Πέμπτη 15 Απριλίου 2021

Ἡ ἀνάγκη τῆς … συμπαθείας. - π. Τιμόθεος Παπασταύρου

 

ΚΥΡΙΑΚΗ  ΤΡΙΤΗ  ΤΩΝ  ΝΗΣΤΕΙΩΝ  (4  ΑΠΡΙΛΙΟΥ  2021)

«Οὐ γὰρ ἔχομεν ἀρχιερέα μὴ δυνάμενον συμπαθῆσαι ταῖς ἀσθενείαις ἡμῶν» (Ἑβρ. Δ΄ 15). 


Ἡ ἀνάγκη τῆς … συμπαθείας. 

Τὸ αἴσθημα τῆς συμπαθείας, εἶναι ἔμφυτον εἰς τὰς καρδίας ὅλων τῶν ἀνθρώπων. Ἀκόμη καὶ Αὐτὸς ὁ Κύριος, ἐπέδειξεν τὴν συμπάθειαν Αὐτοῦ, … κατ’ ἐπανάληψιν πρὸς τὸν ἄνθρωπον. Καὶ κατὰ τοὺς χρόνους τῆς  Παλαιᾶς Διαθήκης, ἀλλὰ καὶ ὅταν μᾶς ἐπεσκέφθῃ «ἐξ ὕψους ὁ Σωτὴρ ἡμῶν», ἔδειξε καὶ ἐξέφρασε τὴν συμπάθειαν καὶ ἀγάπην Του, ὄχι μόνον πρὸς ἐκείνους ποὺ τὸν ἠγάπησαν, ἀλλὰ καὶ πρὸς τοὺς ἐχθροὺς Αὐτοῦ, τοὺς ἀδιστάκτους καὶ σκληροτραχήλους Ἑβραίους, τοὺς σταυρωτάς Του! Ἀκόμη καὶ ἀπ’ ἐκεῖ, ἀπὸ τὰ ξύλα τοῦ Σταυροῦ, δὲν ἔπαυσε νὰ συγχωρῇ καὶ νὰ παρακαλῇ τὸν Οὐράνιον Πατέρα Του, νὰ τοὺς λυπηθῇ καὶ νὰ συγχωρήσῃ τὸ ἔγκλημά των. 

Ταύτην, ὅμως, τὴν συμπάθειαν, εἶχεν ἐπίσης ἀνάγκην Αὐτὸς ὁ Σωτὴρ ἡμῶν καὶ τὴν ἐζήτησεν ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους! Ὅταν ἐπήρχοντο αἱ σκληραὶ ὧραι τοῦ ἑκουσίου πάθους Του καὶ ἔβλεπεν ὅτι οἱ μαθηταί Του δὲν εἶχον ἐννοήσει τὴν κρισιμότητα τῶν στιγμῶν ἐκείνων, τοὺς προεμήνυσεν ὅτι, «Ἰδοὺ ἔρχεται ὥρα, καὶ νῦν ἐλήλυθεν, ἵνα σκορπισθῆτε ἕκαστος εἰς τὰ ἴδια καὶ ἐμὲ μόνον ἀφῆτε· καὶ οὐκ εἰμὶ μόνος, ὅτι ὁ πατὴρ μετ' ἐμοῦ ἐστι» (Ἰωάν. ΙΣΤ΄ 32). Δεικνύων, ἐπίσης, τὴν ἀνάγκην τῆς συμπαραστάσεως ἀλλὰ καὶ συμπαθείας ποὺ ἐζήτει ἀπὸ τοὺς μαθητάς του ἐκεῖ εἰς τὸν κῆπον τῆς Γεθσημανῆ, παρακαλεῖ τούτους… «περίλυπός ἐστιν ἡ ψυχή μου ἕως θανάτου· μείνατε ὧδε καὶ γρηγορεῖτε μετ᾿ ἐμοῦ» (Ματθ. ΚΣΤ΄ 38). Καὶ ὅταν ὁ Πέτρος, εἰς τὸ συνέδριον τῶν ἀνόμων, Τὸν ἀρνεῖται μεθ’ ὅρκου καταρώμενος ἑαυτόν, «ὅτι, οὔκ οἶδα τὸν ἄνθρωπον», «στραφεὶς ὁ Κύριος ἐνέβλεψε τῷ Πέτρῳ» (Λουκ. ΚΒ΄ 61), ὄχι τόσον διὰ νὰ τοῦ ὑπενθυμίσῃ τὰς ὑποσχέσεις του … καὶ τὸν πληγώσῃ, ὅσον διὰ νὰ ἐκφράσῃ τὴν πικρίαν Του διὰ τὴν … ἐγκατάλειψιν ἀκόμη καὶ ἀπὸ … αὐτὸν τὸν Πέτρον! 


