Κυριακή 8 Μαρτίου 2020

Εβδομαδιαίο  Φυλλάδιο 
«Για τους Γονείς της Ενορίας»

Ιερός Ναός Γενέσιον Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών

Πατήστε πάνω στις φωτογραφίες για να διαβάσετε τα κείμενα.

Κυριακή Ορθοδοξίας 2020

Την Κυριακή της Ορθοδοξίας μικροί και μεγάλοι συμμετείχαν στην περιφορά των εικόνων μέσα στον Ιερό Ναό του Αγίου Ιωάννη στην Παραλία Πατρών.

Αγόρια και κορίτσια, νέοι και ηλικιωμένοι, μαζί στην μεγάλη γιορτή της Ορθοδοξίας μας. 

Κάνουμε τα ίδια λάθη,... και τα χρόνια περνούν.

   
  Σου λείπει κάποιος; Τηλεφώνησε!
-Θες να συναντηθείτε; Προσκάλεσε!
-Θες να γίνεις κατανοητός; Εξήγησε!
-Έχεις ερωτήσεις; Ρώτα!
-Δεν σου αρέσει κάτι; Πες το!
-Σου αρέσει κάτι; Δήλωσε το!
-Θέλεις κάτι; Ζήτα το...!!
"ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΑ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ! ΜΗΝ ΚΑΝΟΥΜΕ ΔΥΣΚΟΛΗ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ!!!

Ο άνθρωπος παρηγοριέται με τον ύπνο, το φαγητό και τις σαρκικές απολαύσεις όταν...

   Όταν δεν ενεργεί η Χάρη του Θεού μέσα στον άνθρωπο, ο άνθρωπος παρουσιάζει μια ραθυμία στα πνευματικά και δεν έχει διάθεση, ούτε το σταυρό του να κάνει. Τίποτα από τα πνευματικά δεν τον παρηγορούν και δεν τον ευχαριστούν. Τότε ο άνθρωπος παρηγοριέται με τον ύπνο, το φαγητό, τις σαρκικές απολαύσεις το χρήμα και τη δόξα.

   Η κατάθλιψη, η μελαγχολία, το άγχος, η μοναξιά, η δαιμονική λύπη και τα συναφή είναι αποτελέσματα της απουσίας της Χάριτος του Αγίου Πνεύματος, εξαιτίας των ανεξομολόγητων αμαρτημάτων που υπάρχουν στον άνθρωπο. 

   Και το φάρμακο για να απαλλαγεί κάποιος από τα συμπτώματα αυτά, είναι πανεύκολο: είναι η μετάνοια, είναι η εξομολόγηση είναι τα δάκρυα, η μυστηριακή ζωή και η νηστεία δηλ. η πνευματική ζωή.

Γέροντας Εφραίμ Σεράι.

Τραγούδι "Πήγα χτες στην Εκκλησιά" - Ορφέας Περίδης

Πήγα χθες στην εκκλησιά

κι έφερα κεροδεσιά 

μ’ ανασήκωσε η νόνα 

να φιλήσω την εικόνα..

Κει που πήγα ν’ ασπαστώ

βλέπω το μικρό Χριστό

και μου φάνηκε πως κάτι

μου `γνεψε με το `να μάτι..

Τον ρωτάω: "Τι αγαπάς;"

Μου `πε φεύγοντας ο παπάς

θα `βγω στο περβόλι απ’ έξω

μ’ όλα τα παιδιά να παίξω...

Ἡ ἀπανταχοῦ παρουσία τοῦ Κυρίου - π. Τιμόθεος Παπασταύρου

ΚΥΡΙΑΚΗ  ΤΗΣ  ΤΥΡΟΦΑΓΟΥ 

"καὶ ὁ πατήρ σου ὁ βλέπων ἐν τῷ κρυπτῷ ἀποδώσει σοι
ἐν τῷ φανερῷ" (Ματθ. ΣΤ΄ 18)

"Εἶμαι ... μόνος !"

