Κυριακή 16 Μαρτίου 2025

Εβδομαδιαίο  Φυλλάδιο 
«Για τους Γονείς της Ενορίας»

Ιερός Ναός Γενέσιον Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών

Πατήστε πάνω στις φωτογραφίες για να διαβάσετε τα κείμενα

Όταν είμαι ενωμένος μαζί ΣΟΥ!...

 

Πλησιάζει τὸ … «ξημέρωμα»! - π. Τιμόθεος Παπασταύρου

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΗΣ ΤΥΡΟΦΑΓΟΥ (2 ΜΑΡΤΙΟΥ 2025)

 

«Ἡ νὺξ προέκοψεν, ἡ δὲ ἡμέρα ἤγγικεν» (Ρωμ. ΙΓ΄ 12).

 

Ἡ πρόσκαιρος καὶ ἡ αἰωνία ζωή!

 

Δύο ζωαί! Ἡ πρώτη, ἡ γνωστή μας, ἐκείνη εἰς τὴν ὁποίαν μᾶς ἔφερεν ἡ ἀγαθὴ Θεία Πρόνοια διὰ τῶν γονέων μας! Ἡ, ἐπὶ τῆς γῆς, ζωή, ἥτις ἤρχισεν ἀπὸ τὴν στιγμὴν τῆς συλλήψεως ἡμῶν, καὶ διαρκεῖ ὅσον χρόνον ὁρίζει ἡ Ἀγάπη τοῦ Δημιουργοῦ ἡμῶν! Ὁ βιολογικὸς ἐκεῖνος κύκλος, ὅστις καθωρίσθη ὑπὸ τοῦ Κυρίου, ὡς «πεδίον δράσεως καὶ ἀγῶνος» διὰ τὸν ἄνθρωπον, ὅστις καὶ καλεῖται, ἵνα ἀγωνισθῇ καὶ κοπιάσῃ εἰς τὸν στίβον τῶν ἀρετῶν καὶ τῆς ἐν Θεῷ ζωῆς, προκειμένου ἵνα κληρονομήσῃ τὴν Οὐράνιον καὶ Αἰώνιον Ζωήν! Ἡ πρόσκαιρος καὶ σύντομος αὕτη βιολογικὴ ζωή, ἥντινα καλούμεθα ἵνα διαπεράσωμεν, - ὡς ἤδη ἠκούσαμεν σήμερον, - «μὴ κώμοις καὶ μέθαις, μὴ κοίτας καὶ ἀσελγείαις, μὴ ἔριδι καὶ ζήλῳ, … καὶ τῆς σαρκὸς πρόνοιαν μὴ ποιεῖσθε εἰς ἐπιθυμίας» (Ρωμ. ΙΓ΄ 13-14)!

Ἡ δευτέρα, ἡ ἄγνωστος εἰς ἡμᾶς, τῆς ὁποίας δὲν ἐλάβομεν ἔτι πεῖραν, διὰ τὴν ὁποίαν, ὅμως, ἔχομεν σαφεῖς – σαφεστάτας πληροφορίας, ἔτι δὲ καὶ ἀσφαλεστάτας τοιαύτας! Ἄγνωστος μὲν αὕτη εἰς ἡμᾶς, διότι δὲν τὴν εἴδαμεν ἀκόμη, δὲν τὴν ἐβιώσαμεν, δὲν τὴν «ἐψηλαφήσαμεν», ἀλλὰ εἶναι αὕτη, βεβαία καὶ ὑπαρκτή, διότι περὶ ταύτης μᾶς ὁμίλησε καὶ μᾶς διεβεβαίωσεν ὁ Ἴδιος ὁ Κύριος, ὅστις καὶ τὴν ἔδειξεν εἰς ἡμᾶς διὰ σημείων καὶ θαυμάτων, καὶ περὶ τῆς ὁποίας δὲν ἄφησεν εἰς ἡμᾶς οὐδεμίαν ἀμφιβολίαν! Εἶναι ἡ, μετὰ τὸν βιολογικὸν θάνατον, ἀρχουμένη, εἰς τὴν ὁποίαν καὶ εἰσερχόμεθα˙ καὶ … ἐὰν μὲν ἠγωνίσθημεν εἰς τὰ ὡς ἄνω εἰρηθέντα «πνευματικὰ ἀγωνίσματα», τότε ἡ αἰώνιος αὕτη ζωή, θὰ εἶναι ζωὴ εἰς τὴν Οὐράνιον Βασιλείαν τοῦ Κυρίου! Ἐάν, ὅμως, ἀδιαφορήσαμεν καὶ ἀπεστράφημεν, - εἰς τὴν ζωὴν ταύτην τὴν πρόσκαιρον, - τὸν Κύριον καὶ τὸν Θεῖον Νόμον Του, τότε, ὦ τότε, ἡ, μετὰ θάνατον, αἰώνιος ζωή, θὰ εἶναι ζωὴ ὀδυνῶν καὶ θλίψεων, ζωὴ μαρτυρικὴ καὶ πλήρης αἰωνίων καὶ ἀτελευτήτων βασάνων! Ζωὴ ἥντινα θὰ εὐχόμεθα νὰ μὴν ὑπάρχῃ καὶ τῆς ὁποίας, ἡ θλίψις καὶ ἡ πικρία, δὲν θὰ ἔχουσι τέλος!

 

Ἡ νὺξ καὶ ἡ ἡμέρα!

 

Τὰς δύο, ὡς ἄνω, ζωάς, ὁ θεῖος Ἀπόστολος, εἰς τὴν σημερινὴν περικοπήν, τὰς ἐξεικονίζει ἀντιστοίχως, ὡς … ἡμέραν καὶ νύκτα! Καὶ ὡς ἡ νὺξ προηγεῖται τῆς ἡμέρας, οὕτω καὶ ἡ παροῦσα πρόσκαιρος ζωή, προηγεῖται τῆς αἰωνίου! Καὶ ὡς ἡ νύξ περιβάλλεται ὑπὸ σκότους καὶ καταβάλλει καὶ καταθλίβει, καὶ ὁ ἄνθρωπος ἀδημονεῖ ἵνα παρέλθῃ αὕτη, καὶ λάμψῃ τὸ φῶς τῆς ἡμέρας, οὕτω καὶ ἡ παροῦσα ζωή, - ὡς αὕτη «ὀφείλει» νὰ βιοῦται, συμφώνως πρὸς τὰ ὑποδείξεις τοῦ Κυρίου, - σκοτιζομένη ὑπὸ ἁμαρτιῶν καὶ θλίψεων καὶ καταστάσεων ἀρνητικῶν, προηγεῖται τῆς «λαμπρᾶς καὶ ἐπιφανοῦς αἰωνίου ἡμέρας», κατὰ τὴν ὁποίαν «νὺξ … οὐκ ἔσται ἐκεῖ» (Ἀποκ. ΚΑ΄ 25)! Ἀντιθέτως δέ, ὡς ἡ ἡμέρα δημιουργεῖ ἐλπίδα καὶ αἰσιόδοξον προοπτικήν, ἀσυγκρίτως ἀνώτερον, ἡ προσδοκία τῆς ἡμέρας τῆς Βασιλείας τῶν Οὐρανῶν, ἀναπαύει καὶ παρρηγορεῖ ἐκείνους οἵτινες ἠγωνίσθησαν καὶ ἐκοπίασαν τὸν ἀγῶνα τὸν πνευματικὸν εἰς τὴν ἀμαυρὰν καὶ ματαίαν ταύτην ζωήν!