Ἡ συμπάθεια τοῦ Μεγάλου Ἀρχιερέως. 

Ὅμως, τὸ νὰ συμπαθῇ κάποιος, … πέραν τοῦ ὅτι ἡ συμπάθεια αὕτη, ἔρχεται ὡς φυσικὸν ἐπακόλουθον, τῶν δυσκόλων καταστάσεων τὰς ὁποίας διέρχεται ὁ συμπαθούμενος, εἶναι καὶ μία αὐτονόητος κίνησις ἡ ὁποία, ὀλίγην μόνον παρρηγορίαν προσφέρει, χωρὶς βεβαίως τὴν ἀπαιτουμένην ἀποτελεσματικότητα. Συμπαθοῦμεν μέν, ἀλλὰ … τίποτε περισσότερον! Συμπαθοῦμεν, ἀλλὰ μόνον διὰ τῶν λόγων διότι αἱ πράξεις πολλάκις ἀπαιτοῦσι καὶ κόπον καὶ ἔξοδα καὶ πρὸ πάντων ἀποτελεσματικότητα! Συμπαθοῦμε τὸν πτωχὸν καὶ τὸν πλησιάζομε καὶ τὸν παρρηγοροῦμεν, ἀλλ’ ἐκεῖνος ἔχει μᾶλλον ἀνάγκην τὴν ἐπίλυσιν τῶν βιοποριστικῶν προβλημάτων του! «Ἐὰν δὲ ἀδελφὸς ἢ ἀδελφὴ γυμνοὶ ὑπάρχωσι καὶ λειπόμενοι ὦσι τῆς ἐφημέρου τροφῆς, εἴπῃ δέ τις αὐτοῖς ἐξ ὑμῶν, ὑπάγετε ἐν εἰρήνῃ, θερμαίνεσθε καὶ χορτάζεσθε, μὴ δῶτε δὲ αὐτοῖς τὰ ἐπιτήδεια τοῦ σώματος, τί τὸ ὄφελος;» (Ἰακ. Β΄ 15-16). 

Ἐν προκειμένῳ, ὁ Θεῖος Ἀπόστολος Παῦλος, τονίζει τὴν διαφορὰν μεταξὺ τῶν Ἀρχιερέων τοῦ Μωσαϊκοῦ νόμου καὶ τοῦ Μεγάλου Ἀρχιερέως, τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ὁ Ἀρχιερεὺς τῶν Ἑβραίων, εἶχεν ὡς καθῆκον καὶ ὑποχρέωσιν … «ἵνα προσφέρῃ δῶρά τε καὶ θυσίας ὑπὲρ ἁμαρτιῶν, μετριοπαθεῖν δυνάμενος τοῖς ἀγνοοῦσι καὶ πλανωμένοις, ἐπεὶ καὶ αὐτὸς περίκειται ἀσθένειαν» (Ἑβρ. ε΄ 2-3). Ἦτο καὶ αὐτὸς ἁμαρτωλὸς καὶ τὸ μόνο ποὺ ἠδύνατο νὰ προσφέρῃ … ἦσαν τὰ δῶρα καὶ αἱ θυσίαι, καὶ διὰ τὰς ἁμαρτίας τοῦ λαοῦ ἀλλὰ καὶ τὰς ἰδικάς του. Ὁ Κύριος, ὅμως, εἶναι ὁ ἐκλεκτὸς τοῦ Θεοῦ καὶ … ἐλθὼν εἰς τοὺς ἀνθρώπους διὰ νὰ σώσῃ αὐτούς, ὁ … «πεπειραμένος …  κατὰ πάντα καθ' ὁμοιότητα χωρὶς ἁμαρτίας» καὶ «δυνάμενος συμπαθῆσαι ταῖς ἀσθενείαις ἡμῶν» (Ἑβρ. δ΄ 15). Εἶναι Ἐκεῖνος ὅστις ἔρχεται ἵνα προσφέρῃ ἑαυτὸν θυσίαν ἐξιλαστήριον ὑπὲρ ἡμῶν, δεικνύων κατὰ τὸν ὑπέροχον τοῦτον τρόπον τὴν ἀγάπην Του καὶ συμπάθειάν Του πρὸς τὸν πεπτωκότα ἄνθρωπον! Συμπαθεῖ ὁ Κύριος … οὐσιαστικῶς, καὶ ἀφ’ ἑνός, κινεῖται ἀνὰ μέσον τῶν ἀνθρώπων καὶ προσφέρει ἀφειδῶς τὴν διδασκαλίαν Του, τὰ θαύματά Του ἀκόμα καὶ τὸν … πόνον Του, συμπαριστάμενος καὶ συμπαθῶν τὸν ὀδυνώμενον ἄνθρωπον! Ἀφ’ ἑτέρου, ὅμως, προσφέρει ἑαυτὸν θυσίαν ζῶσαν καὶ διὰ τοῦ Τιμίου Αὐτοῦ Αἵματος, «καθαρίζει ἡμᾶς ἀπὸ πάσης ἁμαρτίας» (Α΄ Ἰωάν. Α΄ 7).

