Κυριακή 11 Φεβρουαρίου 2018

Κυριακή 11 Φεβρουαρίου 2018

Εβδομαδιαίο  Φυλλάδιο 
«Για τους Γονείς της Ενορίας»
Ιερός Ναός Γενέσιον Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών


















Πατήστε πάνω στις φωτογραφίες για να διαβάσετε τα κείμενα.

Παρασκευή 9 Φεβρουαρίου 2018

Πώς θα είναι οι Ιερείς και οι Μοναχοί στις έσχατες ημέρες;



Άγιος Νήφων:
Πώς θα είναι οι Ιερείς και οι Μοναχοί στις έσχατες ημέρες;
Έλεγε σχετικά με τους ιερείς, αρχιερείς και μοναχούς των εσχάτων χρόνων, ο Άγιος Νήφων Επίσκοπος Κωνσταντιανής:
«Μέχρι συντελείας του αιώνος, παιδί μου, δεν θα εκλείψουν οι προφήτες Κυρίου του Θεού, καθώς ποτέ δεν θα λείψουν και οι εργάτες του σατανά.
Στις έσχατες όμως ημέρες, όσοι θα δουλέψουν αληθινά στο Χριστό, θα κρύψουν έξυπνα τους εαυτούς τους από τους ανθρώπους.
Και αν δεν κάνουν σημεία και τέρατα οπως σήμερα, θα βαδίζουν πάντα στο δύσκολο δρόμο με κάθε ταπείνωση.
Αυτοί θα βρεθούν στη Βασιλεία του Θεού μεγαλύτεροι απο τους σημειοφόρους πατέρες. Διότι στην εποχή τους δεν θα υπάρχει κανείς που να τον βλέπουν να κάνει σημεία θαυμαστά, ώστε να αναζωπυρώνεται το φρόνημά τους για να προχωρούν σε πνευματικούς αγώνες. Διότι όσοι θα κατέχουν τους ιερατικούς θρόνους σε όλον τον κόσμο, θα είναι εντελώς ακατάλληλοι, και δεν θα έχουν ιδέα από αρετή.
Αλλά και οι ηγέτες των μοναχών θα είναι όμοιοι. Θα έχουν καταβληθεί από τη γαστριμαργία και την κενοδοξία, ώστε θα αποτελούν μάλλον σκάνδαλο για τους ανθρώπους και όχι υπογραμμό. Για αυτό θα παραμεληθεί η αρετή. Θα βασιλεύει παντού η φιλαργυρία. Αλλοίμονο όμως στους μοναχούς που θα ευπορούν σε χρυσάφι. Διότι αυτοί θα είναι όνειδος στα μάτια του Κυρίου και δεν πρόκειται να δουν Θεού πρόσωπο.
Μοναχοί και λαϊκοί θα τοκίζουν τα χρήματά τους. Δεν θα προτιμούν να τους τα πολλαπλασιάζει ο Θεός με την ελεημοσύνη στους φτωχούς. Για αυτό και, αν δεν απομακρυνθούν από αυτή την πλεονεξία, θα καταποντιστούν στον τάρταρο.
Τότε, λοιπόν, καθώς είπα και προηγουμένως, από άγνοια θα πλανηθούν οι πιο πολλοί στο χάος της πλατείας και ευρύχωρης οδού της απωλείας».
ΑΓΙΟΣ ΝΗΦΩΝ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΑΝΗΣ
(Απόσπασμα από το βιβλίο: «ΕΝΑΣ ΑΣΚΗΤΗΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ» από ανέκδοτο χειρόγραφο του 1334)

Τετάρτη 7 Φεβρουαρίου 2018

Ζούμε περισσότερο όταν μειώνουμε την υπερβολή


Υπάρχει ένα ρητό στη φιλοσοφία του Ζεν που εξηγεί πολύ καλά τη σημαντική διαφορά ανάμεσα στη γνώση και στη σοφία:

«Η γνώση είναι το να μαθαίνεις κάτι κάθε μέρα. Η σοφία είναι το να αφήνεις κάτι πίσω σου κάθε μέρα»

Πράγματι, η απλότητα απαιτεί να ξεφορτωνόμαστε το πλεονάζον από τη ζωή μας, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει ότι θα αφήσουμε πίσω μας επιθυμίες και πράγματα που περισσεύουν. Αν και φυσικά η κοινωνία μάς εξαναγκάζει να παλεύουμε για να αποκτάμε πάντα κάτι περισσότερο, κάθε άνθρωπος είναι υπεύθυνος να θέτει ως προτεραιότητά του την βελτίωση της ποιότητας ζωής του.

