχομεν! Ἴσως θεωροῦμεν, ὅτι ἡ "ρηχὴ" αὕτη ἐπαφὴ ἡμῶν μετὰ τοῦ Θεοῦ, εἶναι ἀρκετὴ διὰ τὴν σωτηρία μας ... Ἴσως, ἀπατῶμεν τοὺς ἑαυτούς μας, ἀρκούμενοι εἰς τυπικάς, μόνον, καὶ στοιχειώδεις ἐκδηλώσεις καὶ τυπολατρείας ... χωρὶς νὰ ἀπαιτῶμεν τὴν οὐσιώδη ἕνωσιν καὶ ἐξάρτησίν μας ἀπὸ τὴν ... "Πηγήν"! Τοῦτο, ὅμως, θὰ συμβαίνῃ - δυστυχῶς! - ἐνόσῳ δὲν αἰσθανόμεθα τὴν πνευματικὴν ἡμῶν ... "στεγνότητα"!
Εἴθε νὰ μᾶς ἀξιώσῃ ὁ Φιλάνθρωπος Κύριος, νὰ ἀντιληφθῶμεν ὅτι εἴμεθα ἀκόμη ... μακριά Του καὶ νὰ "διψάσωμεν" Αὐτόν ... καὶ τότε ... "ἐάν τις διψᾷ, ἐρχέσθω πρός με καὶ πινέτω" (Ἰωάν. Ζ΄ 37). Ἀμήν.

ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ

Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου

      Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν

Κυριακή 17 Μαΐου 2020 ΤΗΣ ΣΑΜΑΡΕΙΤΙΔΑΣ

Εβδομαδιαίο  Φυλλάδιο 
«Για τους Γονείς της Ενορίας»

Ιερός Ναός Γενέσιον Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών

Πατήστε πάνω στις φωτογραφίες για να διαβάσετε τα κείμενα.

Ντοκυματέρ με τον βίο του αγίου Εφραίμ Κατουνακιώτη

Δείτε   ΕΔΩ   το βίντεο με τον βίο του αγίου Γέροντα Εφραίμ του Κατουνακιώτη.

Πρόγραμμα ακολουθιών Μαΐου 2020

Επιστολή, συγχαρητήριος- οφειλόμενη στους αδούλωτους επιστήμονας.

Του π. Αμφιλοχίου Σαμοΐλη

Αγαπητοί φίλοι, χαίρετε!

Διαπιστώσαμε και μάλιστα, χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια, δόξα, ως προς τούτο, να έχει ο Θεός, πόσο εύκολα, αλλά και ανέλπιστα μπορεί να συμβεί το παράδοξο και όντως, «αλλόκοτο».

Το να έχουμε, δηλαδή, να κάνουμε με την πραγματικότητα, και, επειδή αυτή ξεπερνά τη δική μας «αυθαίρετη βεβαιότητά», τη σχετική-πεπερασμένη του νου μας λογική, ως τη μόνη «ασάλευτη» του «παρόντα αιώνα» οικοδομή, να φαντάζει γεγονός «αδιανόητο» και, ως εκ τούτου, μη κατορθωτό-αξεπέραστο.

Η αλαζονεία μας, βασισμένη, «αφρόνως», πάνω στην «άμμο» της αυθαιρεσίας μας κατέρρευσε. Με άλλα λόγια, έγινε πράγμα, που, στην «κραιπάλη» και «μέθη» μας, ποτέ δεν πιστεύαμε πως θα μπορούσε να
συμβεί.

Πώς, λοιπόν, τώρα, γίνεται να «περπατήσουμε», για να βγούμε από το «βάραθρο», καθώς όχι μόνο πάνω στους «ληστές» πέσαμε, αλλά και τα «πόδια»- «φτερά» μας έχουν «κοπεί»;

Δε νομίζω, βεβαίως, πως ανακαλύψαμε απροϋπόθετα και, κατ’ αυτήν την έννοια, ξαφνικά και το άγνωστο. Ήταν κοινός τόπος, για τους εχέφρονες, πως νηφαλιότητα δεν υπήρχε πολύ πριν το «θανατηφόρο»
επισυμβεί.

Γι’ αυτό, τώρα, οι ποτέ, κατά το κοινώς λεγόμενο «αθεόφοβοι», ως προς τον όντως Θεό, δηλαδή αφιλότιμοι, φθάσαμε να φοβόμαστε το «φάντασμα», τουτέστι τον «διάβολο».

