Είμαστε Έλληνες... λένε οι κάτοικοι της Ουγκάντας!!!

Δείτε το παρακάτω βίντεο! 

Γιατί θεωρούν τους εαυτούς τους Έλληνες;

 

Κυριακή 24 Οκτωβρίου 2021

Εβδομαδιαίο  Φυλλάδιο 
«Για τους Γονείς της Ενορίας»

Ιερός Ναός Γενέσιον Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών

Πατήστε πάνω στις φωτογραφίες για να διαβάσετε τα κείμενα

Δημήτρια 2021 (βίντεο)

 

Περί των αντιρρησιών συνείδησης... μία άλλη οπτική γωνία

 

Τελικά γιατί πολέμησαν το 1940; 

Γιατί πολέμησαν το 1821; 

Ήταν άνθρωποι αιμοχαρείς; 

Τι εξυπηρετεί αυτή η νέα γενιά "Αντιρρησιών Συνήδεισης"; 

Είναι τόσο αθώα όσο ακούγεται; 

Ἡ θλῖψις, μᾶς εἶναι … ἀπαραίτητος! - π. Τιμόθεος Παπασταύρου

 

ΚΥΡΙΑΚΗ ΔΕΚΑΤΗ ΠΕΜΠΤΗ (3 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2021)

«ἐν παντὶ θλιβόμενοι ἀλλ᾿ οὐ στενοχωρούμενοι» (Β΄ Κορ. Δ΄ 8) 

Θλῖψις καὶ στενοχωρία. 

Δύο ψυχικαὶ καταστάσεις, αἱ ὁποῖαι πολλάκις … συγχέονται! Πολλάκις οἱ ἄνθρωποι θεωροῦσιν, ὅτι πρόκειται περὶ τῆς αὐτῆς καταστάσεως καὶ διὰ τοῦτο … εἴτε θλῖψιν εἴπωσι, εἴτε στενοχωρίαν, περιγράφουσι … ἕνα καὶ τὸ αὐτό! Βεβαίως καὶ αἱ δύο αὗται καταστάσεις, πιέζουσι καὶ βαρύνουσι τὸν ἄνθρωπον, ἀλλ’ ὡς θὰ ἴδωμεν … ἡ πρώτη εἶναι φυσικὴ καὶ ἑπόμενος, καὶ ἐξαρτᾶται ἀπὸ ποικίλα θλιβερὰ γεγονότα τὰ ὁποῖα συμβαίνουσι συνήθως εἰς τὴν «καθημερινότητά» μας. Οὕτω, … θλίβεται ὁ ἄνθρωπος ὅταν συμβῇ εἷς θάνατος ἑνὸς προσφιλοῦς προσώπου καὶ ὀδυνᾶται καὶ ὑποφέρει, καὶ τοῦτο εἶναι ἑπόμενον. Θλιβόμεθα, ὅταν κάποιος ἐκ τῶν συγγενῶν καὶ φίλων ἡμῶν, ἢ καὶ ἡμεῖς οἱ ἴδιοι ἀσθενήσωμεν, - σοβαρὰν καὶ ἀνίατον ἀσθένειαν, ἢ ὅταν συμβῇ ἀπρόσμενον τραγικὸν γεγονός, τὸ ὁποῖον «ἀνατρέπει» τὴν φυσικὴν ὁμαλότητα τῆς ζωῆς ἡμῶν! 

Ἡ θλῖψις δικαιολογεῖται, διότι ἔρχεται ὡς ἑπομένη τῶν ὡς ἄνω, ἢ καὶ πολὺ περισσοτέρων,  περιγραφεισῶν καταστάσεων! Ἄλλωστε τὴν τοιαύτην θλῖψιν βλέπομεν νὰ συμβαίνῃ πολλάκις, ἀκόμη καὶ εἰς τὴν Θείαν Καρδίαν τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Πολλάκις Τὸν βλέπομεν νὰ θλίβεται καὶ νὰ δακρύῃ κατ’ ἐπανάληψιν. Ἰδίως δε, τὴν τελευταίαν νύκτα πρὸ τοῦ ἐκουσίου πάθους Του, ἐκθέτων τὴν ψυχικήν Του κατάστασιν  εἰς τοὺς μαθητάς Του καὶ ζητῶν τὴν συμπαράστασίν των, λέγει: «περίλυπός ἐστιν ἡ ψυχή μου ἕως θανάτου· μείνατε ὧδε καὶ γρηγορεῖτε μετ᾿ ἐμοῦ» (Ματθ. ΚΣΤ΄ 38). Εἶναι ἡ θλῖψις διὰ τὸν ἐπερχόμενον σταυρικόν Του θάνατον! 

Ἡ στενοχωρία, ὅμως, εἶναι πολὺ διαφορετικὸν συναίσθημα. Βεβαίως, ἐκφράζεται μὲ τὸν ἴδιον τρόπον ὡς καὶ ἡ θλῖψις˙ δηλαδὴ μὲ κατήφειαν καὶ δάκρυα καὶ βαρεῖαν συμπεριφοράν. Ὅμως ἡ αἰτία καὶ ἡ «ρίζα» τῆς στεναχωρίας, εἶναι, εἰδικῶς διὰ τὸν χριστιανόν, … ἀδικαιολόγητος! Καὶ τοῦτο, διότι, αἰτία τῆς τοιαύτης ψυχικῆς καταστάσεως, εἶναι ἡ … ἀπελπισία! Στενοχωρία, σημαίνει, - ὡς καὶ ἡ ἰδία ἡ λέξις δηλοῖ, - τὴν … ἔλλειψιν «χώρου»! Σημαίνει τὴν ἀδυναμία τοῦ στενοχωρημένου ἀνθρώπου νὰ δύναται νὰ ἐπιβιώσῃ εἰς τὰς δημιουργηθείσας πικρὰς καὶ θλιβερὰς καταστάσεις! Σημαίνει, … ἀδιέξοδον! Ὁ στενοχωρημένος ἄνθρωπος αἰσθάνεται, … σκότος καὶ προτιμᾷ πολλάκις τὸν … θάνατον, ὅταν εἶναι ὑποχρεωμένος νὰ ἀντιμετωπίσῃ κάποια προβλήματα τῆς ζωῆς! Ξεχνᾷ … - εἰς ἀντίθεσιν μὲ τὸν θλιβόμενον! - ὅτι ὑπάρχει ὁ παντοδύναμος Κύριος ὁ ὁποῖος, «θέλημα τῶν φοβουμένων αὐτὸν ποιήσει καὶ τῆς δεήσεως αὐτῶν εἰσακούσεται καὶ σώσει αὐτούς» (Ψαλμ. ΡΜΔ΄ 19)! 

Ἡ θλῖψις, μᾶς εἶναι … ἀπαραίτητος! 

Οἱ Θεῖοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας, μελετῶντες καὶ ἐρευνῶντες τὴν Ἁγίαν Γραφήν, κυρίως δὲ τὴν Καινὴν Διαθήκην, ἐπισημαίνουσι ὅτι ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός, ἀρκετὰς φορὰς συνέβη νὰ θλιβῇ καὶ κλαύσῃ, κατὰ τὴν διάρκειαν τῆς ἐπὶ γῆς παρουσίας Του, οὐδέποτε, ὅμως, … ἐγέλασεν ἢ ἔστω ἐξεδηλώθη … χαρούμενος καὶ εὐτυχής! Εἰδικοί δε ἱστορικοὶ τῆς ἐποχῆς Του, - ὡς ὁ περίφημος Ἰώσηπος, - οἱ ὁποῖοι κατέγραψαν τὸν Διδάσκαλον ὡς ἄνθρωπον, παρουσιάζουσι τοῦτον, ἀπολύτως σοβαρὸν ἢ καὶ περίλυπον καί, ὡς ἤδη ἀνεφέραμεν, οὐδέποτε γελῶντα ἢ ἀκόμη καὶ … στοιχειωδῶς εὐθυμοῦντα! 

Καὶ εἰς τὴν διδασκαλίαν Του, ὅμως, ὁ Κύριος, ἐπαινεῖ καὶ μακαρίζει τοὺς θλιβομένους καὶ κακοπαθοῦντας, καὶ οὐδέποτε τοὺς διάγοντας τρυφηλὴν καὶ ἄνετον ζωήν, μετὰ χαρᾶς καὶ εὐωχιῶν! Εἴτε εἰς τὴν «ἐπὶ τοῦ ὄρους ὁμιλίαν» Του, εἴτε εἰς πολλὰς ἐκ τῶν παραβολῶν, εἴτε εἰς κατ’ ἰδίαν συναντήσεις, … συνιστᾷ - θὰ ἐλέγωμεν, - τὴν θλῖψιν καὶ κακοπάθειαν εἰς τὴν ζωὴν ἡμῶν! «Μακάριοι οἱ πενθοῦντες, ὅτι αὐτοὶ παρακληθήσονται», «Μακάριοι οἱ δεδιωγμένοι ἕνεκεν δικαιοσύνης», «Μακάριοί ἐστε ὅταν ὀνειδίσωσιν ὑμᾶς καὶ διώξωσι καὶ εἴπωσι πᾶν πονηρὸν ρῆμα καθ᾿ ὑμῶν ψευδόμενοι ἕνεκεν ἐμοῦ» (Ματθ. Ε΄ 1-12)! Ἀκόμη, ἐκεῖ εἰς τήν, «τοῦ πλουσίου καὶ Λαζάρου», παραβολήν, … «τέκνον, μνήσθητι ὅτι ἀπέλαβες σὺ τὰ ἀγαθά σου ἐν τῇ ζωῇ σου, καὶ Λάζαρος ὁμοίως τὰ κακά· νῦν δὲ ὧδε παρακαλεῖται, σὺ δὲ ὀδυνᾶσαι» (Λουκ. ΙΣΤ΄ 25), ἢ πάλιν, ὑποδεικνύων τὴν ὁδὸν τῆς κακοπαθείας ὡς τὴν μοναδικὴν καὶ σωτηριώδη, … «Τί στενὴ ἡ πύλη καὶ τεθλιμμένη ἡ ὁδὸς ἡ ἀπάγουσα εἰς τὴν ζωήν, καὶ ὀλίγοι εἰσὶν οἱ εὑρίσκοντες αὐτήν!» (Ματθ. Ζ΄ 14). 