Πολλάκις ἔχομεν ἀκούσει τὴν συγκεκριμμένην φρᾶσιν, φίλοι ἀναγνῶσται, καὶ ἴσως πολλάκις τὴν ἔχομεν ἐκφωνήσει καὶ ἡμεῖς οἱ ἴδιοι. Πολλάκις ἠκούσαμεν ταύτην ὡς ἔκφρασιν θλίψεως καὶ ὀδύνης παρ’ ἀνθρώπων μοναχικῶν οἵτινες ἔμειναν μόνοι ἐν τῷ παρόντι κόσμῳ μετὰ τὴν κοίμησιν καὶ ἀναχώρησιν ἐκ τῆς προσκαίρου ταύτης ζωῆς, ἠγαπημένων καὶ συγγενῶν προσώπων! Ἀκόμη συχνότερον ἀκούομεν τὴν φρᾶσιν ταύτην ὡς ἔκφρασιν ἀγανακτήσεως, ἀπ’ ἐκείνους οἱ ὁποῖοι περιεφρονήθησαν καὶ ἐγκατελείφθησαν ἀπὸ φίλους καὶ ὑποστηρικτάς, ὅταν περιέπεσον εἰς οἰκονομικὴν ἢ ἄλλην τινα ἀνέχειαν.
Τὴν ἰδίαν ὅμως φρᾶσιν, ἀκούομεν συχνάκις, καὶ παρ’ ἐκείνων οἵτινες ἐπέλεξαν εἰς τὴν ζωήν των τὴν διαβίωσιν μετὰ τοῦ ... ἑαυτοῦ των, καὶ αὕτη τότε ἀκούεται ὡς ... ἱκανοποίησις καὶ ἔκφρασις "ἐλευθερίας"! Δυστυχῶς, ὅμως, ἀκούομεν τὴν ἰδίαν ταύτην φρᾶσιν, καὶ παρά τινων οἵτινες ἐκφεύγουσι τοὺς ὀφθαλμοὺς τῶν ἀνθρώπων καὶ ζῶσιν εἰς τὴν παρανομίαν καὶ τὴν ἀδικίαν καὶ ἐπιζητοῦσιν ἵνα δημιουργῶσι δυσχερεῖς καταστάσεις εἰς τοὺς ἄλλους. Εἶναι ἐκεῖνοι περὶ τῶν ὁποίων εἶπε τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον, "Εἶπον γὰρ ἐν ἑαυτοῖς ... καταδυναστεύσωμεν πένητα δίκαιον, μὴ φεισώμεθα χήρας, μηδὲ πρεσβύτου ἐντραπῶμεν πολιὰς πολυχρονίους ... ἐνεδρεύσωμεν δὲ τὸν δίκαιον, ὅτι δύσχρηστος ἡμῖν ἐστι καὶ ἐναντιοῦται τοῖς ἔργοις ἡμῶν ..." (Σοφ. Σολ. Β΄ 1-21). Εἶναι ἐκεῖνοι οἵτινες, παρανομοῦντες καὶ κρυπτόμενοι ἀπὸ τοὺς ὀφθαλμοὺς τῶν ἀνθρώπων, ἔχουσι τὴν ἠθελημένην αὐταπάτην, ὅτι κρύπτονται καὶ ἐκ τῶν Θείων ὀφθαλμῶν οἵτινες τὰ "πανθ’ ὁρῶσι"!

"Δὲν εἶμαι ... μόνος !"

Θὰ ἠδυνάμεθα, ἐνταῦθα, νὰ εἴπωμεν καὶ νὰ ἐπαναλάβωμεν τὰ ἀνωτέρω, ἀντιστρέφοντες ὅμως τὰ πρόσωπα εἰς τὰ ὁποῖα ἀναφέρονται. Ἐὰν ἀποδεχθῶμεν τὴν πραγματικότητα καὶ συμβιβασθῶμεν μὲ τὴν ... ἀπανταχοῦ παρουσίαν τοῦ Κυρίου, τότε οὐδεὶς εἶναι ... μόνος! Τότε ἰσχύει ἐκεῖνο ... τὸ τοῦ ψαλμωδοῦ, "ποῦ πορευθῶ ἀπὸ τοῦ πνεύματός σου καὶ ἀπὸ τοῦ προσώπου σου ποῦ φύγω; ἐὰν ἀναβῶ εἰς τὸν οὐρανόν, σὺ ἐκεῖ εἶ, ἐὰν καταβῶ εἰς τὸν ᾅδην, πάρει· ἐὰν ἀναλάβοιμι τὰς πτέρυγάς μου κατ᾿ ὄρθρον καὶ κατασκηνώσω εἰς τὰ ἔσχατα τῆς θαλάσσης, καὶ γὰρ ἐκεῖ ἡ χείρ σου ὁδηγήσει με, καὶ καθέξει με ἡ δεξιά σου"(Ψαλμ. ΡΛΗ΄ 7-10). Καὶ ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι ἐστερήθησαν τὴν παρουσίαν προσφιλεστάτων προσώπων, καὶ ἐκεῖνοι οἵτινες ἐγκατελείφθησαν ὑπὸ φίλων καὶ συγγενῶν καὶ ἀπεμονώθησαν, ἀλλὰ καὶ ἐκεῖνοι, οἵτινες ἐξ ἰδίας ἐπιλογῆς, προετίμησαν τὸν μονήρη βίον καὶ τὴν μακρὰν τῶν ἄλλων διαβίωσίν των δι’ οἷονδήποτε λόγον καὶ αἰτίαν, ἔχουσι τὸν Κύριον συμπαρόντα καὶ συνοδοιπόρον καὶ παρόντα εἰς τὴν ζωήν των.
Πρέπει ὅμως νὰ εἴπωμεν ἐνταῦθα, ὅτι ἡ παρουσία αὕτη τοῦ Θεοῦ εἰς τὴν ζωήν ἡμῶν, δι’ ἄλλους εἶναι εὐλογία καὶ δῶρον ὕψιστον, δι’ ἄλλους ὅμως καὶ ἴσως τοὺς περισσοτέρους, εἶναι ἀρνητικὴ καὶ ἐνοχλητική. Διὰ τοῦτο, ... καὶ οἱ μὲν ἐξ αὐτῶν ἀρνοῦνται τὴν τοιαύτην παρουσίαν καὶ ἀπορρίπτουσι τὸν Χριστόν, οἱ δὲ λοιποί, ἀδιαφοροῦσι καὶ "σκληρύνουσι" τὴν στᾶσιν των ἔναντι Αὐτοῦ. Ὁ Ἀγαθός, ὅμως, Κύριος, μὴ θέλων ἵνα βαρύνῃ καὶ πιέζῃ τούτους, ἔδωσεν εἰς τὸν ἄνθρωπον τὴν ἄνεσιν, ἵνα προβαίνῃ καὶ εἰς τὰς πλέον ἐπαισχύντους ἁμαρτίας, φέροντας ὅμως καὶ τήν, πρὸς τούτοις, ἀκεραίαν εὐθύνην αὐτῶν. "παρέθηκέ σοι πῦρ καὶ ὕδωρ· οὗ ἐὰν θέλῃς, ἐκτενεῖς τὴν χεῖρά σου" (Σοφ. Σειρ. ΙΕ΄ 16). Ὁ Κύριος εἶναι παρών, ὄχι διὰ νὰ ἀπειλῇ καὶ καταδυναστεύῃ, ἀλλὰ διὰ νὰ παρρηγορῇ καὶ παρακαλῇ καὶ σώζῃ ἐκείνους οἵτινες θέλουσι καὶ παρακαλοῦσι διὰ τὴν ἀγάπην Του καὶ μέριμνάν Του.

Ἡ ἀπανταχοῦ παρουσία τοῦ Κυρίου.

Ὁ Κύριος εἶναι, "πανταχοῦ παρὼν καὶ τὰ πάντα πληρῶν". Τοῦτο δὲν εἶναι ἀπειλή, ἀλλὰ παρρηγορία καὶ ἐνίσχυσις! Ἀκόμη καὶ δι’ ἐκείνους οἵτινες θέλουσι καὶ ἐπιζητοῦσι τὴν ἁμαρτίαν καὶ τὴν παρανομίαν, ἡ ἀπανταχοῦ παρουσία Αὐτοῦ, δὲν ἐνοχλεῖ οὔτε καὶ ἐμποδίζει τὸν ἐπιθυμοῦντα ἵνα παρανομήσῃ. Δὲν εἶναι παρὼν ὁ Κύριος, ἵνα καταγράφῃ καὶ σημειοῖ τὰς παραβάσεις καὶ ἁμαρτίας ἡμῶν καὶ οὔτε, ἀκόμη, "χαίρει" διὰ τὰς πτώσεις ἡμῶν τὰς ὁποίας φυλάσσει εἰς τὴν ἡμέραν τῆς ἀπολογίας ἡμῶν, προκειμένου ἵνα ἐκδικηθῇ διὰ ταύτας. Εἶναι ὁ Φιλάνθρωπος Θεὸς καὶ Δεσπότης ὅστις χαίρει ἐπὶ τῇ ἐπιστροφῇ τῶν ἁμαρτωλῶν, ἀλλὰ παρατείνει καὶ ἀναμένει τὸν θάνατον αὐτῶν, "ὡς τὸ ἀποστρέψαι αὐτ(οὺς) ἐκ τῆς ὁδοῦ τῆς πονηρᾶς καὶ ζῆν αὐτ(ούς)" (Ἰεζ. ΙΗ΄ 23). Ναί, βλέπει καὶ ἀκούει καὶ "συμβιώνει" μαζί μας, ὄχι διὰ νὰ μᾶς ... "φακελλώνῃ", ἀλλὰ διὰ νὰ βοηθῇ καὶ σώζῃ, ὡς ἔπρατεν τότε, ὅτε ἦτο σωματικῶς ἀναμέσον τῶν ἀνθρώπων! Μᾶς ... καταγράφει δέ, οὐχὶ ἵνα ἐκδικηθῇ τὰς ἀδυναμίας καὶ παραλλείψεις ἡμῶν, ἀλλὰ - τοὐναντίον - διὰ νὰ εὕρῃ καὶ καταλογίσῃ ὑπὲρ ἡμῶν τάς, ἔστω, ὀλίγας ἀγαθὰς πράξεις ἡμῶν, διὰ νὰ τὰς παρουσιάσῃ εἰς τὴν ἡμέραν τῆς ἡμῶν ἀπολογίας καὶ δικαιώσῃ ἡμᾶς.
Ὑπελόγισεν, ἆραγε, τὰ ἁμαρτήματα τῶν, ... ἀσώτου υἱοῦ, τελώνου, πόρνης, ληστοῦ καὶ τόσων ἄλλων ἁμαρτωλῶν; Ἀντιθέτως˙ εἰσήκουσε τῶν προσευχῶν των καὶ δεήσεών των καὶ τοὺς συνεχώρησεν καὶ ἔσωσεν αὐτοὺς χωρὶς νὰ ζητήσῃ τὴν παραμικρὰν ἀποζημίωσιν διὰ τὰ ... ἁμαρτήματά των. Ἐν προκειμένῳ δέ, "... ὁ βλέπων ἐν τῷ κρυπτῷ", δὲν βλέπει τὰς παρανομίας, ἀλλὰ τὴν κρυφὴν προσευχὴν καὶ τὸν κρυφὸν ἀγῶνα καὶ τὴν ταπεινὴν νηστείαν καὶ τὴν κρυπτομένην ἀρετήν ...! Διὰ ταῦτα ὑπεσχέθη τὴν ἀνταπόδοσιν καὶ οὐχὶ διὰ τὰς ἀσεβείας καὶ ἁμαρτίας ἡμῶν.
Βλέπει ὁ Κύριος καὶ ὑπομένει καὶ ἀναμένει τὴν ἐπιστροφὴν τοῦ ... ἀσώτου καὶ δὲν ὑποχρεώνει καὶ δὲν ἐκβιάζει, ἀντιθέτως δέ, εὔχεται καὶ παρακαλεῖ διὰ νὰ τὸν πάρῃ εἰς τὴν ... ἀγκάλην Του! Θὰ ἀνταποδώσῃ ὁ Κύριος, καὶ μάλιστα "ἑκατονταπλασίως", εἰς τοὺς ἀγῶνας τῶν δικαίων καὶ τῶν Ἁγίων ... Θὰ ἀνταποδώσῃ ὅμως καὶ ... ἡ ἁμαρτία εἰς ἐκείνους οἱ ὁποῖοι τὴν ἤθελον καὶ τὴν ἐνεργοῦσαν καὶ τὴν ἠγάπησαν καὶ παρέμειναν ... πιστοί της, ἕως τέλους ... Ἀλλοίμονον!!!

Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου

      Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν

Για την αντιμετώπιση του ιού... ανέκδοτο.

Εγκύκλιος Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Χρυσοστόμου Πατρών για τα μέτρα προλήψεως του νέου Κοροναϊού

 Πρός
τό Χριστεπώνυμον Πλήρωμα
τῆς Ἱερᾶς καί Ἀποστολικῆς  Μητροπόλεως Πατρῶν

Παιδιά μου εὐλογημένα,
          Μετά ἀπό κρούσματα κοροναϊοῦ πού παρουσιάστηκαν στήν περιοχή τῆς Ἠλείας καί νοσηλεύονται στό Γενικό Πανεπιστημιακό Νοσοκομεῖο «Παναγία ἡ Βοήθεια», στό Ρίο τῶν Πατρῶν καί βεβαίως μετά τόν θόρυβο, καί οὐχί ἀδικαιολογήτως, πού γίνεται γύρω ἀπό τό θέμα αὐτό, ὡς Ἱερά Μητρόπολις Πατρῶν κοντά στά ὃσα ἒχομε εἲπει καί ἀπ’ ἂμβωνος κατά τίς τελευταῖες ἡμέρες καί κοντά στά ὃσα ἐσημείωσε ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος μέ τήν σχετική ἐγκύκλιό της καί βεβαίως μετά ἀπό ἐνημερωτικές ἐκπομπές ἀπό εἰδικούς μέσῳ τοῦ τηλεοπτικοῦ σταθμοῦ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως «ΛΥΧΝΟΣ» ἐπιθυμοῦμε νά σημειώσωμε καί τά παρακάτω.
          1. Θερμή πρέπει νά ἀναπέμπεται ἡ προσευχή μας ὂχι μόνον τώρα, ἀλλά πάντοτε πρός Κύριον τόν Θεόν ἡμῶν, ὣστε νά γίνεται ἳλεως πᾶσιν ἡμῖν καί νά μᾶς σώζῃ ἐκ τῆς οἱασδήποτε νόσου καί ἀνάγκης.