Καὶ ἡ ἡμέρα, εἰς τὸν κόσμον τοῦτον, ἀσφαλῶς «κρύπτει» καὶ ἐπιφυλάσσει πολλάκις, θλίψεις καὶ πικρίας καὶ ὀδυνηρὰς καταστάσεις˙ ὅμως κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην τὴν μεγάλη καὶ ἐπιφανῆ, … «οὐκ ἔστι πόνος οὐ λύπη οὐ στεναγμός, ἀλλὰ ζωὴ ἀτελεύτητος», ὡς βεβαιώνει ἡμᾶς ὁ Κύριος! Τότε … «μακάριοι οἱ πτωχοὶ τῷ πνεύματι, ὅτι αὐτῶν ἐστιν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν. Μακάριοι οἱ πενθοῦντες, ὅτι αὐτοὶ παρακληθήσονται. … Μακάριοι οἱ πεινῶντες καὶ διψῶντες τὴν δικαιοσύνην, ὅτι αὐτοὶ χορτασθήσονται. Μακάριοι οἱ ἐλεήμονες, ὅτι αὐτοὶ ἐλεηθήσονται. Μακάριοι οἱ καθαροί τῇ καρδίᾳ, ὅτι αὐτοὶ τὸν Θεὸν ὄψονται. … Μακάριοι οἱ δεδιωγμένοι ἕνεκεν δικαιοσύνης, ὅτι αὐτῶν ἐστιν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν» (Ματθ. Ε΄ 3-12)!

 

Μέλλομεν ἵνα … ζήσωμεν αἰωνίως!

 

Ὁ ἀοίδιμος, μέγας πατὴρ καὶ διδάσκαλος τῆς Ἐκκλησίας, π. Ἐπιφάνιος Θεοδωρόπουλος, συζητῶν κάποτε μετά τινος ἀθέου καὶ ἀπίστου, καὶ εἰς τὴν πείσμονα ἐμμονὴν τούτου ὅτι … πέραν τοῦ τάφου δὲν ὑπάρχει τίποτα καὶ ὁ ἄνθρωπος ὑπάγει εἰς τὸ «μὴ εἶναι», ἀπήντησε: «Σκεφθήκατε ποτέ, ἔστω καὶ ὑποθετικῶς, μήπως τὰ ὅσα διδάσκει ἡ Ἐκκλησία μας, περὶ τῆς, «μετὰ θάνατον ζωῆς», εἶναι ἀληθῆ;» Καὶ ἀμέσως ἐσυνέχισεν: «Ἐάν, ἔστω καὶ κατὰ μίαν πιθανότητα, συνεχίζεται ἡ ζωὴ μετὰ τὸν θάνατον, ἐσεῖς μὲν ἁπλῶς ἀπηλαύσατε τὴν παροῦσαν ζωήν, … καὶ τὰς ἀπολαύσεις ταύτας, οὐδὲ κἂν ἐνθυμεῖσθε! Ἐγώ, ὡς καὶ ὅλοι ὅσοι ἀπεδέχθησαν ταύτην τὴν πραγματικότητα τῆς αἰωνίου ζωῆς, ἀσφαλῶς ἐστερήθην τῶν τοιούτων «ἀπολαύσεων» καὶ ἠγωνίσθην ἵνα κερδίσω τὴν μέλλουσαν! Καὶ ἐσεῖς μέν, - ἐάν, ἐπαναλαμβάνω, εἶναι ἀλήθειαι ὅσα διδάσκει ἡ Ἐκκλησία μας, - οὐσιαστικὸν κέρδος δὲν θὰ ἔχετε, ἀλλὰ θὰ εὑρεθῇτε, μετὰ τὸν θάνατον, εἰς τὸ «σκότος τὸ ἐξώτερον»! Ἐγώ, ὅμως, καὶ πάλιν ὑποθετικῶς, ἐνῶ οὐσιαστικὴν ζημίαν … δὲν ἔπαθον, στερούμενος τὰς γηΐνους ἀπολαύσεις, θὰ κερδίσω, ὅμως, τὴν ἀπόλαυσιν τῆς Αἰωνίου ζωῆς καὶ μακαριότητος! Ἐὰν βεβαίως, δὲν ὑπάρχῃ τίποτε μετὰ τὸν θάνατον, ὣς θέλετε νὰ ἰσχυρίζεσθε, … καὶ οἱ δύο μας πορευόμεθα εἰς τὸ … μηδέν! Συνεπῶς, σᾶς συνιστῶ, νὰ σκεφθῇτε καὶ νὰ … ἐπιλέξῃτε»!

