Κοπή Βασιλόπιτας Πανελλήνιου Σωματείου Ορθοδόξου Ιεραποστολής "Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ"

 

Η απολογία του πατρός Αναστασίου Γκοτσόπουλου

 

Απολογία π. Αναστασίου Γκοτσοπούλου

Ενώπιον του Τριμελούς  Πλημμελειοδικείου Πατρών,  13.1.2025.

Κύρια Πρόεδρε,

Αν θα ηθελα να περιορισω σε μια φραση την απολογια μου, με τον αυξημενο κινδυνο να παρεξηγηθω και να θεωρηθω ότι ειμαι προκλητικος ενωπιον του σεβαστου Δικαστηριου σας θα ελεγα ότι εδώ δεν κρινεται  ή, ορθοτερα, δευτερευοντως κρινεται η ενοχη ή η αθωότητα μου, υποθεση που δεν είναι και τοσο σοβαρη,  αλλα κρινεται ΚΥΡΙΩΣ και ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ η σοβαροτητα και ο σεβασμος της Ελληνικης Πολιτειας απεναντι στην Ορθοδοξη Εκκλησια και στη δυσχιλιοχρονη παραδοση της και αφ ετερου στις διαταξεις  περι ελευθεριας της θρησκευτικης συνειδησης και λατρειας  τοσο του Ελληνικου Συνταγματος οσο και της Ευρωπαικης Συμβασης Δικαιωματος του Ανθρωπου  και του Προσθετου Πρωτοκολλου.

Εάν το σεβαστο Δικαστηριο σας κρινει ότι η συγκεκριμενη ΚΥΑ, που ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΕ ΕΝΤΕΛΩΣ την τελεση Θ. Λειτουργιας και ολων των ιερων Ακολουθιων, μεσουσης της Μ. Τεσσαρακοστης 2020, παρεβαινοντας προκλητικα στη θρησκευτικη συνειδηση των Ορθοδοξων πιστων, στο αυτοδιοικητο της Εκκλησιας της Ελλαδος και στην ολοκληρωτικη απαγορευση της Θ. Λατρειας ηταν νομιμη και συμφωνη με τις διαταξεις του ελληνικου Συνταγματος και της ΕΣΔΑ ας με καταδικασετε, διοτι απολυτως συνειδητα και χωρις κανενα ενδοιασμο την παραβιασα τελώντας τη Θ. Λειτουργια ανημερα του Ευαγγελισμου 2020 στην ενορια μου και, ασφαλως, αν χρειαστει θα το ξανακανω…

Δεν ειχα ποτε το παραμικρο δίλλημα να συμορφωθω με τετοια διαταξη απαγορευσης της Θ. Λ. 

Παρακαλω να μου επιτρεψετε να ειμαι λιγο αναλυτικος αλλα παραλληλα και συντομος.

Κατά την 30χρονη και πλεον ιερατική μου διακονία βρέθηκα άλλες 4 φορές εγκαλούμενος και κατηγορούμενος για την προστασία των συμφερόντων του Ι. Ναού στον οποίο υπηρετώ. Τότε το διακύβευμα ήταν της τάξεως των 100.000.000 δρχ.

Α. Τώρα όμως πρόκειται για πολύ πιο σοβαρή υπόθεση: διακυβεύεται η ίδια η ιερατική μου υπόσταση και το δικαίωμα που έχω ως Έλληνας πολίτης και κληρικός να λατρεύω το Θεό και να επιτελώ τα ιερατικά μου καθήκοντα, όπως επιτάσσουν οι κανόνες της Εκκλησίας και η εκκλησιαστική μας παράδοση και προστατεύει το Ελληνικό Σύνταγμα και οι Διεθνείς Συμβάσεις περί προστασίας των θεμελιωδών ατομικών δικαιωμάτων.

Κατηγορούμαι διότι στις 25 Μαρτίου 2020, εορτή του Ευαγγελισμού, λειτούργησα στον Ι. Ν. Αγ. Νικολάου Πατρών παραβιάζοντας κυβερνητική απόφαση η οποία απαγόρευε την «τέλεση  κάθε είδους λειτουργιών και ιεροπραξιών σε όλους ανεξαιρέτως τους χώρους θρησκευτικής λατρείας» Η απαγόρευση αυτή αφορούσε ολόκληρη την ελληνική επικράτεια ακόμα και τις Ι. Μονές και το Άγ. Όρος!

Δηλαδή δεν είχαμε απαγόρευση προσέλευσης και συμμετοχής πιστών στη λατρεία ή συνωστισμού λαού, ουτε απλο περιορισμο του διακιωματος της Θ. Λατρειας αλλά καθολική απαγόρευση της δημόσιας λατρείας. Ουσιαστικά και τυπικά η Ελληνική Πολιτεία ποινικοποίησε την τέλεση της Θ. Λ. και γενικότερα ποινικοποίησε τη Θ. λατρεία και αυτό ανεξάρτητα με τον αριθμό συμμετεχόντων σε αυτή. 

Είναι προφανές ότι μου ήταν εντελώς αδύνατον να αποδεχθώ και να συμμορφωθώ σε μια τέτοια κυβερνητική απόφαση 1. ως Χριστιανός και μάλιστα Ορθόδοξος, 2. ως Ορθόδοξος ιερέας και 3. ως Έλληνας πολίτης. 

1. Ως Χριστιανός και δη Ορθόδοξος πιστός διότι η  Θ. Λ. είναι η βάση και το θεμέλιο της εκκλησιαστικής, χριστιανικής μας ζωής. Η ατομική προσευχή δεν μπορεί να αντικαταστήσει ή να υποκαταστήσει τη Θ. Ευχαριστία. Για την Ορθόδοξη θεολογία και την εκκλησιαστική μας παράδοση η Θ. Λ. και μόνο αυτή και όχι η ατομική προσευχή, είναι η φανέρωση και η ουσία της Εκκλησίας. Δεν είναι μία απλή προσευχή αλλά ο εσώτατος πυρήνας της ζωής και της ίδιας της υπάρξεως της Εκκλησίας. Δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή με κανένα τρόπο και για κανένα λόγο απαγόρευση τέλεσης Θ. Λ.  έστω και για μία ημέρα. Κατάργηση της Θ. Λ. έστω και προσωρινή, έστω και μίας ημέρας,  σημαίνει κατάργηση της ίδιας της Εκκλησίας. Είναι αδιανόητη η Εκκλησία χωρίς Θ.Λ. 

2. Ως Ορθόδοξος ιερέας είμαι υποχρεωμένος να λειτουργώ υπακούοντας στην προσταγή του Αρχηγού της πίστης μας: «τούτο ποιείτε εις την εμήν ανάμνησιν… άχρις ου αν έλθω» και σε ολόκληρη την εκκλησιαστική και λειτουργική μας παράδοση. Με κανένα τρόπο και για κανένα λόγο δεν μπορώ να συμμορφωθώ με οποιαδήποτε κρατική εντολή που απαγορεύει να λειτουργώ. Μόνο σε περίπτωση πνευματικού κωλύματος ή επιτιμίου από τον Επίσκοπο ή τη Σύνοδο (αργία, καθαίρεση) δεν μου επιτρέπεται να ιερουργώ. Δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή κρατική παρέμβαση-αυθαιρεσία στον εσώτατο πυρήνα (interna) της εκκλησιαστικής μας ζωής, στο αν θα λειτουργώ ή όχι. 

Σε όποιον, όποιος και αν είναι αυτός, με καλεί να παραβώ τη ρητή Κυριακή εντολή, να περιφρονήσω τη φωνή της συνειδήσεώς μου και να εγκαταλείψω τη διακονία της ενορίας μου επαναλαμβάνω το αποστολικό: «πειθαρχεῖν δεῖ Θεῷ μᾶλλον ἢ ἀνθρώποις» (Πράξ. 5, 40), αναλαμβάνοντας προφανώς και το σύνολο των συνεπειών.

Θα πρέπει να καταστεί απολύτως σαφές ότι ήταν αδιανόητο να μην λειτουργήσει η ενορία μου την Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως, την Δ΄ και Ε΄ Κυριακή των Νηστειών, το Σάββατο του Λαζάρου, να μην τελεστούν στην ενορία μου Χαιρετισμοί, Ακάθιστος Ύμνος, Μ. Κανόνας και καθημερινά Όρθρος και Εσπερινός. Επιτέλους, ήταν εντελώς πέρα από τις δυνάμεις μου να μην λειτουργήσω την εορτή του Ευαγγελισμού, ημέρα με τριπλό συμβολισμό: 1. Ευαγγελισμός της Θεοτόκου: έναρξη του μυστηρίου της Σωτηρίας μας με τη Σάρκωση του Θεού Λόγου, 2. Ευαγγελισμός του έθνους: έναρξη της εθνικής μας παλιγγενεσίας και 3. Ευαγγελισμός του λαού και της κοινωνίας κατά την κρίσιμη περίοδο του Μαρτίου 2020, τότε που όλα τα ’σκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε ο φόβος του κορωνοϊού και ο τρόμος του θανάτου. 

Ας θυμηθεί, παρακαλώ, το Σεβαστό Δικαστήριό Σας  την κατατρομοκράτηση του λαού στην οποία είχε επιδοθεί η ελεγχόμενη και σιτιζόμενη από την κυβερνητική εξουσία δημοσιογραφία.

Σε αυτή την εποχή της καλά ενορχηστρωμένης κατατρομοκράτησης, της κατασκευασμένης μαυρίλας, του πανικού, της απελπισίας το έργο της Εκκλησίας και του κάθε παπά είναι: να ευ-αγγελίζεται, να φέρνει στο λαό το ευ-αγγέλιο, την καλή αγγελία, ότι υπάρχει διέξοδος, υπάρχει ελπίδα, υπάρχει βεβαιότητα σωτηρίας από οτιδήποτε τυραννάει τον άνθρωπο και την ανθρωπότητα. Το ευ-αγγέλιο ότι η Χάρις του Θεού θα φωτίσει και θα λυτρώσει τον άνθρωπο από την τυραννία του φόβου του θανάτου.

Συνεπώς, η συμμόρφωση στην απαγόρευση της τέλεσης Θ. Λ. σημαίνει κατάλυση του ευαγγελίου και σε τελική ανάλυση κατάλυση της ίδιας της Εκκλησίας και της ιερωσύνης. 

Το έργο του παπά είναι να αντιδρά σε οτιδήποτε στερεί από τον άνθρωπο την ελπίδα, την ελευθερία, την δυνατότητα ορθής κρίσης και ενέργειας.

Το έργο του παπά είναι να μην το βάζει στα πόδια φοβούμενος τον όποιο πραγματικό ή φανταστικό «λύκο». Ο Χριστός προσδιόρισε ως μοναδικό στοιχείο του «καλού ποιμένα» ότι μπροστά στον κίνδυνο δεν φεύγει, δεν κρύβεται, δεν εξαφανίζεται αλλά «την ψυχήν αυτού τίθησι υπέρ των προβάτων», θυσιάζει όχι μόνο την ησυχία του ή την κοινωνική του αξιοπρέπεια αλλά ακόμα και τη ζωή του υπέρ του λαού του,  σε αντίθεση με τον «μισθωτό» ο οποίος «βλέπει τον λύκον (γράψε τον ιό και τη σχετική κρατική και παρακρατική προπαγάνδα) ερχόμενον και αφίησι τα πρόβατα και φεύγει ότι μισθωτός εστί και ου μέλλει αυτώ περί των προβάτων» (Ιω. 10, 11-13).