          2. Νά ἐφαρμόζωμε στήν ζωή μας τό θέλημα τοῦ Κυρίου, ὣστε νά μή λυποῦμε καί παροργίζωμε μέ τίς πράξεις μας τόν οὐράνιο Δεσπότη μας.
          3. Εἶναι ἀπαραίτητο ὃλοι μας νά τηροῦμε τούς κανόνες ὑγιεινῆς, ὣστε οὒτε ἐμεῖς νά κινδυνεύωμε, ἀλλά οὒτε καί τούς ἂλλους νά φέρωμε σέ δύσκολη θέση. Παρ’ ὃτι κάποια πράγματα θεωροῦνται αὐτονόητα, ἐν τούτοις θά σημειώσωμε τά περί καθαριότητος, πλύσεως  τῶν χειρῶν καί χρησιμοποιήσεως τῶν ἀπαραιτήτων ἀντισηπτικῶν μέτρων, ὃπως ἒχουν συστήσει οἱ ἁρμόδιοι στόν τομέα τῆς ὑγείας καί περί συμμορφώσεως μέ τίς ὑποδείξεις τῶν ἁρμοδίων ἰατρῶν.
          4. Μέ τήν ἐμφάνιση οἱωνδήποτε συμπτωμάτων, νά ἀπευθυνώμεθα στόν ἰατρό μας ἢ νά ἐπισκεπτώμεθα τό πλησιέστερο Κέντρο ὑγείας ἢ Νοσοκομεῖο.
          5. Νά ἐνημερώνωμε τούς δικούς μας καί γενικώτερα ὃποιον ἂλλον δυνάμεθα, περί τοῦ θέματος αὐτοῦ καί τῶν ἀπαραιτήτων μέτρων καί μέσων ἀντιμετωπίσεώς του.
          6. Νά προσέχουν ἰδιαιτέρως, ὃσοι ἀνήκουν στίς εὐπαθεῖς ὁμάδες πληθυσμοῦ καί νά τηροῦν ἐπακριβῶς τίς ἰατρικές ὁδηγίες, ἀποφεύγοντες ὁ,τιδήποτε  θέτει σέ κίνδυνο τήν ὑγεία τους, ὃπως ἂσκοπες ἢ περιττές μετακινήσεις καί ἐξόδους κ.λ.π.
          7. Ὁ πανικός σέ κάθε περίπτωση εἶναι ὁ χειρότερος σύμβουλος. Δέν πρέπει νά ἀφήσωμε τόν «ἰό» νά κάμψῃ τήν ζωτικότητα καί τήν καθημερινή μας δραστηριότητα. Γιά τόν λόγο αὐτό συνιστῶμεν σοβαρότητα καί ψυχραιμία, ὣστε νά ἀντιμετωπίσωμε τό πρόβλημα σύμφωνα μέ τίς ὁδηγίες τῶν ἁρμοδίων ὑγειονομικῶν ὑπηρεσιῶν. Οὒτε ἀδιαφοροῦμε, ἀλλ΄ οὒτε καί πανικοβαλλόμεθα.
          8. Ἡ Ἱερά Μητρόπολίς μας, εὑρίσκεται σέ συνεργασία καί σέ συνεχῆ ἐπικοινωνία μέ τήν Περιφέρεια Δυτικῆς Ἑλλάδος καί τίς λοιπές ἁρμόδιες Ἀρχές καί τούς Φορεῖς ὑγείας γιά τήν ἀντιμετώπιση τοῦ θέματος.
          9. Ὡς Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί γνωρίζομεν, ὃτι ἡ ζωή ὃλων μας εὑρίσκεται στά χέρια τοῦ Θεοῦ καί διακηρύττομε ὃτι, ἡ Ἐκκλησία,  εἶναι τό Σῶμα τοῦ Χριστοῦ καί ὃπως πάντοτε ἒτσι καί στήν συγκεκριμένη περίπτωση ἡ ἲαση καί σωτηρία ἐπιτυγχάνεται  διά τῆς ἐπενεργείας τῆς Θείας Χάριτος καί τῆς μετοχῆς μας στό Ποτήριο τῆς Ζωῆς, ὃπου δίδεται  ὁ ἲδιος Κύριος εἰς βρῶσιν καί πόσιν τοῖς πιστοῖς καί εἰς ζωήν αἰώνιον.
          Ἐν κατακλείδει ἐπαναλαμβάνομε ὃτι, καί εἰς τά κηρύγματά μας ἐτονίσαμε. Ἡ Θεία Κοινωνία εἶναι ὁ ἲδιος ὁ Κύριος. Ἐντός τοῦ Ἁγίου Ποτηρίου εἶναι τό Πανάγιον Σῶμα Του καί τό Τίμιον Αἷμα Του. Ὁ Κύριος εἶναι ἡ Ζωή καί ὃποιος προσερχόμενος μετά φόβου Θεοῦ, πίστεως καί ἀγάπης, κοινωνεῖ τῶν Θείων καί Ἀχράντων Μυστηρίων λαμβάνει τήν ἲασιν τῆς ψυχῆς  καί τοῦ σώματος καί τήν ὂντως Ζωή.

Σᾶς ἀσπάζομαι ὃλους μέ ἀγάπη πατρική
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
 Ο  Π Α Τ Ρ Ω Ν   Χ Ρ Υ Σ Ο Σ Τ Ο Μ Ο Σ

Τι σημαίνει νηστεύω;

Κυριακή 1 Μαρτίου 2020

Εβδομαδιαίο  Φυλλάδιο 
«Για τους Γονείς της Ενορίας»

Ιερός Ναός Γενέσιον Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών

Πατήστε πάνω στις φωτογραφίες για να διαβάσετε τα κείμενα.

