Κυριακή 9 Μαρτίου 2025

Εβδομαδιαίο  Φυλλάδιο 
«Για τους Γονείς της Ενορίας»

Ιερός Ναός Γενέσιον Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών

Πατήστε πάνω στις φωτογραφίες για να διαβάσετε τα κείμενα

Ἁμαρτία! - π. Τιμόθεος Παπασταύρου

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΩΝ ΑΠΟΚΡΕΩ (23 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2025)

 

«ἁμαρτάνοντες εἰς τοὺς ἀδελφοὺς … εἰς Χριστὸν ἁμαρτάνετε» (Α΄ Κορ. Η΄ 12).

 

Ἁμαρτία!

 

Πρᾶξις, κατάστασις, συμφορά, ἄπειρον κακόν! Εἰς ταύτας τὰς τέσσαρας ἐκφάνσεις, δυνάμεθα ἵνα προσδιορίσωμεν τὴν ἁμαρτίαν! Ἡ πρώτη λέξις, δεικνύει ὅτι ἡ ἁμαρτία εἶναι μία πρᾶξις ἥτις πράσσεται, εἴτε διὰ τῶν ἔργων, εἴτε διὰ τῶν λόγων, εἴτε, ἀκόμη, καὶ διὰ τῶν λογισμῶν! Εἶναι ἡ ἁμαρτία, μία πρᾶξις ἐχθρικὴ καὶ ἀλαζονικὴ πρὸς τὸν Θεὸν καὶ τὸν Νόμον Του, καὶ ὁ ἁμαρτωλὸς διὰ τῆς ἁμαρτίας δεικνύει τὴν ἀποστροφήν του πρὸς τὸν Πανάγαθον Κύριον! Εἶναι ἡ πρᾶξις ἐκείνη ἡ … ἐπαναστατική, ἥτις ἔχει σκοπόν, νὰ «ταπεινώσῃ» τὸν Νομοθέτην καὶ νὰ προβάλῃ τὸ εἴδωλον τοῦ ἁμαρτωλοῦ!

Ὅμως ἡ ἁμαρτία εἶναι καὶ … κατάστασις! Ἀφ’ ὅτου, αὕτη, ἔγινε πρᾶξις, ἔγινε καὶ … ἀποδεκτή! Αὕτη εἶναι ἡ φύσις τῆς ἁμαρτίας! Ἅπαξ καὶ πραγματωθεῖ, ἐν συνεχείᾳ ἐπιχειρεῖ ἵνα … ἐγκατασταθῇ! «Ἡ μία ἁμαρτία θὰ φέρῃ τὴν ἄλλη», λέγουσιν οἱ θεῖοι πατέρες, καὶ οὕτω, ἀρχίζει εἷς φαῦλος κύκλος! Ἂς προσέξωμεν, ἐπὶ παραδείγματι, εἰς τὸ προπατορικόν, λεγόμενον, ἁμάρτημα! Ἅπαξ καὶ ὁ Διάβολος ἠπάτησε τὴν Εὔαν, ἐπηκολούθησε σωρεία ἄλλων ἁμαρτιῶν! Παρέσυρρεν αὕτη τὸν Ἀδάμ˙ ἐκρύβησαν καὶ ἀπεσκίρτησαν ἀπὸ τοῦ Θεοῦ˙ ἐψεύσθησαν˙ ἠλαζωνεύθησαν˙ ἐπέρριψαν εἰς ἀλλήλους καὶ εἰς Αὐτὸν Τοῦτον τὸν Κύριον τὰς εὐθύνας τῆς πτώσεώς των˙ δὲν μετενόησαν!

Ἅπασσαι αὗται αἱ πτώσεις, συνιστῶσι τὴν ἁμαρτίαν ὡς … συμφοράν! Καὶ ὄντως, δὲν ὑπῆρξε ποτὲ μεγαλυτέρα συμφορά, ἀπὸ ταύτην τὴν προπατορικὴν ἁμαρτίαν! Ἡ πτῶσις αὕτη, δὲν σημαίνει μόνον τὴν παράβασιν τῆς Θείας ἐντολῆς, ἀλλὰ ἀποβαίνει κατάστασις θανάτου, διαρκὴς καὶ μόνιμος! Δὲν ἐκπίπτουσι οὗτοι, μόνον … πρὸς στιγμήν, ἐκ τοῦ Παραδείσου τῆς τρυφῆς, ἀλλὰ ἡ ἔκπτωσις εἶναι ὁριστικὴ καὶ ἀμετάκλητος, οὐ μόνον δι’ αὐτοὺς τοὺς ἰδίους, ἀλλὰ καὶ διὰ σύμπαν τὸ ἀνθρώπινον γένος! Ἀκόμη καὶ ὅταν ὁ Παντοδύναμος Θεὸς καὶ Κύριος, ἦλθεν εἰς τὴν γῆν καὶ ἐσταυρώθη καὶ ἔχυσε τὸ Πανάγιον Αἷμά Του διὰ τὰς τῶν ἀνθρώπων ἁμαρτίας, … συνεχώρησε καὶ ἐξήλειψε ταύτας, ἀλλὰ ἡ ροπὴ πρὸς τὴν ἁμαρτίαν συνέχισε νὰ ὑπάρχῃ, καὶ ὁ ἄνθρωπος σώζεται πλέον, διὰ τῶν σωστικῶν μυστηρίων τῆς Ἐκκλησίας μας!

Εἶναι, ὅμως, ὡς προείπωμεν, ἡ ἁμαρτία … ἄπειρον κακόν! Δὲν εἶναι μόνον μία πρᾶξις ἀμεληταία, ὡς θέλωμεν συνήθως νὰ τὴν ἐκτιμῶμεν! Δὲν εἶναι, ἀκόμη, κάποιο ἔστω κακό, τὸ ὁποῖον ἔχει τὰς ἐπιπτώσεις του, μόνον ἐπὶ τοῦ … ἁμαρτάνοντος! Τὸ κακὸν τῆς ἁμαρτίας, ὅπερ καὶ τὸ συνιστᾷ ὡς … ἄπειρον, εἶναι ὅτι πάντοτε αὕτη ἡ κατάρατος ἁμαρτία, ζητεῖ ὡς θεραπείαν της τὸ Αἷμα τοῦ Θεοῦ! «Τὸ αἷμα Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ καθαρίζει ἡμᾶς ἀπὸ πάσης ἁμαρτίας» (Α΄ Ἰωάν. Α΄ 7)! Ἡ τοιαύτη «ἀπαίτησις», καθιστᾷ τὴν οἵανδήποτε ἁμαρτίαν, κακὸν ὅπερ «ἐγγίζει» τὸν ἴδιον τὸν Θεόν!

 

Αἱ συνέπειαι τῆς ἁμαρτίας καὶ οἱ … ἀποδέκται των!