Ποσάκις βλέπομεν τὸν Διδάσκαλον ἵνα συμπονῇ εἰς τὸν ἀνθρώπινον πόνον, ἀλλὰ καὶ εἴς τινας ἄλλας περιπτώσεις, νὰ ἐκφράζῃ τὴν συμπάθειαν καὶ τὸν πόνον Του ἀκόμη καὶ … δακρύων καὶ κλαίων! Δὲν ἦλθεν ἐπὶ τῆς γῆς ἵνα ἐπιπλήξῃ καὶ ἐπιτιμήσῃ καὶ τιμωρήσῃ τὸν ἁμαρτωλόν, ἀλλὰ διὰ νὰ «καλέσῃ … ἁμαρτωλοὺς εἰς μετάνοιαν». Ἦλθεν, ἵνα … παρακάμψῃ τὴν αὐστηρότητα τοῦ Μωσαϊκοῦ νόμου, καὶ δείξῃ εἰς ἡμᾶς τὸ μέγα Αὐτοῦ καὶ πλούσιον ἔλεος! Συγχωρεῖ τὰς ἁμαρτίας πάντων ὅσων προσέρχονται ἐν μετανοίᾳ πρὸς Αὐτόν, καὶ ἐκπλήσσει διὰ τοῦ τοιούτου τρόπου, τοὺς προσκεκολλημένους εἰς «τὸ γράμμα τοῦ νόμου», Γραμματεῖς καὶ Φαρισαίους! «Τί οὗτος οὕτω λαλεῖ βλασφημίας; τίς δύναται ἀφιέναι ἁμαρτίας εἰ μὴ εἷς ὁ Θεός; (Μάρκ. Β΄ 7). Συμπαθεῖ τοὺς μετανοοῦντας, Τελώνην, πόρνην, ἄσωτον υἱόν, Ζακχαῖον, τοὺς δύο παραλύτους, τὸν ληστὴν ἐπὶ τοῦ Σταυροῦ, καὶ συγχωρεῖ τούτους ἀπὸ τῶν ἁμαρτιῶν των … ἀκόμη δὲ καὶ αὐτοὺς τούτους τοὺς σταυρωτάς Του, οἱ ὁποῖοι, δυστυχῶς, δὲν ἀπεδέχθησαν τὴν συγχώρησιν …! 

Ἡ συμπάθεια, ὅμως, τοῦ Μεγάλου Ἀρχιερέως, συνεχίζει νὰ δεικνύεται διὰ μέσου τῶν αἰώνων καὶ εἰς ἡμᾶς, καὶ ταύτην τὴν συμπάθειαν βιώνουσι, ὅσοι ἤθελον καὶ θέλουσι … ἐζήτουν καὶ ζητοῦσι, τὸ ἔλεος καὶ τὴν φιλανθρωπίαν τοῦ Κυρίου! Ἐκεῖνος ὅστις ἐδίδαξεν ἡμᾶς διὰ τῆς γνωστῆς παραβολῆς, τὴν ἄφεσιν τῶν «μυρίων ταλάντων», καμφθεὶς εἰς τὰς παρακλήσεις τοῦ ἀχαρίστου ἐκείνου ὀφειλέτου, … εἶναι ὁ Ἴδιος ὅστις προτίθεται, ἵνα συγχωρήσῃ καὶ εἰς ἐκείνους οἵτινες καὶ σήμερον παρακαλοῦσι Τοῦτον καὶ … ὑπὲρ τὰ μύρια ταῦτα τάλαντα! Προσερχόμενοι καὶ μετέχοντες εἰς τὰ σωτηριώδη καὶ μέγιστα δῶρα τῆς Φιλανθρωπίας Αὐτοῦ, δηλαδή, τῆς Ἐξομολογήσεως καὶ τῆς Θείας Κοινωνίας, ζῶμεν … εἰς τὴν Ἀγάπην Αὐτοῦ καὶ ἀπολαμβάνωμεν τῆς Θείας Αὐτοῦ συμπαθείας. Εἶναι, «ὁ δυνάμενος συμπαθῆσαι ταῖς ἀσθενείαις ἡμῶν»! 

Ἂς μὴν παύσωμεν, λοιπόν, προσερχόμενοι «μετὰ παρρησίας τῷ θρόνῳ τῆς χάριτος, ἵνα λάβωμεν ἔλεον καὶ χάριν εὕρωμεν εἰς εὔκαιρον βοήθειαν» (Ἑβρ. Δ΄ 16). Ἀμήν. 


Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου 

       Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν


Δεν υπάρχουν σχόλια: