Σάββατο 12 Απριλίου 2025
Κυριακή 13 Απριλίου 2025
«Για τους Γονείς της Ενορίας»
Τὸ παντοδύναμον Αἷμα τοῦ Θεανθρώπου! - π. Τιμόθεος Παπασταύρου
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΠΕΜΠΤΗΣ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ (6 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2025)
«Διὰ δὲ τοῦ ἰδίου αἵματος εἰσῆλθεν ἐφάπαξ εἰς τὰ Ἅγια»
(Ἑβρ. Θ΄ 12).
Τὸ παντοδύναμον Αἷμα τοῦ Θεανθρώπου!
Τὸ αἷμα, ἀδελφοί μου, ἦτο καὶ εἶναι
πάντοτε τὸ ἀπαιτούμενον,
προκειμένου ἵνα προσφερθῇ καὶ τελειωθῇ μία θυσία πρὸς τὸν Θεόν. Τοῦτό δε, διότι
ἡ ἁμαρτία, δὲν ἦτο ποτὲ μία ἁπλῆ ἀνθρωπίνη πρᾶξις, ἀλλὰ πάντοτε ἐθεωρεῖτο ὡς ἐχθρότης
καὶ ἐπανάστασις τοῦ ἀνθρώπου πρὸς τὸν Θεόν! Μεγαλυτέρα, συνεπῶς, ἀποστασία καὶ ὕβρις
πρὸς τὸν Κύριον, ἦτο ἡ, οἵασδήποτε μορφῆς, ἁμαρτία! Οἱ θεῖοι πατέρες τῆς Ἐκκλησίας
μας, συμφωνοῦσιν εἰς τοῦτο τὸ «θεώρημα»˙
ὅτι, δηλαδή, ἡ οἵαδήποτε ἁμαρτία,
συνιστᾷ … ἄπειρον κακόν! Ἀπὸ αὐτῆς τῆς «ἁπλῆς» ἀργολογίας, ἕως καὶ τῆς
βαρυτάτης βλασφημίας, ἀλλὰ καὶ τῶν βδελυρῶν καὶ ἀκαθάρτων σαρκικῶν παθῶν, ὁ ὁρισμὸς
εἶναι σαφέστατος: Ὁ ἀσεβὴς ἄνθρωπος, ἐπαναστατεῖ κατὰ τοῦ Θεοῦ καὶ τοῦτο δὲν
δύναται … παρὰ νὰ χαρακτηρισθῇ ὡς ἄπειρον
κακόν!
Εἰς τὴν Παλαιὰν Διαθήκην, ἀγαπητοί
μου, βλέπομεν ὅτι διὰ τὰς ἁμαρτίας τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ, ὁ Κύριος, προκειμένου
ἵνα παρακάμψῃ καὶ ἐξιλεώσῃ, … νὰ ἀπαιτῇ αἷμα! Διὰ τὰς μικρὰς καὶ καθημερινὰς ἁμαρτίας
μέν, θὰ πρέπῃ νὰ χύνεται ἄφθονο τὸ αἷμα τῶν καθαρῶν ζώων (βοῶν, προβάτων,
τράγων, αἱγῶν, περιστερῶν, τρυγόνων κ. ἄ.). Διὰ τὰς βαρυτέρας δὲ ἁμαρτίας καὶ ἐγκλήματα
τῶν Ἑβραίων, θὰ ἔπρεπε ἐπίσης νὰ χύνεται … αἷμα, ἀλλὰ ἐν προκειμένῳ … αἷμα ἀνθρώπινον,
τὸ αἷμα τῶν ἐνόχων! Τοῦτο, ὡς προείπωμεν, βλέπομεν κατ’ ἐπανάληψιν εἰς τὰς
διηγήσεις τῆς ζωῆς τῶν Ἑβραίων, μάλιστα εἰς τοιοῦτον βαθμὸν αὐστηρότητος, ὥστε ἡμεῖς
οἱ ἀπολαμβάνοντες καὶ ζῶντες εἰς τὴν … ἄνεσιν τοῦ ἀπείρου Θείου ἐλέους τῆς Καινῆς
Διαθήκης, νὰ μὴν δυνάμεθα ἵνα κατανοήσωμεν τὴν τοιαύτην … «σκληρότητα», ἀλλὰ καὶ
ἀκρίβειαν τῶν Θείων ἀπαιτήσεων τῆς, πρὸ Χριστοῦ, ἐποχῆς!