Ανέκδοτο για την Καθαρά Δευτέρα

Υπάρχει άραγε κατήχηση; - π. Τιμόθεος Παπασταύρου

Πολλάκις, ἐνθυμοῦμαι ἐν τῇ ἡσυχίᾳ μου, τὴν παιδικήν μου ἡλικίαν. Τὰς ἡμέρας ἐκείνας καὶ τὰς ὧρας τὰς ὁποίας ἔζησα εἰς τὸ οἰκογενειακόν μου περιβάλλον, ἀλλὰ καὶ εἰς τὰ σχολεῖα τῆς πρωτοβαθμίου καὶ δευτεροβαθμίου ἐκπαιδεύσεως. Τότε ὅτε αἱ συνθῆκαι ἦσαν ἐντελῶς διαφορετικαὶ καὶ εἰς μὲν τὴν οἰκογένειαν ὑπῆρχεν ἡ ἐν Χριστῷ ἀγωγή, ὁ σεβασμὸς εἰς τοὺς γονεῖς ἡμῶν, ἡ πειθαρχία καὶ ἡ συνέπεια, εἰς δὲ τὰ σχολεῖα ὑπῆρχεν ἡ ἐκπαίδευσις, - χωρὶς ἴσως, τὴν σημερινὴν πληθώραν τῆς "γνώσεως" καὶ τῶν τρόπων ἀποκτήσεως αὐτῆς - εἰς τὴν τελείαν, σχεδόν, μορφήν της. Μία ἐκπαίδευσις ἡ ὁποία "ἐστηρίζετο" πρωτίστως εἰς τὴν ἠθικὴν κατὰ Χριστὸν ἀγωγὴν τῶν μαθητῶν, ἀκολούθως εἰς τὴν μάθησιν τῆς ἱστορίας τοῦ Ἔθνους ἡμῶν καὶ τὴν ἀναζωπύρωσιν τῆς Ἐθνικῆς συνειδήσεως, καὶ τέλος εἰς τὴν γενικὴν παιδείαν καὶ γνῶσιν. Μίαν παιδείαν ἡ ὁποία ἤρχιζεν ἀπὸ τὴν πρωϊνὴν (ἢ ἀπογευματινὴν προσευχήν, διότι τότε ὑπῆρχον καὶ τὰ ἀπογευματινὰ σχολεῖα) καὶ περιεῖχεν εἰς τὴν ἑβδομαδιαῖαν λειτουργίαν της, μίαν ἡμέραν τὸν ἀπαραίτητον Ἐκκλησιασμόν, τὴν ὥραν τῆς ἑρμηνείας τοῦ Ἱεροῦ Εὐαγγελικοῦ ἀναγνώσματος ἑκάστης Κυριακῆς, ἀλλὰ καὶ τὴν δικαιολογουμένην "παράκαμψιν", ἀπὸ τὰ ... μαθηματικὰ καὶ τὰ ἀρχαῖα καὶ τὴν ἔκθεσιν, εἰς τὴν ἀφήγησιν ἐθνικῶν καὶ θρησκευτικῶν γεγονότων, διὰ νὰ διεγείρουν τὰς μαθητικὰς καρδίας!
Εἰς αὐτὰς τὰς ὧρας ἐμάθομεν, τὸ "Πιστεύω ...", τὸ "Πᾶτερ ἡμῶν ...", τὸ "Ἀνάστασιν Χριστοῦ θεασάμενοι ...", τὸ "Σήμερον κρεμᾶται ἐπὶ ξύλου ..." καὶ τὸν ὅρκον τῆς φιλικῆς ἑταιρίας, τὰ ἐθνικά μας τραγούδια - "ὅλη δόξα ὅλη χάρη ...", "Περνάει ὁ στρατὸς τῆς Ἑλλάδος φρουρός ...", "Πάντα κι’ ὅπου σ’ ἀντικρύζω μὲ λαχτάρα σταματῶ ...", "Ἔχω μιὰ ἀδελφὴ στὸν κόσμο ξακουστή, τὴν λένε Βόρειο Ἠπειρο, τὴν ἀγαπῶ πολύ ..." -  καὶ πλῆθος ἄλλων εὐχῶν καὶ ὕμνων τῆς Ἐκκλησίας μας, ἀλλὰ καὶ Ἐθνικῶν λόγων καὶ ἀσμάτων, τὰ ὁποῖα εἰσέτι, παραμένουσιν "ἐγγεγραμμένα ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν".
Ἐνθυμοῦμαι, ἐπίσης, κατ’ αὐτὰς τὰς ὧρας τῆς περισυλλογῆς μου, τὴν φοίτησιν ἡμῶν εἰς τὰ κατηχητικὰ σχολεῖα, ὅτε, καθ’ ἑκάστην Κυριακήν, εὐθὺς μετὰ τὴν Θείαν Λειτουργίαν, ἐσπεύδομεν εἰς τὸ Κατηχητικὸν Σχολεῖον τοῦ ἀειμνήστου γέροντος π. Γερβασίου Παρασκευοπούλου, κρατοῦντες ἀνὰ χεῖρας τὸ τετράδιον (ἐντὸς τοῦ ὁποίου ἐγράφομεν τὰ "Διδάγματα" καὶ τὰ "Ρητὰ" ἑκάστου μαθήματος) καὶ ἀνεμένομεν τὴν νέαν ἀφήγησιν καὶ ἁγιογραφικὴν ἱστορίαν, παρὰ τῆς κατηχητρίας ἡμῶν καὶ νῦν μοναχῆς Μάρθας, ἡ ὁποία μᾶς ἔθελγεν κυριολεκτικῶς καὶ μᾶς ἀνεβίβαζεν πνευματικῶς εἰς ὕψη Παραδείσια. Μετὰ τὴν Κατήχησιν, κατὰ τὴν τάξιν τοῦ "πρώτου Κατηχητοῦ" τῶν Πατρῶν καί, ἴσως, τῆς