Για πολλούς ανθρώπους, αυτό σημαίνει ότι πρέπει να καταφέρουν να έχουν λιγότερο στρες στην καθημερινότητά τους και να καταφέρουν να νιώθουν λιγότερο πιεσμένοι γενικά. Πραγματικότητες όπως η εργασία, οι λογαριασμοί και τα έξοδα δυσχεραίνουν αυτή την προσπάθεια για ευτυχία και εσωτερική ηρεμία, αλλά το βέβαιο είναι πως δεν είναι αδύνατο.

Το να ζείτε στη στιγμή σημαίνει ότι εστιάζετε στο παρόν περισσότερο απ’ ότι εστιάζετε στο μέλλον και πολύ περισσότερο απ’ ότι εστιάζετε στο παρελθόν. Αυτή η στάση ζωής αναπόφευκτα οδηγεί σε μια γενικά απλούστερη ζωή· όπως αναφέρθηκε ήδη, η ποιότητα του χρόνου μειώνεται, όταν αυτός είναι γεμάτος με πολλά «πράγματα».

Μόλις αρχίσετε να αναγνωρίζετε τι πραγματικά θέλετε στη ζωή, θα αρχίσετε και να συνειδητοποιείτε πολύ αυθόρμητα τι είναι αυτό που δεν χρειάζεστε πια. Επιπροσθέτως, το πιθανότερο είναι πως θα αρχίζετε να λέτε πιο εύκολα «όχι»· όχι με αγενή τρόπο, αλλά απλά με έναν τρόπο που αποκαλύπτει την ανάγκη σας να περάσετε ποιοτικό χρόνο με τον εαυτό σας, για τη δική σας ψυχική ευεξία.

Τοποθετώντας την ελευθερία και την ευελιξία πάνω από αυστηρά προγράμματα και οικονομικές απολαβές, απολαμβάνετε οφέλη που δεν μπορούν να εκφραστούν επακριβώς με λόγια. Είτε επιλέξετε να ξοδέψετε το χρόνο σπίτι σας ή ταξιδεύοντας, μικρές και μεγαλύτερες απολαύσεις θα προστίθενται αυτόματα στη ζωή σας και οι αναμνήσεις των εμπειριών σας θα σας φέρνουν μεγαλύτερη χαρά απ’ όση μπορεί ποτέ να σας έδωσε οτιδήποτε αγοράσατε στη ζωή σας. Είναι ζωτικής σημασίας πρώτα να ξεφορτωθείτε την ιδέα ότι «όσο περισσότερα, τόσο το καλύτερο» από τη φιλοσοφία σας.

Αν και αυτή η ιδεολογία στρέφεται κατά των προσδοκιών και των στάνταρ που θέτει για εσάς η κοινωνία, χρειάζεται να αναρωτηθείτε πώς γίνεται κάποιος να απολαύσει τη ζωή, με τον ίδιο τρόπο που όλοι οι άλλοι το κάνουν. Ξεφορτωθείτε όσα πράγματα δεν χρειάζεστε, ελέγξτε σπανιότερα το mail σας και δείξτε καθημερινά ευγνωμοσύνη για τους ανθρώπους που έχετε στη ζωή σας.

Φυσικά, η αλλαγή σπανίως αποδεικνύεται εύκολη και μια τέτοια αλλαγή βεβαίως και δεν αποτελεί εξαίρεση στον κανόνα. Όμως, αν πραγματικά πιστεύετε ότι θα καταφέρετε να αλλάξετε προς το καλύτερο και αν η επιθυμία σας είναι αυθεντική, τότε θα καταφέρετε χωρίς δεύτερες σκέψεις να αντισταθείτε στους κανόνες που σας έχει θέσει η κοινωνία και θα βρείτε χρόνο για απολαυστικές και χαλαρωτικές δραστηριότητες για:

-χόμπι

-πάθη

-χρόνο με τους αγαπημένους σας

-αντιστρεσογόνες δραστηριότητες

-αποτελεσματικότερη αποταμίευση

-χρήση και συντήρηση μόνο των πραγμάτων που χρειάζεστε και απολαμβάνετε.

Εμμανουήλ Ρουμελιώτης

Η κατσίκα του γείτονα...


Τρίτη 6 Φεβρουαρίου 2018

Saint Sophianos, Bishop of Dryinoupolis (+ 1711)

Saint Sophianos, Bishop of Dryinoupolis (+ 1711)

By Father Nektarios Pettas


St. Sophianos of Dryinoupolis (Feast Day - November 26)

Saint Sophianos was an important religious figure of his time in the region of Epirus, and is considered the precursor of Saint Kosmas the Aitolos (Aug. 24). He was probably born in the village of Polytsani, in the Pogon region of Northern Epirus. At the time he became Bishop of Dryinoupolis* (modern southwest Albania) the religious composition of the region was changing due to massive conversions to Islam.
In 1672 he founded a Greek school in the local Monastery of Saint Athanasios. In recognition of the danger that Christianity was shrinking, Sophianos resigned his bishopric and became a monk a few months prior to his repose in 1711, thus becoming a wandering missionary, preaching from village to village.



Because of his pious character he was respected and honored by both Christians and Muslims. There was the case of a young Muslim girl who desperately appealed to the Saint, unable to find her embroidered with gold coins fez. After fervent prayer it was revealed to him that the fez was in the nest of a stork, indicating the exact spot where she later found it, in gratitude to the Bishop.



Another miracle of his from historical sources and oral testimonies, speaks of a traveler who visited the Monastery of Saint Athanasios. There the monks were talking about a certain miracle, and Saint Sophianos was present among them, who listened attentively. The traveler initially seemed skeptical about this narration of the monk and then strongly expressed his disbelief. The Saint then ordered a young monk to go to the fireplace and get three pieces of cherry wood which were burned. He asked the stranger and unbelieving traveler along with the monk to follow him to the courtyard, and taking an ax he planted the three burned pieces of wood. He then told the traveler that these would bloom and bear fruit next spring, and by this God would empirically show how the reported miracle narrated by the monk was absolutely true. And indeed by his prayers the miracle happened. The burned wood caught root, and the leaves and berries blossomed as he foretold. Till this day it is found in the courtyard of the Monastery, which today carries the name Monastery of Saints Athanasios and Sophianos.



Saint Sophianos' last days were spent in the Monastery of Saint Athanasios in his hometown of Polican (Pogon), where he taught Orthodoxy and letters to the village children. He reposed on 26 November 1711. His sacred skull and relics are kept in ornate containers, which were transferred for security reasons from the Monastery of the Saint by the revered priest of the village Fr. Euthymios Kalamas, and they were brought to the Church of the Archangels in Polytsani, and are still kept there today as a source of sanctification and blessing.

Notes:

* From the Roman period there was a fortified settlement named Hadrianoupolis in the region, named after the Roman emperor Hadrian. During the 6th century the Roman Emperor Justinian I, as part of his fortification plans against barbarian invasions, moved the settlement 4 kilometers southeast in the modern village of Peshkëpi, in order to gain a more secure position. The city is also referred in Roman sources as Ioustinianoupolis. During the 11th century the city was named Dryinoupolis, a name possibly deriving from its former name or from the nearby river. It was also, from the 5th century, the see of a bishopric (initially part of the Diocese of Nicopolis, Nafpaktos and then Ioannina).



Apolytikion
Anointed with the myrrh of the hierarchy, you showed yourself to be a notable chief priest and inspiring healer of Christ to all, and you wisely shepherded the people of the Lord, Venerable Sophianos, through words and deeds, and now you entreat Christ at all times, to have mercy on those who bless you.

Megalynarion
Showing yourself to be the sacred shepherd of Dryinoupolis, like the Hierarchs of old imitating them in all things, all-blessed Sophianos, by your inspired success you were magnified.




wrote:http://www.johnsanidopoulos.com/2016/11/saint-sophianos-bishop-of-dryinoupolis.html?m=1

Κυριακή 4 Φεβρουαρίου 2018

Εβδομαδιαίο  Φυλλάδιο 
«Για τους Γονείς της Ενορίας»
Ιερός Ναός Γενέσιον Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών


















Πατήστε πάνω στις φωτογραφίες για να διαβάσετε τα κείμενα.

Παρασκευή 2 Φεβρουαρίου 2018

Ένα τριαντάφυλλο χωρίς... αγκάθια


Ήταν ένα τριαντάφυλλο που δεν είχε αγκάθια. 
Παρακολουθήστε το παραμύθι με το μικρό λουλούδι και τους φίλους που είχε...
Η αγνότητα μοιάζει με αυτό το μικρό τριαντάφυλλο στο παρακάτω βίντεο!


Δείτε όμως και τι έγινε όταν κάτι άλλαξε...

Τετάρτη 31 Ιανουαρίου 2018

Μην περιμένετε το τέλος του κόσμου για να συνειδητοποιήσετε τη σημασία της ζωής


Η καλύτερη πρόταση της Natalie Babbitt είναι η ακόλουθη: «Μη φοβάστε το θάνατο· φοβηθείτε τη ζωή που δεν έχετε ζήσει. Δεν χρειάζεται να ζήσετε για πάντα, χρειάζεται απλά να ζήσετε». Η εμπειρία μιας απώλειας ενός αγαπημένου ανθρώπου είναι πάντα σοκαριστική. Οι περισσότεροι άνθρωποι στην αρχή σκεφτόμαστε «γιατί αυτός /αυτή;», «Γιατί έπρεπε να συμβεί αυτό;» και «Είχε τόσα πράγματα ακόμα να ζήσει». Τι θα μπορούσατε να κάνετε όμως εσείς για να βεβαιωθείτε ότι ζείτε τη ζωή σας στο μέγιστο, πριν να είναι πολύ αργά;

Μην περιμένετε το τέλος
1. Χαλαρώστε τους ρυθμούς σας
Μπορεί το multitasking (δηλαδή η ταυτόχρονη ενασχόληση με πολλά πράγματα) να σας βοηθήσει να φτάσετε συντομότερα το στόχο που έχετε θέσει, αλλά το σίγουρο είναι ότι θα χάσετε κάποια από τα καλύτερα πράγματα κατά τη διάρκεια αυτής της τρελής διαδρομής, πράγματα που δεν θα επαναληφθούν, καταστάσεις μοναδικές. Όταν σκεφτείτε πόσο προσωρινή είναι πραγματικά η ζωή, θα αρχίσετε να συνειδητοποιείτε πόσο πολύτιμη είναι κάθε στιγμή και κάθε μέρα. Με όλα αυτά κατά νου, χαλαρώστε τους ρυθμούς σας και απολαύστε τη ζωή στο μέγιστο.

2. Μιλήστε ανοιχτά για το θάνατο
Συνήθως και μόνο η ιδέα του θανάτου μας τρομάζει, πόσο μάλλον το να μπούμε στη διαδικασία να το συζητήσουμε με άλλο άνθρωπο. Για την ακρίβεια, ορισμένοι άνθρωποι δυσκολεύονται να μιλήσουν για το θάνατο ακόμα και σε μια κηδεία. Ωστόσο, είναι κρίσιμης σημασίας το να αναγνωρίσετε και να αποδεχτείτε ότι αυτός αποτελεί ένα δεδομένο. Και πράγματι, αν μάθετε να μιλάτε γι’ αυτό, θα νιώσετε ευγνώμονες που ακόμα είστε ζωντανοί.

3. Αναγνωρίστε και αποδεχτείτε ότι τίποτα στη ζωή δεν είναι σίγουρο
Είναι ιδιαίτερα σημαντικό επίσης να αποδεχτείτε την αβεβαιότητα, ώστε να σχεδιάσετε επαρκώς τόσο το κοντινό, όσο και το μακρινό μέλλον. Αν ένα άτομο σχεδιάζει βάσει ενός αποτελέσματος και περιμένει μόνο αυτό να εμφανιστεί, τότε μάλλον θα πιαστεί απροετοίμαστο, καθώς το πιο πιθανό είναι ότι το αποτέλεσμα είναι ελαφρώς ή περισσότερο παραλλαγμένο στο 99% των περιπτώσεων.

Επιπροσθέτως, η αναγνώριση και η αποδοχή της αβεβαιότητας θα σας βοηθήσει να αποφύγετε την παγίδα της τελειομανίας και με αυτό τον τρόπο θα καλλιεργήσετε την ικανότητα να προσαρμόζεστε σε μια μεγάλη ποικιλία καταστάσεων και συνθηκών.

4. Να έχετε πάντα σκοπό και νόημα ως μοναδικό άτομο
Η νοσηλεύτρια Bronnie Ware κατέγραψε πράγματα που έχουν μετανιώσει οι ασθενείς και της είχαν εκμυστηρευτεί λίγο πριν το θάνατό τους και αυτό είναι το συχνότερο απ’ όλα: «Εύχομαι να είχα το θάρρος να ζήσω τη ζωή μου όπως ήθελα εγώ, όχι όπως οι άλλοι περίμεναν από εμένα». Πράγματι, είναι εξαιρετικά παραγωγικό να σκεφτείτε προσεκτικά τι θα ήταν αυτό που θα μετανιώνατε αν πεθαίνατε στο άμεσο μέλλον· αποτελεί μια καλή ευκαιρία να ανακαλύψετε τι χρειάζεται να κυνηγήσετε άμεσα, ώστε να μην το μετανιώσετε μετά.

5. Αγαπήστε βαθιά
Κάτι άλλο που συχνά οι άνθρωποι μετανιώνουν λίγο πριν πεθάνουν είναι που δεν πήραν το θάρρος να εκφράσουν σε κάποιον πώς νιώθουν πραγματικά για εκείνον – και έτσι να μάθουν πώς και εκείνος νιώθει γι’ αυτούς. Αν και πρόκειται για συνηθισμένη δήλωση, δεν παύει να προκαλεί ένα απαίσιο συναίσθημα στο άτομο που το βιώνει. Για να αποφύγετε όμως εσείς αυτό το σενάριο, βάλτε στόχο από δω και πέρα να εκφράζετε στους ανθρώπους που αγαπάτε, πόσο τους αγαπάτε τακτικά.

Επιπλέον, πείτε τους τον λόγο που τους αγαπάτε, κάθε φορά που σκέφτεστε έναν καινούριο. Ακόμα και ένα τηλεφώνημα, ένα μήνυμα ή ένα email είναι ικανά να δηλώσουν πόσο τους σκέφτεστε. Και να έχετε υπόψη σας ότι τέτοιες εκφράσεις καλοσύνης και αγάπης ωφελούν πάντα και τους δύο ανθρώπους που εμπλέκονται σε αυτές.
Εμμανουήλ Ρουμελιώτης

Δευτέρα 29 Ιανουαρίου 2018

Εφημερίδα "ΔΙΨΩ" ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2017

Δ Ι Ψ Ω

Από την Ελληνορθόδοξη Κοινωνία Προσώπων «ΔΙΨΩ»

Δεκέμβριος 2017



Για να διαβάσετε ολόκληρη την εφημερίδα ΔΙΨΩ πατήστε ΕΔΩ

Κυριακή 28 Ιανουαρίου 2018

Κυριακή 28 Ιανουαρίου 2018

Εβδομαδιαίο  Φυλλάδιο 
«Για τους Γονείς της Ενορίας»
Ιερός Ναός Γενέσιον Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών



















Πατήστε πάνω στις φωτογραφίες για να διαβάσετε τα κείμενα.

Παρασκευή 26 Ιανουαρίου 2018

Μία απάντηση σε αυτούς που αρέσκονται να κατακρίνουν, ιδιαιτέρως όσους φορούν το ράσο.


     Κι εγώ μία φορά έπαθα το εξής, κατακρίνοντας. Ήτανε απόγευμα, και ήλθε στο κελλί μου ένα μοναχός. Επί πολλή ώρα κατακρίναμε 2 επισκόπους. Το βράδυ, κατά την θεία Λειτουργία μία δύναμις ήρχετο κατ’ εμού και λίγο έλειψε να με ρίξει κάτω. Δεν μπορούσα να λειτουργήσω. Άρχισα να κλαίω και να παρακαλώ την Παναγία να με βοηθήσει. Απορούσα, γιατί να μου συμβεί αυτό. Τότε άκουσα φωνή να μου λέγει, ότι είναι από την κατάκρισιν των επισκόπων που έκανα. Συνέχισα την Λειτουργία με κραυγές και δάκρυα: «Συγχώρεσέ με, Κύριε Ιησού Χριστέ». Και έτσι, με πολλή δυσκολία, τελείωσα την Λειτουργία.


Εφραίμ Κατουνακιώτης

Ο γέροντας Εφραίμ Κατουνακιώτης είναι στην συνείδηση των περισσοτέρων από εμάς ένας άγιος γέροντας. Ας δεχτούμε ταπεινά τον λόγο του και την μαρτυρία του, ειδικά αυτήν την περίοδο που διανύουμε, που η κριτική των ανθρώπων για τους αρχιερείς και ιερείς μας, έχει φτάσει στο ζενίθ.