Ὅταν ὁ Πανάγιος Θεός, ἀπεφάσισε ἵνα
ἔλθῃ καὶ ζήσῃ μετὰ τῶν ἀνθρώπων, εἶχε προδιαγεγραμμένον σχέδιον σωτηρίας διὰ τὸν
πεπτωκότα ἄνθρωπον καὶ ἔκπτωτον τοῦ Παραδείσου. Τὸ σχέδιον δὲ τοῦτο, δὲν περιεῖχε
μόνον τὰ θαύματα καὶ τὴν διδασκαλίαν τοῦ Θεανθρώπου Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Κυρίως καὶ πρωτίστως, περιεῖχε τὴν Σταύρωσιν καὶ τὸν βίαιον θάνατον Αὐτοῦ, ἀσφαλῶς
δὲ καὶ τὴν ἐκ νεκρῶν Αὐτοῦ Ἀνάστασιν, προκειμένου, διὰ τοῦ ἰδίου αἵματός Του ἵνα ἐκπλύνῃ τὰς ἁμαρτίας τῶν … πάντων ἀνθρώπων,
ἕως τῆς συντελείας τῶν αἰώνων, καὶ ἐξαγοράσῃ ἡμᾶς ἐκ τῆς δουλείας τῆς ἁμαρτίας!
Τοῦτο, ἄλλωστε, διακηρύττει κατ’ ἐπανάληψιν ἡ Ἁγία ἡμῶν Ἐκκλησία, καὶ εἰς τὴν Ἁγίαν
Γραφήν, ἀλλὰ καὶ εἰς τὴν ὑμνολογίαν της … «Ἐξηγόρασας ἡμᾶς ἐκ τῆς κατάρας τοῦ νόμου τῷ
Τιμίῳ Σου Αἵματι» (Ὑμνος Μ. Παρασκευῆς).
Καὶ ἐὰν τὸ αἷμα τῶν ζώων … «ταύρων
καὶ τράγων καὶ σποδὸς δαμάλεως ραντίζουσα τοὺς κεκοινωμένους ἁγιάζει πρὸς τὴν τῆς
σαρκὸς καθαρότητα, πόσῳ μᾶλλον τὸ αἷμα τοῦ Χριστοῦ;» (Ἑβρ. Θ΄ 13-14), ἐρωτᾷ
ὁ Ἀπόστολος Παῦλος˙
τὸ Θεῖον τοῦτο καὶ Παντοδύναμον Αἷμα, δύναται ἵνα «καθαρίζῃ ἡμᾶς ἀπὸ πάσης ἁμαρτίας»
(Α΄ Ἰωάν. Α΄ 7)!
«Ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐὰν μὴ φάγητε τὴν σάρκα τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου
καὶ πίητε αὐτοῦ τὸ αἷμα, οὐκ ἔχετε ζωὴν ἐν ἑαυτοῖς»
(Ἰωάν. ΣΤ΄ 54).
Τὸ μὲν Πανάγιον Αἷμα τοῦ Κυρίου,
τὸ «ἐκχυθὲν ὑπὲρ τῆς τοῦ κόσμου ζωῆς καὶ σωτηρίας»,
ἐπέφερεν τοῦτο ὅπερ τονίζει σήμερον ὁ Ἀπόστολος˙ δηλαδὴ τὴν «αἰωνίαν λύτρωσιν». Ὅμως, διὰ νὰ ἀποβῇ
τοῦτο σωτήριον καὶ καταλυτικόν, θὰ πρέπῃ ἵνα λαμβάνῃται «εἰς βρῶσιν καὶ πόσιν»!