Διὰ τοῦτο, βλέπομεν εἰς τὴν ζωὴν τῶν Ἁγίων, ἄλλοτε μὲν ἡ κακοπάθεια νὰ κυριαρχῇ ὡς ἐπιλογὴ ἰδική των, ἢ νὰ τὴν ἐπιτρέπῃ ὁ Κύριος ὡς ἕνα τρόπον … καθάρσεως καὶ τελειώσεως ἐκ τοῦ ρύπου τῆς ἁμαρτίας! Καὶ ὡς ἐπιλογὴν … βλέπομεν τὴν κακοπάθειαν καὶ θλῖψιν εἰς τοὺς ὁσίους καὶ ἀσκητάς, οἱ ὁποῖοι διῆγον ζωὴν ἀπαραμύθητον καὶ σκληροτάτην, χωρὶς κἂν τὴν στοιχειώδη ἀνάπαυσιν! Χωρὶς φαγητὸν καὶ ὕπνον καί, ἁπλῶς, μίαν … συντήρησιν τῆς σαρκὸς διὰ νὰ μὴν ἐπέλθῃ ὁ … θάνατος! «ὑστερούμενοι, θλιβόμενοι, κακουχούμενοι, … ἐν ἐρημίαις πλανώμενοι καὶ ὄρεσι καὶ σπηλαίοις καὶ ταῖς ὀπαῖς τῆς γῆς» (Ἑβρ. ΙΑ΄ 37-38)! 

Εἰς τοὺς λοιποὺς δὲ ἐκ τῶν Ἁγίων, βλέπομεν τὴν θλῖψιν ὡς ἀπαραίτητον στοιχεῖον τῆς ζωῆς των! Θλῖψιν τὴν ὁποίαν ἐπέτρεπεν ὁ Κύριος, προκειμένου, - ὡς εἴπομεν - ἵνα τελειωθῶσι καὶ ἁγιασθῶσι! Ὅσον καὶ ἂν ἐρευνήσωμεν εἰς τὰς βιογραφίας τῶν ἐκλεκτῶν τοῦ Θεοῦ, θὰ παρατηρήσωμεν ὅτι, οὐδεὶς ἐκ τῶν Ἁγίων … ἡγιάσθη, ἄνευ ὀλίγων ἢ πολλῶν κακοπαθειῶν! Πρῶτος ὁ Κύριος καὶ Διδάσκαλος ἡμῶν, ἀλλὰ καὶ ἡ Κυρία Θεοτόκος, καὶ ὁ Τίμιος Πρόδρομος, καὶ οἱ Ἀπόστολοι, οἱ Προφῆται, οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας, … ἅπαντες - ἐν ὀλίγοις, - οἱ παλαιότεροι καὶ νεώτεροι Ἅγιοι, ἐθλίβησαν καὶ ἐπικράνθησαν καὶ ἠδικήθησαν καὶ ἐζημιώθησαν, προκειμένου νὰ κερδίσωσι τὴν Βασιλείαν τῶν Οὐρανῶν! 

«Ἡ Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν βιάζεται». 

Εἰς τὴν σημερινὴν περικοπήν, ὁ Θεῖος Ἀπόστολος Παῦλος, μᾶς ὑπενθυμίζει τὸν Λόγον ἐκεῖνον τοῦ Δεσπότου Χριστοῦ, ὅστις, … καλῶν τοὺς θέλοντας ἵνα ἀκολουθήσωσι τὴν ὁδὸν τὴν … «ἀπάγουσαν εἰς τὴν ζωήν», ὑπογραμμίζει καὶ τονίζει, ὅτι χωρὶς λύπας καὶ κόπους καὶ ἀδικίας καὶ στερήσεις, ἡ αἰώνιος ζωὴ δὲν … ἀποκτᾶται! Συνεπῶς, ἀδελφοί μου, … «ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν βιάζεται, καὶ βιασταὶ ἁρπάζουσιν αὐτήν» (Ματθ. ΙΑ΄ 11-12). 

      Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου 

Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν

Κυριακή 17 Οκτωβρίου 2021

Εβδομαδιαίο  Φυλλάδιο 
«Για τους Γονείς της Ενορίας»

Ιερός Ναός Γενέσιον Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών

Πατήστε πάνω στις φωτογραφίες για να διαβάσετε τα κείμενα

Εφημερίδα "ΔΙΨΩ" ΙΟΥΛΙΟΣ 2021

Δ Ι Ψ Ω

Από την Ελληνορθόδοξη Κοινωνία Προσώπων «ΔΙΨΩ»

Ιούλιος 2021

Διαβάστε ολόκληρη την Εφημερίδα του Ιουλίου. 

Θα την βρείτε  ΕΔΩ σε μορφή ψηφιακού εντύπου, το οποίο μπορείτε να... ξεφυλλίσετε!

Ὁ ἀναγκαστικός ἐμβολιασμός καί οἱ παιδαγωγικές του συνέπειες

Ἡρακλῆς Ρεράκης, Καθηγητής ΑΠΘ

Πρόεδρος τῆς Πανελλήνιας Ἑνώσεως Θεολόγων

Ἔχουμε ἐκφράσει, ἀρκετές φορές, τήν πλήρη ἀντίθεσή μας στίς λανθασμένες ἐπιλογές ὅσων ἔχουν τήν εὐθύνη νά ἀποφασίζουν καί νά ἐφαρμόζουν, σταδιακά, τόν ὑποχρεωτικό καί ἀναγκαστικό ἐμβολιασμό γιά τόν Κορωναϊό, μή λαμβάνοντας ὑπόψη τις ἀρνητικές παιδευτικές συνέπειες πού προκύπτουν ἀπό αὐτήν τήν ἐπιβολή τόσο γιά τούς νέους ὅσο καί γιά τούς ἐνήλικες.

Εἶναι γεγονός ὅτι ἡ πολιτεία στηλιτεύεται, μέ δική της ὑπαιτιότητα, ἐπειδή διαχωρίζει καί διακρίνει τούς πολῖτες σέ «πρόβατα καί ἐρίφια», σέ καλούς καί κακούς, σέ ἐμβολιασμένους καί ἀνεμβολίαστους, πυροδοτῶντας, μάλιστα, ἀνάμεσά τους... ἑστίες ἀλληλοσυγκρούσεων, διχασμοῦ καί διχόνοιας.

Ὅμως, ἡ ἐπιβολή τοῦ ὑποχρεωτικοῦ ἐμβολιασμοῦ ἀποτελεῖ, γιά ὁλόκληρη τήν κοινωνία καί ἰδιαίτερα γιά τούς νέους μας, ἕνα πολύ ἀρνητικό ἠθικοκοινωνικό πρότυπο.

Οἱ εἰδικοί ἐπιστήμονες θεωροῦν τήν ἀνθρώπινη συμπεριφορά, ὡς ἀποτέλεσμα ἀλληλεπίδρασης ἀνάμεσα στούς ἀνθρώπους καί στό περιβάλλον τους, ἐπισημαίνοντας ὅτι οἱ συνθῆκες τοῦ περιβάλλοντος, ἡ διδασκαλία καί ἡ κοινωνική πειθώ, ἐπηρεάζουν τούς νέους ἀνθρώπους κι αὐτοί μέ τή σειρά τους ἀντιδροῦν ἀνάλογα, ἔναντι τοῦ κοινωνικοῦ τους περίγυρου.

Σύμφωνα μέ πορίσματα ἐρευνῶν, τά ἠθικοκοινωνικά κριτήρια τῶν νέων μας μποροῦν νά τροποποιηθοῦν τόσο πρός τό καλύτερο ὅσο καί πρός τό χειρότερο μέσῳ: α) τῆς ἐκπαιδευτικῆς διαδικασίας, β) τῆς κοινωνικῆς ἐνίσχυσης καί γ) της παρατήρησης προτύπων.

Οἱ γνώσεις, οἱ πληροφορίες καί οἱ ἀξιολογήσεις πού τούς προτείνονται, ἀπό διαφορετικές πηγές, συνενώνονται σέ ἕνα σύνολο καί ἔτσι δημιουργοῦνται στή συνείδησή τους οἱ κανόνες καί οἱ ἀρχές, πού τούς βοηθοῦν νά ἐπιλέγουν καί νά ἐκφράζουν τή συμπεριφορά τους.

Ἡ ἐκ μέρους τῶν παιδιῶν μίμηση στάσεων, προτύπων καί τρόπων ζωῆς, κάποιων προσώπων ἤ φορέων, πού σχετίζονται τόσο μέ τή σχολική ὅσο καί μέ τήν κοινωνική τους ἀγωγή, θεωρεῖται μέρος τῆς διαδικασίας κοινωνικοποίησής τους.

Ἡ σχολική ἀγωγή βοηθᾶ τά παιδιά νά ἐμπλουτίζουν καί νά βελτιώνουν τόν ἐσωτερικό τους κόσμο, ὥστε νά εἶναι σέ θέση νά ἐπιλέγουν τά σωστά καί ὠφέλιμα πρότυπα.