Αυτός είναι και ο λόγος, που από το δικό του φόβο υποχρεωθήκαμε, κατ’ «ευφημισμό», να τον πούμε και «εχθρό αόρατο», δηλαδή θεό του σκοταδιού.

Ποιος, αλήθεια, θα το περίμενε πως οι «διαβολεμένοι» άνθρωποι, στην προσπάθειά τους να κρυφθούν, θα απεκάλυπταν τον πατέρα τους και το έργο του- έργα τους!

Και, έτσι, κατά τα άλλα, μας λένε πως ψάχνουν να βρουν το «φάρμακο»! Είδατε τι θα πει «κύριοι»!

Πώς αλλιώς θα δείξουν ότι δεν έχουν καμμιά ευθύνη για το έγκλημα; Καλο-«ξεπλυμένοι», λοιπόν, από αθώων ή αφελών τα αίματα, βγήκαν και στην οθόνη, ως «επιστήμονες»-θεράποντες γιατροί!

Και ποιο, αλήθεια, είναι το φάρμακο; Αγιογραφικά, πάντως, το πράγμα έχει ως εξής: «Και ει ο σατανάς τον σατανάν εκβάλλει, εφ’ εαυτόν εμερίσθη πώς ουν σταθήσεται η βασιλεία αυτού;».

Ναι, επειδή, σοφιστικώ τω τρόπω, είπαν το διάβολο, όχι με το πολύ γνωστό «δυσώνυμο», και για τούτο απόβλητο προσωνύμιό του, αλλά με το άγνωστο για τους πολλούς, γνωστό πάντως στους, κατ’ εξοχήν
πνευματικούς ανθρώπους-αγίους, λόγω των αληθινών και μοναδικών αγώνων τους εναντίον του, «ότι ουκ έστιν ημίν η πάλη προς αίμα και σάρκα, αλλά προς τας αρχάς, προς τας εξουσίας, προς τους
κοσμοκράτορας του σκότους του αιώνος τούτου, προς τα πνευματικά της πονηρίας εν τοις επουρανίοις», νομίζουν πως, σε κατά κυριολεξίαν ανοήτους, κάτι έχουν πει, κάτι θέλουν να πουν.

Λένε όμως, κατ’ ουσίαν, και χωρίς ασφαλώς να το θέλουν, περισσότερα για κείνον, καθώς με το «αόρατος εχθρός» δηλώνουν όχι απλώς πως είναι ο διάβολος, ως ο «αρχέκακος», αλλά ο πανάρχαιος
«δράκοντας», το φοβερό εκείνο θηρίο (όφις-φίδι) που, επειδή η δύναμή του είναι στο να ελίσσεται- κρύβεται εύκολα και τον όποιο ανυποψίαστο μπορεί να τον καταπιεί.

Μας «παγώνει»-«ναρκώνει» πρώτα ο «αλάστωρ» και, εν τέλει, ατάραχους, ως άλλος Άδης στην αχόρταγη «κοιλιά» του, ως τα αιώνια δεσμά του, μας οδηγεί.

Συγγνώμη, αλήθεια, στο σήμερα υπάρχουμε-ζούμε ή στο πολύ μακρινό, κατά τα άλλα, ξεπερασμένο χθες; Τι κρίμα! Πνευματικά βρισκόμαστε στο χθες.

Τότε, που τα πάντα στον κόσμο τα ήλεγχε, όντως, ο διάβολος. Τότε που με την «ακολασία» από τη μια, χωρίς δηλαδή φόβο τιμωρίας για την όποια παράβαση ή παρακοή και την «απόγνωση», ως απελπισία, στον αντίποδά της από την άλλη, ως τα μόνα αγαθά του, οδηγούσε, ανυποψίαστα, τον άνθρωπο και τον κόσμο στην καταστροφή.

Δεν είχε όμως, «σαρκωθεί» ακόμα ο Χριστός και έτσι βασίλευε όντως ο Άδης. Τι ωραία λοιπόν. Πρέπει, οπωσδήποτε, και σήμερα να φωνάξουμε το «Μάγο της φυλής» και να «θυσιάσουμε αδύνατους» για να γίνει του «Θηρίου» ο εξευμενισμός η αλλιώς πως η τιμή.