 

Ὣς ἤδη εἴπωμεν, ἡ ἁμαρτία, ἑκάστη ἁμαρτία, δὲν «περιορίζεται» μόνον ὡς μία ἀσήμαντος πρᾶξις, ἢ ἀκόμη καὶ ὡς μία παράβασις τοῦ Θείου Θελήματος, ἀλλὰ αἱ συνέπειαί της ἐγγίζουσι κατὰ κυριολεξίαν τὸν ἴδιον τὸν Θεόν, ὅστις, ὡς καὶ πάλιν εἴπωμεν … προσφέρει τὸ ἴδιον Αὑτοῦ Αἷμα, «εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν καὶ εἰς ζωὴν τὴν αἰώνιον»! Διὰ τῆς ἁμαρτίας, ὅμως, δημιουργοῦμε γύρω μας καὶ τὴν ἀπόλυτον καταστροφήν! Διὰ τῆς ἁμαρτίας τῶν πρωτοπλάστων, «ἐπαιδεύθη» καὶ παιδεύεται ἀκόμη, ἅπαν τὸ ἀνθρώπινον γένος! Ἀκόμη, διὰ τῶν ἁμαρτιῶν τῶν γονέων, «κληρονομοῦνται» εἰς τὰ τέκνα, τὰ θανάσιμα ἐκεῖνα «σπέρματα», ἅτινα ἐπηρεάζουσι καθοριστικῶς τὴν πορείαν των εἰς τὴν ζωήν των! Συνεπῶς, «ἀποδέκται», τῆς, ἐκ τῆς ἁμαρτίας, καταστροφῆς ταύτης, εἶναι, πέραν τῶν ἰδίων τῶν ἁμαρτανόντων, καὶ πολλοὶ ἀκόμη … ἄλλοι! Καὶ ἡμεῖς μέν, κατὰ λογικὴν συνέπειαν … «ἄξια ὧν ἐπράξαμεν ἀπολαμβάνομεν»˙ ὅμως, ἐπιφορτίζομεν καὶ τοὺς ἐπιγόνους ἡμῶν, οἵτινες κληρονομοῦσι τὴν … ἁμαρτωλότητά μας!

Ὅμως, ἀκόμη περισσότερον, φρικτωτέρα συνέπεια ἑκάστης ἁμαρτίας ἡμῶν, ἐπιπίπτει ἐπ’ Αὐτὸν τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν! «Εἰς Χριστὸν ἁμαρτάνομεν», κατὰ τὸν Ἀποστολικὸν λόγον ὅντινα ἑρμηνεύομεν! Δηλαδή, - καὶ εἰς τοῦτο συμφωνοῦσιν ἅπαντες οἱ ἑρμηνευταὶ καὶ θεῖοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας, - ἑκάστη ἁμαρτία ἡμῶν, εἶναι καὶ … εἷς, ἐπὶ πλέον, σταυρικὸς θάνατος τοῦ Χριστοῦ! Τοῦτο, βεβαίως, ὑπὸ τὴν ἔννοιαν τῆς ἰδικῆς μας προθέσεως καὶ ἐπιθυμίας, καὶ οὐχί, ἀσφαλῶς, ὅτι ὁ Κύριος …. ἐνοχλεῖται ἢ ὑποφέρει, ἐκ τῶν ἰδικῶν μας ἁμαρτιῶν, ἢ «ἔχει ἀνάγκην» τὴν ἰδικήν μας ἀναμαρτησίαν καὶ ἀρετήν! «Εἰς Χριστὸν ἁμαρτάνομεν», … ὅπως ἠκούσαμεν σήμερον κατὰ τὴν Κυριακὴν τῶν Ἀπόκρεω, εἰς τὸ ἱερὸν Εὐαγγελικὸν κείμενον, ὅπου, ὁ Δίκαιος Κριτής, ἀπευθυνόμενος εἰς ἅπαντας τοὺς κρινομένους – δικαίους τε καὶ ἀδίκους, - θὰ εἴπῃ: «Ἐπείνασα γάρ, καὶ ἐδώκατέ μοι (ἢ οὐκ ἐδώκατέ μοι) φαγεῖν, ἐδίψησα, καὶ ἐποτίσατέ με, (ἢ οὐκ ἐποτίσατέ με) ξένος ἤμην, καὶ συνηγάγετέ με, (ἢ οὐ συνηγάγετέ με) γυμνός, καὶ περιεβάλετέ με, (ἢ οὐ περιεβάλετέ με) ἠσθένησα, καὶ ἐπεσκέψασθέ με, ἐν φυλακῇ ἤμην, καὶ ἤλθετε πρός με (ἢ οὐκ ἐπεσκέψασθέ με)»! Εἰς τὸ ἄκουσμα δὲ τούτων τῶν λόγων, καὶ οἱ ἐκ δεξιῶν, ἀλλὰ καὶ οἱ ἐξ εὐωνύμων, θὰ ἀπορήσωσι καὶ θὰ ἐρωτήσωσι: «Κύριε, πότε σε εἴδομεν πεινῶντα ἢ διψῶντα ἢ ξένον ἢ γυμνὸν ἢ ἀσθενῆ ἢ ἐν φυλακῇ, καὶ (διηκονήσαμέν σοι ἢ) οὐ διηκονήσαμέν σοι;» Θὰ ἀπαντήσῃ δὲ τότε εὐθύς, ὁ Κύριος … «Καὶ ἀποκριθεὶς ὁ βασιλεὺς ἐρεῖ αὐτοῖς· ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐφ᾿ ὅσον ἐποιήσατε ἑνὶ τούτων τῶν ἀδελφῶν μου τῶν ἐλαχίστων, ἐμοὶ ἐποιήσατε» (Ματθ. ΚΕ΄ 35-46).

Σαφῶς καὶ ἀναντιρρήτως, ἑπομένως, ὁ Ἴδιος ὁ Κύριος, θέτει Ἑαυτόν, ὡς τὸν … ἀποδέκτην τῶν ἁμαρτιῶν ἡμῶν, εἰς βάρος τῶν συνανθρώπων μας!