Μπορεῖ νὰ ἐχύθῃ τοῦτο τὸ Θεῖον Αἷμα, ἀλλὰ … «ἐὰν μὴ φάγητε τὴν σάρκα τοῦ υἱοῦ
τοῦ ἀνθρώπου καὶ πίητε αὐτοῦ τὸ αἷμα, οὐκ ἔχετε ζωὴν ἐν ἑαυτοῖς»! Διὰ
τοῦτο ἐχύθη! Διὰ τούτων τῶν ἀνωτέρω
λόγων, ὁ Κύριος ἔδειξεν εἰς ἡμᾶς τὸν καθοριστικὸν τρόπον διὰ τοῦ ὁποίου θὰ ἐπιτύχωμεν
τὴν σωτηρίαν μας. Ὄχι πλέον … «δι' αἵματος τράγων καὶ μόσχων»,
ὡς συνέβαινεν εἰς τὴν Παλαιὰν Διαθήκην, οὔτε ἀσφαλῶς διὰ τοῦ ἰδικοῦ μας αἵματος
(ἡμῶν τῶν ἐνόχων), ἀλλὰ διὰ τῆς ἰδίας Σαρκὸς Αὐτοῦ καὶ διὰ τοῦ ἰδίου Αὐτοῦ Αἵματος,
δυνάμεθα νὰ εὕρωμεν τὴν ὁδὸν τῆς σωτηρίας.
Καὶ τοῦτο τὸ Θεανθρώπινον Αἷμα, εἶναι
ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον θὰ «νικήσῃ» καὶ θὰ ὑπερισχύσῃ τῶν ἁμαρτιῶν ἡμῶν καὶ ὅσοι
θέλουσι δύνανται, διὰ τῆς πόσεως καὶ μεταλήψεως τούτου ἵνα εὕρωσι καὶ πάλιν τὸν
ἀπωλεσθέντα Παράδεισον. Τοῦτο τὸ Θεανθρώπινον Αἷμα, ὑπῆρξεν εἰς τὴν μετὰ Χριστὸν
ἐποχήν, τὸ σωτήριον φάρμακον διὰ τοῦ ὁποίου ἐσώθησαν καὶ ἡγιάσθησαν ὅλοι οἱ Ἅγιοι
τῆς Ἐκκλησίας ἡμῶν. Ἀκόμη καὶ ἐκεῖνοι, οἵτινες ἠθέλησαν καὶ ἐπεθύμησαν τοῦτο, ἀλλὰ
δὲν προέφθασαν ἵνα μεταλάβωσι, λόγῳ ποικίλων περιστάσεων καὶ ἐμποδίων τὰ ὁποῖα ἐπέτρεψεν
ἡ ἀγάπη τοῦ Κυρίου μας˙
ἀκόμη καὶ ἐκεῖνοι … ἐθεωρήθησαν ὑπὸ τῆς Ἁγίας Μητρὸς ἡμῶν, ὡς … μεταλαβόντες τοῦ
Ζωοποιοῦ Σώματος καὶ Αἵματος τοῦ Δεσπότου Χριστοῦ. Τονίζομεν δὲ τοῦτο ὑπερβαλλόντως,
διότι ἡ συμμετοχὴ εἰς τὸ Ζωοποιὸν Μυστήριον τῆς Θείας Εὐχαριστίας, ἐθεωρήθη
πολλάκις ὡς μία «τυπικὴ διεργασία» καὶ οὐχὶ ὡς οὐσιώδης ψυχικὴ ἕνωσις τοῦ ἀνθρώπου
μετὰ τοῦ Θεοῦ!
Ὡς, ἐν προκειμένῳ, λέγει ὁ Θεῖος Ἀπόστολος,
τὸ Αἷμα τοῦ Κυρίου … «καθαριεῖ τὴν συνείδησιν ὑμῶν ἀπὸ νεκρῶν ἔργων».