Ασύλληπτα, ναι, εφιαλτικά, σας λέγω, τα πράγματα. Γι’ αυτό, στο όνομα της «Μαγείας», ως της φυσιωμένης, μοντέρνας «Επιστήμης», δηλαδή αθεΐας (αυτή κι αν έχει δύναμη, αυτό κι αν είναι φασισμός), για τους «σοφούς» ή «επιστήμονες», όπως θέλουν να λέγονται, και του «Παγανισμού», στο γλέντι, δηλαδή, του τραγοπόδαρου «θεού», -γράφε σύγχρονης «ακολασίας»- μας «προέκυψε», καθώς πλέον «χρίσθηκε», ο Αντίχριστος και το «δυνατό» του όνομα «αόρατος εχθρός».

Μας προτείνεται, λοιπόν, ή για την ακρίβεια μας επιβάλλεται με θρασύτητα, ως μέτρο σωτηρίας, μάλιστα, η ανθρωποθυσία, «αυτοκτονία» βέβαια, αλλά χάριν του «φύλλου της συκής», ως σώζων, τάχα, «αυτοεγκλεισμός».

Θα μπορούσε να μας θυμίζει λίγο τούτη η κατάσταση την πρόσκληση του Χριστού να «κατεβούμε μαζί Του εις τον Άδη», αλλά, την ίδια ώρα, όμως, το πράγμα όχι μόνον είναι άλλο αλλά και παρασάγγες μακρινό.

Ο Χριστός, ανεξάρτητα βεβαίως, προς το τι κάποιοι πολύ θα ήθελαν, αλλά και προς οικτρή τους διάψευση, δεν είναι σήμερα εκεί, αλλά δια του Αγίου Πνεύματος, είναι Εδώ.

Αυτά παθαίνει, λοιπόν, όποιος δεν θέλει να εμπιστεύεται τον «λευκοφορούντα Άγγελο», αλλά έτρεξε και εξακολουθεί, παρά τα γενόμενα, να τρέχει στον του «σκότους», που προκαλεί μόνο πληγή.

Αγνοώντας, φαίνεται, ή προσπερνώντας «βλάσφημα» την Ανάσταση του Χριστού, φθάσαμε να λέμε πως κατεβαίνουμε, για την αγάπη Του, σ’ αυτή τη φρικτή «φυλακή».

Έτσι, δυστυχώς, φθάσαμε να νομίζουμε-πιστεύουμε πως μπορούμε να αποφύγουμε και της «πύρινης ρομφαίας» την τομή, τότε που Εκείνος, όπως είπε, θα «ξεχωρίζει τα πρόβατα από τα ερίφια…», κατά
τη φρικτή, της δευτέρας Παρουσίας Του, στιγμή.

Είναι, όμως, άλλο, αγαπητοί φίλοι, να προσπαθώ να γλυτώσω από του διαβόλου το «δρεπάνι» -κορωνοϊό, πράγμα, που αν δεν το πετύχω, σημαίνει «κοιμάμαι» προς το παρόν και άλλο πράγμα πεθαίνω, που συνεπάγεται πως στην αιώνια κόλαση ζω.

Τότε, πράγματι, υποφέρω «ότι οδυνώμαι εν τη φλογί ταύτη». Έτσι, όμως, όχι μόνο ανησυχητικό είναι, αλλά και, ως βλάσφημο, πνευματικά επιλήψιμο-κολάσιμο.

Αλήθεια, λέτε να βρεθήκαμε, χωρίς να το καταλάβουμε, στη χώρα των «Γαδαρηνών»; Μη γένοιτο Κύριε! Τί έγινε λοιπόν;



Δεν μπορέσαμε, όντως, οι «αγιοπνευματικοί» άνθρωποι να διακρίνουμε τον «άρχοντα του σκότους ή του κόσμου τούτου» κι έτσι λέμε τώρα το «Διάβολο» και τον «Θάνατο» όπως και οι υπόλοιποι- «λοιποί», κατά Παύλον, «αόρατο εχθρό»;

Αυτό δηλώνει, πάντως, ξεκάθαρα, η «τολμηρή», ως «θεοστυγής» ομολογία μας (πρέπει να περιμένουμε τη «θεά»-Επιστήμη να δώσει το φάρμακο και να μας προσφέρει την ελεύθερη ζωή).