Ἡ κοινωνική μάθηση, ἐπίσης, βασίζεται στά ἐρεθίσματα πού λαμβάνουν τά παιδιά ἀπό τό περιβάλλον καί στίς ἀντιδράσεις τους ἔναντι αὐτῶν τῶν ἐρεθισμάτων.

Εἶναι ἀνάγκη, ὅμως, νά τονιστεῖ ὅτι οἱ νέοι -ἰδιαίτερα στήν ἐφηβική ἡλικία- δέν δέχονται ὁποιαδήποτε νέα γνωστική ἤ ἠθικοκοινωνική παρέμβαση καί ἀντιδροῦν ἀρνητικά, ὅταν αἰσθάνονται ὅτι καταστρατηγεῖται ἡ ἐλευθερία τους, ὅταν, δηλαδή, διαπιστώνουν πώς τά πρότυπα ζωῆς τους προσφέρονται μέ ἐλλειπτικό ἤ ἀκόμη μέ αὐταρχικό τρόπο.

Αὐτός εἶναι ἕνας βασικός λόγος, πού δέν μπορεῖ νά συμφωνήσει ἕνας παιδαγωγός μέ τήν καθυπόταξη τῆς ἐλευθερίας τῶν πολιτῶν καί τήν ἐφαρμογή τοῦ ὑποχρεωτικοῦ ἐμβολιασμοῦ.

Ἡ πολιτεία, ὅσο δέν εἶναι ἀργά γιά τήν ἴδια, θά πρέπει νά ἀλλάξει πρύμνη, καθώς εἶναι ἀνάγκη νά κατανοήσει ὅτι οἱ βίαιες συμμορφώσεις πού ἀπαιτεῖ ἀναβιώνουν ἤ ἐπαναφέρουν στό προσκήνιο πρακτικές ἐκφυλισμοῦ τῆς ἐλευθερίας καί διαστρέβλωσης τῆς ἀντίληψης τῆς δημοκρατίας.

Δέν εἶναι δυνατό νά πιστεύει ὅτι, μέσῳ ἐφαρμογῶν, μεθοδεύσεων καί χρήσεως ἀπειλῶν, βίας, τρομοκρατίας, θανατολογίας καί ἐκφοβισμοῦ, μπορεῖ νά πετύχει το, κατά τή γνώμη της, συλλογικό καλό, μέσῳ τοῦ συλλογικοῦ ἐμβολιασμοῦ, ὅταν γνωρίζει ὅτι ὁ ἐμβολιασμός δέν ἀντιμετωπίζει ριζικά τό πρόβλημα τῆς ἰώσεως.

Ἡ θέση τοῦ Piaget καί ἄλλων ἐρευνητῶν εἶναι ὅτι δέν μποροῦν νά χρησιμοποιοῦνται αὐταρχικά, κατεξουσιαστικά καί ἐξαναγκαστικά μέσα καί συστήματα γιά τήν ἐπίτευξη ὁποιασδήποτε μάθησης ἤ συμμόρφωσης.

Θεωρεῖ, μάλιστα ὅτι ὅλα τά μέσα πού χρησιμοποιοῦνται γιά τήν ἐπίτευξη ἑνός στόχου, ἐάν δέν λειτουργήσουν σέ πλαίσια πειθοῦς, ἐλευθερίας, διαλόγου, συνεργασίας καί συναίνεσης, ἔχουν ὡς συνέπεια τή δημιουργία ἀρνητικῶν ἀντιδράσεων, πού καταλήγουν στήν καλλιέργεια τοῦ ἐγωκεντρισμοῦ, τῆς αὐταρχικότητας, τῆς αὐθαιρεσίας καί τῆς ἐξουσιαστικότητας.

Στάσεις καί ἐνέργειες, πού σχετίζονται μέ τήν κοινωνική συμμόρφωση -καί σέ αὐτές συμπεριλαμβάνονται καί οἱ ἀποφάσεις τῆς πολιτείας γιά προσωπικά θέματα τῶν πολιτῶν, ὅπως εἶναι ἡ ὑγεία τους- δέν εἶναι ὀρθό νά ἐπιβάλλονται αὐταρχικά, μέ τή μορφή ἄτεγκτων ἐντολῶν ἤ προσταγῶν.

Αὐτό πού εἶναι θεμιτό γιά ὁποιαδήποτε διοικοῦσα ἀρχή εἶναι νά προσφέρει, σέ πλαίσιο ἐλευθερίας καί δημοκρατίας, πηγές πληροφόρησης καί προβληματισμοῦ, νά θέτει διλήμματα καί ἐρωτήματα, προκειμένου νά προκαλεῖ στούς πολῖτες -καί ἰδιαίτερα στούς νέους- τήν ἀνάγκη νά ἀναζητοῦν, νά ἀνακαλύπτουν, νά πείθονται, νά βρίσκουν λύσεις καί νά ἀποφασίζουν ὑπεύθυνα ἀπό μόνοι τους.

Οἱ ἠθικοκοινωνικοί κανόνες, σύμφωνα μέ τούς παιδαγωγούς καί τούς ψυχολόγους, δέν ἐπιβάλλονται καί δέν προσφέρονται μέ ἐντολές καί ἀπειλές, διότι ἔτσι συνδέονται, ὑποσυνείδητα, μέ ἐξουσιαστικές ἤ αὐταρχικές πρακτικές καί προκαλοῦν δυσμενῆ ἀντιδραστικά, ἀντίθετα ἀπό τά ἀναμενόμενα.

Ό, τί ἐπιδιώκεται, μέσα ἀπό δυναστικές πρακτικές καί περιορίζει τήν ἀνθρώπινη ἐλευθερία, ἐμποδίζει τήν ἐλεύθερη σκέψη καί δέν ἔχει θέση σέ μιά χώρα, πού ἔχει ὡς στόχο τή καλλιέργεια ἐλεύθερων πολιτῶν, μέ δημοκρατική συνείδηση.

Ἀπό θεολογικῆς πλευρᾶς, ὁ Ἀπ. Παῦλος, ἀφενός, ὑπενθυμίζει ὅτι ὁ Χριστός καλεῖ τούς ἀνθρώπους νά γίνουν καί νά μείνουν ἐλεύθεροι καί, ἀφετέρου, θεωρεῖ τήν ὕπαρξη τῆς ἐλευθερίας αὐτονόητη, ἐκεῖ, ὅπου ὑπάρχει τό Πνεῦμα τοῦ Κυρίου.

Ὁ Ἰωάννης ὁ Εὐαγγελιστής, ἐπίσης, ἀναφέρει ὅτι ἡ γνώση τῆς ἀλήθειας ἐλευθερώνει τόν ἄνθρωπο, ἀπαλλάσσοντάς τον ἀπό κάθε μορφή δουλείας καί καταδυνάστευσης.

Ἡ πολιτεία, εἶναι ἀνάγκη νά φροντίζει, ἔτσι ὥστε κάθε ἀπόφαση καί ἐνέργειά της νά εἶναι ἀληθινή καί κατάλληλη γιά διδακτικό καί παιδαγωγικό ὑλικό τῆς διά βίου μαθήσεως τῶν πολιτῶν.

Γι αὐτό ἡ καλύτερη ἐπιλογή γι΄αυτήν εἶναι νά διαλέγεται, ἀπορρίπτοντας τήν ὑποχρεωτικότητα, τόν ἐξαναγκασμό, τήν ἐπιβολή καί τίς τιμωρίες, πού ἐξοργίζουν καί διχάζουν τούς Ἕλληνες, καί, πέραν ὅλων, καλλιεργοῦν ἀνάμεσά τους, ἑστίες ἀντεκκλήσεων, διενέξεων καί ὀργῆς.

Αὐτό πού ὀφείλει νά πράττει ἡ πολιτεία εἶναι νά στηρίζει τήν πολύπλευρη κατάρτιση τῶν πολιτῶν, προκειμένου, ὑποβοηθούμενοι καί στηριζόμενοι, μέσῳ ἰσχυρῆς αἰτιολόγησης καί πειθοῦς, νά ἀνεβάζουν τό ἐπίπεδο τῶν κριτηρίων τους καί νά ἐνισχύουν τήν ἀρετή τῆς ἐλευθερίας τῆς βουλήσεώς τους.

Ἡ ὑποτίμηση ἤ ὁ παραμερισμός τῆς λογικῆς, τοῦ διαλόγου καί τῆς πειθοῦς ἔχει ὡς ἀποτέλεσμα τήν ἀναγκαστική καί ἀπό φόβο ἀποδοχή ἐντολῶν ἤ ἀποφάσεων, γεγονός, πού, ἀπὸ πλευρᾶς παιδαγωγικῆς, εἶναι βέβαιο ὅτι καλλιεργεῖ ἀνθρώπους μέ στενό ὁρίζοντα σκέψης.

Ἀντίθετα, ἡ συνεργασία, ὁ διάλογος, ἡ συναίνεση καί ἡ χορήγηση ἐλευθερίας στούς πολῖτες, συμβάλλει στή ἐνδυνάμωση ἐλεύθερων καί ὁλοκληρωμένων ἀνθρώπων μέ φιλελεύθερο καί κριτικό πνεῦμα.

Χρέος τῆς πολιτείας, ἑπομένως, εἶναι, ἐκτός τῶν ἄλλων, ἡ ἐνίσχυση τοῦ ἠθικοπνευματικοῦ ἐπιπέδου τῶν πολιτῶν, μικρῶν καί μεγάλων καί ἡ καλλιέργεια καί ἐνδυνάμωση τῆς ἱκανότητάς τους νά ἐπιλέγουν μέ ἐλευθερία καί ὄχι μέ ἀπειλές καί ἐκφοβισμούς.