Συνεπώς, η αποδοχή μίας κρατικής απαγόρευσης Θ. Λ. και η συμμόρφωση σ’ αυτή σημαίνει, κατά τη συνείδησή μου, ότι αυτοακυρώνομαι ως παπάς. Δεν έχει απολύτως κανένα νόημα η ιερωσύνη μου.

3. Ως Έλληνας πολίτης έχω τη συνταγματική υποχρέωση να αντιδράσω στο μέτρο των δυνατοτήτων μου και να αρνηθώ τη σύμπραξη στην περιφρόνηση των συνταγματικών αρχών και διατάξεων μου. Η καθολική και γενική  απαγόρευση τέλεσης δημόσιας Θ. Λατρείας σημαίνει κατάργηση της θρησκευτικής ελευθερίας. Αποτελεί δε ευθεία καταπάτηση των συνταγματικών δικαιωμάτων της πλειοψηφίας του Ελληνικού λαού,  που προστατεύονται από το Σύνταγμα (άρθρο 13) και τις σχετικές Διεθνείς Συμβάσεις περί προστασίας των δικαιωμάτων και κυρίως της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (άρθρο 9 παρ. 2). Μου είναι εντελώς αδύνατον να συμμορφωθώ σε διάταξη που παραβιάζει το Ελληνικό Σύνταγμα και τις Διεθνείς Συμβάσεις προστασίας των θεμελιωδών δικαιωμάτων. 

Παρόμοια διάταξη νόμου, ολοσχερούς απαγόρευσης της Θ. Λατρείας, δηλαδή  ποινικοποίησης της τέλεσης της Θ. Λειτουργίας, ίσχυε στην Ευρώπη μέχρι το 311 μ.Χ. (θάνατος Διοκλητιανού) και στην Αλβανία του Ενβὲρ Χότζα (1967-1990)!  Ούτε ο Μωάμεθ ο Πορθητής ούτε ο Λένιν ούτε ο Στάλιν τόλμησαν τέτοια ασέβεια εναντίον του ίδιου του εσώτατου πυρήνα της Εκκλησίας, του Μυστηρίου της Θ. Ευχαριστίας, που τόλμησε η Ελληνική Δημοκρατία! 

Επίσης, σε καμία άλλη χώρα δεν υπήρξε καθολική απαγόρευση τέλεσης της θ. Λατρείας λόγω της πανδημίας. Περιορισμοί στη συμμετοχή των πιστών υπήρξαν,  αλλά γενική, καθολική απαγόρευση τέλεσης λατρείας πουθενά στο Δυτικό κόσμο ούτε στην ιεραποστολή στην Αφρική.  Η ευαισθησία της δυτικής έννομης τάξης απέναντι στη διά της δημόσιας λατρείας έκφραση της θρησκευτικής συνείδησης είναι τόσο έντονη ώστε έχουμε αποφάσεις στις ΗΠΑ και Γαλλία (ανωτάτων και συνταγματικών δικαστηρίων) που κρίνουν ως αντισυνταγματική την άκριτη και αναιτιολόγητη παρεμπόδιση της λατρείας: 

Γαλλία  29.11.20: Το  Γαλλικό Συμβούλιο της Επικρατείας (Conseil d’ Etat) έκρινε ως αντισυνταγματικό περιορισμό του δικαιώματος της θ. λατρείας το όριο των 30 πιστών για τη συμμετοχή τους στη θ Λατρεία  και διέταξε τη Γαλλική  Κυβέρνηση να αναθεωρήσει το σχετικό διάταγμα, διότι το Δικαστήριο θεωρεί ότι κατ’ αυτό τον τρόπο ένα μεγάλο μέρος των πιστών θα στερηθεί του συνταγματικά αναγνωρισμένου δικαιώματος της λατρείας. 

ΗΠΑ 25.11.20: Το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ (Supreme Court of the United States), αντίστοιχο του Συμβουλίου της Επικρατείας, με την ιστορική απόφασή του «Ρωμαιοκαθολική Επισκοπή του Μπρούκλιν  κατά A. Cuomo, Κυβερνήτη της Ν. Υόρκης» (25.11.20) διακήρυξε με πανηγυρικό τρόπο: «ακόμα και σε μία πανδημία, το Σύνταγμα δεν μπορεί να τεθεί στην άκρη και να λησμονηθεί» και έκρινε ως αντισυνταγματική την παραβίαση του συνταγματικά κατοχυρωμένου δικαιώματος ελευθερίας της λατρείας με τον περιορισμό στην άσκησή της (όριο 10 ή 25 πιστών στους Ναούς), κάνοντας δεκτή την προσφυγή της Ρωμαιοκαθολικής Επισκοπής Μπρούκλιν. 

Β. Ατελέσφορο μέτρο

Με ιδιαίτερη έμφαση θα ήθελα να τονίσω ότι η καθολική απαγόρευση της Θ.Λ. που επιβλήθηκε με τη σχετική ΚΥΑ βάσει της οποίας κατηγορούμαι ήταν μέτρο εντελώς περιττό, υπερβολικό και δυσανάλογης εντάσεως με τον επαπειλούμενο κίνδυνο του ιού και το προσδοκώμενο αποτέλεσμα περιορισμού της πανδημίας. Και αυτό έγινε κατανοητό από την ίδια την Πολιτεία και γι’ αυτό και δεν επαναλήφθηκε παρά το γεγονός ότι τα επιδημιολογικά στοιχεία επιδεινώθηκαν πάρα πολύ.

Είναι λοιπόν ηθικό και λογικό εγώ να διώκομαι βάσει διατάξεων που η ίδια η Πολιτεία αναγνώρισε ότι δεν ήταν πρέπον να εφαρμοστούν και γι’ αυτό και δεν επαναλήφθηκαν;

Γ. Πολιτική απόφαση.

Επιπλέον θα πρέπει να καταστεί απολύτως σαφές ότι η καθολική απαγόρευση της δημόσιας λατρείας ήταν καθαρά πολιτική απόφαση και όχι εισήγηση της αρμοδίας Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων την οποία αποδέχθηκε η Κυβέρνηση. Έγινε ακριβώς το αντίθετο: Εισηγήθηκε το Υπουργείο και συνευδόκησε η Επιτροπή! Αυτό προκύπτει σαφέστατα από τα Πρακτικά της Επιτροπής με αριθμ. 26 και 30,  αντίγραφα των οποίων καταθέτω. Σημειώνεται ότι τα εν λογω πρακτικά δεν δίνονταν στη δημοσιότητα αλλά λάβαμε γνώση κατόπιν προσφυγής που έγινε στο ΣτΕ, το οποίο και διέταξε τη χορήγησή τους. Επίσης, από τα ίδια τα πρακτικά προκύπτει ότι η σχετική απόφαση στερείται οποιασδήποτε αιτιολόγησης και ούτε παραπέμπει σε μελέτες ή σε βιβλιογραφία που να υποστηρίζουν την ολοσχερή απαγόρευση λατρείας σε καιρό πανδημίας. Δεν υπάρχει καμία μελέτη στη βιβλιογραφία που να δικαιολογεί ή έστω να αιτιολογεί τη γενική απαγόρευση δημόσιας λατρείας.

Άλλωστε ουδέποτε στην 2.000χρονη ιστορία της Εκκλησίας υπήρξε απαγόρευση τέλεσης Θ. Λ. ιδιαίτερα σε περιόδους πανδημίας. Ακριβώς τότε  ήταν που οι προσευχές και οι δεήσεις όλου του λαού και οι δημόσιες λιτανείες ήταν πολύ πιο έντονες και τα αποτελέσματα ήταν σωτήρια για το λαό. Το μεγάλο θαύμα με τη λιτάνευση της εικόνας της Προυσιώτισσας στο Αγρίνιο και το Μεσολόγγι την εποχή της ισπανικής γρίπης είναι αδιαμφησβήτητο ιστορικό γεγονός.

Δ. Σκληρό και απάνθρωπο μέτρο

Επίσης, η σχετική ΚΥΑ λόγω της κατάργησης της δημόσιας λατρείας είχε και μία άλλη διάσταση απάνθρωπη και σκληρή στα όρια της βαναυσότητας: Χρησιμοποιήθηκε η Εκκλησία και η λατρεία της για να κατατρομοκρατηθεί ο λαός. Ήταν τραγικές οι εικόνες με τις αστυνομικές επιχειρήσεις με περιπολικά και την ομάδα ΔΙΑΣ έξω από Ι. Ναούς  κατά την ώρα των Χαιρετισμών! Έτσι αυθαίρετα και προκλητικά στερήθηκε ο λαός την ελπίδα και τη δύναμη που λαμβάνει από τη Χάρη του Θεού, την απαντοχή στην οποία θα στηριχθεί για να μην καταρρεύσει. Ποιος μπορεί να μετρήσει τις συνέπειες στην ψυχική υγεία των πολιτών από την κρατική αυθαιρεσία κατά της Εκκλησίας; 

Κύριε Πρόεδρε,

Πού θεμελιώνει άραγε το νομικό και ηθικό δικαίωμα μία ΚΥΑ να στερήσει από το λαό του Θεού τη Θ. Κοινωνία και τη Θ. Χάρη ώστε αυτός ο φοβισμένος λαός να  μην μπορεί να αντλήσει δύναμη και κουράγιο για να αντιμετωπίσει τις δυσκολίες και τη μαυρίλα του θανάτου που είχε σκεπάσει τα πάντα; Μου είναι αδύνατον ως ιερέας να απαρνηθώ την ιδιότητά μου και να συμπράξω στο έγκλημα κατά του λαού και με τη Χάρη του Θεού, δεν συνέπραξα στην κατατρομοκράτηση του λαού. Σε πείσμα όλων όσων ήθελαν και θέλουν το λαό μας φοβισμένο χωρίς λειτουργίες και παρελάσεις με τη Χάρη του Θεού έψαλα στην εορτή του Ευαγγελισμού με όλη μου τη δύναμη: «Ευαγγελίζου γη χαρά μεγάλη, αινείτε ουρανοί Θεού την δόξαν»! 

Επιτέλους, θα πρέπει όλοι να καταλάβουν ότι αυτό περιμένει ο λαός μας από την Εκκλησία: μέσα στη θλίψη να του δίνει τη χαρά, μέσα στην απελπισία να του προσφέρει την ελπίδα, μέσα στη σκοτεινιά του θανάτου να του δείχνει και να τον οδηγεί στη Ζωή. Όλα αυτά είναι ο ίδιος ο Χριστός, στον οποίον πιστεύουμε, Αυτόν και μόνο αναξίως υπηρετούμε και σε Αυτόν και μόνο ελπίζουμε. Αν αυτό είναι έγκλημα, είμαι στη διάθεσή σας. 

Ε. Δεν υπήρξε διασπορά του ιού.

Από την λειτουργική και ιερατική μου στάση και συμπεριφορά δεν υπήρξε καμία διασπορά της πανδημίας! Κατηγορηματικά το λέω και το δηλώνω. 

Κανένας από όσους συμμετείχαν στις Θ. Λ. που τέλεσα δεν κόλλησε κορωνοϊό. Ούτε προέκυψε - ούτε ήταν δυνατόν να προκύψει - ο παραμικρός κίνδυνος διασποράς του ιού κατά την τέλεση της Θ. Λειτουργίας: δεν έχει ποτέ αποδειχθεί διάδοση της πανδημίας λόγω της συμμετοχής στη Θ. Λειτουργία. Αντίθετα έχει αποδειχθεί ότι ακόμα και όταν οι ιερείς ήταν φορείς και νοσούσαν δεν μετέδωσαν στους εκκλησιαζομένους τον ιό.