Ἀνέφερα, φίλοι μου, τὸ ἀνωτέρω περιστατικόν, ἵνα σκεφθῶμεν καὶ ἡμεῖς, ἔστω … λογικῶς! Βεβαίως, οὐδεμίαν ἀμφιβολίαν ἔχομεν δι’ ἐκεῖνα ἅτινα μᾶς ἐβεβαίωσεν Αὐτὸς Οὗτος ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός! Λέγομεν, ὅμως ταῦτα, δι’ ἐκείνους, οἵτινες θέλουσιν ἵνα ἐμμένωσιν εἰς τὰς πλάνας κοσμικὰς καὶ ἀθεϊστικὰς θεωρίας καὶ ἀντιλήψεις!

 

Πλησιάζει τὸ … «ξημέρωμα»!

 

«Ὥρα ἡμᾶς ἤδη ἐξ ὕπνου ἐγερθῆναι»! Πρὶν ἔλθει τὸ … «ξημέρωμα», ὀφείλομεν - φίλοι μου καὶ ἐν Χριστῷ ἀδελφοί μου, - ἵνα «ἐξυπνήσωμεν»! Νὰ κατανοήσωμεν ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον … «προσπαθοῦμεν», ἵνα ξεχνῶμεν καὶ ἀπομακρύνωμεν ἀπὸ τὴν σκέψιν καὶ τὴν καρδία μας! Νὰ ἀποδεχθῶμεν ἐκεῖνο, διὰ τὸ ὁποῖον, ὁ Ἄπειρος Θεὸς ἐγένετο ἄνθρωπος, καὶ ἐδίδαξεν ἡμᾶς˙ ὑβρίσθη καὶ ἐσταυρώθη καὶ ἀνέστη, … διὰ νὰ ἔχωμεν τὴν δυνατότητα ἵνα διεκδικήσωμεν τὴν σωτηρίαν τῆς ἀθανάτου ψυχῆς ἡμῶν!

Ἡ παροῦσα ζωή, καὶ ὁ κόσμος, ἐπιδιώκει ἵνα καταδεικνύῃ εἰς ἡμᾶς, τὰς ματαίας ἀπολαύσεις, αἵτινες ἐπιφέρουσι θάνατον καὶ κόλασιν αἰώνιον! Ἀρκεῖ εἰς ἡμᾶς ἵνα ἔστω καὶ δι’ ὀλίγον, ἀνατρέξωμεν εἰς τὴν ἀποκαλυπτικὴν ἐκείνην παραβολὴν τοῦ Διδασκάλου, τήν, περὶ «τοῦ πλουσίου καὶ τοῦ Λαζάρου»! Ἂς μὴν προσποιούμεθα, ὅτι ταῦτα εἶναι … ὑπερβολαί, ἢ … τότε θὰ κυριαρχήσῃ ἡ Ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, - ὡς ἰσχυρίζωνται κάποιοι «γλυκανάλατοι ἀγαπούληδες», - καὶ θὰ καταργήσῃ ὁ Χριστὸς τὴν κόλαση, καὶ θὰ σώσῃ τοὺς πάντας!

Ἂς μένωμεν ἡμεῖς, πιστοὶ καὶ ἐξηρτημένοι ἀπὸ τὸν Λόγον τοῦ Κυρίου, καὶ ἡ Ἀγάπη Του ἂς ἐνεργήσῃ ὡς βούλῃται! Εἴθε, τὸ «ξημέρωμα» νὰ μᾶς εὕρῃ … «ἐξύπνους» καὶ ἑτοίμους, καὶ ὡς αἱ πέντε φρόνιμοι παρθένοι, «συνεισέλθωμεν μετὰ τοῦ γλυκυτάτου Νυμφίου, εἰς τὴν Βασιλείαν Αὐτοῦ τὴν Ἐπουράνιον». Ἀμήν!