Δὲν παρέχει … τόσον, σωματικὸν ὤφελος καὶ σωματικὴν εὐρωστίαν, ὅσον …
ζωοποιεῖ τὴν ἀθάνατον ψυχὴν ἡμῶν καὶ τὴν καθαρίζει ἀπὸ τὰ ἔργα τῆς ἁμαρτίας! Πῶς,
ὅμως, γίνεται τοῦτο; Γίνεται, ἆραγε, μόνον, μὲ τὴν δυναμικὴν παρουσίαν τοῦ
Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ; ΟΧΙ ΚΑΙ ΠΑΛΙΝ ΟΧΙ
!!! Ὅσον καὶ ἂν ἀκούεται παράξενον τοῦτο, ἡ Θεία Μετάληψις, δύναται νὰ … ἁγιάσῃ,
ἀλλὰ καὶ τοὐναντίον, δύναται καὶ νὰ κολάσῃ! Καὶ τοῦτο διότι ἀπαιτεῖται καὶ ἡ ἀνθρωπίνη
… συνέργεια! «Ὅς ἂν ἐσθίῃ τὸν ἄρτον τοῦτον ἢ πίνῃ τὸ ποτήριον τοῦ Κυρίου ἀναξίως, ἔνοχος
ἔσται τοῦ σώματος καὶ αἵματος τοῦ Κυρίου. … ὁ γὰρ ἐσθίων καὶ πίνων ἀναξίως κρῖμα
ἑαυτῷ ἐσθίει καὶ πίνει, … Διὰ τοῦτο ἐν ὑμῖν πολλοὶ ἀσθενεῖς καὶ ἄρρωστοι καὶ
κοιμῶνται ἱκανοί» (Α΄ Κορ. ΙΑ΄ 27-30).
Ζῶμεν, ἵνα … ζήσωμεν εἰς τὴν Αἰωνίαν Βασιλείαν τοῦ Κυρίου!
Ἡ, ἐπὶ τῆς γῆς, βιολογικὴ ζωὴ ἡμῶν,
ἔχει ἀξίαν, ὄχι διότι οἱ ἄνθρωποι δραστηριοποιοῦνται εἰς ποικίλας ἐργασίας, οὔτε
ἀσφαλῶς διότι δημιουργοῦσι ποικίλα ἔργα, οὔτε διότι οἰκοδομοῦσιν οἰκογενείας καὶ
πολλαπλασιάζονται! Οὔτε ἀκόμη, ἐπειδὴ ἀγαπῶσι καὶ ἀγαπῶνται, οὔτε … διότι ζῶσι
καὶ κατακλύζουσι τὴν γῆν διὰ τῆς παρουσίας των! Ταῦτα τὰ λέγομεν, διότι … ἔχομεν
- ἕως ἕνα βαθμόν, - παραφρονήσει! Νομίζομεν ὅτι ἡ πρώτη ἀξία τῆς ζωῆς ταύτης, εἶναι
ἡ ἰδία ἡ … παρουσία μας ἐν αὐτῇ καὶ ἑπομένως, … ἡ ὑγεία καὶ ἡ ζωή μας. Ἔχομεν
δώσει μεγάλην ἀξίαν εἰς τὸ ἑαυτόν μας καὶ νομίζομεν ὅτι … ὁ κόσμος ὅλος ἐξαρτᾶται
ἐκ τοῦ … «τεραστίου» ἑαυτοῦ μας καί, ὡς
λέγουσί τινες … «τί θὰ ἀπογίνουν πίσω, ὅταν
πεθάνω;»!!!!
Δὲν θέλομεν νὰ ἐννοήσωμεν, ὅτι ἡ ἀξία
ἡμῶν ἔγκειται, ὄχι εἰς τὴν φυσικὴν ἡμῶν παρουσίαν, ὅσον εἰς τὴν … κατὰ Θεὸν
βιοτήν μας! Εἰς τοῦτον τὸν κόσμον ἤλθομεν, ὄχι διὰ νὰ τὸν ἀνακαινίσωμεν καὶ ἀναμορφώσωμεν,
ἀλλὰ διὰ νὰ … ἀνακαινισθῶμεν καὶ καλλιεργηθῶμεν˙ διὰ νὰ «μεταφυτευθῶμεν» εἰς τὴν
αἰωνίαν Βασιλείαν τῶν Οὐρανῶν! «Οὐ γὰρ ἔχομεν ὧδε μένουσαν πόλιν, ἀλλὰ τὴν
μέλλουσαν ἐπιζητοῦμεν» (Ἑβρ. ΙΓ΄ 14).