Φίλοι μου, μήπως ήταν πιο κοντά στην αλήθεια της έρευνας του «θείου» οι αρχαίοι πρόγονοί μας;

Εκείνοι σκιάς και με το δίκιο τους. Παρόλα ταύτα όμως, μίλαγαν και για ιερές καθάρσεις, όπως το έκανε και ο Πιλάτος, πριν τη θυσία, του

Ενός και Μόνου, του Ιησού. Αυτό, λέτε, να σημαίνει και σήμερα το επιτακτικό, αλλά και ατέλειωτο πλύσιμο των «χεριών»;

Αναμφίβολα πάντως και τότε λατρευόταν, ως αξία, η των «εχόντων»-εξουσιαζόντων-δυναστευόντων ζωή!

Κύριε, λυπήσου μας. Πρόφθασε!

Επιτέλους αξιόλογες μαρτυρίες! Από την κ. Γιαμαρέλλου και τον Μητροπολίτη Συμεών

Δείτε τα παρακάτω βίντεο!

Δόξα τω Θεώ που υπάρχουν κάποιες φωνές και από το ράσο και από την ιατρική που βάζουν όρια στην εμμονική ενασχόληση των ΜΜΕ με την Θεία Κοινωνία.

Bill Gates Ποιος είναι; Πόσο επηρρεάζει την καθημερινότητά μας; Θα εκπλαγείτε! (αρνητικά)

Δεν έχει γνώσεις ιατρικής αλλά διευθύνει σε παγκόσμιο επίπεδο την υγεία όλων μας. 

Γιατί; Ποιους χρηματοδοτεί; 

Είναι το πρόσωπο πίσω από τις ΜΚΟ, πίσω από τον ΠΟΥ, πίσω από τον έλεγχο κρατών.

Πόση δύναμη έχει;

Μιμείται τα κόλπα και τις τεχνικές επιβολής του Ροκφέλερ.

Το προφίλ του φιλάνθρωπου που χτίζει με τόση επιμέλεια είναι φαινόμενο των τελευταίων χρόνων.

Και είναι καλοπληρωμένο.

Δείτε το παρακάτω βίντεο και θα καταλάβαιτε πολλά περισσότερα!!!

Όταν κάποτε οι μπολσεβίκοι πήγαν να γελοιοποιήσουν την Λατρεία των Ορθοδόξων (συγκλονιστική μαρτυρία!)

Τα πάντα θα αλλάξουν. Βλέπετε, το πρόβλημα δεν είναι ο συνωστισμός κι η συνάθροιση. Ποτέ δεν ήταν αυτό.

Το πρόβλημα είναι η Θεία Κοινωνία. Για την Πολιτεία ότι και να λέμε ως Χριστιανοί δεν πείθουμε. Δύο χιλιάδες χρόνια ιστορίας είναι κενό γράμμα.

Για την Πολιτεία η Θεία Κοινωνία με τον τρόπο που δίδεται στους πιστούς αποτελεί μέσο μετάδοσης νόσου.

Η Πολιτεία δε θρησκεύει. Όταν δείτε ξανά τους εξοχότατους άρχοντες να συνωστίζονται μπροστά μπροστά στο σολέα του ναού ενόψει εκλογών, ρωτήστε τους.

Οπότε μη χάνετε τον καιρό σας λέγοντας για δύο μέτρα και δυο σταθμά. Μη συγκρίνετε έναν Ορθόδοξο ναό με σούπερ μάρκετ, τράπεζες, πολυκαταστήματα ή καφετέριες. Είναι χειρότερο.

Ήδη έχει ανοίξει - δημόσια πλέον κι από επίσημα αρχιερατικά χείλη - η συζήτηση για αλλαγή του τρόπου της Θείας Μεταλήψεως στηριζόμενη στην αρχαία παράδοση της Θείας Λειτουργίας του Αγίου Ιάκωβου.

Λαμβάνοντας δηλαδή πρώτα το Σώμα στο δεξί μας χέρι κι έπειτα πίνοντας από κοινό Ποτήριο το Αίμα.

Ακόμα κι αυτό μπορεί να ενοχλήσει, να μην τους κάνει, κι εν τέλει να λαμβάνουμε έτοιμες ατομικές μερίδες εμβαπτισμένου στον οίνο άρτου.

Ξέρετε κάτι; Δε με ενοχλεί.

Και στους Μάρτυρες μέσα στις φυλακές οι Χριστιανοί έφερναν τον Θείο Μαργαρίτη κεκρυμμένο μέσα σε φρούτα, μέσα σε μήλα ή ακόμα και μέσα σε μια σταφίδα όπως στην Αγία Αργυρή. Είναι πολλά τα παραδείγματα που διαβάζουμε στους βίους των Αγίων Μαρτύρων.

Υπάρχει μια τρομερή ιστορία για τη Θεία Λειτουργία στα χρόνια του άθεου σοβιετικού καθεστώτος. Συγχωρέστε με που δεν θυμάμαι πού ακριβώς τη διάβασα.

Σε μια πόλη της Ρωσίας λοιπόν οι μπολσεβίκοι θέλοντας να γελοιοποιήσουν τη Λατρεία των Ορθοδόξων συνεννοήθηκαν και πήγανε στον κεντρικό ναό.

Εκεί λοιπόν ανάμεσα τους ήταν ένα μέλος του κόμματος απόφοιτος ιερατικής σχολής. Ήξερε να διαβάζει τις ευχές από τα Λειτουργικά βιβλία.

Χτύπησαν λοιπόν την καμπάνα κι έβγαλαν ανακοινώσεις για να προσέλθει ο κόσμος που ήθελε να λειτουργηθεί κι ο προαναφερόμενος μπολσεβίκος άρχισε ντυμένος με ιερατικά άμφια να τέλει τη Θεία Λειτουργία. Έκανε τα πάντα.

Διάβασε και το Ευαγγέλιο έκανε και τον καθαγιασμό των Τιμίων Δώρων. Αντί για κρασί έβαλε βότκα και πέταξε μέσα ένα ξερό κομμάτι ψωμί.

Ήρθε η ώρα της Θείας Μεταλήψεως. Τους κοινώνησε όλους με περισσή σοβαροφάνεια.

Όταν τελείωσε ξεκίνησε το γέλιο και το γλέντι για τους αθεόφοβους. Πέταξε κάτω το Άγιο Ποτήριο και φώναζαν στους ξαφνιασμένους χριστιανούς ότι τους κορόιδεψαν και τους έδωσαν βότκα και ψωμί.

Άρχισαν να τους χτυπούν, να γελούν, να τους βρίζουν χυδαία. Ατάραχος ένας γεράκος πλησίασε τη χυμένη στο πάτωμα βότκα με τα υπολείμματα του ψωμιού.

Κι άρχισε να γλύφει το πάτωμα ώστε να μη μείνει τίποτα όπως θα έκανε ο ιερέας για τη Θεία Κοινωνία. Έμειναν όλοι απορημένοι. Μα τι κάνει ο γέρος; Το έχασε τελείως; Τον άφησαν να τελειώσει.

Σηκώθηκε και τους είπε.

Παιδιά μου είμαι ιερέας. Καθόλη τη διάρκεια της κωμωδία σας, εγώ έβλεπα το Πανάγιο Πνεύμα να ενεργεί. Όλοι μας κοινωνήσαμε Σώμα κι Αίμα Χριστού. Ο Θεός να σας συγχωρέσει για αυτό που κάνατε.

Σας ευχαριστούμε όμως γιατί γίνατε αιτία για ένα τέτοιο Δώρο σε μια τόσο σκοτεινή εποχή. Η ιστορία, η ουσιώδης ανάλυση της οποίας δεν είναι της παρούσης, συνεχίζεται με μαρτυρικό τέλος για πολλούς από τους παρευρισκομένους.

Πού θέλω να καταλήξω. Ο Θεός κοιτά την προαίρεση. Εάν η πίστη μας είναι στέρεη και βεβαία δε θα κλονιστεί από τίποτα.

Εάν είναι χλιαρή θα την εμέσει. Αλίμονο.

Εάν πιστεύω το θαύμα των θαυμάτων μα φοβάμαι τον μπροστινό μου τότε μάταια όλα. Τα κίνητρα κι η προαίρεση του καθενός θα τον κρίνουν όταν έρθει η ώρα.

Γράφει ο Θεολόγος Παπαδόπουλος
Μοριακός - Βιολόγος

Όταν η μουσική πηγαίνει ένα βήμα πιο μπροστά...

Μία διαφορετική ενορχήστρωση του γνωστού τραγουδιού "Δεν έχει δρόμο να διαβώ".

Εξαιρετική βεβαίως και η ερμηνεία της Ρένας Μόρφη.