 

Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου

 

      Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν

Η αγάπη με κάνει θεό και Εσένα, Θεέ, άνθρωπο...

 

Εφημερίδα "ΔΙΨΩ" ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2025

Δ Ι Ψ Ω

Από την Ελληνορθόδοξη Κοινωνία Προσώπων «ΔΙΨΩ»

Φεβρουάριος 2025

Διαβάστε ολόκληρη την Εφημερίδα του Φεβρουαρίου. 

Θα την βρείτε ΕΔΩ σε μορφή ψηφιακού εντύπου.

Κυριακή 9 Μαρτίου 2025

Εβδομαδιαίο  Φυλλάδιο 
«Για τους Γονείς της Ενορίας»

Ιερός Ναός Γενέσιον Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών

Πατήστε πάνω στις φωτογραφίες για να διαβάσετε τα κείμενα

Ἁμαρτία! - π. Τιμόθεος Παπασταύρου

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΩΝ ΑΠΟΚΡΕΩ (23 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2025)

 

«ἁμαρτάνοντες εἰς τοὺς ἀδελφοὺς … εἰς Χριστὸν ἁμαρτάνετε» (Α΄ Κορ. Η΄ 12).

 

Ἁμαρτία!

 

Πρᾶξις, κατάστασις, συμφορά, ἄπειρον κακόν! Εἰς ταύτας τὰς τέσσαρας ἐκφάνσεις, δυνάμεθα ἵνα προσδιορίσωμεν τὴν ἁμαρτίαν! Ἡ πρώτη λέξις, δεικνύει ὅτι ἡ ἁμαρτία εἶναι μία πρᾶξις ἥτις πράσσεται, εἴτε διὰ τῶν ἔργων, εἴτε διὰ τῶν λόγων, εἴτε, ἀκόμη, καὶ διὰ τῶν λογισμῶν! Εἶναι ἡ ἁμαρτία, μία πρᾶξις ἐχθρικὴ καὶ ἀλαζονικὴ πρὸς τὸν Θεὸν καὶ τὸν Νόμον Του, καὶ ὁ ἁμαρτωλὸς διὰ τῆς ἁμαρτίας δεικνύει τὴν ἀποστροφήν του πρὸς τὸν Πανάγαθον Κύριον! Εἶναι ἡ πρᾶξις ἐκείνη ἡ … ἐπαναστατική, ἥτις ἔχει σκοπόν, νὰ «ταπεινώσῃ» τὸν Νομοθέτην καὶ νὰ προβάλῃ τὸ εἴδωλον τοῦ ἁμαρτωλοῦ!

Ὅμως ἡ ἁμαρτία εἶναι καὶ … κατάστασις! Ἀφ’ ὅτου, αὕτη, ἔγινε πρᾶξις, ἔγινε καὶ … ἀποδεκτή! Αὕτη εἶναι ἡ φύσις τῆς ἁμαρτίας! Ἅπαξ καὶ πραγματωθεῖ, ἐν συνεχείᾳ ἐπιχειρεῖ ἵνα … ἐγκατασταθῇ! «Ἡ μία ἁμαρτία θὰ φέρῃ τὴν ἄλλη», λέγουσιν οἱ θεῖοι πατέρες, καὶ οὕτω, ἀρχίζει εἷς φαῦλος κύκλος! Ἂς προσέξωμεν, ἐπὶ παραδείγματι, εἰς τὸ προπατορικόν, λεγόμενον, ἁμάρτημα! Ἅπαξ καὶ ὁ Διάβολος ἠπάτησε τὴν Εὔαν, ἐπηκολούθησε σωρεία ἄλλων ἁμαρτιῶν! Παρέσυρρεν αὕτη τὸν Ἀδάμ˙ ἐκρύβησαν καὶ ἀπεσκίρτησαν ἀπὸ τοῦ Θεοῦ˙ ἐψεύσθησαν˙ ἠλαζωνεύθησαν˙ ἐπέρριψαν εἰς ἀλλήλους καὶ εἰς Αὐτὸν Τοῦτον τὸν Κύριον τὰς εὐθύνας τῆς πτώσεώς των˙ δὲν μετενόησαν!