 

Τί χεῖρον τούτου;

 

Ὑπάρχει ἆραγε, τίποτε χειρότερον, ἀπὸ τοῦτο ὅπερ ἐγράψαμεν μόλις πρὸ ὀλίγου; Ὁ Ἴδιος ὁ Κύριος, Ἐκεῖνος ποὺ ἔχυσε τὸ Πανακήρατον Αἷμά Του διὰ τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν˙ Ἐκεῖνος Ὅστις μᾶς ἠγάπησεν ὅσον οὐδεὶς ἄλλος καὶ παρέδωκεν Ἑαυτὸν εἰς ἐπονείδιστον θάνατον, … νὰ ὑποφέρῃ καὶ ἀπὸ ἡμᾶς τοὺς εὐηργετημένους Του; Ἐκεῖνος Ὅστις, παρὰ τὴν ἁμαρτωλότητά μας, μᾶς ἀναδεικνύει υἱοὺς καὶ κληρονόμους τῆς Οὐρανίου Βασιλείας Του καὶ μᾶς ὑποδεικνύει νὰ τὸν ἀποκαλοῦμε … «πᾶτερ ἡμῶν», Ἐκεῖνος νὰ ὑφίσταται τὰς συνεπείας τῶν ἁμαρτιῶν ἡμῶν;

Ἂς ἀναρωτηθῶμεν ἀδελφοί μου, ποῖος ἐξ ἡμῶν θὰ ἠδύνατο ἵνα ὑποφέρῃ ἀντιστοίχους συμπεριφοράς, ἀπ’ ἐκείνους τοὺς ὁποίους εὐεργετεῖ; Ποῖος «δυνατὸς» θὰ ἠδύνατο ἵνα ἀνέχεται, ἵνα ὀνειδίζεται καὶ ταπεινώνεται, παρά τινος «ἀδυνάτου»; «Μέγα Σου τὸ ἔλεος, φιλάνθρωπε Κύριε! Ἵλεως γενοῦ ἡμῖν ἐπὶ ταῖς ἁμαρτίαις ἡμῶν! Ἀμήν!»

 

Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου

 

      Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν

Κυριακή 2 Μαρτίου 2025

Εβδομαδιαίο  Φυλλάδιο 
«Για τους Γονείς της Ενορίας»

Ιερός Ναός Γενέσιον Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών

Πατήστε πάνω στις φωτογραφίες για να διαβάσετε τα κείμενα

Μητρόπολη Πατρών - Πρόγραμμα Κατανυκτικών Εσπερινών και Θείων Λειτουργιών του Σεβασμιωτάτου 2025

Πρόγραμμα Μαρτίου 2025 - Ιερού Ναού Αγίου Ιωάννου Παραλίας Πατρών

Κυριακή 23 Φεβρουαρίου 2025

Εβδομαδιαίο  Φυλλάδιο 
«Για τους Γονείς της Ενορίας»

Ιερός Ναός Γενέσιον Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών

Πατήστε πάνω στις φωτογραφίες για να διαβάσετε τα κείμενα

Ἡ «ἐξουσία» τῆς ἐλευθερίας! - π. Τιμόθεος Παπασταύρου

 

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΑΣΩΤΟΥ ΥΙΟΥ (16 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2025)

«Οὐκ ἐγὼ ἐξουσιασθήσομαι ὑπό τινος» (Α΄ Κορ. ΣΤ΄ 12).

 

Ἡ ἐλευθερία!

 

Ὁ Πανάγαθος Κύριος καὶ δημιουργός μας, ἀφ’ ἧς στιγμῆς ἐδημιούργησε τὸν ἠγαπημένο Του … ἄνθρωπο, ἔδωκεν εἰς τοῦτον ἄπειρα ὑλικὰ καὶ πνευματικὰ προνόμια! Μόνη καὶ μόνη ἡ πλᾶσις του «ὑπὸ χειρῶν Θεοῦ», θὰ ἤρκῃ ἵνα καταδείξῃ τὴν ἄπειρον Θείαν Ἀγάπην! Ὅμως, ὁ Κύριος δὲν ἠρκέσθη μόνον εἰς τοῦτο τὸ θεῖον προνόμιον! Ἔδωκεν εἰς τοῦτον, τὴν ψυχικὴν καθαρότητα καὶ τελειότητα καὶ ἀναμαρτησίαν, καὶ ἐκόσμησεν αὐτόν, διὰ τῆς ὑπεροχῆς ἔναντι ὅλων τῶν ἄλλων δημιουργημάτων, καὶ «κατέστησε τοῦτον ὡς βασιλέα τῆς κτίσεως»! Ἐνέβαλεν, αὐτὸν εἰς τὸν Παράδεισον τῆς τρυφῆς, δίδων εἰς τοῦτον τὰ … πάντα, διὰ τὴν συντήρησιν καὶ διαβίωσίν του! Ἐδημιούργησεν, ἐπίσης, ὁ Πανάγαθος Θεός, τὴν «βοηθὸν κατ’ αὐτόν», τὴν γυναῖκα, ἵνα συναγωνίζωνται καὶ τελειοῦνται, ἀλλὰ καὶ … «αὐξάνωνται καὶ πληθύνωνται καὶ κατακυριεύωσι τὴν γῆν»! Σὺν τούτοις, ἔδωκεν - ὡς ἤδη εἴπωμεν -  ἄπειρα ἄλλα δῶρα, ὁρατὰ καὶ ἀόρατα, ὑλικὰ καὶ πνευματικά, ἐπίγεια καὶ ἐπουράνια!

Ἕν, ὅμως, δῶρον, ὃν χαρακτηρίζει, θὰ ἐλέγωμεν, τὸν «Ἄρχοντα» Κύριον, εἶναι ἡ ἀπόλυτος ἐλευθερία δι’ ἧς, ἄφησε τὸν ἄνθρωπον, ἀπολύτως ἐλεύθερον καὶ καθορίζοντα τὰς βουλὰς καὶ τὴν ζωήν του κατὰ τὴν αὐτοῦ θέλησιν! Ἓν δῶρον, ὅπερ καθιστᾷ μὲν τὸν ἄνθρωπον ἀνεξάρτητον, ἀλλὰ καὶ ἀποδεικνύει τοῦτον ἀπολύτως ὑπεύθυνον δι’ ὅ,τι θὰ συμβῇ εἰς τοῦτον, ἐάν … ἐργαζόμενος καὶ κινούμενος εἰς τὰ πλαίσια τῆς ἐλευθερίας του, ἐπιλέξῃ λανθασμένας καὶ ἁμαρτωλὰς καὶ ἐκνόμους ἐπιλογάς! Εἰς τὴν τοιαύτην κακὴν καὶ ὀλεθρίαν ἐπιλογὴν ἔπεσεν, καὶ … ὑπακούων μὲν εἰς τὸν μισάνθρωπον διάβολον, καὶ ἀρνούμενος ἐν ταὐτῷ τὴν ὑπακοήν του εἰς τὸ Θεῖον θέλημα, ἀπώλεσεν τὴν ἐν τῷ Παραδείσῳ τρυφὴν καὶ ἀπόλαυσιν, ἀλλὰ καὶ ἔπαυσεν ἵνα ζῇ ἐν Θεῷ καὶ κατὰ Θεόν, ὑπακούων, ἔκτοτε, ἀποκλειστικῶς εἰς τὰς ἐπιθυμίας του!

 

Ἡ κακὴ χρῆσις, ἐπέφερε τὸν … ὄλεθρον!