Ἑλλάδος, ἀκολουθοῦσεν ἡ ὑμνωδία ὑπὸ τῆς ἀειμνήστου μαθητρίας αὐτοῦ, Ἀθηνᾶς Θεοδοσίου ἥτις εἶχεν μαθητεύσει τὴν Βυζαντινὴν Μουσικὴν παρὰ τοὺς πόδας τοῦ, ἐκ τῶν κορυφαίων Μουσικοδιδασκάλων, Ἰωάννου Σακελλαρίδου. Ὑμνωδία, "ἐν ὕμνοις καὶ ὠδαῖς πνευματικαῖς", μανθάνοντες τοὺς Ἐκκλησιαστικοὺς ὕμνους τοὺς ὁποίους ἐν συνεχείᾳ ... "ἐκτελούσαμεν" εἰς τὰς Θείας Λειτουργίας τῆς Ἀναπλαστικῆς Σχολῆς, εἰς τούς, κατ’ ἔτος, Χαιρετισμοὺς πρὸς τὴν Ὑπεραγίαν Θεοτόκον καὶ ἄλλας λατρευτικὰς συνάξεις.
Ἀργότερα δέ, ὅταν εἴμεθα εἰς τὰς τελευταίας τάξεις τοῦ Δημοτικοῦ καὶ ἐν συνεχείᾳ Γυμνασίου (ἑξαταξίου), εὐτυχήσαμεν ἵνα μαθητεύσωμεν εἰς τὸν "μοναδικὸν κατηχητὴν" τῆς Ἐκκλησίας τῶν Πατρῶν, τὸν ἀείμνηστον Γεώργιον Οἰκονόμου, - διὰ τὸν ὁποῖον ἠξιώθημεν ἵνα συγγράψωμεν ἰδιαίτερον πόνημα - παρὰ τοὺς πόδας τοῦ ὁποίου ἐμάθομεν ἐκεῖνα τὰ ὁποῖα - ἄνευ τινος ὑπερβολῆς - δὲν ἐμάθαμεν οὔτε εἰς τὴν Θεολογικὴν Σχολὴν τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν. Κατηχήσεις Ἱεροῦ Χρυσοστόμου, κατηχήσεις ἱεροῦ Κυρίλλου Ἱεροσολύμων, Θεῖοι καὶ Ἱεροὶ Κανόνες (Ἱερὸν Πηδάλιον), Δογματικαὶ διδασκαλίαι τῆς Ἁγίας ἡμῶν Πίστεως, ἅπαντες σχεδὸν οἱ ὕμνοι τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἦσαν τὰ κατηχητικὰ μαθήματα ἑκάστης Κυριακῆς. Κατήχησις καὶ μόνον ... ΚΑΤΗΧΗΣΙΣ!!!
Κατὰ τὴν περίοδον δὲ τῆς φοιτήσεώς μου εἰς τὴν Θεολογικὴν Σχολὴν τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν, ὅτε διεμένομεν πλησίον τοῦ νεωτέρου πατρὸς τῆς Ἐκκλησίας π. Ἐπιφανίου Θεοδωροπούλου, συμμετείχωμεν εἰς τὰς ἀνδρώας συνάξεις - καθ’ ἑκάστην Κυριακὴν ἑσπέρας - θέτοντες ποικίλας ἐρωτήσεις ἐπὶ Ἐκκλησιολογικῶν καὶ Ἁγιογραφικῶν καὶ ἄλλων θεμάτων, ἐπὶ τῶν ὁποίων καὶ ἀπήντει ὁ μακαριστὸς καὶ σοφὸς γέροντας. Σκοπὸς δὲ πάντοτε τῶν τοιούτων μαθημάτων καὶ κατηχήσεων ἦτο ... ΕΙΣ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ! Ἡ, ἐν Χριστῷ, πορεία ἡμῶν καὶ ἡ δόξα τοῦ Θείου Ὀνόματος καὶ ἡ Οὐράνιος Βασιλεία καὶ Δόξα! 
Ταῦτα ἐνεθυμήθην καὶ ἐνθυμοῦμαι συχνάκις, καὶ μακαρίζω, ἀφ’ ἑνὸς τοὺς εὐλαβεστάτους γονεῖς ἡμῶν, οἱ ὁποῖοι ἐνεπιστεύθησαν τὴν ἐν Χριστῷ διαπαιδαγώγησίν μας, εἰς τοιούτους εὐλογημένους κατηχητὰς καὶ διδασκάλους, ἀλλὰ καὶ αὐτοὺς τούτους, τοὺς κατηχητὰς καὶ κατηχητρίας ἡμῶν, οἵτινες διεπαιδαγώγησαν ἡμᾶς "ἐν παιδείᾳ καὶ νουθεσίᾳ Κυρίου".