Η αδιάψευστη 2000χρονη εμπειρία της Εκκλησίας μας επιμαρτυρεί ότι η λατρεία της δεν είναι εστία μολύνσεως και διασποράς της πανδημίας. Αντίθετα είναι πηγή αγιασμού και υπέρβασης όχι μόνο του φόβου του θανάτου, αλλά και αυτού του ίδιου του θανάτου.

 

Κύρια Πρόεδρε,

Αντιλαμβανεσθε ότι στη συνειδηση μου δεν αντιμετώπισα καμμιά σύγκρουση καθηκόντων ουτε καποιο σοβαρό δίλημμα: τήρησης του νόμου που απαγόρευε την τέλεση Θ.Λ. ή υπακοής στην εκκλησιαστική μας παράδοση και τάξη και επιτέλεσης της Θ.Λ. και των διατεταγμένων ιερών Ακολουθιών; Για μένα το ζήτημα ήταν απολύτως ξεκάθαρο: ως Ορθόδοξος πιστός, ως Ορθόδοξος ιερέας, ως Έλληνας πολίτης δεν θα μπορούσα με κανένα τρόπο να παρακούσω τη συνείδησή μου, να περιφρονήσω την εκκλησιαστική μας παράδοση, να παραβιάσω το ελληνικό σύνταγμα και να υπακούσω σε μία παράλογη, ατελέσφορη, απαράδεκτη, αντισυνταγματική και ασεβή Υπουργική Απόφαση και να μην λειτουργήσω την εορτή του Ευαγγελισμού, τη γιορτή της Εκκλησίας μας, τη γιορτή της Πατρίδας μας.

Αν αυτό ήταν έγκλημα αναλαμβάνω την ευθύνη. 

Αν η συνείδηση και η περί δικαίου αντίληψή Σας με θεωρεί ένοχο, καταδικάστε με!

Αποδέχομαι την τιμή αυτή, τη μεγάλη τιμή της καταδίκης επειδή έπραξα ως Ορθόδοξος ιερέας το καθήκον μου.

Αθώος!!!

 

Πρεσβύτερος Ἀναστάσιος Κ. Γκοτσόπουλος

Ἐφημέριος Ἱ. Ν. Ἁγ. Νικολάου Πατρῶν

                                                                                                                   Πάτρα,  13 . 1 . 2025

 

ΑΘΩΟΣ…

Σήμερα η Ελληνική Δικαιοσύνη μού στέρησε την ύψιστη τιμή που μπορεί να αποδοθεί σε ένα ιερέα: να καταδικαστεί επειδή επιτέλεσε το ιερατικό και εφημεριακό του καθήκον για να είναι στοιχειωδώς συνεπής απέναντι στη συνείδησή του, στους ενορίτες του και στο Θεό. 

Ταυτόχρονα όμως η Ελληνική Δικαιοσύνη διαφύλαξε το κύρος της και προστάτεψε την Ελληνική Δημοκρατία και Πολιτεία από το όνειδος και την ντροπή να καταδικαστεί Έλληνας παπάς επειδή “τόλμησε” να λειτουργήσει ανήμερα του Ευαγγελισμού.

Η Ελληνική Δικαιοσύνη με την αθωωτική για το πρόσωπό μου απόφαση αρνήθηκε να εφαρμόσει την όλως περιττή, παράλογη, ατελέσφορη, αντισυνταγματική και, κυρίως, ασεβή και αντίχριστη ΚΥΑ (2867/Υ1/16.3.20) που απαγόρευε όχι τη συνάθροιση λαού στους Ναούς όλης της επικράτειας, αλλά και αυτή αύτη την τέλεση της Θ. Λειτουργίας (ακόμα και στις Μονές και στο Άγ. Όρος!), κατά την όλως κρίσιμη από λειτουργικής απόψεως περίοδο της  Μ. Τεσσαρακοστής 2020! Αρνήθηκε να εφαρμόσει τη διάταξη νόμου ολοσχερούς απαγόρευσης της Θ. Λατρείας, δηλαδή ποινικοποίησης της τέλεσης της Θ. Λειτουργίας, που  ίσχυε στην Εὐρώπη μέχρι το 311 μ.Χ. (θάνατος Διοκλητιανού) και στην Αλβανία του Ενβὲρ Χότζα (1967-1990)!  Ούτε ο Μωάμεθ ο Πορθητής ούτε ο Λένιν ούτε ο Στάλιν δεν τόλμησαν τέτοια ασέβεια εναντίον του ίδιου του εσώτατου πυρήνα της Εκκλησίας, του Μυστηρίου της Θ. Ευχαριστίας, που τόλμησε η Ελληνική Κυβέρνηση εν έτει 2020! 

Οφείλω να καταστήσω απολύτως σαφές, ότι:

Ως Ορθόδοξος πιστός δεν θα μπορούσα να ανεχθώ την απαγόρευση τελέσεως Θ. Λειτουργίας από την κρατική εξουσία,

Ως Ορθόδοξος κληρικός ήμουν υποχρεωμένος, χάριτι και ελέει Θεού,  να λειτουργήσω υπακούοντας στην Κεφαλή της Εκκλησίας που προστάζει: «τούτο ποιείτε εις την εμήν ανάμνησιν», χωρίς να ζητώ την άδεια του Καίσαρα,

Τέλος, ως Έλληνας πολίτης ήμουν και είμαι υποχρεωμένος στο μέτρο των δυνατοτήτων και αρμοδιοτήτων μου να προασπίζομαι το Ελληνικό Σύνταγμα και όχι μόνο να μην επιτρέπω σε κανένα την κατάλυσή του αλλά ούτε καν να την ανέχομαι.

Η απαγόρευση τέλεσης Θ. Λ. αποτελεί κατάλυση των  θεμελιωδών άρθρων 3 (σχέσεις Εκκλησίας-Πολιτείας) και 13 (θρησκευτική ελευθερία) του Ελληνικού Συντάγματος καθώς και της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (άρθρο 9.2) που προστατεύει το δικαίωμα της θρησκευτικής λατρείας.

H Εισαγγελική Αρχή με ιδιαίτερη έμφαση έκανε δεκτούς τους αυτοτελείς ισχυρισμούς του κατηγορουμένου περί αντισυνταγματικότητας των Κυβερνητικών Αποφάσεων, δηλώνοντας επί λέξει: «προσυπογράφω πλήρως σε όλη την έκταση τον ισχυρισμό περί αντισυνταγματικότητας σε όλα τα σημεία και κυρίως σε ότι αφορά την τήρηση της αναλογικότητας. Δεδομένου μάλιστα ότι ο ίδιος ο Νομοθέτης μετά από 8 μέρες ήρε τα συγκεκριμένα μέτρα θεωρώντας αυτά μη αναλογικά, δυσανάλογα. Παρ’  όλα αυτά, παρ΄ ότι σας λέω εκ των πρότερων, προσυπογραφώ πλήρως ό,τι γράφετε εδώ σε σχέση με την αντισυνταγματικότητα, δεν θα σταθώ εκεί… προτείνω την απαλλαγή του κατηγορουμένου»

Η πρόταση του Εισαγγελέα αποτελεί σταθμό,  διότι για πρώτη φορά Εισαγγελική Αρχή δέχεται την αντισυνταγματικότητα των Κυβερνητικών αποφάσεων που αφορούσαν στην κατάργηση της Θ. Λατρείας και στην ποινικοποίηση της Θ. Λειτουργίας.

Η Ελληνική Δικαιοσύνη τελικά απεφάνθη ότι δεν διαπράττει κανένα αδίκημα ο ιερέας, ο οποίος ενεργώντας κατά συνείδηση δεν εφαρμόζει κυβερνητικές αποφάσεις που έρχονται σε αντίθεση με την εκκλησιαστική και λειτουργική μας παράδοση. Με άλλα λόγια, το καθήκον του ιερέα να ενεργεί σύμφωνα με την εκκλησιαστική τάξη υπερτερεί της υποχρέωσης συμμόρφωσης σε κυβερνητικές διατάξεις, όταν, μάλιστα, αυτές βρίσκονται εκτός των ορίων της συνταγματικής νομιμότητας.    

Οφείλω ευχαριστίες στους δικηγόρους μου τον κ. Γ. Ιατρού και τον κ. Ιω. Χατζηαντωνίου, διότι με αδιάσειστη νομική επιχειρηματολογία κονιορτοποίησαν το κατηγορητήριο και απέδειξαν ότι οι ΚΥΑ που απαγόρευσαν την Θ. Λειτουργία δεν ήταν δυνατόν να εφαρμοστούν από Ορθοδόξους κληρικούς.

Ιδιαίτερες ευχαριστίες απευθύνω στον πρωτοπρεσβύτερο και ιατρό του Δημοσίου π. Ευάγγελο Παπανικολάου, ο οποίος παρέστη ως μάρτυρας, διότι με την επιστημονικά τεκμηριωμένη του κατάθεση κατέδειξε ότι από την τέλεση της Θ. Λ. και τη Θ. Κοινωνία των πιστών ούτε προέκυψε ούτε είναι δυνατόν να προκύψει ο παραμικρός κίνδυνος για τη δημόσια υγεία και συνεπώς οι ισχυρισμοί του μάρτυρα κατηγορίας δημοσιογράφου Κ. Φλαμή στερούνται της παραμικρής σοβαρότητας.

Ευχαριστώ πολύ και τους κληρικούς, μοναχούς και λαϊκούς που βρέθηκαν σήμερα στο Δικαστήριο από διάφορα μέρη της Ελλάδος για να εκφράσουν τη συμπαράστασή τους στο πρόσωπό μου, αλλά και τους δεκάδες από ολόκληρη τη χώρα ή μάλλον από όλο τον κόσμο, που μου συμπαραστάθηκαν. Δυστυχώς λόγω του μεγάλου αριθμού των μηνυμάτων δεν μπόρεσα να ανταποκριθώ και να τους ευχαριστήσω προσωπικά. Ζητώ συγγνώμη!

Τέλος, οφείλω να εκφράσω τις ευχαριστίες μου και στον μοναδικό κατήγορό μου δημοσιογράφο Κ. Φλαμή -ο οποίος δεν παρέστη, ως είχε υποχρέωση, αλλά η μαρτυρική του κατάθεση στην πρωτόδικη διαδικασία αναγνώστηκε ολόκληρη- χρησιμοποιώντας τα λόγια του Λυσία: «Οὐ πολλοῦ δέω χάριν ἔχειν, ὦ βουλή, τῷ κατηγόρῳ, ὅτι μοι παρεσκεύασε τόν ἀγώνα τουτονί». Όμως αυτό που για εμένα ως ιερέα είναι υπέρτατη τιμή δεν ξέρω πως μπορεί να αξιολογηθεί για ένα δημοσιογράφο… Αυτό είναι όμως πρόβλημα του κ. Φλαμή…

 Αναστάσιος Γκοτσόπουλος

Πρεσβύτερος 

π. Αναστάσιος Γκοτσόπουλος - Αθωώθηκε!!!

 

Αθωώθηκε πανηγυρικά ο π. Αναστάσιος Γκοτσόπουλος

Το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Πατρών αποφάσισε ομόφωνα την αθώωση του π. Αναστασίου Γκοτσόπουλου για τη Θεία Λειτουργία που τέλεσε στις 25 Μαρτίου 2020, ανήμερα της εορτής του Ευαγγελισμού στον Ι. Ν. Αγ. Νικολάου Πατρών.

Αξιοσημείωτο είναι ότι ο Εισαγγελέας συμφώνησε με τους ισχυρισμούς των δικηγόρων Γ. Ιατρού και Ι. Χατζηαντωνίου περί αντισυνταγματικότητας της ΚΥΑ, που απαγόρευε την τέλεση κάθε ιεροπραξίας για 20 μέρες κατά την περίοδο του κορονοϊού.

Οι δικαστές συμφώνησαν πλήρως με την πρόταση του Εισαγγελέα, ωστόσο βασίστηκαν και στη σύγκρουση καθηκόντων. Με την ανακοίνωση της απόφασης, το ακροατήριο ξέσπασε σε παρατεταμένο χειροκρότημα.

Θυμίζουμε ότι το Μονομελές Πλημμελειοδικείο Πατρών είχε καταδικάσει στις 10 Οκτωβρίου 2022 τον π. Αναστάσιο σε οκτώ μήνες φυλάκιση με αναστολή, με την κατηγορία για παραβίαση της ΚΥΑ, σύμφωνα με την οποία είχε απαγορευτεί η τέλεση κάθε ιεροπραξίας. Ο ίδιος είχε ασκήσει έφεση.

Στα Δικαστήρια της Πάτρας παρευρέθηκε πλήθος πιστών, κληρικών, μοναχών και λαϊκών, προκειμένου να εκφράσουν τη συμπαράστασή τους προς τον κληρικό της Μητροπόλεως Πατρών.

Στην απολογία του ο π. Αναστάσιος τόνισε ότι ως Χριστιανός Ορθόδοξος, ως Ορθόδοξος κληρικός και ως Έλληνας πολίτης δεν μπορεί να αποδεχθεί την καθολική απαγόρευση τέλεσης της Θείας Λειτουργίας, όπως είχε αποφασιστεί για 20 περίπου μέρες εν μέσω πανδημίας.

Συγκεκριμένα, επισήμανε: «Δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή με κανένα τρόπο και για κανένα λόγο απαγόρευση τέλεσης Θ. Λ. έστω και για μία ημέρα. Κατάργηση της Θ. Λ. έστω και προσωρινή, έστω και μίας ημέρας, σημαίνει κατάργηση της ίδιας της Εκκλησίας. Παρόμοια διάταξη νόμου, ολοσχερούς απαγόρευσης της Θ. Λατρείας, δηλαδή ποινικοποίησης της τέλεσης της Θ. Λειτουργίας, ίσχυε στην Ευρώπη μέχρι το 311 μ.Χ. (θάνατος Διοκλητιανού) και στην Αλβανία του Ενβὲρ Χότζα (1967-1990)! Ούτε ο Μωάμεθ ο Πορθητής ούτε ο Λένιν ούτε ο Στάλιν τόλμησαν τέτοια ασέβεια εναντίον του ίδιου του εσώτατου πυρήνα της Εκκλησίας, του Μυστηρίου της Θ.Ευχαριστίας, που τόλμησε η Ελληνική Δημοκρατία!»

Έκλεισε δε την απολογία του με τα εξής λόγια: «Αν αυτό ήταν έγκλημα αναλαμβάνω την ευθύνη. Αν η συνείδηση και η περί δικαίου αντίληψή Σας με θεωρεί ένοχο, καταδικάστε με! Αποδέχομαι την τιμή αυτή, τη μεγάλη τιμή της καταδίκης επειδή έπραξα ως Ορθόδοξος ιερέας το καθήκον μου».

Νωρίτερα, ο ιερέας και ιατρός π. Ευάγγελος Παπανικολάου που παρέστη ως μάρτυρας, ανέφερε ότι ιερέας που δε λειτουργεί στην εορτή του Ευαγγελισμού, δεν είναι ιερέας.

Πρόσθεσε δε ότι και στο Καμερούν που διακονεί ως κληρικός, ουδέποτε καταργήθηκε η Θεία Λειτουργία, παρά το γεγονός ότι πολλές επιδημίες εκεί είναι σε έξαρση.

ΕΦΕΣΗ υπέρ της… ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ - π. Αναστάσιος Γκοτσόπουλος

 

Πρεσβύτερος

Ἀναστάσιος Κ. Γκοτσόπουλος

Ἐφημέριος Ἱ. Ν. Ἁγ. Νικολάου Πατρῶν

                                                                                   Πάτρα,  7 . 1 . 2025

 

ΕΦΕΣΗ υπέρ της…

ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ

 

Πριν από δύο χρόνια η Ελληνική Δικαιοσύνη με την 4734/10.10.2022 απόφαση του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Πατρών μού απένειμε την ύψιστη τιμή, το ανώτατο οφίκιο, που μπορεί να αποδοθεί σε ένα ιερέα: με καταδίκασε σε 8 μήνες φυλάκιση με αναστολή, επειδή τέλεσα τη Θ. Λειτουργία την εορτή του Ευαγγελισμού, στις 25 Μαρτίου 2020, δηλαδή επειδή επιτέλεσα το ιερατικό και εφημεριακό μου καθήκον και προσπάθησα να είμαι στοιχειωδώς συνεπής απέναντι στη συνείδησή μου, στους ενορίτες μου, στην εκκλησιαστική μας παράδοση και στο Θεό.

Όπως είχα δηλώσει τότε, σε εμάς τους Χριστιανούς, κατά τον Απ. Παύλο, «ἐχαρίσθη τὸ ὑπὲρ Χριστοῦ, οὐ μόνον τὸ εἰς αὐτὸν πιστεύειν, ἀλλὰ καὶ τὸ ὑπὲρ αὐτοῦ πάσχειν», δηλαδή έχει «χαρισθεί», είναι χάρισμα, δώρο, όχι μόνο να πιστεύουμε σε Αυτόν αλλά και να υποφέρουμε γι’ Αυτόν. Όχι πως μια τέτοια καταδίκη από Μονομελές είναι κάτι τόσο σοβαρό αλλά έστω είναι μια μικρή, ελάχιστη όχληση, που ταράζει για λίγο τα νερά της κοινωνικής βόλεψής μας, της κοινωνικής μας καταξίωσης χάριν του σταυρωθέντος Χριστού…

Συνεπώς, δόξα τω Θεώ για την τιμή της καταδίκης!

 

Ταυτόχρονα όμως η Ελληνική Δικαιοσύνη με την απόφασή της αυτή  προσέβαλε την Ελληνική Δημοκρατία κατατάσσοντάς την ως τη δεύτερη Πολιτεία στην Ευρώπη κατά τους τελευταίους 17 αιώνες, μετά την Αλβανία του Ενβέρ Χότζα, όπου η τέλεση και μόνο της Θ Λειτουργίας στην εορτή του Ευαγγελισμού συνιστά ποινικό αδίκημα, και ο ιερέας που τολμά να λειτουργήσει -ανεξαρτήτως αριθμού πιστών - πρέπει να φυλακιστεί. Ούτε οι Σουλτάνοι, ούτε ο Λένιν, ούτε ο Στάλιν δεν είχαν ενεργήσει κατ’ αυτόν τον τρόπο…

Η Ελληνική Κυβέρνηση και όσοι με όποιο τρόπο συνευδόκησαν στη σχετική διάταξη (ΚΥΑ με αρ. 2867/Υ1/16.3.20) θα πρέπει να αισθάνθηκαν υπερήφανοι για το κατόρθωμά τους… Τους αφιέρωσα τότε την καταδικαστική μου απόφαση προς καταισχύνη τους!

Υπενθυμίζω ότι από 16.3-11.4.2020 (Β΄ Κυριακή Νηστειών έως και Σάββατο Λαζάρου) με κοινή Υπουργική Απόφαση απαγορεύθηκε εντελώς η τέλεση Θ. Λειτουργίας και κάθε άλλης Ακολουθίας και ιεροπραξίας στους Ι. Ναούς ακόμα και χωρίς πιστούς. Είχε ποινικοποιηθεί η τέλεση της Θ. Λειτουργίας!  Επιτρεπόταν μόνο η ολιγόλεπτη ατομική προσευχή εντός των Ι. Ναών με παρουσία ενός πιστού ανά 10m².

 

Οι αρχικές μου σκέψεις ήταν να μην εφεσιβάλω την καταδικαστική  απόφαση, διότι, πραγματικά, την θεωρώ τιμητική για το πρόσωπό μου! Υπακούοντας όμως σε πρόσωπα τα οποία εκτιμώ ως πραγματικά πνευματικούς και χαριτωμένους ανθρώπους αποφάσισα να καταθέσω έφεση όχι χάριν εμού,  γιατί, επαναλαμβάνω,  η καταδίκη αυτή αποτελεί τιμή και δόξα για το πρόσωπό μου, αλλά για να αποκατασταθεί η αξιοπρέπεια και η σοβαρότητα της Ελληνικής Δικαιοσύνης και συνακόλουθα της Ελληνικής Δημοκρατίας, ως θεσμών που σέβονται, ως έχουν υποχρέωση, την Ορθόδοξη Εκκλησία, το Ελληνικό Σύνταγμα και τις σχετικές Διεθνείς Συνθήκες που προστατεύουν την ελευθερία της λατρείας. 

Η απόφαση να εφεσιβάλω την καταδίκη μου εδραιώθηκε από την Εισαγγελική πρόταση, η οποία μεταξύ άλλων ανέφερε και τα εξής αδιανόητα για την κυβερνητική απαγόρευση τέλεσης Θ. Λειτουργίας ακόμα και χωρίς πιστούς: «πρόκειται για ένα περιορισμό της λογικής άσκησης ενός ατομικού δικαιώματος και δεν προέβλεπε την αποτροπή της ατομικής άσκησης του δικαιώματος, διότι κάλλιστα οι πιστοί μπορούσαν να προσευχηθούν και τα λοιπά.   Καταλήγοντας, θεωρώ ότι ο περιορισμός της θρησκευτικής λατρείας δεν μπορεί, καθόλου δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι έρχεται σε αντίθεση με τα άρθρα 3, 13 και 25  του Συντάγματος»!

Κατά την Εισαγγελική Αρχή η παντελής απαγόρευση τέλεσης της Θ. Λειτουργίας και κάθε άλλης Ακολουθίας στους Ι. Ναούς από 16.3-11.4.2020 (μεσούσης της Μ. Τεσσαρακοστής) δεν συνιστά καταστρατήγηση του συνταγματικού δικαιώματος της θρησκευτικής λατρείας «διότι κάλλιστα οι πιστοί μπορούσαν να προσευχηθούν και τα λοιπά»!

Ουσιαστικά η εισαγγελική πρόταση:

1. Φανερώνει την πλημμελή έως ανύπαρκτη εκκλησιαστική, λατρευτική και λειτουργική παιδεία της Εισαγγελικής Αρχής, που αγνοεί τη μοναδικότητα και το αναντικατάστατο της Θ. Λειτουργίας για τους Ορθοδόξους πιστούς. Για την Ορθόδοξη θεολογία, λατρεία και ζωή η Θ. Λειτουργία δεν μπορεί να αντικατασταθεί ή να υποκατασταθεί από την ατομική προσευχή! Η Εισαγγελική Λειτουργός όφειλε να το γνωρίζει αυτό για να μην εκτίθεται…

2. Καθιστά σαφές ότι η Εισαγγελική Λειτουργός, η όποια καθ’  όλη τη διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας τελούσε εν απολύτω σιγή, δεν παρακολουθούσε με τη δέουσα προσοχή την ακροαματική διαδικασία, και έτσι δεν μπόρεσε να κατανοήσει ότι η εξίσωση της Θ. Λειτουργίας με την ατομική προσευχή είναι αδιανόητη για τους Ορθόδοξους, διότι οδηγεί σε εκπροτεσταντισμό της Ορθόδοξης λατρείας. Και αυτό παρά το γεγονός ότι τόσο ο σεβαστός Ομότιμος Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής Θεσσαλονίκης και πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος  Ζήσης, που ήλθε στην Πάτρα για να καταθέσει ως μάρτυρας, όσο και εγώ στην απολογία μου ήμασταν ιδιαιτέρα αναλυτικοί, σαφείς και κατηγορηματικοί επ’  αυτού.

3. Το και πλέον σημαντικό: Για την εισαγγελική πρόταση παρέχεται στην Κυβέρνηση το δικαίωμα να καθορίζει αυτή μέσω Υπουργικών Αποφάσεων ποιος είναι ο ενδεδειγμένος τρόπος λατρείας του Θεού και σε αυτόν θα πρέπει να περιορίζονται οι πιστοί Ορθόδοξοι!  Με άλλα λόγια η Εισαγγελέας είπε: «Είναι αρκετό για τους Έλληνες Ορθοδόξους, να προσεύχονται ατομικά ^. δεν χρειάζεται πλέον η Θ. Λειτουργία ^. αρκεί η ατομική προσευχή. Αυτή και μόνο προστατεύει το Σύνταγμα! Γιατί το πότε και πώς θα επιτελείται η λατρεία δεν θα καθορίζεται από την εκκλησιαστική παράδοση αλλά από την κυβερνητική εξουσία! Μόνο σε αυτή την περίπτωση παρέχεται συνταγματική προστασία! Η Κυβέρνηση έχει το δικαίωμα σε κάποιες περιπτώσεις να υπεισέρχεται στα ενδότερα (interna) της εκκλησιαστικής ζωής και αυτή να την καθορίζει»!

 

Κατόπιν των ανωτέρω, αντιλαμβάνεται κάθε πολίτης ότι ήμουν υποχρεωμένος να καταθέσω έφεση ώστε να δοθεί η ευκαιρία στην Ελληνική Δικαιοσύνη να αποκαταστήσει το κύρος της και συνακόλουθα το κύρος της Ελληνικής Δημοκρατίας,  ελπίζοντας ότι οι σεβαστοί Δικαστές θα μελετήσουν σε δεύτερο βαθμό με τη δέουσα σοβαρότητα την υπόθεση όχι ασφαλώς για να με αθωώσουν, αλλά για αποδείξουν ότι η Ελληνική Πολιτεία είναι συνεπής στις υποχρεώσεις σεβασμού της Ορθόδοξης πίστης και λατρείας, του Συντάγματος και των Διεθνών Συμβάσεων προστασίας Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Η Έφεση θα εκδικαστεί την προσεχή Δευτέρα 13 - 1 - 2025, ώρα 9:00 πμ στην Πάτρα (αρ. πινακίου: 2).

 

Αναστάσιος Γκοτσόπουλος

Πρεσβύτερος

Κυριακή 5 Ιανουαρίου 2025

Εβδομαδιαίο  Φυλλάδιο 
«Για τους Γονείς της Ενορίας»

Ιερός Ναός Γενέσιον Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών

Πατήστε πάνω στις φωτογραφίες για να διαβάσετε τα κείμενα

Ἔγκλημα φρικιαστικὸν καὶ ἀποτρόπαιον! - π. Τιμόθεος Παπασταύρου

 

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΙΝ (29 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2024)

«Τότε Ἡρῴδης … ἀνεῖλε πάντας τοὺς παῖδας τοὺς ἐν Βηθλεὲμ

καὶ ἐν πᾶσι τοῖς ὁρίοις αὐτῆς» (Ματθ. Β΄ 16). 

Ἔγκλημα φρικιαστικὸν καὶ ἀποτρόπαιον!

 

Πολλὰ καὶ φοβερὰ καὶ ἀποτρόπαια εἶναι, φίλοι μου καὶ ἀδελφοί μου, τινὰ ἐγκλήματα, ἅτινα συνέβησαν κατὰ καιρούς, ἐπάνω εἰς τοῦτον τὸν «δύστυχον» πλανήτην! Τινὰ ἐξ αὐτῶν, εἶναι κατὰ κυριολεξίαν, ἀπερίφραστα καὶ φρικωδέστατα καὶ … ἡ ἀνθρωπίνη γλῶσσα ἀδυνατεῖ νὰ τὰ ἐξιστορήσῃ καὶ τὰ ἀφηγηθῇ! Ἐγκλήματα διὰ τῶν ὁποίων καταφαίνεται, ἀφ’ ἑνὸς μὲν ἡ ἀνθρωπίνη ἀγριότης, ἥτις, … χωρὶς Χριστόν, καὶ κινουμένη μὲ γνώμονα τὸν κατηραμένον ἐγωϊσμόν, δὲν ἔχει ὅρια καὶ «ποδοπατεῖ» καὶ ἀσεβεῖ εἰς τὸν … ἄλλον, «ὑπὲρ οὗ Χριστὸς ἀπέθανεν»! Ἀφ’ ἑτέρου δέ, τὰ προειρηθέντα ἐγκλήματα, ὑπογραμμίζουσι τὸ πόσον – κατὰ καιρούς! - ἐξέπεσεν ἡ ἀξία καὶ ἡ πολυτιμότης τῆς ἀνθρωπίνης ζωῆς! Σφαγαὶ καὶ δολοφονίαι καὶ μαζικαὶ ἐκτελέσεις ὁλοκλήρων πόλεων καὶ χιλιάδων ἀνθρώπων, μαρτυροῦσι καὶ ἐπιβεβαιώνουσι, ὅτι ἡ γῆ αὕτη ἥτις ὑπῆρξεν ὁ χῶρος τῆς προσκαίρου ἡμῶν ζωῆς, ἔχει ποτισθεῖ καὶ συμφυρθεῖ μὲ ποταμοὺς καὶ θαλάσσας … αἱμάτων ἀνθρωπίνων, ἑκατομμυρίων καὶ δισεκατομμυρίων ἀνθρώπων!

Ἐὰν προσπαθούσαμε, βεβαίως, ἵνα ἀξιολογήσωμεν καὶ ἐκτιμήσωμεν καὶ κατατάξωμεν τὰ τοιαῦτα ἐγκλήματα, ἀναλόγως τῆς σκληρότητός των, ἀναμφιβόλως τὴν πρώτην καὶ ἀδιαφιλονείκητον θέσιν, κατέχει τὸ ἔγκλημα τῶν … αἰώνων! Τὸ ἔγκλημα τοῦ Γολγοθᾶ! Τότε, ὅτε ὁ ἄνθρωπος, ἐξεπέρασεν εἰς κακίαν καὶ μανίαν ἀκόμη καὶ καὶ τὰ ἄγρια θηρία, καὶ ἐστράφη ἐναντίον τοῦ ἰδίου τοῦ Θεοῦ καὶ Δημιουργοῦ του˙ καὶ μὲ ἰδιαίτερον μῖσος, «παρέκαμψεν» τὰς ἀπείρους εὐλογίας καὶ δωρεάς Του, καὶ ἐσταύρωσεν Αὐτόν!

Μετὰ τοῦτο τὸ κορυφαῖον ἔγκλημα, ἀκολουθοῦσιν ἄλλα φοβερὰ καὶ ἀποτρόπαια μεταξὺ τῶν ὁποίων συγκαταλέγεται καὶ τοῦτο ὅπερ «ἀμαυρώνει» κάπως, τὴν Δεσποτικὴν ἑορτὴν τῶν Χριστουγέννων τὴν ὁποίαν ἤδη «πορευόμεθα»! Εἶναι δὲ τοῦτο, … ἡ, ὑπὸ τοῦ ἀδιστάκτου καὶ αἱμοσταγοῦς βασιλέως τῶν Ἱεροσολύμων, τοῦ Ἡρώδου, ἀνελέητος σφαγὴ τῶν χιλιάδων βρεφῶν, «ἀπὸ διετοῦς καὶ κατωτέρω» (Ματθ. Β΄ 16), προκειμένου ἵνα «προστατεύσῃ» οὗτος ὁ τρισάθλιος, τὸν θρόνον καὶ τὴν βασιλείαν του, ἥτις, - ὡς ἐνόμιζεν, - ἠπειλεῖτο, ὑπὸ τοῦ γεννηθέντος Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ! Ὁ θρῆνος ἐκεῖνος, καὶ ὁ κλαυθμὸς καὶ ὁ ὀδυρμός, ὅστις … «ἠκούσθη ἐν Ραμᾷ», ἐπιβεβαιώνων τὴν ὑπὸ τοῦ προφήτου Ἱερεμίου ἀντίστοιχον προφητείαν, ἠχεῖ ἕως τῆς σήμερον, καὶ οὐδέποτε θὰ παύσῃ οὗτος, ἠχῶν καὶ καταγγέλλων, τὴν στυγερὰν δολοφονίαν, τῶν ἀθώων ἐκείνων βρεφῶν-μαρτύρων τῆς Γεννήσεως τοῦ Θεανθρώπου!

 

Τὸ παιδὶ καὶ ἡ … ἀξία του!

 

Πολλοὶ ὡμίλησαν, ἀλλὰ καὶ ἔτι συνεχίζουσι νὰ ὁμιλοῦν, διὰ τὸ παιδὶ καὶ τὴν ἀξία τοῦ παιδιοῦ, καὶ τιμῶσι τοῦτο τὸ … «δύστυχο» παιδί, διὰ ποικίλων … «ἐτῶν» καὶ «ἡμερῶν» καὶ ἄλλων «τιμητικῶν» ἐκδηλώσεων, ἀλλὰ πάντα ταῦτα, ἀποδεδειγμένως ἀποδεικνύονται ψευδῆ καὶ κατασκευασμένα, εἰκονικὰ καὶ πρὸ πάντων ἐχθρικὰ καὶ ὑποτιμητικὰ διὰ τὰ παιδιά! Βεβαίως, - καὶ τοῦτο εἶναι τὸ πρῶτον καὶ οὐσιαστικώτατον … ἀνακόλουθον τοῦ δῆθεν ἐνδιαφέροντος διὰ τὴν νεανικὴν ἡλικίαν, - τὸ καθοριστικὸν «κτύπημα» πρὸς τὰ παιδιά, εἶναι τὸ γεγονός, ὅτι τὰ ἀπεμάκρυναν ἀπὸ τὴν πηγὴν τῆς ζωῆς καὶ τῆς σωτηρίας, δηλαδὴ τὴν Ἐκκλησίαν καὶ τὸν Χριστόν! Ἀπ’ ἐκεῖ, ἀπ’ ὅπου θὰ ἠδύναντο οἱ νέοι ἵνα «τροφοδοτῶνται» πνευματικῶς, καὶ θὰ ἠδύναντο ἵνα ἀνθίστανται εἰς τὰ καταστροφικὰ «ρεύματα» τῆς ἐποχῆς μας, δυστυχῶς τὰ ἐρρίψαμεν … βοράν, εἰς τὰ στόματα ἐκείνων τῶν καταστροφικῶν καταστάσεων, αἵτινες ἐξελίχθησαν καὶ ἔτι γιγαντώνονται καὶ διαλύουσι καὶ καταπίνουσι τὰ πάντα εἰς τὸ πέρασμά των!