 

Τὸ ὕψιστον τοῦτο δῶρον καὶ ἀγαθὸν τῆς ἐλευθερίας, ὅπερ ἔδωκεν ὁ Θεὸς εἰς τὸ πλᾶσμά Του, ἐνῶ ἐδόθη διὰ νὰ καταξιωθῇ ὡς ὑπεύθυνος οὗτος ὁ ἄνθρωπος, … ἔμελλε, δυστυχῶς, ἵνα ὁδηγήσῃ τὸν ἄνθρωπον εἰς τὴν πτῶσιν καὶ τὴν καταστροφήν. Ὄχι, ἀσφαλῶς, διότι … πταίει πρὸς τοῦτο, αὐτὴ αὕτη ἡ ἐλευθερία! Οὔτε, ἀσφαλῶς, διότι ἔκανε λάθος ὁ Θεός, δίδων τοῦτο τὸ προνόμιον …! Ἀλλὰ διότι ὁ ἄνθρωπος, ἀφ’ ἑνὸς ἐπηρεαζόμενος καὶ παρασυρρόμενος ἐκ τοῦ ἐχθροῦ του τοῦ διαβόλου, καὶ ἀφ’ ἑτέρου ἐμπιστευόμενος τὴν ἀσθενῆ κρίσιν του καὶ τὰς λανθασμένας ἐπιλογάς του, ἐξεμεταλεύθη ταύτην ἵνα … καταστραφῇ!

Τοῦτο δέ, καταδεικνύεται, οὐχὶ μόνον ἀνατρέχοντες εἰς τὰς σελίδας τῆς ἱστορίας, ἀλλὰ καὶ βλέποντες καὶ εἰς … ἑαυτούς! Πόσας πτώσεις καὶ ἁμαρτίας δὲν ἐπράξαμεν καὶ δὲν πράττωμεν εἰσέτι, ἐμπιστευόμενοι τὰς ἐπιλογὰς καὶ τὰς κρίσεις μας! Ποσάκις, ἐθεωρήσαμεν ὅτι … «μποροῦμε καὶ χωρὶς τὸ Θεό», καὶ τὰ ἀποτελέσματα ὑπῆρξαν ὀλέθρια! Ποσάκις δὲν ἐκλαύσαμεν καὶ δὲν ηὐχήθημεν ἐνδομύχως, ἵνα μᾶς «ἔλειπεν τὸ τοιοῦτον δῶρον» καὶ μᾶς καθωδήγῃ ἀποκλειστικῶς καὶ ἀσφαλῶς ἡ Παντοδύναμος χεὶρ τοῦ Κυρίου! Βεβαίως δὲν παραβλέπομεν, ὅτι ἡ ἐλευθερία αὕτη, ὑπῆρξε πολλάκις, ἰδιαιτέρως ἐπωφελὴς καὶ χρήσιμος, ὅτε ἀσφαλῶς, τὴν εἰργάσθημεν συνεργοῦντος τοῦ Θεοῦ, καὶ συνείργησεν αὕτη καὶ εἰς τὴν πνευματικήν, ἀλλὰ καὶ τὴν σωματικὴ καὶ ὑλικήν μας πρόοδον!

 

Ἡ «ἐξουσία» τῆς ἐλευθερίας!

 

Εἰς ταύτην τὴν «ἐξουσίαν», ὁ ὑποτεταγμένος ἄνθρωπος εἶναι καὶ καταδικασμένος! Ἡ ἐλευθερία προϋποθέττει, ὅτι τὴν ἐξουσίαν τὴν κατέχει ὁ … ἐλεύθερος! Ἀφ’ ἧς στιγμῆς, ὅμως, ὁ ἐλεύθερος γίνεται δοῦλος τῆς ἐλευθερίας του καὶ τῶν ἐπιλογῶν του, τότε ὁ δῆθεν ἐλεύθερος ὑπηρετεῖ καὶ ὑποτάσσεται εἰς τὰς παρανόμους ἐπιθυμίας του! Ὁ θεῖος Ἀπόστολος Παῦλος, ἀναφερόμενος εἰς τὴν τοιαύτην «ἐλευθερίαν» ἥτις καὶ καταδυναστεύει τοῦτον, καὶ αἰσθανόμενος ὅτι ἡ τοιαύτη «ἐλευθερία» του τὸν ἐλέγχει ἀπολύτως, - χρησιμοποιεῖ δὲ τὸν ὅρον … «αἰχμαλωτίζοντά με» - καὶ πολλάκις τὸν ὑποχρεώνει ἵνα παρανομῇ, λέγει: «οὐ γὰρ ὃ θέλω ποιῶ ἀγαθόν, ἀλλ᾿ ὃ οὐ θέλω κακὸν τοῦτο πράσσω. … βλέπω δὲ ἕτερον νόμον ἐν τοῖς μέλεσί μου ἀντιστρατευόμενον τῷ νόμῳ τοῦ νοός μου καὶ αἰχμαλωτίζοντά με ἐν τῷ νόμῳ τῆς ἁμαρτίας τῷ ὄντι ἐν τοῖς μέλεσί μου. Ταλαίπωρος ἐγὼ ἄνθρωπος! Τίς με ρύσεται ἐκ τοῦ σώματος τοῦ θανάτου τούτου; … ἄρα οὖν αὐτὸς ἐγὼ τῷ μὲν νοῒ δουλεύω νόμῳ Θεοῦ, τῇ δὲ σαρκὶ νόμῳ ἁμαρτίας» (Ρωμ. Ζ΄ 19-25)!

Ἐν προκειμένῳ, ὅμως, δηλώνει ἀποφασισμένος ὅτι … «οὐκ ἐγὼ ἐξουσιασθήσομαι ὑπό τινος»! Βλέπων, ὅτι ἡ ἐλευθερία τὸν προτρέπει ἵνα, ἀφ’ ἑνὸς ἐκτρέπεται ἀπὸ τὸν Θεῖον Νόμον, ἀλλὰ καί, ἀφ’ ἑτέρου, κατ’ οὐσίαν, τοῦ στερεῖ τὸ ὕψιστον τοῦτο δῶρον τῆς ἐλευθερίας του, θὰ ἐλέγωμεν, ὅτι «σπάζει τὰ δεσμά», τοῦ οἵουδήποτε ἀποπειρωμένου ἵνα ἐξουσιάσῃ καὶ καταδυναστεύσῃ τοῦτον!