Ἅπασσαι αὗται αἱ πτώσεις, συνιστῶσι τὴν ἁμαρτίαν ὡς … συμφοράν! Καὶ ὄντως, δὲν ὑπῆρξε ποτὲ μεγαλυτέρα συμφορά, ἀπὸ ταύτην τὴν προπατορικὴν ἁμαρτίαν! Ἡ πτῶσις αὕτη, δὲν σημαίνει μόνον τὴν παράβασιν τῆς Θείας ἐντολῆς, ἀλλὰ ἀποβαίνει κατάστασις θανάτου, διαρκὴς καὶ μόνιμος! Δὲν ἐκπίπτουσι οὗτοι, μόνον … πρὸς στιγμήν, ἐκ τοῦ Παραδείσου τῆς τρυφῆς, ἀλλὰ ἡ ἔκπτωσις εἶναι ὁριστικὴ καὶ ἀμετάκλητος, οὐ μόνον δι’ αὐτοὺς τοὺς ἰδίους, ἀλλὰ καὶ διὰ σύμπαν τὸ ἀνθρώπινον γένος! Ἀκόμη καὶ ὅταν ὁ Παντοδύναμος Θεὸς καὶ Κύριος, ἦλθεν εἰς τὴν γῆν καὶ ἐσταυρώθη καὶ ἔχυσε τὸ Πανάγιον Αἷμά Του διὰ τὰς τῶν ἀνθρώπων ἁμαρτίας, … συνεχώρησε καὶ ἐξήλειψε ταύτας, ἀλλὰ ἡ ροπὴ πρὸς τὴν ἁμαρτίαν συνέχισε νὰ ὑπάρχῃ, καὶ ὁ ἄνθρωπος σώζεται πλέον, διὰ τῶν σωστικῶν μυστηρίων τῆς Ἐκκλησίας μας!

Εἶναι, ὅμως, ὡς προείπωμεν, ἡ ἁμαρτία … ἄπειρον κακόν! Δὲν εἶναι μόνον μία πρᾶξις ἀμεληταία, ὡς θέλωμεν συνήθως νὰ τὴν ἐκτιμῶμεν! Δὲν εἶναι, ἀκόμη, κάποιο ἔστω κακό, τὸ ὁποῖον ἔχει τὰς ἐπιπτώσεις του, μόνον ἐπὶ τοῦ … ἁμαρτάνοντος! Τὸ κακὸν τῆς ἁμαρτίας, ὅπερ καὶ τὸ συνιστᾷ ὡς … ἄπειρον, εἶναι ὅτι πάντοτε αὕτη ἡ κατάρατος ἁμαρτία, ζητεῖ ὡς θεραπείαν της τὸ Αἷμα τοῦ Θεοῦ! «Τὸ αἷμα Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ καθαρίζει ἡμᾶς ἀπὸ πάσης ἁμαρτίας» (Α΄ Ἰωάν. Α΄ 7)! Ἡ τοιαύτη «ἀπαίτησις», καθιστᾷ τὴν οἵανδήποτε ἁμαρτίαν, κακὸν ὅπερ «ἐγγίζει» τὸν ἴδιον τὸν Θεόν!

 

Αἱ συνέπειαι τῆς ἁμαρτίας καὶ οἱ … ἀποδέκται των!