Ποῖος Ἡρώδης, καὶ ποῖα νήπια, … θύματα τούτου τοῦ ἀδιστάκτου καὶ αἱμοσταγοῦς, θὰ ἠδύναντο ἵνα συγκριθῶσι πρὸς τοῦτο τὸ συντελούμενον ἔγκλημα πρὸς τὸ «ἄνθος τῆς παιδικῆς καὶ ἐφηβικῆς ἡλικίας»; Ὅταν τὰ παιδία καθοδηγοῦνται, δυστυχῶς, ὑπὸ τῶν ἰδίων τῶν γονέων των, ἔξω καὶ μακρὰν τοῦ σωτηρίου χώρου τῆς Ἁγίας ἡμῶν πίστεως καὶ Ἐκκλησίας, περὶ τίνος «ἀξίας τοῦ παιδιοῦ» ὁμιλοῦμεν; Ὅταν, ἐδώσαμεν καὶ ἔτι δίδομεν εἰς ταῦτα τὰ … «καημένα», μόνον δικαιώματα καὶ οὐδέποτε ἐζητήσαμεν παρ’ αὐτῶν, ἔστω καὶ … στοιχειώδεις ὑποχρεώσεις, πῶς τὸ «μέλλον τοῦτο τῆς Ἑλλάδος», - ὡς ἀρεσκώμεθα ἵνα τὰ … ἀποκαλῶμεν! – πῶς, λέγω, θὰ εἶναι εἰς θέσιν ταῦτα, ἵνα παράξωσιν, πίστιν, ἀγάπην εἰς τὴν πατρίδα, σεβασμὸν εἰς τοὺς γονεῖς καὶ τοὺς γέροντας, ἀγάπην εἰλικρινῆ πρὸς τοὺς πάντας …;;; Πῶς θὰ ὑπάρξωσιν ὑγιεῖς πνευματικαὶ οἰκογένειαι, - ὣς ἦσαν αἱ … ἰδικαί μας οἰκογένειαι, μὲ τὴν προσευχήν, τὴν νηστείαν, τὴν πολυτεκνίαν, τὸν ἐκκλησιασμόν, κ. ἄ. – μὲ «οἰκοδομικοὺς παράγοντας», τὰ σύγχρονα «νειᾶτα»;

Δῆθεν, πονοῦμεν καὶ κλαίομεν, διὰ τὰς θλιβερὰς καταστάσεις τὰς ὁποίας βιώνομεν, καὶ αἱ ὁποῖαι προῆλθον, ἀπὸ τὰς προαναφερθείσας καταστάσεις! Μᾶς ἐνοχλεῖ ἡ παιδικὴ βία καὶ ἐγκληματικότης˙ διαμαρτυρόμεθα διὰ τὰ λεγόμενα «μπούλινγκς» καὶ διὰ τὰς τραγικὰς ἐπιπτώσεις ποὺ ἐπέφερεν ἡ … ἀσυδοσία αὕτη, ἥντινα ἀποκαλοῦσιν οἱ … ἔνοχοι «διεστραμμένοι ἐγκέφαλοι», … πρόοδον καὶ ὑπευθυνότητα τῆς νεολαίας! Εἶμαι βέβαιος, ὅτι «τὸ βαρέλι δὲν ἔχει πᾶτο»! Καὶ εἰς τοῦτο, - δυστυχῶς ἢ εὐτυχῶς;;; - συμφωνοῦσι καὶ οἱ αἴτιοι ὅλης αὐτῆς τῆς καταστάσεως!

 

Ὁ Ἡρώδης … δὲν ἀπέθανεν, ἀλλὰ συνεχίζει νὰ βασιλεύῃ!

 

Πολλὰ ἀκόμη, θὰ ἠθέλωμεν νὰ γράψωμεν, φίλοι μου ἀναγνῶσται, ἀλλά, καὶ ὁ χῶρος … «διαμαρτύρεται» καὶ ὁ χρόνος μᾶς περιορίζει! Ὅμως, δυστυχῶς, τὸ ἀθλιώτατον καὶ ἀποκρουστικὸν πρόσωπον τοῦ Ἡρώδου, συνεχίζει νὰ κυριαρχῇ καὶ νὰ βασιλεύῃ ἀναμέσον ἡμῶν! Ἂς μὴ θεωρηθῇ δὲ τὸ τοιοῦτον ὡς ὑπερβολὴ ἢ «τρόπος τοῦ λέγειν»! Τὸ ἔγκλημα τῆς σφαγῆς τῶν νηπίων, ἤδη ἀποτελεῖ νόμον τοῦ κράτους, καὶ δικαίωμα διὰ τὸν κάθε πολίτην! Ὄχι, βεβαίως, διὰ τὰ παιδία ἐκεῖνα ἅτινα ἐγεννήθησαν καὶ ζῶσιν ἤδη εἰς τοῦτον τὸν κόσμον, ἀλλὰ δι’ ἐκεῖνα τὰ ὁποῖα ἀπεφάσισεν ὁ Δημιουργός, ἵνα προστεθῶσιν εἰς τὸν πληθυσμὸν τῆς γῆς! Διὰ ταῦτα, ὡς προείπωμεν, ἰσχύει, δυστυχῶς, ὁ «Ἡρώδειος» ἐγκληματικὸς νόμος! Λὲς καὶ δὲν εἶναι ἄνθρωποι, τοῦτα τὰ παιδιά …! Παρ’ ὅλον ὅτι, ἐπισήμως προστατεύονται καὶ ἀναγνωρίζονται, καὶ ἔχουσι κληρονομικὰ δικαιώματα ἐν ὅσῳ κυοφοροῦνται, ἐν τούτοις, δύναται ὁ καθεὶς καὶ ἡ καθεμία, ἵνα δολοφονῇ ταῦτα κατὰ τὸν πλέον στυγερὸν καὶ ἀποκρουστικὸν τρόπον!

Ὁ Ἡρώδης, … ὄχι δὲν ἀπέθανεν! Ἀντιθέτως, ἐνῶ, ἀκόμη καὶ ἡ ἱστορία θὰ ἤθελε ἵνα ἀποσιωπήσῃ τὴν ὀλέθριον παρουσίαν του εἰς τὸν κόσμον τοῦτον, καὶ ἐνῶ, οἱ πάντες «καταρῶνται» τοῦτον καὶ τὴν δυσώδη καὶ τρομακτικὴν πρᾶξιν του, δυστυχῶς, «ἐν τοῖς πράγμασιν» ἀποδεικνύομεν ἑαυτούς, ἀνακολούθους καὶ «συμπλέοντας» μετὰ τούτου τοῦ … αἱμοσταγοῦς!

 

Τὸ Θεῖον βρέφος!

 

Ὁ Κύριος, ἀδελφοί μου, ἐπέλεξεν ἵνα ἔλθῃ εἰς τοῦτον τὸν κόσμον, οὐχὶ ὡς τέλειος καὶ ἐνῆλιξ, ἀλλὰ ὡς βρέφος! Ἦλθε δὲ οὕτω, διὰ νὰ δώσῃ ἀξίαν καὶ τιμὴν εἰς τὰ μικρὰ ταῦτα παιδία, ἅτινα, … ὡς γνωρίζωμεν, τὸν ἠγάπων καὶ προσέτρεχον εἰς Αὐτόν, καὶ ἐνηγκαλίζετο Οὗτος ταῦτα, καὶ προέτρεπε τοὺς ἐνήλικας γονεῖς των … ἵνα «γένωνται ὣς τὰ παιδία», προκειμένου νὰ εἰσέλθωσιν εἰς τὴν Βασιλείαν τῶν Οὐρανῶν!

Ἂς ἀγαπήσωμεν, ἑπομένως, τὰ βρέφη, καὶ ἂς στραφῶμεν ἵνα ὡμοιάσωμεν πρὸς αὐτά, ὄχι βεβαίως, πρὸς τὴν ἀφέλειαν καὶ ἐπιπολαιότητά των, ἀλλ’ ὡς πρὸς τὴν ἀκακίαν καὶ ψυχικὴν καθαρότητα τούτων, καὶ ἂς ἐκτιμῶμεν ταῦτα ὡς ἀθανάτους ψυχὰς δι’ ἃς θὰ ἀπολογηθῶμεν ἐν ἡμέρᾳ κρίσεως!

 

Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου

 

      Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν    

 

Εποχική εργασία... ανέκδοτο

 

Οἱ «πρόγονοι» καί οἱ «ἀπόγονοι» τοῦ … Χριστοῦ!

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΠΡΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ (22 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2024) 

«Πᾶσαι οὖν αἱ γενεαὶ ἀπὸ Ἀβραάμ … ἕως τοῦ Χριστοῦ» (Ματθ. Α΄ 17). 

Οἱ «πρόγονοι» τοῦ … Χριστοῦ!

Ἠκούσαμε, σήμερον, ἐκ τοῦ ἱεροῦ Εὐαγγελικοῦ ἀναγνώσματος, ἀγαπητοὶ ἀδελφοί μου, τὰ ὀνόματα ὅλων ἐκείνων τῶν «προγόνων» γενομένων τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ! Βεβαίως, εἶναι λανθασμένη μία τοιαύτη ἔκφρασις, διότι ὁ Κύριος ἦλθεν ἐξ ἰδίας βουλήσεως εἰς τὸ κόσμον τοῦτον, καὶ ἐνῴκησεν ἐν τῷ πανιέρῳ σώματι τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, ἄνευ τῆς οἷασδήποτε ἀνθρωπίνης παρεμβάσεως, καὶ ἐξ αὐτῆς ἐγεννήθη ὑπερφυῶς καὶ ἀκαταλήπτως! Συνεπῶς, θὰ ἦτο ὀρθώτερον ἵνα εἴπωμεν, ὅτι ἅπαντες οὗτοι οἱ μνημονευθέντες ἐν τῇ ἱερᾷ περικοπῇ, εἶναι μᾶλλον, πρόγονοι τοῦ Ἰωσήφ τοῦ προστάτου τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου … «ἐξ ἧς ἐγεννήθη Ἰησοῦς ὁ λεγόμενος Χριστός»! Καταχρηστικῶς, συνεπῶς, - καὶ διὰ τοῦτο περιλαμβάνομεν τὸν ὅρον … «πρόγονοι», ἐντὸς εἰσαγωγικῶν, - χρησιμοποιοῦμεν τὸν λεκτικὸν τοῦτον ὅρον, διὰ τὸν Σωτῆρα καὶ Κύριόν μας!

Ὅμως, ὅταν τὸ Ἱερὸν κείμενον, «συνδέει» γενεαλογικῶς τὸν Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν, μὲ τὸ ἀνθρώπινον γένος, καὶ μάλιστα εἰς δύο σημεῖα τῆς Καινῆς Διαθήκης, - Ματθ. Α΄ 1-17, Λουκ. Γ΄ 23-38, - τοῦτο σημαίνει ὅτι … τιμᾷ ὁ Θεὸς διὰ τῆς γεννήσεώς Του τὸ ἀνθρώπινον γένος, «ἐντάσσων» ἑαυτὸν μεθ’ ἡμῶν καὶ «γενόμενος ἄνθρωπος δι’ ἡμᾶς»!