 

Εἴμεθα, ἆραγε, … ἐλεύθεροι;

 

Κατόπιν τῶν ὅσων προείπομεν, γεννᾶται τὸ καίριον τοῦτο ἐρώτημα: «εἴμεθα, ἆραγε, ἐλεύθεροι;»! Προτρέχομεν ἵνα ἀπαντήσωμεν, ὅτι … «ναί, ὄντως, εἴμεθα ἐλεύθεροι»! Ἐλεύθεροι, ἵνα ἀποφασίσωμεν τὴν ζωὴν ἢ τὸν θάνατον! Ἐλεύθεροι ἵνα ἐπιλέξωμεν τὸ γλυκὺ ἢ τὸ πικρόν, τὸ καλὸν ἢ τὸ κακόν, τὸ ἔννομον ἢ τὸ ἔκνομον! Ὣς λέγει ὁ σοφὸς Σειράχ, «ἐὰν θέλῃς, συντηρήσεις ἐντολὰς καὶ πίστιν ποίησαι εὐδοκίας. παρέθηκέ σοι πῦρ καὶ ὕδωρ· οὗ ἐὰν θέλῃς, ἐκτενεῖς τὴν χεῖρά σου. ἔναντι ἀνθρώπων ἡ ζωὴ καὶ ὁ θάνατος, καὶ ὃ ἐὰν εὐδοκήσῃ, δοθήσεται αὐτῷ» (Σοφ. Σειρ. ΙΕ΄ 15-17)! Δηλαδή, … «ἐὰν θέλῃς, θὰ τηρήσῃς καὶ θὰ φυλάξῃς τὰς θείας ἐντολὰς καὶ θὰ δείξῃς πίστιν καὶ ἐμπιστοσύνην εὐάρεστον καὶ εὐπρόσδεκτον εἰς Αὐτόν. Πλησίον σου ἔβαλε φωτιὰ καὶ νερό· ὅπου θέλεις σύ, θὰ ἁπλώσῃς τὸ χέρι σου. Ἐνώπιον τῶν ἀνθρώπων εἶναι ἡ ζωὴ καὶ ὁ θάνατος, καὶ ὅ,τι ἐκ τῶν δύο θὰ θελήσῃ ὡς ἀρεστὸν εἰς αὐτὸν ὁ καθένας των, θὰ δοθῇ εἰς αὐτόν» (Ἀντίστ. ἑρμηνεία Παν. Τρεμπέλα)!

Εἰς τὴν τοιαύτην ὅμως ἐλευθερίαν, θὰ πρέπῃ νὰ διακρίνωμεν καὶ τὴν ἰδικήν μας … ἀδυναμίαν διὰ νὰ δυνηθῶμεν νὰ διαχειρισθῶμεν τὸ ὕψιστον τοῦτο ἀγαθόν! Ἡ ἱστορία μᾶς διδάσκει, ὅτι τὰ ἀτελείωτα καὶ τεράστια κακὰ τῆς ἀνθρωπότητος, ὀφείλονται, δυστυχῶς, εἰς τὴν κακὴν χρῆσιν τῆς ἐλευθερίας μας! Εἰς τὸ ἱερόν της ὄνομα, ὀμνύουσιν ἀκόμη καὶ οἱ στυγνότεροι κακοῦργοι καὶ δολοφόνοι τῆς ἀνθρωπότητος! Ἄνθρωποι, οἵτινες δὲν διέθετον τὴν ὡριμότητα ἀλλὰ καὶ τὴν ψυχικὴν καθαρότητα διὰ νὰ τὴν ζήσωσι ἀλλὰ καὶ τὴν ἀπολαύσωσι, ἐστιγματίσθησαν ὡς οἱ … φονεῖς τῆς ἐλευθερίας!

Εἶναι ἐκεῖνοι, οἵτινες ἐξουσιάσθησαν ὑπὸ τῶν … παθῶν των, καὶ ἔγιναν αἴτιοι τῶν ἀντιστοίχων θλιβερῶν συνεπειῶν! Τὸ «οὐκ ἐγὼ ἐξουσιασθήσομαι ὑπό τινος», τὸ εἶπον μόνον ὀλίγοι, οἵτινες καὶ ἀνεδείχθησαν … μεγάλοι, εἰς τὴν ἱστορίαν! Τὸ εἶπον οἱ Ἅγιοι οἵτινες, ἐν ὀνόματι τῆς καλῶς νοουμένης ἐλευθερίας, κατεπίεσαν ἑαυτούς, καὶ ἐστερήθησαν ἐκουσίως, κάθε ἀπόλαυσιν καὶ κάθε δικαίωμα, ἵνα ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσωσι!

Εἴθε καὶ ἡμεῖς, νὰ ἀξιοποιήσωμεν τὴν ἐλευθερίαν μας, προκειμένου νὰ … μὴν μετανοήσωμεν διὰ τάς, ἐν τῷ ὀνόματι ταύτης, ἐπιλογάς μας!

 

Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου

 

     Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν

 

Βελισάριος - μία αληθινή ιστορία

 

Βελισάριος

Ο  σπουδαίος  στρατηγός  του  Ιουστινιανού, ο  Βελισάριος  σε  μια  μάχη  έπιασε, αφού  νίκησε    τον  αντίπαλο  βασιλιά    τον  έστειλε αιχμάλωτο στην  Κωνσταντινούπολη  έτσι  που  ο τέως βασιλιάς  βρέθηκε  στο  μπουντρούμι.

Μια  μέρα  ο  αιχμάλωτος  έστειλε  ένα  σημείωμα  στο  Βελισάριο  που  του  έγραφε: Λυπήσου  με  σαν  χριστιανός  και  στείλε  ένα  κομμάτι  ψωμί  για  να  χορτάσω  την  πείνα  μου, μια κιθάρα  για  να  παίζω  και  να  ξεχνώ  τα  βάσανά   μου  και  μια  πετσέτα  για  να  σκουπίζω  τα  δάκρυά  μου. Και  ο  Βελισάριος  του  έστειλε  ένα  ευαγγέλιο  με  το  σημείωμα: 

Αυτό  το  βιβλίο  θα  ικανοιοιήσει  και  τα τρία  αιτήματά  σου,  αφού  θα  σε  τρέφει, θα  σε  ψυχαγωγεί  και  θα  σε  παρηγορεί.  Αυτό  το  βιβλίο  θα  σου  μάθει  το  νόημα  της  ζωής  και  για  το  πού  πρέπει  να  ετοιμάζεσαι!

(Μητρ.Νικοπόλεως  Μελετίου: "Σπέρνοντας  στον  αγρό"  σ.53-54)

...και ποια θυσία έχεις κάνει εσύ για μένα; ε; ...

 

Ένα παραμύθι για την Τρέλα της Αγάπης!...

 

Μια μέρα συγκεντρώθηκαν σε κάποιο μέρος της Γης όλα τα συναισθήματα και όλες οι αξίες του ανθρώπου ...

Η Τρέλα, αφού συστήθηκε 3 φορές στην Ανία, της πρότεινε να παίξουν κρυφτό.

Το Ενδιαφέρον σήκωσε το φρύδι και περίμενε να ακού​​ σει, ενώ η Περιέργεια χωρίς να μπορεί να κρατηθεί, ρώτησε:. «τι είναι το κρυφτό?»