Ἡ ἐπιβολή κανόνων, μέσα ἀπό τήν ἄσκηση ὁποιασδήποτε μορφῆς ἐξαναγκασμοῦ, ὁδηγεῖ σέ μιά νομιμόφρονη, ἐπιφανειακή καί φαρισαϊκή ἠθική καί κοινωνικότητα.

Ἔτσι, στό πλαίσιο τῆς περίπτωσης τοῦ ὑποχρεωτικοῦ ἐμβολιασμοῦ, ἡ, μέσῳ τῆς ὁποιασδήποτε ἐπιβολῆς τῆς πολιτείας, συμμόρφωση τῶν πολιτῶν μπορεῖ νά καταλήξει στή νομιμοποίηση καί ἀποδοχή τῆς χρήσεως μή παιδαγωγικῶν μέσων καί μεθόδων, γιά τήν ἐπίτευξη μιᾶς ἐξωτερικῆς καί νομιμοφανοῦς ὑποταγῆς καί νομιμοφροσύνης, πού ἀδυνατεῖ νά συμβάλει στήν ἀνάπτυξη μιᾶς ἐσωτερικῆς ἠθικῆς καί ἐλευθερίας, μέ κοινωνική ἀξία καί προοπτική.

Ἄν οἱ ἠθικοκοινωνικοί κανόνες καταντήσουν νά εἶναι προϊόντα καί μέσα ἐξαναγκασμοῦ, καί ὄχι πράξεις ἐλευθερίας, συνείδησης καί ἀμοιβαίας συναίνεσης, δέν προάγεται ἡ διά βίου ἀνάπτυξη τῶν πολιτῶν, ἡ ἐλευθερία καί ἡ δημοκρατικότητά τους.

Γιά ὅλους τούς παραπάνω λόγους ἡ πολιτεία ἔχει χρέος νά συμβάλλει στήν καλλιέργεια καί στήν ἀνάπτυξη καί ὄχι στή συρρίκνωση τῶν κριτηρίων τόσο τῶν νέων ὅσο καί τῶν ἐνηλίκων Ἑλλήνων, βοηθῶντας τούς νά ἀναπτύσσουν μιά ἐνεργητική νοημοσύνη, γιά νά μποροῦν νά σκέπτονται καί νά ἀποφασίζουν γιά προσωπικά τούς θέματα, ὅπως εἶναι τά θέματα τῆς ὑγείας, ἀπό μόνοι τους, ἐλεύθερα, μέ ὀρθά κριτήρια καί εὐθύνη καί ὄχι νά κατευθύνονται ὡς νά εἶναι ἄβουλα ὄντα.

Πεποίθησή μας εἶναι ὅτι οἱ ὁποιεσδήποτε πράξεις ἐπιβολῆς τῆς πολιτείας, ἀφενός, δείχνουν ἔλλειψη ἐμπιστοσύνης ἐκ μέρους τῆς πολιτείας ἔναντι τῶν πολιτῶν καί, ἀφετέρου, εἶναι προφανές ὅτι δέν ἔχουν παιδαγωγικά χαρακτηριστικά καί ὅτι, μακροπρόθεσμα, δέν πρόκειται νά ἔχουν ὑγιεῖς καί καρποφόρες παιδαγωγικές συνέπειες γιά μικρούς καί μεγάλους.

Κυριακή 10 Οκτωβρίου 2021

Εβδομαδιαίο  Φυλλάδιο 
«Για τους Γονείς της Ενορίας»

Ιερός Ναός Γενέσιον Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών

Πατήστε πάνω στις φωτογραφίες για να διαβάσετε τα κείμενα

Θεία Κοινωνία στην ... κατάψυξη;!!

 

Όσοι έρχονται εκκλησία για να τους πάν καλά τα πράγματα... κάτι δεν έχουν καταλάβει σωστά!

 

Κυριακή 3 Οκτωβρίου 2021

Εβδομαδιαίο  Φυλλάδιο 
«Για τους Γονείς της Ενορίας»

Ιερός Ναός Γενέσιον Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών

Πατήστε πάνω στις φωτογραφίες για να διαβάσετε τα κείμενα

Μπάσκετ Α.Ο. ΓΑΛΗΝΗ Αγιασμός 2021

Εορτή του Αγίου Ευσταθίου προστάτη του Αθλητικού Ομίλου ΓΑΛΗΝΗ 2021

 

Δικάζομαι!!!

 

Πρωτοπρεσβύτερος

Ἀναστάσιος Κ. Γκοτσόπουλος

Ἐφημέριος Ἱ. Ν. Ἁγ. Νικολάου Πατρῶν

τηλ. 6945-377621,  agotsopo@gmail.com

                                                                                                                           Πάτρα,  7 . 10 . 2021

ΔΙΚΑΖΟΜΑΙ…

Όπως έχει ανακοινωθεί μου ασκήθηκε δίωξη και πρόκειται να δικαστώ ενώπιον του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Πατρών την προσεχή Δευτέρα 11.10.2021, διότι πέρσι την 25^η Μαρτίου 2020, εορτή του Ευαγγελισμού, επιτέλεσα το ιερατικό και εφημεριακό μου καθήκον ως επιτάσσει η εκκλησιαστική μας παράδοση και η συνείδησή μου.

Να υπενθυμίσω ότι σύμφωνα με την τότε κυβερνητική απόφαση (ΚΥΑ 2867/16.3.20, ΚΥΑ  Δ1α/ΓΠ.οικ. 21285/28.3.20) από 16.3. – 11.4.2020 απαγορευόταν τελείως η τέλεση της Θ. Λειτουργίας σε ολόκληρη την Ελληνική Επικράτεια (ακόμα και στις Ι. Μονές και στο Άγιο Όρος!). Αποτελούσε ποινικό αδίκημα και μόνο η απλή τέλεση της Θ. Λειτουργίας ανεξάρτητα από την παρουσία η μη των πιστών στους ναούς…

Κατά τη διάρκεια της 28ετούς ιερατικής μου διακονίας έχω αξιωθεί άλλες τέσσερις φορές να βρεθώ εγκαλούμενος και κατηγορούμενος διότι δεν υπέκυψα σε πιέσεις και θέλησα να προασπιστώ τα συμφέροντα της ενορίας Αγ. Νικολάου Πατρών, στην οποία είχα τότε ως πρόεδρος του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου την ευθύνη της διοικητικής και οικονομικής διαχείρισης.  Το διακύβευμα τότε (1995-2000) ήταν της τάξεως των 100.000.000 δρχ! Και τις τέσσερις φορές αθωώθηκα και τελικά δικαιώθηκε απολύτως ο Ναός στο σύνολο των απαιτήσεών του κατά την τότε πολυετή διένεξη.

 Αν τότε διακυβεύονταν κάποια σοβαρά υλικά συμφέροντα, στην παρούσα περίπτωση διακυβεύεται η ίδια η προσωπική και ιερατική τιμή και αξιοπρέπεια, το συνταγματικό δικαίωμα της θρησκευτικής λατρείας του λαού μας και κυρίως η ιερατική διακονία και αξιοπρέπεια του Ορθοδόξου-Έλληνα παπά.

Όπως σημείωσα πέρσι, στις από 15.9.2020 εξηγήσεις μου στον αρμόδιο Εισαγγελέα (βλ. συνημμένο), η άσκηση δίωξης για τέτοιο “αδίκημα”, αποτελεί ξεχωριστή τιμή για ένα ιερέα και έτι πλέον ^. την ύψιστη τιμή -το ανώτατο οφίκιο κατά την εκκλησιαστική ορολογία- μετά την ιεροσύνη, συνιστά η καταδίκη του επειδή επιτέλεσε το ιερατικό του καθήκον.   

Υπάρχει όμως μία σκιά που σκιάζει την απονεμηθείσα αυτή ιδιαίτερη τιμή: Το γεγονός ότι στην πατρίδα μας, που εορτάζει εφέτος τα 200 χρόνια από την αποτίναξη του Οθωμανικού ζυγού, η Νομοθετική Εξουσία εξουσιοδότησε τους αρμόδιους της Εκτελεστικής να απαγορεύσουν τελείως την τέλεση της Θ. Λειτουργίας και η αρμόδια Δικαστική Εξουσία θεωρεί ως έγκλημα την τέλεση της Θ. Ευχαριστίας τους δε υπεύθυνους ιερείς που τόλμησαν να ιερουργήσουν ως εγκληματίες, η δε Εκκλησιαστική Ηγεσία παρακολουθεί, στην καλύτερη περίπτωση, αμήχανη!

Αν αναλογιστώ ότι παρόμοια διάταξη νόμου, ποινικοποίησης της τέλεσης της Θ. Λειτουργίας, μετά τον θάνατο του Διοκλητιανού (311 μΧ) ίσχυσε στην Ευρώπη μόνο στην Αλβανία του Ενβὲρ Χότζα (1967-1990), 

αν αναλογιστώ ότι ούτε ο Μωάμεθ ο Πορθητής και οι διάδοχοί του Σουλτάνοι στα  400-500 χρόνια της Τουρκικής σκλαβιάς, ούτε ο Λένιν ούτε ο Στάλιν ούτε ο Τσαουσέσκου τόλμησαν τέτοια ασέβεια εναντίον του ίδιου του εσώτατου πυρήνα της Εκκλησίας, του Μυστηρίου της Θ. Ευχαριστίας, που τόλμησε η Ελληνική Δημοκρατία εν έτει 2020,

ασφαλώς και δεν μπορώ να πανηγυρίζω όσο θα ήθελα για την τιμή της ασκηθείσης δίωξης…

 Για να είμαι ειλικρινής προβληματίστηκα ιδιαίτερα έντονα για τον αν θα πρέπει να υπερασπιστώ εαυτόν ενώπιον της Ελληνικής Δικαιοσύνης ή να Την αφήσω να με τιμήσει καταδικάζοντάς με επειδή ενεργώντας σύμφωνα με την εκκλησιαστική παράδοση και την ιερατική μου συνείδηση λειτούργησα του Ευαγγελισμού μη συμμορφούμενος στις παράλογες και ασεβείς και αντι-συνταγματικές κρατικές απαγορεύσεις.