«Πρόγονοι», λοιπόν, τοῦ Κυρίου μας ὅλοι οἱ, «ἀπὸ Ἀβραὰμ ἕως … τοῦ Χριστοῦ», καὶ τιμὴ διὰ τούτους τὸ γεγονὸς καὶ μόνον, ὅτι τὰ ὀνόματα τούτων κατεγράφησαν καὶ παραμένουσι καταγεγραμμένα εἰς τὰς σελίδας τῆς Ἁγίας Γραφῆς! Ἄνθρωποι ἁμαρτωλοὶ καὶ ἴσως … κατάφορτοι ἁμαρτιῶν, ἦσαν οὗτοι οἱ καταγεγραμμένοι …, ἀλλὰ μεγάλη ἡ τιμή τους, ὅτι τοὺς συναντῶμεν ὡς προηγηθέντας καὶ εὑρεθέντας εἰς τὸν τοιοῦτον ἀξιολογώτατον … κατάλογον!

Οἱ «ἀπόγονοι» τοῦ … Χριστοῦ!

Ὣς εἴπωμεν διὰ τοὺς … «προγόνους», ὡσαύτως θὰ ἐπαναλάβωμεν καὶ διὰ τοὺς … «ἀπογόνους» τοῦ Κυρίου! Ἀσφαλῶς, οὐδόλως ἀνεμείχθη γεννετησιακῶς, ὁ Θεάνθρωπος Κύριος, μετὰ τοῦ ἀνθρωπίνου γένους! Παρὰ τὰ βλάσφημα ὑπονοούμενα καὶ τὰ ἐξ ἴσου βλάσφημα «σενάρια» διὰ τῶν ὁποίων προσεπάθησαν, κατὰ καιρούς, κάποιοι δημιουργοὶ ταινιῶν, καὶ ἐσκεμμένοι συκοφᾶνται τοῦ ἀμωμήτου Θεανδρικοῦ προσώπου τοῦ Κυρίου μας, ἵνα κηλιδώσωσι τὸ πανακήρατον Θεῖον πρόσωπον, ὁ γλυκύτατος Κύριος, παραμένει λαμπρὸς ὑπὲρ τὸν ἥλιον καὶ λατρευτὸς Θεός, διὰ τοὺς πιστεύοντας εἰς Αὐτόν!

Ὅμως, ὣς τὴν λέξιν «πρόγονοι» ἐθέσαμεν ἐντὸς εἰσαγωγικῶν, οὕτω καὶ ἐν προκειμένῳ, ἐντὸς εἰσαγωγικῶν θέτομεν καὶ τὴν λέξιν «ἀπόγονοι»! Καὶ ἐν προκειμένῳ, «ἀπογόνους» τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, θεωρῶμεν ἅπαντας ἐκείνους οἵτινες συνεδέθησαν πνευματικῶς μετ’ Ἐκείνου! Ἐκείνους, οἵτινες ἐπίστευσαν εἰς τὴν Θείαν διδασκαλίαν του, ἐνετάγησαν εἰς τὴν Ὀρθόδοξον Χριστιανικὴν Πίστιν! Ἐκείνους, οἵτινες ἐβαπτίσθησαν, εἰς τὸ Θεῖον Αὐτοῦ Ὄνομα – «τὸ ὑπὲρ πᾶν Ὄνομα», - καὶ οἱ ὁποῖοι ἔγιναν, - «δυνάμει», - κοινωνοὶ τῶν Θειοτάτων Μυστηρίων, καὶ διὰ τούτων «ὑποψήφιοι» τῆς Βασιλείας τῶν Οὐρανῶν!

Ὅμως, … ἅπαντες οὗτοι οἱ «ἀπόγονοι» τοῦ Κυρίου, ναὶ μὲν ἠξιώθησαν τῆς ὑψίστης ταύτης τιμῆς, ἀλλὰ πολλοὶ ἐκ τούτων, δὲν παρέμειναν πιστοὶ εἰς τὴν οὐράνιον πορείαν καὶ ἀποστολήν των! Ἠξιώθησαν μὲν τῆς κλήσεως, ἀλλ’ ἀπεδείχθησαν ἀνάξιοι τῆς … προσκλήσεως! Ὡς ἐκεῖνοι, οἱ προσκεκλημμένοι εἰς τὸ μέγα ἐκεῖνο Δεῖπνο τῆς γνωστῆς παραβολῆς, οὕτω καὶ οὗτοι, προετίμησαν τὰς κοσμικὰς ἡδονὰς καὶ ἀπολαύσεις καὶ ἠρνήθησαν τὴν «στενὴν καὶ τεθλιμμένην ὁδὸν τὴν ἀπάγουσαν εἰς τὴν ζωήν»! Ἀνεδείχθησαν διὰ τοῦ Θείου Βαπτίσματος … υἱοὶ τῆς Βασιλείας, ἀλλὰ ἤλλαξαν καὶ ἀντήλλαξαν τὰ οὐράνια καὶ ἄφθαρτα, διὰ τῶν φθαρτῶν καὶ ὑλικῶν τοῦ βίου τούτου! 

Οἱ κληρονόμοι τῆς Βασιλείας τῶν Οὐρανῶν

Εἰς τὴν τρίτην ταύτην κορυφαίαν κατηγορίαν, ἐντάσσονται ἐκεῖνοι οἵτινες ἐθεώρησαν ἑαυτοὺς ὡς … συγγενεῖς καὶ ἀδελφοὺς καὶ ἀδελφὰς καὶ μητέρα … - κατὰ τὸν λόγον τούτου τοῦ Ἰδίου τοῦ Σωτῆρος, «μήτηρ μου καὶ ἀδελφοί μου οὗτοί εἰσιν οἱ τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ ἀκούοντες καὶ ποιοῦντες αὐτόν» (Λουκ. Η΄ 21), ὅτε ἐπληροφόρησαν Τοῦτον ὅτι, «ἡ μήτηρ σου καὶ οἱ ἀδελφοί σου ἑστήκασιν ἔξω ἰδεῖν σε θέλοντες»! – καὶ ἠκολούθησαν Τοῦτον! Ἐκεῖνοι  οἵτινες ὑπήκουσαν καὶ ἐπειθάρχησαν εἰς τὴν Θείαν διδασκαλίαν Του καὶ ἀδιστάκτως προεχώρησαν μετ’ Αὐτοῦ, μὴ φειδόμενοι οὐδενός! Οἱ ἀφιερώσαντες ἑαυτούς, καὶ ἀκολουθήσαντες ὁδοὺς αἵματος καὶ δακρύων, καὶ … «ἐλιθάσθησαν, ἐπρίσθησαν, ἐπειράσθησαν, ἐν φόνῳ μαχαίρας ἀπέθανον, περιῆλθον ἐν μηλωταῖς, ἐν αἰγείοις δέρμασιν, ὑστερούμενοι, θλιβόμενοι, κακουχούμενοι, … ἐν ἐρημίαις πλανώμενοι καὶ ὄρεσι καὶ σπηλαίοις καὶ ταῖς ὀπαῖς τῆς γῆς» (Ἑβρ. ΙΑ΄ 37-38)!

Ἐκεῖνοι, οἵτινες κατέστησαν ἑαυτούς, κληρονόμους τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν! Καί, «κληρονόμος», - ὥς, κατὰ τὴν κοσμικὴν ἔννοιαν, γνωρίζωμεν, - δὲν εἶναι ὁ λεγόμενος χριστιανὸς καὶ φαινόμενος τοιοῦτος, ἀλλὰ ὁ ἔχων τὰ κληρονομικὰ δικαιώματα! Καί, ὡς εἰς τοὺς κληρονόμους τῶν γηΐνων περιουσιῶν, ἐρευνᾶται ἡ γνησιότης τοῦ «αἵματος», ὅπερ καὶ ἐπιβεβαιοῖ τὴν συγγένειαν, καὶ διὰ τῆς ὁποίας συγγενείας περιέρχεται ἡ περιουσία εἰς τὰς χείρας τῶν δικαιούχων, οὕτω καὶ ἐν προκειμένῳ, κληρονόμοι τῆς Βασιλείας τῶν Οὐρανῶν θὰ κατασταθῶσιν ἐκεῖνοι, οἵτινες, διὰ τοῦ Πανακηράτου καὶ ζωοποιοῦ Αἵματος τοῦ Δεσπότου, θὰ πιστοποιήσωσι τὴν μετὰ Τούτου συγγένειαν! Ἐκεῖνοι οἵτινες, - ὡς προείπωμεν, - καὶ ἠγάπησαν τὸν Κύριον, «ἐξ ὅλης ψυχῆς καὶ καρδίας καὶ ἰσχύος καὶ διανοίας»˙ καὶ ἐθυσίασαν δι’ Αὐτόν, ἀκόμη καὶ ταύτην τὴν βιολογικὴν ζωήν των˙ καὶ ἀνεδείχθησαν ἄξιοι τῆς θυσίας Αὐτοῦ, καὶ τοῦ Θείου Αἵματος, ὅπερ ἔχυσεν ἑκουσίως ὑπὲρ ἡμῶν!

Τοιοῦτοι, κληρονόμοι τῶν οὐρανίων ἀγαθῶν, ἀνεδείχθησαν ἅπαντες οἱ Ἅγιοι τῆς Ἁγίας ἡμῶν Πίστεως, οἱ βαδίσαντες ἐπὶ τῶν ἀχράντων ἰχνῶν τοῦ Πρωτομάρτυρος καὶ Ἱδρυτοῦ τῆς Ἁγίας ἡμῶν Ἐκκλησίας, τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ! Ἐκεῖνοι, οἵτινες, διὰ τῆς ἐπιγείου πολιτείας των, ἀπεδείχθησαν ἀντάξιοι «συνδαιτημόνες» τοῦ Μεγάλου Δείπνου, ἀφοῦ ἐφάνησαν συνεπεῖς εἰς τὴν πρόσκλησιν τοῦ Οὐρανίου Οἰκοδεσπότου! Ἐκεῖνοι, οἵτινες, οὐδὲν ἀντιπαρέβαλον, πρὸς τὴν  σωτηρίαν των, ἀλλ’ ἐξετίμησαν τὴν ἀθάνατον ψυχήν των, καὶ παρέδωκαν ταύτην καθαρὰν καὶ ἀμόλυντον εἰς τὰς χείρας τοῦ Δικαιοκρίτου!

Τοιοῦτοι, φίλοι μου ἀναγνῶσται, τοιοῦτοι κληρονόμοι τῶν Θείων ἀπολαύσεων, καλούμεθα ἵνα ἀναδειχθῶμεν, ἅπαντες ἡμεῖς οἱ καταξιωθέντες τῆς ὑψίστης ταύτης τιμῆς, - ἵνα ἀνήκωμεν εἰς τὴν Μίαν Ἁγίαν Καθολικὴν καὶ Ἀποστολικὴν Ἐκκλησίαν! Τοιοῦτοι κληρονόμοι, οἵτινες θὰ ἔχωμεν τὴν γνησιότητα τοῦ Θείου Αἵματος, τοῦ ρέοντος εἰς τὰς φλέβας ἡμῶν, διὰ τῆς συμμετοχῆς ἡμῶν εἰς τὴν Θείαν Εὐχαριστίαν, καὶ πιστοποιοῦντες διὰ τούτου τοῦ Θείου Αἵματος, τὴν ἀπόλυτον ἐξάρτησίν μας ἀπὸ τὸ Θεῖον Αὐτοῦ ἔλεος! Ἀμήν!