 

Ὣς ἤδη εἴπωμεν, ἡ ἁμαρτία, ἑκάστη ἁμαρτία, δὲν «περιορίζεται» μόνον ὡς μία ἀσήμαντος πρᾶξις, ἢ ἀκόμη καὶ ὡς μία παράβασις τοῦ Θείου Θελήματος, ἀλλὰ αἱ συνέπειαί της ἐγγίζουσι κατὰ κυριολεξίαν τὸν ἴδιον τὸν Θεόν, ὅστις, ὡς καὶ πάλιν εἴπωμεν … προσφέρει τὸ ἴδιον Αὑτοῦ Αἷμα, «εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν καὶ εἰς ζωὴν τὴν αἰώνιον»! Διὰ τῆς ἁμαρτίας, ὅμως, δημιουργοῦμε γύρω μας καὶ τὴν ἀπόλυτον καταστροφήν! Διὰ τῆς ἁμαρτίας τῶν πρωτοπλάστων, «ἐπαιδεύθη» καὶ παιδεύεται ἀκόμη, ἅπαν τὸ ἀνθρώπινον γένος! Ἀκόμη, διὰ τῶν ἁμαρτιῶν τῶν γονέων, «κληρονομοῦνται» εἰς τὰ τέκνα, τὰ θανάσιμα ἐκεῖνα «σπέρματα», ἅτινα ἐπηρεάζουσι καθοριστικῶς τὴν πορείαν των εἰς τὴν ζωήν των! Συνεπῶς, «ἀποδέκται», τῆς, ἐκ τῆς ἁμαρτίας, καταστροφῆς ταύτης, εἶναι, πέραν τῶν ἰδίων τῶν ἁμαρτανόντων, καὶ πολλοὶ ἀκόμη … ἄλλοι! Καὶ ἡμεῖς μέν, κατὰ λογικὴν συνέπειαν … «ἄξια ὧν ἐπράξαμεν ἀπολαμβάνομεν»˙ ὅμως, ἐπιφορτίζομεν καὶ τοὺς ἐπιγόνους ἡμῶν, οἵτινες κληρονομοῦσι τὴν … ἁμαρτωλότητά μας!

Ὅμως, ἀκόμη περισσότερον, φρικτωτέρα συνέπεια ἑκάστης ἁμαρτίας ἡμῶν, ἐπιπίπτει ἐπ’ Αὐτὸν τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν! «Εἰς Χριστὸν ἁμαρτάνομεν», κατὰ τὸν Ἀποστολικὸν λόγον ὅντινα ἑρμηνεύομεν! Δηλαδή, - καὶ εἰς τοῦτο συμφωνοῦσιν ἅπαντες οἱ ἑρμηνευταὶ καὶ θεῖοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας, - ἑκάστη ἁμαρτία ἡμῶν, εἶναι καὶ … εἷς, ἐπὶ πλέον, σταυρικὸς θάνατος τοῦ Χριστοῦ! Τοῦτο, βεβαίως, ὑπὸ τὴν ἔννοιαν τῆς ἰδικῆς μας προθέσεως καὶ ἐπιθυμίας, καὶ οὐχί, ἀσφαλῶς, ὅτι ὁ Κύριος …. ἐνοχλεῖται ἢ ὑποφέρει, ἐκ τῶν ἰδικῶν μας ἁμαρτιῶν, ἢ «ἔχει ἀνάγκην» τὴν ἰδικήν μας ἀναμαρτησίαν καὶ ἀρετήν! «Εἰς Χριστὸν ἁμαρτάνομεν», … ὅπως ἠκούσαμεν σήμερον κατὰ τὴν Κυριακὴν τῶν Ἀπόκρεω, εἰς τὸ ἱερὸν Εὐαγγελικὸν κείμενον, ὅπου, ὁ Δίκαιος Κριτής, ἀπευθυνόμενος εἰς ἅπαντας τοὺς κρινομένους – δικαίους τε καὶ ἀδίκους, - θὰ εἴπῃ: «Ἐπείνασα γάρ, καὶ ἐδώκατέ μοι (ἢ οὐκ ἐδώκατέ μοι) φαγεῖν, ἐδίψησα, καὶ ἐποτίσατέ με, (ἢ οὐκ ἐποτίσατέ με) ξένος ἤμην, καὶ συνηγάγετέ με, (ἢ οὐ συνηγάγετέ με) γυμνός, καὶ περιεβάλετέ με, (ἢ οὐ περιεβάλετέ με) ἠσθένησα, καὶ ἐπεσκέψασθέ με, ἐν φυλακῇ ἤμην, καὶ ἤλθετε πρός με (ἢ οὐκ ἐπεσκέψασθέ με)»! Εἰς τὸ ἄκουσμα δὲ τούτων τῶν λόγων, καὶ οἱ ἐκ δεξιῶν, ἀλλὰ καὶ οἱ ἐξ εὐωνύμων, θὰ ἀπορήσωσι καὶ θὰ ἐρωτήσωσι: «Κύριε, πότε σε εἴδομεν πεινῶντα ἢ διψῶντα ἢ ξένον ἢ γυμνὸν ἢ ἀσθενῆ ἢ ἐν φυλακῇ, καὶ (διηκονήσαμέν σοι ἢ) οὐ διηκονήσαμέν σοι;» Θὰ ἀπαντήσῃ δὲ τότε εὐθύς, ὁ Κύριος … «Καὶ ἀποκριθεὶς ὁ βασιλεὺς ἐρεῖ αὐτοῖς· ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐφ᾿ ὅσον ἐποιήσατε ἑνὶ τούτων τῶν ἀδελφῶν μου τῶν ἐλαχίστων, ἐμοὶ ἐποιήσατε» (Ματθ. ΚΕ΄ 35-46).

Σαφῶς καὶ ἀναντιρρήτως, ἑπομένως, ὁ Ἴδιος ὁ Κύριος, θέτει Ἑαυτόν, ὡς τὸν … ἀποδέκτην τῶν ἁμαρτιῶν ἡμῶν, εἰς βάρος τῶν συνανθρώπων μας!

 

Τί χεῖρον τούτου;

 

Ὑπάρχει ἆραγε, τίποτε χειρότερον, ἀπὸ τοῦτο ὅπερ ἐγράψαμεν μόλις πρὸ ὀλίγου; Ὁ Ἴδιος ὁ Κύριος, Ἐκεῖνος ποὺ ἔχυσε τὸ Πανακήρατον Αἷμά Του διὰ τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν˙ Ἐκεῖνος Ὅστις μᾶς ἠγάπησεν ὅσον οὐδεὶς ἄλλος καὶ παρέδωκεν Ἑαυτὸν εἰς ἐπονείδιστον θάνατον, … νὰ ὑποφέρῃ καὶ ἀπὸ ἡμᾶς τοὺς εὐηργετημένους Του; Ἐκεῖνος Ὅστις, παρὰ τὴν ἁμαρτωλότητά μας, μᾶς ἀναδεικνύει υἱοὺς καὶ κληρονόμους τῆς Οὐρανίου Βασιλείας Του καὶ μᾶς ὑποδεικνύει νὰ τὸν ἀποκαλοῦμε … «πᾶτερ ἡμῶν», Ἐκεῖνος νὰ ὑφίσταται τὰς συνεπείας τῶν ἁμαρτιῶν ἡμῶν;

Ἂς ἀναρωτηθῶμεν ἀδελφοί μου, ποῖος ἐξ ἡμῶν θὰ ἠδύνατο ἵνα ὑποφέρῃ ἀντιστοίχους συμπεριφοράς, ἀπ’ ἐκείνους τοὺς ὁποίους εὐεργετεῖ; Ποῖος «δυνατὸς» θὰ ἠδύνατο ἵνα ἀνέχεται, ἵνα ὀνειδίζεται καὶ ταπεινώνεται, παρά τινος «ἀδυνάτου»; «Μέγα Σου τὸ ἔλεος, φιλάνθρωπε Κύριε! Ἵλεως γενοῦ ἡμῖν ἐπὶ ταῖς ἁμαρτίαις ἡμῶν! Ἀμήν!»

 

Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου

 

      Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν

Κυριακή 2 Μαρτίου 2025

Εβδομαδιαίο  Φυλλάδιο 
«Για τους Γονείς της Ενορίας»

Ιερός Ναός Γενέσιον Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών

Πατήστε πάνω στις φωτογραφίες για να διαβάσετε τα κείμενα