Ο μοναδικός λόγος που αποφάσισα να υπερασπιστώ εαυτόν είναι ότι ενώ η καταδίκη μου αποτελεί για εμένα υπέρτατη τιμή, ταυτόχρονα αποτελεί:

§ ευθεία πρόκληση στην εκκλησιαστική συνείδηση του πιστού λαού,  

§ όνειδος για την Ελληνική Πολιτεία, η οποία θέλει να διεκδικεί θέση στις σύγχρονες Δημοκρατίες που σέβονται το δικαίωμα της ελευθερίας της θρησκευτικής λατρείας στους πολίτες τους,  και τέλος

§ πρόσθετη αφορμή σκανδαλισμού του πιστού λαού και περαιτέρω κλονισμού της εμπιστοσύνης του προς την εκκλησιαστική Ηγεσία της χώρας μας!

Τελικά, η Ελληνική Δικαιοσύνη επωμίζεται το υπέρτατο καθήκον και καλείται να προστατέψει την Ελληνική Πολιτεία και τη συνταγματική της τάξη…

 

π. Αναστάσιος Γκοτσόπουλος

Πρωτοπρεσβύτερος

π. Ἀναστάσιος Γκοτσόπουλος

Ἐφημέριος

Ἱ. Ν. Ἁγ. Νικολάου Πατρῶν

6945-377621,  agotsopo@gmail.com

Πάτρα  15 . 9 . 2020

 

 

Προς

τον Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Πατρών

Ενταύθα

 

Αναφορικά με την από 7.7.20 Προκαταρκτική Εξέταση που διατάξατε με αφορμή την τέλεση ιερής Ακολουθίας στον  Ι. Ν. Αγ. Νικολάου  Πατρών κατά την εορτή του Ευαγγελισμού (25 Μαρτίου 2020) σας γνωρίζω τα εξής:

1. Ως Ορθόδοξος Έλληνας ιερέας μού ήταν εντελώς αδιανόητο να συμμορφωθώ και να υπακούσω και γι’ αυτό δεν συμμορφώθηκα και δεν υπάκουσα, στην όλως περιττή, παράλογη, ατελέσφορη, αντισυνταγματική και, κυρίως, ασεβή και αντίχριστη ΚΥΑ με αριθμ. 2867/Υ1/16.3.20 (ΦΕΚ Β΄ 872/2020) που απαγόρευε όχι τη συνάθροιση λαού στους Ναούς όλης της επικράτειας, αλλά και αυτή αύτη την τέλεση της Θ. Λειτουργίας (ακόμα και στις Μονές και στο Άγ. Όρος!), κατά την όλως κρίσιμη από λειτουργικής απόψεως περίοδο της  Μ. Τεσσαρακοστής  (βλ. συν. γ,δ,ε).

Παρόμοια διάταξη νόμου, ολοσχερούς απαγόρευσης της Θ. Λατρείας, δηλαδή  ποινικοποίησης της τέλεσης της Θ. Λειτουργίας, ίσχυε στην Ευρώπη μέχρι το 311 μ.Χ. (θάνατος Διοκλητιανού) και στην Αλβανία του Ενβὲρ Χότζα (1967-1990)!  Ούτε ο Μωάμεθ ο Πορθητής ούτε ο Λένιν ούτε ο Στάλιν δεν τόλμησαν τέτοια ασέβεια εναντίον του ίδιου του εσώτατου πυρήνα της Εκκλησίας, του Μυστηρίου της Θ. Ευχαριστίας, που τόλμησε η Ελληνική Δημοκρατία!

 

2. Ως Ορθόδοξος κληρικός είμαι υποχρεωμένος να λειτουργώ διακονώντας το λαό που μου έχει εμπιστευθεί το έλεος του Θεού, υπακούοντας στὴν ιερατική μου συνείδηση καὶ κυρίως συμμορφούμενος με τὴν προσταγὴ τοῦ «Ἀρχηγοῦ καί τελειωτοῦ τῆς πίστεως Κυρίου Ἰησοῦ»: «τοῦτο ποιεῖτε εἰς τὴν ἐμὴν ἀνάμνησιν … ἄχρις οὗ ἂν ἔλθῳ» (Λουκ. 22, 19. 1 Κορ. 11, 26). Σε όποιον, όποιος και αν είναι αυτός, με καλεί να παραβώ τη ρητή Κυριακή εντολή, να περιφρονήσω τη φωνή της συνειδήσεώς μου και να εγκαταλείψω τη διακονία της ενορίας μου επαναλαμβάνω το αποστολικό: «πειθαρχεῖν δεῖ Θεῷ μᾶλλον ἢ ἀνθρώποις» (Πράξ. 5, 40), αναλαμβάνοντας προφανώς και το σύνολο των συνεπειών. Μόνο σοβαρός λόγος υγείας ή τυχόν κανονική ποινή που θα επιβάλει ο επίσκοπός μου (αργία από ιεροπραξία) μπορούν να με εμποδίσουν από τη τέλεση της Θ. Λειτουργίας. Με κανένα τρόπο κρατική διάταξη δεν δικαιούται ούτε νομιμοποιείται να ορίσει  αν  και  πότε  και  πως  θα λειτουργώ!

 

3. Δεν υπήρξε αλλά ούτε μπορούσε να υπάρξει ο παραμικρός κίνδυνος για τη δημόσια υγεία με τη διασπορά του κορωνοϊού από την τέλεση της Θ. Λειτουργίας στο Ναό μας. Η παρέλευση δε εξαμήνου κατά το οποίο ο ιός έχει διασπαρεί στη χώρα μας χωρίς όμως να έχει υπάρξει ούτε μία περίπτωση μόλυνσης που να οφείλεται στη συμμετοχή στη Θ. Λειτουργία επιβεβαιώνει πλήρως τον ισχυρισμό μου και καταρρίπτει κάθε αντίθετο (βλ. συνημ. α,β). Προς επίρρωση των ανωτέρω αναφέρω ότι από την 1^η Αυγούστου 2020 όταν και σημειώθηκε νέα έξαρση των κρουσμάτων του κορωνοϊού στη χώρα μας που υπερβαίνουν τα 370 (10.9.20) και παραμένοντας σταθερά σε τριψήφιο αριθμό ημερησίως, με αριθμό πολλαπλάσιο των κρουσμάτων κατά το δίμηνο Μαρτίου-Απριλίου 2020, όταν και ο ανώτερος αριθμός κρουσμάτων ήταν 156 (21/4/2020), δεν επιβλήθηκε η απαγόρευση τέλεσης της Θ. Λειτουργίας αλλά μόνον η χρήση μάσκας στους χώρους λατρείας τηρουμένων των λοιπών μέτρων υγιεινής και των σχετικών αποστάσεων (βλ. ΚΥΑ 3162/31.7.2020). Δηλαδή μέτρα σαφώς ηπιότερα των όσων επιβλήθηκαν κατά το δίμηνο Μαρτίου-Απριλίου 2020 με υποπολλαπλάσιο τότε αριθμό κρουσμάτων.

           

4. Κατά τον Απ. Παύλο στους Χριστιανούς «ἐχαρίσθη τὸ ὑπὲρ Χριστοῦ, οὐ μόνον τὸ εἰς αὐτὸν πιστεύειν, ἀλλὰ καὶ τὸ ὑπὲρ αὐτοῦ πάσχειν». Αν αυτό ισχύει για τους απλούς πιστούς, πόσο μάλλον εφαρμόζεται σε εμάς τους κληρικούς που έχουμε τιμηθεί με την ιερωσύνη! Υπό αυτό το πρίσμα, επιτρέψτε μου εν απολύτω ειλικρινεία να Σας πω ότι αποτελεί μεγάλη τιμή για ένα ιερέα να του ασκηθεί δίωξη επειδή, παρά τις ατέλειες και αδυναμίες του, αγωνίζεται να είναι συνεπής στην ιερατική του διακονία, στην «ιερά παρακαταθήκη» που έλαβε κατά την ώρα της χειροτονίας του. Ασφαλώς, μέγιστη τιμή θα αποτελέσει η τυχόν καταδίκη για τον ίδιο λόγο. Αυτό όμως που για τον ιερέα αποτελεί τιμή και δόξα θα αποτελέσει ευθεία πρόκληση στην εκκλησιαστική συνείδηση των πιστών και  όνειδος για την Ελληνική Δημοκρατία που θέλει να διεκδικεί θέση στις σύγχρονες Πολιτείες που σέβονται το δικαίωμα της ελευθερίας της θρησκευτικής λατρείας στους πολίτες τους!

 

5. Συνημμένως υποβάλλω και παρακαλώ να συνεκτιμηθούν:

α. Άρθρο μου με τίτλο: «Ἐπιτέλους, τέλος στὰ κρατικὰ καὶ παρακρατικὰ  fake news^. Δεν μολυνόμαστε στην Εκκλησία!» (29.8.20).

β. Άρθρο μου με τίτλο: «Μεταξὺ προφητικοῦ καὶ ψευδοπροφητικοῦ λόγου^. Ο Θεός θα σώσει την Ελλάδα!» (1.9.20).

γ. Η από 30.3.20 Προσφυγή ενώπιον του ΣτΕ της κας Χρ. Μαντά κατά της 2867/16.3.20ΚΥΑ.

δ. Άρθρο του  Καθηγητού Κυρ. Κυριαζόπουλου με τίτλο: «Η προσωρινή απαγόρευση της λατρείας, για την προστασία της υγείας, παραβιάζει τη θρησκευτική ελευθερία» (ΡΟΜΦΑΙΑ, 18.3.20).

ε. Άρθρο των  Κ. Κακογιάννη και Ελ. Καρνιάτη με τίτλο: «Η Υπουργική απόφαση για απαγόρευση λειτουργιών είναι άκυρη, ανυπόσταση και αντισυνταγματική» (ΡΟΜΦΑΙΑ, 23.3.20)

 

Με τιμή και ευχές 

π. Αναστάσιος Γκοτσόπουλος

Πρωτοπρεσβύτερος

Ὁ ὑποχρεωτικός ἐμβολιασμός εἶναι χυδαῖος καί κτηνώδης φασισμός

Εἶμαι κατά τοῦ ὑποχρεωτικοῦ ἐμβολιασμοῦ διά τόν Covid-19

Γράφει ὁ κ. Παναγιώτης Ν. Γκουρβέλος, Καθηγητής Θεολόγος

«Εἶμαι νέος καί ὑγιής καί γι’ αὐτό δέν σκοπεύω νά ἐμβολιαστῶ. Πρόθεση τῆς Πολιτείας καί τῶν ἐντεταλμένων της ἰατρῶν ἦταν νά ἐμβολιαστοῦν κατά τοῦ Covid-19 οἱ ἡλικιωμένοι ἄνω τῶν 70 ἐτῶν καί οἱ εὐπαθεῖς ὁμάδες τοῦ πληθυσμοῦ, οἱ ἔχοντες βαρειά ὑποκείμενα νοσήματα. Ἑπομένως, γιατί ἐγώ νά ἐμβολιαστῶ;» Αὐτά τά σταράτα, μετρημένα καί συνετά λόγια εἶπε σέ συνέντευξή του ὁ κορυφαῖος Ἕλληνας τεννίστας Στέφανος Τσιτσιπᾶς καί εύθύς χύμηξαν ἐπάνω του νά τόν κατασπαράξουν -ἠθικά, ἐννοῶ!-, ὡς ἄλλα ἄγρια θηρία, σύσσωμο τό πολιτικό, δημοσιογραφικό, ἰατρικό καί διανοουμενίστικο κατεστημένο τῆς Πατρίδας μας.

Ὀφείλω ἐξ ἀρχῆς νά διευκρινίσω, ὥστε νά μή παρεξηγηθῶ: Ἡ Ὀρθόδοξη Πίστη μας σέβεται καί τιμᾶ τήν Ἰατρική ἐπιστήμη καί τούς γνήσιους θεράποντές της, τούς γιατρούς, ἤδη ἀπό τήν Παλαιά Διαθήκη (Σοφία Σειράχ, κεφ.38, 1-15). Τά φάρμακα καί, στούς νεώτερους χρόνους, τά ἐμβόλια θεωροῦνται ἀπό τήν Χριστιανική Ἐκκλησία μεγάλα δῶρα τοῦ Παν­αγάθου Πατρός ἡμῶν τοῦ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, πρός θεραπεία ἤ πρόληψη τῶν ἀσθενειῶν καί ἀνακούφιση τοῦ ἀνθρώπινου πόνου. Ἀλλά τότε, γιατί ἐγώ ἔσπευσα νά ἐπικροτήσω τή θέση τοῦ Στέφανου Τσιτσιπᾶ;

Διότι στήν προκειμένη περίπτωση τά πράγματα εἶναι ἐντελῶς διαφορετικά: Σύμφωνα μέ τήν ἐπίσημη ἀνακοίνωση τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Ὀργανισμοῦ Ὑγείας -τοῦ ἀντίστοιχου ΕΟΔΥ-, μέχρι τίς 14 Αὐγούστου τρέχοντος ἔτους, μόνο στίς 27 χῶρες τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἕνωσης, ἔχουμε, ἐξαιτίας τοῦ ἐμβολιασμοῦ τους κατά τοῦ κορωνοϊοῦ, 21.766 ἀνθρώπους νεκρούς. Ναί, θρηνοῦμε μέχρι σήμερα σχεδόν 22.000 νεκρούς(!!!), ἀκριβῶς ἐπειδή ἐμβολιάστηκαν κατά τοῦ Covid-19. Οἱ δέ παρενέργειες ἐξαιτίας τοῦ συγκεκριμένου ἐμβολίου ἀνέρχονται σέ περίπου 2 ἑκατομμύρια, μέ τίς μισές ἀπό αὐτές, τό 1 ἑκατομμύριο δηλαδή, νά εἶναι σοβαρές, ἀνήκεστοι (=ἀθεράπευτες) βλάβες τοῦ ἀνθρώπινου ὀργανισμοῦ!

Νομίζω λοιπόν ὅτι τό ἐμβόλιο γιά τόν κορωνοϊό πιθανόν νά εἶναι ὠφέλιμο γιά τούς ἡλικιωμένους καί τίς εὐπαθεῖς ὁμάδες τοῦ πληθυσμοῦ. Ἄς γίνει ἑπομένως προαιρετικό: αὐτό ἐπιτάσσει ἡ Δημοκρατία μας! Αὐτό ἐπιτάσσει καί ὁ σεβασμός στό ἱερό ἀνθρώπινο πρόσωπο, τό κτισθέν κατ’ εἰκόνα τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ!

Μέχρι σχετικά πρόσφατα γνωρίζαμε ὅτι καταναγκαστικά ἐμβολιάζονταν μόνον τά ζῶα -ποτέ οἱ ἄνθρωποι! Στή Ναζιστική Γερμανία τοῦ ἀπάνθρωπου Ἀδόλφου Χίτλερ ἄρχισαν γιά πρώτη φορά, μέσα στά φοβερά στρατόπεδα συγκέντρωσης, νά ἐμβολιάζονται καταναγκαστικά, χωρίς τή θέλησή τους, ἄνθρωποι. Καί σήμερα, ἐπί κυβερνήσεως Κυριάκου Μητσοτάκη καί πρόθυμης συγκυβερνήσεως Ἀλέξη Τσίπρα καί Φώφης Γεννηματᾶ, ἐμβολιάζονται ὑποχρεωτικά, στανικά, χωρίς τήν ἐλεύθερη συγκατάθεσή τους, ἄνθρωποι, ἀνθρώπινες ὑπάρξεις! Πρός τό παρόν, ἐμβολιάζονται φασιστικά, χωρίς τήν ἐλεύθερη συναίνεσή τους, οἱ ὑγειονομικοἰ (γιατροί καί νοσηλευτές), ἐνῶ ἡ Κυβέρνηση προτίθεται σύντομα νά ἐμβολιάσει καταναγκαστικά ὅλους τούς ἄντρες καί τίς γυναῖκες τοῦ Στρατοῦ καί τῶν Σωμάτων Ἀσφαλείας. Ἐπίσης, ὅλοι ἀνεξαιρέτως οἱ δημόσιοι καί ἰδιωτικοί ὑπάλληλοι ἀλλά καί οἱ ἐλεύθεροι ἐπαγγελματίες, ἐντέλει ὅλοι οἱ Ἕλληνες ὑποχρεώνονται ἐμμέσως ἀπό τήν Πολιτεία νά ἐμβολιαστοῦν, ἀφοῦ μᾶς ἐκβιάζουν καί μᾶς πιέζουν ἀφόρητα, ἐξαναγκάζοντάς μας νά πληρώνουμε ἐμεῖς οἱ ἴδιοι τίς συχνές διαγνωστικές ἐξετάσεις γιά τόν κορωνοϊό, συρρικνώνοντας ἔτσι τό ἤδη πενιχρό, λόγῳ τοῦ ἀπάνθρωπου καπιταλισμοῦ καί τῶν ἐξ αὐτοῦ ἐπιβαλλομένων ἐπαχθῶν οἰκονομικῶν μνημονίων, εἰσόδημά μας.

Τάσσομαι σθεναρά ὑπέρ τοῦ προαιρετικοῦ ἐμβολιασμοῦ γιά τόν κορωνοϊό καί ἀντιστρόφως, καταδικάζω ἀπερίφραστα τόν Ναζιστικῆς ἐμπνεύσεως ἐφαρμοζόμενο ὑποχρεωτικό ἐμβολιασμό. Σύμφωνα μέ τόν Κώδικα τῆς Νυρεμβέργης, μέ τήν τεράστια ἠθική σημασία, καθότι εἶναι ὁ καρπός τῆς ἱστορικῆς Δίκης τῆς Νυρεμβέργης (1944-1945), πού καταδίκασε τούς θηριώδεις Ναζιστές Γερμανούς ἐγκληματίες πολέμου, μετά τό πέρας τοῦ Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, ἀπαγορεύεται αὐστηρά ὁποιαδήποτε ἰατρική πράξη χωρίς τήν ἐκπεφρασμένη συγκατάθεση τοῦ ἀνθρώπου, τοῦ ἀσθενοῦς.