Ὅμως, ἐν συνεχείᾳ, ἡ θλῖψις καὶ ἡ στεναχωρία κυριεύουσι τὴν καρδίαν μου, καθόσον βλέπω εἰς τὴν μὲν ἐκπαίδευσιν νὰ ἔχουσι ἐξοβελισθῇ ... ὅ,τι γνήσιον Θρησκευτικόν, ὅ,τι Ἐθνικόν καὶ Ἑλληνικόν, ὅ,τι Πατροπαράδοτον καὶ ἠθικόν! Οἱ μαθηταί, πλέον, καὶ αἱ μαθήτριαι ὀλιγωροῦσι ἀκόμη καὶ εἰς τὴν στοιχειώδη μάθησιν, καὶ αἱ "ἀπαραίτητοι" λεγόμεναι γνώσεις εἶναι ὅ,τιδήποτε ἄλλο, ἄσχετον πρὸς τὴν ... ἀπαραίτητον ἠθικήν, Ἐθνικὴν καὶ Πνευματικὴν κατάρτισιν! Ἡ μόρφωσις, - ὡς τοῦτο διαπιστοῦται καὶ ἀπὸ τοὺς πλέον ... δυσπίστους - διατηρῆται στοιχειωδῶς καὶ μόνον, εἰς τὴν πρωτοβάθμιον λεγομένην ἐκπαίδευσιν, καὶ ἔκτοτε πλέον ἡ τοιαύτη ἐπαφίεται εἰς τὴν εὐσυνειδησίαν τινῶν καθηγητῶν καὶ καθηγητριῶν (... ἴσως καὶ ὄχι) καὶ εἰς τὴν θέλησιν καὶ ἐπιθυμίαν, γονέων τινων καὶ μαθητῶν!
Ἡ ἰδία, ὅμως, ἄν μη καὶ χειροτέρα κατάστασις ἐπικρατεῖ εἰς τὴν Ἐκκλησιαστικὴν παιδείαν. Ἐκεῖ ὅπου, δυστυχῶς "ὑπεχώρησαν", ... τὰ θαύματα καὶ αἱ παραβολαὶ καὶ ἡ "ἐπὶ τοῦ ὄρους ὁμιλία" τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ δυστυχῶς εἰσῆλθον καὶ ἐπεκράτησαν, ... καινοφανεῖς διδασκαλίαι καὶ ἐξωεκκλησιαστικαὶ ἐκδηλώσεις ... Ἀντὶ εὐπρεποῦς ἐμφανίσεως καὶ ἐνδύσεως, βλέπομεν πολλάκις καὶ ἐξάλλους ἐνδυματολογικὰς καὶ ἄλλας ... ἰδιορυθμίας, ἀντὶ τῶν ὕμνων, ἀκούονται ἄσματα καὶ τραγούδια κοσμικά, (συνοδεύονται δὲ πολλάκις καὶ ὑπὸ μουσικῶν ὀργάνων καὶ χορῶν καὶ ἄλλων ἀνεπιτρέπτων ἐκδηλώσεων! Ἐσχάτως δὲ ἐπληροφορήθημεν ἐκ τῶν μέσων κοινωνικῆς δικτυώσεως, ὅτι εἰς κάποια τοιαῦτα "κατηχητικά" διοργανοῦνται, "μασκὲ" ἑσπερίδες καὶ "πάρτυ Καρναβαλικά"!!!) καὶ ἀντί ἁγιογραφικῶν διηγήσεων καὶ Πατερικῶν κατηχήσεων καὶ Ἱερῶν Κανόνων καὶ Ἁγίας Γραφῆς, ... συζητήσεις ἀνούσιαι καὶ κοινωνικὰ προβλήματα καὶ ... ἕνας (δῆθεν) κοινωνικὸς "καθωσπρεπισμός", διότι "αὐτὰ ἀπαιτοῦνται σήμερον διὰ νὰ ἔλθωσιν οἱ νέοι εἰς τὴν Ἐκκλησίαν". Ἐλάχιστα, πλέον, εἶναι ἐκεῖνα τὰ Κατηχητικὰ Σχολεῖα εἰς τὰ ὁποῖα ἀκούεται ὁ μεστὸς καὶ μοναδικὸς Εὐαγγελικὸς Θεῖος Λόγος καὶ οἱ φοιτῶντες εἰς αὐτά, ἀποφοιτοῦσι ὄντως πεπαιδευμένοι καὶ ἐν Χριστῷ κατηχημένοι! Ὡς παρρηγορία προβάλλεται ὑπὸ τῆς ἐπισήμου Ἐκκλησίας, ὅτι εἰς ἑκάστην Μητρόπολιν ὑπάρχωσιν Κατηχητικὰ Σχολεῖα καὶ θλιβερὰ "ἐπωδὸς" καὶ αὐτο-καθησυχασμός, ὅτι "νέοι δραστηριοποιοῦνται εἰς τὸ ἔργον τῆς Ἐκκλησίας". "Ἔντεχνος" ἰκανοποίησις ἀκούεται καὶ δεικνύεται συχνάκις, ὑπό τινων γονέων, ἀλλὰ καὶ ὑπ’ αὐτῶν τῶν ἰδίων τῶν "κατηχουμένων", ὅτι ... "πηγαίνομεν εἰς τὸ Κατηχητικόν", ἢ "τὰ παιδιά μας φοιτοῦν εἰς τὸ Κατηχητικόν" καὶ "ὁ νοῶν νοείτω ...".
Ὄντως, φοβοῦμαι, ὅτι θὰ θορυβοῦνται τὰ ὀστᾶ τῶν κεκοιμημένων καὶ ἀειμνήστων ἁγίων Κατηχητῶν καὶ Κατηχητριῶν, ὅταν αἱ ἅγιαι καὶ τίμιαι ψυχαί των βλέπωσι τὸ τοιοῦτον "κατάντημα" τῶν δῆθεν Κατηχητικῶν. Ἠρώτησα κάποτε μίαν τοιαύτην "κατηχήτριαν" - ὡς ἡ ἰδία μοῦ συνεστήθη - ποῖα μαθήματα διδάσκει εἰς τὰ παιδία τὰ ὁποῖα ἐξεπαίδευεν "πνευματικῶς", καὶ ἄνευ τινός συστολῆς, μοῦ ἀπήντησεν ὅτι ... "δὲν διδάσκω κάτι˙ ἁπλῶς τραγουδᾶμε καὶ παίζουμε"! Ἄνευ περαιτέρω σχολίων, θεωρῶ ὅτι δικαίως ... ἀνησυχοῦμεν διὰ τὸ μέλλον!