Ο Ενθουσιασμός άρχισε να χορεύει παρέα με την Ευφορία και η Χαρά άρχισε να πηδάει πάνω κάτω για να καταφέρει να πείσει το Δίλημμα και την Απάθεια -την οποία δεν την ενδιέφερε ποτέ τίποτα- να . παίξουν ΚΙ αυτοί

ΑΛΛΑ υπήρχαν πολλοί που ΔΕΝ ήθελαν ΝΑ παίξουν: . Η Αλήθεια δεν ήθελε να παίξει γιατί ήξερε ότι ούτως ή άλλως κάποια στιγμή θα την αποκάλυπταν, η Υπεροψία έβρισκε το παιχνίδι χαζό και η Δειλία δεν ήθελε να ρισκάρει

«Ένα, δύο, τρία »άρχισε να μετράει η Τρέλα. Η πρώτη που κρύφτηκε ήταν η Τεμπελιά. Μιας και βαριόταν, κρύφτηκε στον πρώτο βράχο που συνάντησε.

Η Πίστη πέταξε στους ουρανούς και η Ζήλια κρύφτηκε στη σκιά του Θριάμβου, ο οποίος με την δύναμή του κατάφερε να σκαρφαλώσει στο πιο ψηλό δέντρο.

Η Γενναιοδωρία δεν μπορούσε να κρυφτεί, γιατί κάθε μέρος που έβρισκε της φαινόταν υπέροχο μέρος να κρυφτεί κάποιος άλλος φίλος της, οπότε το άφηνε ελεύθερο.

Και έτσι η Γενναιοδωρία κρύφτηκε σε μία ηλιαχτίδα.

Ο Εγωισμός αντιθέτως βρήκε αμέσως κρυψώνα ένα καλά κρυμμένο και βολικό μέρος μόνο για αυτόν.

Το Ψέμα, πήγε και κρύφτηκε στον πάτο του ωκεανού. Το Πάθος και ο Πόθος κρύφτηκαν μέσα σε ένα ηφαίστειο.

Η Αγάπη δεν είχε βρει ακόμη κάπου να κρυφτεί. Έβρισκε όλες τις κρυψώνες πιασμένες, ώσπου βρήκε ένα θάμνο από τριαντάφυλλα και κρύφτηκε εκεί.

«..1000» μέτρησε η Τρέλα και άρχισε να ψάχνει. Την πρώτη που βρήκε ήταν η Τεμπελιά αφού δεν είχε κρυφτεί και πολύ μακριά. Μετά βρήκε την Πίστη που μίλαγε στον ουρανό με το Θεό για θεολογία.

Ένιωσε το «ρυθμό» του Πόθου και του Πάθους στο βάθος του ηφαιστείου και αφού βρήκε τη Ζήλια δεν ήταν καθόλου δύσκολο να βρει και τον Θρίαμβο.

Βρήκε πολύ εύκολα το Δίλημμα που δεν είχε ακόμη αποφασίσει πού να κρυφτεί. Σιγά, σιγά τους βρήκε όλους, εκτός από την Αγάπη.

Η Τρέλα έψαχνε παντού, πίσω από κάθε δέντρο, κάτω από κάθε πέτρα, σε κάθε κορφή βουνού, μα τίποτα.

Όταν ήταν σχεδόν έτοιμη να τα παρατήσει, βρήκε ένα θάμνο από τριαντάφυλλα και άρχισε να τον κουνάει νευρικά, ώσπου άκουσε ένα βογκητό πόνου ...

Ήταν η Αγάπη που τα αγκάθια από τα τριαντάφυλλα της είχαν πληγώσει τα μάτια. Η Τρέλα δεν ήξερε πως να επανορθώσει, έκλαιγε, ζήταγε συγνώμη και στο τέλος υποσχέθηκε να γίνει ο οδηγός της Αγάπης.

 

Κι έτσι, από τότε η Αγάπη είναι πάντα τυφλή και η Τρέλα πάντα την συνοδεύει.

Ὑπάρχουσι, σήμερον, διωγμοί; - π. Τιμόθεος Παπασταύρου

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΤΡΙΑΚΟΣΤΗΣ ΤΡΙΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

«ΤΕΛΩΝΟΥ ΚΑΙ ΦΑΡΙΣΑΙΟΥ» (9 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2025) 

«Οἵους διωγμοὺς ὑπήνεγκα!» (Β΄ Τιμ. Γ΄ 11)

 

Διωγμός !!!

 

Εἶναι γνωστόν, φίλοι μου καὶ ἀδελφοί μου, τὸ τί σημαίνει ἡ λέξις «διωγμός»! Προέρχεται καὶ εἶναι παράγωγον τοῦ ρήματος «διώκω», τὸ ὁποῖον σημαίνει, ἐν προκειμένω, τὴν βιαίαν ἀπομάκρυνσιν κάποιου ἀνθρώπου ὡς ἐπικινδύνου ἢ καὶ ἀνεπιθυμήτου, ἤ, ἀντιστοίχως, τὴν ἀπομάκρυνσιν μιᾶς ἰδεολογίας καὶ πίστεως, ἥτις θεωρεῖται ἐπικίνδυνος ἢ προσβλητικὴ ἤ, ἀκόμη, καὶ ἀδιάφορος διὰ κάποιους ἀνθρώπους! Σημαίνει, ἐπίσης, - κατ’ ἐπέκτασιν, - καὶ τὴν ἐξολόθρευσιν καὶ τὸν ἀφανισμὸν δι’ οἵουδήποτε τρόπου, τῶν διωκομένων καὶ ἀνεπιθυμήτων! Οὕτω, ἀνατρέχοντες εἰς τὴν ἱστορίαν τῶν ἐθνῶν, ἀλλὰ καὶ αὐτῆς τῆς Ἑλλάδος, ἀπὸ ἀρχαιοτάτων χρόνων ἕως καὶ τῆς σήμερον, διαπιστώνομεν, ὅτι … τοιοῦτοι διωγμοὶ καὶ ἀπομακρύνσεις, ἀνθρώπων τε καὶ ἰδεολογιῶν καὶ πίστεων, συνέβησαν συχνάκις˙ καὶ πολλοὶ ἐδιώχθησαν, καὶ ὑβρίσθησαν, καὶ ἐταλαιπωρήθησαν, ἀλλὰ καὶ ἐπολεμήθησαν καὶ ἐθανατώθησαν, καὶ συνελόντ’ εἰπεῖν, ἐπλήρωσαν δι’ «ἀκριβοῦς τιμήματος», τὰ ἰδέας των καὶ τὴν πίστιν των!

Ὅμως, τὸ ἀποκορύφωμα τῶν τοιούτων διωγμῶν, συνέβη ἐναντίον τῆς ἀληθοῦς Πίστεως τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἀφ’ ἧς στιγμῆς αὕτη «ἐνεφανίσθη» εἰς τὸ προσκήνιον τῆς ἱστορίας! Ἀφ’ ἧς στιγμῆς, ἐνηνθρώπισεν, ὁ Υἱὸς καὶ Λόγος τοῦ Θεοῦ, «καὶ ἐσκήνωσεν ἐν ἀνθρώποις», οἱ ἄνθρωποι, - ἐκτὸς ἐλαχίστων ἐξαιρέσεων, - ἐπανεστάτησαν! Ἐμίσησαν τὸν Οὐράνιον ἐπισκέπτην, καὶ παντοιοτρόπως ἐπεδίωξαν ἵνα τὸν ἀφανίσωσιν! Οὗτος, παρ’ ὅτι ἦτο ἀνένοχος καὶ ἀναμάρτητος, καὶ παρ’ ὅτι … «διῆλθεν εὐεργετῶν καὶ ἰώμενος» (Πράξ. Ι΄ 38), διδάσκων καὶ προτρέπων αὐτοὺς εἰς μετάνοιαν καὶ εἰς τὴν ὄντως ἀλήθειαν, οἱ ἄνθρωποι «ἐπέτυχον» ἐν τέλει, ἵνα σταυρώσωσιν Αὐτόν!

Δὲν ἠρκέσθησαν, ὅμως ἕως τούτου …! Τὸ μίσος καὶ ἡ μανία των, ἐστράφη καὶ κατ’ ἐκείνων οἵτινες ἐπίστευσαν εἰς Αὐτόν, καὶ ὁ διωγμός, ἔγινε πλέον ἐπίσημος, ἀλλὰ καὶ διαχρονικός! Ἑκατομμύρια Ἁγίων καὶ πιστῶν Του, ἀρνούμενοι ἵνα … ἀρνηθῶσι τὴν πίστιν των εἰς Αὐτόν, ὑπέστησαν φρικτὰ καὶ ἀπερίγραπτα μαρτύρια διὰ τῶν ὁποίων ἐθυσίαζον τὰ πάντα, ἕως καὶ αὐτῆς ταύτης τῆς βιολογικῆς ζωῆς των!

 

Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος!

 

Εἷς δὲ ἐξ αὐτῶν, ἀσφαλῶς ὑπῆρξεν, ὁ ἐν προκειμένῳ διαβεβαιῶν περὶ τῶν ὅσων ὑπέφερεν διὰ τὴν ἀγάπην του διὰ τῶν Χριστόν, ὁ Θεῖος Ἀπόστολος Παῦλος! Ἀρκεῖ καὶ μόνον, ἵνα ἀνατρέξωμεν ἐκεῖ εἰς τὴν δευτέραν πρὸς Κορινθίους ἐπιστολήν του, διὰ νὰ ἴδωμεν μίαν σύντομον ἀναφοράν του εἰς τήν, διὰ τὸν Κύριον, μαρτυρικὴν ζωήν του! «Ἐν κόποις περισσοτέρως, ἐν πληγαῖς ὑπερβαλλόντως, ἐν φυλακαῖς περισσοτέρως, ἐν θανάτοις πολλάκις· ὑπὸ Ἰουδαίων πεντάκις τεσσαράκοντα παρὰ μίαν ἔλαβον, τρὶς ἐρραβδίσθην, ἅπαξ ἐλιθάσθην, τρὶς ἐναυάγησα, νυχθημερὸν ἐν τῷ βυθῷ πεποίηκα· ὁδοιπορίαις πολλάκις, κινδύνοις ποταμῶν, κινδύνοις λῃστῶν, κινδύνοις ἐκ γένους, κινδύνοις ἐξ ἐθνῶν, κινδύνοις ἐν πόλει, κινδύνοις ἐν ἐρημίᾳ, κινδύνοις ἐν θαλάσσῃ, κινδύνοις ἐν ψευδαδέλφοις· ἐν κόπῳ καὶ μόχθῳ, ἐν ἀγρυπνίαις πολλάκις, ἐν λιμῷ καὶ δίψει, ἐν νηστείαις πολλάκις, ἐν ψύχει καὶ γυμνότητι» (Β΄ Κορ. ΙΑ΄ 23-27)!

Διωγμοὺς ἐπὶ διωγμῶν! Μία ζωὴ μαρτυρική, χωρὶς τὴν παραμικρὰν ἀναψυχήν, μὲ τόν, «ἐν τῇ σαρκί αὐτοῦ σκόλοπα καὶ ἄγγελον σατᾶν, κολαφίζοντα τοῦτον ἵνα μὴ ὑπεραίρεται», ὡς λέγει εἰς τὴν συνέχειαν! Διωγμοὺς τοὺς ὁποίους μόνον διὰ τῆς δυνάμεως τοῦ Θεοῦ θὰ ἠδύνατο ἵνα ἀνταπεξέλθῃ, καὶ ὣς γνωρίζωμεν ἐκ τοῦ βίου του, καὶ θάνατος δι’ ἀποκεφαλισμοῦ! Ἴσως, ἐν προκειμένῳ, νὰ «πείθωνται» ἅπαντες ὅσοι θεωροῦσιν ὅτι ὁ Θεὸς «περιποιεῖται τοὺς ἰδικούς Του μὲ μία … «ζωὴ χαρισάμενη»! Ἀσφαλῶς, καὶ ἀστειευόμεθα, καὶ τονίζομεν τὸ … ἀκριβῶς ἀντίθετον! Τὸ ὅτι, δηλαδή, ὁ Κύριος μᾶς ὑπέδειξεν ἀλλὰ καὶ ἠκολούθησεν καὶ ὁ Ἴδιος, «τὴν στενὴν καὶ τεθλιμμένην καὶ μαρτυρικὴν ὁδόν, τὴν ἀπάγουσαν εἰς τὴν ζωήν» (Ματθ. Ζ΄ 13-14)!

 

«Πάντες δὲ οἱ θέλοντες εὐσεβῶς ζῆν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ διωχθήσονται» (Β΄ Τιμ. Γ΄ 12)!

 

Ἐνῶ, - εἶναι βέβαιον τοῦτο, - ὁ διωγμὸς καὶ ἡ ἀποστροφὴ καὶ αἱ ἄδικοι συμπεριφοραί˙ πολὺ δὲ περισσότερον, αἱ φυλακίσεις καὶ τὰ μαρτύρια καὶ ὁ θάνατος, … πέραν τῶν σωματικῶν πόνων, καταβάλουσι καὶ ψυχολογικῶς τὸν ἄνθρωπον, καὶ δημιουργοῦσι μίαν εἰκόνα … «ἀθλίαν» εἰς τὸ κοινωνικὸν σύνολον, ἐν τούτοις οἱ μάρτυρες … (καὶ ὄχι μόνον), τῆς Ἁγίας μας Ἐκκλησίας, ἀντιμετώπιζον τὰς τοιαύτας θλιβερὰς καὶ ὀδυνηρὰς καταστάσεις μὲ χαρὰν καὶ αἰσιοδοξίαν! Ἐθεώρουν τιμήν των, τὸ νὰ ὑβρίζωνται καὶ προπηλακίζωνται ὑπὲρ τοῦ Ὀνόματος τοῦ Κυρίου! Ἔσπευδον, κατὰ κυριολεξίαν, ἵνα βασανισθῶσι καὶ ὑπομείνωσιν οἵασδήποτε θλίψεις καὶ μάστιγας καὶ ὀνειδισμούς, χάριν τῆς Πίστεώς των!