Ἡ καλλιέργεια δὲ αὕτη ἔγκειται εἰς
τὴν «ἀξιοποίησιν» τοῦ ἐκχυθέντος … Θείου Αἵματος, διὰ τῶν δύο σωτηρίων
Μυστηρίων, τῆς Μετανοίας καὶ Θείας Εὐχαριστίας! Ἄνευ τούτων, … οὔτε ἡ ζωὴ αὕτη ἔχει
ἀξίαν, οὔτε ἀσφαλῶς καὶ ἡ μέλλουσα, … προοιωνίζει τὰ … καλύτερα!
Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου
Ἱεροκῆρυξ
Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν
Κυριακή 6 Απριλίου 2025
«Για τους Γονείς της Ενορίας»
Ἡ ἄγκυρα τῆς ψυχῆς! - π. Τιμόθεος Παπασταύρου
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΕΤΑΡΤΗΣ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ (30 ΜΑΡΤΙΟΥ 2025)
«ἣν (τὴν ἐλπίδα) ὡς ἄγκυραν ἔχομεν τῆς ψυχῆς ἀσφαλῆ τε
καὶ βεβαίαν καὶ
εἰσερχομένην εἰς τὸ ἐσώτερον τοῦ καταπετάσματος» (Ἑβρ. ΣΤ΄
19).
Ἡ ἄγκυρα τῆς ψυχῆς!
Εἶναι γνωστόν, φίλοι μου ἀναγνῶσται,
ὅτι ἕνα ἀπὸ τὰ ἀναγκαιότερα, ἀλλὰ καὶ ἀποτελεσματικότερα ἐξαρτήματα εἰς κάθε
πλεούμενον, … ἀπὸ τὰ μικρὰ πλοιάρια ἕως καὶ τὰ τεράστια ὑπερωκεάνια, εἶναι ἡ ἄγκυρα!
Εἰς κάθε κίνδυνον ὅστις ἀπειλεῖ τὰ μέσα ταῦτα, ἅτινα … καὶ κόσμον μεταφέρουσι, ἀλλὰ
καὶ ἀνεφοδιασμοὺς ὑπερακτίων χωρῶν καὶ κρατῶν διεκπεραιώνουσι, ἡ ἄγκυρα εἶναι τὸ
ἀπαραίτητον ἐκεῖνο ἐξάρτημα, τὸ ὁποῖον καὶ προστατεύει τὸ πλεούμενον ὄχημα, ἀλλὰ
καὶ ἐγγυᾶται τὴν ἀσφάλειαν εἰς τοὺς ναυτιλομένους!
Ἀναφορὰν εἰς τὴν ἄγκυραν, κάμνει
σήμερον εἰς τὸ Ἀποστολικὸν ἀνάγνωσμα, ὁ Ἀπόστολος τῶν ἐθνῶν, ὅστις δεικνύει
μεταφορικῶς, τὴν ἐλπίδα ἡμῶν εἰς τὰς Θείας ὑποσχέσεις καὶ ἐπαγγελίας, ὡς ἀσφαλῆ
ἄγκυραν καὶ ἐγγύησιν σωτηρίας! Λέγει συγκεκριμμένως, ὅτι ὁ Ἅγιος Θεός, κάποτε ὑπεσχέθη
καὶ «ὤμοσε
καθ’ ἑαυτοῦ», εἰς τὸν δίκαιον πατριάρχην Ἀβραάμ! Ἡ ὑπόσχεσις δὲ αὕτη ἀφοροῦσεν
εἰς τὸ ὅτι ὁ ἄτεκνος Πατριάρχης ἀλλὰ καὶ ἡ στεῖρα σύζυγός του, θὰ ἀπέκτων
τέκνον ἐκ τοῦ ὁποίου θὰ ἐπλήθυνεν ὁ Κύριος τὴν γενεὰν ἐκείνην ἐκ τῆς ὁποίας θὰ
προήρχετο τὸ Ἑβραϊκὸν ἔθνος! Εἶναι δὲ ἰδιαιτέρως χαρακτηριστικὴ ἐκείνη ἡ ὑπόσχεσις,
ἥντινα καὶ ἐπραγματοποίησεν ὁ Κύριος πολὺ ἀργότερον, καὶ ὅτε ἡ ἡλικία τῶν δύο
τούτων συζύγων ἦτο ἀσύμβατος μὲ τὴν ἀπόκτησιν τέκνου!