Καί τί θά ἔπρεπε τότε νά γίνει, ὑφισταμένης τῆς φοβερῆς ἐπιδημίας τοῦ κορωνοϊοῦ; Κατά τήν ταπεινή μου γνώμη θά ἔπρεπε: α)Δεδομένου ὅτι, ὄχι μόνον οἱ ἀνεμβολίαστοι, ἀλλά καί οἱ ἐμβολιασμένοι κολλᾶνε (νοσοῦν) καί μεταδίδουν ἐξ ἴσου στούς συν­ανθρώπους τους τή λοιμώδη αὐτή νόσο, νά ὑποβάλλονται καί αὐτοί σέ συχνά διαγνωστικά τέστ. β)Ἐάν ἡ Κυβέρνηση αὐθαιρέτως ἐπιμένει νά ἐνεργεῖ διαγνωστικά τέστ μόνο σέ μᾶς τούς ἀνεμβολίαστους, τοὐλάχιστον οἱ ἐξετάσεις αὐτές θά ἔπρεπε νά παρέχονται δωρεάν στούς ἀνεμβολίαστους ἀπό τήν Πολιτεία, γιά λόγους ἰσότητας (ἰσονομίας καί ἰσοπολιτείας) ὅλων ἀνεξαιρέτως τῶν Ἑλλήνων πολιτῶν, ἐμβολιασμένων καί ἀνεμβολίαστων. Δωρεάν τό ἐμβόλιο αὐτοί, δωρεάν τίς διαγνωστικές ἐξετάσεις ἐμεῖς! γ)Ἀφοῦ σύμφωνα μέ τίς ρητές διαβεβαιώσεις τῆς Πολιτείας καί τῶν ἐντεταλμένων της εἰδικῶν ἰατρῶν, οἱ ἐμβολιασμένοι καθίστανται ἄτρωτοι καί ἀπρόσβλητοι ἀπό τήν βαρειά αὐτή λοιμική νόσο, ἀποκτώντας μέσω τοῦ ἐμβολιασμοῦ τους τήν ποθητή τεχνητή ἀνοσία, τότε γιατί καί πῶς κινδυνεύουν ἀπό ἐμᾶς τούς ἀνεμβολίαστους; Προσωπικά, μοῦ εἶναι ἀδύνατο νά τό καταλάβω!

Κλείνω τίς σκέψεις μου, προτείνοντας στόν ἀξιότιμο κύριο Πρωθυπουργό τῆς χώρας μου νά μιμηθεῖ καί στό προκείμενο θέμα τόν μεγάλο Ἕλληνα Κυβερνήτη, τόν πραγματικά Ἅγιο τῆς πολιτικῆς, τόν ἀνυπέρβλητο Ἰωάννη Καποδίστρια καί νά πράξει ὅ,τι ἔκανε αὐτός στήν περίπτωση μέ τίς πατάτες: ὅπως ἀπέθεσε ὁ Ἰωάννης Καποδίστριας τίς μόλις εἰσαχθεῖσες στήν Πατρίδα μας πατάτες στήν προκυμαία τοῦ λιμανιοῦ τῆς τότε πρωτεύουσας τῆς Ἑλλάδας, τοῦ Ναυπλίου, διατάζοντας τήν Ἀστυνομία νά τίς φρουρεῖ μέρα -νύχτα, στήν πραγματικότητα ὅμως διερμηνεύοντας στούς ἀστυνομικούς νά ἀφήνουν τούς Ναυπλιῶτες νά παίρνουν ὅσες πατάτες θέλουν, ἔτσι ἀκριβῶς νά πράξει ὁ σεβαστός κύριος Πρωθυπουργός: νά παραθέσει τά ἐμβόλια κατά τοῦ Covid-19 ἐνώπιόν μας, καί νά πείσει μέ ἀτράνταχτα ἐπιστημονικά ἐπιχειρήματα ὅλων τῶν εἰδικῶν Ἰατρῶν (λοιμωξιολόγων) ὅτι τά συγκεκριμένα ἐμβόλια εἶναι καί ἀσφαλῆ (μή βλαπτικά) καί ἀποτελεσματικά καί ὠφέλιμα. Τότε, ἐγώ πρῶτος θά σπεύσω νά ἐμβολιαστῶ!

Τι πρέπει να μάθουν τα μικρά παιδιά, οπωσδήποτε;

 

Εφημερίδα "ΔΙΨΩ" ΙΟΥΝΙΟΣ 2021

Δ Ι Ψ Ω

Από την Ελληνορθόδοξη Κοινωνία Προσώπων «ΔΙΨΩ»

Ιούνιος 2021

Διαβάστε ολόκληρη την Εφημερίδα του Ιουνίου. 

Θα την βρείτε  ΕΔΩ σε μορφή ψηφιακού εντύπου, το οποίο μπορείτε να... ξεφυλλίσετε!

Ὁ φόβος τῆς … ἀγάπης! - π. Τιμόθεος Παπασταύρου

 

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ  ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΟΥ  ΙΩΑΝΝΟΥ  (26  ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ  2021)

«Φόβος οὐκ ἔστιν ἐν τῇ ἀγάπῃ, ἀλλ᾿ ἡ τελεία ἀγάπη 

ἔξω βάλλει τὸν φόβον» (Α΄ Ἰωάν. Δ΄ 18). 

Ἡ Ἀγάπη. 

Ἐὰν ἐρωτήσωμεν, ἀγαπητοί μου, τὸν πολὺ κόσμον διὰ τὸ τί εἶναι ἡ Ἀγάπη, σχεδὸν ἅπαντες θὰ συμφωνήσωσι, ὅτι πρόκειται διὰ τὴν ἰσχυροτέραν συναισθηματικὴν κατάστασιν ἡ ὁποία συμβαίνει πολλάκις εἰς τὰς καρδίας τῶν ἀνθρώπων. Ἅπαντες θεωροῦσιν ὅτι εἶναι τὸ πανίσχυρον ἐκεῖνο συναίσθημα πρὸ τοῦ ὁποίου ὑποχωροῦσι καὶ αἱ πλέον «ἀλύγιστοι» ψυχαὶ καὶ ὁ ἄνθρωπος δείχνει παντελῶς ἀνίσχυρος εἰς τὸ νὰ τὴν … δαμάσῃ! Ἐπαίρονται οἱ «ἀγαπῶντες καὶ ἀγαπώμενοι» ὅτι τὸ τοιοῦτον συναίσθημα εἶναι τόσον γλυκὺ ποὺ δὲν δύναται … νὰ περιορισθῇ καὶ νὰ ὑποταγῇ εἰς τὴν … ἀνθρωπίνην λογικήν! 

Περὶ τῆς τοιαύτης ἀγάπης, ἆραγε, ὁμιλεῖ εἰς τὴν σημερινὴν Ἀποστολικὴν περικοπὴν ὁ σήμερον τιμώμενος Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης ὁ, καὶ ἐπονομαζόμενος, «μαθητὴς τῆς Ἀγάπης»; Ἂς ἴδωμεν … 

Πρῶτος ὁ Κύριος, ἡ Αὐτο-Ἀγάπη, ἐδίδαξε καὶ διέκρινε τὴν … ἀγάπην τοῦ κόσμου ἀπὸ τὴν … ἰδικήν Του, συνιστῶν εἰς τοὺς μαθητάς Του ὀλίγας ὧρας πρὸ τοῦ πάθους Του, … «Καθὼς ἠγάπησέ με ὁ πατήρ, κἀγὼ ἠγάπησα ὑμᾶς· μείνατε ἐν τῇ ἀγάπῃ τῇ ἐμῇ. Ἐὰν τὰς ἐντολάς μου τηρήσητε, μενεῖτε ἐν τῇ ἀγάπῃ μου, καθὼς ἐγὼ τὰς ἐντολὰς τοῦ πατρός μου τετήρηκα καὶ μένω αὐτοῦ ἐν τῇ ἀγάπῃ» (Ἰωάν. ΙΕ΄ 9-10). Αὐτὸς πρῶτος ἐδίδαξεν ἡμᾶς, ὅτι … ἀγάπη, σημαίνει θυσία καὶ ὄχι ἀπόλαυσις καὶ ἡδονή! Ἐκεῖνος πρῶτος ἠγάπησεν ἡμᾶς, ἀσχέτως ἐὰν ἡμεῖς τὸν ἀγαπήσαμεν, καὶ ἐνηνθρώπησε καὶ ἐσταυρώθῃ ἐπὶ τοῦ Σταυροῦ καὶ τοιουτοτρόπως … ἐπλήρωσε τὸ ἀντίτιμον τῶν ἁμαρτιῶν ἡμῶν! Ποῖος, ἆραγε, δύναται νὰ καυχηθῇ ὅτι διέπεται ὑπὸ μιᾶς τοιαύτης Ἀγάπης; 

 Μετὰ δὲ τὸν Κύριον, ὁ Θεῖος Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης, εἶναι ἐκεῖνος ὁ Ἀπόστολος ὅστις, περισσότερον ὅλων τῶν ἄλλων ἀναφέρεται καὶ περιγράφει τὴν … Ἀγάπην! Εἶναι ἐκεῖνος ὁ ὑψιπέτης Ἀπόστολος ὅστις, περισσότερον παντὸς ἄλλου, «διείσδυσεν», θὰ ἐλέγωμεν, εἰς τὰ ἄδυτα τῆς Θεότητος καὶ ἐμαρτύρησε περὶ τοῦ Θεοῦ ὅτι, «Ὁ Θεὸς ἀγάπη ἐστί, καὶ ὁ μένων ἐν τῇ ἀγάπῃ ἐν τῷ Θεῷ μένει καὶ ὁ Θεὸς ἐν αὐτῷ» (Α΄ Ἰωάν. Δ΄ 18). Εἶναι ὁ μαθητὴς ἐκεῖνος ὅστις, κατὰ τὴν ὥραν τοῦ Μυστικοῦ δείπνου, καὶ ἐνῶ ὁ Διδάσκαλος μαρτυρεῖ τὸν προδότην Ἰούδαν, ἐκεῖνος … «ἐπιπεσὼν … ἐπὶ τὸ στῆθος τοῦ Ἰησοῦ λέγει αὐτῷ· Κύριε, τίς ἐστιν;» (Ἰωάν. ΙΓ΄ 25), καὶ ἤκουσεν τοὺς κτύπους τῆς Παναγίας καρδίας … ! 

Ἐπίσης καὶ ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, ἔχων … αἴσθησιν τῆς Θείας ταύτης Ἀγάπης, ἐξυμνεῖ ταύτην εἰς τὸν περίφημον, λεγόμενον «ὕμνον τῆς Ἀγάπης» ὅπου, ἀνυψοῖ ταύτην ὑπεράνω τῶν οὐρανῶν καὶ δεικνύει ταύτην ὡς τὴν πρώτην καὶ κυρίαρχον ἀρετὴν τοῦ κατὰ Χριστὸν ἀνθρώπου! Πολὺ θὰ ἤθελον ἵνα ἀντιγράψω ἐν τῷ παρόντι, τὸν τοιοῦτον ὑπέροχον ὕμνον, ἀλλὰ … ὁ περιορισμένος χῶρος δὲν μοῦ τὸ ἐπιτρέπει! Ὅστις ὅμως ἐπιθυμεῖ, ἵνα λάβῃ γνῶσιν τοῦ, τί σημαίνει … ἀγάπη, ἂς ἀναγνώσῃ τὸ 13ον κεφάλαιον τῆς Α΄ πρὸς Κορινθίους, ἐπιστολῆς … Ἐκεῖ θὰ κατανοήσῃ πόσον ἀπέχουσιν αἱ φιλήδονοι καὶ ἁμαρτωλαὶ κοσμικαὶ «ἀγάπαι», ἀπὸ τὴν μίαν καὶ μοναδικήν, πραγματικήν, ἐν Χριστῷ, θυσιαστικὴν ἀγάπην! 

Ἡ ἀγάπη τῶν Ἁγίων. 

Τὴν ὡς ἄνω ἀγάπην, τὴν πραγματικὴν καὶ Θείαν, βλέπομεν νὰ ἐφαρμώζεται καὶ νὰ πραγματοῦται εἰς … τοὺς ἀνθρώπους τοῦ Θεοῦ˙ εἰς τοὺς Ἁγίους τῆς Ἐκκλησίας μας! Εἰς τὰ Ἅγια αὐτὰ πρόσωπα, τὰ ὁποῖα ἠγωνίσθησαν ἵνα «βαδίσωσιν ἐπὶ τῶν ἰχνῶν» τοῦ Κυρίου καὶ Διδασκάλου ἡμῶν, διαπιστοῦμεν ἐκείνην τὴν ἄδολον ἀγάπην πρὸς τὴν λογικήν, ἀλλὰ καὶ ἄλογον κτίσιν! Πρὸς τοὺς ἐχθρούς των καὶ τοὺς φίλους καὶ συγγενεῖς … καὶ πρὸς κάθε πλᾶσμα τοῦ Δημιουργοῦ …! Ἀγάπην ἁγνὴν, ἄδολον, θυσιαστικήν, ἀγάπην χωρὶς … κερδοσκοπίαν καὶ φθόνον, ἀγάπην, … ἐκείνην τὴν κορυφαίαν, τὴν ὑποδειχθεῖσαν ὑπὸ τοῦ Χριστοῦ, … «ἀγαπήσεις Κύριον τὸν Θεόν σου … Αὕτη πρώτη ἐντολή. Καὶ δευτέρα ὁμοία, αὕτη· ἀγαπήσεις τὸν πλησίον σου ὡς ἑαυτόν. Μείζων τούτων ἄλλη ἐντολὴ οὐκ ἔστι» (Μάρκ. ΙΒ΄ 30-31). Αὐτὸ τό … «ὡς ἑαυτόν»,  τὸ ὁποῖον καὶ ὑπογραμμίσαμεν, δείχνει τὸ ὕψος τῆς τοιαύτης ἀγάπης τὴν ὁποίαν ὁ κοσμικὸς καὶ ἄνους ἄνθρωπος δὲν δύναται, … οὔτε κἂν νὰ σκεφθῇ καὶ συλλογισθῇ! Ἔτσι ἠγάπησαν οἱ Ἅγιοι! Ἐχθρός των ἦτο μόνον ὁ κατάρατος καὶ μισάνθρωπος δαίμων καὶ μετὰ τοῦτον, ὁ κακὸς ἑαυτός των!  

Τοὺς δύο τούτους εἶχον εἰς διαρκῆ ἐχθρότητα καὶ ἐμάχοντο μετ’αὐτῶν, χωρὶς συμβιβασμοὺς καὶ ὑποχωρήσεις. Καὶ τὸν μὲν πρῶτον ἐμίσουν ὡς δημιουργὸν τοῦ κακοῦ, τὸν δὲ … κακὸν ἑαυτόν ὡς συνεργοῦντα μετὰ τοῦ πονηροῦ εἰς τὴν ψυχικήν μας ἀπώλειαν! Ἐκεῖνον τὸν … ἑαυτόν, ὅστις ἀρέσκεται εἰς τὸ νὰ μᾶς ἀποπροσανατολίζῃ ἀπὸ τὸ Θεῖον Θέλημα καὶ μᾶς ἐκτρέπει ἐκ τῆς ὁδοῦ τῆς Ἀληθείας. Τὸν «ἑαυτὸν» ἐκεῖνον, τὸν ὁποῖον ἔβλεπεν ὁ Θεῖος Παῦλος ὡς … «ἕτερον νόμον ἐν τοῖς μέλεσί μου ἀντιστρατευόμενον τῷ νόμῳ τοῦ νοός μου καὶ αἰχμαλωτίζοντά με ἐν τῷ νόμῳ τῆς ἁμαρτίας τῷ ὄντι ἐν τοῖς μέλεσί μου. Ταλαίπωρος ἐγὼ ἄνθρωπος! Τίς με ρύσεται ἐκ τοῦ σώματος τοῦ θανάτου τούτου;» (Ρωμ. Ζ΄ 23-24). Τὸν ἑαυτόν μας ἐκεῖνον, ὅστις … συνεργαζόμενος μετὰ τοῦ μυσαροῦ δαίμονος, προσπαθεῖ νὰ μᾶς ὁδηγῇ εἰς τὰς … «ἀλλοτρίας ὁδούς»! 

Ὁ φόβος τῆς … ἀγάπης! 

Ἐρωτοῦν πολλοί˙ «εἶναι κακὸ καὶ ἁμαρτία τὸ νὰ ἀγαπῶ»; Ἡ ἀπάντησις εἶναι πολὺ ἁπλῆ˙ ἐὰν ἡ ὑποτιθεμένη ἀγάπη, εἶναι … ἡ ὡς ἄνω περιγραφεῖσα, εἶναι ἡ ἄδολος καὶ θυσιαστική, εἶναι ἐκείνη ποὺ μᾶς ὑποχρεώνει νὰ βλέπωμεν τὸν … ἄλλον «ὡς ἑαυτόν», εἶναι ἑπόμενον καὶ αὐτονόητον ἡ τοιαύτη Ἀγάπη νὰ εἶναι … ἀρετή! Ἐφ’ ὅσον δὲν ἐνοχλεῖ τὴν συνείδησιν ἡμῶν καὶ δὲν ἀποσκοπεῖ εἰς ἐφαμάρτους καταστάσεις, εἶναι ἐκείνη ἡ ὑποδειχθεῖσα καὶ συνιστωμένη ὑπὸ τοῦ Διδασκάλου! Μία τοιαύτη Ἀγάπη, οὐδέποτε ἐνοχλεῖ τὴν συνείδησιν καὶ κυρίως, … οὐδέποτε φοβίζει καὶ τρομάζει τὸν … ἀγαπῶντα! Μία τοιαύτη εἰλικρινὴς καὶ ἁγία Ἀγάπη, μόνον χαρὰν καὶ ψυχικὴν ἀνάπαυσιν δημιουργεῖ! 

Φίλοι μου ἐν Χριστῷ, «ἡ τελεία ἀγάπη ἔξω βάλλει τὸν φόβον»! Ἐκ τοῦ ἀποτελέσματος, ἂς κρίνωμεν τὴν οἷανδήποτε … ἀγάπην ἥτις ἐπιχειρεῖ ἵνα εἰσβάλῃ εἰς τὰς καρδίας ἡμῶν! Βλέποντες εἰς τὴν καρδίαν μας καὶ κρίνοντες ἐκ τῶν ἐσωτερικῶν πνευματικῶν ἀντιδράσεων, εἶναι βέβαιον ὅτι θὰ καταλάβωμεν, τί ἐστὶν ἐκ τοῦ Θεοῦ καὶ τί … ἐκ τοῦ διαβόλου. Τοῦτο δὲ τὸ κριτήριον παραλλήλως μὲ τὴν γνώμην καὶ κρίσιν τοῦ Πνευματικοῦ, εἶναι … ἀλάνθαστον! 

Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου 

       Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν

Κυριακή 26 Σεπτεμβρίου 2021

Εβδομαδιαίο  Φυλλάδιο 
«Για τους Γονείς της Ενορίας»

Ιερός Ναός Γενέσιον Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών

Πατήστε πάνω στις φωτογραφίες για να διαβάσετε τα κείμενα