 

Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου

 

                  Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν

 

Πρόγραμμα Ιανουαρίου 2025 Ιερού Ναού Γενεσίου Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών

Κυριακή 29 Δεκεμβρίου 2024

Εβδομαδιαίο  Φυλλάδιο 
«Για τους Γονείς της Ενορίας»

Ιερός Ναός Γενέσιον Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών

Πατήστε πάνω στις φωτογραφίες για να διαβάσετε τα κείμενα

Εὐχαριστήριος ἐπιστολή ἐπί τῇ ἑορτῇ τῶν Θεοφανείων τοῦ σωτηρίου ἔτους 2025 πρός τόν Ἀρχιερέα τῶν ἀλβανοφώνων τῆς Ἀμερικῆς καί τοῦ Καναδᾶ Θεοφιλέστατον Ἐπίσκοπον Φιλομηλίου κ. Θεοφάνην

     Σεβάσμιε καί πεφιλημένε Δέσποτα, διά τόν νέον ἐνιαυτόν τοῦ Κυρίου, καθώς καί διά τά ὀνομαστήρια τῆς ὑμετέρας Θεοφιλίας εὐχόμεθα ἔτη πολλά καί ὑγείαν κατ’ ἄμφω.

    Ὡς ἀδελφότης τῶν «ἁπανταχοῦ Πολυτσανιτῶν» ἤ, ὡς γνωστότερον, ὡς ἀδελφότης τῶν «Ἁγιοσοφιανιτῶν»,δραττόμεθα τῆς εὐκαιρίας νά ἐκφράσωμεν τάς ἀπείρους εὐχαριστίας ἡμῶν διά τό εὐχετήριον Ἀρχιερατικόν Γράμμα τῆς ὑμετέρας Θεοφιλίας ἀπό 26-11-2024 ἐπί τῇ ἀπό 313 ἐτῶν Κοιμήσει τοῦ Ὁσίου Ἱεράρχου Σοφιανοῦ ἐν τῷ χωρίῳ ἡμῶν, τῇ Πολυτσάνῃ τοῦ Πωγωνίου τῆς Ἀλβανίας.

    Ἡ ἱστορική ἐκείνη ἐπιστολή ὁπλίζει ἡμᾶς μέ θάρρος καίαἰσιοδοξίαν, ἐντός τοῦ ἄνευ λόγου καί αἰτίας κατατρεγμοῦ,τόν ὁποῖον ὑφιστάμεθα εἰς τήν ἡμετέραν πατρίδα,ἀποκλειστικῶς καί μόνον διά τήν ἐμμονήν εἰς τήν πίστιν πρός τόν Ἱεράρχην Ὅσιον Σοφιανόν· σημειωτέον μάλιστα ὅτι αἱ διώξεις, τάς ὁποίας ὑφιστάμεθα, προέρχονται ὄχι ὑπό ἀλλοθρήσκων, ἀλλ’ ὑπό τῶν αὐτοαποκαλουμένων φυλάκωντῆς πίστεως καί τοῦ Γένους!

   Καί ἐκ τῆς ἀπόψεως αὐτῆς ἡ ὑμετέρα ἐπιστολή,Θεοφιλέστατε, εἶναι ὄντως λίαν σημαντική, ἄν ληφθῇ ὑπ’ὄψιν τό γεγονός, ὅτι κατέστησεν ὑμᾶς ποιμένα τῶν ἁπανταχοῦ συμπολιτῶν καί λοιπῶν ἀδελφών ἀλβανοφώνων αὐτό τό κέντρον τῆς Ὀρθοδοξίας, ἤτοι τό ΟἰκουμενικόνΠατριαρχεῖον ἐν τῇ Πόλει τῶν πόλεων, τῇ Κωνσταντινουπόλει!

    Ἐπί τῇ εὐκαιρίᾳ αὐτῇ ὡς ἀδελφότης κοινοποιοῦμεν εἰς τούς φιλαγίους ἁπανταχοῦ τῆς Οἰκουμένης τήν πρόθεσιν, ὅπωςτιμήσωμεν διά ἱεροῦ παρασήμου τῶν «Ἁγιοσοφιανιτῶν» σημαινούσας προσωπικότητας τοῦ πνεύματος καί τῶν γραμμάτων διά τήν διακριτικήν αὐτῶν στήριξιν, καθώς καί διά τήν ἀρωγήν καί τήν προτροπήν αὐτῶν νά συνεχίσωμεντόν ὡραῖον αὐτόν ἀγῶνα!

    Τά πρόσωπα, τά ὁποῖα προτιθέμεθα νά τιμήσωμεν διάμεταλλίου, φέροντος εἰς τό κέντρον τήν μορφήν τοῦ τοπικοῦἡμῶν Ἁγίου Σοφιανοῦ, εἶναι:

- ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολαμαῖος καί Γενάρχης τῆς φυλῆς διά τήν διακριτικήν αὐτοῦ στήριξιν

- ὁ Μακαριώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν καί πάσης Ελλάδος κ. Ἰερώνυμος διά τήν οὐσιαστικήν ἀρωγήν αὐτοῦ εἰς τήν φιλοτέχνησιν τῆς προτομῆς τοῦ Ἁγίου

- ὁ Πανιερώτατος Μητροπολίτης Κυρηνείας κ. Χρυσόστομος διά τόν λόγον, ὅτι, κατά τήν ἁγιολογικήν ἐπιστημονικήν Ἡμερίδα τῆς Μητροπόλεως αὐτοῦ τήν 22αν Νοεμβρίου 2015,περιέλαβε εἰς τά θέματα αὐτῆς καί τό περί τῆς βιοτῆς τοῦ Ἁγίου Σοφιανοῦ

- ὁ Θεοφιλέστατος Ἐπίσκοπος Φιλομηλίου κ. Θεοφάνης ὡς ἔνθερμος θιασώτης τοῦ Ἁγίου Σοφιανοῦ

- ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀμερικῆς κ. Ἐλπιδοφόρος ὡς πνευματικῶς καί διοικητικῶς προϊστάμενος τοῦ Θεοφιλεστάτου Θεοφάνους

- ὁ ἐλλογιμώτατος καθηγητής κ. Μιχαήλ Τρίτος, Ἄρχων Ἱερομνήμων τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου, διά  τήν σύνθεσιν ἐπανειλημμένων πανηγυρικών λόγων εἰς τόν Ἅγιον Σοφιανόν

- ὁ Καθηγούμενος τῆς Μονῆς Καρακάλλου κ. Φιλόθεος, διότι εἰς τήν Μονήν αὐτοῦ ὄχι μόνον τιμᾷ «πανηγυρικῷ τῷ τρόπῳ» τήν μνήμην τοῦ Ἁγίου Σοφιανοῦ κατά τήν 26ην Νοεμβρίου ἑκάστου ἔτους, ἀλλά καί ἔκειρε μοναχόν ὑπό τό ὄνομα ἐκείνου

- ὁ Δήμαρχος Δροπόλεως κ. Δημήτριος Τόλης διά τήν πρόθυμον παραχώρησιν θέσεως πρός ἐγκατάστασιν τῆς προτομῆς τοῦ Ἁγίου εἰς τό χωρίον τῆς Πολυτσάνης Πωγωνίου

- ὁ Μοναχός Εὐθύμιος ὁ Μικραγιαννανίτης διά τό γεγονός, ὅτι ὁ Γέρων αὐτοῦ Ὅσιος Γεράσιμος ὑπῆρξεν, ἐκτός τῶν ἄλλων, καί Ὑμνογράφος τοῦ Ἁγίου Σοφιανοῦ.

Μετά τοῦ ἀνήκοντος σεβασμοῦ

Ὁ πρόεδρος Θεοδόσιος Μάτζαρης καί τά λοιπά μέλη

——————————————

Χαιρετισμός ἐπί τῷ ἐπετειακῷ ἔτει ἀπό τῆς πρό 313 ἐτῶν ὁμολογιακῆς κοιμήσεως τοῦ σημειοφόρου ἱεράρχου τῆς Δρυινουπόλεως Σοφιανοῦ τοῦ θαυματουργού, καί  εὐχαί πρός τόν π. Νεκτάριον Πέτταν, δρ. φιλοσοφίας, βιογράφονκαί τοῦ εἰρημένου ὁσίου, καθώς καί πρός τά μέλη τῆς ἐν Χριστῷ ἀδελφότητος τῶν ἀπανταχοῦ «Ἁγιοσοφιανιτῶν» πιστῶν, ὑπό τοῦ ἐπισκόπου Φιλομηλίου κ. Θεοφάνους ἐπ’ εὐκαιρίᾳ τῆς ἐπετείου αὐτῆς. 

   Ἀγαπητέ μου π. Νεκτάριε καί λίαν προσφιλεῖς μοι χριστιανοί τῆς ὀρθοδόξου ἀδελφότητος Πολυτσανιτῶν,  τῶν ἀποκαλουμένων «Ἁγιοσοφιανιτῶν»!

  Κατά τήν πολυσήμαντον αὐτήν ἑορτήν τῆς 26ης Νοεμβρίου μνημονεύομεν εἰς τήν ἀναίμακτον λατρείαν τόν τρισμάκαρα ἐμπνευσμένον ἐπίσκοπον Δρυινουπόλεως Σοφιανόν (26/11/1711) καί ἐν πνεύματι συνερχόμεθα, διά νά ἑορτάσωμεν ἀπό κοινοῦ τόν ἠγαπημένον ἱεράρχην, ὁ ὁποῖος ὑπῆρξε τό φῶς  τῶν ὀρθοδόξων χριστιανῶν τῆς γῆς τοῦ Πύρρου καί τόν ὁποῖον σέβονται ἀκόμη καί οἱ μή χριστιανοί. Ἐκεῖνος κατά τήν διάρκειαν τῆς διακονίας του ἐνέπνευσεν πίστιν εἰς τούς κατοίκους τῆς λαχούσης εἰς αὐτόν παροικίας,ἀλλά καί τῆς εὐρύτερης περιοχῆς. 

   Ὅθεν συγχαίρομεν ὑμᾶς μετά τῆς ἀρχιερατικῆς ἡμῶν εὐλογίας διά τήν ἀκλόνητον πίστιν πρός τόν ἅγιον Σοφιανόν, τήν ἱεράν μορφήν, ἡ ὁποία καί σήμερον σκέπει καί προστατεύει τούς ἁπανταχοῦ ἀλβανοφώνους, τούς ἱεροπρεπῶς σεβομένους τήν ἁγίαν μνήμην του. Προσευχόμεθα ὅπως ἡ ἄνωθεν ἀρωγή τοῦ ὁσίου Σοφιανοῦ ὑπάρχῃ ἀδιάλειπτος εἰς τήν προσωπικήν ζωήν καί εἰς τήν ζωήν τῶν οἰκείων ὑμῶν, οὗτος δέ ὁ ὅσιος καταστῇ ἔνθερμος μεσίτης πρός τόν Κύριον καί Σωτῆρα Ἰησοῦν Χριστόν καί πρός τήν φιλεύσπαγχνον Μητέρα του καί Μητέρα ἡμῶν, τήν Ὑπεραγίαν Θεοτόκον.

Μετά πατρικῶν καί διαπύρων εὐχῶν καί ἀγάπης ἐν Χριστῷ

ὁ Φιλομηλίου 

+ Θεοφάνης

(Ἀρχιερεύς τῶν ἀλβανοφώνων Κοινοτήτων τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου ἐν ΗΠΑ καί Καναδᾷ)