Ἐπίστευσεν ὅμως ὁ δίκαιος Ἀβραὰμ
εἰς τὴν ὑπόσχεσιν τοῦ Θεοῦ καὶ ἔχων ὡς ἄγκυραν τὴν βεβαιότητα ὅτι … «ἀδύνατον
ψεύσασθαι Θεόν», ἐπέτυχεν ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον τοῦ ἐφαίνετο, - ὡς
προανεφέραμεν, - ἀδύνατον καὶ ἀνέφικτον! Ἡ «ἄγκυρα», ἥτις συνήθως ρίπτεται εἰς
τὸν βυθὸν τῆς θαλάσσης, ἐν προκειμένῳ ἐρρίφθη εἰς τὸν θρόνον τοῦ Θεοῦ, καὶ ἠσφάλισεν,
ἀλλὰ καὶ ἐδικαίωσε τὸν Ἀβραάμ!
«Ἡ ἐλπὶς οὐ καταισχύνει» (Ρωμ. Ε΄ 5)!
Εἰς ταύτην τὴν ἀσφαλῆ «ἄγκυραν»,
… τὴν ἐλπίδα, δηλαδή, εἰς τὰς Θείας ἐπαγγελίας καὶ ὑποσχέσεις, ἠσφαλίσθησαν ἅπαντες
οἱ δίκαιοι τῆς πρὸ Χριστοῦ ἐποχῆς, ἀλλὰ καὶ ἅπαντες οἱ ἅγιοι τῆς μετὰ Χριστόν,
τοιαύτης! Ἐπιλεκτικῶς καὶ μόνον, θὰ ἀναφέρωμεν τινὰ παραδείγματα, διότι ὁ
χρόνος ἀλλὰ καὶ ὁ χῶρος μᾶς περιορίζει!
Ἀκολουθοῦντες τήν, ἐν προκειμένῳ,
ἀναφορὰν τοῦ θείου Παύλου ἐκεῖ εἰς τὸ ἑνδέκατον κεφάλαιον τῆς, πρὸς Ἑβραίους ἐπιστολῆς,
διακρίνομεν τὸν «πρωτομάρτυρα» τῆς ἐλπίδος ταύτης, τὸν δίκαιον Ἄβελ, ὅστις «πλείονα
θυσίαν … παρὰ Κάϊν προσήνεγκε τῷ Θεῷ»! Ἀμέσως δὲ εἰς τὴν
συνέχειαν, βλέπομεν τὸν δίκαιον Ἐνώχ, τὸν Νῶε, τὸν Ἀβραὰμ καὶ τὴν Σάρραν, τὸν Ἰσαάκ,
τὸν Ἰακώβ, τὸν Ἰωσήφ, τὸν Μωϋσῆν, τὴν πόρνην Ραάβ, καὶ … «ἐπιλείψει γάρ με διηγούμενον ὁ
χρόνος περὶ Γεδεών, Βαράκ τε καὶ Σαμψὼν καὶ Ἰεφθάε, Δαυΐδ τε καὶ Σαμουὴλ καὶ τῶν
προφητῶν»! Ἅπαντες οὗτοι, ἀνεδείχθησαν δίκαιοι, καθ’ ὅσον ἤλπιζον εἰς τὰς
Θείας ἐπαγγελίας καὶ ὑποσχέσεις, καὶ αἱ ἐλπίδες των ἐγίνοντο … πίστεις ἀκλόνητοι!