Ἐν προκειμένῳ, ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, τοῦτο ἀκριβῶς ζεῖ καὶ αἰσθάνεται! Οὐχὶ μόνον δὲν διαμαρτύρεται, ἀλλὰ τοὐναντίον παρουσιάζει ἑαυτόν, ὡς πρότυπον καὶ ὑπόδειγμα εἰς τὸν μαθητήν του Τιμόθεον! Εἶναι αὐτονόητον διὰ τοῦτον, ἐκεῖνο ὅπερ προετάξαμεν ὡς τίτλον τῆς παραγράφου ταύτης! Ὁ διωγμὸς ἕνεκα τῆς εἰς Χριστὸν πίστεως, εἶναι στοιχεῖον τὸ ὁποῖον χαρακτηρίζει τὸν … Ἅγιον!

 

Ὑπάρχουσι, σήμερον, διωγμοί;

 

Ἀναμφισβητήτως, ὑπάρχουσι˙ ἴσως δὲ καὶ εἶναι οὗτοι πολὺ ὀξύτεροι καὶ ἐντονώτεροι ἀλλὰ καὶ ὀδυνηρώτεροι, ἀπ’ ἐκείνους τοὺς ὁποίους ἤδη περιεγράψαμεν καὶ ἐκθέσαμεν! Ὑπάρχουσι καὶ σήμερον, διωγμοὶ εἰς βάρος τοῦ Παναγίου Ὀνόματος τοῦ Κυρίου, εἰς χώρας δὲ τινάς, οἱ διωγμοὶ οὗτοι εἰς οὐδὲν διαφέρουσιν ἐκείνων τῶν τρομακτικῶν, οἵτινες συνέβησαν ἐπὶ Διοκλητιανοῦ καὶ Μαξιμιανοῦ! Ὑπάρχουσι διωγμοὶ κατὰ τοὺς ὁποίους, ἡ ἀναφορὰ καὶ μόνη, τοῦ Θείου Ὀνόματος, συνεπάγεται … φυλακίσεις καὶ μαρτύρια καὶ θανάτους! Ὑπάρχουσι καὶ σήμερον, - δόξα τῷ Θεῷ! – οἱ τοιοῦτοι Χριστιανοί, ἄξιοι μιμηταὶ ἐκείνων … τῶν τριῶν πρώτων αἰώνων, - καθ’ οὓς ἀριθμοῦνται περισσότεροι τῶν ἕνδεκα ἐκατομμυρίων ἐπώνυμοι μάρτυρες, - οἵτινες προσφέρουσι τὰς ἑαυτῶν ζωάς, θυσίαν εὐάρεστον εἰς τὸν ἠγαπημένον των Κύριον Ἰησοῦν!

Βεβαίως, εἰς τὴν ἠγαπημένην Πατρίδα μας, δὲν ἔχομεν – τοὐλάχιστον, … ἀκόμη, - διωγμοὺς αἱματηρούς! Δὲν ἐπισημοποιήθη, τοὐλάχιστον ἕως τῆς σήμερον, ἡ ἐπίσημος … ἀποστροφὴ καὶ πολεμικὴ κατὰ τοῦ Χριστοῦ! Ἐπισήμως, δύνανται οἱ πιστεύοντες εἰς Αὐτόν, νὰ τὸν λατρεύουσι καὶ νὰ τὸν προσκυνοῦσι ἄνευ τῆς οἷασδήποτε ἀπειλῆς! Ὅμως, ἡ πικρὰ διαπίστωσις εἶναι, ὅτι καὶ ἐδῶ εἰς τὴν Ὀρθόδοξον Ἑλλάδα, ὁ Κύριος καὶ ἐπισήμως διώκεται! Διώκεται, καταπατουμένου καὶ ὑβριζομένου ἀναισχύντως καὶ ἐπισήμως τοῦ Πανιέρου Θείου Ὀνόματός Του! Διώκεται, ἐπίσης, καταπατουμένων καὶ ὑβριζομένων τῶν Θείων καὶ Ἐπουρανίων Μυστηρίων Του! Διώκεται καὶ μάλιστα χυδαιότατα καὶ ἀπηνέστατα, διωκωμένων καὶ παραθεωρουμένων τῶν Παναγίων ἐντολῶν Του! Διώκεται, ἴσως πολὺ περισσότερον, ἀπὸ ἡμᾶς τοὺς δῆθεν χριστιανούς, οἵτινες παρακολουθῶμεν ὅλας τὰς ἀνωτέρω … ὕβρεις, καὶ μένομεν ἀπαθεῖς καὶ ψυχροί …!

Ναί, διώκεται καὶ σήμερον ὁ Χριστός! Διώκεται ἀπὸ ἡμᾶς τοὺς ἰδίους! Διώκεται ἐντὸς τῶν οἰκιῶν μας, ὅτε «κατηργήσαμεν καὶ ἐξηλείψαμεν» τὴν παντοδύναμον προσευχήν μας, ὅτε ἀπεμακρύνθημεν ἐκ τῆς σωτηρίου καὶ εὐλογημένης νηστείας, ὅτε ἀπεκόπημεν ἐκ τοῦ εὐλογημένου Ἐκκλησιασμοῦ, ὅτε διεκρίναμεν ὡς «ἄχρηστα» τὰ Θεῖα καὶ ἱερὰ καὶ σωτήρια Μυστήρια, τῆς Ἐξομολογήσεως καὶ τῆς Θείας Κοινωνίας! Ὅτε ηὐξήθησαν τὰ κατηραμμένα διαζύγια καὶ «ἐμολύνθησαν» οἱ ἡγιασμένοι γάμοι˙ ὅτε διεστρέψαμεν τὴν νεότητα καὶ ἀπεδέχθημεν τὰς τόσας … μορφὰς διαφθορᾶς καὶ ἀνηθικότητος, καὶ … «ἐπιλήψει με διηγούμενον ὁ χρόνος»!

Ἂς παύσωμεν, συνεπῶς, νὰ αὐτοπροσδιορίζώμεθα ὡς χριστιανοὶ καὶ ἄνθρωποι τοῦ Θεοῦ, καὶ ἂς ἐπιστρέψωμεν ἐκεῖ ὅπου κάποτε εἴμεθα! Ἐκεῖ εἰς τήν, ἐν πράγματι, πνευματικὴν ζωήν! Ἐκεῖ ὅπου θὰ ἐπανέλθωμεν εἰς τὴν … ὄντως Ζωήν!!!

 

Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου

 

      Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν

Κυριακή 16 Φεβρουαρίου 2025

Εβδομαδιαίο  Φυλλάδιο 
«Για τους Γονείς της Ενορίας»

Ιερός Ναός Γενέσιον Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών

Πατήστε πάνω στις φωτογραφίες για να διαβάσετε τα κείμενα