Διὰ ταύτην τὴν Πίστιν, πολλοὶ ἐκ τούτων ἐθυσιάσθησαν καὶ ἐφυλακίσθησαν καὶ «κατηγωνίσαντο
βασιλείας, εἰργάσαντο δικαιοσύνην, ἐπέτυχον ἐπαγγελιῶν, ἔφραξαν στόματα λεόντων,
ἔσβεσαν δύναμιν πυρός, ἔφυγον στόματα μαχαίρας, ἐνεδυναμώθησαν ἀπὸ ἀσθενείας, ἐγενήθησαν
ἰσχυροὶ ἐν πολέμῳ, παρεμβολὰς ἔκλιναν ἀλλοτρίων· … ἄλλοι δὲ ἐτυμπανίσθησαν, … ἕτεροι
δὲ ἐμπαιγμῶν καὶ μαστίγων πεῖραν ἔλαβον, ἔτι δὲ δεσμῶν καὶ φυλακῆς· ἐλιθάσθησαν,
ἐπρίσθησαν, ἐπειράσθησαν, ἐν φόνῳ μαχαίρας ἀπέθανον, περιῆλθον ἐν μηλωταῖς, ἐν
αἰγείοις δέρμασιν, ὑστερούμενοι, θλιβόμενοι, κακουχούμενοι, ὧν οὐκ ἦν ἄξιος ὁ κόσμος,
ἐν ἐρημίαις πλανώμενοι καὶ ὄρεσι καὶ σπηλαίοις καὶ ταῖς ὀπαῖς τῆς γῆς» (Ἑβρ.
ΙΑ΄ 30-40)!
Διὰ τῆς αὐτῆς «ἀγκύρας», τῆς ἐλπίδος
δηλαδή, τῶν ὅσων ἐδίδαξεν καὶ ὑπεσχέθη ὁ Ἱδρυτὴς καὶ Ἀρχηγὸς τῆς Πίστεως ἡμῶν, ὁ
Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστός, ἔχομεν καὶ εἰς τὴν μετὰ Χριστὸν ἐποχήν, πλήθη Ἁγίων,
ἀνδρῶν τε καὶ γυναικῶν, μαρτύρων τε καὶ ὁσίων καὶ νεομαρτύρων, «Ἀποστόλων,
κηρύκων, Εὐαγγελιστῶν, ὁμολογητῶν, διδασκάλων», οἵτινες ἔχοντες ἐστηριγμένην
τὴν ἐλπίδα καὶ Πίστιν των εἰς τὴν Θείαν Διδασκαλίαν τοῦ Θεανθρώπου Ραββί,
πορεύονται τὴν ἐπίγειον ταύτην ζωήν, διὰ στερήσεων καὶ βίας καὶ μαρτυρίων, «ἀφορῶντες
εἰς τὸν τῆς Πίστεως ἀρχηγὸν καὶ τελειωτὴν Ἰησοῦν»! Εἶναι ἐκεῖνοι, οἵτινες
ἔθεσαν ὑπεράνω παντὸς κοσμικοῦ καὶ ὑλικοῦ θελγήτρου, ἀκόμη καὶ αὐτῆς τῆς ἐπιγείου
καὶ προσκαίρου ζωῆς των, τὴν αἰωνίαν μακαριότητα ἐν τῇ Βασιλείᾳ τῶν Οὐρανῶν, ἣν
«ἡτοίμασεν
ὁ Θεὸς τοῖς ἀγαπῶσιν Αὐτόν» (Κορ. Β΄ 9)!
Ὑπάρχει σήμερον, ἆραγε, ἡ … «ἄγκυρα»;
Ἀγαπητοί μου φίλοι καὶ ἀναγνῶσται,
τὸ ἐρώτημα τοῦτο, δὲν εἶναι … ρητορικόν! Οὔτε, ἡ ἀπάντησις εἰς τοῦτο, θεωρεῖται
αὐτονόητος! Οὔτε, ἀκόμη, ἐπιτρέπεται ἵνα ἀπαντήσωμεν εἰς τοῦτο μὲ ἐπιπολαιότητα
καὶ ἀδιαφορία! Ὣς τότε, εἰς τοὺς Ἁγίους καὶ Δικαίους, τοὺς ὁποίους
προανεφέραμεν, τὸ ἐν προκειμένῳ θέμα καὶ ἡ ἐπὶ τούτου ἀπάντησις, ἐθεωρεῖτο
καίριον καὶ ζωτικῆς σημασίας, οὕτω καὶ σήμερον, - θὰ ἔλεγον, μάλιστα, εἰς πολὺ
μεγαλύτερον βαθμόν, - ὀφείλει ἵνα μᾶς ἀπασχολήσῃ ἰδιαιτέρως!
Ἡ ἐποχὴ εἰς τὴν ὁποίαν, ἐπέτρεψεν ὁ Κύριος ἵνα
ἐπιβιώνωμεν, εἶναι ἀναμφισβητήτως ἐποχὴ ἀπολύτου ἀπομακρύνσεως ἀπὸ τὰς
διδασκαλίας τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας, ἵνα μὴ εἴπω, ἔτι χειρότερον, ὅτι ἡ
σημερινὴ ἐποχή, μᾶλλον διαστρέφει καὶ παραχαράσσει τὰς ὡς ἄνω διδασκαλίας! Ἕνα,
ἄκρως, ἀντίχριστον καὶ διαστροφικὸν πνεῦμα, κυριαρχεῖ, ἀναμεμειγμένον μὲ ἀθεϊστικὰς
καὶ οἰκουμενιστικὰς προσμείξεις καὶ θεωρίας, καὶ ἐπιχειρεῖ ἵνα … «κατακρημνίζῃ»
καὶ συκοφαντεῖ, ὅ,τι Ἅγιον καὶ Ὀρθόδοξον καὶ Σωτήριον!
Ὁ ἀπώτερος, σκοπός, ἀσφαλῶς τοῦ
τοιούτου ἀθεϊστικοῦ καὶ βλασφήμου ρεύματος, εἶναι, βεβαίως, ὁ ἀποσυντονισμὸς καὶ
ἡ «θολούρα», - ὡς ἔλεγε σύγχρονος Ἅγιος γέροντας, - καὶ ἡ ἀπομάκρυνσις ἀπὸ τὸν
Λόγον τοῦ Κυρίου!
Ἡ «ἄγκυρα», ἀσφαλῶς ὑπάρχει, ἀλλὰ
καὶ θὰ ὑπάρχῃ. Ἴσως,
ὅμως, πιὸ καίριον εἶναι τὸ ἐρώτημα: Ἔχομεν καταλάβει, ὅτι … πνιγόμεθα; Διότι, ἐὰν
τοῦτο δὲν τὸ καταλάβομεν, δὲν πρόκειται νὰ ἀναζητήσωμεν τὴν … «ἄγκυρα»! Ἡ «ἄγκυρα»
ὑπάρχει, καὶ εἴθε νὰ τὴν θέλωμεν καὶ νὰ τὴν ἀναζητῶμεν, προκειμένου … καὶ εἰς τὴν
ζωὴν ταύτην ἵνα πορευώμεθα ἐν ἀσφαλείᾳ καὶ βεβαιότητι, ἀλλὰ καὶ εἰς τὴν
μέλλουσαν ἵνα καταπλεύσωμεν καὶ προσαράξωμεν «εἰς τὸ ἐσώτερον τοῦ
καταπετάσματος», «ἐν τῇ φαιδρᾷ πανηγύρει τῶν πρωτοτόκων ἐν τοῖς
οὐρανοῖς» καὶ ἀξιωθῶμεν ἵνα παρακαθήσωμεν ὡς συνδαιτημόνες, εἰς τὸ Οὐράνιον
Δεῖπνον, τῆς Βασιλείας τῶν Οὐρανῶν! Ἀμήν!
Ἀρχιμ.
Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου
Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν
Παρασκευή 11 Απριλίου 2025
Η πιο συγκλονιστική εξομολόγηση - Ξανθίπη και Άρης Σερβετάλης
Μία μαρτυρία που δεν θα σας αφήσει ασυγκίνητους.
Η κόρη της Ξανθίπης και του Άρη Σερβετάλη, Μαρία και η μαρτυρική της πορεία!